1200 |
FX III, 5/ 703, col. a |
El que descobre el ladron, si non for sabidor del furto , non deue auer mays por lo descubrir, se non quanto ual á cosa que e furtada. todauia, se el senor da cousa ouier auer so emenda complidamentre; et se el ome que fizo el furto es tal ome que deue prender morte por el furto et non ha nada de su bona; ó se for seruo por uentura et so senor toma quanto que el auía, aquel que o demostro deue auer terça parte de quanto ual la cousa que furtada por que lo demostro et non mays. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 703, col. a |
Et se a cousa es tal que non deue prender morte, fagal fazer emenda a aquel cuia cousa era a cousa que furto o quem fezo el mal; et se non ouere onde faga emenda sea seruo daquel a que lo fizo; et se se poder purgar, sea quito; et aquel que lo acuso , sofra la pena et el dano que est deuía á recebir, se el pecado le fosse prouado por uerdat . |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 703, col. a |
Et se anbos fezeren tal cosa porque deuan seer escabezados, anbos prendan morte densuno. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Assi como Jesu -Cristo, | estando ena cruz, salvou || un ladron, assi sa Madre | outro de morte livrou. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XVII. é como Santa Maria guardou de morte a onrrada dona de Roma, a que o demo acusou pola fazer queimar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Non pode prender nunca morte vergon[n]osa || aquele que guarda a Virgen groriosa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXV. é como Santa Maria livrou de morte un judeu que tiinham preso hũus ladrões, e ela soltó -o da prijon e feze -o tornar crischão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXVIIII. é como hũa judea estava de parto en coita de morte, e chamou Santa Maria, e logo a aquela ora foi libre. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXVII. é como Santa Maria quis guardar de morte un privado dun rey que o avian mezcrado. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.VII. é como Santa Maria guardou de morte hũa judea que espenaron en Segobia; porque sse acomendou a ela non morreu nen se feriu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XIIII. é dun ma[n]çebo a que seus ẽemigos chagaron mui mal de morte, e sa madre prometera -o a Santa Maria de Salas, e foi logo guarido. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLII. é como Santa Maria quis guardar de morte un ome dun rey, que entrara por hũa garça en un rio. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLIIII. é como Santa Maria guardou de morte un ome bõo en Plazença dun touro que vẽera polo matar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXV. é como a Virgen livrou de morte ũu mançebo que enforcaron a mui gran torto, e queimaron un herege que llo fezera fazer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXIIII. é como Santa Maria livrou de morte un meninno que jazia no ventre da madre, a que deran hũa cuitelada pelo costado. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXXIII. é como Santa Maria guardou de morte un mercador que deitaron no mar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.I. é como Santa Maria livrou de morte hũa donzela que prometera de guardar sa virgĩidade. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXIII. é como Santa Maria defendeu de morte un cavaleiro, que se colleu a hũa eigreja sua dũus cavaleiros que o queriam matar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Os que bõa morte morren | e son quitos de pecados, || son con Deus e con sa Madr ' e | sempre fazen seus mandados. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Se ben ena Virgen fiar || o pecador sabudo, || querrá -o na morte guardar || que non seja perdudo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLII. é como Santo Maria de Castroxerez guariu de morte un pedreiro que ouvera de caer de çima da obra, e esteve pendorado e teve -sse nas pontas dos dedos da mão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLIII, é como ũus falcõeiros que andavan a caça estavan en coita de morte en hun regueiro, e chamaron Santa Maria de Vila -Sirga, e ela per sa merçee acorreu -lles. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
O que en coita de morte | mui grand ' o en prijon for, || cham ' a Virgen gloriosa, | Madre de Nostro Sennor. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXVII. é como Santa Maria de Scala, que é a par de Jenua, livrou hũa moller de morte que ya alá en romaria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
[Esta .CCC.LIIII. é como Santa Maria guardou de morte hũa bestiola que chaman donezỹa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXVIII. é como un ome bõo, que morava na colaçon de San Salvador de Sevil[l]a, tiinna ũa sa filla doente pera morte, e jouve .III. dias que non falou; e prometérona a Santa Maria do Porto, e guareçeu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Macar é door a rravia | maravillosa e forte, || agyn[n]a a tolle a Madre | do que ena cruz pres morte. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 152 |
[Esta é de como Santa Maria guardou de morte a onrrada dona de Roma a que o demo acusou pola fazer queimar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 260 |
[Esta é como Santa Maria fez nacer as cinco rosas na boca do monge depos ssa morte, polos cinco salmos que dizia a onrra das cinco leteras que á no seu nome.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 346 |
Como Santa Maria livrou da morte un judeu que tiinnam preso hũus ladrões, e ela soltó -o da prijon e feze -o tornar crischão. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 357 |
[Esta é como hũa judea estava de parto en coita de morte, e chamou Santa Maria e logo a aquela ora foi libre.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 378 |
[[C]omo Santa Maria quis guardar de morte un privado dun Rey que o avian mezcrado.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 405 |
[Como Santa Maria guardou de morte hũa judea que espenaron en Segovia;] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 421 |
[Esta é dun mancebo a que seus ẽemigos chagaron mui mal de morte, e sa madre prometera -o a Santa Maria de Salas, e foi logo guarido.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 501 |
[Como Santa Maria quis gua[r]dar de morte un ome dun rei que entrara por hũa garça en un rio.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 506 |
[Como Santa Maria guardou de morte un ome bõo en Prazença dun touro que vẽera polo matar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 573 |
[Como Santa Maria livrou de morte ũu mancebo que enforcaron a mui gran torto, e queimaron un herege que llo fezera fazer.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 595 |
[Esta é como Santa Maria livrou de morte ũu menynno que jazia no ventre da madre, a que deran hũa cuitelada pelo costado.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 620 |
[Como Santa Maria guardou de morte ũu mercadeiro que deitaron no mar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 642 |
[[C]omo Santa Maria livrou de morte hũa donsela que prometera de guardar sa virgĩidade.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 744 |
[Esta é como Santa Maria de Castroxeriz guariu de morte un pedreiro que ouvera de caer de cima da obra, e esteve pendorado e teve -sse nas pontas dos dedos da mão.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 746 |
[Como ũus falcõeiros que andavan a caça estavan en coita de morte en un regueiro, e chamaron Santa Maria de Vila -Sirga, e ela por sa mercee acor[r]eu -lles.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 99 |
[Como Santa Maria de Scala, que hé a par de Jenua, livrou hũa moller de morte que ya alá per mar en romaria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 265 |
[Como Santa Maria guardou de morte hũa bestiola que chaman donezỹa.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 319 |
[[C]omo un ome bõo con sa moller que morava na colaçon de San Salvador de Sevilla tiin[n]a ũa sa filla doente pera morte, e jouve .III. dias que non falou; e prometérona a Santa Maria do Porto, e guareçeu.] |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 125 |
Outroſy ſe algum ſeu parente e iulgado para morte pode enfia -llo ou dar fiadores por elle et appellar et defender ſegundo como manda o dereyto. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 126 |
Léé JXa En todo llos preytos podem ſeer dados penſoeyros ſe non forem preytos cumunales; et preytos criminalles ſom aquelles todos por que algum e demandado ou acuſado por morte ou por pea alguna de ſeu corpo. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 127 |
Se um yrmao for conſelleyro de morte doutro ſou yrmao non ſe pode eſcuſſar de qual acuſſamento (quer) que contra el faza por razon de yr(mandade) poys que foy en conſello de ſua. |
[+] |
1290 |
FR I, 10/ 123 |
Preyto que ſeya feyto por forza ou por medo, aſſy que o tenan en prigon, ou que ſſe tema de prender morte ou outra pea de ſeu cor(po) ou deſſonra ou perda de sou auer ou outras couſſas ſemellaueles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 3 |
Et enmentre que elle era ala, pero que a el leyxara el rrey dom Afonso por herdeyro, com̃o e dicto, huũ conde do paaço del rrey [que auia nume Nepoçiano, quando uio que el rrey] dom Rramiro nõ era na terra nẽ sse açertara aa morte del rrey dom Afonso, coydou aquel cõde Nepoçiano que poderia auer o rreyno per força; |
[+] |
1295 |
TC 1/ 6 |
Et digoche que tom[a]rã y morte muytos d[o]s teus, ca les esta aparelada a gloria de Deus et a sua folgança en que sempre durarã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 16 |
[et] foy est[o] na era d ' oytoçẽtos et LXX et quatro anos -, morreu este rey dom Rramiro, et foy enterrado muyto onradament[e] ena cidade de Ovedo, ena jgleia de Sam Saluador, cõ muyta onrra de clerigos et de caualleyros et doutros fillos dalgo et de toda outra gente, chorando polla sua morte et rogando polla sua alma a Deus, cõ que el seia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Et a sua morte leyxou XILaVo fillos et xlaij fillas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 21 |
Demays outorgoulle a onrra do enperio et a coroa del depoys de sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Ca, senor, nẽbraruos deviades outrosi de com̃o uos acorri çerca do rrio d ' Oruego, quando estauades çercado et uos tĩjnã os mouros en essa cerca en coyta de morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 49 |
Erras en isso que dizes; ca, sse morte nõ fose, nũca eu rreynara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 49 |
Et este Mahomat, rrey de Cordoua, leyxou a sua morte XXXta et iiijo fillos et XXti fillas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 49 |
Et, chegando sua oste contra elles, morreu de sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 49 |
Et depoys de sua morte alçarõ(no) os allaraues(es) por rrey Audalla, seu yrmão, et forõ todos cõ el muy alegres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Et ẽnos xx[x]vj ãnos morreu este Loys, rrey de Germanja, et leyxou a sua morte estes tres fillos herdeyros, que forõ estes: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Mays Carlos Caluo, [o] enperador, foy muy alegre quando soube da morte de seu jrmão, el rrey Loys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 65 |
Et seendo aynda uiuo seu padre, sacou el sua oste per ssi et entrou en terra de mouros et quebrãtou et queymou muytas cidades en[a] prouẽçia d ' Agoa d ' Elquiuir, et fezo y muy grãdes morteydades en mouros, et correu et astragou as cãpinas de redor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 67 |
Andados tres anos do rreynado del rey don Ordono, Abdalla, rrey de Cordoua, fazendo aos grãdes et aos pequenos ygualmente juyzo et justiça, morreu en Cordoua de sua morte et avendo ydade de quando naçera lxij anos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 67 |
Et leyxou a sua morte onze fillos [et] xiij fillas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 68 |
Et tam grãde foy a morteydade que fezo en elles, que nõ ha ome que o podese cõtar; ca, della ribeyra do Doyro, du elles pousauam, ata Atẽça et Paraçollos, mõtes et valles et cãpos todos iaziã cubertos de mouros mortos, assi que poucos ou nẽhũus forõ os que ende escaparom nẽ que o mãdado podesem leuar a el rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 73 |
Et, como quer que el rrey ouuera grãde prazer da uẽtura que ouuera cõtra os mouros, nõ foy meor o pessar que ouve da morte da rreyna. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 85 |
E[m]pos isto fez o moesteiro de San Juliã et meteu alj o jrmão et aquelles seus sobrinos; et mandoulj y dar quanto ouvesem mester ata sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Mays pero digo eu a isto que, poys que ome nõ pode escusar a morte nẽ fugir della, deue a morer o mays onrradamente que poder. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
[et] por gardalla muy ben (et) oluidarõ (muy bẽ) suas mortes; et desta guissa acabarõ quanto quiserõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
[Et] por medo de morte nõ quiserõ fazer erro nẽ coussa que lles mal esteuesse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Mays leyx[e]mos agora aqui os parentes et tornemos ao nosso, et guissemos para yr aa batalla et nõna leyxemos per medo da morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 92 |
Et tã grã sabor aujã os castellãos de lidar et ajudar seu senor, que nõ aujã coydado da morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 96 |
Et Abderame escapou allj de morte cõ muy poucos dos seus et fugiu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 97 |
Et sse eu isto vise, nõ aueria coyta nẽhũa de mj̃a morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et eu, quando uj que elles, cõ medo da morte, erã tam mallamente contra tj et ffaziã o peor, nũca quis sua cõpana nẽ seu amor, et fiquey soo et desenparado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et o que en catiuo iaz he desemparado de todo bem; et os catiuos mays querem a morte ca nõ a vida que an nẽ ueer o seu herdar [a] seus eemjgos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et por ende a mester que façades ontre uos todos hũa postura: que todo aquel que fugir ou sse der a priiom por medo de morte, que seia traedor; et, quando morrer, que iasca cõ Judas dentro eno jnferno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et digouos que, de morte ou de u[ẽ]çudos, nõ escaparã de nos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Dom Gostios Gonçaluez de Salas, que era hũu dos cabedees daquela batalla, auya feycto hũu gram portelo ẽna az dos mouros et, andando el fazendo gram morteydade en elles, achousse cõ hũu mouro, rrey d ' Africa, que era muy esforçado et muy valent[e], et du sse acharõ [cobri]rõsse dos escudos, segũdo conta a estoria per latim, et forõsse ferir ambos hũu por outro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et tã grande foy ali a morteydade, de hũu cabo et do outro, que ouue y, que bem coydou o conde que nũca iamays tornaria a Castela; ca sse lle ya guisando a morte, se lle Deus nõ acorresse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et por nõ ueer aquel dia muyto me seria mellor a morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et, Senor, se tu tanta graça me quiseres fazer, pela tua merçee, que eu chegasse a Almançor, bem coydo que me poderia del vingar, et que o mataria ante que eu morresse, et tomaria vingãça da mjna morte et de todolos outros meus que aqui morrerẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Quando uyu el rey que era noyte, pregũtou ao conde se sse queria dar a priiom sobre menagem, et assy nõ prenderia morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 130 |
Et sabas que, sse nõ quiseres aguardar o conde de morte, que sse auera per tua culpa a perder todo Castella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Et disse aa jnfante com̃o o leixara muy lazerado, et que auia della muy grã querella, et querellauase a Deus por ende, por que ella soo o queria sacar deste mundo et fazerllj prender morte, et que ella fora razõ et achaque por que el que era en aquela priiom et, se ella quisesse, poderia el seyr della et escapar a uida. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 134 |
Nõ uos podedes ia yr, nẽ podedes escapar da mão del rey dom Garçia, que uos nõ de maas mortes a ambos et a dous. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 157 |
Et esto foy que lle deu heruas de morte en hũa maçaa muy fremosa que lle presentou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 157 |
[Et] logo que a ouue comida, sentyusse mal de morte, et entendeu que aquel tã gram mal que de morte era. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 157 |
Et nẽgũu dos seus outrosy nõ ouue y quẽ entendesse que aquela [non] era morte natural, nẽ que d ' eruas fosse nẽ doutra poçoya; mays que morte natural fora, que veera a el rey dom Sancho, com̃o vijna aos outros reys et aos altos omes, et que morr[era] daquela guisa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 159 |
Et, segũdo conta dõ Luchas de Tuy, ficou este rrey dõ Rramiro nino ẽna morte de seu padre, assy que nõ auya mays de Vco ãnos quando começou a rreynar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Senora, eu sõo aqui en vosso poder, et uos me podedes dar vida ou dar morte, se quiserdes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Quando en outro dia souberõ os da terra a morte de seu senor, erã ia os outros muy alõgados, que sse nõ reçeauã de nẽhũa cousa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et começou d ' auer malquerenca [contra el], en guisa que cobijça[ua] muyto a [u]eer sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
[Et aaçima guisoulle a morte], assy com̃o adeãte oyredes en esta estoria en seu lugar du fala delo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Et assy tomarey eu vingãça da punada et da morte de meu primo Aluar Sanchez, ca esta jograria a muytos enpeeçera. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Dõ Monõ Salido, mal dizedes en quanto falades, et morte buscades, se ouuesse quẽ uola dar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Monõ Salido tornousse para sse yr a Salas et, yndo assy pelo camjño, coydou ontre sy com̃o fazia mal en leixar daquela guisa seus criados por medo da morte, et mayormente seendo ia vello et de grande ydade, que o nõ deuya de fazer por nẽhũa maneyra, ca mays guisado era de yr elle hu quer que morte podesse prender ca aquelles que erã aynda mãçebos para viuer; et, poys que elles nõ temjã morte et tã en pouco a (a) tijnã, que mays pouco a deuya el de temer; et demays que, se elles morressẽ ẽna fazeda et Rroy Valasquez aa terra tornasse, que llj faria muyto mal por elles et que o mataria; et que sempre aueriã que dizer del, se el tal cousa fezesse com̃o esta; et demays aynda que, se elles ala morressẽ, que coydariã os omes que el que llj basteçera a morte et per seu consello veera aquel feycto, et seria muy maa fama esta para el (et leixar) de seer onrrado na mãçebia et desonrrado na viliçe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 189 |
Et se per ventura querela auedes ide nos, da morte do caualeyro que uos matamos, queremosuos peytar a coomya que y a, et som quinẽtos soldos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Com̃o coydades ia que oluidado auya a (a) desonrra que fezestes a mjña moller dona Lambra, quando llj sacastes o ome de sub o mãto et llo matastes deante et lle ensanguentastes os panos et as toucas do sangue del, et a morte do caualeyro que matastes outrosy en Febres? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Mays, logo que chegarõ aas pousadas aquelles caualeyros, sayrõ dos mãçebos que sse preçauã per armas et per boos feyctos, tres et tres, et quatro et quatro, a escusa de dõ Rrodrigo, et ajũtarõsse bem CCC caualeyros en hũu lugar, et jurarõ aly que por traydor ficasse todo aquel que ajudar nõ fosse os vijte jnfantes, quer a morte quer a vida; et, se per ventura Rroy Valasquez os quisesse tornar com̃o ante, que o matassem logo sem outra tardãça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Jnfantes, nõ uos temades, ca en uossa ajuda ymos et queremos esta uez conuosco morrer ou uiuer; ca bem veemos que uosso tio a gram sabor da uossa morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Quando Rroy Valasquez esto soubo, foy para Viara et para Galue, et dissolles que o faziã muy mal en leixar a vida ataes omes com̃o aquelles, et que sse achariam ende mal; ca, se elles escapassem a vida, que elle nõ tornaria mays a Castela, et que sse yria logo a Cordoua a Almãçor et que lles fari[a] pre[n]der morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Dom Gonçaluo, eu sõo aqui veudo por vingar a uossa desonrra et a morte dos sete jnfantes, vossos fillos et meus yrmãos, et nõ a mester que o tardemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Enpos esto, a tempo da morte de Garçia Fernandez, tomou a dona Lãbra, moller daquel Rroy Valasquez et feze(o)a queymar; ca en tempo do conde Garçia Fernandez nõno quiso fazer, porque era muyto sua parenta do conde. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 217 |
Et os que escaparõ conta a estoria que morrerõ depoys morte supitanya. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 236 |
Senor, por nõ yrẽ cõtigo os de Cordoua nõ des nada por ende nẽ aias medo, ca nos iremos contigo et ajudart ' emos de curaçõ [et] muy bẽ ata a morte. Çuleyma fiousse en aquella palaura que llj disserõ, et sayo muy esforçadamente cõ elles contra aaquelles seus eemjgos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Mays tãto era o auer que Çuleyma et os berberis demãdauã que Ysẽ mays se quiso auẽturar a sorte de morte ca darllo. Çuleyma, quando vio aquello, que llj nõ tĩjna prol o en que el andaua, enviou prometer a dõ Sancho, conde de Castella, que llj daria de seu auer quanto el quisese et outros dões muytos, et que o onraria quanto el podesse et soubesse, et que o vẽesse ajudar contra Yseẽ, rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Et Yseẽ, tãto que soubo o que as cartas diziã, mandoo escabeçar et que trouxessẽ a cabeça del per toda a villa, por aquella tã gran trayçõ que tĩjna asconduda en sy, et tam grande a coydaua a fazer en ascuso en Cordoua, que soubessẽ todos que por tal razõ llj dauã tal morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 249 |
Et, el fugĩdo, sayrõ a el os berberis et derõllj feridas de morte, de guisa que o leixarõ por morto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Sobre esto, quando Ydris, que era yrmão de Ali, de que dissemos ia que era adeantado de Çepta, oyu dizer da morte de seu yrmão, et com̃o era o rreyno enalleado, passou o mar et ueo a Malega, et tomou o alcaçer et fezesse chamar rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Os de Cordoua mandarõ entõçe a aquel Humeya et [a] Jsen, que era seu rrey outrossi que, sse sse queri[ã] gardar de perigoo et de morte, que desenparassem logo o alcacer et se fossẽ sua uia para hu quisessẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Almõdafar rreçebeuo muy bẽ et prouguelle cõ elle et deullj huũ castello, a que diziã Azuella, en que viuesse ata sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Mays agora leixamos aqui de falar dos mouros et diremos del rrey dom Affonso et de sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 262 |
Et el, quando sentiu que era ferido de morte, ordinou sa fazenda ante os bispos et os abades que hy erã, et confessousse et recebeu o corpo de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 264 |
Depoys da morte de[l] rrey dom Bermud[o] de Leõ et da do conde dom Sancho de Castella, assi com̃o diremos adeante, faleceu o linagẽ dos baroes que rreinassem et tornou (et tornou) o senorio das molleres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 268 |
Depoys da morte del rrey dom Sancho de Nauarra, rreynou el rrey dom Garçia, o que disserõ Temeroso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 269 |
