1200 |
FX III, 5/ 699, col. b |
Et se el marido dexa á muger as arras que lle el dera; non deue auer nada de las cosas que el dera a la muger . |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 703, col. a |
El que descobre el ladron, si non for sabidor del furto , non deue auer mays por lo descubrir, se non quanto ual á cosa que e furtada. todauia, se el senor da cousa ouier auer so emenda complidamentre; et se el ome que fizo el furto es tal ome que deue prender morte por el furto et non ha nada de su bona; ó se for seruo por uentura et so senor toma quanto que el auía, aquel que o demostro deue auer terça parte de quanto ual la cousa que furtada por que lo demostro et non mays. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 707, col. b |
Et el scripto primero deue seer firme, et el otro que foy feyto despoys por engano non uala nada. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Fol é a desmesura || quen dulta que tornada || a Ostia sagrada || non é en [carne pura]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Niun poder deste mundo | de gente nada non val || contra o poder da Virgen, | ca x ' é tod ' espirital. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Muito per dev ' a Reyn[n]a || dos Çeos seer loada || de nos, ca no mundo nada || foi [ben] come fror d ' espin[n]a. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Qual é a santivigada || ant ' e depois que fui nada? |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LI. é como Santa Maria acreçentou o vinno na cuba en Daconada, hũa aldea que é preto de Palença. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXV. é como Santa Maria tirou de dulta un frade noviço, que dizia que a alma non era nada, no mõeste[i]ro de Fontefria en Narbona. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Niun poder deste mundo | de gente nada non val || contra o poder da Virgen, | ca x ' é tod ' espirital. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Muitas vegadas o dem ' enganadas || ten as gentes, porque lles faz creer || [muitas sandeces; e taes pecados || desfaz a Virgen por seu gran saber]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Bẽeyto foi o dia | e benaventurada || a ora que a Virgen, | Madre de Deus, foi nada. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Como Deus é comprida Trĩidade || sen enader nen minguar de ssi nada... |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 256 |
[Esta é como Santa Maria acrecentou o vỹo na cuba en Daconada hũa aldea que é preto de Palença.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 290 |
[CCC e LXV. é como Santa Maria tirou de dulta un frade noviço que dizia que a alma non era nada, no mõeste[i]ro de Fontefria en Narbona.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 6 |
Et, por que nõ dultes nada en isto que che eu digo, veerm ' edes cras ena lide en caualo brãco cõ hũa sina brãca, et grãde espada reluzente ena mão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 6 |
Et, poys que isto ouuerdes feyto, nõ dultedes nada d ' ir ferir ena oste dos mouros, et yde chamãdo "Deus, ajuda, [et] Sanctiago!". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 24 |
Et começou logo aa ordinar libre et ordinadamente o gouernamento do rreyno que llj Deus acomendara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
A rreyna, cõ grã pessar que ende ouve desto, nõ disse nada, mays tornouse para seu paaço. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 39 |
Et mãdou dar pregom que todos os que quisesem vĩjnr cõ vendas ou com outras cousas que mester erã a aquel logar que nõ dess[ẽ] portagẽ nẽhũa nẽ peytassem nada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Et el rrey mãdou entõçe a Orios Godos et ao conde Teobalt et a vije caualleyros de sua masnada que fossem pollo conde Sant Diaz. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 71 |
Mays os cõdes nõno quiserõ fazer nẽ precaron nada seu mandado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 73 |
Et, quando chegou y, achou finada sua moller dõna Munjna, que llj diziã por outro nume dona Elvira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Senor Deus, a que temẽ todallas cousas do mũdo, tu me perdõa sse eu en esta entrada errey, ca nõ sabia nada da santidade deste lugar; et sabendoo nõ fezera y noio, ante uẽera y en romaria et dera y oferendas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Et o conde nõ sse lle encobrio et disso que se apartara de sua masnada et que entrara enpos aquel porco. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 108 |
[Et nos acomendemonos a aquel senlleyro] Deus que fezo todalas cousas do mũdo et que e(ra) poderoso de dar et de toller a quẽ el quer, [et] nõ demos nada por taes cousas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Mays, quando o conde Fernan Gonçaluez soube que os mays altos omes daquela az erã mortos, [et] que os outros estauã muy arrequeixados et tristes, et que seriã muy agina desbaratados, se acorro nõ ouuesem, ouue ende muy gram pesar, tãto que nõ catou por al senõ por aguillar o caualo, et deusse a andar et meteusse pela mayor pressa dos mouros, que [non] douidou nada, et foylle acorrer, et achoos muy desbaratados, ca os ouuerã mortos ou presos, se el tã agina nõ chegara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et teño que nõ gaanedes y nada, ca meteredes grandes roydos et grandes doos pela terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Mays pero nõ fezo que llj nada ualuesse do que el queria, ca tijna o conde de dentro muy bẽ fechada a porta et bem guardada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et poys que el rey dom Garçia teue en seu poder o conde, mandoo deytar en ferros; de guisa que, por aquela uertude que Deus aly fezera, nõ catou por ela nẽ fezo nada de bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Por Deus, porteyro, nõ gaanas tu nẽhũa cousa en eu tardar aqui et que nõ possa depoys mjña jornada conprir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 157 |
Poys que e[ss]e dom Gonçaluo ouue gaanada a graça del rey dom Sancho, et [o] atregoou et asegurou, diz que jurou esse dom Gonçaluo al rey que lle daria todos seus peytos daquella terra que tijna. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Mays, por que estaua sempre ẽno alcaçer de Cordoua, assy com̃o ençarrado, et nõ sabia ende nada do que sse fazia pelo rreyno; ca en uerdade nõ leixaua Almãçor ome nẽhũu chegar assy que con el falasse, nẽ que lle disese nẽhũa cousa, [nen] nẽgũu outrosy nõ sabia nada da fazenda de Yseem outra cousa nẽhũa, senõ tãto que dizia Almãçor a todos, com̃o per mãdado del: "esto et esto uos mãda fazer Yseem". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Et, cõno gram prazer que ende ouue, disso ante dõna Sancha, su[a] cunada, et ante todos seus vijte fillos, que sijam y con ela: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Et deulle hũa tã gram punada ẽno rostro que os dentes et as queixadas lle quebrãtou, de guisa que logo caeu en terra morto, aos pees do caualo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Outrosy dõna Sancha et dona Lanbra, sua cunada, et os vijte jnfantes et Monõ Salido, seu amo, que ficarõ en Burgos cõ dõna Lambra en conpaña, sayrõsse ende et forõsse para Baruadiello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Et os jnfãtes, por lle fazer prazer a dõna Lambra, sua cunada, forõ andar a rribeyra caçando cõ seus açores. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Et assy tomarey eu vingãça da punada et da morte de meu primo Aluar Sanchez, ca esta jograria a muytos enpeeçera. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Os jnfantes, quando virõ aquel ome vijr contra sy, coydarõ que lles enviaua sua cunada algũa cousa de comer, por que sse tardaua o jantar; ca tijnã elles que bem estauã cõ ela et ela que os amaua sem toda arte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Cunada, nõ uos enbarguedes cõ este ome de o uos quererdes emparar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 189 |
Fillos, estes agoyros muy boos som, ca dam a entender que do allẽo gaanaremos muy grande algo et do nosso nõ perderemos nada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 189 |
Gonçaluo Gonçaluez, o menor dos jnfantes, quando aquelo uyu, foy correndo para aquel caualeyro, et deullj hũa tam gram punada ontre a queixada et o ombro que logo deu cõ el morto en terra a pees de Rroy Valasquez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Mays yde uos ousadas et nõ temades nada; ca, se mester for, eu uos acorrerey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Pero con todo esto Gonçaluo Gonçaluez, o menor de todos [os] yrmãos, que estaua aynda por descabeçar, quando os yrmãos viu descabeçados ante sy, entẽdeu que assy yriã ata el, a la fe, et assi sse acabaria, et cono gram pesar et a gram sana que ende ouue, leixouse yr a aquel mouro que os es[c]abeçaua et deullj hũa tã gram punada ẽna gargãta, que deu logo con el morto en terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Et, poys que elles ouuerõ feycto esto, veõ o arçebispo; et, pero que llj diziã todos que sse guardasse do touro, o arçebispo, sabendo muy bem a razõ por que el rey fazia aquelo et que el nõ se tijna por culpado, nõ deu nada polo touro, nẽ leixou de yr sua carreyra, seu passo, pela praza du estaua o touro, ca per aly auya el d ' entrar [a] veer al rey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Quando os caualeyros d ' Almãçor esto virõ, pesoulles muyto por ende et, polo grande amor que auy[ã] cõ el et lle queriã todos bem, assy a gram caualaria dos condes et dos outros caualeyros cristãos que andauã cõ el com̃o os seus mouros derõ tornada aa batalla muy de curaçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Et disso essa ora Rroy Valasquez que nõ daua nada por todas suas ameaças et, demays, que nõ dissese mentira ante seu senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 226 |
El mouro nõ deu nada polo que ela dizia et teuoo en escarno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 236 |
Os de Cordoua, nõ auendo aynda oluidado o seu mao custume da traiçõ, escusarõsellj cõ hũas rrazões frias, esto he que nõ ualiã nada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 236 |
Senor, por nõ yrẽ cõtigo os de Cordoua nõ des nada por ende nẽ aias medo, ca nos iremos contigo et ajudart ' emos de curaçõ [et] muy bẽ ata a morte. Çuleyma fiousse en aquella palaura que llj disserõ, et sayo muy esforçadamente cõ elles contra aaquelles seus eemjgos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Andados xvij anos do rreynado del rrey dõ Afonso -et foy esto ena era de mĩll et xxxa et iij anos; et andaua outrosi [o ano] da encarnaçõ en nouecentos et noueẽta et vj - Ysẽ, poys que ouuo ordenadas todas estas cousas, que vio que era mester eno rreyno, sacou sua oste muy grande et foy buscar seus ẽemjgos, que llj andauã fazendo dano pela terra, se poderia auer algũu delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 247 |
[Outrossi Çuleyma], poys que ouue gaanada a çibdade, foy ao alcaçer et tomoo et apoderouse del. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et era prenada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et os poboos de terra de Cãtabria er[ã] a aquela sazõ muy ligeyros, et nõ dauã nada por agoa nẽ por jnuerno, ca o aui[ã] muy usado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Que o jnfante, seendo eno paaço falando cõ sua esposa, nõ sabendo nada de sua morte, quando oyo demãdar armas a grã pressa, diz que sayu aa rrua ueer que era et, quando uiu todos seus caualeiros mortos, pesoullj de curaçom, et choraua muy fortemente, ronpendose todo por elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et foy entõ a rreyna onrrada et tornada en sua onrra primeyra que ouuera, et aynda en mayor, assi com̃o diz a estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 307 |
Et este rrey dõ Fernãdo, ante que reynasse, ouue en sua moller dona Sancha, yrmãa del rey dõ Bermudo, dona Orraca, que foy a primeyra filla, et foy muyto ensinada dona de custumes et de bondade et de fremosura; et depoys dela ouue dõ Sancho et dona Eluira et don Afonso et dõ Garçia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 307 |
Et as fillas mandoas estar enos estu[d]os das donas, per que fossem mellor ensinadas et mellor custumadas en todo bẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Mays el rrey don Garçia nõno preçou nada, et trouxe mal os mesegeyros et mãdoos yr dante si muy uiltadamẽte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Enos xvijte ãnos del rreynado del rrey don Fernando, pois que ouue tomado estes lugares, auendo muy grã curaçõ de ganar Coinbra, foyse en romaria a Sãtiago, por cõseio de Rrodrigo de Biuar, por que ll[e] disso que lla ajudaria [Deus] a ganar, et de tornada que querria que (ll)o fezese y caualleyro, que y coidaua a rreçeber caualaria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et, quando os mõges o souberõ, seyrõ para el rrey, et disserõ que nõ desçercase a uila, ca elles lle dariã vianda daquella que de lõgo tempo tijnã guaanada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et o bispo, outro dia manaa, chamou os clerigos da çidade et quantos leygos y auia, et disolles o que vira, et o dia et a ora en que Coinbra auia a seer gaanada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et desta guisa foy toda a terra de cristãos, de Mõtego ata Granada, çerca Saluaterra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Conta a estoria que, depoys que se os bispos partirõ del rrey, elles et as outras conpañas, andarõ suas jornadas ata que chegarõ a Seuilla al rrey Habed. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Et fezerõ grã moesteyro de coẽgos rregulares, et herdarõno muy bem, per que se podesse mellor manteer ordenadamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 344 |
Et el rrey don Fernando, com̃o era ia de grãdes dias, (et) nõ daua nada por ello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 347 |
Et coydou com̃o leixase os rreynos et a terra que auia gaanada, que a leixase asesegada a seus fillos, por que depoys de sua morte nõ ouuesem contenda sobrela partiçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 365 |
Et, quando vyo seu senor vençudo, pesoulle muyto, pero começoo d ' esforçar, dizendo que nõ desse nada por ende, ca o choro et [a] lidiçia todo he en Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 366 |
Et os leoneses, quando nõ vyrom seu senor, coyda[rõ] que era preso ou morto et derõ tornada buscando seu senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 370 |
Et demays que dorme et, per uentura non oyu nada do que dissemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 384 |
Meu amigo et meu vasalo, nõ dedes nada por ello, ca bem uos digo, se eu ey a villa, que uos faça della mayor, asy com̃o he agora dõ Aras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 386 |
Et o Çide, quando o vyo asy yr fogĩdo, pregũtoulle por que fogia, mays elle nõ ll[e] quiso dizer nada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 395 |
Et, quando el rrey dõ Afonso seu do paaço, tomarõno seus vasalos per cordas per somo do castello et elles deçerõ cõ elle, et caualgarõ et andarõ toda [a] noyte, nõ sabendo el rrey desto nada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
Et el rrey de Seuilla auya entõ muy grã guerra cõ el rey de Granada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
Et cõ el rrey de Granada erã entõ rricos omes de Castella: o conde Garçia Ordones et Furtõ Sanches, genrro del rrey de Nauarra, et Lope Sanches, seu yrmão, et Diego Peres, hũu dos mayores omes de Castella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
Et el rrey de Granada et os rricos omes nõ derõ nada por ello, et entrarom pella terra del rey de Seuilla et chegarõ bem ata Cabra, queymando et astragando quanto achauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
Et el rrey de Granada et os que cõ elle estauã enviarõllj dizer que nõ saleri[ã] por el da terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
Et morrerõ moytos da parte del rrey [de] Granada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 418 |
Vay ousadas, Çide, et nõ temas nada, ca sempre te yra bem, mentre viueres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 422 |
Se o sabem os de Toruel ante que nos, sua sera a prol et a onrra et nos nõ aueremos ende nada, nẽ acabaremos nẽhũa cousa de quanto mal nos a feyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 424 |
Et seyrõ de Valença cõna conpaña del rrey Camj̃ et a primeyra jornada veerõ a Segorue, et a outro dia a Çelfa del Canal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 425 |
Et aa tornada derribarõ bem tãtos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 429 |
Et dom Aluar Fanges disse que nõ queria ende nada mays do que lle caera en sua parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 433 |
Et envyou [dizer] ao conde ca nõ auya que veer com elle porlo mal que el fazia aos mouros, mays a el que lle nõ leuaua nada, et que o leixase yr en paz. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 436 |
Eu uolo outorgo, saluo que uos nõ darey nada do que perdestes, ca o quero ante para estes que me lo ajudarõ a gaanar et que o lazerarõ, que auemos esta vida a uiuer, com̃o aquelles que andã cõ yra de seu senor et fora de [sua] terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 438 |
Et o Çide seyu de Saragoça quanto podia seer hũa jornada, et chegou a hũa villa a que diziã Pedra Alta, et ficarõ y suas tendas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 446 |
Mays el, com̃o era mao et lixoso, nõ daua nada por elo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 452 |
Et [en] aquellas cortes ouue cõsello cõ todos os do rreyno; et departirõ todos, cõ grã pensamento de todos, rrazoando cõmo pela muy grã merçee de Deus fora ganada et cõquerida a çidade de Toledo et que, cona aguça del rrey era chegada a aquel tempo en que estaua; et com̃o era de leuar adeante o seu feyto para [seer] a vila dos cristiãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et, seendo alongado de Toledo tres iornadas, os coõgos que el ordinara ena jgleia, seendo maos et viles, disserõ [hũus] a outros: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et o arc[e]b[is]po deu logo tornada para San Fagundo et trouxe ende monges et uẽose para Toledo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 474 |