Et este herdou o condado de Castella depois da morte de seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Que o jnfante, seendo eno paaço falando cõ sua esposa, nõ sabendo nada de sua morte, quando oyo demãdar armas a grã pressa, diz que sayu aa rrua ueer que era et, quando uiu todos seus caualeiros mortos, pesoullj de curaçom, et choraua muy fortemente, ronpendose todo por elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 275 |
Digouos, yrmãos, que esto nõ uẽ por al senõ por vingar a morte do jnfante Garçia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 275 |
Et, pois que ouuerõ feito este esposamento, disso a jnfante dona Sancha contra el rrey dom Sancho que, se a nõ vingasse do traedor Ffernã Laynes, que fora ena morte do jnfãte Garçia et dera a ella hũa palmada ena cara et a messara dos cabelos, que nũca o seu corpo chegaria ao do jnfante dom Fernando, seu fillo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 275 |
Et, desque o ouue parado atal, mãdou aduzer logo hũa azemela et poello en ella, et leualo per quantas villas et mercados auja en Castella [et] en terra de Leõ, u el fezera aquella traiçõ, dizẽdo et pregoando cada lugar que, pola morte que Fernã Laynes bastecera ao jnfante Garçia et fora el en ella, padeçia elle aquello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Dõ Garçia, o mayor fillo deste rrey dom Sancho, que depois da morte, de seu padre rreynou en Nauarra, (et) ouuo dous fillos, et a [cada] hũu delles chamarõ dom Sancho: o mayor rreynou en Nauarra, et matarõno en Pena Leon; et ao outro matarõno en Rroda a trayçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
En aquella sazõ andauã os nauarros en perigoo ontre Castella et Arangõ, onde depois da morte del rrey dom Pedro, fillo del rrey dom Alffonso de Arangõ, forõ os nauarros a aquel castello de Moçõ, que e en Arangõ; et, por que aquell[e]s rreys que dissemos nõ leixauã fillo barõ nẽhũu que rreynasse, tomarõ todos encubertamente os nauarros a este Garçia Ramirez, que dissemos, et adusserõno ende, et alçarõno en Nauarra por rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Depoys da morte del rrey dom Garcia de Nauarra, rreynou seu fillo dom Sancho. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et per esta guisa foy a rreyna dona Eluira liure et quita de morte per aquelle sancto ome. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et el rrey, seendo muy alegre, por que a rreyna escapara et estorçera de morte, rrogoullj que perdoasse a sseus fillos aquel erro que contra ela fezerã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Et, quando sẽtio que era ferido de morte, chamou seus fillos que auja, que erã y cõ el -et auia nume o hũu dõ Pedro et o outro dõ Afonso - et cõjuroos et fezeos jurar, [et] a todos seus ricos omes outrosi, que nũca sse partiss[ẽ] dalj ata que tomassẽ aquella çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Depoys da morte del rrey dõ Pedro de Arãgõ, veendo os arangoeses que nõ leixaua fillo nẽ filla que herdasse depoys del, (et) tomarõ aquel jnfant[e] dõ Afonso, seu yrmão, por rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 287 |
Et cõ uergõça daquello foysse a perder, que nũca del souberõ en toda a sua uida ata a morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et en[tõ] os altos omes d ' Arangõ, cõ coydado et pesar da morte daquel nino, seu rrey, que lles ficara daquel rey dom Rramiro, forõ de cabo a[a] abbadia a el et sacarõno de cabo ende a dom Rramiro outra uez, et ouue de cabo sua moller et ouue en ela hũa filla, a que disserõ dona Peronyela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
Mays, por que ena batalla de Muriolo fora (fora) este dõ Simõ aqueyiõ da morte del rrey dõ Pedro, teue por bem a corte de Rroma que [llj] t[oll]ess[ẽ] o jnfant[e] dõ James, que [el] criara, et que [o] dessẽ a sseus na turaes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
Poys que aquel dõ James foy mãçebo, en ydade para elo, casou cõ dona Lẽonor, filla del rrey dõ Afonso de Castella, que ficara dõzela aa morte de seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
Et aynda cõ todo esto aquel rrey dõ James, nobre uençedor, por tal que nõ ficasse cousa ena terra, et que seu fillo reynasse en paz et que nõ ouuesse traballo nẽhũu, correo logo de cabo toda a terra et rrouboa, et tãto a quebrantou et cõbateu aos lugares, per guerras et per mortes que fazia en elles, que xi llj derõ castelos et villas et todoslos outros lugares que de Ualẽça erã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
Et sua morte foy desta guisa: andando el per terras d ' Asturas a sabor de sy, chegou hũu peõ et matoo a traiçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
En ysto el rrey don Rramiro d ' Arangõ, yrmão deste rrey dõ Garçia et deste rrey dõ Fernando, fillos deste dõ Sancho, rrey de Nauarra, poso sua amizade esse dõ Rramiro, rrey d ' Arãgõ, cõ el rrey de Saragoça, et cõ el rrey de Todela, et cõ o(s) de Osca, que er[ã] mouros, [et traballousse cona ajuda destes mouros] de correr a terra a seu yrmão dõ Garçia, que ficaua rrey de Nauarra depoys da morte de seu padre, et faziallj quanto mal podia non llo mereçendo o yrmão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 311 |
Et, desque el rrey falou cõ elle, dissollj com̃o dona Xemena Gomes, filla do conde don Gomes, que elle matara, que o vĩjna demandar por marido et que llj perdoaua a morte do padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Et, polo bẽ que me tu polo seu amor fezisti, outorgati Deus hũu gran dõ: que, quando o bafo que ante sonasti te uẽer, que todalas cousas que começares en lides ou en outras cousas que todalas acabaras conpridamente; asi que a tua onra creçera mays cada dia et seras temudo et reçeado dos mouros et dos cristaos, et os eemigos nõ tj poderã enpeeçer; et moreras morte onrada en tua casa; et nũca seras uençudo, ante seras sempre uencedor, ca ti outorgou Deus sua bẽeyçõ cõ tãto et fays sempre bẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Et envioullj seus mandadeyros con que llj enviou dizer que llj fazia muy sen guisa en llj entrar asi pelo rreyno, et seendo seu yrmao; pero que lli queria sofrer o que auia feyto et queria auer paz cõ elle, com̃o cõ yrmão; et que llj sayse da terra, ca bem sabia el que el que llo uedar[i]a, se quisese, et que nõ llj fezese y mays mal, nẽ quisese que ouuese morte ontre elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Et desi, quando as azes forõ paradas, aquel caualeyro, ayo del rrey, deytou o escudo et a loriga et a chapellina et todaslas outras armas, senõ a espada et a lãça que leuou, et asi entrou pelas azes dos castellaos, et morreu logo por nõ ueer a morte de seu senor, el rey, et o astragamento da sua gente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et era por elo muy preçado, et era om̃e de grãdes consellos et boos et fezo muyto bem et muyto dãno aos mouros ata o dia da sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 347 |
Et coydou com̃o leixase os rreynos et a terra que auia gaanada, que a leixase asesegada a seus fillos, por que depoys de sua morte nõ ouuesem contenda sobrela partiçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Capitolo da morte de el rrey don Fernando |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Et, estando y moy coytado da morte, leuarõno a Cabeçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Et rreynou seendo mãçebo doze ãnos, [et] depoys da morte del rrey seu padre, rreynou en este meesmo senorio outros doze ãnos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 350 |
Capitolo da morte da rreyna dona Sancha |
[+] |
1295 |
TC 1/ 351 |
Et correu a terra a todas partes, asy que toda foy destroyda, por mortes de muytos mouros et de fogo et de roubo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 356 |
Et por ende quero que me conselledes com̃o os posa ajũtar, ca nõ a cousa que mo destorue senõ morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Senor, yrey cõuosco et para hu vos fordes et ou uençeremos ou eu y tomarey morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 375 |
Et acomendo[u]meuos a sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Et, senora, o conçello de Çamora seeruos a mandado et nõ uos desempar[ar]ã por coyta nẽ por perigoo que acaesca ata a morte, ante comerã, senora, os aueres que am, et os caualos et as muas et os fillos et as molleres que nũca dem Çamora, se nõ per uoso mãdado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 386 |
Pero que o nõ fez cõ couardia, mays cõ trascordo, nõ coyd[ã]do que tam grande era o dãno, mays que ya fogindo cõ meestria del rrey, ca se el soubera a morte del rrey nõ [o] deteuera nẽhũa [cousa] que nõ entrara enpos elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Conta a estoria que os castelãos que forõ buscar seu senor, et acharõno na rribeyra do rrio hu jazia mal ferido de morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et mandou que o fezesem confesar, que nõ avya en elle se nõ morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 390 |
Et entõ leuãtouse hũu caualeyro castelão, muy esforçado et de gram guisa, et dizi[ã]lle Diego Ardoñes, fillo do conde dom Ordoño de Lara, et disse: -Se me outorgardes todo o que auedes dito, eu farey este reto aos de Çamora pola morte del rrey dom Sancho, noso senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Com̃o a jnfant[e] fezo a saber al rrey don Afonso a morte del rrey dõ Sancho |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Et, depoys que el soube a morte del rrey, guisou com̃o seyse seu senor de Toledo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Dõ Pero Ansurez (que) tijna que, se el rey mouro soubese a morte del rrey don Sancho, que nõ leixaria vijr el rrey dõ Afonso et que o prenderia ata que lle fezese grandes posturas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Muyto che gradesco, Afonso, por que me disesche que te querias yr a tua terra; ca, se te foras nõno sabendo eu, nõ te poderas escapar sem muy grã dãno de morte ou de pr[iiõ]; mays, poys asy he, vay desoy mays a teu rreyno et tomao, se poderes, et eu che darey do meu o que ouueres mester para dar aos teus vas[a]los, cõ que cobres os curações delles para te seruirem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 396 |
Agora tornaremos a contar dos que lidarõ pola morte del rey dõ Sancho |
[+] |
1295 |
TC 1/ 397 |
Se a y alguno(s) de uos que fosse en consello da morte del rrey dõ Sancho ou o soubese, diga(ll)o et nõ [o] negue, que ante quero eu et meus fillos yrnos a terra de mouros que nõ seer vẽçudos en cãpo et ficar por aleyuosos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 398 |
Com̃o Diego Ordones lidou pola morte de seu senor |
[+] |
1295 |
TC 1/ 399 |
Et Pedr Ares, cõna grã rauya da morte et do sãgue que xe lle ya pellos ollos, abraçou a çeruys do caualo, pero cõ todo esto nõ perdeu as estribeyras nẽ a espada da mão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 399 |
Et elle, quando esto oyu, empero que estaua muy mal ferido de morte, alynpou a cara cõna manga da loriga, et tomou a espada cõ ãbaslas mãos, coydandolle dar per çima da cabeça, et errouo et deulle hũu grã golpe eno caualo, atã grãde que lle cortou os narizes mesturado cõnas redeas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Et seede çerto que eu os saluarey ou prenderey y morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Quando Rrodrigo Ares se sentiu tã mal ferido assy de morte, leixou a redea do caualo et tomou a espada cõ ambalas mãos et deulle hũa tã grã ferida que lle cortou a meyatade da cabeça do caualo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 402 |
Quando os galegos et os leoneses souberõ com̃o era venido el rrey (el rrey) dom Afonso, seu senor, forõ muy alegres et veerõ a elle a Çamora a rreçebelo por senor, cõ tal condiçõ que jurase que nũca fora consellador da morte del rrey dom Sancho, seu yrmão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 402 |
Et aqui rogo a Deus et aa uirgẽ Sancta Maria que, se nũca o mandey nẽ me plougue ende tal morte moyra qual el morreu, pero que mj auya tolleyto o reyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 403 |
Rrey dom Afonso, vos venides jurar por morte del rrey dõ Sancho, uoso yrmão, que, se o matastes ou fostes en [cõ]sell[ad]o[r], dizede que ssy, se nõ tal morte moyrades qual morreu el rrey, vosso yrmão; vilã uos mate nõ seia fidalgo, vena doutra terra que nõ seia castelão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 404 |
Com̃o el rrey dõ Afonso jurou conos fillos dalgo pola morte del rrey dõ Sancho |
[+] |
1295 |
TC 1/ 404 |
-Vos venides jurar por morte del rrey, meu senor, que uos nõno matastes nẽ fostes ende consellador. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 404 |
Se nõ tal morte moyrades qual morreu meu senor; vilão uos mate, fillo dalgo nõ seia; de Castella nõ seia nẽ de Leõ et veña doutra terra que nõ seia do rreyno de Leom. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 420 |
Et forõ albergar ontre Fariza et Çentina, astragando a terra et fa[z]endo muytas mortes, com̃o estaua a terra segura. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 424 |
Et, se por bem teuerdes, mays valrra que lidemos cõ elles [ou] vençellos ou morrer morte onrrada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 446 |
Et logo começou a seer muy esquiuo et muy brauo a seus vasalos et a seu poboo et a fazerlles moytos pesares et moytas forças, en guisa que todos coydauã sua morte et cobijçauãlla moyto, por que era muy mao et muy vil et sem bem nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 447 |
Mays agora leixa a estoria a falar desto et torna aa morte del rrey dõ Garçia, yrmão del rrey dom Afonso |
[+] |
1295 |
TC 1/ 448 |
Agora torna aa morte del rrey dõ Garçia, que morreu ena priion |
[+] |
1295 |
TC 1/ 448 |
Et, por que el rrey dõ Alfonso nõ auia outro herdeyro que rreynasse enpos elle, guardauao ẽna priiom, por que depoys da sua morte rreynase enpos elle et ficase ẽno rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 448 |
Et disse que, poys que nõ sey[r]a delles ena vida, que nõ queria delles seyr [n]a morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 460 |
Conta a estoria que, tã grande foy a perfia del rrey en este lugar, que os hũus ameaçaua de morte et aos outros que os deytar[i]a da terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et dessa meesma çidade troixe a dõ Pero, moço pequeno, et (o) outro a que diziã dõ Pedro, que foy obispo de Palença; et a dom Rramõ da çidade de Sabida, que foy depoys bispo d ' Osma et, depoys da morte de dõ Bernaldo, foy arçebispo da çidade de Toledo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et tro[i]xe de Pratgoriem a dom Geronimo, que foy obispo de Valença en vida do Çide; mays durou pouco tempo en poder dos cristãos depoys da morte do Çide et o bispo tornousse a Toledo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et troixe a dõ Bernaldo, que, depoys da morte de dõ Geronimo, foy obispo de Çamora; et foy o primeyro bispo que ouue en esta çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 467 |
Et ficou y o mãdadeyro por saber a que sobiria o pleyto, da villa [depoys] da morte daquel [alguazil, ca] andauã os omes muy tristes et muy coytados por a morte do alguzil. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 481 |
Conta a estoria que, quando soubo el rrey a morte do fillo, disse a aquelles que vĩjnã da batalla: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 481 |
Et aquelle a que o eu dey tomou morte amparandoo et conprio seu deuedo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 481 |
Muy bem oyu el rrey o que o caualeyro dizia, mays por todo esso nõ podia perder a rrauya do fillo, que tijna pola sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 492 |
Et sua postura feyta et firmada entrou o Çide a correr a mota do monte et correu toda a terra et fezo y moytas mortes et grandes rroubos, et tornousse cõ muy grã gaança p[ar]a Rrequena. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 506 |
Com̃o o Çide enviou ameaçar Abeniafa porla morte de seu senor |
[+] |
1295 |
TC 1/ 506 |
Et pousou çerca da villa de Jubala et collerõ[se] y [a] el (et) os que seyrõ da villa et pedironllj por merçee que llis ajudasse a vĩgar a desonrra et a morte del rrey seu senor, et que os ouuese en guarda et en comenda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 506 |
Et sobre esto enuiou[lli] outra carta en que lli en viou dizer que erã trahedores el et quantos erã ena villa, et que nũca quedaria de lles fazer mal ata que vingasse a morte del rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 506 |
Et esto foy a xxvj dias da morte del rrey de Ualença. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Et foy muy grande a morteydade enos mouros; et, desque se partirõ, foyse o Çide para seu rayal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 521 |
Et lidauã cada dia muy fortemente et erã tã coytados que erã enas ondas da morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 530 |
Et cona muy grã coita sehiã aos crischãos et nõ dauã nada se os matassem nẽ se os catiuassẽ, ca tijnhã que melhor lhis era a morte que a maa vida, et ençima morrer de fame. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 534 |
Et estaua ia agora o poboo todo enas oras da morte, ca uijã andar o ome et deitauase morto con fome, assi que todas as praças erã cheas de fossas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 535 |
Et a cõpanha d ' Abeniafa erã desasperados de poder passar tẽpo nẽ [do] acorro del rrey de Saragoça nẽ [do] acorro dos alaraues, et cobijçauã mays a morte ca a vida cõ tã grã lazeira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 544 |
Pero forõ arrefeçando as viandas; et os que sse guardauã de comer, forõ cobrãdo, et os outros morriã todos, en guisa que auia muy grã chãto ena vila et muy grande morteydade ontre eles, assi que todos os cãpos erã cubertos de fossas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 549 |
Et os mouros, quando o oyrõ, forõ muy espantados, pero bẽ sabiã que dizia uerdade quanto era na morte del rrey; mays pesaualljs por que seya da postura que posera cõ eles o outro dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 551 |
Et o Çide mãdouho meter en muy grãdes priiões, a ele et aos que soube que erã de seu conselho, por rrazõ da morte del rrey seu senhor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Conta a estoria que o Çide mãdou leuar Abeniafa para Jubala et derõlli muy grandes pẽas ata que chegou ao ponto da morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Et mãdou o alfaqui que fezera alcayde que julgasse que morte mereçia, segundo sua ley, o que matara seu senhor, et demais que jurou que nõ auia mays daquelo que dera en escripto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 555 |
Et começ[ou] sa rrazõ: -(Os) omes bõos da aliama de Valença, -en esta guisa lhis dizia o Çide - bem sabedes quanta ajuda eu fiz a uosso senhor et a uos ata sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 568 |
Et tam grande foy a morteydade que en aquel dia fez enos mouros que lli corria o sangui (o sangui) pelos couedos ajuso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et cona muy grã coita fazianos entrar pelo mar aa morte, en guisa que dous tãtos morrerõ eno mar, ca nõ ena batalla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 617 |
Oyde quantos aqui estades, condes et rricos omes et jnfanções et caualeiros et todos os outros; mandouos et defendouos que nẽhũu nõ fale nẽ diga palaura desagui[sa]da, que nõ deua a dizer contra o Çide, nẽ contra nj̃hũu de sua casa nẽ de sua conpanha, senõ, o que o fezer, mãdalo ey escarmentar de muy maa maneyra; et mãdarll ' ey dar morte de traedor por ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 649 |
Et eu et dona Xemena viueremos ena outra metade, et, depoys de mjna morte, todo o quero para uos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 650 |
[Et], depoys da morte del rrey don Pedro et del rey don Afonso, ueerõ os nauarros a cortes a Castella a Monçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 650 |
Et, (quando) os nauarros, que estauã sen rrey en este tempo, depoys da morte del rrey dõ Ramiro passada, forõ muy en puridade et trouxerõ o jnfant[e] don Garçia, que o criaua sua tia, a rreyna dona Sol. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 651 |
Et fezeo en tal maneyra que llj d[erõ] suas parias muy bẽ paradas ata sua morte; |
[+] |
1295 |
TC 1/ 655 |
Et, com̃o quer que nõ deue o ome a creer por estas visões, eu o sey bẽ por çerto de outra parte, ca me appareçeu esta noyte San Pedro, estando esperto, ca nõ dormia; et dissome que destes XXXta dias auja a passar deste mũdo, a qual cousa he comunal a todoslos omes: a morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Bem sabedes, quantos aqui sodes, como todos os omes do mũdo, por poderosos que seiã, am de morrer et nõ podẽ escusar a morte, da qual eu estou muyto açerca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Et, desque todos forõ ant ' el, começoullis a castigar com̃o fezesem depoys de sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Et vos, hermãna dona Xemena, et uossas cõpanas, guardaredes que nõ dedes uozes nẽ façades doo por mj̃, por que os mouros non entendã mjna morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Et, quando uos quiserdes yr para Castella, fazedeo ante saber a todaslas gentes en puridade, por que se perçebã para leuar todo o seu, en guisa que o nõ entendã os mouros; ca nõ poderedes ficar con esta çidade depoys de mjna morte, por que iaz ontre o mayor poder de mouros que a en España. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 662 |
Et fazia tan gran morteydade nos mouros, que isto era hũa gran marauilla, en guisa que el rey Bucar et os seus rreys começarõ a fugir, en guisa que nõ teuerõ redea ata dentro ao mar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 668 |
Et uiueu depoys da morte do Çide dous ãnos, desy morreu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Capitolo que fala da morte de dõna Xemena |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Et dõna Sol, a meor, veẽo primeyro ca dona Eluira; ca era veuda et finara o jnfante dõ Sancho, ca non viueu mays de dous ãnos, depoys da morte do Çide; et nõ ficara delle fillo nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 673 |
Et viueu ẽno moesteyro tãto tempo que ouue, depoys da morte de Garçia Telles, dous abades. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 673 |
Et pesou aos do moesteyro da sua morte, por que tã bem et tã deuotamente fazia sua vida et seruia as sopulturas de seus senores. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 674 |
Segũdo conta en sua estoria o onrado dom Rrodrigo, que foy arçebispo de Toledo, et o sabio dõ Lucas, obispo que foy de Tuy, ẽna estoria d ' España, diz que a muy gram tempo depoys da morte do Çide, -quando andaua a era en mil et CC et XXte ij ãnos, et o ãno da encarnaçõ de Nostro Senor Jhesu Cristo en mil et xxxvj - en este tempo rreynaua en Castela el rrey dõ Afonso, neto do emperador d ' España. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 678 |
Mays, quando os da terra oyrõ dizer deste miragre, et como el rey dõ Afonso era mal doente, logo entenderõ que aquel maar da agoa que nõ era senõ choro et quebranto que vijna pola sua morte a todo España. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 679 |
Capitolo que fala da morte del rey dõ Afonso |
[+] |
1295 |
TC 1/ 679 |
Senor padre poderoso Jhesu Cristo, que o teu sancto corpo deste a marteyro et a morte por nos, et foy deramado o teu sangue pelo mundo porla nossa vida et pola nossa saude; ca, Senor, pela tua morte somos liures da grande escuridade et teeura en que eramos, porlo pecado de nossos primeyros padres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 688 |
Et sua madre reynara quatro ãnos, depoys da morte del rey seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 697 |
Et, quando o jnfançõ soube com̃o chamaua o emperador, ouue muy gram medo de morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 699 |
Et ferio y o mal da morte et morreu sub hũu anzino. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 699 |
Outrosy o jnfante dom Sancho, quando soube a morte do padre, ueeõsse de Beeça para Toledo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 703 |
Capitolo que fala da morte del rey dom Sancho |
[+] |
1295 |
TC 1/ 703 |
Et, poys que el rey dom Sancho ouue dado Calatraua, segũdo que auedes oydo, feriuo o mal da morte en Toledo et finou logo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 709 |
Et era segudado, com̃o se fosse culpado de morte, et desherdado; com̃o se de der[e]yto nõ ouu[e]sse de herdar, ou com̃o se nõ fosse fillo del rrey dõ Sancho et neto do emperador d ' Espana, fillo de seu fillo mayor, que deu[era] herdar Castela et Leõ enteyramente; que mal fezera elle, que falar nõ sabia, nẽ conoçia a ssy meesmo, foras tanto que o queria desherdar el rrey de Leom, seu tio? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 735 |
Et dizia a seu padre que se uĩgasse ou tomasse y morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 749 |
Et tomou hũa lança ena mão et yaos ferindo et deostando, et dizendolles que tornassem et que o nõ desenparassẽ asi, nẽ fugissem com̃o maos, ca mellor llis era a morte onrada ca nõ a vida desonrada para sempre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 758 |
[Et] todas as gentes se doyam da sua morte et chorauã muyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Capitolo que fala da morte del rey |
[+] |
1295 |
TC 1/ 769 |
Capitolo que fala da morte del rey |
[+] |
1295 |
TC 1/ 769 |
Et elles castigarõ ao caualeyro que nõ disesse(m) nẽhũa cousa da morte del rrey, mays que o leixaua saão et que comya carne. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
Et fezerõ en elles tã gran morteydade que as gẽtes de pee que en acalço yam nõ podiam passar nẽ seyr adeant[e], ante o grande enbargamento da muytedue da gente dos mouros mortos que ante sy achauã, ata que os meterõ pelas portas de Xerez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
[Ena morte desse rey dos gazulles] conta a estoria, por afirmamento dos que y acaeçerõ, onrrou muyto o nouel caualeyro Garçia Perez de Vargas -que dom Aluar Perez aa entrada dessa lide fezo caualeyro - o começo de sua caualaria, ca sem falla este dizem que o derribou et o matou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Este rrey dõ Fernãdo, desque preso Hubeda dous anos depoys da morte del rrey dõ Alfonso, seu padre, que era rrey de Leõ, foy muy apoderado et deytouse sobre Cordoua et çercoa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 817 |
Et a sua tornada derõ os mouros a el rrey dõ Fernando hũus castelos que estauã maltreytos et como ermos, por correduras et morteydades que os cristãos aujã feytas enos mouros moradores que morauã en elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 819 |
Gregorio papa entrado a carreyra de toda carne, fascas que morreu; ca a carreyra de toda carne esta he, que toda alma que en carne viua, per força da natura que llj pos Nostro Senor Deus, a de yr aa morte; et por ende diz: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 819 |
"Gregorio, o noueno, entrada a carreyra de toda carne [de morte", fascas que era morto. ] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 819 |
[Mays he de saber aqui que "toda carne"] se diz en esta parauoa, por que o ome soo ou a moller soa an alma que uaa a esta morte de toda carne; et depoys desto qual mereçer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 822 |
Et do meu uos direy que eu ante quero morrer logo a esta ora aqui a mãos destes mouros, ca nõ que a leuẽ catiua et que se perca a pena de Martos; et eu nũca me pararey ante el rrey dõ Fernando nẽ ante dõ Aluar Perez cõ esta uergonça; et querome yr meter ontre aquelles mouros et farey y todo meu poder ata que moyra; et todos sodes caualeyros fillos dalgo et deuedes a saber o que auedes a fazer en tal feyto com̃o este; ca nõ auemos de uiuer por sempre et a morrer auemos; et da morte nẽhũu de nos nõ se pode escusar agora ou depoys; et, poys da morte nõ nos podemos escusar, por que auemos dela atã grã medo? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 822 |
Et, se agora nos acalçar a morte, uerranos cõ grande onra, et seernos a onrra[da et] cõ boa fama, fazendo dereyto et lealdad[e], o que todo om̃e bõo deue fazer; et, poys que tã pouca he a vida deste mũdo, por medo da morte nõ deuemos leixar perder tã nobre cousa com̃o he a pena de Martos, et que seia catiua a condessa et as donas; et, se uos a ysto acordades, se nõ de todos me espeço et quero yr conprir o que dixe et fazer muyto dereyto ata a morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 825 |
Capitolo do terçeyro acorro que el rrey dõ Fernando enviou a Cordoua aos castelos et da morte de dõ Aluar Perez |
[+] |
1295 |
TC 1/ 825 |
Et a morte, que a muytos he auessa et descomunal et tortiçeyra en julgamento de cõualẽça et força[n]te das ui(an)das, deullj salto en aquel lugar et nõ quiso que el dalj endeãte mays passasse, nẽ llj deu y espaço, et matoo y sen semellãça de gran doe[nça] auer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 825 |
Mays, quando el rey dõ Fernando da morte de dõ Aluar Perez oyo, doblarõllj os pesares; et nõ poderia ome dizer cã grande foy o pesar que ende ouue nẽ quanto se ende sentio nẽ cã gran mĩgua llj fezo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 826 |
Capitolo de com̃o el rey dõ Fernando se foy para Cordoua logo que oyu da morte de dõ Aluar Perez, hu o arcebispo dõ Rrodrigo a esto[r]ia leixou |
[+] |
1295 |
TC 1/ 826 |
Et esto uẽeo a seer pela morte do dicto Aluar Perez, rreçeando o dãno que pela ventura poderia vĩjr. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 827 |
Depoys que este rey dõ Fernando tornou aa fronteyra, depoys da morte de dõ Aluar Perez, et foy chegado a Cordoua, segũdo departido he pelas dictas razões, começou (est) este rrey dõ Fernando de asesegar et de pobrar sua uila muy bẽ, et d ' estar y de morada [a]f[icad]amente -saluo quando seya algũas uezes en suas caualgadas et en suas conquistas fazer, que fezo muytas et boas dessa yda, as quaes seerã dictas per numes; desi tornouse logo para ala - et morou desta guisa asi aturadamente treze meses. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 843 |
Capitolo da morte da nobre reyna dona Berĩguella, madre del rrey dõ Fernando |
[+] |
1295 |
TC 1/ 849 |
Os mouros erã tantos dala -os hũus que iaziã en Fazalfax, caualleyros gran peça et de outra gente muyta ademays; os outros que vĩjnã de contra esse Axaraf de muytas partes - asi que se vijã os do maestre en grã coyta, quando cõ hũus quando conos outros, que nũca uagar aujã de folgar; et todauja uençendoos esse maestre cõ esses seus freyres, correndo cõ elles et enbarrãdoos et fazendo grandes morteydades et gran destroymento en elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 859 |
Et muytos se meterõ pelo rio por escapar, que morrerõ y, que [os] matauã os cristãos que andauã enas barcas, de guisa que foy en elles muy gran morteydade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 864 |
[Et] a guisa de omes esforçados que aujã sabor de liurar seus cristãos de morte et de mãos de seus eemjgos, [começaron] a yrlle acorrer a mays ir dos caualos; et, quando os mouros virõ yr acorro aos cristãos et que vĩjnã ia açerca, forõnos leixando et seyndosse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 867 |
Et fezerõ en elles gran morteydade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 885 |
Muyto sangue foy en essa çerca derramad[o]; et grandes morteydades et grandes feytos, os hũus en lides et os outros en enfermidades grandes et gran doẽça que en essa oste caeu, ca as caenturas erã tã fortes et tã tendudas et tã destẽperadas que morriã os omes de destẽperamento corrũpudo do aar, que semellaua chamas de fogo, et corria tã aturadamente sempre hũu uento tã escalfado com̃o se dos jnfernos seysse, et todoslos omes andauã correndo agua todo o dia da grã sud[o]r que fazi[a], tãbẽ estãdo pelas sõombras com̃o per fora ou per hu quer que andau[ã], com̃o se en bano esteuessem; pero que per força llis convĩjna, que por esto que porlas grandes lazeyras que sofriã aujã a adoeçer et de sse perder y muy gran gent[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 890 |
Mays o que [lle] foy prometudo et outorgado ouue de seer, et al nõ, por que nõ pode estorçer do laço da morte, nẽ desuiarse della, a qual a todos he comunal et ygual a uoõtade et ordinamento de Deus; nõ a rey nẽ enperador nẽ ome da mayor alteza que seer pode, que aa morte possa fugir nẽ desuiala nẽ asconder; morte a todos he comunal, mays n[õ] a am en hũu igual todos; ca, pero todos passã, hũus a am mays forte ca outros: os huus am a morte esquiua et afrontada et a gran desonrra, et outros muy onrrada et cõ sazõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 890 |
Poys, [p]o[r] morrer desta maneyra que el morreu, tã alto et tã amado et seendo tã reçeado, muy boa lle era a el a morte et muy onrada [et] con muy t[ẽ]perada sazõ llj ueẽo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 896 |
Outrosi, quando el rrey de Grãada, seu uasalo, soube da morte del rrey dõ Fernando, seu senor, mandou fazer muy grandes chantos per todo seu rreyno; et nõ era marauilla de o fazer, ca tĩjna el et seu rreyno enparado et defendudo de todas gentes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 896 |
Nõ tan solamẽte ficou mazela en elles nos rreynos de Castella et de Leõ, mays en todoslos rreynos dos cristãos ouuerõ seu quinõ ende et se doerõ ende muyto, quando a sua morte oyrõ, ca toda España por el era temuda et reçeada, et o fora mays, se mays uiuera. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 898 |
Et apos? sua morte rreynou seu fillo el rrey don Sancho; et casou cona rreyna dona Maria, filla do jnfante don Afonso de Molina et neta del rrey don Afonso de Leõ, et ouue en ela por fillo al rrey dõ Frenado de Castela et de Leon, et al jnfante don Enrique, o que foy mudo, et el jnfante don Pedro et al jnfante don Filipe et a la jnfanta dona Ysabel. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 900 |
Depoys da morte del rrey dom Ffaffilla fficou hũa ssua yrmaa et cassarõna cõ dom Affonso, ffillo de dom Pedro, señor de Cãtabria. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 5 |
Onde tomou Deus ao omẽ et adusóó et posóó em aquel Pareyso do deleyto, que obrase y todo bem et que laurase et ogardase; et mandoulle et disolle que comese de todaslas froytas do Parayso senõ da [aruore] de saber obem et omal, ca se daquel [comesse] logo morreria de morte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 5 |
Aqui departe mẽestre Pedro et diz sobre estas palauras, queo omẽ ante que daquela froyta comese daquela aruore que nõ era mortal nẽ poderia morrer, que atal ofezera Deus; mays depoys que da froyta daquela aruore comese quese tornaria mortal; et esto diz que queren dizer aquelas palauras que noso señor diso aAdan, quese daquela froyta daquela aruore comese que morte morreria, dizendo quesendo quese tornaria mortal, oque nõ era antes nẽ fora despoys se daquela froyta nõ ouvera comydo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et desque forõ en Pareyso nõ gardarõ omãdado de Deus, mays, porlo consello do diabro queos enganou falando aEua em fegura de serpente, comerõ daquela froyta da aruore do medeo do Pareyso dequelles Deus defendera que nõ comessem senõ [que] [morte] morreriam. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et diz aqui a glosa que Adam nũca ajnda vira cousa morta nehũa, nẽ sabya que era morte, et que entendese que de cousas mudas forã aquellas pelles que el vestia, et erã ja mortas, et quese apreçeberia desi de algũa cousa por ello; et esto he que asi morrería et das outras cousas que semẽtasem ẽna terra et collesem donde se mãteuessem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 10 |
Et cõ este Abel nasçeo outra yrmãa de hũ parto, asi cõmo cõ Caym asua; et esta ouvo nome Delbora, que diz tanto cõmo seguydeyra, por que segyo aseu [yrmão] Abel, ca asi cõmo dizem [algũus] viueo pouco com el, pero outros contam que viueo moyto, et que tanto cõmo sigideyra quer dizer Delbora, non por que ella siguyse de morte a seu yrmão, mays por queo segio en justiçia et en bondade amando aDeus; ca departẽ que tanto viueo que alcançou aseu yrmão Set que nasçeo moytos ãnos despoys que Delbora et que ella casou cõ el. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 12 |
Da rrazõ que Deus diso aCaym por la morte de Abel. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 20 |
Rrespondeu omoço que nõ sabia senõ quelle semellaua que estaua aly cousa [vyua]; armou estonçes Lamec seu arco et poso em el sua seeta, et diso ao moço [quello] enderẽçase contra onde oyra orroydo, et omoço fezóó, et Lamec tirou do arco et ferio aCaym de morte cõ aseeta. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 20 |
Et Caym cõ aferida da morte dou hũ grande braado; et Lamec entẽdeo que aquella voz de omẽ era et espauoresçeo, et começou de pensar et pesoulle daquel colpe que fezera. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 22 |
As molleres quando souberõ que el matara aCaym et aquel seu moço, espantarõse et ouverõ grande medo et tomarõ cõtra el máás voõtades; et daly adeante cada quelles nẽbraua et quese el nõ tornaua arrazom de todo oque ellas quisessem, deostauão et maltragiano et moytas vezes de máá [guisa], et el outrosi asanauase cõtra ellas moy mal, por estas rrazões: hũa porla grande saña que avya et oal cõ medo que começaua aaver dellas, que por ocasyon queo matariã ellas por ello algũa ora, et [começoas] de ameaçar et maltrager, et dizerlles apena de Caym por la morte de seu yrmão Abel, et ha do que matara a [Cayn], et adaquel que matase ao que matara aCaym; et disolles asy, segũdo cõta Moysem ẽno quarto capitolo do Genesis: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 22 |
Por que matey eu aCaym cõ amyña chaga et ao moço cõ omeu lyuor, esto he cõ amaldade da [myña] saña, sabede que sete vezes sera vengada amorte de Abel, et sete vezes penado por ello [Cayn] queo matou; et poso Deus por pẽna que oque matase aCaym que sééria por ello penado [seteẽta] vezes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 22 |
Sobre esto diz Josepho ẽno segundo capitolo, que Lamec era omẽ sabeo, et sabya as cousas de Deus sabeamẽte, et por que vya que el jazia su apẽna de Caym enque caera Caym por la morte de seu yrmão Abel et el por la de Caym, dizia esto asuas molleres; doendo se el do feyto que fezera, et ellas quese doessem ende asi cõmo el; oal que por lo medo de ellas seerẽ penadas porla morte del, seo [matasem], et ajnda ellas sete tãto mays que el por que matara aCaym, et que duldariã ellas delle fazer [njhũ] pesar, nẽ deo matar, nẽ ajnda sofrer [anjhũ] queo matase, et [escarmẽtaarlas] asy desta [guisa], et ajnda por lo deuedo que avya cõ ellas de gardar las que nõ caesem em tal morte nẽ em tal [pena], ca erã [maos] todos los seus, asy cõmo diz Josepho, et ho avemos nos dito. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 23 |
Conta aestoria da Biblya que Adam despoys da morte de Abel seu fillo, quese chegou asua moller Eua et fezo em ella fillos, mays esto nõ foy logo que Abel morreo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 23 |
Et diz sobre esto mẽestre Godofre ẽna sexta parte do Panteõ et outros queo outorgã cõ el, que teuo Adam dóó por Abel çento ãnos; et que poucos dias forõ em todos aqueles ãnos que el nõ fose aafosa de Abel chanzer, et fazer doo, et chorar por el; et tanto durou esto que Adan et os que vierõ despoys del que chamarõ por este feyto [a] aquel lugar onde jazia Abel val de Lagrimas Et de cõmo avia Adam moy grande dolor por la morte de Abel, et outrosy por Caym que fezera aquesta nemyga, et era seydo et ydo fora da terra, ca acõmo quer quelle aquel mal contesçera seu fillo era, cresçendolle este pesar et este dolor de cada dia do começo ata ocabo do dolor, poso em seu coracõ et fezo promyssom delo et jurou que nũca mays sse chegasse aEua pera fazer em ella fillos de que tomasse tristeza et pesar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 40 |
Et moytas aves [vierom] com oapertamento das agoas et da morte, et pousarõ sobrela arca, et cõmo quer que algũas dellas erã tam rrezias que sofreram por ventura as agoas da chuvia, que aarca nũca entraua toda su as agoas, et nõ poderõ sofrer as agoas et todas morrerõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 41 |
"Hũ monte moy alto ha em terra de Armenya sobre terra Numeada, et o mõte ha nome Baris; et aeste mõte dizẽ que fogirõ moytos sobre Numeada, et se librarõ aly do peligro da morte do deluvio general, et veẽo outrosy hũ em hũa arca et pousou cõ ella em çima o mays alto do monte, et aly ficarõ moyto tempo as rremasallas dos madeyros [daquela] arca. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 44 |
"Señor Deus verdadeyro et poderoso sobre todaslas cousas, pydo te merçede por la moy grande piedade et mesura que enty a, que poys queos máos son penados que nos nõ [percamos] de cabo nos et as outras anymalias, as quaes oteu ordenamẽto touo por bem deas saluar do deluvio et leyxarlas aavida; et rrogo te por [lo] estado dos que agora somos et seeram daqui adeante que tal destroymẽto cõmo este que nũca oenvies sobre elles; et aestes poucos que leyxaste por la tua bondade, et ajnda por ventura por que nõ achaste em elles tanta maldade, por que quiseses que ontre os outros pereçessemos que nos prometas este dom et nos faças esta merçede: que [nos nõ] mates mays cõ morte de deluvio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 44 |
Et señor, se doutra guysa ouver aséér, peor andantes seerã estes que os mortos; que aos mortos selles veẽo odeluvio foy adesora et virõ elles seu [pelygro] et sua morte, et tomarõna et nõ ouverõ mays de hũa pẽna; mays os que ficamos, se outra tal morte avemos de auer, ha pẽna doblada sééria, que agora vymos nos em estreytura de peligro de morte, et passamos por [ello] et [sofremosla]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 44 |
Que os primeyros ouverõ oespanto et virõ as prouas do feyto; et nos, cõmo quer que nõ sejamos y mortos nẽ tomamos y amorte, pero por todo oal passamos senõ por la morte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 46 |
Pero amoestou noso señor Deus aos omẽs, segundo cõta Josefo ẽno quinto capytolo, que por rrazõ da morte de Abel et da maldade de Caym, queos amoestou aly quese gardasem de matar omẽ et de fazer nẽgũa máa cousa por [que] caessem [em] pẽna general, et nõ de deluvio asy cõmo esta vez, mays em algũa outra maneyra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 46 |
Et despoys desto asegurandoos que elles seeriam gardados de morte, et elles outrosy quese gardassem de fazerla, et disolles: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 50 |
Et cõta Josefo sobresto ẽno quinto capytolo, que quando catarmos [a vida] dos omẽs de agora et avyda dos antygos, que nõ teñamos que erro nẽgũ ha em viuerẽ tãtos ãnos os omẽs do primeyro tempo; que diz queos omẽs do primeyro tẽpo moytas rrazões avyam por que viuessem tanto: ahũa por que erã rreligiosos et faziã santa vida cõmo frayres, et erã outrosi mays açerca da feytura de Deus, et oyram mays palauras das que Deus disera aseus padres et aseus parentes, et as aprenderã elles et as sabyam; demays que nõ comyam em aquel tẽpo senõ froytas et eruas et poucas cousas outras, et mays ajnda que ata [o deluuyo] nũca comerã carne nẽ beberam vyño, et desto nẽ doutra cousa nõ comerõ nẽgũa cousa sobeja, por que de leue nũca enfermassem que por ello viessem amorte nẽ myngoassem nada de sua vida. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 74 |
Et esto asy téémos que deue séér saluãte se por ventura quisermos nos os [cristiaos] apremear et demãdar aos gentijs que ficarõ, as mortes dos santos omẽs et das santas mulleres virgẽes et outros que vierõ aanossa fe que he ade [Ihesu Cristo] et os martirizarõ elles, et matarom as por ello. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 84 |
Sem, oyrmão [mayor], quando se partirõ huũs de outros ẽno cãpo de Senáár el vẽeo cõ sua [compaña] de sua casa contra olugar que entendeo que poderia séér omedio do mũdo, et chegou aaquela terra [a] que agora dizemos Judea, et semellou ael moy bõa terra de todas cousas et em medio do mũdo et aamão de todas las outras terras, et ficou em aquel lugar onde he agora açidade de Jerusalem açerca do val de Ebrom, por que aprendera de Noe, seu padre, que Adam, et Eua, et Set, et os outros da lyñage que aly forã suterrados; et ajnda dizẽ [algũus] que vẽeo Sem aaquel lugar por consello de Noe, seu padre, que sabya por esperito de Deus que em Sem ficaria alyña dos lyñages, donde avia anasçer Ihesu [Cristo], et tomaria morte et passiom et rresusçitaria, et que seria lugar comunal aly de todo omũdo que era em çirco da terra pera os queo aly quisessem [vĩjr] véér et adorar, et fezo aly sua pobla; et segũdo dizẽ posolle nome Luza, et este foy oprimeyro nome quea çidade de Jerusalem ouvo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 115 |
Quando morreo seu padre, Belo, cõ ogrande pesar que ouvo del, fezo fazer hũa ymage que semellasse aseu padre; et onrrauáá moyto por que rreçebia em ella algũ pouco de cõforto do pesar que avia por la morte do padre; et por fazer mays grãde onrra aaquela ymage em [rrenẽbrança de] seu padre, et por mostrar oamor et odesejo que del avia, mãdou que todos aqueles que culpados fossem et fugissem aella, que fossem aly amparados et defendidos, et omẽ algũ nõlles fezese mal aly. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 118 |
Et por que el sospeytou quese perderia oseu rreyno, et temyase delo, queo vya por lo seu saber, doyasse ende moyto por sse perderẽ assy aquelas sçiençias ẽna morte del, ca nõ avya quẽ as asy soubesse cõmo el; et duldando ajnda de fim de agoa, et avendo aprendido que vyrria ado fogo, nõ [o] leyxou por medo de perder orreyno, et temẽdose de todo em todo de hũa destas [fĩjs], por tal quese nõ [per[de]ssem] em pouco tẽpo os saberes que el avia achados com moyto et longo estudio, et cãsado traballando em [elles] grãde tẽpo, et fezo quatorze pilares em seu rreyno, os sete de ladrillos et os sete de cobre, et entallou em elles por leteras et por feguras aquelas sete artes liberaes, todas hũa vez ẽnos sete pilares dos ladrillos, et outra vez ẽnos outros sete de cobre, ẽna maneyra et por la rrazõ que avedes oydo queuos contamos ja ẽnas rrazões da primeyra ydade queo fezera Jubal, fillo de Lamec, ẽnos dous pilares; et fezo Cam saber as partes aos filosofos porla sçiençia das estrelas, asy cõmo conta mééstre Godofre. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 130 |
Et despoys que foy Abraã moço grandezillo, el rrey tyrou odecreto que avia posto et dado da morte dos nenos; et asegurousse Tare, et esto foy quando o sol foy posto, et tyrou sua moller et seu fillo da coua; et quando [forom] fora da coua, catou Tare ao çeo et vio aestrella de Jupiter estar sobrela cabeça de Abraã; et foy Deus fazendo bem aafazenda de Abraã, et começou logo aléér et aaprender osaber das estrellas, et sayo em suas palauras et em seus feytos moyto amygo de Deus et seu seruo; et começou logo adizer que nõ erã nada os ydolos senõ loucura et vaydade; et predicaua que hũ era oDeus que criara [todaslas] cousas do mũdo, et as fezera, et as mãtyna, et as [tyña] todas em poder, et que nõ [erã] moytos deus cõmo as gentes loucas diziã et os faziam, et os adorauã; et predicaua avnydade de Deus, et desdezia os ydolos, et viltauaos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 130 |
"Fillo nõ te descubras tu tanto em estas rrazões, que todo aquel que he sóó et nõ mays de hũ et desdiz et quer desfazer acreẽça et aley que hũa grande terra tem, et [toda a] gente, et seu prinçipado, et onrrã, et gardã esta ley toda agente por bõa, contra moytos vay; quea gente enflaquẽta et aluoroça ao prinçepe ẽno seu señorio, quando querem tomar ou acordar [en] outras creẽças que el nõ tem; ante quea outra [creença] seja asessegada ẽna terra, os hũus tẽndóó por bem, et os outros por mal, leuãtansse pelejas et véém y feridas et mortes, et mudamẽto de senorio; porque ondese muda créénça forçado he dese mudar oseñorio; et se te nõ gardas el rrey et agente entender team, et leuãtarseam contra ty et matarã aty et anos cõtigo, por que te terrã por louco et sandio, et mays querrã que moyras tu sóó et nos ajnda contigo, ante [ca] tu meteres toda sua terra em rreuolta et em destoruamẽto; mays tu tem ateu Deus em teu coraçõ et tua créénça, et [adoroo] et syrueo et El te fara moy grande merçede, et [te] dara moy bõo acabamẽto ao que dizes et aesto que fazes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