Et nõ preçauã as herdades nada, por que non erã seguros dos corpos nẽ dos aueres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 488 |
Et el rrey, quando o soube trasnoytou hũa jornada que estaua da villa et veẽosse para Valença et deytousse sobre ela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 493 |
Mays elle nõ daua nada por cousa que llj dissessem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 502 |
Et el rrey da vila era ia são, pero que nõ caualgaua nẽ daua por aquillo nada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 504 |
Et, quando vio que todo o poboo tĩjna cõ el et o ajudauã et erã a seu mandado et que tĩjna preso o algozil do Çide, creçeullj muyto [o] curaçõ, et parouse tam loução que nõ preçaua os mouros da vila nada, pero que erã mellores omes que nõ elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 505 |
Conta a estoria que Abenjafa, depoys que matou seu senor el rrey, que estaua en sua casa muy loução com̃o rey et nõ daua nada, senõ por tomar solazet leuar suas cousas adeant[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 505 |
Et non preçaua os alaraues nẽhũa cousa, nẽ fazia nada por seu consello, senõ que llj daua sua despensa muy escasamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 508 |
Et todo esto fazia sen consello do alcayde dos alaraues nẽ doutro nẽhũu, ca nõ daua nada por nẽgũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Et logo mingou as soldadas aos caualleyros et aos alaraues, (et) dizendollis que llis nõ podia dar nada, ca nõ auia de que o cõprir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 514 |
Et os mouros nõ gãanarõ en elo nada, ca perderõ logo o castello; et demays que Aburazĩ era vasalo do Çide et non llj fazia nengũu mal ena terra et, pola postura que ouue cõ el rrey d ' Aragõ, teuesse por enganado; pero encobrio muy bem, que o nõ quiso dizer a nengũu ata que ouue collido o pã d ' Aliazira Jucar et metudo en Jubala. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 530 |
Et cona muy grã coita sehiã aos crischãos et nõ dauã nada se os matassem nẽ se os catiuassẽ, ca tijnhã que melhor lhis era a morte que a maa vida, et ençima morrer de fame. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 535 |
Et os que podiã auer enuiauãnos per mar et per terra, et estes erã os moços, ca polos outros nõ dauã nada et matauãnos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 538 |
Et assi andaua a casa do Çide ordinada, que cada hũu sabia hu se auia asentar a comer, et cada hũus punhauã quanto podiã por se asentar aa mesa cõ dom Aluar Fanes et cõ Pero Uermudes et cõ seus conpaneyros, hu quer que lhis acaesçesse en feito d ' armas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 541 |
Et, desque Andalla soube com̃o queriã mouer preitesia cono Çide, falou con ele muy desenganadamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 546 |
Conta a estoria que Abeniafa, con coita d ' auer amor cono Çide, uij̃dolhi en mẽte da sanha que dele ouuera, quando o seyra ueer, por que lli nõ leuara nada en seruiço, assi com̃o o auemos contado, tomou muy grãde auer, que auia todo tomado aos da uila dos que venderã o pã caro ena çerca, et leuouo ao Çide en presente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 559 |
Et andarõ suas iornadas ata que chegarõ a el rrey dom Afonso a Palẽça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 561 |
Et, desque esto todo foi liurado, mouerõ de San Pedro, fazendo suas iornadas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 574 |
Conta a estoria que don Aluar Fanes et Pero Uermudes seyrõ de Valedollit et foronse para Ualença, sas iornadas cada dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Nõ choredes, ca uos nõ esta bẽ; et calade et dade a entender que nõ dades nada por ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Et bẽ sabedes uos que, eno uosso mal et ena uossa desonrra, muy grã parte ey eu; mais a mester que nõ entenda nada o Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 596 |
Et mãdou y trager muyta uianda et pẽsou deles muy bẽ et deullis quanto ouuerõ mester, et fezollis muyta onrra, rrogandollis que ficassem y alguus dias; mais eles disserõ que o nõ podiã fazer, ca yam a muy grã pressa suas iornadas que tijnã postas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 611 |
Et tomou seu camj̃o de jornadas sabud[a]s para Toledo; et erã hi chegados os condes de Carrõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 627 |
Et, estãdo asi deostado do Çide, vio estar onze condes que erã do bando dos jnfantes, que erã contra o Çide; et, cono muy grã pesar, oluidou o que o Çide llj auja castigado a el et aos outros, que nõ peleiassem ante el rrey, et entõ sobraçou o mãto et enderençou contra o conde Garçia Ordones; et, desque foy çerca del, sarrou o puño et deullj hũa tal punada que deu cõ el en terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 627 |
Et por esta punada foy toda a corte auolta, en guisa que foron sacadas muytas espadas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 638 |
Et Pero Uermudes esteue firme et nõ teue en nada o golpe; et ferio a Diego Gonçaluez tã de rrigio que lli falsou o escudo et o perpõto et a loriga et meteullj a lança pelos peytos, en guisa que llj chegou çerca do curaçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 640 |
Et, desque esta lide foy feyta et esta sentença dada, nũca ia mays o seu linagẽ alçou cabeça nẽ ualeron nada en Castela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 646 |
Entõ começou sua razõ en esta maneyra: que a terra d ' Ultramar estaua en tal estado que todos coydauã que se perderia et que a cobrariã os cristãos, que tanta era a gente cruzada que alo passaua de França et d ' Alamaña et de Lonbardia et de Cezilia et de Calabria, que auiã ia gaãnada a çidade d ' Antiochia et muy grã partida da terra, et que iaziam sobre Iherusalem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 662 |
Com̃o a cõpana do Çide vençerõ rrey BucarVConta a estoria que, desque foy o dia claro, don Aluar Fanes parou suas azes muy ordenadamente et forõ ferir enos mouros muy denodadamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 662 |
Et veerõ a Castella per suas iornadas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 665 |
Conta a estoria que, quando a cõpana do Çide se partirõ de Sete Aguas, enderençarõ seu camjno [a] iornadas pequenas ata que chegarõ a Salua Canient. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 666 |
Et, quando soube com̃o o Çide era finado, et en qual guisa uençera el rrey Bucar, et com̃o o tragiã tã apostamente eno seu caualo, seyu de Toledo a muy grandes iornadas, ata que chegou a San Pero de Cardeña por onrrar o Çide a seu enterramento Et o dia que y chegaron seyrõ a reçebelo el rrey de Nauarra et o jnfante d ' Arangon. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 667 |
Et a masnada do Çide, os huus forõ cõ el rey de Nauarra et cõ o jnfãte d ' Arangõ, et con el rey dõ Afonso ficarõ os mays et os mays onrados, ca erã naturaes seus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Et o bispo, desque soube com̃o era finada dõna Xemena, nõ quedou a suas jornadas ata que chegou a Sam Pedro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 674 |
Et morou ẽno moesteyro ata que a presa foy tornada a seus donos, a que fora roubada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 678 |
Conta a estoria que, andados XLta et tres ãnos et sete meses do rreynado del rey dõ Afonso -que foy na era de mĩll et CXLiij anos, quando andaua o ano [d]a encarnaçõ de Nostro Senor Ihesu Cristo en mil et çento et çĩco anos et sete meses - este rrey chegando ia [a] acabamento dos seus dias, diz, que oyto dias ante que el finasse, sinadamente o dia de San Iohan Babtista, acaeçeu hũu miragre ena jgleia de Santo Isidro de Leõ, que foy en esta maneyra: começou a mãar hũa agua muy clara ante o altar de Santo Ysidro, eno logar u tĩjna o clerigo os pees quando dizia a missa, et nõ seyu dos ajũtamentos das pedras nẽ da terra, mays de meyo das pedras viuas et enteyras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 682 |
Et tornarõna ala muy bem aconpanada et muy onrradamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 707 |
Et o conde por liurar el rrey de sogeyto nõ deu nada por ende, nẽ rrespondeu nẽhũa cousa. . |
[+] |
1295 |
TC 1/ 715 |
Et a reyna seyu muy bõa et muy ensinada et muy entenduda, et era de muy boo doayro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 717 |
Et poblou Ledesma, en termjno de Salamãca; et poblou Granada, en termjno de Coyra; et poblou Benauente et Ualença et Vilarpando et Mayorga et Mansela et Castro Tharafe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 726 |
Et, cõna muy grã flaqueza que ouue, que nõ auia nada de comer, tomou as chaues do castelo ẽna mão, et leixousse caer trauesso en meyo das portas do castelo, nõ sabendo de sy parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 740 |
Et fezerõ alardos cada hũus con suas conpanas; et, quando se virõ tã gran gente et tam bem guisada, nõ derõ nada polos frãçeses nẽ pola outra gente que se tornara; ca virõ que llis nõ fazia mingua; ca tãta era a gent[e] que y ficaua et tã bõa, que nõ a ome eno mũdo que se nõ teuesse por muy pagado dela, se a ouuesse en sua aiuda; et moyto llj deuia a pesar a quẽna ouuesse en seu destoruoyro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 740 |
Et en outro dia mouerõ ende et forõ albergar a La Fresnada, et en outro dia ao pee do Muradal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 742 |
Et, quando as gentes d ' alende os portos d ' Aspa [se tornarõ], forõ cõ estas nouas al mouro, et os anazados que andauã eno rreal del rrey disserõ ao mouro [como] he[ra] tornada muy grã gente, por que nõ auiã vianda, et que tijnã boo tempo para sse vingar delles et de os quebrantar para sempre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 754 |
Et deu al rrey de Nauarra quatorze vilas et castelos, das que elle auya gaanadas, segũdo que auedes oydo pela estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et, desque finou a rreyna dona Leonor, foy muy chorada per toda a terra, ca foy muy sisuda et muy mesurada et muy ensinada dona et muy amiga de seu marido, et foy muy conplida en todos bees. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 777 |
Et por uerdade quanto era a madre bẽno mereçia; ca era dona de bõo entendemento et uerdadeyra et mesurada et muyto ensinada dona, et foy lume et espello de Castela et de Leom, et todos catauã por ella et por seu entendemento se guyauam. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 779 |
Et os mouros que yã fugindo apartarõsse hũa alcalauela delles et derõ tornada aos que guardauã os mouros; et matarõnos todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 779 |
Et os cristãos derõ tornada et matarõ todos [os] mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 780 |
Et os conçellos de Segouya et de Avila et de Collar et de Sopuluega pousarõ da outra parte da vila, çerca da carreyra que vay para Granada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 782 |
Et ya cõ el dõ Gonçaluo Rruyz Girõ et dom Garçia Fernandez de Vilamayor, et os caualeyros da sua mesnada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 789 |
Et dõ Telo Afonso nõ sabia delo nada; et, per ventura, prenderõ hũu mouro de que souberõ todo o feyto del rrey de Seuilla, como ya sobre Martos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 791 |
Et foy rrey de Iheem et de Ariona et de Granada et de outros lugares muytos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 792 |
En aquela sazõ derasse a Buhabos Murça et Granada et Almaria et toda a frõteyra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 792 |
Et matarõ et catiuarõ muytos mouros et quebrantarõ toda a terra ata Granada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 799 |
Mays todo era nada contra os mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
O jnfant[e] don Afonso, desque foy passado da çaga aa deanteyra, et forõ feytos todos tropel, dõ Aluaro os começou a esforçar, andando de hũa parte et da outra acabdelandoos et mouendoos muyto orrdenadamente, dizendolles parauoas con que llj fez perder o medo et o espanto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
Que uos poderia dizer et cõtar as gaãças que alj forõ feytas et gaãnadas aquel dia, nẽ quam grandes forõ as boas andanças que Deus aos cristãos fezo y? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
Et dõ Aluaro, cõ prazer daquellas çepionadas que o caualleyro daua a sua uoẽtade, diziallj sempre, cada que o golpe oya: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 805 |
Et gãanada a villa de Hubeda et posta en rrecado, el rrey tornousse essa uez a Toledo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et os cristãos, veendosse muy apremados polo grã poder dos mouros, que erã muytos, ouuerõ seu acordo et enviarõ dous omes cõ seu mandado: o hũu al rrey dõ Fernando, seu senor, que llis veesse acorrer; et o outro a dõ Aluar Perez, que era en Martos, que era hũu dos grandes omes do rreyno de Castela, poderoso et noble; et a hũu caualeyro que diziã Ordoño Aluares, que era da masnada del rrey, que uẽeo y logo et o enviou dizer al rrey dõ Fernando. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 814 |
Este nobre rrey don Fernãdo, desque ouue gãanada a çidade de Cordoua, pensou en como a mellorasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 814 |
Aquel bispo don Johan, en uoz do arçebispo de Toledo, fezo aquel alimpamento ata que, cõ os outros bispos, tornou aquella mesquita de Cordoua en jgleia; et alçou y altar a onra da bem auenturada Uirgẽ Maria, madre de Deus; et cantou y missa altamente com̃o de alta festa et muy ordinadamente sermonou y, segũdo o saber que el auja et a graça de Deus llo posera na sua boca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 817 |
Et a sua tornada derõ os mouros a el rrey dõ Fernando hũus castelos que estauã maltreytos et como ermos, por correduras et morteydades que os cristãos aujã feytas enos mouros moradores que morauã en elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 821 |
Et, por que o dicto arcebispo nõ departio ena estoria por qual razõ el rey don Fernando tornou aa frõteyra, du o arçebispo ena razõ desa tornada leixa a estoria -que foy a primeyra uegada que el rrey dõ Fernando, depoys que Cordoua ouue presa, foy tornado a Castella; et casado cõ dona Joana a Cordoua tornou et foy a essa fronteyra - (et) querllo aqui a estoria contar, por yr dereyta et igualment[e] pelas razões, et por contar quaes ajudas y el rrey dõ Fernando dessa uez perdeu, per que lli cõueẽo a el d ' ir y per si. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 822 |
Et Abẽ Alehmar, rrey de A[r]iona -que se chamou en começo de seu rreyno "rrey de Ariona", por que era ende natural, et depoys foy rrey de Granada - veẽo cõ gran poder et çercou a condessa en Martos, et começou[a] a conbater muy de rrigeo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 826 |
Et esta foy a primeyra uez que el rrey dõ Fernando foy a Cordoua, depoys que a ouuo gãanada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 827 |
Et fez partir sua vila et herdou bẽ muytos, sinadamente os que foron en a gãanar: a Domĩgo Monoz, o adalil, et aos outros que ena priiõ do arraual da Exerquia se çertarõ, porla qual razõ a villa foy gãanada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 839 |
Mays os frio[s] erã tã grãdes et as aguas tã apurtunadas que as gentes se uiã en muy grã perigoo; et perdiãse muytas bestas et muytos omes, et vijanse en muy grãde afronta, et sofrerõ y muy grã lazeyra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 839 |
Mays, ueendo este rey d ' Ariona, que se chamaua rey de Granada, tã aficadamente el rey dom Fernando estar sobre Jahem, et temẽdose que nũca se ende leuãtaria ata que a tomase, et veendo os de dentro estar tã queyxosos de fame et tã afrõtados de todas lazeyras que se nõ sabiã dar cõsello nẽ cõforto hũus outros, nẽ se sabiã ya que fazer, nẽ podia entrar hũu nẽ sayr outro, et veendo(se) outrosy que elle nõ lles podia acorrer nẽ aproueytar en nẽhũa cousa nẽ defender a villa, acordou de trager preitisia cõ el rrey dom Fernando et de a dar, et de se meter en seu poder cona terra et cõ quan[t]o auja; ca nõ t[e]uo y outrament[e] garda nẽhũa que poder auer contra el nẽ contra seu señorio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 840 |
Et el rrey dõ Fernando chẽo de piedamento et de toda mesura, veẽdo com̃o esse rrey mouro vĩjna cõ grande humildũe et tã paçient[e] et a plazemento de quanto elle da terra et de quanto del quisese fazer, nõno forçando cobijça maligna, la qual ende nũca ouue, et guiandoo piadamento et mesura natural, que sempre en el foy achada contra quantos obediçialmente a quiserõ catar, rrecebeo muy bẽ et fezollj muyta onra, et nõ quiso del outra cousa, saluo que ficasse por seu vasalo cõ toda sua terra, et a teuesse como a ante tĩjna cõ todo seu senorio, et que llj desse dela tributo çerto: cada ano çento et cinquaenta mĩll morauedis, et llj fezese dela guerra et paz, et llj uẽesse cada ano a cortes; saluo Jaem, que xi tĩjna el gãanada, que llj entregou elle logo, com̃o dicto e. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 841 |
Oyto meses morou y el rrey dõ Fernando en Jaẽ, desque a ouue gãanada, (et) enderẽçando todas estas cousas et en asesegãdo sua vila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 841 |
Et, desque a ouue bem asesegada et ordinada a conuenimẽto de nobleza (et) de çidade, et ouue reparadas et adubadas bẽ as fortelezas dela enos lugares hu era mester, et quiso ende seir, demandou consello a seus ricos omes et aos meestres das ordĩjs que y estauã que llj consellauã que fezese, ca ia tempo era de seir et de fazer algo, ca ia muyto auja que esteuerã de balde. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 843 |