"[Amjgos], nõ nos [deteñamos] mays sobre esto [en] estas rrazões, et bem crééde que de todoslos bẽes que Deus quiso em este mũdo, et fezo, et dou, que nõ ha hũ ẽnos ydolos, et [veem] deles todoslos maes; logo paresçe et he synal de máo siso, et mj́goa de bõo, et perda dos corpos, et morte das almas, et perder de todo em todo a Deus quee todo obem, et por moy pouco tempo que nos em este mũdo avemos aviuer, ajnda que sabamos que nos matarã por ello os caldeos, nõ deuemos por ende créér nẽ fiar ẽnos ydolos, ca nõ som nada, nẽ nos partyr de Deus que fezo anos et atodaslas cousas, et todo otem em seu poder, et o mãtem, et destroyrloa et desfazerloa quando El quiser; |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 147 |
Et dizẽ que chegou aly o angeo [de] noso señor Deus et tomou Abraã et tyrou ael do fogo et librou ho daquela morte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 149 |
De mays despoys que aquelo lle acontesçeo aly sempreo menos onrrarõ os omẽs daquela terra et faziãlle nojos, et soberueas, et desonrras aque el nõ podia dar consello, et [tyñasse] desto por moy biltado et desonrrado; et pensou em toda maneyra de leyxar [aquel] lugar, et sobre todo por lo dolor que avia da morte de Aram, seu fillo; et por aconsellar sua [cõpaña], et perder dende algũ pouco dembargo, casou a Sarra, sua neta, filla de Aram, seu fillo, cõ seu fillo Abraã, et casou Melca, yrmãa de Sarra, filla de Aram, cõ Nacor, seu fillo, cõmo oystes queo diso Moysem, pero nõ tã claramẽte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 154 |
Da batalla de Zoroastres, et del rrey Nyno et de suas mortes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 156 |
Despoys que Trebeta foy deytado do rreyno et alongado dende, ficou [Semyrramis] com seu fillo Zemeys, por rreyna et señora de todoslos rreynos et gentes que foram del rrey Nyno, seu marido; et diz Paulo Orosio ẽno quarto capitolo do primeyro libro, que tanto era forte esta rreyna Semyrramis, que semellaua aseu marido ẽno esforço et ẽna forteleza do coraçõ; et ẽna cara et ẽno vestyr ao fillo; et asy era ja afeyta et vsada de mortes de omẽs et de sangre cõ seu marido, que seendo ella [moller], doze ãnos andou cõ ostes, lidando, et matãdo as gentes et cõquerindoas, nõ se teendo por contenta nẽ abastada de todas las terras et rreynos que seu marido gaañara em çinquoeenta ãnos, et eram moytos por que nõ achaua el estonçes outro lidador que cõ el lidase nẽ quelle contradise queas nõ tomasse; et todas las aella leyxou el rrey Nyno seu marido. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 159 |
Et quando [ella] caualgaua traballaua quanto podia por fazer gesto de varõ em seu caualgar; et por esto que fezera quando seu marido era viuo, et por las batallas que vençia despoys da morte del, aviam todos moy grande medo [della] et moy grande vergonça. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 159 |
Et tam grande acodiçia et sabor aviã de matar omẽs et esparger sangre deles cõmo era afeyta aelo et ho avya [vsado] com omarido conque fezera moytas fazendas et vençera moytas lides [et batallas] cãpaes cõ el, et despoys da morte del ella porsy seendo caudillo mayor de todos, doze ãnos contenuados andou em guerra vençendo moytas batallas, et conquerindo gentes, et acresçentando seu emperio et señorio, et fazendo moytas fortelezas, por las terras por donde andaua ẽnos lugares onde fazia mester, pera defendemẽto dos rreynos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 178 |
Et despoys quelle chegou omãdado cõmo era morto [Ponpeyo], foy el despoys ao Egyto, mays por saber da morte de [Ponpeyo] que nõ por lo segudar ja nẽ tomar del mayor vengança, ajnda que fosse [vjuo], segundo conta aestoria. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 205 |
"Et sobre esta rrazõ, diz mẽestre Godofre que rrespondeo noso Señor desta guysa, por que nõ queria El amorte dos outros pecadores, mays aver deles merçede, et perdoar amoytos máos por amor de poucos bõos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 206 |
"Señores, poys queme fazedes tanto bem queme guareçedes [de] morte, rrogo vos et pido vos por merçede que hũa çidade pequena quee açerqua daqui que fique por lo meu amor, et nõ seja destroyda, et pero quee pequena viuerey eu em ella. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 215 |
Et conta outrosi mẽestre Godofre queo outorgaua Sarra et dizia que Abraã era seu yrmão: et esto fazia [ella] por gardar seu marido de morte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 227 |
De cõmo Deus librou de [morte] aYsáác ẽno sacrifiçio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 227 |
Quando estas palauras ouvo ditas Ysaac jouvo quedo sobrelo altar ẽna leña, et asperou amorte de grado; estonçes tomou seu padre moy agyña ocoytelo pera odegolar, et aaquela ora chamou do çeo hũa voz do angeo de noso Señor Deus et disoIle: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 230 |
Da morte de Sarra et de seu enterramento. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 230 |
Em este lugar departe aqui mẽestre Pedro sobresta compra ẽno capitolo da morte de Sarra, et diz que nõ he de rreprender Esrom por que vendeo aquel çimyterio a Abraã, nẽ Abraã por queo comprou, cõmo diz que nõ erram ajnda agora os que comprã lugar pera sepultura et ha fazẽ y qual querem ou qual podem, senõ diz que estes se errarõ [per] ventura por que jazẽ aly suterrados dantes Adam et Eua, que forom os primeyros padres donde víj́mos todos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
De cõmo casou Abraã despoys [de] morte de Sarra et cõmo fezo cõ seus fillos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Sobre arrazõ deste casamẽto de Abraã et de Çetura, madre destes terçeyros fillos de Abraã, departem moytos de moytas maneyras: os [hũus], asy cõmo Josefo et outros, nõ dizem ende al senõ que casou Abraã cõ Çetura despoys de morte de Sarra; os outros dizẽ que aquela Çetura que era Agar, aque foy mãçeba de Abraã et de Sarra, aquela de quem el ouvera antes aYsmael, cõmo avemos contado, et que casou Abraã com ella por esta rrazõ, segundo diz mẽestre Pedro ẽno capitolo deste casamẽto et da morte de Abraã, et por que Abraã era omẽ de Deus et por que non tovesem os omẽs que el andaua em garçonya buscando bodas novas, et lle nõ posfaçassem delo, que enviou por Agar ao Egipto, hu ella moraua cõ seu fillo Ysmael, et quella aduserõ, et casou cõ ella, et esto por onrrar aseu fillo Ysmael [aque] el queria moy bem, et fazerlo fillo de casada oque era antes de barregãa. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 243 |
Et cõ medo da morte tomou aquelas espetadas [da] carne et bayxoas ajuso su as boyteres et ellas quando virõ acarne susy tornarõ avoar ajuso, et desçenderõ cõ el et pousarõ em hũ mõte aque dizẽ ẽno aravigo Jaual Adufal -et tanto quer dizer ẽna nosa lynguage cõmo omõte do fumo -, et partiose Nẽprot desta guysa da loucura [en] que andaua que dizia que por algũa mẽestria et arte soberia ao çeo et veeria hu estaua o [Deus] de Abraã, et conosçeo opoder de Deus mays queo que soya et folgou. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Agora te achamos aqui et por quanto ha ja tẽpo que esto acontesçeo, yamos olvidando ho teu pesar, et agora poys que te véémos rrefrescassenos oteu dolor; et tu calas et nõ nos dizes nada, senõ suspiras et bruyas ao que dizemos, et eu nõ sabendo esto, estauate apreçebendo et buscando casamento, et asperaua de ty genrro et netos de lynage de rreys, mays agora paresçeme que oteu marido sééra do lynage das vacas et taes séérã os teus fillos, et odolor que eu desto ey nõ operderey senõ de morte, mays pero de morte nõ poso, por que [sõo] deus et nũca ey de morrer, et por ende chorarey sempre por ty. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
Da morte de Argo et do feyto do pauõ et da [rreyña] Juno, et de Yo cõmo mellorou seus costumes et foy feyta déessa. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
Et foy arreyna Juno moy sanuda por la morte de Argo, et asaña que ende ouvo nõ ha alongou moyto contra avaca, sua conbóóça et meteo lle hũ [tam maao talẽt] et [tam] mááo espanto ẽnos ollos et ẽno coraçõ que por nẽgũa maneyra nõ podia estar queda ajnda que quisesse, et segio a et fezoa correr por todo omũdo, et [despois] queo ella ouvo corrido todo chegou aas rribeyras do rrio Nylo ẽno Egyto, quelle nõ ficaua ja de correr terra [negũa] nẽ agoa mays queo Njlo; et Yo despoys que foy ẽnas rribeyras de aquel rrio bayxouse et ficou os geollos ẽna rribeyra, et alçou acara contra o çeo et cõtra as estrelas omellor que podo, et começou de gemer , et mudiar, et chorar, et querelarse cõtra Jupiter cõmo contra deus, et pedirlle merçede quelle acorresse et posesse ja fim aos seus males. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 266 |
Da morte de Abraã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 266 |
Mays sobre estas duas rrazões, aprimeyra da morte de Abraã, asegunda do nasçemẽto destes seus netos, fillos de Ysaac et de Rrebeca, achamos ẽnas palauras dos santos ditos que desacordam, et diz Josefo ẽno [deçimo] sexto capitolo do primeyro libro da Estoria da antiguydade dos judios, que despoys que casou Ysaac cõ Rrebeca et Abraã [cõ] Çetura, et fezo Abraã em ella seus fillos que pouco tẽpo viueo el despoys, et diz que morreo por omẽ moyto onrrado de Deus et dos omẽs, et moy dinamẽte comprido de toda virtude por lo grande estudio et firmeza que [sempre] poso ẽno amor de Deus et ẽno seu seruyço; et que foy sua vida çento et seteenta et çinque ãnos, et que forõ seus fillos Ysaac et Ysmael ao seu enterramẽto, et queo suterrarõ em Ebrom cõ sua moller Sarra, et que despoys da morte de Abraã fezerõ Ysaac et Rrebeca seus fillos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 266 |
Meestre Pedro conta ẽno capitolo da morte de Abraã, que viueo Abraã çento et seteẽta et çinque ãnos, et que morreo et que foy ajuntado ao seu poboo ẽno seo do jnferno, et diz queo suterrarõ seus fillos Ysaac et Ysmael, et queo meterom cõ sua moller Sarra ẽna sepultura da coua doblada que oystes que complara el em [Ebrom] aos fillos de Effrom; et diz que [despois] desto que fezerõ Ysaac et Rrebeca seus fillos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 268 |
Da morte de Ysmael, et das terras de seus fillos, et de Agar ou Çetura, sua moller. |
[+] |
1301 |
PP V, 48/ 28 |
Et por esto diz el dereyto antigo que los fazedores del mal e dos que lo consentẽ a fazer egualmente devẽ seer penados; et desto avemos enxẽplo en la vella ley que Hely sacerdote, porque nõ quiso castigar seus fillos de las maldades que faziã, que morrio por ende mala morte. |
[+] |
1301 |
PP V, 48/ 32 |
Et poys que al escandalo poso pena de morte, ben sse deve entender que es pecado mortal. |
[+] |
1325 |
TPc II, 19/ 33 |
Mays se o demãdado contendesse sobre aquella cou[sa] sabendo que nõ avia nẽuna dereytura rrazõ porque [o] devesse fazer, dizemos que nõ e sen culpa por que [an]te lo deviã mostrar que lla ouvesse perdida por morte [ou] por outra maneyra qualquer. |
[+] |
1348 |
OA 45/ 27 |
Estas som as cousas porque podem desafiar huũ ffidalgo a outro por ferida ou por prigõ del que desafia ou por correr cõ el, e otrossy por morte de padre ou de madre, ou de avoo ou de auoa, ou de bisavo ou de bisavoa, ou de ffillo ou de ffilla, ou de nepto ou de nepta, ou de bisneto uo por morte de yrmaão ou de yrmaã, ou do tyo ou d[e tya, ou de] primo ou de prima de seu padre ou de sua madre, de primo ou segundo del que desaffia, ou por fer[ida] ou por prigom dos ditos barões ou de qualquer dellos , avendo elles enbargo porque no[n] podesem desaffiar et seguir enemizade. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et el RRey Leomedon, quando os oyu que lla librariã de morte, foy por ello tam alegre que nõ poderia mays; de guisa que lle nõ demãdaua Hercoles pleito que lle nõ fezese por ello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et Ercoles sabia o et andando ja pleytesia ontre Leomedon et Hercoles que lle desse aqueles caualos, et el que librase sua filla de aquela presa de morte et prouo a el rrey et afirmou seu pleito cõ Ercoles que lle prometia os caualos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et Ercoles foy se et estoue asperãdo aquelas bestias fasta que sayron do mar et matou as todas a moy grande peligro et librou a ynfanta de aquela morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 15 |
Et que encantasem aquel coyro et o lugar en que o posessem de tal [maneyra] que todo aquel que leuar -lo quisese que ante aly peresçesse a morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 16 |
Et contaremos cõmo acõteçeu a hũ noble [home et de] alta guisa et cõmo se traballou, et se aventurou a pelygro et a sorte de morte por gaanar esta lãa dourada de que avemos ja dito. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et diz que mays era ja çerqua da morte ca da vida por los moytos ãnos que avia, et era moy vello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 33 |
[Et] a asperãça que eu avia da tua vida et o medo da morte tua me poyñã en dulda. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et bem me semella que foy fremoso dõ; mays se el cõ ella casase, a myn nõ pesaria; mays por que a leuou por varregãa et ha nõ quiso por moller tomar, me fezo grã pesar; et por ende me pesa de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 85 |
Et esto nõ he para ty nẽ para õme [do] teu sangre, ca a morte nõn a pode õme do mũdo escusar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 85 |
Et poys a morrer as, mellor he a morte onrrada que a vil; por que digã os [omes] senpre bẽ de aquel que onrradamẽte morre, ca aquel que desonrra sua persona morre ẽna fim vil morte, et mellor he a o(n)rra de aqueste mũdo que nẽgũa outra cousa ' Et quando Achilles oyo estas palauras et veu cõmo era descuberto, nõ se quiso el mays encubrir. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 105 |
Et poys lle plaz que me eu cõ uosco vaa, nõ lle ey a seyr de mãdado ca seu mal et seu dano et sua morte busca o que os dioses asaña. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 106 |
Et rreuolueo todo o mar; et todo aquel dia lles durou tam brauamente que as naues ouvera de quebrar et de as anegar a fondo et ouverõ todos gran temor de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 107 |
Et segundo que a estoria diz et conta, todos quantos ẽno castelo (de) Tenedom estauã para se en el defender et anparar, todos forom mortos que estonçe em aquel dia nõ ficou tam sola mente hũ que escapase de morte a vida. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 107 |
Et aqueles gregos que o castelo entrarõ eram moyto forçosos, et moyto lles pesaua do mal et da morte dos que aly aviam perdidos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 107 |
Et por aquesta rrazom nõ aviam de nengũ merçee nẽ piedade nẽgũa mays asi cõmo os leões deuorã et tomã et matam as anymalias que acham et as comẽ, asy faziã a eles cada hũ mataua quantos podia sem nẽgũa mjsericordia fasta que todos forõ mortos Et vengauã duramẽte a morte de todos aqueles que morrerom dentro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 113 |
Et sabede que se batalla buscarõ, que a acharõ moyto açerca cõmo agora oyredes en que moytos caualeyros rreçeberon enton morte |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
El RRey [Catjeutanes], que era chagado de feridas de morte, et soubo çertamẽte que morreria ende, et chamou a Talefus para ante sy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
Et dou che graçias por que vejo que te pesa da mjña morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 121 |
Ca segundo conta a estoria, nũca des que o mũdo foy feyto a aco foy tomado porto cõ tã grã dãno nẽ cõ tã grãde morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et toda sua cõpaña era ẽn os matar et [destruyr?] que nõ ha õme que o cõtar podese a morte et o dãno que rreçeberõ en tomar aquel porto ca mays espessas cayan as seetas et os dardos sobre aqueles que queriã gaañar o porto ca poderia caer a chuvia quando caese espessa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et el RRey Artelaus foy cõ elles en aquel torneo et ajudaua os moy bem cõ sua espada ẽna maão, asi cõmo aquel que era moy bõo caualeyro et RRey Protenor outrosi, que era nobre caualeyro et brauo et ardido cõmo (hũ) [leon],et que nõ duldadaua morte nẽ tyña en nada os troyanos; foy [per] outra parte Et meteu se entre elles, et feria os tã brauamente que lles matou moytas cõpañas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et que os forõ logo ferir de rrãdon tã cruamẽte que os gregos sofrerõ y tã grãde afam, que ante que ouvesem y ajuda, sua força foy mỹgoada tanto que chegarõ todos a põto de morte mays elles esforçauã moyto por lo señor que tragiã que os esforçaua et os acabdillaua moy bem et [poja] tua sua força por los defender. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 134 |
Outrosi nõ [sayro(n)] y quatro rreys de Calafona nẽ suas masnadas, nẽ sayrõ y dous rreys de Traça; nẽ as gẽtes de terra de (B)oeçia, hu avia as espeçias moytas et bõas; nẽ os de Beotina; nẽ os de Palfegonia mays aqueles nõ era maravilla, que faziã gran doo et grã pesar por seu señor Filomenjs, que [tynã] chagado para morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et des oy mays seja ben çerto Meriõ que se o torneo quer mãteer, et se cõ Ector achar, que lle nõ podera escapar de morte por lo que lle fezo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et, senores, [v[e]edes] aqui tres mjll caualeyros moy açerca de [uos] que nõ temẽ sua morte nẽ sua prijon, nẽ veẽ aqui por al senõ por gaãçar preço et onrra et esquiuar a desonrra des oy mays nõ vos farey longa rrazõ mays vaamos los ferir que mester nos he ' Et logo se leyxarõ yr a eles et sabede que acharõ a batalla moy aparellada tã açerca de quanto hũa baIesta poderia tyrar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et mudou se lle todo o color por lo moyto sangre que deytara, et foy açerca de morte enpero esforçou se cõmo aquel que era moy noble et de grande ardimẽto Et foy cõtra Çelides, et deu lle hũa tã grã ferida por çima do elmo cõ sua espada que o fendeu fasta os dentes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 147 |
Et por tal guisa fazia que desbaratou et cõfondeu toda aquela az sabede que el chagaua de feridas [mortães] quantos ante si achaua Et sofreu aquel dia tã grãde afan et traballo que maravilla seria de o cõtar outrosi os seus yrmãos, a que deziã os bastardos, fezerõ aquel dia tã grã dãno ẽnos gregos que era maravilla et [vyngarõ] moy caramẽte a morte de seu yrmão Casibelam. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 148 |
Et nõ ouvo y tal d ' eles que nõ dultase aquel dia a morte, et que nõ coydase que todos erã desbaratados tãto estauã ja cansados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 150 |
Et a bestia, quando chega aly cõ grãde ardura, quando vee aquela soõbra, nõ ha ẽno mũdo morte nẽ peligro que rreçee nẽ ve(e)ra cousa que se rreçee nẽ de que se tema. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Et sen dulda grã vergũça foy para vos, ca tãto aviades [0] rreçear a vergõça cõmo a morte; ca a todos los [omes] do mũdo cõuẽ de morrer, ca he cousa natural et comunal a todos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Et aquel que perde a onrra d ' este mũdo mays lle valrria a morte que a vida, et mays la deuja a preçar ' desi começou a chorar tã fortemente en guisa que o [coraçõ] se lle apertou en tal maneyra que hũ soo uerbo nõ podo mays dizer |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et era sobriño del RRey Filis, et pesaua lle moyto de sua morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et foy a el moy sanudo, et diso lle asi: ¿çertas, caualeyro, loade vos que teendes a morte moyto açerca; ca vos fezestes grã loucura de me querer asi matar Et vos tomastes tã grã peso de que uos çedo mal acharedes, ca asy o fezerõ ja outra vez algũus de vosa parte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
Et forõ y mortos dous dos bastardos, fillos del RRey Priamus, donde ouvo el moy grã pesar et todos os seus yrmãos et amygos et de mays que ẽna fim d ' esta batalla, Ector foy mal chagado ẽno rrostro de hũa seeta en guisa que ouvera d ' ela chegar a morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Et ataes jogos cõmo estes sol o amor fazer aos que estan ẽno seu laço; et faz lles sofrer tã grãdes coytas que son par de morte, ca nõ os leyxa dormyr nẽ folgar quando querem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Sabede que se lle este pleito mays durara, que el viera a morte pero ya (a) veer moyto a meude et avia grã sabor de falar cõ ella, ca esto lle era hũ grã cõforto et ella ben entẽdia que ẽno mũdo nõ avia cousa que el mays amase et por esto lle era mays orgolosa et peor de rrogar, ca as molleres de tal maneyra son pero en todo esto nõ quedaua Diomedes de lle pedir merçee moy a meude et dizer que nõ poderia viuer se (por) ella nõ fose ca toda sua vida en seu poder estaua, et en ella era todo seu pẽsar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 275 |
Et esmoresçeu aquel dia mays de çem vezes outrosy Polydamas era tã triste et tã grã doo fazia por el que esto era hũa grã ma(ra)villa, ca a sua coyta a par de morte era. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Agora leyxa o cõto a falar d ' esto por cõtar en cõmo as tregoas foron postas Toda aquela noyte passarõ os troyanos em chanto et en dolor por la morte de Troylo mays o corpo del RRey Menõ ficara fora ẽna area todo despedaçado et suas cõpañas faziã por el moyto grã doo et erã todos desconfortados, et outro tal os da çidade, ca en [todo] Troya nõ ficara tã bõo escudeyro nẽ que tam temudo fose en outro dia por la mañãa el RRey Priamus enviou a a oste mãdadeyros bem rrazoados (Et) por cõsello de seus amygos, enviou pedyr tregoas a el RRey Agameno. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Agora leyxa o conto a falar d ' esto por cõtar cõmo a RReyna Ecuba falou a morte de Achilles Hũ dia acõtesçeu que a RReyña Eucuba era tã coytada por la morte de seus fillos que lle matarã que por nẽgũa maneyra nõ fazia semellança de viuer, mays de se leyxar morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 277 |
Cõmo a RReyña Ecuba falou a morte de Achilles cõ Paris, seu fillo Des que Paris outorgou a a rreyña sua madre que faria seu mãdado, ella diso lle asy: ' meu fillo et moyto amado, d ' esto te dou eu graças, et dou te [mjña] bendiçõ et agora para mẽtes ao que te quero dizer: meu fillo bõo et amygo, tu bem sabes cõmo Achilles -aquel teu enamygo mortal -, he traydor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 277 |
Et por esto serey tornado de morte a vida, et por al nõ ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 278 |
Et dizer vos ey cõmo: da hũa parte vos vejo morrer cõ pesar de vosos fillos, et nõ sey cousa que nõ fezese por vosa morte partyr. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Et contou lle todo o que lle Achilles enviou dizer, et cõmo el fora ledo, et lle enviara prometer que lle verria ala falar cõ ella ' Et tu, meu fillo, apreçebete et toma cõ -tigo taes cõpañeyros que sejam verdadeyros et leaes, et te ajudẽ os mays fortes que aver poderes ca Achilles he tã orgulloso et tã ardido et tã valente que moyto adur et cõ grã traballo o poderedes chegar a morte ' Paris rrespondeu a sua madre, et diso lle: ' Señora, eu nada nõ temo senõ que el nõ verra y ca seede bem segura que se el ao tẽplo ven, que outra prenda que valla mays que seu mãto lle ficara y, ca eu lle farey leyxar y a pel et tanto sangre que lle [convijra] morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 280 |
Et desejaua moyto que viese aquela tarde et nõ pensaua en al, ca o amor o tyna preso et enganado; asi que nõ rreçeaua ja morte, nẽ se rrecordaua do que avia feyto et errado, nẽ entẽdia o grã mal et dãno que se lle d ' esto segia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Da morte de Achilles Poys que a ora foy chegada en que Achilles avia de yr ao tẽplo, et via que a noyte nõ era moy escura et que a lũa se queria ja leuãtar, poserõ se anbos en seus caualos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et se elles andarã armados, troyanos cometerã este pleito por seu mal, ca nũca d ' eles escapara õme viuo mays [elles] erã ja moy mal chagados et tãto sangre lles sayra que erã moy flacos et desmayados fortemẽt Et nõ era maravilla que ja sentyã a morte mays pero vendiã se moy caros ca elles fezerõ de sy castelo, et dauã lles grã batalla mays nõ lles fazia prol ca nõ foy y tal que lles nõ dese ferida por que andauã desarmados ca ja lles falesçiã os corações, et desfaleçiã da força. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et o voso pouco syso vos matou asi, et vos trouxo a esta morte ' Et depoys que esto diso, leuãtou se logo et foy acorrer a Achilles, que jazia en terra de duas [ascuadas] que lle dera Paris. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et avia mayor coyta d ' el ca de ssy et [dizialle asi: "amygo bõo et leal pesame] por que foy ocasion da vosa morte mays eu vos faço salua que se me temera d ' esta trayçõ, nõ fora o pleito cõmo vay mays esto me fezo fazer o amor que nos armou esta çiada [per] que fomos enganados mays nõ somos nos os primeyros nẽ seremos os postromeyros que morren por tal maneyra et eu outro cõforto nõ vejo senõ morrer, ca sen [dulda] morrer nos conven mays sey çerto que se eu achar a Paris ante que moyra, que lle darey cõ esta espada o galardon que el mereçe de tã grã trayçõ cõmo nos el fezo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et vender se lle a caramẽte a tua morte et a [mjña]" Dentro ẽno tẽplo avia grã claridade das lanpãas que y estauã ençendidas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et averã moy grã plazer et alegria quantos ha en Troya ' em esto ja anbos et dous jaziã em terra [amorteçidos] et forõ logo aly mortos et vengou Paris seus yrmãos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
Et ẽna çidade ouveron grã plazer da morte de Achilles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
Et en aquela ora se apreçebiã para yr buscar o corpo et ja estauã fora das tendas et nõ duldauã nada sua morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
Cõmo Nastor ouvo grã pesar da morte de Antilogus, seu fillo Quãdo Nastor o Vello veu vij̃r Achilles et seu fillo despedaçados, ouvo tã grã pesar que foy maravilla cõmo logo nõ foy morto ca el nõ avia fillo nẽ filla senõ a el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 284 |
Et fezerõ -n a do gesto et semellança d ' ela que esteuese triste et chorosa por la morte de seu namorado Achilles, que a quisera tomar por moller. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 284 |
Et deziã que nũca fora caualeyro que ouvese mays rrica sepultura nẽ mays aposta, et que os gregos lle derã moy bõo galardon ẽna sua morte do bem et da franqueza et nobreza que en el jazia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Et cõmo era vello, sempre viueo em pesar et tristura mẽtre viueu fasta a morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Agora leyxa o cõto de falar da morte de Achilies et de Antilogus por cõtar cõmo os gregos ouveron consello En esta parte diz o conto que os gregos eram moyto tristes por la morte de Achilles et de Antilogos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Et Agamenõ, que era prinçipe et caudillo, falou primeyramẽte, et diso asi: ' Amygos et [senores], bem entendo eu que nõ ha ẽna oste grãde nẽ pequeno que nõ aja grã pesar por la morte de Achilles, ca moyto avemos menos -cabado por el, tanto que nõ he marauylla de seermos ende desconfortados et tristes mays agora tomade bõo consello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 286 |
Et andando asi, encontrou se cõ Paris et des que toparõ de cõ -sũu, el RRey Ajas lle falou primeyro, et diso lle asi: ' don Paris, vos me tirastes de longe et chagastes me de morte mays ja estades açerca de mj̃. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 286 |
Et teẽdoo asi, dou lle moytos colpes cõ a espada de tal guisa que lle fezo cõprar caramẽte sua morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et nõ pode seer que eu viua despoys de vosa morte ca se o eu fezese, seria a mays aleyuosa et a mays desleal que nũca ẽno mũdo nasçeu. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et a morte me fara grã torto se me depoys leyxa viuer dia nẽ ora ¡Ay, morte! eu te rrogo como a amyga que me nõ leyxes mays viuer sobre terra. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Por ende, rreyna, madre, senora, fazede cõmo oje este dia seja a myña morte a mays estraya et mays esquiua et mays cruel que nũca outra dõna morreu. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et por ende rrogo a a morte que lle aplaza de a enviar pus ela moy çedo, ca os meus desejos son estes ¡Ay, deus, nõ me tardes cõ a morte! et seguirey o meu moy leal amygo, ca ja me tarda moyto et fezo mal ¡ Ay, amygo moy leal et bõo, asperade -me fasta que eu posa chegar a vos! |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et bem çerta sõo, que morreria logo se me a morte nõ fezese torto, ca ja nõ synto em mj̃ nẽgũ synal por que eu posa viuer poys vos nõ vyuedes ' Et depoys que Elena esto ouvo dito, chegou se a el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et queria se leuãtar, et caya amorteçida. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 295 |
Et ante que y chegasem, soubo a rreyña a morte de Ector et ja avia dous meses que os gregos estauã cabo dos portaes et troyanos nõ ousauã sayr tã solamẽte a as barreyras nẽ abriam porta cõ temor et el RRey Priamo atendia a rreyña de que avia nouas et nõ queria que abrisen as portas fasta que ella vyesse |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 295 |
do doo que a rreyna fazia por Ector Quando a RReyña Pantaselona oyo a grã desauẽtura da morte de Ector, tã grãde doo fezo que mays grãde nõ podia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 295 |
Et vos, rrey, fazede moy (agiña) apreçeber vosas cõpañas, et yremos falar cõ os gregos et en todas guisas mostrar lles emos quaes donas eu trago comygo et quanto valen depoys que son en batalla - a cõmo quer que me pesa moyto por que avemos menos a Ector, que nõ sera [conosco] - mays nõ se poden tãto gardar que lles eu nõ faça caramẽt cõprar a sua morte ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 297 |
Et poserõ por los muros balesteyros et arqueyros moytos, et outros para deytar cantos, et outros para deytar paaos agudos metidos em ferros, en guisa que todos aqueles que se aos muros achegar quisesem nõ podesem [de] morte escapar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 338 |
Et chamou a aqueles que ficarõ ẽna villa que escaparõ da morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et começou hũa tormẽta moy braua et tã forte que nõ foy tal que nõ sofrese tã grã coyta et tan grãde afan que lle foy a par de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et cõ o grã medo que aviã da morte, tomarõ os grãdes averes que aviã et leuauã et lançarõ os ao mar por que as naves [andasen] mays ligeyras et sabede que pouco lles ficou ende. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et começou de nadar et chegouse aa rribeyra con grã coyta de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Mays ja nõ curauã nada das perdas que rreçebidas aviã, poys que escaparã de morte, pero faziã tã grãde doo que mayor nõ podian. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et ordenoulle hũa trayçon por que o trouxerõ a morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Mays Palomades se espantaua moyto desta trayçon et faziase ende moy maraujllado, et avia delo gran vergũça, atã grande que lle era a par de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et sen falla el fora logo de presente julgado aa morte se suas cõpañas y nõ forã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 343 |
Et aqueles que escaparõ nõ [atẽdiã] senõ a morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 345 |
Et por ende nõ avia cousa a que peor quisese nẽ que mays covijçase de trager a morte |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 345 |
Ca poucos ouvera y mellores que el mays quando se parteu de Greçia, seus amygos et seus parẽtes rrogarõ por el a Diomedes -por que era seu parente moy chegado et de -mays por que era seu cuñado -, que o gardase de mal et parase por el mẽtes et el lles prometeu que nõ rreçeberia mal nẽ dãno se o el nõ rreçebese cõ el mays sua ventura foy de [Asandruz] que tomase aly morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 345 |
Et Diomedes pesou lle del moyto, et ben o dou a entẽder ca aly donde jazia morto, o foy tirar [d ' ontre] os yamygos et o leuou en seu caualo et despoys se touo por sandio ca ante que ende sayse, rreçebeu moytos colpes mortaes mays cõ todo esto foy sospeytoso de sua morte et posfaçado et algũus diserõ que por que [Asandruz] perteesçia cõ sua yrmãa o rreyno, que Diomedes quisera a sua morte et lle prouuera d ' ela por tal que o rreyno ficase en el soo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 346 |
Et sen falla este rrey cõprou caramẽt a tardada et foy grã mal et grã pecado, ca moyto era bõo caualeyro sesudo et sabedor et preçado [ontre] los preçados mays ante que este libro seja acabado, oyredes cõmo depoys de sua morte foy ben vengado |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
Et traballate en guisa que cortes as tetas a tua madre ante que a mates, por rrazõ que as nouas sejan sonadas [per] lo mũdo et sabidas que tu cõ esta vergonça da morte de teu padre (tomaste vingãça) por la moy grã trayçõ que ella fezo en afogar Agameno, teu padre et seu marido et seu señor ' Et quando Erestes oyo esta rresposta, foy moy ledo et [entẽdeu] bem que plazia aos dioses que fose el uẽgado et [cõtoo] todo aos seus, et elles forõ ende moy ledos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
Et dou lles mortes moytas de moytas maneyras desi tomou sua madre, segũdo que lle era mãdado dos dioses et cõ suas mãos lle tallou as tetas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 349 |
Agora leyxa o conto falar d ' esto por cõtar cõmo Menalao chegou ao porto, et cõmo os gregos se chegauã En esta parte diz o conto que Menalao arribou en Miçenas moy mal -treyto et moy desbaratado, ca tã grandes [tormẽtos] ouvo el ẽno mar que forõ a par de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et a outro lugar chegou onde foy peor rreçebido et moy mas preto da morte ca el RRey Napus, padre de Palomades -de que a estoria de suso cõtou - , o prendeu et sem falla a morte de seu fillo fora bem [vengada] se se el ende nõ fora cõ grãde arte mays des que el ẽno mũdo nasçeu, nũca escapou de tam grãde aventura cõmo aquela vez. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ca ellas nõ aviã maridos nẽ amygos nẽ [senores] mays quando algũus rreys ou prinçipes en estas jnsoas aportasen, ellas por seus encantamẽtos lles faziã sofrer ataes coytas que ante queriã a morte que sofrer tal afam et viuer em el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et tam caramẽte vendiã seu amor que todo aquel que o quisese auer mays lle valrria a morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et ella lle dou moy bem a entender o que sabia ca sabede que el ante quisera seer morto que viuo mays de hũa cousa lle era bem: que ella era a mays fremosa dona que el ẽno mũdo vira de -mays era tã pagadoyra et de tam bõo donayro et de tã bõo talente Et tanto se fazia amar que aquel que a amaua estaua çerqua de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 354 |
Et asi de nẽgũa maneyra nẽ de outra nõ poden escapar de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 355 |
Cõmo Vlixas contou outro peligro que ouvo no mar ' Contar -vos quero contar outro grande peligro per que pasey ẽno qual foy en temor de morte eu pasey por ontre Laçila et [Caribedim]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 355 |
Et foy en tã grã pauor de morte que moor nõ podia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 355 |
Et eran rroubadores et ladrões et malfeytores a sobre guisa et quantos entrauã en seu poder, nõ lles podiam escapar de morte ' Et tomarõ me quanto ẽno mũdo avia, que me nõ leyxarõ tam solamẽte hũ dineyro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 362 |
Et des oy mays nõ me deuedes tãto a desamar que queyrades sua morte demays quero eu que el RRey Poleus lle perdõe, acõmo quer que el fose culpado, et que lle entregue seu [rreyno] et sua terra et sabede, meu fillo, que nũca foy cousa que tanto amase cõmo a vos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 362 |
Et a coyta et o dolor et o pesar grãde que rreçeby por la morte de uoso padre, et por vos asperaua de seer d ' ela cõfortada Et agora veerey moy mao cõforto se vyr matar a meu padre et a meus fillos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Et começou de fugir por las rruas, braadando et pedindo merçed a todos que se doesen d ' ela et defendesen de morte a ella et a seu fillo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Et foy se logo ala et encõtrou cõ el, et mato o et negou que o nõ matara pero depois foy sabido et fezerõ por el grã doo depois que a sua morte foy sabida et descuberta Orestes tomou Ermyona, sua moller, et leuou a para Myçenas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Et ante quiserã a morte que a vida. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 367 |
Et eu nõ lle pregũtey que queria synificar mays pero quando se partyo de mj̃, diso me cõ suspiros et cõ dolor que moyto mal avia en este synal que era demostrãça que nos cõvyña de seer perdidos en guisa que seriamos en -amygos mortaes et eu despereç(er)ia por el, et nõ nos podiamos partyr se -nõ de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
(Et logo veu ben sua morte.) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
(Ca el nõ temia tãto [nẽgũa] cousa cõmo que) Telamacus ficase omezioso de sua morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et por ẽde avia grande conforto porque morria a mãos de outro estando ja moyto açerca da morte, et detovo en si seu folgo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et pedia et demãdaua que o matassen, [dizendo] que nõ queria que a sua vida mays fose, et que mays lle prazia cõ a morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et que en forte ora vos eu achey et en mao dia vos tãto desejey veer que agora foy myña ventura de uos ferir cõ mjñas maãos, et vos chagar tã mal ¡o mezquiño! en negra ora (naçi et) son maravillado cõmo se me nõ parte (o coraçõ por que uos) vejo chagado de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et entẽdeu que dizea verdade, et que era seu fillo aquel que o matara, et que lle nõ metirã aqueles que lle o sonno soltarõ que tyña a morte ẽnas mãos de seu fillo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et mãdou que nũca o feyto da sua morte fosse pusfaçada nem trayda nẽ demãdada por nẽgũa rrazõ a Telogomus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 372 |
Et foy moy derey(teyro et sesudo, et) rreynou mays de oyteẽta ãnos (Et despoys da morte) de Vlixas, seu (padre), morou cõ el Te(logomus, seu yrmão), hũ ãno. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 372 |
Et por tanto avia grande medo et pauor que llo matariã por el mays despoys que o veu, ouvo cõ el tã grã plazer et alegria que mays nõ poderia seer mays sabed que en quanto a RReyña Çirtes vyueo, nũca depoys perdeu pesar por la morte de Vlixas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Et dezíã que por seu mal lles tollera o porto, ca lle coydauã de fazer tal gerra que o chegaríã a morte et lle faríã perder seu rreyno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 226 |
Et por ende me pesa de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Et torna a falar en cõmo el rrey Príamo, fillo del rrey Leomedón, soubo as nouas da morte de seu padre, et cõmo el rrey Talamõ leuou a ssua yrmãa Anssýona, et dos feytos que por ende auẽerõ |
[+] |
1370 |
CT 1/ 238 |
Et, sen falla, dultastes pouco uossa morte, quando aquí tomastes porto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Depoys que todo esto ouuo feyto, Antenor foy perlos tẽplos et fez suas orações aos deuses, porque o escaparõ de morte et de moy grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 241 |
Et sequer hũa morte que auemos de morrer, façamos moyto que a moyramos onrrada, ca mays nos ual que nõ que uiuamos cõ desonrra et que nõ prendamos uẽgança do mal que tẽemos rreçebudo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
Grãde ben deseiara et moyto deue grãdesçer a Deus, se lle quisesse dar a morte, ante que visse aquel tẽpo que eu ey de veer, ẽno qual se mouerá mortal door et coyta et nossa maauẽtura. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 285 |
Et poys lle praz que eu cõuosco vaa, nõ lle ey de seýr de mãdado, ca seu mal et seu dano et sua morte busca o que os deuses asaña. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 286 |
Et ouueron todos grã pauor de morte cõ aquel tenpo tan forte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 287 |
Et vingauã moy durament a morte dos que morrerã dentro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Et sabede que, se batalla buscarõ, que a acharõ moyto a çerca, cõmo agora oyredes, en que moytos caualeyros bõos rreçeberon estonçe morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
El rrey Cateutranes era chagado de morte et soubo çertament que morrería ende. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Et doute graças, porque veio que te pesa de mj̃a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 306 |
Mays carament o cõprarõ, ca, segundo a estoria cõta, nũca, desque o mũdo foy feyto a acó, foy tomado porto cõ tan grã dãno, nẽ cõ tã grã morte, ca moytos desçenderõ y que perderõ as cabeças, quando al nõ poderõ fazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 307 |
Et toda sua cõpaña era ẽnos matar et ẽnos destroýr, que ja mays nõ ha home que cõtar podesse a morte et o dãno que rreçeberõ en tomar aquel porto, ca mays espessos caýan as saetas et os dardos sobre aquelles que queríã gãañar o porto que podería caer chuuja quando caesse espessa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et el rrey Protenor outrossý, que era moy bon caualeyro et brauo et ardido cõmo hũ leõ, et que nõ dultaua morte nẽ tijña en nada aos troyãos, (et) foy da outra parte et meteusse ontre elles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Mays ouueron moy grã coyta porque nõ poderõ chegar aos outros per nehũa parte, que vij̃t mill caualleyros ou mays lles esta[ua]n deãt, que os queríã matar de grado, et os nõ leixauã chegar a elles, et que os forõ logo ferir de rrandón, tã cruament que os gregos sofrerõ y tã grãde afán que, ante que ouuessen ajuda, sua força foy mj̃gada, tãto que chegarõ todos a ponto de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 324 |
A esta batalla nõ seýrõ este día estes rreys que aquí dyremos: el rrey Págaros de Liça, nẽ el rrey Afión, nẽ el rrey Adastros, nẽ seýrõ y outrossý quatro rreys de Calafona nẽ suas masnadas, nẽ seýrõ y mays dous rreys de Traça, nẽ as gentes de terra de Oeçia, hu auj́a as espeçias moytas et moy bõas; nẽ os de Beotina, que entõçe y erã; nen seýrõ y aquela uez os de Palfegonja, mays aquelles nõ era marauilla, ca auj́ã grã pesar et fazían grã doo por seu señor Filomjnis, que tĩjnã chagad[o] a morte et auj́ã grã pauor que o perderíã; nen seýrõ outrossý a gente de Alysonja. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et el rrey Miçeres, quando aquesto ueu, leixousse yr quanto o caualo o mays podo leuar, et foy ferir a Menesteus de trauesso, de tã mao talẽt et tã brauament que, se a loriga nõ fora tã forte et tã boa, o duque de Atenes rreçebera morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Agora, senores, ueedes aquí tres mill caualeyros moy çerca de nós, que nõ temẽ sua morte, nẽ sua prigón, nẽ uẽen aquí por al senõ por gãañar prez et onrra et esquiuar desonrra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 343 |
Sabede que chegaua a morte quantos ante ssy achaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 343 |
Et taes y auj́a que nõ forã en elo que lles custou moy caro a sua morte, que ja mays os gregos forõ estonçe deytados do cãpo, querendo ou nõ, et rreçeberõ y moy grã perda, ca os mays rricos et de mayor prez perderõ y os corpos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 344 |
Et nõ ouuo y tal deles que de tal proheza fosse que moyto nõ dultasse sua morte et que nõ coydasse que todos erã desbaratados, tãto estauã maltreytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 348 |
Et foy tã malchagado de aquela uez que jouuo amorteçido hũa grã peça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et nõ aia nehũ de nós que dulte morte nẽ a rreçee, que tódoslos homes morrẽ a sseu tenpo et ante nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et el caeu logo en terra amorteçido, cõ grã coyta que auj́a. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et agora fará hũa tan grã morte et hũ tã grã marteyro en gregos que marauilla será de cõtar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Amjgo, eu foy enqueigón de uossa morte, ca uos enviey sen mj̃ aa batalla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Et ben entẽdo que por mj̃ tomastes morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Mays ja en quanto uiua nũca seerey ledo ata que uosa morte uj̃ge, nẽ auerey alegría nẽ prazer, ca ben çerto sõo que ẽno mũdo nõ auj́a cousa que uós mays amassedes que a mj̃. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Et sabede que, sse eu agora a Éytor achasse, que seería a mj̃a morte ou a ssua, ca mal me ha lastimado et quebrãtado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Demays uos prometo que, sse a desora nõ moyro, que farey tãto porla uossa morte que mays de mill caualeyros de Troya tomarã morte a mjñas mãos, se eu poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Et ben deu en esto a entẽder que o amaua moyto en sua uida, quando el por el tãto fezo depoys de sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Moyto deuemos a sseer pauorosas et coytosas, ca ueemos estar todas nossas uidas et nossa soúde et todo nosso ben et toda nossa alegría en tã grã balança, que cada hũa de nós deue a temer que seremos perdidas per morte das cousas do mũdo que mays amamos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Estonçe começarõ todas a rrogar moy de coraçõ aos déoses, et fezeron suas orações que os anparasse et lles mãtouesse os seus, que nõ rreçebessen morte, nẽ caessen en prigón. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et tã toste que chegou, foy ferir a Dorastalos, fillo del rrey Príamos, de hũa tã grã ferida que lle tallou a cabeça; mays porla sua morte rreçebeu el moytas lançadas et moytas feridas de dardos et de outras armas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et pero dizeruos ey cõmo nõ foy chagado nẽ maltreyto nẽ agraueado en nehũa cousa, ca os troyãos, cõ pesar da morte de Dorastalos, fillo del rrey seu señor, fezeron hũa esporoada moy forte et moy danosa cõtra os gregos, en que lles fezeron grã dãno et grã morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et Troylos, yrmão de Éytor, tã sañudo et tan brauo andaua en esta batalla, porla morte de seu yrmão Dorastalos, que era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Os de Greçia outrossý mouj́ã cõtra suas tendas cõ grã pauor et cõ grã pesar, que nõ foy home deles que sse ende alegre fosse, nẽ de ssy ouuesse sabor, et mays temj́ã a Éytor que poderíã temer coyta de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 375 |
Cõmo os gregos ouuerom sseu consello sóbrela morte de Éytor |
[+] |
1370 |
CT 1/ 375 |
Et ben sey que, sse todos y traballar quisermos, nõ ha cousa que noslo possa estraeçer de morte ou de prigón. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 377 |
Cõmo rrogarõ Achilis que ouuesse coydado da morte de Éytor |
[+] |
1370 |
CT 1/ 377 |