Estando el rrey don Fernando en Alcala adubando suas carcauas et suas fortelezas et basteçendo seu castello, chegaronllj y nouas de que llj pesou muyto: da nobre rreyna sua madre, que era finada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 845 |
Alj se foy chegando al rrey muy grã gente de concellos que llj vĩjna de parte de Leõ: de Coyra, de Granada, de Mõteges, de Medelim, de Caçeres et de outros muytos lugares. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 851 |
Outro dia, depoys que el rrey don Fernando foy pousar a Tablada, mandou aos caualeyros de sua mesnada que fossem guardar os herueyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 859 |
Et ena oste f[ica]rõ dõ Lourenço Suares et Ares Gonçaluez Queixada con muy pouca gente dos seus et da masnada del rrey que ficara y. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 862 |
Et o ome começou a nadar a gran pressa contra os mouros, en maneyra que ya fugindo, dando muy grandes uozes en arauigo, demandandollis ualia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 862 |
Os mouros, quando a çiada virõ, derõ tornada contra a villa por se acoller; mays os dos batees nõ llj derõ esse uagar, ca llis atallarõ d[a] hũa parte, et Reymõ Bonifaz cõ suas galees da outra parte, de guisa que nõ se huuyarõ reuoluer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 867 |
Et os mouros vĩjnã de tal contenẽte et cõ gran poder, suas azes paradas et asi ordinadas, que os cristãos forõ çertos d ' auer batalla cõ elles, et meterõse enas armas muyto agina, et seyrõ a elles fora et esteuerõnos atendendo, cuydando que uerriã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 869 |
Capitolo da espolonada que fezo dõ Lourenço Suares conos mouros pela pontezela que esta sobre Aguadeyra et da boa andãça que y ouue |
[+] |
1295 |
TC 1/ 869 |
Et os mouros seyrõ a fazer sua esporonada com̃o soyã contra a oste del rrey dõ Fernando. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 873 |
Ena era de mĩll et CCos et LXXXavj ãnos -et andaua a era da encarnaçõ do Senor en mil et CCXLviij ãnos - depoys que foy quebrãtada essa pont[e] de Tiriana, asi com̃o ia he contado pela estoria, os mouros se teuerõ por quebrantados, et temendosse que o seu feyto [non] era nada, poys virõ que a ajuda et o acorro da ponte aujã perduda, et a virõ asi quebrantada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 875 |
Et, en c[õ]batendo o castelo de Tiriana, asi com̃o auedes oydo ena estoria, hũu dia aas barreyras de Triana, este jnfãçõ, de que dissemos, et Garçia Peres de Uargas et outros caualeyros, recudirõ os mouros de Triana, fazendo sua espolonada ata aquel lugar hu estes caualeyros de que dissemos estauã, et ma[t]ar[on] y ia quantos omes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 875 |
Os mouros, quando virõ que tã poucos erã os cristãos que apos elles yam, derõ tornada a elles, et alj forõ os golpes muy grandes de lanças et d ' espadas et de porras que se dauã a mantenente, que llis durou gran peça do dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 875 |
Senor caualeyro, asi adugo eu os sinaes das ondas et en taes lugares as meto como uos agora uistes, et desta [guisa] as saco como agora ueedes; et, se queredes uaamos agora eu et uos, que as tragedes, fazer (fazer) outra espolonada cõ aquelles mouros que agora serã aqui du ante chegarõ, et ueeremos qual de nos merece mays a trager as ondas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 880 |
Mays ome nõ poderia contar nẽ escripuir os feytos todos que acaeçerõ alj en aquella çerca, n[ẽ] por quanto afam nẽ por quanta lazeyra passarõ os que a tĩjnã çercad[a] essa çidade, ante que a gãanada ouuessẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 881 |
Mays, com̃o quer que a jda desenbargada ouuerõ, a tornada nõ foy tã en sua mão depoys, ca os das naues desse auenturado rrey castellãno foronxillis meter eno passo cõ muy gran poder que trouxerõ de galees et de carracas et de zauras et doutros nauios muytos et muy bem guisados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 884 |
Et desta guisa os enviou el rrey dõ Fernando esses mouros dessa çidad[e] de Seuilla, desque a ouue gaanada et posta en seu señorio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 885 |
Desta guisa que dicto auemos gãanou el rrey dõ Fernando a nobre çidad[e] de Seuilla, pasando per muytos perigoos et per muytas afrontas, et sofrẽdo muytas lazeyras et muytas vela(y)das tomando el rrey per seu corpo et os seus vasallos cõ el, en fazendas et en torneos et en cõbatementos et en espolonadas que faziã cõ os mouros et os mouros cõ elles, [et] en rrecouas trager et guardar, et enas suas dos mouros defender que llas nõ metessem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 886 |
Conprida era de todas cousas et de todas noblezas [que a] auondamento de conprida et de auõdada çidade pertẽeçia: cales et praças auja y departidas de todos mesteres, cada hũu sobre si; hũa cal auja y de los trapeyros et dos cambyadores; outra dos espeçieyros et das alaquimes dos meezinamentos que aujã mester os feridos et os doentes; outra dos carniçeyros et dos pescadores; et asi de cada mester, de quantos eno mũdo poderiam seer, auja y de cada hũus suas cales departidas, cada hũa per ordĩ conpassadas et apostas et bem oridinadas; asi quen (en) aquella oste vio, bem poderia dizer que nũca outra tã rica nẽ tã apostada uyo, que de mayor gente nẽ de mayor poder ca esta nõ fosse, nẽ tam conprida de todas nobrezas nẽ marauillas fosse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 886 |
Et ençima da torre a outra torre en que a oyto braças, feyta a gran marauilla; et ençima dela estã quatro maçaas alçadas hũa sobre outra; tan grandes et de tã gran nobleza som feytas, que en todo o mũdo nõ podẽ saber outras tã nobres nẽ taes: a de çima he a meor de todas, et logo a segũda, que esta su ela, he mayor, et mayor a terçeyra; mays da quarta maçaa nõ podemos retraer ca he tã g[ra]nde et de tã estrana obra que he dura cousa de creer a quen a nõ uisse: esta he toda obrada a canales, et as canales dela som doze, et ena anchura de cada canal çĩco palmos cumunaes, et, quando a meterõ ena vila, nõ pode caber pela porta, et ouuerõ a tirar as portas et a enãchar a entrada; et, quando o sol fer en ela, resplandeçe com̃o rayos muy luzẽtes mays de hũa iornada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 888 |
Capitolo della era [en] que a nobre çidad[e] de Seuilla foy gãanada et como a p(r)obrou el rrey dõ Fernando |
[+] |
1295 |
TC 1/ 888 |
A nobre çibdade de Seuilla foy gãanada ena era de mĩll et CC et LXXXvj ãnos, quando andaua o ano da encarnaçõ do Senor en mĩll et CCXLviij, en dia de San Clement[e], andados xxiij dias do mes de Nouenbre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 888 |
Et deu logo o arçebispado a dõ Rramõ, que foy o primeyro arçebispo de Seuilla, depoys que que a ouue el rrey dõ Fernando gãanada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 890 |
Desque el rrey dõ Fernando ouue gãanada Seuilla, et a ouue poblada et aforada et asesegada bem, et ouue y ordinadas todas suas cousas a onrra et a nobleza del et da çibdad[e] et de seu reyno et a seruiço de Deus et a prol et a guardamento dos pobladores, gãanou depoys Xeres, Midina, Alcala, Beger, Sancta Maria del Porto, et Calez, que iaz dentro eno mar, Sanluca del Pechã, et ata Arcos et Librixa; et todo do mar aaco gaanou, del[o] per conbatemento, [et] de[lo por] preitesia que llj trouxerõ, que xi llj ouuerõ a dar, saluo Nebla que se llj teue cõ Abeamafom, que era rrey dela, et Eznalfarag, que derõ logo ena preitesia de Seuilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 890 |
Et todos estes lugares et vilas et castelos et outros lugares muytos que aqui nõ sõ contados, que som dessa partida d ' ontre Seuilla et o mar, gãanou o nobre rey dõ Fernando, depoys que Seuilla ouue gaãnada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 890 |
Capitolo de quanto tempo el rrey dõ Fernando uiuio, depoys que Seuilla ouue gãanada, et recontamento das suas nobrezas |
[+] |
1295 |
TC 1/ 890 |
Tres anos et çĩco meses foy o tẽpo da sua vida, depoys que Seuilla ouue gaanada. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 44 |
E este seguir é de menos em sabedoria, porque [nam] toman nada das palavras da cantiga que segue. |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 105 |
Esta cantiga é a primeira que achamos que foi feita, e fezeron -na quatro donzelas en tempo de Rei Artur a Maraot d ' Irlanda por la [...] ... tornada en lenguagen palavra per palavra, e diz as[s]i |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 142 |
Estas cantigas de cima foron feitas a ũu jograr que se prezava d ' estrologo e el non sabia nada; e foi -se cercear, dizendo que averia egreja, e fazer coroa, e a cima ficou cerceado e non ouve a egreja; e fezeron -lhe estas cantigas por én |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 152 |
Outrossi trobou a ũa dona que non avia prez de mui salva; e el disse que lhi dera de seus dinheiros por preit ' atal que fezesse por el algũa cousa, e pero non quis por el fazer nada; e por én fez estes cantares de mal dizer |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 167 |
Esta cantiga suso ' scrita, que se começa ' Martin Vasquez, no outro dia ' , fez o conde a ũu jograr que avia nome Martin Vasquez, e preçava -se que sabia d ' estr[r]elosia e non sabia én nada. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
LEY XXII................... ........................... ........................... otro a quien la ouiesse dada, o enagenada, segund diximos en las leyes del titulo que (fabla) en esta razon. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Ca en tal rrazon como esta dizemos que he tiudo de peytar ao demandador (outro) tanto quanto jurasse que.... (noscabou) por aquela cousa que enganosamente trasposo (ou enalleou) ou a quebrantou porque o non mostrou en juyzo. mays por uentura o demandado mostrasse a cousa mouele en juyzo enpeorada ou danada pero (que) non fosse mudada de todo enton se o demandador.. ........................... |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Mas si por auentura la ouiesse enagenada, deuelo luego dezir, porque el demandador pueda fazer su demanda sin menoscabo de su derecho. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Ca si desta guisa non lo fiziesse, e despues la quissiesse mostrar, en razon que el otro la touiesse ganada por tiempo, tanto valdria, como si fuesse rebelde, non la mostrando quando gela demandassen, auiendo poder de lo fazer. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Ca entonce el Judgador deue yr adelantepor el pleyto, e non ha porque (yr) contra el demandado, por razon que la muestra a la sazon que la haya ganada por tiempo. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Ca se desta guisa nono fezesse. e despoys a quisesse mostrar en sazon que o outro a ouvesse gaanada por tenpo. tanto valrria como se fosse rebelde nona mostrando quando lla demandassem. auendo poder de o fazer. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 3 |
Et fezorõ desto muytos libros, que som chamados estorias, enque contarom dos feytos de Deus, et dos profetas, et dos santos, et outrosy dos rreys, et dos altos omẽs, et das caualarias, et dos pouóós; et diserõ auerdade de todaslas cousas et nõ quiserõ nada encobrir, tamben dos que forõ bõos como dos que forõ máos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 9 |
Pero morando ja en hũ lugar et aluergando hũ açerca do outro, acõmo quer que viuyam em traballo et em lazeyra, [coñosçeo] Adam aEua cõmo marido asua moller, et Eua foy prenada et pario hũ fillo et poseronlle nome Caym; et segundo diz [Rramyro] ẽnos Despoemẽtos da Biblia, tãto quer dizer Caym ẽna nosa lyngagẽ cõmo herdamẽto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 11 |
Et esto era todo cõ maliçia de nõ dar nada do bõo aDeus nẽ aoutro; et ajnda eso que daua faziao de maa [voõtade] de [guisa] que se nõ pagaua Deus dello, nẽ cõ ello, nẽlle plazia cõ el . |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 18 |
Et el começou primeyro aentallar os metaes et fazer em elles feguras [enleuadas] et de outra guyssa, et achou esto desta maneyra: seus yrmãos Jabel et Jubal et outros dos seteẽta et quatro de sus yrmãos et suas [cõpañas] andando por los mõtes, Jabel cõ seus gãados et Jubal andando buscando madeyros de que fezese seus estormẽtos de sua musica, achauã as siluas tã espesas, por que omẽs [nj̃gũus] nõ andarã ajnda por y nẽ cortarã y nada, et por la espesedũe do mõte nõ podiam por y andar nẽ passar de hũ lugar pera outro; et ençẽderõ os mõtes et tã grandes forõ os fogos que ardeu toda aerua et desy as aruores [grãdes] todas, et ajnda aterra cõ elles; et tã [grãde] foy acaentura que entrou dentro ajuso que fondeu metaes de venas que aly avia delles, et tanta foy aforça da fondiçõ quese [torçerõ] os metaes, et aly onde quedarõ et se queymarõ tomarõ ensy da parte de juso feguras de madeyros et de pedras et de que quer que su sy [acharom]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 18 |
Et estes de Caym et os outros, que nõ sabiam ajnda nada de rrazõ de metaes, nõ curauã delles et leyxauã[os]; et tanto foy moyto este metal queo soubo Tubal Caym, que obraua delles, et vẽeo aaqueles lugares dos mõtes por onde diziã que esto acõtesçera, et achaua as peças et as taboas dos metaes que jaziam por aly onde se queymarã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 20 |
Empero esforçouse, cõmo eram todos os de Caym maos et atreuudos, et esteuo et [pregũtoulle quẽ] era, et el disolle que Caym; omoço, nõ sabendo nada da pena que avya auer oque matase a Caym, et tornouse logo aLamec aly onde oleyxara, et contoulle cõmo era. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 20 |
Et omoço leuou ho ala, et Lamec começou delle [pregũtar]; mays quando chegarõ jazia Caym en passamẽto, et nõ podo dizer nada aLamec; et por lo pesar que avya desto et cõ grande saña que tomou contra omoço que sabya que el o giara ala por que matara aCaym, alçou Lamec oarco, que tenya ẽnas suas mãos et deu cõ el ao moço tal colpe que quebrãtou oarco, et britou ao moço acabeça, em tal maneyra que morreu ende omoço, et leyxóós aly ambos mortos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 22 |
Sobre esto diz Josepho ẽno segundo capitolo, que Lamec era omẽ sabeo, et sabya as cousas de Deus sabeamẽte, et por que vya que el jazia su apẽna de Caym enque caera Caym por la morte de seu yrmão Abel et el por la de Caym, dizia esto asuas molleres; doendo se el do feyto que fezera, et ellas quese doessem ende asi cõmo el; oal que por lo medo de ellas seerẽ penadas porla morte del, seo [matasem], et ajnda ellas sete tãto mays que el por que matara aCaym, et que duldariã ellas delle fazer [njhũ] pesar, nẽ deo matar, nẽ ajnda sofrer [anjhũ] queo matase, et [escarmẽtaarlas] asy desta [guisa], et ajnda por lo deuedo que avya cõ ellas de gardar las que nõ caesem em tal morte nẽ em tal [pena], ca erã [maos] todos los seus, asy cõmo diz Josepho, et ho avemos nos dito. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 34 |
Destes males pesou moyto aDeus. et asanousse, et chamou estonçes a Noe queo temya et oamaua, et por queo achaua bõo et dereyteyro ontre todas aquelas [cõpañas], et escolleo ontre todos pera lle dizer sua voõtade do que queria fazer, et disolle que toda aterra que era danada cõ maes, et con pecados, et cõ nemygas quese faziam em ella; et por ende que avya voõtade de destruyr todaslas creaturas que en ella fezera, tam bem aos omẽs cõmo aas bestas et todas las outras cousas, et quea queria poblar de outros omẽs doutro lynage enque nõ ouvese estas maldades, et que aqueles de quea poblaria quelles myngoaria aavida, que nõ viuessem tantos ãnos cõmo viuerã os outros ata aqui, et mỹgoando cada dia, que verria atempo que toda [a mayor] vida do omẽ que seeria çento et vijnte ãnos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 34 |
Et diz que este engludo quea nome glutem, et queo acham em [hũus] lagos en terra de Judea, et que anda nadando em çima da agoa; et que acham outrosy este engludo em Siria, que he hum lymo [que] sal sobrela terra asy cõmo feruendo, et diz que aquel queo quer que destes lugares lo a. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 40 |
Et outras algũas que [chegarom] nadando aarca, et se traballaram dese téér cõ as vnllas aos madeyros de parte de fora, et nõ lles aproveytou nada que a força das ondas as despegauã et as matauã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 40 |
Et as agoas alçarõ aarca, et trouxerõna as ondas sobre toda a terra, et andaua ella nadando adesuso cõmo naue ẽno alto mar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 43 |
Et esto dizẽ Jeronymo et Agostim queo coruo que achou algũa cousa morta que andaua em çima da agoa nadando et que [paresçia] algũa parte della descoberto, et pousou et comeo del, et que aly andou em el sobrela agoa ata que descreçerõ as agoas et paresçeo terra descuberta, et el desquea vio quese foy pera ala et anẽgũa [guisa] nũca mays tornou aarca. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 50 |
Et cõta Josefo sobresto ẽno quinto capytolo, que quando catarmos [a vida] dos omẽs de agora et avyda dos antygos, que nõ teñamos que erro nẽgũ ha em viuerẽ tãtos ãnos os omẽs do primeyro tempo; que diz queos omẽs do primeyro tẽpo moytas rrazões avyam por que viuessem tanto: ahũa por que erã rreligiosos et faziã santa vida cõmo frayres, et erã outrosi mays açerca da feytura de Deus, et oyram mays palauras das que Deus disera aseus padres et aseus parentes, et as aprenderã elles et as sabyam; demays que nõ comyam em aquel tẽpo senõ froytas et eruas et poucas cousas outras, et mays ajnda que ata [o deluuyo] nũca comerã carne nẽ beberam vyño, et desto nẽ doutra cousa nõ comerõ nẽgũa cousa sobeja, por que de leue nũca enfermassem que por ello viessem amorte nẽ myngoassem nada de sua vida. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 87 |