Amjgos, senores, deste feyto nõ me rrogedes nẽ me faledes y mays, que seede ben seguros que tã rrogado sõo ende que, sse, quantos meus amjgos et parẽtes aquí sodes juntados, fezessedes juramento que nũca Éytor per uós rreçebesse morte nẽ prigón nẽ outro dãno, ssabede que eu nõ me partería de fazer todo meu poder por auer del uẽgança do grã dano et do grã pesar que me ha feyto, ca este he o que me quebrãtou o coraçõ quando matou a Patróculus, que era a cousa do mũdo que eu mays amaua, nẽ porque eu sõo mays coytado et serey ja en tódoslos días que eu ujua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 377 |
Por ende nõ dultedes que eu nõ faça y todo meu poder, ca sse nõ pode partir en nehũa gisa de nõ seer a mj̃a morte ou a ssua, ca tã grãde he o despeyto et a ssaña que del ey que todo meu coydado et mj̃a fazẽda he tornada sobre este feyto, et meu penssar nõ he al senõ en catar tenpo ou lugar hu podesse tomar uẽgança do grã mal que me ha feyto; ca el seia ben çerto que meu penssar et meu poder nũca seerá en outra cousa senõ en catar maneyra per que o traga a morte, se eu poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 378 |
Mays pero nõ o chagou, et escapou estonçe de morte, porque lle acorreu Achiles, que deu a Éytor tã grãdes tres espadadas per çima d o elmo que llo fezo caer en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 384 |
Et seu talẽt era de tomar ante morte que nõ tomar uẽgança de Pares. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 388 |
Et, por desauẽtura, se algũ y for preso, darlle an morte mays crua et mays sen piadade que elles lle poderẽ dar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 388 |
Et el rrey Toas seia moy ben gardado, que d ' aquí a hũ mes ben podemos saber o cõssello que nos sobre este feyto será proueytoso; ca tẽpo nos fica pera tomar por el algo, se nos prouuer, ou pera o enforquar, ou espedaçar, ou pera lle dar qual morte quisermos, ou pera fazer del o que se nos antollar, ca nós nõ sabemos o que a uẽtura ha de fazer, nẽ o que ha de acõteçer ẽna batalla, ca lygeyra cousa he de hũ caualeyro seer preso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et ante que sse esta batalla parta, ante seerá sua morte ben uingada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et elles auerã grã cõforto, porque seerã uẽgados porla uossa morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
En aquela pressa estando, el rrey Çedios cõ seus uassalos et cõ toda sua gente acoytauã et feríã Éytor, tã sen piadade que marauilla era, et penssauã de o chegar a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et ben paresçía que Çedios auj́a grã voõtade de vingar a morte de seu yrmão. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Estonçe el rrey Çedios disso cõtra Éytor moy sañudament: -¡Ay, cã mao rrauioso! Çerto, nõ seerá mays uossa uida, et aquí morreredes agora, et tomarey uĩgança da morte de meu yrmão, et cõpraredes agora moy carament o que nos auedes feyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 399 |
Et nõ auj́a y loriga tã dobrada, nẽ tã preçada, nẽ tã bõa, nẽ escudo tã forte, nẽ outra arma tã de preço que podesse endurar nẽ liurar de morte a aquel que a tragía, nẽ podería nehũa defenssón auer cõtra el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 400 |
Demays que, sse fugisse, yríã enpús del mill caualeyros que lle queríã mortalment et o chegaríã de grado a morte, sse podessen. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 403 |
Et porque diz o prouerbio "mal de moytos cõforto he", por ende os troyãos auj́ã grã cõforto da morte dos quatro rreys que perderã, por aquelles outros sete que os gregos alý perderã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 413 |
Et el rrey Príamos juraua perlos dioses que, se o ẽna mão collesse, que el lle daría maa morte et desonrrada, et o faría arrastrar et espedaçar a coas de caualos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 414 |
Et se me eu nõ podera gardar ou defender da força dos uossos braços, ben me semella que me cõuẽera de prender morte a uossas mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 414 |
Et por vẽgar a morte de Patróculos traballarme ey quanto poder, ca uós posestes grã pesar ẽno meu coraçõ en quanto eu ujua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 414 |
Et, sen falla, se amj̃úde saýdes da çidade et vẽerdes aa batalla, eu veerey o día que cobijço, que uossa morte jaz en mj̃as mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 414 |
¡A[y], Deus, que grã ben seería que sse fezesse assý cõmo eu digo, que por nós anbos ou por cada hũ de nós escapassen de morte quantos an de peresçer en esta guerra! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 416 |
Et, se me os deuses dessen a morte ante da manãa, en esto seyría da coyta et do pesar en que sõo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Et des alý desamou Troylos mays mortalment os gregos, et lles fezo carament cõprar a ssaýda de Breçayda, ca mays de mill caualeyros tomarõ por ende morte cõ suas mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Et a besta, quando chega alý, cõ caẽtura grãde que ha, quando vee aquela soõbra, nõ ha ẽno mũdo morte nẽ peligro nẽ dãno que rreçee, nẽ ueerá cousa de que sse tema. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et, sen falla, grã uergonça uos foy, ca nõ deujades mays de rreçear a morte que a uergonça, ca tódoslos homes do mũdo cõuẽ de morrer, ca he cousa natural et comunal de todos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et aquel que perde a onrra deste mũdo, des estonçe deue de preçar pouco sua uida et cobijçar sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
En esta pressa forõ mortos moytos bõos caualeyros de ánbalas partes et outros ouuo y malchagados, que vẽerõ a morte a pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et era moy bon caualeyro et moy ardido et sobriño del rrey Felis, et pesáualle moyto de sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et foy a el moy sañudo et díssolle assý: -Çertas, caualeyro, uós uos loade, que tẽedes a morte moyto a çerca; et uós fezestes grã loucura de me querer assý matar; et uós achastes tã grã presa de que uos çedo mal acharedes, ca assý o fezeron ja outra uez algũus de uossa parte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 435 |
Et, demays, que ẽna fin desta batalla Éytor foy malchagado ẽno rrostro de hũa saeta, en gisa que ouuera ende a chegar a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 443 |
Et Achiles nõ lles quedaua de ame[a]çar a Éytor, que desamaua moyto de coraçõ, et dezía que nũca sería ledo ata que o trouxesse a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Et moyto amj̃úde lle creçía hũa caẽtura tã grãde ẽno coraçõ que nõ sabía que fezesse de ssy, et outras uezes tornaua [tan] frío, que as queixadas lle tremj́ã, ca taes jogos cõmo estes sol o amor fazer a aqueles que jazẽ ẽno seu laço; et fázelles sofrer tã graues coytas que son par de morte, ca os nõ leixa dormir nẽ folgar quando queren. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 446 |
Et moytos forõ malchagados a morte, ca a batalla foy moy forte et moy sen piadade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 448 |
Et nõ fazía sen rrazõ, ca os dioses lle mostrauã aquela noyte que, sse Éytor seýsse ao cãpo ou fosse ẽna batalla, en toda gisa lle cõuerría de tomar y morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 449 |
Et nõ ha cousa por que eu mays cofondudo et mays auergonçado podesse seer, nẽ por que eu podesse buscar mayor meu dãno, ca ja Deus nũca querría, nẽ o teña por ben, que eu por esto seia desmayado, nẽ tema morte, nẽ peligro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 450 |
Et quando o ueu armar et que en toda gisa sse quería yr, tã grã doo fazía que esto era hũa grã marauilla, ca moyto dultaua sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 450 |
Et moytas uezes sse amorteçía cõ grã coyta et rrogáualle moyto aficadament, chorãdo moyto de coraçõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Sseñor, por este moço tã pequeno que me fica me fazede tãto amor, sequer por el uos detẽede et auede del doo et piadade, ca, sse oje aló ydes, ja mays nũca o veeredes; ca oie en este día será uossa morte et uossa fin. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Et quando ueu que todo esto nõ daua nada, caeu de seu estado amorteçida et foy moy malferida ẽno rrostro et en todo o corpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 452 |
Poys esto ouuo dito, nõ podo mays falar et caeu amorteçida a sseus pees. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Meu fillo, tu ficarás oie este día ẽna uila et nõ yrás aa batalla porlo amor que ey cõtigo et tu cõmjgo, que moyto ey grã rreçeo de tua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 454 |
Et en este lugar foy tã grã morte en caualeyros que hũa grã marauilla sería de cõtar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et trouxérõno ao paaço de Éytor, hu el estaua, et foy sete ou oyto uezes amorteçido, et coydarõ que era morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et faço a gisa de mao caualeyro, et nõ o posso mays sofrer, et cõuẽme de yr aló, sse poder, a uj̃gar a morte de meu yrmão. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Agora he ja grã mal et grã morte et grã desonrra esta que sofremos et ja semella que nõ somos caualeyros. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Et Andrómata, sua moller, quanto esto ueu, ouuo tã grã coyta que ficou amorteçida et fora de seu syso, en gisa que nõ entẽdía nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et disso que ante quería tomar a morte que esto nõ acabar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Andando assý Achiles matãdo et destroýndo et desbaratãdo troyãos, el rrey Menõ, que auj́a grã pesar da morte de Éytor, tornou alý et foyo ferir tã durament que deu cõ el en terra do caualo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et leuárõno pera as tendas et, ante que alá chegasse, foy sete uezes amorteçido, que coydarõ que era morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et tã grãde era o doo que fazíã por el que nõ auj́a y tal que podesse estar sobre seus pees et nõ ouuesse de caer amorteçido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et forõ todas enpús del ata o paaço et, quando y chegarõ, moytas caerõ amorteçidas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et nehũ nõ entẽde o grã dãno que uosso liñagẽ rreçebe per uossa morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et se me os dioses ajudar quiserẽ, eu o coydo a uẽgar moy ben, aýnda que sayba y de tomar morte, ca nõ daría ja por ela nada, se uos eu podesse vengar per mj̃as mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et en esta maneyra fazía Pares seu doo et caýa sóbrelo leyto amorteçido, en tal gisa que nõ podía acordar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Mays, fillo, mays rreçeey senpre tua morte que cousa que fosse ẽno mũdo, et nõ coydo que es morto, mays marauíllome moyto por que me nõ falas et por que nõ abres os ollos pera veerme. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Mais diz que el rrey de Frisa o sofría ẽnos braços, et ela maldizía os dioses et a morte que lle nõ chegaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Desí caýa ameúde amorteçida sóbrelo leyto hu Éctor iazía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 468 |
Et nõ auía cousa ẽno mũdo que tãto cobijçase cõmo a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 470 |
Et, sen falla, se hũ ãno mays uiuera, todos foramos mortos ou chagados a coyta de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 470 |
Et grã bõauentura nos uẽo porla sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 471 |
Et a este chãto et a este doo forõ ajuntados quantos auía ẽna uila, omes et molleres, grandes et pequenos, et forõ deles bẽ mill omes et molleres que se amorteçerõ alý, en guisa que forõ ende leuãtados por mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 471 |
Óna sela que uos ey dito sij́a Éutor, cõ sua espada en sua mão, et ameaçaua aos gregos, et amostráualles per sinaes que eýnda en algũ día a sua morte sería uingada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 477 |
Depois de mĩa morte ficará o meu señorío a meu fillo, cõmo dereyto he. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 479 |
Et el rrey Príamus lles djso que quiría yr cõ eles, et rrogoulles aficadament que todos se traballasem et fezesen sua puña, et que tomasem uingança da morte d ' Éutor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 479 |
Et, se eu y cras poso achar a Achiles, eu lle farey cõprar carament a morte d ' Éutor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 480 |
Et daquela esporoada fezo a muytos carament conplar a morte d ' Éutor, seu fillo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 483 |
Et os troiãos rreçeberõ grã dãno ẽna sua morte, ca era bom caualeyro et grã mãtẽemento de troiãos, et ouuerõ porla sua morte grã pesar, que mayor nõ poderõ, et enfraqueçerõ mays, et ficarõ muy desmayados depois que o perderõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 487 |
Mays, sen falla, el fezera muyto de seu proueyto nõ vĩjnr y aquel día, et muyto lle uẽera ende mellor, ca moyto por seu mal uẽera y aquela uez; ca ante que se ende partise, leuou cõsigo sua morte; ca Políçena, que y uẽo, fuj rrazõ et maneyra por que el perdese sua uida, cõmo adeante oyredes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 488 |
Et todas estas cousas erã chagas de morte que lle dauã perlo coraçõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Esta coyta lle durará ata a morte, ca o amor lle poso tal cárrega que lle será moy graue de sofrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et engãno a mj̃ meesmo se cõ ela poso estar en algũ tenpo, ante sõo bẽ çerto que ẽno mũdo nõ deseiará ela tãto cõmo a mina morte ou mĩa prijóm. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Ca eu matey a Éutor, sey yrmão, por que lle metí ẽno coraçõ doo et pesar grand pera senpre, en guisa que por esto me chegaría a morte se podese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Bẽ sey que morte, ca y al nõ iaz. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 494 |
Et ia ey perdudo o mays do entendemento, et cousa ẽno mũdo nõ á que me posa cõfortar, et muyto mays quirría mĩa morte ca sofrer tal coyta cõmo sofro noyte et día, pero se esto podesemos acabar eýnda en algũ tenpo me podería yr bẽ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 494 |
Agora ey do que cobijçaua et bẽ entendo que os dioses se pagã de mj̃, pois que quiserõ que eu achase cõsello por que podese conprir mĩa uoontade et meu prazer, en guisa que senpre me yrá mellor et auerey ende prazer et alegría, ca auerey a cousa (a cousa) do mũdo que mays deseio; et, sen falla, se a esto nõ chegara, eu tomara a morte sen dultança. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Et somos aquí ajuntados pera rreçeber morte et pera al nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 503 |
Et nihũ õme nõ deue auer pauor nẽ temer morte por tal d ' esquiuar dessonrra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et Paris tã grã doo et tã grã pessar auj́a del que se quisera matar cõ ssua espada, et caýo amortezido, et rronpía seus pãnos, et depenaua seus cabelos, et espedaçáuase todo cõ suas mãos, et maldizía os días en que tãto uiuj́a et aquel día et aquela ora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
¡Ay, yrmão, que grã perda auemos et que grã desfaleçemento de uosa morte! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Mais a sua uentura fuj tal que aquel día nõ podía estorçer que nõ prendes[e] morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 512 |
Et se eu cõ eles aio algũa linagẽ, eu farey oie en guisa que lleslo nõ darey a entender, ca eu lles chegarey oie este día a morte et lles farey quanto dãno eu mais poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 514 |
Mais aquel fillo del rrey Ver tragía ẽno costado hũ trançõ de lança cõ seu ferro et cõ seu pendóm, et tragía o braço corto, et tã coytado vijña ia et tã a çerca da morte que adur podía ia falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 516 |
Et, sen falla, eles forã muy bẽ andantes este día se nõ perderã a Deýfebus, mais tã grã pesar auíã porla morte de Deýfebus que mayor nõ podíã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 516 |
Et quando Paris a el chegou, caýo sobr ' el amorteçido, et fazía por el tã grã doo et tã estrayo que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 516 |
Des oiemais me tirade a lança quando quiserdes, ca nõ ey pessar de mĩa morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 517 |
Desque el rrey Príamos soubo a morte de seu fillo, fuy tã coytado et tã esmayado que bem vijnt uegadas caýo sobr ' el amorteçido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Mays uós podedes y morrer cõmo morrerõ os outros, a gisa d ' ardidos et de esforçados, et fazeruos an moyta onrra aa uossa morte, et uós seeredes aqueles que faredes a Menelao cobrar sua moller, ca eu nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 534 |
Mays, ¿que he o que el daría por algũ aquí rreçeber escarno ou morte ou grã peligro, tãto que el podesse seer entregado de sua moller? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 535 |
Mays Troylos, a que sse nõ oluidaua a morte de seu yrmão Éytor, fezo aquel día tãto por tomar uj̃gança por el que foy hũa grã marauilla, segundo que Dayres cõta; ca el cofondía et mataua quantos achaua ante ssy, et hu vij́a a mayor força dos gregos et a mayor espessura, leixáuasse correr alý, et metíasse entre elles, et feríaos tã brauament que departía tódaslas pressas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 540 |
Mays de hũa cousa me pesa tã de coraçõ que mays nõ pode, por que ey grã pauor da morte deste. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 544 |
Amjgos et uassalos, moyto me pesa porque cõuosco nõ uou et par de morte me semella, ca ben ueio que jdes sen señor; mays pero rrógouos que nõ leixedes por ende de seer moy bõos et de fazer bõas caualarías. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 544 |
Et ouuo el por ende grã saña et moy grã pesar, et disso a tã altas uozes que tódoslo oýrõ que lles faría caramẽt cõprar a morte de seu yrmão, que lles faría per força leixar o cãpo, querendo ou nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 544 |
Et Troylos leuou çẽ caualos desta batalla, moy preçados, et ben outros tãtos caualeyros de grã gisa presos, a que mays ualuera a morte ca nõ seer chagados cõmo erã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 547 |
Et el rrey et tódoslos prínçepes onrrarõ moyto a Troylos, et tódoslos da çidade fazíã por el aos dioses moy grãdes orações et grãdes sacrifiçios, que o gardassen de mal et de perígoo et de morte et de dãno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 548 |
Et aýnda meu coraçõ anda por ende moy lastimado, et nõ he sen gisa, ca en tal coyta me ueio que ja [me] traspassa a ujda et ja querría a morte, se me uẽesse; ca tã grã perda ey rreçebuda qual nũca outra dona rreçebeu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 550 |
Nõ te partas de mj̃ nẽ me pergas, ca, se me tu perderes, o amor se apoderará de tj, et fará en tj todo seu talẽt, et senpre andarás coydando et sen prazer, et nũca te leixará dormir nẽ folgar ata que te a morte traga. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et en aquestes onze días foy o dãno et a morte tã grãde de cada parte que nõ ha home que o cõtar podesse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et ferío logo o caualo das sporas, et meteu mão aa espada, et tam grã morte et tã grande astragamento fazía ẽnos gregos que era hũ grand espanto, ca el daua tã grandes colpes et tã sinalados que o nõ ousaua njhũ grego atender. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Que, en pouca d ' ora, fuj a morte tã grande que a terra era cuberta de mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Da morte que Troylos fazía |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Mays Troylo, quando ueu que así era çercado, que se todos juntauã en derredor del, meteu mao aa espada, et ferío o caualo das esporas, et fuj ferir en eles tã brauament que matou deles muytos, et outros derribou, et outros chegou a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Et tã grã morte et tã grande astragamento et tã grã desbarato fazía en eles que esto sería hũa grã marauilla de contar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Et alí rrecebeu Troilos tãtas feridas d ' espadas et de lanças, et tãto se defendeu, et tã carament uendeu sua morte, que ome naçido ẽno mũdo nũca ueu hũ caualeyro que fezese taes brauezas, nẽ tã asenalados golpes, per sua mão, cõmo Troilos fezo aquel día. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Et, sen falla, uós conpraredes carament esta morte et esta auoleza que fezestes, que uós auedes morto a Éutor et aqueste a grã torto [et] enganosament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Et deu cõ el en terra do caualo amorteçido, tã malchagado que, a poucas, ficara alý morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 564 |
Da fala que Achiles fezo cõlos seus mermidões sóbrela morte de Menõ |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Da morte del rrey Menóm |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Et tãto perdeu do sange que muytas uezes se amorteçía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Pois que el rrey Menõ fuj morto, os troiãos leixarõ o canpo, et forõ moyto esmayados porla morte del rrey Menõ et porla de Troilos outrosí, ca estes anbos erã aqueles que os torneos mãtijnã, et que se parauã aos grandes feytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Entõ forõ os braados et os choros et os chantos tã grandes que esto era hũa grã marauilla, mais auj́ã cõforto porla morte de Troilo et del rrey Menõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 567 |
En esta parte diz o conto que os da çidade fazíã grã doo, et auj́ã gram pesar et grã tristeza porla morte de Troilos et del rrey Menõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 567 |
Desí caeu de seu estado amorteçida sóbrelo corpo de Troilos, en maneyra que nõ falou pouco nẽ mays, nẽ rrespondeu, pero a chamauã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 568 |
Eno mũdo nõ uiue ome que contar podese a coyta et o pesar que Paris auj́a por Troilos, seu yrmão, que muy de grado quisera ante seer morto que viuo, et amorteçeuse aquel día mais de çen uezes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 568 |
Outrosý Polidamas era tã coytado et tã grã doo fazía por el que esto era hũa moy grã marauilla, que a sua coyta par de morte era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 569 |
Toda aquela noyte pasarõ os troiãos en chanto et en doo, porla morte de Troylos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Agora leixa o cõto a falar desto por contar cõmo a rreýna Écuba falou a morte [d ' ] Achilis |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Hvm día auẽo assý que a rreýna Écuba era tã coytada porla morte de seus fillos que auj́a perdudos que por nihũa maneyra nõ fazía senbrãte de mais uiuer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Et nõ se deue marauillar njhũ dela ordir et engeñar a morte de Achiles por qualquer maneyra del mellor podese tomar uingança, ca fortement era coytada por seus fillos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 571 |
Cõmo a rreýna falou cõ Paris a morte d ' Achilis |
[+] |
1370 |
CT 1/ 571 |
Et por esto serey ia tornada de morte a uida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 572 |
Et dizeruos ey cõmo: da hũa parte uos ueio morrer cõ pesar de uosos fillos, et nõ sey ẽno mũdo cousa que nõ fezese por partir uosa morte; et demais cõu[ẽ]me de fazer quequer que uós mãdedes et por bem touerdes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 575 |
Et por ende taes cõpaneyros busca que seiã uerdadeyros et leaes et fortes et cometedores, et seiã os mellores que tu auer poderes, ca el he tã hurgulloso et tã ardido et tã ualent que aduro et con grã traballo o poderás chegar a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 576 |