Prymeyramẽte os omẽs nõ [crijam] em Deus, nẽ [tynã] créénça nẽgũa, nẽ orauã a Deus, nẽ aoutra cousa, nẽ avyam molleres apartadas, nẽ catauã nẽ dauã nada por aver fillos conosçudos, nẽ casauã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 110 |
Et el rrey Belo de Babilonya, ẽna tornada do Egyto, aperçebeosse et apoderouse omays que el podo, et foy logo sobre Assiria, et entrou por la terra et começou de guerrearla et sujugarla et quebrãtarla. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 111 |
Et seẽdo ja os de [Babilonja] desta maneyra entẽdidos, erã ajnda os das outras terras [symplez] et sem saber, et por esso avemos lo dito ja; et sobre esso leemoslo ẽna septema parte do Pãteom, et diz lo Eusebio em sua Cronyca et Tulio ẽno começo da sua primeyra Rreytorica, que em tẽpo deste rrey Nyno queas gẽtes mays viuyam amodo de bestas que cõmo omẽs, et se ouverã poblas queas nõ [ouverã] pera se [acõpañar], et se bõos costumes aviã nõ erã pera se onrrar deles [hũus] aos outros, et se algũas léés ou foros aviã nõ pera [vsar] deles pera aver dereyto [ontre] sy, nẽ fazer justiça, mays que asy se andauã todos soltamẽte por las terras et por los mõtes cõmo os gãados sem pastor, et cõmo as anymalias brauas por los ermos, et dizẽ que das artes dos saberes et da filosofia nõ sabyam ajnda nada estonçes, nẽ sabiã onome delas, nẽ oaviam ajnda oydo que era menos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 119 |
Et pom Orosio sobre esto suas rrazões por prouas dello, de quaes trage hũas aas outras, et diz assy: ¿qual he aquel que mays ame acreatura que aquel quea fezo, ou quẽ agouerna et mãtem mays [ordenadamẽt]?; et rresponde el méésmo et diz que aquel quea fezo, esse ha ama mays, et outrosi diz ¿quẽ he aquel que mays sabeamẽte et mays rreziamente pode ordenar, et gouernar, et mãtéér as cousas feytas que aquel queas catou ensy méésmo, ante queas [fezese], et desque forõ catadas et dantes vistas queas fezo despoys? |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 130 |
Et Azara, quandose sentyo prenada, fezóó logo saber aTare, ante que a omẽ do mũdo entẽdesse; et Tare, quandoo souvo, vẽeose ascondidamẽte aaçidade, et tomoa aescuso et leuoa ahũa aldea que jazia em Caldea ontre estas duas vilas: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 130 |
Et despoys que foy Abraã moço grandezillo, el rrey tyrou odecreto que avia posto et dado da morte dos nenos; et asegurousse Tare, et esto foy quando o sol foy posto, et tyrou sua moller et seu fillo da coua; et quando [forom] fora da coua, catou Tare ao çeo et vio aestrella de Jupiter estar sobrela cabeça de Abraã; et foy Deus fazendo bem aafazenda de Abraã, et começou logo aléér et aaprender osaber das estrellas, et sayo em suas palauras et em seus feytos moyto amygo de Deus et seu seruo; et começou logo adizer que nõ erã nada os ydolos senõ loucura et vaydade; et predicaua que hũ era oDeus que criara [todaslas] cousas do mũdo, et as fezera, et as mãtyna, et as [tyña] todas em poder, et que nõ [erã] moytos deus cõmo as gentes loucas diziã et os faziam, et os adorauã; et predicaua avnydade de Deus, et desdezia os ydolos, et viltauaos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Et aquela ymagéé Neptuno tyña em hũa mão hũ [çeptro] em lugar de señorio, et em çima do ceptro tres varas em lugar de tres poderes proprios quea agoa ha; que corre, et se nada ao quea quer nadar, et podese beber; et todo oçeptro, et acorõa, et acara, et todo ocorpo asemellança de rruçiado, cõmo se todo deytase agoa de dentro dessy. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
De cõmo os ydolos nõ podem nada. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
[demays] avemos cordas et nerueos conque se manda todo, et cõ osangre que anda por todas las partes do corpo, ẽno qual se [mãtem] acaẽtura da vida [en] que se aalma et seus estrumẽtos feytos et ordenados pera falar, et rresponder, et dizer, et de todo esto nõ ha nada ẽnas ymages dos ydolos ajnda que sejam feytas em fegura [de] omẽ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
Onde, segundo todas estas rrazões que avemos ditas, os ydolos nõ am nada daquelo por que as gentes neyçias et enganadas os adorã; et sobre todo queos espiritos maos nõ vam anẽgũa cousa se nõ por soltamento de Deus, cõmo he dito, asy cõmo quando véém aos encãtamẽtos et aos espirimẽtos que prouã os sabios por queos solta Deus aaqueles espiritos por los nomẽes de noso señor Deus que El quer que ajam sua vertude et seu poder et sua onrra; et esto cõplese ajnda quando oespirimẽto se faz cõ ordenamẽto das estrellas que pertẽesçem pera ello. et otẽpo he estonçes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
"[Amjgos], nõ nos [deteñamos] mays sobre esto [en] estas rrazões, et bem crééde que de todoslos bẽes que Deus quiso em este mũdo, et fezo, et dou, que nõ ha hũ ẽnos ydolos, et [veem] deles todoslos maes; logo paresçe et he synal de máo siso, et mj́goa de bõo, et perda dos corpos, et morte das almas, et perder de todo em todo a Deus quee todo obem, et por moy pouco tempo que nos em este mũdo avemos aviuer, ajnda que sabamos que nos matarã por ello os caldeos, nõ deuemos por ende créér nẽ fiar ẽnos ydolos, ca nõ som nada, nẽ nos partyr de Deus que fezo anos et atodaslas cousas, et todo otem em seu poder, et o mãtem, et destroyrloa et desfazerloa quando El quiser; |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 149 |
Et foyse Tare cõ esta sua [cõpaña] ordenada cõmo disemos, et sayo cõ elles daquela çidade de [Vr] et de toda Caldea, et passarõ orreyno de Babilonya, et forõse [per] Messopotamya adeante, et andarõ ata que chegarõ aAram, que era hũa çidade de [Mesopotamya]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 151 |
Et pobloa Nyno, et [emanchoa] tanto que dizẽ as estorias que touo em ancho tres jornadas; et pode esto séér queas touo açidade, mays empero dizemos nos queas toverõ os seus termynos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 162 |
(Et contam as estorias que avia ella [hum] fillo que ouvera em esta [amystança] et moy [encubertamẽte] quando andaua ẽnas guerras; et dizẽ que despoys quese sentyo [preñe] quese fezo doente et quese ençarrou ante queselle paresçesse que era prenada, saluante queo sabiam algũas de suas [cobilleyras] et de aquelas que mays sabiam suas poridades, et que ella mays amaua, et enque mays fiaua, ca em outro nẽgum hu ella jazia em tal maneyra que nõ podessem nada de aqueste feyto entender nẽ sospeytar dela. ) |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 165 |
Et demays se Deus quiser que verra moy bõo fillo herdeyro et empos aquel outros moytos; ca Deus, que da soude aos rreys et aaoutra gente quandoo meresçẽ, asyo ordenou moytas vezes segundo queo aprendemos dos nosos auçiãos, que por hũ rrey que veña máo ou myngoado em algũa cousa, asy cõmo agora he este noso señor; despoys da Deus empos este moytos et bõos rreys cõplidos de toda sabedoria, et esto faz El por mostrar oseu grãde et nobre poder, et asua merçed, que de máo pode fazer séér bõo cõmo oque he poderoso em todas las cousas; demays, que fica orreyno ẽnos nosso aluydrio et ẽno noso ordenamẽto; et nos sejamos bõos vassalos et ayos verdadeyros et fiees et [mãteñamoslle] orreyno em justiça et em paz, et nõ lle danemos delo nada, nẽ façamos nẽgũas cousas por queos seus dereytos sejam [mynguados] em nẽgũa [guisa], ca se el sysso ouvesse cõplido el nos lo faria fazer cõmo ofezerõ aqueles donde el vem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 167 |
Et esto fazia Abraã ca sabia moyto et traballaua sempre em bõas obras; et por que el era tam bõo et tam justo cõtra Deus, asy cõmo diz Josefo, amóó Deus [mays] que aos outros omẽs daquela sazom, ca empero que [algũus] outros [nomearom] Deus antes que Abraã nõ achamos quese afirmassem em ello; et foy el oprimeyro quese [atreveo] a dizer et afirmar et mostrar aas gentes que aquel hũ sóó era Deus oque criara todaslas cousas, et sem El que nẽgũa cousa nõ poderia séér et que outra creẽça nõ era nada senõ asua; et catou Deus por esto abõa bondade et voõtade de Abraã que avia contra El et nõ quiso que morasse ontre aquelas máás gentes, et segundo diz Josefo [leuãtauã] se contra el et buscabam lle moyto mal por esta verdade quelles dizia et mostraua; et estando el em pensamento desse tornar aterra de Babilonya et de Caldea ou cõmo faria, rrenẽbrousse del noso señor Deus et faloulle. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 176 |
Et conta outrosi queos omẽs daquela terra queo catam et param mẽtes aello, acham por cousa prouada que da maneyra que neua et choue em terra de Mauritana, hũ nasçe aquela fonte, que desa [guisa] cresçe ou myngoa oNjlo; et despoys que sal daly et chega aaterra das areas, nõ quer correr por ellas [per] çima, nẽ porlos lugares desertos et máos, et somesse aly, et vay asy ascondido algũas jornadas; et desque chega aaoutra Mauritana de Çesarea, que nõ he terra areosa, aly sal fora, et faz outra lagõa, et crianse y aquelas méésmas anymalyas et cousas que se criam ẽno lago primeyro, et por esso os omẽs téém que toda aquela agoa et cousas que avemos ditas que som do Njlo; et [despois] que sal daly et chega aas outras areas que som aalende [Mauritana], contra Etiopia, ascondese cõmo de primo et vay ascondido víj́nte dias andadura, ata que vem aterra de Etyopia, et aly mostrase cõmo de cabo; et morã y omẽs et sal daly hũa fonte atal cõmo outra quea em Etiopia aque chamã Nygris; et [criamse] em esta fonte todas aquelas anymalyas, et eruas, et cousas meesmas quese criam ẽno Nylo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 183 |
Mays esto nõ he nada ca nõ he septentriom em aqueles montes de Etyopia nẽ nẽgũa das ossas do Ençe et [Çynosura], nẽ amayor nẽ amenor que esfriem et façam as neues et os gelos, nẽ ovento çerço que gele nẽ outrosi nõ he el aly. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 183 |
Et outrosi el nõ descobre das suas agoas as terras, nẽ as colle áámadre ata queo sol nõ [veña] aa outonada, et se abayxe, et [crescam] as soõbras ẽna çidade Merçe, hu as cousas nõ fazem soonbra nẽgũa ẽno tempo do estyo, tam dereyto passa o sol sobrelos corpos das cousas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 187 |
Et em pos esso nõ sofrendo o Nylo odano das suas agoas, vaysse et adeanta se contra as terras do sol, et anda longo tẽpo cõmo que entẽdese todas las areas manynnas, por quese nõ [cria] y nada; et vayse daqui adeante moy yrado, aas vezes colleytas as forças das suas agoas em hũ rrio, outras vezes vay [vagaroso] et espargẽdo et estendendo aagoa por la terra da rribeyra lygeyra pera rreçeberla. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 191 |
Et diz mẽestre Pedro ẽno capitolo da yda et da [vijnda] et da tornada de Abraã do Egito que todo aquel [que del] trage queselle nõ agoa abesta. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 192 |
Et estes esteuerõ doze ãnos su oseu señorio et peytarom em paz et em saluo apostura que aviã adar: et ao trezeno ãno alçarõse contra eles et nõ lles quiserõ dar nada. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 200 |
"Et prougo desto aAbraã et outorgoo, et Sarra doulle aquela sua serua, et el tomoa, et jougo cõ ella, et foy logo prenada del; et Agar quando sentyo que era prene começou aseer louçáá et adespreçar aSarra, et [desdeñar] asua palaura. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 206 |
"Teu rrogo he oydo, et ficara aquela çidade por amor de ty; et tu vayte quanto poderes, et penssa de guarir em ella, et nos nõ faremos nada ata que tu sejas em saluo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 212 |
Quando se ya de Sodoma [Lot] cõ sua [conpaña], castigaua oangeo por mandado de Deus atodos, que nẽgũ por rroydo que oyse nem por maravillas que visse que nõ tornasse acabeça atras, et amoller de Loth [tornaua] catar atras moytas vezes, et cataua aquela çidade de Sodoma cõ grande pesar, et coydado et dolor que avya della, por seus amygos que morauã y por que asy peresçiam; et por aquelo quelle Deus avia defendido que nõ catasse atras, et ella passou oseu mãdado et quebrãtoo, et logo foy feyta hũa ymage de pedra sal, tam grande cõmo ella era, et aly se quedou en esse lugar méésmo hu foy tornada, cõmo se fosse outra pedra que nasçesse aly da terra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 212 |
Loth uertitur uxor In salis efigiem, lanbunt anjmalia cautem. Et este latim diz asy: amoller de Loth he tornada em fegura ou semellança de sal et lambem os gáándos aquela pedra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 212 |
"Et assyo fezerõ, et dormyo asegunda noyte ayrmãa menor cõ el et outrosi opadre nõ sentio quando se deytou açerca del nẽ quando se leuantou, pero fezo lle cõmo fezera aaoutra, et asi forõ ambas prenadas de seu padre em sennas noytes et de sennas vezes, ca, segundo diz aestoria, despoys daquelas duas vezes nũca mays tornarõ ael sobresta rrazõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 225 |
Et Abraã, despoys que oyo [este] mandado de Deus, leuãtouse de noyte et tomou seu fillo et dous [seruentes] cõ el, et hũ asno [en] que leuaua aquelas cousas que avia mester [pera] fazer osacrifiçio, et pera sua despesa, et nõ quiso dizer nada asua moller nẽ asuas cõpañas por tal que o nõ estoruasem de complir o [mãdado] de Deus; et foysse pera omõte et forõ aqueles dous seruẽtes cõ el, et andarõ duas jornadas, et yam tallando da leña mays seca et mellor pera osacrifiçio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 225 |
Et estas tres jornadas departẽ as estorias em esta guysa: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 225 |
Jeronymo diz ẽna Glosa que quando este sacrifiçio foy que moraua Abraã em Geraris, et outros dizem que ontre Betel et [Hay], açerca orrobre de Mãbre; mays mostram ajnda estes et mẽstre Pedro que esto seeria erro por que de Mãbre ha Iherusalem nõ ha hũa jornada complida, et de Geraris do poço de Bersabee ha y tres. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 230 |
Despoys que todas estas cousas forõ acabadas em Abraã et em Ysáác, chegou mãdado ha Abraã de Nacor, seu yrmão, quelle nasçeram fillos de Melca, sua cunada, [yrmãa] de Sarra, sua moller, et de Loth. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Deste casamento de Abraã et de Çetura conta Moysem que foy despoys do de Ysáác et de Rrebeca, pero Josefo diz que antes; os aravigos cõmo Abul Ybeyt, et Albacri, et [Avem] Abez et outros departem sobreste segundo casamẽto de Abraã et dizẽ asy: que morreo Sarra et quea suterrarõ em Ebrõ em aquel çimyterio que cõprou [Abraam], mays elles chamãlle amyzquita de Abraã, et dizẽ que antes morreo Agar que Sarra et que ambas morrerõ em dias de Abraã, et que suterrarõ aAgar em Meca, et que suterrarõ despoys seu fillo Ysmael, cõmo diremos adeante; et contã que despoys que Agar et Sarra forõ finadas, que ẽnos [triijnta] et oyto ãnos que despoys viueo Abraã, que casou cõ outras duas molleres et forõ das cananeas; et hũa foy esta que avia nome Çetura, et aoutra avia nome Haura; et que ouvera Abraã destas duas molleres onze fillos, et cõ Ysáác de Sarra, et Ysmael de Agar, que forõ treze todoslos fillos de Abraã que ouvo destas quatro molleres, et doutra parte nõ ouvo nẽgum que nõ tomou mays molleres. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Mays pero diz Jeronymo em este lugar sobreste viçessimo quinto capitolo do Genesis que asy cõmo Agar et Ysmael seu fillo significarom os carnaes omẽs do Vello Testamento que se coydam chegar ael et entenderlo mellor queo entenderom os santos Padres, et averlo et teenrlo et nõ téém nada, por queo entendem aavesas et andam partidos del, et por ende am nome ereges que tanto quer dizer cõmo partidos da fe. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 247 |
Este Demogergon fezo hũ fillo Orion, et Orion foy de máos costumes et vil, et por ende nõ diserõ nada del os autores. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Et el rrey Ynaco conosçeo desta guysa por los sinaes dos péés, cõmo aquela era sua filla Yo, et cõmo andaua encantada, et tornada em fegura de vaca; et [despois] que conosçeo que era sua filla pesoulle moyto, tanto que seendo rrey et deus ontre seus gentijs, com ogrande pesar que dela ouvo começou achamarse mezquino, et deytarselle sobrela çeruyz et sobre los cornos, entristeçendo todo por ella, et fazendo dolor et dizendo: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Agora te achamos aqui et por quanto ha ja tẽpo que esto acontesçeo, yamos olvidando ho teu pesar, et agora poys que te véémos rrefrescassenos oteu dolor; et tu calas et nõ nos dizes nada, senõ suspiras et bruyas ao que dizemos, et eu nõ sabendo esto, estauate apreçebendo et buscando casamento, et asperaua de ty genrro et netos de lynage de rreys, mays agora paresçeme que oteu marido sééra do lynage das vacas et taes séérã os teus fillos, et odolor que eu desto ey nõ operderey senõ de morte, mays pero de morte nõ poso, por que [sõo] deus et nũca ey de morrer, et por ende chorarey sempre por ty. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
Desta dona se [emnamorarã] moytas vezes os deus satyros, et todoslos outros deus daquelas [montañas] et siluas, et ella atodos los despreçaua, et nõ daua por elles nada; et onrraua por señora et sua [deessa] aDiana, queos gentíj́s aviã por sua [deessa] de castidade et de caça, et asy andaua esta vestida et apostada cõmo ella; et moytos quandoa viã coydauã que ella era Diana, senõ por queas departyam as armas, que tragia Diana, a [deessa], oarco de ouro, et ode Syringa era de corno; et desta guisa entraua esta dona atodos los deus daquelas terras. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
Et ella [desdeñoo] et nõ dou por suas palauras nada, et fugio por [essas montañas], et el em pos ella [porla] la tomar et forçarla ata que chegarõ ao rrio Ladom; et ella desque chegou aly, por que a enbargauã as agoas do rrio pera fugir, rrogou aas [deessas] de aquelas agoas quea tornassem em algũa cousa por quea nõ podese aver aquel deus, nẽ forçarla nẽ fazer oque queria, et acabada sua oraçõ mudarõna em canaveyras. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
[Mouydo] foy estonçes Jupiter por los [rrogos] de Yo, aquẽ el queria moy grande bem et avia ja moy cansada et lazerada, et chegou aarreyna Juno, sua yrmãa et sua moller, et deytoulle os braços ao colo, et rrogoa [o] mays forte que podo que tollese aYo aquelas pẽnas, et aseguro a que nũca mays lle faria pesar nẽ nojo cõ ella et que çerta (Deus mantẽna Nuno Freire Amen; mantenao Deus moito e per bem). fose delo et nõ temese nada; et porla [çertificar] mellor jurou lle por hũa lagõa quea ẽnos jnfernos aque chamã Stix. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
Et foy esta jnfanta Yo tornada de maos costumes em bõos que nẽgũa cousa [da] vaca nõ ficou em toda ella, nem dos nẽbros, nem dos costumes, nẽ de outra cousa senõ ablancura soa, que era moy alua et moy fermosa, et por esta fermosura deytoa Jupiter ẽna tribulaçom enque andou et caeu. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 262 |
Em pos esto onde diz quea pedio arreyna Juno aJupiter, et el doulla, et ella dou ha em garda aArgo, oseu pastor dos çento ollos, et he esto oquese entende que Juno he odeleyto da terra et das rriquezas, et Argo omũdo, et despoys daquelo se dou esta Yo amays grandes viços et desi apeores costumes, et atyña omundo em laçada em elles, cõmo diz oautor, quea tyña Argo presa ata quese doyo dela Jupiter et entendese aqui por Jupiter oseñor apartador, cõmo disemos; et enviou aMercurio, seu fillo, et esto he bõa rrazõ et sabia, ca esso quer dizer Mercurio; et vençeo Mercurio aArgos, asi cõmo ao mundo, rrazoando se cõ el sobrelas preguntas quelle fazia Argo falandolle encubertamẽte das rrazões das sete artes liberaes, et dizẽdolle que amara Pam aSyringa tornada em [canaueyras] ẽnas rribeyras do rrio Ladom; et em este mudamẽto de [siringa] et em amor de Pam lle falou destas rrazões segundo que mẽestre Juã conta; et diz que este rrio Ladom que corre por medio de Greçia et quee rrio de moy bõa agoa, moy clara, et moy sãa, et ha moytas canaveyras por todas las rribeyras del; et mostra que vierom aly aaquela rribeyra todoslos filosofos de Greçia aestudiar sobrelas sete artes liberaes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 270 |
"Señor Deus, se amj́ [asi] avia de acontesçer em myña preneçe et desta guysa avia de séér atormentada et penada, et por ventura morrer cõ ello, que myngoa me fazia em nom séér prene nẽ fazer fillos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 273 |
"Et Esau jurou et vendeolle aqueles dereytos que deuya [auer] por que era [yrmão] mayor, et despoys queos ouvo vendudos, tomou opam et omãjar de aquelas lentellas quelle dou Jacob, et comeo, et beueo, et foyse et nõ toue por nada por que vendera as avantajees das onrras que deuya aver por [que] era mayor. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 277 |
Et diz Josefo que esto fazia el por fazer poço sem contenda et rroydo delles, mays ajnda que fosse aprazer et lles plouvese cõ el; et partiose daly aoutro lugar, et cauou outro, et sobre este nõlle diserõ nada, et por ende posolle nome Rreboth, que diz tanto cõmo anchura, ou cousa de paz, et quando vio queo podia aver em paz diso: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
Despoys que Ysáác envellesçeo perdeo olume dos ollos, que nõ via senõ moy pouco ou nada; et chamou aseu fillo Esau que era omays grande et aquẽ el amaua moyto mays que ao outro et disolle [assy]: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
"Et diz Josefo em este lugar sobre aquesta rrazõ que verdade foy que Esau seruyo aJacob, et esto contesçeo quando terra de Ydumea, que era poblada dos de Esau, foy peyteyra aos de Jacob, mays diz outrosi que ẽno tẽpo enque Judas ficou por señor das cõpañas de Jacob, queselle alçarõ os de Ydumea et seyrõ de seu señorio et de sua premea, et nõ lle peytarõ nada. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
"Por este fillo entendeo Deus cõmo eu era desdenada et dou me outro fillo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 291 |
Et avia do lugar donde andauam os fillos de Labam cõ suas greys ata onde andaua Jacob cõ as suas, tres jornadas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
"Nos nõ avemos aaver nada do mouele nẽ da erdade de noso padre, et el tomou onoso preço; mays mellor lo fezo Deus que dou anos et anosos fillos todas las rriquezas del. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
Et conta mẽestre Godofre que quando ouverõ andadas sete jornadas que chegarã ahũ lugar que avia nome Galáát, et pousarõ aly por que folgasem suas compañas et seus gaãdos, que eram cansados, et por tomar agoa fresca pera ssy et [apreçebesem] suas viandas [p[er]a] ocamyño. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
Et de todo esto nõ sabia nada Labam, [ca] era ydo [atrosguiar] et tõder as ovellas, nẽ Jacob nõ lle quiso dizer de cõmo se ya; et despoys queo soubo Labã -et esto foy terçer dia desque Jacob partio daly - tomou seus yrmãos et outros omẽs de duas cõpañas, et armouse et foy em pos el sete dias, et alcançóó em mõte Galaant, segundo diz Josefo, et por que era tarde queo nõ quiso cometer essa noyte; et jazendo dormyndo Labam, diz que veẽo Deus ael et lle diso: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
"Dyme, ¿por que te [vĩjste] encobrindo te demyn, et trages as miñas fillas asy cõmo [se] as ouvesses gáánadas por armas et fossem tuas seruas? |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
Et rrespondeo Jacob aaprimeyra rrazom et [diso: ] "Eu temẽdo me queme tomarias tuas fillas por força nõ te dixe nada de myña vijnda. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
Seu padre catou et rreuolueo toda atenda senõ aly onde ella sya, et nõ achou nada. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
Et segundo cõta a Biblia, diz que despoys que vio Jacob que Labam nõ achaua nada do que demandaua diso: |
[+] |
1325 |
TPc II, 19/ 35 |
Mays se por la vẽtura la ouvesse enalleada, deveo logo a dizer porque el demandador possa fazer sua demanda sen meoscabo de seu dereyto; ca se desta guysa nõ le fezesse e depoys la quisesse mostrar en que el outro la tovesse ganada por tẽpo, tanto valeria como se a tovesse rrebel nõ la mostrando quando ge la demãdassẽ, assi como dissemos na ley ante desta. |
[+] |
1325 |
TPc II, 19/ 37 |
Esso meesmo dizemos que deve fazer se a demãdasse por rrazõ que outro gela ouvesse enpennada et nõ na tovese en seu poder ou doutra maneyra qualquer porque tovesse que deve seer entregado della. |
[+] |
1325 |
TPc II, 19/ 37 |
Pero se o demãdador quissesse dizer e mo[strar] alguna nova rrazõ porque el gaannara señor[io] daquela cousa depoys que fuy dada a sentẽza cõtra [el] assi como se lle fosse dada ou comprada ou a ouvesse g[aa]nnada de novo ou en outra maneyra qualquer de aquel [que] avia poderio de darla ou de vender - la, sobre tal rra[zõ] como este bẽ pode fazer sua demãda de novo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
Et des que soubo [Leomedom] que a villar era perdida et que nõ podia mays fazer, [aqueyxava] os moyto. mays enpero a pressa era tã grande dos gregos que vyñã folgados que creçia de cada parte que lles nõ valia nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 9 |
Pero por memoria d ' esta estoria de Troya, et por que fose o seu feyto todo hum, et que se entendese mellor a estoria et os achaques d ' onde veẽo aquel destroymẽto d ' esta çibdade, catemos estas estorias et suas rrazões todas para aqui asy cõmo veẽ hũas em pus de outras ordenadamente. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et anda çercada de cães, et ladrã ẽno mar de Çeçilia ' Et diz Medea: ' ora ajnda que todo esto seja, et moyto mays, se eu teuer aquel que amo et seuer ẽno rregaço de Jaason, leue me por donde quiser, por mar ou por terra; ca teẽdo a el abraçado, nõ ey nada que temer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 24 |
Et d ' esta guisa contesçeu en aqueles dentes que se fezo ymagee de õme ẽnas entrañas da terra que era prenada d ' elles, et que nasçerõ et que se leuãtarõ em aquel cãpo que os parira. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 24 |
Et aynda, conta o autor, que [aquela] meesma que lle dera cõ que nõ temese nada et ho fezera seguro que ouvo grande medo, a qual era Medea, que estaua em hũas fiestras onde via todo moy ben. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 27 |
Et demudou se lle o coraçõ cõ dolor del, et quiso chorar, pero encubrio se o mays que podo et nõ descobrio nada de sua voõtade Et diso: ' o marido, ¿que nemjga te agora [sayo] da boca, se eu nõ ey poder de trasmudar o espaçio da tua vida a uyda de algũ outro? nõ ho leyxa seer Elychem nõ quer, ca he a señora dos encãtamẽtos nẽ tu, nõ demãdas bem ca eu prouarey por la mjña arte de dar longa ydade a meu sogro, et tornar lo ey mãçebo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Cõmo Media trouxo as eruas que avia mester para Esom Media en sua tornada d ' esta yda, quando chegou aos palaçios de Jaason, parou se ante elles, mays nõ chegou a a porta nẽ ao onbral d ' ela et esteuo fora dos [paacos] et en lugar que nõ esteuese su nẽgũ teyto nẽ ha cobrise al senõ o çeo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 33 |
Et lle prometera que a sua tornada que virria por aly et a leuaria cõsigo por moller. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 46 |
Et ella sabia cõmo era desdenada et enpuxada de aquel convite. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 46 |
Et a deesa da discordia, veendo en aquel cõvite et en aquela nobleza et onrra a deesa da trayçõ et a deesa da aleyuosia et a deesa dos trafogos et a deesa das jnfirmjdades et a adeesa da luxuria; et cõ estas outras quantas deesas de bondades et de maldades avia, et todos los dioses cada hũus de seus poderes et de suas deydades; et veu se desdenada et deytada de tã bõo ajuntamẽto de tãtas bõas personas et tã nobles cõmo aly erã, teẽdo que nõ era ela a peor nẽ a mays vil de todas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 50 |
Et parou mẽtes cõmo [vynã] onrradamẽte vestidas et ornadas de moy nobles et apostas vestiduras. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 52 |
Aynda che digo al, que se eu de aquesta vez en ty falezco que a maçãa para mj̃ nõ julgares, feyto acõtesçera y por que tu te arrepentiras et nõ te valrra nada et se orellas as, ben deues esto oyr ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 52 |
Et conta a estoria que ela veẽo tã fremosa que entre as duas deesas nõ avia quen tã ben pareçese [do] seu [liñagee]. diz outrosi que ela et Juno et Palas que de hũ abulorio veẽ, segũdo as estorias dos seus gentijs cõtã, et que era Venus moy ben tallada de corpo et moy ben ensinada et ben rrazoada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 54 |
Et cõmoquer que el RRey Priamo avia oydo del por outros juyzos que avia dados, oyu de aquela vez moy mays; ca toda a terra falaua de aquel pleito das deesas et [do] juyzo que Paris y dera, [0] tanto que el rrey et seus fillos falarom em aquel feyto. et em pos esto apartou se el RRey Priamo com a [rreyña] Ecuba et falarom anbos em feyto de Paris, et departirom d ' esta gisa sobre ello: rrecontarõ logo o soño que a rreyna soñara, que aquel que ella parise em cõmo por el aviã de seer destroydos elles et Troya et todo o seu rreyno; et em cõmo por esta rrazõ o mãdaram matar et leuar aos montes por tal que se perdese ala et que nũca mays viuese; et outrosy em cõmo foy a criatura deytada, et cõmo foy sua ventura de nõ morrer nẽ peresçer em lugar tam ermo et tam despoblado. et sobre esta rrazom de -partirom et ouverõ grã peça de dia seu consello et seu acordo et diserom que poys que todos de aqueste jnfante falauã et elles meesmos o [aviam] oydo, que aquel pastor que dera aquel juyzo entre aquelas tres deesas que aquel era seu fillo, et que fora achado en aquelas mõtañas tam hermas onde elles ambos o mãdaram deytar por tal que morrese ende, et que nõ seria nada o que soñara a RReyna Ecuba; et agora poys que todos los pouoos dizem que el que he moyto noble et moy grande et moy fremoso et moy ensynado et moy sysudo et de moy bõas [mañas] et moy escolledor et julgador de dereyto,, tanto que bem semellaua fillo de rrey et de liñagẽe de rreys en todos seus actos; et poys que asy era que nõ aviam por que nõ enviar por el et rreçeberlo por fillo, ca a aquelo do soño da [rreyña] a que elles aviã medo moy grande diserom asy que aquel feyto do soño se de suso era ordenado et fondado et estabelesçido de asy seer et de se complir, que nõ era outro señor ẽno mũdo que o podese estraeçer nẽ desviar [senõ] aquel que o estabelesçera. et se desviado ouvese de seer por algũa gisa que aquel jnfante que morrera et nõ viuera mays, que se acomendase(n) a deus et que rreçebese(n) seu fillo; et deus que fezese de lo todo o que quisese. et des que el rrey et a rreyña ouverom este consello et acordo entre sy anbos et dous, librarõ em esta gisa; chamarõ a Ector et a todos los outros seus fillos, et contaron [lles] todas as rrazões que aviã avidas; et diserõ lles que se a elles provese et o nõ tomasen por nojo, que enviarian por seu yrmaão Paris et que o rreçeberiã por fillo. en conçello virõ os jnfantes que aquel avia de herdar et que nõ perdiam y nada, nẽ aos outros nõ lles enpeesçia nem fazia nẽgũ dãno o rreçebemẽto de Paris et todos se acharon en acordo que enviasem por el; et enviarõ logo por seus caualeyros el rrey et a rreyña, et deron lles suas cartas, et mandarõ lles que fosem por el et que o adusesem o pastor Paris, despoys que ouvo dada a sentença da maçãa ontre as tres deesas, segũdo que de suso ja avedes oydo, ficou em garda de seus gãados en çima de aquestes mõtes et vales de Astra, et fazia todas las cousas asy cõmo ante que dese aquela sentença. et acontesçeu em todo esto que dormyndo aly Paris hũa noyte ẽno meesmo lugar onde dera aquel juyzo, et veẽo a el em soños a deessa Venus, et diso lle em cõmo lle avia de acontesçer et de cõmo avia a seer rreçebydo moy çedo por fillo del Rey Pryamus et da Reyna Ecuba, et ajnda mays lle diso et o çertificou que Ector et todos los outros seus yrmaãos o rreçebiam et tomauã por yrmaão. ' Et tu yras ' -diso a deesa Juno -, ' et seeras moy bem rreçebydo. et despoys que fores ẽna graça et ẽna merçede de teu padre et de tua madre et de todos teus yrmaãos, tu me averas mester por vengança da desonrra que fezerom et foy feyta a teus parentes et estonçe te darey eu a ty a dõna que te promety, et esta he a mays fremosa criatura de que tu em todo o mundo oyste falar nem viste com os teus ollos; et quer seja casada quer outra qual quer, atal te darey eu a ty ' et ditas estas palauras, desapa resçeu Venus et foy se et Paris despertou do [sono en] que jazia et foy moyto alegre com el, et rretouo o em seu coraçom, et em [sua] voontade. et despoys de aquesto, [chegarom] os cavalevros del RRey Priamo et da RReyña Ecuba, sua moller, et de Ector et dos outros seus fillos; et el rreçebeu os moy bem et moy ensynadamẽte. et despoys d ' esto falarom elles [con] el et diserõ le o mandado a que [vjnã]: cõmo el RRey Priamo et a [rreyña] Ecuba oyram dizer que [aquel] pastor Paris seu fillo era, aquel que acharã ẽno monte et outrosi oya el que el RRey Priamo que era seu padre et a RReyña Ecuba sua madre et el rrespondeu a aqueles caualeyros que [vjnã] a el con aquel mãdado et diso lles asy: ' RRogo vos agora moyto cõmo vos sodes cavaleyros, fillos d ' algo et avedes dereyto et ben, que uos me desenganedes et me digades a verdade por que vijndes; ca nõ queria eu agora que me leuasedes [en] rrazõ de fillo del rrey, et depoys que ficase escarnjdo et perdese meu lugar que teño, et desi que ouvese de buscar outro por donde viuese et guareçese cavaleyros, eu esto vos rrogo que o nõ queyrades fazer ' et elles estonçe çertificarõ -n o por las cartas que tragiã, et lle mostrarom logo et outrosi por suas palauras et por seu menagẽe, dizendo que asy era. et Paris, poys que foy çerto et firme que asy era cõmo diziam os mãdadeyros, gisou se cõmo se fose cõ elles et enviou logo por seu amo em aquel lugar donde gardaua aqueles gaandos de el RRey Adymalet, a dizer -lle o ffeyto cõmo era et a rrazon cõmo estaua, et que lle enviaua rrogar que viesse logo aly, que moyto lle fazia mester et o pastor veẽo et falarõ anbos em rrazom d ' aquel feyto que lle el rrey et a [rreyña] enviaram dizer; et plouvo moyto d ' elo ao pastor et de quanto lle Paris d ' esto diso. et Paris preguntou moyto aficadamente a seu amo, o pastor, conjurandoo que lle disese cõmo ou [cal] maneyra o achara, cõmo quer que ll ' o avia dito algũas vegadas; et o pastor diso lle a verdade et fezo o çerto d ' elo. et en pos esto acordarõ anbos cõmo fezesem et Paris, pẽsando en seu coraçõ se lle fose menester para aquelo algũa prova ante el rrey et ante a rreyna et seus fyllos, et rrogou ao pastor, seu amo, moy fortemẽte que fose cõ el; et el outorgou ll ' o moy de grado et prouvo lle moyto. et Paris dou estonçe moy bõa conta de seus gãados a seu amo, et de toda las outras cousas que del teuera et ouvera et poserom aly todas las cousas por moy bõo [rrecado] Paris et o pastor, seu amo, que o criara et fezerõ moytos plazeres a aqueles caualeyros que vieram por Paris et dou aly o pastor a Paris, seu criado, moytas vacas et outros moytos gãados que leuasem cõ el, que ouvese que comese et que dese a quen quisese et leyxado aly todo o seu en rrecado,forõ sua carreyra et tragia cõsigo Paris, por onde andaua, hũa dõna moy filla d ' algo que avia nome Oenone; el [leuoa] (consigo) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et ante os mays de sua masnada, dou lle hũ tã gran colpe que lle tallou a cabeça. despoys que os troyanos virõ morto seu señor, fugirõ [todos] que nũca nẽgũ tornou cabeça por deante. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et nõ acharon quẽ lles por ello disese nada mays os moços et molleres yam chorãdo et carpyndo; et fogian todos aos tẽplos por guaresçer aly se podesẽ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et outrosy os rreys partirõ tã bem por suas masnadas os grandes tesouros que rroubarõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et agora pense de me ascoytar que lle nõ negarey eu ende nada |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et a força d ' ela nõ lle aproveytou nada que Achilles fezo tanto que a jnfanta ficou logo prenada; et pareu hũ fillo a que deziã Pirrus, fillo de Achilles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et asi acaesçeu que quando fomos antano a fazer nosa festa ao mõte, que se apartou comygo; (et) nõ sabendo eu nada de seu feyto, forçou me. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 89 |