Et nõ pensaua en al, que o amor o tĩjna preso, et enganouo asý que nõ rreçeaua ia morte, nẽ solament nõ se nenbraua en ela, et nõ entendía o grã mal et o grã dãno que se lle ende segía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Da morte d ' Achilis (poys que a ora fuy chegada que Achilis auýa de yr ao tenplo) |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et nõ era marauilla, ca ia sentíã sua morte, mays pero uendíãse moy caros, ca eles fezerõ de si castelo et dáuãlles grandes batallas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Mays nõ lles auía prol, ca nõ fuj tal que os ferise que lles nõ fezese chaga pequena ou grande, porque andauã desarmados, ca ia lles faleçíã os corações et erã cõmo amorteçidos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et Antílogus caeu logo amorteçido, que nõ podo mays estar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Pésame, porque sõo ocasióm de uosa morte, mais che faço çerto, se eu desta traiçõ me catara, nõ fora o pleito cõmo agora uay. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et en esto ia anbos et dous iazíã en terra amorteçidos et sen defensa nihũa, et forõ logo alí mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 580 |
Do doo que os gregos fezerõ porla morte d ' Achilis |
[+] |
1370 |
CT 1/ 580 |
Et ẽna çidade ouuerõ grã plazer da morte d ' Achiles; mais os gregos auíã muy grã pesar, et fezerõ tã grã doo que nũca foy quen uise tã grã doo feyto por nihũ caualeyro, ca se tinã por desaconsellados et por desbaratados et confundudos et por astragados et por muy mj̃guados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 580 |
Et guisáuãse logo aquela ora por yr buscar o corpo d ' Achiles, et ia estauã fora das tendas, et nada nõ dultauã sua morte, ante uij́ã prazer se os matasen y todos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 581 |
Cõmo Agamenõ envjou pedir o corpo d ' Achilis a el rrey Príamo et da alegría que troyãos fazíã porla sua morte |
[+] |
1370 |
CT 1/ 581 |
Mais Nóstor se amortezía muyto ameúde, et nõ entendía cousa que lle disesem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 582 |
Desí fezerõ hũa ymagẽ d ' ouro, de grandeza et de feytura et do tallo de Políçena, et posérõlle tal contenente que esteuese triste et chorosa porla morte d ' Achiles, que a quisera tomar por moller. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 582 |
Et asanouse moyto contra seu padre porque lle ordira a morte, et pesoulle moyto porque el por ela morrera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 582 |
Et dizíã que nũca uirã caualeyro a que fezesem tã rricament sepultura, nẽ mays aposta, et que os gregos lle derã bom galardóm aa morte do bẽ et da franqueza que el auj́a. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 584 |
Agora leixa o cõto a falar da morte d ' Achilis et d ' Antílogus por contar cõmo os gregos ouuerõ consello cõmo faríã |
[+] |
1370 |
CT 1/ 584 |
En esta parte diz o conto que os gregos erã muy tristes porla morte d ' Achiles et d ' Antílogus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 584 |
Amigos et senores, bem en(en)tendede que nõ á oie ẽna hoste grande nẽ pequeno que nõ aia grã pesar porla morte d ' Achiles, ca ferament auemos meoscabado tãto que nõ he marauilla de seer ende desconfortados et tristes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 588 |
Sen falla, dom Paris, uós me tirastes de longe et chagástesme de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 588 |
Et tẽéndoo así, doulle muytos golpes da espada, en guisa que lle fezo carament conprar sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Mays ẽno mũdo nõ uiue quen podese contar a rrayua et a coyta et o pesar da rreýna, sua madre, ca torçía as mãos, et amorteçíase moytas uezes, et quiríase leyxar morrer cõ pesar, et o coraçõ se lle quiría partir, et braadaua et daua tã grandes uozes que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et nõ pode seer que eu mais viua despois uosa morte; ca, se o eu fezese, sería mais aleyuosa et mays desleal que nũca ẽno mũdo nasçeu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et a morte me fará grã torto, se me depús uós leyxar uiuer día nẽ ora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
¡Ay, morte! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Por ende, rreýna, señora, guisade cõmo oie este día seia a mĩa morte, a mays esquiua et a mays estraya et mais crua que nũca outra dona morreu, et tomade agora uingança por uosos fillos, ca nõ he dereyto nẽ rrazõ, poys eles por mj̃ morrerõ, que oiemays eu viua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et por ende rrogo aa morte que lle praza de a enuiar pus ela moy çedo, ca os meus deseios estes son. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
¡Ay, morte! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et bẽ çerta sõo que poderey, se me a morte nõ fezer torto, ca ia nõ sinto en mj̃ sinal nihũ cõmo eu posa uiuer, pois que uós nõ uiuedes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Pois esto diso, Elena chegouse a el et amorteçeuse, que po[uco] nẽ mays nõ suspiraua, nẽ saýa dela bafo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et moytas uezes acordaua, et tornaua sua fala, et quiríase leuãtar, et queía amorteçida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 602 |
Et ante que chegasem, soubo a rreýna a morte de Éutor, seu amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 603 |
Qvando a rreýna Pantaselona oýo a grã desauentura da morte de Éutor, tã grã pesar ouuo et tã grã doo fezo que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 603 |
Mays nõ se pode tãto guardar que lles eu carament nõ faça conprar sua morte agora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 605 |
[Et] poserõ perlos muros beesteyros et arque[yro]s muytos et outros, pera deytar quantos et paos agudos metudos en ferros, en guisa que os que se quisesem chegar ao muro nõ podesem escapar de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 605 |
Et carament lles fezo conprar a morte d ' Éutor et, se o poder seu fora, eýnda mais carament o cõprarã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 610 |
Et nũca caualeyros tal morte nẽ tal coyta sofrerõ, nẽ rreçeberõ tã grã perda cõmo gregos rreçeberõ este día. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 612 |
Et quando lle çingeu a espada, rrogoulle que uingase cõ ela a morte de seu padre, o mais ag(u)ina que podese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et meteu logo mão aa espada, et bem diriades que muy carament uendía a morte de seu padre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et elas atropelárõse todas, et ferirõ os caualos das esporas, et forõ en eles ferir tã brauament que quebrantarõ muytos escudos, et rronperõ muytas lorigas, et fezerõ en eles moy grã morte et moy grã desbarato. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et por ende te desafía de morte esta mĩa lança, et tu saberás oie, se te eu acalçar, que he así uerdade cõmo eu digo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et el gradeçeullo muyto o que por el auía feyto, et dísolle que por ela escapara de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Mays entre todos Pirus Neoutólamos fazía grandes marauillas, ca el entraua ẽnas grandes presas cõ sua espada ẽna mão, et fazía muytas esporoadas, et fazíalles conprar carament a morte de seu padre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et por tomar uingança del porla sua morte, ferirõ os caualos das esporas, et ýam cõ eles mill donzelas amazonas, et ferirõ ẽnos gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 621 |
Et pois que Pirius fezo aquisto, fújselle tãto sange que se nõ podo tẽer ẽnos pees et amorteçeuse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 621 |
Et alý cresçío hũ torneo tã m[a]o et tã mortal, et a perfía tã grand et tã perigoosa, que nõ á õme que o cõtar podese, ca todos quiríã a morte et nõ auíã ia prazer d ' al, se dela nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 621 |
Et en guisa se andauã ferindo et mezclando et matando que ben paresçía que nõ dultauã a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 621 |
Pero troyaos erã ferament desconfortados porla morte da rreýna, et auíã ende grã pesar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
Cõmo el rrey Príamos falou a morte de Eneas et d ' Antenor et de Anchises et de Polidamos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 632 |
Et bẽ deuerã a entender et coydar ẽna morte per que auíã de pasar, que nõ basteçer tal treyçóm et fazer feyto tã cruu et tã desaguisado, pero en este cõsello ficarõ todos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Mays nos ualrría a morte ca tal uida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Mays agora tã pobre et tã mizquina he ia a gente que nõ he senõ morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 656 |
Et se a uisem, nõ á cousa que llesla defendese que lle nõ desem morte cruel et sem piadade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 658 |
Todos andauã dando uozes et chamando perlas rruas, por aquela uentura maa que lles uẽera et tã sem piadade, ca, desque o mũdo fuj formado, nũca tal morte nẽ tal astragamento fuj, nẽ á de seer ata a fim do mundo, en outra çidade nẽ en outro lugar cõmo alí fuj, ca alí nõ ficou pobre nẽ rrico, nẽ padre nẽ fillo, nẽ uello nẽ m[ã]çebo, nẽ moller nẽ barõ, nẽ moço nẽ moça, nẽ seruo nẽ señor, que todos nõ matasem afeyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 658 |
Et tã grande era a morte que en eles fazíã que ia os ástragos dos paaços preçados et das casas todos erã cheos de sange, et perlas rruas corríã os rríos do sange, tã grandes que en lugares y auí[a] que entrauã os caualos ata as çinllas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 659 |
Et mays de çẽ uezes caýo amorteçido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 659 |
Et seýose a rreçeber morte, cõmo aquel que entendía que nõ auía d ' auer perdóm. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 659 |
Et acolleuse ao tenplo de Apolo, et caýo amorteçido ante o altar, et uẽolle ao coraçõ que se matase cõ suas mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 660 |
As mortes et as crueldades que alí forõ feytas en donzelas et en escudeyros de criaçõ nõ á ome a que nõ fose graue de contar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 660 |
Despois que lle esto diso, caeu amorteçida, pero cõ cuyta de Políçena acordou logo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 660 |
Entonçe caeu outra uez amorteçida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 663 |
Cõmo Elena escapou de morte et ffuy entregada a sseu marido |
[+] |
1370 |
CT 1/ 663 |
Dayres et Dites nos conta que Ayas Talamõ et os mays dos senores da hoste quiríã en toda guisa que Elena morrese morte desonrrada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 663 |
Et falou por ela tã bẽ que a guareçeu de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 664 |
Et da sua parte nũca uos uẽo estorua nẽ mal por que eles mereçesẽ morte, nẽ seruidúe, nẽ outro mal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 666 |
Cõmo Políçena ffuy achada et julgada pera morte |
[+] |
1370 |
CT 1/ 666 |
Et nõ faz[íã] sen rrazõ, ca nõ á õme que a sua bondade uise que podese estar que lle ende muyto nõ pesase da sua morte, ca nõ á ẽno mundo cousa nẽ frol tã colorada que nõ fose descolorada contra a sua color. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 666 |
¡Ay, Deus, que feyto tã estrayo et tã doorido, et que morte tã maa et tã fea et tã dura et tã esquiua! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Qvando Políçena ueu que a leuauã a matar, cõ grã pauor que auía de morte, faleçeulle a color, et pero djso así aduro: - |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
¿Vistes que brauura, (de) tãtos boos rreys et tã sesudos et tã rricos et tã poderosos son aquí ajuntados pera matar hũa cousa tã pequena et tã catiua et tã desanparada, que nũca, (que) desque naçeu, mereçeu morte, nẽ cousa por que mal deuese a rreçeber? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Et sobeiament me marauillo de uós por tãto deseiardes mina morte et, se per ela coydades a seer auondados, fazédeo, poys que o tãto auedes a uoontade, ca eu nõ quero uiuer pus tãto mal qual quanto rreçebj́. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Et nõ á cousa que me ia podese dar cõforto nẽ alegría, ante deseio ia mĩa morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Et eu de mĩa morte nõ curo, nẽ esquiuo a auentura que me auẽo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Et oiemays nõ demãdo perdóm, mays de grado quero rreçeber morte, et nõna quero rreçear, ante me praz cõ ela, ca ajuda me será grande. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Por ende ueña a morte quando quiser, ca eu nõ quero mays uiuer hũ día, nẽ quero que rrey nẽ conde nẽ prínçipe aia a mĩa virgij̃dade et luxẽ meu linagẽ; demays, os que escabeçarõ meu padre et me matarõ meus yrmãos et meus parentes et amigos, ca nũca uj cousa mais traedores, nẽ mais cruus que ẽno mundo á. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Et sobeiament ey grã sabor da morte por me quitar da sua cõpaña, ca nõ á cousa ẽno mũdo a que peor queira. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Et agora folga et mostra bom senbrant, ca tãto fezo et tãto andou et tãto diso que me fezo perder a uida, et me fezo perder meu linagẽ et mĩa alteza, et me chegou a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Et se se ela a mj̃ tãto nõ chegara, nõ uoluera a rroda cõmo uolueu, nẽ me uẽera tãto mal cõmo me uẽo, nẽ fora chegada a morte que nũca meresçí. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
En tal guisa fazía Políçena seu doo et ch[ã]gía sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 669 |
Et poserõ nome a aquel lugar, lugar esquiuo, porque a rreýna Écuba se fezera así matar tã ujlment et [de] morte tã esquiua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 669 |
Et porque auía o coraçõ tã brauo et tã sem rrazõ, dizíã as gentes que çertament se fazía sandía por rreçeber aquela morte et nõ viuer mays ẽno doo et ẽna coyta et ẽno pesar grande en que uiuera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 669 |
Et, sem falla, fuj grã mal et grã desmesura, rreýna tã preçada morrer tã desonrrada morte, ca, segũdo esta estoria conta, nũca fuy ẽno mũdo dona que se conparar podese ao seu siso et aa sua bondade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et tódaslas cousas que nós cõmeçamos, tódaslas trouxemos a acabamento cõlo seu esforço, et per el auemos nosas uidas, ca poucos de nós poderã escapar de morte ata agora, se el nõ matara a Éctor et a Troillo et a Menõ et outros fillos del rrey Príamo, que erã de grã guisa, sesudos et atreuudos et ualentes caualeyros, et per el fuj çercado Troya et cõquista et queimada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 677 |
Et todos logo diserõ que llo derã porque liurara Elena de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 678 |
Et esto lles diso cõmo oýrõ todos, et que este pleito nõ se podía poer senõ per morte, et outra pleitesía nõ faríã cõ el, n[ẽ] paz nẽ amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Da morte d ' Ayas Talamón, ssegundo sse conta |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Que en nihũ tenpo nũca forõ gentes tã tristes, nẽ tã coytadas, por morte doutro ome. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Da sopultura que Pirius Nectóllamus ffezo a Ayas, et do doo et pesar que ouue da ssua morte |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Pirio Nectóllamos fezo tã grã doo por Ayas Talamõ que mayor nõ podería, et auía tã grã saña et tã grã pesar da sua morte que semellaua que o siso auía perdudo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 680 |
Enos primeyros quatro días despois que Ayas Talamõ fuj morto, Vlixas ouuo tã grã pauor que nũca se quiso desarmar da loriga, ca se temía de morte, ca el nõ era tã poderoso nẽ tã forte que se podese defender de todos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Et os uosos mais priuados et en que mais fiades, eses uos afogarã, ca eles uos tẽem a morte aparellada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Et esto aueredes de rreçeber porla morte del rrey Príamo, que matarõ ante o altar de Apollo, por que o seu altar fuj ensuçado de sangre del. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Et sabede que el rrey Ayas Talam[õ] nõ morrera tal morte cõmo morreu, se me nõ tirara per força de Minuerua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Et por seu mal poso en mj̃ a mão, ca a santa deesa se queixou ende muyto, et por ende quiso que lle uẽese ende mal et morrese tal morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Et seede çerto que aos mays dos gregos uerrá outro tal, ca morrerã moytas maas et desaguisadas et desonrradas mortes et uiles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 683 |
Conta Dites en sua estoria que Perio Nectálamos rrogou moyto aos prínçipes de Greçia, aos mayores et aos mellores, que fezesen doo por el rrey Ayas Talamõ, que tal morte morrera, ca el fora primeyro [afogado], et despois espedaçárõno todo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 685 |
Et chamou aqueles que ficarã ẽna uila, que escaparã de morte, et dísolles así: - |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Et alí se lles canbeou o tenpo, et cõmeçou hũa tenpestade tã forte que nõ fuy tal que nõ sofrese tã gram coyta et tam grand afám que lle fuy par de morte, ca despois que anoyteçeu tornou outrosí escuro speso a sobreguisa, et nõ fazía luar nẽ lume, pouco nẽ mais. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Et cõ grã medo que auíã de morte, tomarõ os grandes aueres que leuauã et lançárõnos ẽno mar, por que as naues andasem mais ligeyras. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et começou de nadar, et chegou aa rribeyra cõ grã coyta de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et nũca ende õme escapou de morte se nõ seýse en táuoa ou a nado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et ia nada nõ curauã das perdas que rreçeberõ, poys que escaparõ de morte, pero fazíã tã grã doo que mayor nõ poderíã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et este rrey Napus auía grã coyta porla morte de seu fillo Palomades. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et por esta rrazõ Vlixas lle auía grand enueia, et buscáualle quanto mal podía, et hordinoulle hũa treyçó que [o] troux[ese] a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et auía tam grã uergonça que lle era par de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et, sen falla, el fora logo mãtenẽt julgado pera morte, se seus cõpaneyros y nõ foram. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 696 |
Et aqueles que escaparã nõ atendíã senõ a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 698 |
Et por ende nõ auía ẽno mũdo cousa a que peor quisese, nẽ que mays cobijçase de trager a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 699 |
Mais sua uentura [fuy] de Asandrus que tomou alý morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 699 |
Mays pero, cõ todo esto, fuy sospeyto de sua morte et pusfaçado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 699 |
Et algũus forõ y que diserõ que, pois Asandrus auía parte ẽno rreyno cõ sua moller de Diomedes, que el quisera a sua morte et lle prouera dela, por tal que o rreyno ficase a el ssoo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 700 |
Mais, ante que este liuro seia acabado, oyredes cõmo sua morte fuy ujngada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 702 |
Pero el fora morto, se se nõ acollera aas naues, et cõprara carament a morte de Ayas Talamõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 702 |
Et estreeçeulles per grã uentura, que alý nõ tomou morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 705 |
Et entõ sua moller Egeal enuioulle dizer que quiría cõ el auer paz, et que se uẽese pera seu rreyno, et que fezese cõmo ouuese paz et amor, et que ela lle perdoaría quanto mal lle auía feyto, et das doas que el tomara en Troya, et da morte d ' Asandrus, seu yrmão, de que lle a ela mays pesaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 706 |
Et Orrestes lle pedío por merçee que lle fezese ajuda, cõ que uingase a morte de seu padre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 706 |
Et Orestes prendeu entõ todos aqueles que achou fazedores et cõsintedores ẽna morte de seu padre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 706 |
Et doulles mortes et tormentos muytos et de muytas maneyras. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 708 |
Cõmo Orestes matou Egistus porla morte de sseu padre |
[+] |
1370 |
CT 1/ 709 |
En esta parte diz o conto que Menalau arribou en Miçenas muy maltreyto et muy quebrantado, ca tã grandes tormentas ouuo ẽno mar que lle forõ par de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
A outro lugar chegou outrosí hu fuy bẽ tã malrreçebudo et moy mays a çerca de morte, ca el rrey Napus, padre de Palomades, de que a estoria de suso conta, o prendeu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Et, sen falla, a morte de seu fillo fora bẽ vengada, se ende nõ fogira per grand arte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et, sen falla, nũca fuy quen oýse falar de duas donas que mays soubesem ca estas, ca elas nõ auíã maridos nẽ senores; mays quando algũus rreys ou prínçipes aportauã en estas j́nsoas, elas per seus encantamentos lles fazíã sofrer tãtas coytas que ante quiríã a morte ca uiuer en tal afám, et encantáuãnos asý que ficauã namorados delas, que nõ sabíã parte de sy, et quanto ẽno mundo á, se todo fose seu, todo o daríã de grado, que nõ ficase en eles nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et despois que y erã por nihũa maneyra nõ se podíã delas partir, ca se perdíã d ' amor por elas, et tã grauement uendíã seu amor que mays lle ualrría a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et tãto se fazía amar que, aquel que a amaua, muyto a çerqua estaua da morte, así era coytado d ' amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 716 |
Et asý, dũa maneyra ou doutra, nõ podẽ escapar de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 717 |
-Contaruos quero eýnda outro perígoo grande per que pasey et hu foy muyto a çerqua da morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 717 |
Et quando eu pasey per aquel lugar cõ meus cõpañeyros, fuy malament enganado, ca mais da meatade me sorueu deles, alí ante meus ollos, et fuj en tã grã pauor de morte que mayor nõ podería. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 718 |
Et quantos erã en seu poder nõ lles podíã escapar de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 722 |
En aquela sazõ morreu Ydamenés, rrey de Creta, de que a estoria de suso falou, et, ante de sua morte, parteu bẽ seu rreyno a dous fillos que auía, mays ante de çinque días morrerõ anbos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 728 |
Cõmo Tetis, madre de Achiles, disso al rrey Acastus a morte de seus ffillos et lle consellou que sse gardasse de Pyrius |
[+] |
1370 |
CT 1/ 728 |
Et a uosa maauentura fa[r]á que nõ tarde muyto a uosa morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 728 |
Et el rrey Acastus, quando esto oýo, ffuj moyto espantado, que sabía que nõ podía escapar de morte por nihũa maneyra, se o poder fose de Pirio. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et amorteçíase ameúde et fazía grã doo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et muyto lle prouuera da sua morte meesma. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et oiemays nõ me deujades tãto a desamar que uós queirades sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et a coyta et o doo et o pesar que eu rreçebí porla morte de uoso padre, per uós asperaua de seer dela cõfortada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 733 |
Et cõmeçou de fogir perlas rruas, braadando et pedindo me(e)rçee aas gentes, que se doesem dela et a defendesen de morte, a ela et a seu fillo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 734 |
Et fezerõ por el grã doo, despois que a sua morte fuy sabuda et descuberta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 737 |