Ante façamos juramẽto que tomemos ende tal vengãça que seja sonada [per] todo o mũdo, et que nosa onrra seja [acreçẽtada]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 107 |
Et gisauã se quanto podiã por se defender, mays nõ lles valia nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 109 |
Et os outros diziã que nõ era nada quanto dizia pero em fim de todos los ditos, outorgarom et todos se cõcordarõ ẽno que Agamenõ disera. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et el RRey Artelaus foy cõ elles en aquel torneo et ajudaua os moy bem cõ sua espada ẽna maão, asi cõmo aquel que era moy bõo caualeyro et RRey Protenor outrosi, que era nobre caualeyro et brauo et ardido cõmo (hũ) [leon],et que nõ duldadaua morte nẽ tyña en nada os troyanos; foy [per] outra parte Et meteu se entre elles, et feria os tã brauamente que lles matou moytas cõpañas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 134 |
Outrosi nõ [sayro(n)] y quatro rreys de Calafona nẽ suas masnadas, nẽ sayrõ y dous rreys de Traça; nẽ as gẽtes de terra de (B)oeçia, hu avia as espeçias moytas et bõas; nẽ os de Beotina; nẽ os de Palfegonia mays aqueles nõ era maravilla, que faziã gran doo et grã pesar por seu señor Filomenjs, que [tynã] chagado para morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 135 |
A setima az, fezerõ Pytrofus et Çelideas, que erã ambos rreys de terra de Façides mays pero nõ leuarõ cõsigo gente a pe nẽ balesteyros, mays leuarõ caualaria escolleyta et esforçada ẽna oytaua az foy Talamõ, que foy rrey et señor de Salamyna et leuaua de aquela terra Teuçor, que era rrey, et quatro almyrãtes que uos aqui cõtarey: o primeyro foy Teseus; o segũdo, Durion; o terçeyro, Ulixano; o quarto, Afimatus ẽna nona az foy el RRey Toas, que era moy sisudo, et leuou consigo todas suas masnadas ẽna deçima [as] forõ os de Longros, et ouverõ por señor a RRey Ages, que era seu natural. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et chegou logo y sua mesnada del rrey moy bẽ guisada et volueu se o torneo [em] tal fegura que depoys que o mũdo foy formado nõ foy torneo tã mesclado nẽ tã peligroso cõmo aqueste para troyanos ca elles virõ logo vij̃r contra sy dez mjll caualeyros que os departiã moy mal pero cõ todo esto Troylos foy moyto agiña liure. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 150 |
Et aqueles que ala van tomã rramos de balsamo et leuan os cõsigo et fazẽ cabanas en que se ascondan moy bem, en guisa que ajnda que outro entre ẽna cabana, nõ veera d ' eles nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 181 |
Et pesaua lle moyto et choraua cõ grã coyta et cõ grã pesar que avia por que se ella partia, ca moyto era cortesa et ensinada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et, señora, eu farey todas las cousas que entẽder que sejan voso serujço mays, señora, traballo perdido he amar õme aquela que por el nõ da nada [nẽno] ama. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 183 |
Et eu nõ queria por vos seer enganada se se pode fazer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
[Mays sua yrmãa Poliçena et Elena, sua cunada, nũca se del partiã, ca o amauã moy de coraçõ et seruyano moy ben.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
[Et por aquesto erã gardadas de sayr desapostadamẽt, ca o espello nõ lles encobria nada de seus gestos et feytura.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 199 |
Et eu bem sey que nõn o pode aver mellor que el nẽ que mays valla et nõ era maravilla do caualeyro perder agyña seu caualo en tal lugar, poys se quer conbater con bõos caualeyros et endurar Et quanto he por la perda de aquel caualo, eu nõ dou nada mays pero se me mãdardes que garde este, por lo voso amor eu gardar lo ey o mellor que poder. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 277 |
Et agora errou me, et de todo me falesçeu pero bem sey que el fezo todo seu poder en fazer os gregos partir d ' aqui, et nõ podo acabar nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Et des oy mays me crea moy ben, et nõ dulde de [mj̃] nada, et tire toda dulta et sospeyta do coraçon et rreçeba -me [en] tal amor que cobre em [mj̃] seus fillos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Et contou lle todo o que lle Achilles enviou dizer, et cõmo el fora ledo, et lle enviara prometer que lle verria ala falar cõ ella ' Et tu, meu fillo, apreçebete et toma cõ -tigo taes cõpañeyros que sejam verdadeyros et leaes, et te ajudẽ os mays fortes que aver poderes ca Achilles he tã orgulloso et tã ardido et tã valente que moyto adur et cõ grã traballo o poderedes chegar a morte ' Paris rrespondeu a sua madre, et diso lle: ' Señora, eu nada nõ temo senõ que el nõ verra y ca seede bem segura que se el ao tẽplo ven, que outra prenda que valla mays que seu mãto lle ficara y, ca eu lle farey leyxar y a pel et tanto sangre que lle [convijra] morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Pero Achilles moy adur podia veer, ca o viso se lle [toruaua] por la sangre que se lle saya sen mesura pero fezo hũa yda cõ sua espada ẽna mão, et matou dous d ' elles, et chagou çinquo mays Paris dou tornada sobr el et cortou [lle] o braço, et chago o moy mal ẽno rrostro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
do doo que os gregos fezeron por Achilles Estas nouas forõ moy agiña sonadas ẽna oste. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
Et en aquela ora se apreçebiã para yr buscar o corpo et ja estauã fora das tendas et nõ duldauã nada sua morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
Et amaua o mays que a si meesmo et ja lle avia prometido que a a tornada de aly demeteria o rreyno en el, et o faria coroar por rrey. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
¡Ay, deus! que mellor fora a meu padre nũca eu seer nada, et a myña madre que nũca viese viua a este mũdo que asi por mj̃ he destroydo et ermo ! ¡ o deus ! ¡que maa ventura veẽo ao mũdo aquel dia que eu nasçi sobre terra! ca aquel dia lançou deus ẽno mũdo plaga et gerra mortal. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et nũca farã por mj̃ nẽgũa bõa oraçõ mays moytas maldições serã tornadas sobre mj̃ dos que som [nasçidos] et dos que am de nasçer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
[Et estauã moy basteçidos de quan[t]o menester aviã, que lles nõ faleçia nada, ca tynã y moytas balestas de torno et outras de pee et de corno et dellas de neruo, et as seetas moyto agudas et moy fortes et moy bem enpenoladas.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 292 |
Et por esso nõ pode ala nẽgũ chegar nẽ saber se mora y algũ senõ, ou que terra he por ende os mãdadeyros de Julio Çesar nõ falarõ ende nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 294 |
Et viuẽ aly cada hũ cõ aquela [cõ] que toma conpana aqueles tres meses em grã viço et plazer et am de ssi grã sabor cõmo aqueles que se veẽ poucas vezes et aquelas que son de alto lugar et de grã preço tomã por amygos outros taes cõmo sy; ca de [cal] guisa he o õme, tal moller lle dam pero se algũus se querem jũtar de seu grado por amor, poden o fazer moyto en paz sen calonya nẽgũa et en este tenpo cõçebẽ as dõnas, et tornã se prenadas para suas terras et a cabo de vn ãno, as que ouverẽ fillo tragen o a seu padre a aquela jnsoa, ca por nẽgũa maneyra nõn o criarã mays de hũ ãno, et seu padre o leua cõsigo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 296 |
Et sabede que ellas eram mays de mjll Et nõ andaua y nẽ avia tal que nõ andase bem armada o corpo et o cauallo de todas armas, em tal maneyra que lles nõ mjngoaua nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 338 |
Et diso lles asy: ' [senores], asy vos vay agora cõmo vos veedes, ca despoys que o mũdo foy feyto nũca gente foy tã mal penada nẽ tã mal -treyta nẽ sera em quanto o mũdo durar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 339 |
Et agora vaa se mal gyado, ca ja -mays nõ lle darã nada nẽ o alçarã por señor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 339 |
Et por ende nada do seu nõ quiseron leyxar y. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 340 |
Et en rredor de aly avia a terra tan rrica et tã avondada de todas las cousas que nada nõ lles [mj̃goaua]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et começou de nadar et chegouse aa rribeyra con grã coyta de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Mays ja nõ curauã nada das perdas que rreçebidas aviã, poys que escaparã de morte, pero faziã tã grãde doo que mayor nõ podian. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Mays suas mesnadas ouverõ tã grã pesar que nõ souberõ que disesen, nẽ acharõ rrazõ que por el posesen. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
Et traballate en guisa que cortes as tetas a tua madre ante que a mates, por rrazõ que as nouas sejan sonadas [per] lo mũdo et sabidas que tu cõ esta vergonça da morte de teu padre (tomaste vingãça) por la moy grã trayçõ que ella fezo en afogar Agameno, teu padre et seu marido et seu señor ' Et quando Erestes oyo esta rresposta, foy moy ledo et [entẽdeu] bem que plazia aos dioses que fose el uẽgado et [cõtoo] todo aos seus, et elles forõ ende moy ledos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
Et logo sen mays tardar saeu de Etenes cõ todas suas cõpañas et chegou a a çidade de Trofiõ, onde estaua el RRey Froteses, que era señor d ' aquela çidade et de todo o rreyno et desamaua a [Egistos] mays que outra cousa ca este RRey Froteses casara cõ el hũa filla de hũ duque que desamaua outrosy a Egistus et ela era donzela moy ensynada et moy fremosa (Et el leyxara a por Climestra). |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
Et foy logo cõ [Orestes] et leuaua cõsigo trezẽtos caualeyros armados et guisados tã bẽ que nada nõ lles mj̃goaua et chegarõ a Maçenas, donde sua madre estaua. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 349 |
Et quando lle outrosi cõtarõ a vingãça que por el fora [tomada], todo lle paresçia grã mal et grã desonrra [Aqui] conta Dites que toda a gẽte da terra se ajũtou pera [veer] a Elena, aquela [per] que todo o mũdo foy cõfundido et [perdidoso]; et por que tãtos rreys et tãtos altos [omes] forom [mortos]; et por quen nasçeu a grã gerra por que tãtos rricos [omes] et tãtas rricas terras forõ destroydas et tornadas [pobles]; et por quen tantas donas forõ veuuas et doloridas, [Et donzelas] desanparadas, et tãtos fillos orfõos sem madres, (et) madres sen fillos; et por quen Greçia et outros moytos [rreynos] ficarõ myngoados de moyta bõa caualaria; et [por] quen Troya foy conquista et queymada que uos digo, [tanta] era a gente ajuntada para a veer, que esto era hũa gran [maravilla]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et era fremosa et ensinada a sobre guisa et cõ esta foy Orestes casado et fezerõ lle as bodas tã rricas et tã onrradas que mays nõ poderiã seer |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et tragia doze naues que alugara a mercadores por mjll marauidis, segundo que Dites conta ca toda las suas se perderõ et o grãde aver que tragiã outrosy nõ lle ficou nada nẽ (hũ) dineyro, ca todo [llo] tomarõ et andaua tã coytado que mays nõ poderia et nõ fazia sen rrazõ Ca el achou parentes de Ajas Talamõ ẽno camjño, et foy rroubado d ' eles et preso et nõ lle leyxarõ nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et diso lle en cõmo de Troya sacara suas naues tã fortes et tã sãas et tã bem lauradas et avõdadas de quanto mester aviã, que nada nõ lles mj̃goaua et contou lle em cõmo [aportara] em Mynerua, et que nõ achara y õme que lle fezese nojo nẽ pesar mays que logo se ende partira, et que se fora a par da rribeyra. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et pois que a ouvo a seu plazer et en seu poder, gradesçeu m ' o moyto et nõ era sem guisa ca moyto era a donzela fremosa et ensinada et de grã linagẽ et depoys que fomos ende ydos et a leuamos, seu padre et seus yrmãos ho souberõ et o virõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et sabede que ja non era donzela, mays ya prenada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et se quanto ẽno mũdo ha todo fose seu, todo ll ' o dariã moy de grado ajnda que lles nõ ficase nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ante que aquel mes sayse, ficou ela prenada de hũ fillo ' d ' este fillo cõta Dites que foy nasçido en forte ponto para seu padre cõmo adeante oyredes ' mays estando eu en poder de Çirtes, fige meus encantamẽtos et meus espyrimentos ca se ella algo aprendera ende, moyto mays sabya eu. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et tanto soybe eu que nũca ella soubo fazer nẽ dizer que me eu ende nõ partise quando me prouvo Et os espirimẽtos et as encãtações que ela contra mj̃ fazia nõ valyam nada, mays todos se tornarõ contra ella. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et bem entendeu Çirtes que sua sabedoria nõ valia nada contra mj̃ ca tal mẽestre achara contra sua arte que nada nõ valiã seus espirimẽtos nẽ suas encãtações desy party me d ' ela et leyxe a prenada, cõmo vos ey dito. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 354 |
Et en toda guisa lle conven que vaa aly en barco ou nadando por que nõ ha outra cousa de que ajam talẽt senõ de as oyr mays quantos ala vam, todos perden os corpos ca ellas aprendẽ se aos navios -ca tal he seu costume - , et fazen os anagar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 356 |
Et elles nõ dauã por ello nada et preçauã pouco sua saña nẽ sua ameaça mays todos cada dia andauã ante ella, bufurdando et lançãdo a tablados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 357 |
Et defendeo lle que nada nõ disese nẽ [dese a] entender nẽgũa cousa de aquelo que fazer queria et Telomacus contou a Vlixas, seu padre, todo ho feyto cõmo era. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 359 |
Cõmo Vlixas casou seu fillo Telomacus [con] a filla del RRey Alçiom Ante que el RRey Alçion de aly partise, Vlixas lle rrogou moyto por afirmar mayor amor que dese a Neusica, sua filla -que era moy bõa donzela et moy ben ensinada - , a seu fillo Telamacus por moller Et el RRey Alçiõ o fezo moy de grado, et outorgou ll ' a ca entẽdeu que ela seria del ben casada et el d ' ela et des oy mays pode Vlixas folgar en paz ẽno seu rreyno, ca moytos peligros et moytas coytas a [pasadas] et mays [per] grã sazõ tẽerra cõ el a [vẽtura] cõmo quer que ẽna çima moy se lle ha de tornar aspera cõmo depoys oyredes ca por nẽgũa maneyra nõ pode esquiuar, [per] poder nẽ [per] saber que aja, que lle a ventura nõ aja de fazer grã pesar ca todas las cousas [per] que o õme ha de pasar, todas nõ as pode escusar da mesura et do poder et da ventura. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Cõmo Horestus matou a Pirrus et leuou sua moller Orestes se asanou fortemente, et diso lles que mẽtiã, et que ll ' o queriã negar, et que nũca lles nada creeria. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Et a cousa foy çerta et prouada que o matara mays Orestes nõ daua por ende nada nẽ lle pesaua por que cõprira toda sua voõtade et [talẽt] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 366 |
Cõmo Achilles foy naçido Qvando Poleus et Titis [chegaro] a Telesa, et souberõ en cõmo Andromaca era prenada de Pyrro, seu neto, ouverõ moy grã prazer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 367 |
Et depoys que y forõ todos ajuntados, cõtou lles seu soño et diso lles asi: ' eu jazia en meu leyto folgando et semellaua me que via hũa fegura tã fermosa que nõ a ẽno mũdo pyntura nẽ outra fegura de õme nẽ de moller que nada valuese contra a sua beldade ca o seu paresçer era entre beldade de õme et de deus, ca me semellaua que traspasaua apostura de õme Et cõmo quer que se nõ ygoalaua cõ a de deus et eu ben sey que forma de õme nõ valrria contra ello nada ca mays rresplandeçẽt era que o sol nẽ as estrelas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 369 |
Et tãtas jornadas andou fasta que chegou ao rreyno de Arcadia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 369 |
Ante lle diserõ que fose sua carreyra, ca nõ meteria ala pe et Telogomus foy estonçe moy sañudo pero rrogo os moytas vezes que o [leyxasen] entrar, mays nõ lle prestaua nada estonçe diso Telogomus: ' nũca vy gẽte que fezese tal loucura et tal sandeçe que nõ queren leyxar õme en(trar ẽno lugar) onde esta seu (padre, moormẽte aquel que nũca vy, et o tãto cobijçaua a veer.) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 373 |
Aqui se espede o auctor da estoria Des oy mays nõ vos contaremos d ' esta estoria nada. |
[+] |
1350 |
LT [1]/ 41 |
Et a rreyna sse confortou muyto, que logo foy guarida et tornada em ssua beldade toda, et defendeu a Glingaym que nõ dissesse aquelas nouas a nĩhũu, ca nõ quería que os de Cornualla o soubessem que era uiuo; ca poys ela era çertáá de ssa uida, que ela guisaria todauía de o yr uéér et uiuer cõ ele para toda uia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et ante os mays de sua masnada, deulle hũ tã grã colpe que lle tallou a cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 226 |
Depoys que a lyde foy partyda, que foy tã ben lidada, entrarõ todos ẽna çibdade, et nõ acharõ nj̃hũ que lles dissesse por ende nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 226 |
Et os rreys outrossý partirõ ben per suas masnadas os grãdes tesouros que rroubarã, et dérõlles tã grandes dões et ataes per que senpre forõ rricos et auõdados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Agora penssade de me ascoytar, que uos nõ negarey ende nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 229 |
Et des oymays nõ preço mj̃a uida, nẽ dou nada por mj̃a caualaría, ca os deuses poserã en uós [c]ãto ben elles fezeron. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 230 |
Et era bõa dona et fremosa et moy ben ensynada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 231 |
Et a cárcoua, que foy toda danada, foy depoys çen tãto mellor feyta que ante fora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 231 |
Et en esta çidade auj́a tres jornadas en andadura, en derredor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 234 |
Señor, de tãto uos digo et faço saber que porlo messageyro nõ perderedes nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 237 |
Et ben uos digo que nõ quero por el fazer nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 239 |
Et era tã soberuio que nõ tijña en nada de fazer grã torto a quen sse pagaua, tãto auj́a de crueza et de brauura et de saña. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 243 |
Vós todos seredes señores desta caualaría et cada hũ de uós será príncepe ou duque ou señor de grã masnada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 247 |
Depoys que Lenus sua rrazõ ouuo acabada, calárõsse todos, que nõ disserõ nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 249 |
Et se te gardar quiseres, cõmo faz home de bon siso, ia mays nõ perderás y nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 249 |
Nõ disso nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 249 |
Nõ disso nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 253 |
Et pero era moy sisuda et moy rrica et pareçía moy ben, sabede que todo esto, nẽ quanto al ha ẽno mũdo, nõno preçaua nada se nõ fosse fazer oraçõ a aquela festa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Et, por Deus, donas, nõ choredes, nẽ façades tal doo, ca todo assý seerá cõmo uos eu digo, que nõ faleçerá ende nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 263 |
Et tódoslos bõos se ensaiarõ ẽnas coytas que sofrerõ, ca todo aquel a que tollẽ sua terra, et rreçebe os grãdes colpes, et sofre as grãdes coytas, et ha de mãtẽer as grãdes masnadas, seẽdo proue et mj̃gado, aqueste atal, se o ben passa ou o ben sofre, poia en grã prez et en grã ualor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 277 |
A rreýña ouuo assý nome, cõmo uos digo, et foy moyto ensinada et de tal grãde que nõ ouuo mays mester nẽ menos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 287 |
Et gisárõsse quanto poderõ por sse defender, mays nõ lles ualýa nada, ca tãtos erã os gregos que os de dentro nõ sse poderíã anparar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et el rrey Protenor outrossý, que era moy bon caualeyro et brauo et ardido cõmo hũ leõ, et que nõ dultaua morte nẽ tijña en nada aos troyãos, (et) foy da outra parte et meteusse ontre elles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 324 |
A esta batalla nõ seýrõ este día estes rreys que aquí dyremos: el rrey Págaros de Liça, nẽ el rrey Afión, nẽ el rrey Adastros, nẽ seýrõ y outrossý quatro rreys de Calafona nẽ suas masnadas, nẽ seýrõ y mays dous rreys de Traça, nẽ as gentes de terra de Oeçia, hu auj́a as espeçias moytas et moy bõas; nẽ os de Beotina, que entõçe y erã; nen seýrõ y aquela uez os de Palfegonja, mays aquelles nõ era marauilla, ca auj́ã grã pesar et fazían grã doo por seu señor Filomjnis, que tĩjnã chagad[o] a morte et auj́ã grã pauor que o perderíã; nen seýrõ outrossý a gente de Alysonja. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 325 |
Et ẽna nona aaz foy el rrey Toas, que era bon caualeyro et moy sisudo, et leuou cõsigo todas suas masnadas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et chegou y sua masnada del rrey moy ben gisada, et uolueusse o torneo, en tal gisa que, desque o mũdo foy formado, nõ foy torneo tã mezclado nẽ tã perigooso cõmo aqueste foy pera troyãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et se nos agora uẽçerẽ, podernos ha ende creçer hũa forte auẽtura, ca d ' ende adeãt nõ dultarã de nós et tẽernos an en pouco ou en nada, et seerá toda sua força logo dobrada cõtra nós. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Mays quando o duque Menesteus ueu aquel rrey Toas assý estar foy(o) ferir a [Ordenax] de hũa lançada, cõ hũa lança que tragía, per tã grã força que o fezo entrar entre todas suas masnadas ẽno cãpo, as pernas arriba et a cabeça ajuso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 375 |
Et este he o que lles faz carreyras ẽna batalla et que os esforça et quebrãta os nossos, et sen el nõ poderíã nada, ca, sse foien, este os rrecobra, et, se son couardos, este lles dá ardimento et este lles faz creçer et auer et cobrar ẽna sua grã proheza, et, se lles cõteçer pressa, logo son liures per hũa esporoada que al faz. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 377 |
Por ende nõ dultedes que eu nõ faça y todo meu poder, ca sse nõ pode partir en nehũa gisa de nõ seer a mj̃a morte ou a ssua, ca tã grãde he o despeyto et a ssaña que del ey que todo meu coydado et mj̃a fazẽda he tornada sobre este feyto, et meu penssar nõ he al senõ en catar tenpo ou lugar hu podesse tomar uẽgança do grã mal que me ha feyto; ca el seia ben çerto que meu penssar et meu poder nũca seerá en outra cousa senõ en catar maneyra per que o traga a morte, se eu poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et Achiles, cõ grã saña que ouuo, foyo ferir tã cruament et tã sen piadade que a loriga que tragía, pero que moy bõa era, nada nõ lle prestou. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et agora ueeredes que a uossa ameaça uos ualrrá pouco ou nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et alçou outra uez a espada, et foylle dar outro colpe per sobre o uisal, mays a ferida nõ foy nada, ca a espada se lle uolue ẽna mão, senõ Éytor fora malchagado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 398 |
Et tragía a sseu lado hũ coldre duro, en que tragía saetas enpenadas de pẽnas de hũas aues a que chamã aliriões, que ha en hũas terras que nõ son molladas, et chámãnas os filósafos terras de Menodía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 406 |
Mays todo esto nõ he nada, ca per força cõuẽ que aquelo que dos déoses he ordenado que sse cũpra et aja fin. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Et aqueles que aló uan, tomã rramos de bálssamo et léuãnos, de que fazẽ cabanas en que sse asconden todos moy ben, en gisa que, quen ẽna cabana nõ entrar, nõ veerá deles nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 419 |
Et choraua moyto cõ grã coyta et cõ grã pesar que auj́a de sua partida, ca moyto era a donzela cortesa et ensynada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 421 |
Et eu nõ quería, sse podesse, seer por uós enganada, ca eu leixey moy bõo amjgo et leal et nũca ja, en quanto uiua, outro tal poderey cobrar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et el rrey Menelao derribou al rrey Menõ en terra malchagado ẽno rrostro; mays, quando deu tornada, encõtrousse cõ Troylos, que o foy ferir tã durament en meo dos peytos que a lança cayeu en peças, et Menelao foy en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 436 |
Et por esto erã gardadas de nõ seýr desapostadament nũca, ca o espello nõ lles encobría nada de seus cõtenẽtes, nẽ de seus catares, nẽ de todos seus jestos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Outrossý tã grã couardiçe tomaua en ssy que lle nõ ousaua dizer nada, cõ medo que sse assañaría. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 446 |
Et diz que aqueles que forõ chagados que poucos ende ficarõ a vida, ca fezo entõ hũ tenpo mao et destenperado, en maneyra que aquel que era chagado nõ ualýa nada cura de nehũ m[a]estre, mays logo erã todos mortos et nõ podía njgén guarir. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 447 |
Et falaua en toda sua fazẽda, et dauã y moytos cõssellos et per moytas maneyras, mays todo nõ lles ualýa nada, ca nõ queríã os dioses que fossen gardados de mal et de grã perda et de grã pesar, que lles chegou a pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 448 |
Et ela era moy boa dona et moy entẽduda et moy ensynada et moy fremosa et moy leal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 449 |
Quando Andrómata entẽdeu que seu rrogo nõ ualýa nada, começou de fazer grã doo, et tã grã coyta auj́a que, a poucas, nõ ensandeçeu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Desque Andrómata entẽdeu que lle nõ ualýa nada seu rrogo, chamou logo aa rreýña Écuba et a suas yrmãas de Éytor et a tódaslas outras donas et donzelas de Troya, fazendo moy grã doo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Mays nõ lles ualía nehũa cousa, que, por quanto elas todas disserõ, nõ dou el nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Depoys que Andrómata ueu que nada nõ cõpría quanto rrogo lle fazía, foy cõ ánbalas mãos dar ẽno rrostro, et começousse a ferir das palmas et messar seus cabelos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Et quando ueu que todo esto nõ daua nada, caeu de seu estado amorteçida et foy moy malferida ẽno rrostro et en todo o corpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 452 |
Éytor, por todo aquesto, nõ daua nada, nẽ sol nõ metía por esso mẽtes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 452 |
Et en esto nõ dulto eu nada, ca os dioses mo mostrarõ a mj̃ et o enviarõ per mj̃ desafiar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Et a grãde afán sobeio caualgou en hũ caualo, et ýa moyto penssando, et nõ dezía nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et ben uos semellaría que nõ sabíã nada de couardez. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Et Andrómata, sua moller, quanto esto ueu, ouuo tã grã coyta que ficou amorteçida et fora de seu syso, en gisa que nõ entẽdía nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et por ende aa tornada moytos ficarõ y mortos et malchagados, que nõ poderõ ende seýr. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et os mortos tãtos erã que ja do cãpo nõ pareçía nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et deulle tã grã ferida cõ hũa lança que tragía que a loriga nõ lle prestou nada, et passou a lança perlo uẽtre del, et logo as tripas lle caerõ sóbrelo arçón da sela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Qvando el rrey Príamos chegou alý hu Éytor jazía, tã grã pesar ouuo que nõ disso nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et se me os dioses ajudar quiserẽ, eu o coydo a uẽgar moy ben, aýnda que sayba y de tomar morte, ca nõ daría ja por ela nada, se uos eu podesse vengar per mj̃as mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 468 |
Maislas cousas auẽem cõmo son ordenadas dos dioses et estabeleçudas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 480 |
Et tragíã ia as espadas banadas en sange daqueles que mal quiríã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 483 |
Et forõ y chagados bẽ dous mill caualeyros bõos et bẽ quynẽtos caualeyros mortos, ca nihũ gornimento nõ lles ualía nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 485 |
Mays aa tornada, quando se del partirõ, forõ todos muy coytados et sobre todos Paris, que o senpre amara de coraçó et tomaua del muyta coyta et moy grã pesar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 486 |
Et el fézoo de grado et nõ (nõ) contradiso ende nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et se padesco grã coyta, eu ma demandey, ca ela nõ he en culpa, ca outros muytos a uirõ que nõ meterõ mentes en este pleito, nẽ derõ por ende nada, et eu sõo solo o que caý en este laço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Mais eýnda nõ ueio, nẽ entẽdo, nẽ poso osmar maneyra per que posa acabar nada de meu talente. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et auẽolle así que hũ día caçaua en hũ mõte, et chegou a hũ uale, hu auía hũa font moy clara, et quiso beuer dela, et catou ajuso, et ueu a sua soonbra, et nõ coydando que sua era, nẽ sabendo desta nada, pereçeulle tã bẽ que tomou dela tã grande amor et tã grã pagamento que lle uẽo a rrogar, chorando muyto, que seýse fora et que se uẽese pera el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et eu troixe esta soonbra d ' alý onde uj aquela donzela, et troixe sua beldade et sua collor así pintada ẽno meu coraçõ, así cõmo se [a] uise et falase cõ ela; mays, quando a quero abraçar, nõ acho nada, nẽ me rresponde a cousa que lle eu diga. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 496 |
Et por ende esta mesaie nõ ual nada, mayorment que nõ he el de tal liñage cõmo eu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et a donzela nõ rrespondeu a nada, nẽ tornou a cousa que lle el disese, nẽ deu a entender que lle prazía nẽ que lle pesaua, et nõ cataua por elo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Ca eu nõ rreçeo nada de quanto el quer, nẽ acha en mj̃ nihũa mingua, pero fazme mal que nõ queda; et se cõmigo ueer a bõo conto, achará que nũca per mj̃ perde nihũa cousa do seu dereyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 499 |
Et el contoulle moy bẽ todo, et nõ lle negou nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Por ende bẽ uoslo diría et bẽ me semellaría tenpo que nos tornasemos d ' aquí pera nosas terras et leyxasemos esta perfía, que fuj cõmeçada sandiament por nada, et que nos partisemos desta lazeyra et nos tornasemos aas terras uiçosas en que naçemos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Agora me rretraya quen quiser deste pleito ou me teña por louco, ca por todo esto nõ daría nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 502 |
Et tollémoslles ia as rrendas et os portos, en guysa que nõ poden auer çeuada nẽ tri(i)jgo nẽ carne nẽ fariña nẽ vjño, tã grandes dãnos rreçebẽ ia de nós que seu pleito nõ ual contra nós nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 503 |
Et se o soubesem os da çidade, nõ daríã por nós nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 503 |
Et en tal maneyra os cometamos que nõ aia y mĩgua njhũa do que ssoýa, nẽ abayxemos nada do que lles soyamos fazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 505 |
Mais seu señor nõ daua por ende nada, nẽ se sentía pouco nẽ moyto do posfaço que del pusfaçauã, ca esto lle fazía (lle fazía) fazer o amor, que faz perder mesura et amor et siso et rrazõ; ca o amor nõ guarda dereyto nẽ nobleza nẽ proeza nẽ fidalgía, ca nũca fuj ẽno mũdo, nẽ será, quen ouuese siso contra o amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 512 |
Mais todo esto nõ ualía nada, ca ia erã desbaratados et coytados muyto, que se nõ podíã defender. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 516 |
Pero el nõ era morto, mais iazía ia assý que nõ entendía nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 520 |
Et tã toste que se uirõ (que se uirõ), leyxarõ correr os caualos contra ssy, et fórõse ferir de tal guissa que vijnt mill lanças forõ banadas en sange. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Poys que Vlixas ouuo sua rrazõ acabada, Achiles entristeçeu et enbrusqueçeu jaquanto, et penssou hũa grã peça, que nõ falou nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Mays ben uos digo clarament que este cõssello nõ lle ual nada, que he uil et áuol et uergoñoso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Ben sabedes uós que sete ãnos ha que durou esta guerra et en todo este tenpo nõ gãañamos y nada, nẽ fezemos y outra cousa, senõ que gãañamos y todauj́a grãdes perdas mortaes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Mays elles per ssy a mãtenã quanto quiserẽ ou quanto sse pagarẽ, ca eu por esso nõ quero deles seer amado nẽ preçado, ca seu prez, nẽ seu ben, nẽ seu mal nõ me tolle, nẽ me dá nada, nẽ dou nada por seu dizer, nẽ por seu fazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 529 |
Et agora anden falando a torto et a trauesso, ben ou mal, o que quiserẽ, ca nõ dou por elo nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 529 |
Que ben entẽdo eu que nõ presta nada cousa que uos digamos, ca uós dyzedes que uos nõ rrogemos, nẽ falemos mays en este pleito; et, poys uos assý praz et y sodes tã brauo, eu nõ uos quero en elo mays falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 530 |
Et a cõmoquer que o prouerbio diga que "mal de moytos cõforto he", a mj̃ nõ praz nada de tal cõforto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 531 |
Achiles, estas palauras podedes agora escusar; et, poys nós agora cõuosco nõ podemos acabar nada, tornarnos emos, se uos praz. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 533 |
Señor don Menelao, en praça uoslo digo que perlo meu cõssello nõ diredes nada en este cõssello, ca nõ he ben nẽ uos acaeçe, que sabede que, quantos aquí son, todos coydan et dizẽ que uós loades esto por tal de cobrardes uossa moller Elena, et nõ por outra rrazõ, nẽ por outro proueyto nẽ onrra que sse ende a nehũ syga. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 533 |
Et por esto ben loaría et prazerme ýa que este pleito treytassemos assý, que nõ cofondessemos nossos corpos, nẽ nossas fazẽdas, sen rrazõ et por nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 540 |
Et eu moyto me rripinto deste feyto, mays, cõmoquer que me ende rrepinta, nõ me tẽ prol, nẽ me ual nada, nẽ possso y nada rrecobrar. ca ja feyto he. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 542 |
Et ferament mẽoscabauã cada día, et nõ gãanauã nada, et achauã a Achiles en grã mj̃ga, ca el era o que mays sofría as grãdes pressas, et sabía mãtẽer os grãdes torneos, et el era o que prouaua os grãdes feytos et os acabaua, et fazía as grãdes caualarías, et d[e]sque os el nõ ajudou, senpre rreçeberõ grandes perdas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 548 |
Quando as donas et as donzelas esto oýrõ, ouuerõ grã uergonça, et começarõ de sorrijr, et nõ rresponderõ nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 550 |
Ssabe que nũca ualrrás nada, sse por elles nõ tomares vingança. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et Antílatos escapou ben, ca nõ perdeo nada esa uez, mais Brom fuj ferido ẽna arca, so o peyto, et ficou logo alý morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Et desí tomou sua lança cõ hũ pendóm de seus sinaes, et fezo tanger seus anafíjs, ca estaua cõ tal pauor que ia se nõ n[ẽ]braua d ' amiga nẽ d ' amor, nẽ fazía senbrãt que por ende daua nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Mays todo esto nõ lle enpeeçía, ca el nada nõ rreçeaua et a todos preçaua muy pouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 560 |