Mays pero, quando se partío de mj̃, me diso cõ sospiros et cõ doo que muyto mal auía en este sjnal et que esta demostrança era moy descuberta, ca per aquelo cõuĩjna que seriamos perdudos, en guisa que seeriamos ẽemigos mortaes et eu despereçería perlo outro, et nõnos podiamos partir senõ per morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et logo ueu bẽ sua morte, pero iaquanto fuy ledo porque coydou que os soños erã mentiraes et os agoyros que catara. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et bẽ creuo que ia nõ podí[ã] seýr en seu fillo, que el amaua muyto, ca el nõ temía tãto nihũa cousa cõmo que Telámacus ficase por [om]e[z]iano de sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Estando ia muy çerto da morte, deteuo en si seu fólego, et diso asý a Telégonus: -¿Onde uẽes, ou pera hu uas, ou donde es natural, que asý matasche a Vlixas, o cão et sesudo, que ouuo honrra et prez et alteza éntrelos honrrados, et acabou tãto do que deseiou, et que pasou per tãtas auenturas, et acabou tãtas fazendas? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et muytas uezes demãdou que o matasem et que nõ fose mays sua uida, ca muyto mays lle prazía de sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et caeu en terra amorteçido, pero acordou logo toste, et cõmeçou de dizer a grandes uozes: -¡Ay, meu padre et meu señor et meu amigo bõo, cõmo sõo desauenturado et que mao día naçí! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et en negra ora naçí et sõo marauilllado cõmo se me nõ parte o coraçõ, porque uos ueio chagado a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et logo caeu en terra amorteçido, que nõ seýa del fólego, pouco nẽ mays. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et logo entendeu que dizía uerdade, et que lle nõ mentirã nada aqueles que lle o soño soltarã que tina a morte en mãos de seu fillo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 744 |
Et despois da morte de [seu padre] morou cõ el Telégonus, seu yrmão, hũ ãno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 744 |
Et sabede que, en quanto Çirçes uiueu, que nũca perdeu coyta et pesar porla morte de Vlixas. |
[+] |
1380 |
CPc 26/ 109 |
La quinta dignidad ... ome de poder de su... es quando eligen alguno por prefecto de oriente que quiere tanto dezir como adelantado mayor de toda la tierra de oriente. ............ tanben julgando como fazendo justiça de morte (como) perdimento de nenbro en aqueles que fezeren cousa porque meresçan (Reçeber) tal pena. a V dinidade .............o home de poder de seu........he quando esleen a alguu por prefecto do uriente que quer tanto dizer como endeantado mayor de toda a terra douriente. |
[+] |
1380 |
CPc 26/ 109 |
E como quer que (posan) fazer estas cousas sobreõditas con todo eso non (poden) julgar nehun a pena de morte nen a perdimento de nenbro.................... |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 1 |
Et seẽdo ja desasperado para morte, chamey Santiago et en chamãdo o nome del sayome a seeta tã rregeamente por la orella co~mo se sayse entõ da beesta. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 4 |
Señor Santiago, aque aqui o teu seruo que tu liuraste do laço da morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 4 |
O señor de hũ castelo que eu ora teno ouve dous fillos, et hũu era varõ et o outro era femea; et esta que era femea casou cõ hũu caualeiro, et era moy poderoso et moy mao home, et despois da morte do sogro demãdoume o castelo que dezia que era seu, por parte da moller, a medade del, et quisera enxerdar o outro yrmaão. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 4 |
Et asi cõtou aly o rromeu que fora liure do laço da morte por lo apostolo Santiago; et en sinal d ' aquel miragre leixou ali sobre lo altar a pertega que tragia de que fora enforcado. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 12 |
Et porque entẽdeu que se chegaua o dia da sua morte, enviou aquel seu ospede aos clerigos que [o] leuasen aa igleia d ' y ca seeria proueyto da igleia se o asi fezesem. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 12 |
Et en outro [dia] aa tarde leixarõno soo ẽno leito traballando cõ a morte, et aa mea noyte acharõno jazer en terra morto et volto cõtra oriẽte segũdo he acustumado dos cristiãos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 12 |
Et despois nũca se ende quiso yr, et rrogou aos que y morauã que despois da sua morte que o soterrasen cabo do seu moymẽto. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 19 |
Et Josefo da testemoyo del que era tã santo ome, que por la morte del [cre]iã que Iherusalem fose toda destroyda com̃o a foi despois, segundo que aqui adeante oyredes. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 19 |
Aqueste he aquel que da semẽte de Dauid tomou carne ẽno ventre da Virgeẽ et fezose omẽ et naçeu; que naçeu ẽno tenpo de Rrei Herodes, et pasou por morte en tenpo de Ponçio Pilatus. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 31 |
Conta Josepho que por la morte d ' este Santiago foy destroyda a çidade de Iherusalem et [o] senorio dos judios, et nõ tã solamente por la morte de Santiago, mais por la morte de Ihesucristo, segũdo que el diso andando en este mũdo, que diso asi: -" Non rrelinquitur [in te] lapis super lapiden eo quod non connouiste tempus visitaçionis tue " que quer dizer: "ainda verra tenpo que nõ ficara en ti pedra sobre pedra porque nõ conosçiche o tẽpo de teu Saluador. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 31 |
Et porque Nostro Señor nõ quer a morte dos pecadores agardoos despois da sua morte quoreẽta ãnos que se tornasen a el et fezesen peedença de seus pecados; et por nõ averẽ nĩhũa escusaçõ, enviou a eles os apostolos et asinala[damente] Santiago, que morou por grã tenpo entre eles, mostraua et preegaua a creẽça et os ensinaua que fezesem penitẽçia. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
COM̃O [FOY] DESTROYDA A ÇIDADE DE IHERUSALEM Pylatus vio que cõdenara Nostro Señor a morte a torto, ouve medo do enperador Tiberio Çesar et por se escusar enviou hũu seu mãdadeiro, que avia nome Albano, ao enperador. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et dizẽdo esto caerõlle as vespas dos narizes et ficou logo moy bẽ saão, et diso cõ grã prazer: -Çerto soo que fillo de Deus he o que me d ' esta door pode liurar, et eu yrey ao enperador, et gaanarey del liçencia para destroyr todo los treedores que forõ culpados ẽna sua morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et Josephus que era sabedor et nõ queria asi morrer, et fez de si juiz en como se ordenase aquela morte et aquel sacrificio, et mãdou deytar sortes ontre dous et dous; et asi por ela forõ todos mortos senõ el et outro que avia a deitar sorte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Tu mereçias morte se nõ foses gardado por lo rrogo d ' este meu vasalo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Et eles todos a hũa voz meresçia morte; et el rrey coydou en sua voõtade et nõ quis jũtar hũu pesar cõ o outro et envioo a Rroma en arrafees por seer liure do trebuto que avia a dar cada ãno ao enperador, et por seer quito da morte do fillo; et en aquel tenpo era en Rroma hũu fillo de rrey de França que en tal gisa alo fora enviado por tributo, et fillarõ anbos ontre si cõpana, et porque Pilatus vio que o outro era mellor que el en toda las cousas et que se pagauã del mais, cõ enveja matoo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Et diserõ que pois que merescia morte, que o fezesen juyz da ynsoa que chamã Ponço en que moraua hũa jente que nõ queria obedescer ao señor, et por la ventura que os cõquereria ou fariã eles a el o que el m[er]esçia. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Et Erodes oyo falar de que era moy sabedor et moy boo en armas, envioulle por seus mãdadeiros moy grãdes doons, que fose a el; et fezoo en seu lugar señor da terra de Judea et de Iherusalem, et Pilatus gaanou y moy grãde algo et foyse a Rroma ao enperador Tiberio nõ o sabendo Erodes; et por grã seruiço que fez ao enperador, gaanou del aquelo que tina de Erodes, et por esta rrazõ forõ sempre emigos Erodes et Pilatus ata a morte de Nostro Señor que forõ amigos porque lle Pilatus enviou Ihesucristo que el avia grã sabor de veer por las marauillas que del oyra. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Et pois que se Pilatus partio d ' ant ' el, o enperador foy moy triste porque nõ fillara del vingãça da sana que del avia; et mãdoo prender outra vez et prometeu et jurou que lle nõ escaparia de morte, et quando llo trouxerõ o enperador saluoo outra vez et perdeu toda a sana que del tina. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Et aaçima, por la grraça de Deus ou por algũu cristião en que Deus avia parte, que llo fez entẽder ao enperador, et mãdoo espir d ' aquela saya; et pois que lla tirarõ o enperador tornouse en sua saña et marauillouse porque lle diserã que aquela uertude que Pilatus antes avia, era por aquela saya que fora de Ihesucristo; et mãdoo meter en carçere ata que ouvese cõsello cõ seus prinçipes sobre la morte que lle daria; et despois dou sentẽça cõtra el por que o matasen de morte moy desonrrada; et Pilatus quando o soubo, chãtou por si hũu coytelo et matouse; et asi fiinçeu sua morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Uerdadeiramente morreu morte desonrrada o que nõ quis perdoar a si de se matar cõ sua mão. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et nõ creas que por ende cayas en periuro, ca che tomara a santa cabeça de Santiago et leuarla as a Galiza, hu jaz o corpo de Santiago Zebedeu; et que esto que che eu digo he uerdade, esto averas: quando chegares ao porto acharas hũa naue aparellada de quanto ouveres mester, et poys que entrares en ela averas grãde door de feuere, et entõ teus cõpaneiros furtarã da cabeça que leuas dous dentes, et entõ leuãtarse a hũa tã grãde tẽpestade, que por pouquo a naue seera afondada, et os cõpaneiros et os outros que y foren, cõ medo de morte, chamarã Nostro Señor que por lo rrogo de Santiago os liure do perigoo d ' aquela tẽpestade. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et fey y santa vida et diso aos frayres, grrã tenpo ante da sua morte o dia que auia de morrer; et asi fiinçeu bẽ et acabou bẽ et por lo seu amor dou Nostro Señor soude a moytos doentes. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 86 |
MYRAGRE DE SANTIAGO Seendo rrey Calrros en Vayona dos bazquos cõ sua caualaria, hũu caualeiro que auia nome Rromariquo, seendo doente para morte mẽefestouse et tomou peedença et rreçebeu o corpo de Deus. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 88 |
Marauillosa cousa era esta, et de grã prazer, que por la morte que aviã de auer os corpos, auiã de auer as almas vida perdurauele. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 88 |
Et nõ he de dultar dos que en aquela l[i]de rreçeberõ morte por la creẽça, de Nostro Señor, auerã por ende a gloria do Parayso. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 96 |
Et eles nõ no poderõ sofrer, que estauã ja cãsados da morte que fezerã ẽnos cristiãos et fogirõ et acollerõse aa çidade. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 104 |
Et por la creẽça que nos teemos, as nosas almas depois da morte vã a vida perdurauele que he o Parayso, et as uosas vam a morte perdurauele que he o Ynferno. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 104 |
Et por esta rrazõ baptizate tu et tua gente et escaparas a vida, senõ lida cõmigo et morreras tu maa morte. - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 104 |
Et outra vez lidarõ çento por çento et forõ mortos todo los mouros; et outra vez lidarõ çẽto por çẽto et forõ mortos os cristiaãos porque rreçearõ a morte et quiserõ fugir. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 112 |
Et en esto deuemos a ẽtender que asi com̃o aqueles desque vençerõ os seus imigos et os matarõ cõ cobiiça voluerã por lo aver deles et forã por ende mortos a maãos dos ymigos, asi o cristião que maenfesta os seus pecados et filla deles peedença, nõ deue depois tornar a eles, ca se a eles voluer seera morto por lo ymigo da alma, que he o demo; et asi com̃o aqueles que voluerõ a rroubar perderõ a vida d ' este mũdo, et rreçeberõ morte desonrrada, asi os omes d ' ordẽe que leixa o mũdo por amor de Deus, se despois aas cousas do mũdo voluerã perderã a vida perdurauele et gaanarã o Inferno que he por senpre jamais sem fym. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Mais se naçeu, com̃o prendeu morte? |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
El naçeu com̃o omẽ et prendeu morte com̃o omẽ, ca todo aquel que naçe morre, et se he de creer a naçẽça, asi he de creer a morte et a rresureyçõ. - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
DA BATALLA DE RROÇAUALES ET DA MORTE DE RRULÃ ET DOS OUTROS LIDADORES Despois que Calrros gaanou toda Espana aa onrra de Deus et do apostolo Santiago, sayndose ja de España, chegou a Panpelona cõ sua oste. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et aqueles que pecarã quis que morresen ali ẽno seu seruiço por lles perdoar os pecados por aquela morte que y rreçeberõ. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et aqueles que son bebedos et fornigadores senificã os clerigos de misa et os omes d ' ordẽe que deuẽ a lidar cõtra os peccados, et nõ lles cõuẽ de se enbebedentarẽ nẽ auer molleres; et se o fezerẽ seerã presos de seus iimigos que son os demoes; et aa çima seerã mortos de maa morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et desi tomou o corno et começou de tãger se viinria algũus dos seus cristiãos que jaziã ascondudo[s] cõ medo dos mouros que jaziã ẽno monte; ou se volueriã ali onde el jazia, algũus d ' aqueles que ja pasarã os portos, para estar ẽna sua morte, et para tomar a sua espada et o seu caualo et yr depos os mouros se poderia algũus matar. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et entõ chegara ja Baldouĩ et el fezera sinal que lle buscase agoa, et Baldouĩ buscou andando de hũu cabo et do outro et nõ na pode achar et que nõ avia senõ morte. . . ergeu a mão et beeyzeo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Señor Ihesucristo, por cuja creẽça eu leixei a mĩa terra et vin a estas terras estrayas por enxaltar a cristianidade, onde eu moytas lides vinçi dos mouros por la tua grraça, et onde eu moytas chagas et deostos et pelejas et escarnos et caenturas et cãsaço et fame et frio et moytos outros traballos padeçin, encomẽdoche, Señor, esta mĩa alma en esta ora en que jasco, ca asi com̃o por mĩ et por los peccadores quiseste naçer et morrer en cruz et seer soterrado en moymento, et deçer aos Infernos et quebrantarlos et tirar ende os teus santos, et ao tercer dia rresurgir d ' ontre os mortos et despois sobir aos çeos que nũca forõ desanparados da tua presença et da tua santidade; asi a mĩa alma, Señor, por la tua misericordia seja liure da morte perdurauele que he o Inferno. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 167 |
Et do ãno que foy começada ata a morte do moy nobre rrey dom Afonso rrei d ' Arãgom ha saseẽta et tres ãnos, ata a morte de don Anrrique rrey d ' Ingraterra ha sateẽta et dous ãnos, ata a morte de dom Lois moy nobre et moy rriquo rrey de França saseẽta et tres ãnos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 172 |
Et entõ toda a cõpana com̃o ya, et cõ o moço, vierõ cõplir sua rromaria et ofereçẽno ao altar d ' aquel Señor por cujo rrogo el fora nado et tornado de morte a vida. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 176 |
Et en outro dia aa manãa diso o enfermo a aquel seu cõpaneiro que se o el quisese ajudar que prouaria de sobir aquel monte et o cõpaneiro disolle que o nõ leyxaria ata a morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 180 |
Et sabe que o teu ospede falso de Panpelona que che tomou a torto o que tragias que caera de çima de seu sobrado en fondo et mor[r]era maa morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 186 |
Et amerçeate agora de nos ẽno p[e]rigo da morte tu que socorres aos que te chamã nos perigos do mar et da terra, amerçeate de nos ẽno perigoo da morte amẽ. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 188 |
Et porque por la mayor parte ẽnos homẽes nõ ha verdade dou a es[c]ae[ç]er o que prometera a Santiago et nõ lle atendeu et por ende v[e]u en tal door que foy chegado a morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et quando os outros caualeiros seus cõpaneiros aquesto virõ forõ a el et diserõlle que se mãefestase et demãdase aquelas cousas que perteesçiã a cristião en tenpo da sua morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et hũu dia coydando eles que quiria dar o folgo, se[ẽ]do eles arredor del, cõ grã pesar agardando sua morte sospirou el et diso: - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Amigo, d ' aqui endeante nõ te queiras mais chegar a Garĩ Calueiro, teu señor, que tu seruische ata aqui, ca sabe verdadeirameẽte que el he perdudo et çedo mor[r]era maa morte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Et el que daua o folgo cõ moy grã coyta nõ lles rrespondeu, et eles espantados leuãtarõse moyto agina et acenderõ candeas, et acharõno jazer sen fala et atal como morto et ouverõ moy grã medo se y atendesen a manãa de lles apoerẽ a sua morte et fogirõ logo et leixarõno asi envolto ẽno sange, et o outro rromeu poble et o asno que tragia. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 208 |
Et despois da sua morte soterrarõno ẽna igleia moyto onrradamente. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Que faremos nos pois que uos avedes tal pauor de tal cousa a uosa morte? a quen creeremos que esta aberto o rreino dos çeos? |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Padre, nẽbrate da comẽda do teu señor Ihesucristo et teu maenstre, et do que che diso quando te me encomẽdou, quando se de uos partio, quando rreçebeo morte por la nosa soude. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Et disome que auia cras a finar; et por ende uos rrogo que nõ choredes nẽ façades senbrante de doo ante o poboo, que nõ dulte en seus corações, por que digã que estes omẽs temẽ morte pois que som apostolos de Deus et preegã a outros. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Bieigote eu Señor, et beeito sejas tu, ca me chamaste para leuaresme, et todos los apostolos que estouesem aa mĩa morte, bieigo o teu nome que he et seera bieito in secula seculorum. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Nõ temades que morte [nõ] he a de Santa Maria, ante he vida, ca a morte dos Santos vida he ante Deus. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 226 |
Toma o corpo de Santa Maria et vayte a destra parte d ' esta miña çidade, et acharas y hũu moymẽto nouo et soterrarlo as y; et garda o seu corpo a sua morte com̃o eu [mandey] que fose gardado en sua viada, ca he tẽplo et casa de Deus. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 231 |
Tome, vayte para Iherusalem hu soen os apostolos morar, et acharlos as y todos ajũntados; et tu seeras deles rretado porque nõ fuste cõ eles na mina morte nẽ ẽno soterramẽto do meu corpo; mais tu dilles com̃o me viste sobir aos çeos en corpo et en alma; et que dixe que d ' aqui endeante que me chamasen en todo los lugares, et en toda las cousas que me ouverẽ mester, et eu oyrlos ey et rrogarey ao meu fillo et ao meu Señor Dom Ihesucristo por eles. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 231 |
Tome, com̃o es tam sen ventura, et com̃o eu coydo et entẽdo que nõ he a creẽça de Ihesucristo arreigada en ti et ja outra vez che avẽo com̃o agora que nõ quiseste creer que nos viramos a Ihesucristo despois da sua morte nẽ tu por la tua maa sospeita nõ no criiste ata que o viste que se che mostrou en carne et o lado. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 231 |
Porque sen falla algũ pesar as tu feicto a Ihesucristo que nõ quiso que tu foses cõnosco aa morte da sua madre Uirgẽe Santa Maria. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 157 |
Cauallo que ha door do curaçon et llança os sospiros dos narizes et choramlle os ollos ameude aperto he de morte. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 96 |
Et enton os bandalos, et sublingos et vngos, que erã senores da terra, pugnarõ rregeamente contra elles, mays os godos vençerõ et fezeron cruel guerra et morte, entanto que os bandalos, sublingos et vngos leyxarõ a terra et se traspasou a m(a)yor parte deles Africa. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 98 |
Et a morte de seu padre Leonegildo, foy leuantado por rrey enõ rreyno de Galiza, enõ conçilio de Tolledo, o dito Rrecaredo, o qual foy muy bóó rrey. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 99 |
Et despoys da sua morte foy sepultado enã eglleia do Viseu en Purtugal et diz o seu petafe, dis asi: |
[+] |
1460 |
CI 1/ 101 |
Et, despoys da morte del rrey Veremũdo, foy elegido por rrey don Afonso o Casto, era de oytoçentos et vijnte et nobe años. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 106 |
Fezerono por rrazõ de tan feo et tã grande pecado, por que suas carnes fosen rronpidas et, en tan grande praça, postas aa vergonça et aa morte por aquel touro brauo. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 107 |
Et aa morte do dito nobre rrey don Afonso, rreynou seu fillo, don Garçia, eña era de noueçẽtos et quorenta et dous. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 108 |
Et enã sua morte oyron cantares dos angeos que dizian: |
[+] |
1460 |
CI 1/ 109 |
Et ao tenpo da morte morreu morte supitanea, pero sua madre que era moller moy deuota, cõ grande noJo, lançouse cõ gran gemedo e lagrimas en oraçõ de noyte et de dia ante o altar de Santiago, rrezando a Deus porla alma do dito seu fillo que morrera; nj̃ rreçebera os sacramentos de Santa Eglleia. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 110 |
Et cõ o primeyro bocado que el comeu da baca, rrebentou porlo medio et morreu maa morte supitanja. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 110 |
Et morte que entõçes foy feyta eños christaãos nõ sse poderiã contar sen grandes lagrimas: et todos mortos et feridos, saluo que fogeu el rrey don Rramjro cõ pouquos, fasta trezentos, que o segujrõ. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
Et a morte deste rrey don Sancho, en vespera de Nadal, foy solto Sisnando que estaua preso, et veẽo a Santiago vestido de cota, et loriga et de armas. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
Et despoys da morte del rrey don Sancho, rreynou Rrenamjro, seu fillo, moço de çinquo años, enã era de mjll et çinquo años. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 116 |
Et enton o señor Santiago lançou enõs mouros tanta desinteria et menaçõ, que os mays et os mellores que vijnã cõ el rrey Almeçor morrerõ máá morte sopitanja de menaçõ. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 116 |
Et yndose, subito lle veeo huã grã dolor e açerqua de Medinaçeli morreu maa morte sopitanja, onde he sepultado, enõ seo de Mafomete. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 116 |
Et a sua morte foy elegido por obispo de Yria et de Santiago don Cresconjo, varon moy noble de boã generaçom et moyta nobleza, lanpada rresplandeçente. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 122 |
Et en este tenpo, dõ Diego Pelaez, que era Ja libre da prijon del rrey, oyda a morte do obispo Dalmaçio et sabido en comõ o dito don Diego Gelmeriz era vicario por tenpo et nõ obispo, foyse ao papa: cõ grandes clamores se querelou en comõ JnJustamente fora preso et, cõtra dereyto, tirado de seu obispado de Santiago et suplicou ao papa que o rrestituyse. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 133 |
Et quando o santo obispo don Diego oeu a morte do prinçipe, aJuntou todolos seus caballeyros do rreyno de Galiza et foyse cõ dona Orraqua, filla del rrey, ao lugar onde os mouros estauã et, porla graça de Deus, correu cõ elles et librou a terra dos ynjmjgos. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 133 |
Esto asy acabado, o bispo adoesçeu de hũa grande enfirmjdade et foy dela muy mal trautado, et chegado aa morte. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 133 |
Et o bispo lle diso que el nõ era seguro da morte et que poderia antes morrer; et se el por sy nõ daua o priujllegio que menos o dariã os fillos, et que ante tirariã aas eglleias o que tijnã, que lles dar mays. |
[+] |