Et quando uirdes a Troylos, aguillade cõtra el et en maneyra fazede que nõ escape ujuo, que por tódoslos outros nõ daría nada, se deste ouuese uingãça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Mays todo esto nõ lle tĩjna prol, atãtos erã contra el que nada ẽno mũdo nõ lle podía ualler. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Et des alý perderõ os corações, que nũca despois fezerõ nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 571 |
Et por esto serey ia tornada de morte a uida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 573 |
Et des oiemais me crea moy bem et nõ dulte en mj̃ nada, mays perga toda sospeyta de seu coraçõ, et rreçébame en tal amor que cobre en mj̃ seus fillos, et en guisa fale cõmigo que seia muyto sua prol et mĩa, ca eu de grado farey o que me ela enuj́a dizer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 575 |
Madre, señora, eu nada nõ temo senõ que el nõ veña y. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Mais Paris dou tornada sobre el et cortoulle o braço, et chagouo muy mal ẽno rrostro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 580 |
Et guisáuãse logo aquela ora por yr buscar o corpo d ' Achiles, et ia estauã fora das tendas, et nada nõ dultauã sua morte, ante uij́ã prazer se os matasen y todos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 586 |
Pois que o torneo fuj mezclado, alý ueeriades dar grandes golpes et esmerados, et moytas lanças et espadas banadas en sange. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et ben sey que por mj̃ nũca se fará bõa oraçõ, mays moytas maldições serã tornadas sobre mj̃ dos que son naçidos et an por naçer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
¿Et por que nõ vijndes agora desfazer esta que en m[a]o día fuj nada et tomar dela vingança? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 595 |
Et estauã moy bẽ bastiçidos de quanto mester auíã, que lles nõ faleçía nada, ca tĩjnã y moytas beestas de torno, et outras moytas de pe, et delas de corno, et delas de nérueos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 595 |
Et a[s] saetas muy fortes et moyto agudas et bẽ enpenadas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 598 |
Et por ende os mandadeyros de Jullio Çésar nõ contarõ ende nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 601 |
Et en este tenpo cõçebẽ as dõnas, et tórnãse prenadas pera suas terras. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 604 |
Et nõ auía y tal que nõ andase bẽ armada, o corpo et o caualo, de todas armas, en guisa que lles nõ mĩguaua nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 605 |
Mais a tornada fuj cõ seu dãno, ca mais de quinẽtos forõ y dos seus mortos et malchagados ẽnas cárcauas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et erã cõ el tã esforçados que nõ dultauã nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et quando os de Palfegona uirõ seu señor estar de pe, forõ ferir ẽnos mermidões muy brauament, que os nõ dultauã nada, et os mermidões a eles tãpouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et alí ueeriades muytos ferros de muytas lanças agudas entrar per peytos et per adágaras et per uentres, et muytas lanças caer en achas et en tranções, et muytos escudos quebrantados, et moytas lorigas rrotas et desmalladas, et muytas espadas banadas en sange. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Quando a rreýna Pantaselona oýo cõmo Pirus esforçaua os seus [et] despreçaua as amazonas, (et) fuj muy sanuda, et todo quanto el dizía nõno preçou nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 624 |
Et dizía que sería grã desmesura et grã pusfaço se corpo de dõna tã preçad[a] et tã honrrad[a] fose per eles tã deshonrrad[o] et a sua alma danada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 626 |
Et, demays, señor, bem ueedes que nõ auedes quen ia por uós faça guerra, nẽ defenda uosa terra, ca ia todos os bõos caualleyros mortos som et nõ uos fica ajuda que nada ualla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 628 |
Et se me el nõ cõsellara, eu o nõ cõsintira, nẽ fezera nada de quanto fige. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 632 |
Et ajuntárõse alý todos, et falarõ muyto, mais pero poucos se acordarõ de cõsũu, ca hũus dizíã que era muy bẽ et os outros dizíã que nõ era nada, et todos mostrauã rrazõ por que. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 635 |
A Antenor outrosí prometerõ et jurarõ sobre sua lee que todo seu auer et todas suas cousas et de todos aqueles que cõ el touerẽ, que lles seiã ben guardadas, que nada ende nõ tangesen. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Et seméllame que eýnda nada nõ perdemos, ca eýnda el rrey Príamo deseia a perder hũ canto que eýnda ficou rremanesçent, et esto he por hũa nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et nõ auía y tal que ascondese nada do que auía, mais que todo[s] daríã quanto auer podesem por auer paz. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 645 |
Pois -diso Vlixas - nõ podemos [nada] acabar do que falado auemos, se o ante nõ podemos auer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 649 |
Et logo o sacrifiçio se asçendeu et começou d ' arder tã bẽ que nõ ficou y nada del. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 653 |
Et porque a sopultura era tã rrica et noble a sobreguisa, a estoria nõ fala dela, nẽ eu nõ me traballaría de uos dizer nada delo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 655 |
Et dízẽnos que, se esto nõ fazemos, que aueremos ẽno mar muy grandes tormentas aa tornada, et seremos y mortos et perdudos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 655 |
El rrey, quando esto oýo, calouse, et nõ rrespondeu nada, nẽ fezo senbrante de prazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 662 |
Et a(a)s casas p(r)intadas et nobles todas forõ tornadas en brasas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 662 |
Et sabede que nõ fuj y õme tã ousado que ende nada podese asconder, nẽ que o prouase. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 664 |
Nós uos rrogamos -diso Antenor - quanto podemos por Andrómaca et por Elenus, ca desta guerra sabede que lles pesou muyto, et perlo seu grado nũca desto fora nada, ca ante de tres anos que esta guerra fose começada, nẽ que Pares fose a Greçia, diso Elenus o mal et a coyta et o dãno que despois uẽo, et nõ quisera que se cõmeçase. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 665 |
Et Eneas nõ se quiso nada descobrir, nẽ dizer que dela sabía parte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Sabede que a donzela, ensinada et bela sobre tódaslas outras, et d ' alto linagẽ, et que nũca mal mereçera, fuj degolada sóbrela sepultura d ' Achiles perlas mãos de Perius Nectóllamos, et ueéndoa toda a gente et a rreýna, sua madre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Et toda a sepultura fuj banada en sange dela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 671 |
Et agora me semella per estas rrazões que ia oiemays me nõ teedes en nada, en casa nẽ en cõçello, nẽ auedes mester mĩa ajuda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et cõmigo nõ ficou ende nada senõ hũa sua filla, que era fremosa et sesuda et cortesa, et esta eýnda nõna tomara senõ porque ma derõ todos et ma outorgarõ de coraçõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et eu, per mĩa guerra, cõquerí toda esta terra en derredor, et nõ achey prínçipe nẽ señor que me ousase contradizer nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et era tal lugar du ome nõ deuía a temer nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et trouxo a Esconem, filla del rrey Cases, que marauillosament era fremosa et ensinada et de grã prez. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et se dom Achiles agora fose uiuo, este prez et esta cõquista nũca fora gãanada, cõmo agora fuj, por tributo et por aleyue et por treyçóm et por rreuolta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et nõ deuiades de falar paráuoa ẽno lugar hu eu esté, nẽ demãdar y nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Et todos cumunalment diserõ que, se el fora morto ante da cõquista de Troia, que nũca fora feyto nada do que fezerõ y, nẽ falarã os troyaos cõ eles en pleitesía, nẽ solament nõno[s] quiserã ascoytar de dar trégoa, nẽ de fazer cõ eles paz nẽ amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 683 |
Et chamáuãnos en sua linguaiem "festilidos" et "distilidos", que quer dizer en grego "nẽbreuos que nõ ualẽ nada". |
[+] |
1370 |
CT 1/ 685 |
Senores, así uos uay agora cõmo uós ueedes; ca, despois que o mundo fuj feyto, nũca gente fuj tã malmenada nẽ tã maltreyta, nẽ será en quanto o mundo durar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 687 |
Agora uaa el malgiado et ia mais lle nõ darã nada, nẽ o alçarã por señor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 688 |
En derredor de alý auía a terra tã rrica et tã auondada que nada nõ lles mj̃guaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et começou de nadar, et chegou aa rribeyra cõ grã coyta de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et ia nada nõ curauã das perdas que rreçeberõ, poys que escaparõ de morte, pero fazíã tã grã doo que mayor nõ poderíã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Disérõlle que Vlixas quiría mal a Palomades, porque era tã bõo et tã entendudo que ẽna hoste nõ fazíã nada senõ per seu cõsello et per seu outorgamento. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et quando o soube, Vlixas fezo grãdes jnfintas que nõ sabía nada de quanto alí iazía, et fezo grã senbrant que nũca ende soubera parte, et diso que nõ podía osmar cõmo tal õme fezese tal feyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Mais suas masnadas ouuerõ tã gram pesar que mayor nõ poderíã et, quando uirõ que os gregos o quiríã queimar, fezerõ grã uolta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 704 |
Senores, noso dãno et nosa crueldade muyto estraya he, se esto fazedes que dizedes, ca toda Greçia ficará despobrada, que nada nõ ficará y que de nosa parte seia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 706 |
Et desamaua a Egistus mays que outra cousa, ca este rrey Froteses casara cõ el hũa filla, que era donzela moyto ensinada et muy fremosa, et el leyxáraa por Climesta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 706 |
Et fuy logo cõ Orestes, et leuaua cõsigo trezentos caualeyros armados, que nada nõ lles minguaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 709 |
Aquí cõta Dites que tódaslas gentes da terra se ajuntarõ por ueer a Elena, aquela por que todo o mundo fuy confundudo et perdidoso, et por que tãtos rreys et tãtos altos omes forõ mortos, et per quen naçeu a grã guerra, por que tãtas rricas terras forõ destruídas et tornadas pobres, et per que tãtas donas forõ ueúuas et dooridas et tãtas donzelas desanparadas, et per que tãtos fillos ficarõ órfõos et tãtas madres sen fillos, et per quen Greçia et outros muytos rreynos ficarõ mĩguados de muytos bõos caualeyros, et per quen Troya fuy destruýda et quebrantada et queimada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Esta Ermíona naçera ante dous ãnos que Elena fose rroubada, et era fremosa et ensinada a sobreguisa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Et andaua tã coytado que mays nõ podería, et nõ fazía sen rrazõ, ca el achou hũ[us] parente[s] d ' Ayas Talamõ per u uẽo, et fuy preso deles et rroubado de quanto tragía, que nada nõ lle leyxarã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Et dísolle(s) que tragía suas naues tã fortes et muy bẽ sãas et bẽ lauradas et tã auondadas de quanto lles mester era que nada nõ lles mĩguaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 713 |
Et nõ fazía sen guisa, ca muyto era a donzela fremosa et ensinada et de grã linagẽ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et, sen falla, nũca fuy quen oýse falar de duas donas que mays soubesem ca estas, ca elas nõ auíã maridos nẽ senores; mays quando algũus rreys ou prínçipes aportauã en estas j́nsoas, elas per seus encantamentos lles fazíã sofrer tãtas coytas que ante quiríã a morte ca uiuer en tal afám, et encantáuãnos asý que ficauã namorados delas, que nõ sabíã parte de sy, et quanto ẽno mundo á, se todo fose seu, todo o daríã de grado, que nõ ficase en eles nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Ante que aquel mes fose fora, ficou ela prenada dũ fillo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et os spirimentos et as encantações que ela contra mj̃ fazía, nõ lle ualuerõ nada, mays todas se tornarõ sobr ' ela, ca ẽno mũdo nũca fuy moller que asý fose coytada d ' amor cõmo ela fuy grã tenpo, desque me eu dela partí. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et bẽ entendí eu que sua sabedoría nõ ualía nada contra mj̃, ca tal maestría achara eu contra sua arte que nada nõ ualíam seus spirimentos nẽ suas encantações. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et desí partime dela et leyxeya prenada, cõmo uos ey dito, et leuey cõmigo do auer que me ela auía dado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 719 |
Et eles nõ dauã por ela nada, et preçauã pouco sua saña, nẽ sua ameaça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 720 |
Et seu padre o rreçebeu moy bem et defendeulle que nada nõ disese, nẽ dese a entender do que el fazer quiría. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 722 |
Ante que el rrey Alçeóm d ' alý partise, Vlixas lle rrogou moyto, por firmar outrosý mayor amor cõ el, que dese Naufica, sua filla, que era moy boa donzela et muyto ensinada, a seu fillo Telémacus por moller. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 724 |
Et bẽ lle semellou que uij́a a fegura et a semelança d ' Achiles, et ia nada nõ rreçeaua, nẽ mal que lle podese vĩjnr. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 726 |
Tu yrás cõnosco et nós che faremos moyto bem et muyto algo, et nada ende nõ faleçeremos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 734 |
Mays el nõ daua por ende nada, nẽ lle pesaua, pois conplira seu talente. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 735 |
Qvando Peleus et Tetis chegarõ a Tesela et souberõ que Andrómaca era prenada de Pirio, seu neto, ouuerõ ende tã grã prazer que mayor nõ poderíã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 737 |
Eu jazía en meu leyto folgando, et semelláuame que uij́a hũa figura tã fremosa que nõ á ẽno mundo pintura, nẽ outra forma d ' õme nẽ de moller, que nada ualuese contra a sua bondade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 737 |
Et eu bẽ sey que forma d ' ome nõ ualrría contra esta nada, ca mays rresplãdeçent era que o sol nẽ que estrela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 739 |
Et cõmeçou d ' andar muy grandes jornadas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 739 |
Et tãto andou per suas jornadas ata que lle chegou ao rreyno de Arcadia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 740 |
Pero cõ todo esto, nõ lleslo podo mays sofrer et nõnos ameaçou muyto, mais logo fuj a hũ deles, et doulle hũa tal punada que lle britou o oso do pescoço, et dou cõ el morto en terra a seus pees. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et logo entendeu que dizía uerdade, et que lle nõ mentirã nada aqueles que lle o soño soltarã que tina a morte en mãos de seu fillo. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
Allea cousa vendendo huu ome a outro............ .................dela se despois que a ouuese asi venduda gaanase o vendedor o (senorio) de aquela cousa como se o estabeleçese por seu hereo aquel... era ou lla dese doutra guisa se por Razon que a ouuese gaanada o senorio da cousa a vendese despois a outro e o postremeiro conprador mouese preito sobre ela ao primeiro dizemus que este primeiro ha maor dereito en........ .......................... rrazoase que avia maor dereito en ela porque quando ao outro (vendeu) non avia o senorio o vendedor..... gaanado quando a vendeu a el mays se (huu) home vendese a outro algua cousa que non fose sua e aquela cousa meesma vendese despois ao senor dela (ou) a outro este postromeiro conprador que a conprou (do senor) ha mayor dereito ena (cousa). (e) ese a deue auer auer. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
E quando lle foy enpennada a Reçebeu (con) tal pleito que pudese vender se lle non (quisese quitar) a dia sinalado ou se for pesoeyro. e en ela (lle) fose outorgado poder de a vender e a vendese ante que soubese que o senor da cousa..........la ........................... |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
O enperador et os outros que y estauã, quando esto virõ, marauillarõse moyto porque avia del tã grã sana quando o nõn via, et despois que o via nõ podia cõtra el fazer nada do que tina na voõtade. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 70 |
Et as cidades et vilas que y cõquereu son estas: primeiramente Viseu, Lamego, Duum̃a, Coynbra, Lugo, Orense, Padron, Tui, Mondanedo et Bragãa arçibispado, a çidade de Santa Maria de Gimaraes, Conpostela, que era entõ vila pequena, Alcala, Agoadalfayar, Salamãqua Vzeda, Ulmedo, Saluaris, Mandira, Manqueda, Santa Eulalia, Talaueira que [he] lugar de moytas froytas, Medinac[e]lim que esta en moyto alto lugar, Verlãga, Osma, Seguença et Sogouea que he grãde vila, Galamãta, Sepuluega, Toledo, Calatraua, Badallouço, Turigillo, Aguadiana, et Neina, Altamora, Palença, Luçerna Ventosa que chamã Carçese que he en Valuerde, Capara, Astorga, Ovedo, Leõ, Carreõ, Burgus, Nagera, Calafora, Viana que chamã Arquos, A Estella, Calataude, Os Miragres, Todela, Saragoça, Panpelona, Bayona, Jaca, Osca, et soya y aver noveẽta torres, Taraçona, Barbastra, Rroças, Vrgel, Eluas, Gironda, Barçalona, Tarragona, Lerida, Tortosa que he hũu castelo moy forte Rrodergali, que he forte castelo, Carbona, castelo forte, outrosi Durelic, Ascalona, Algaleçi et a çidade de Deydana, Ispalida, Vbeda, Beeça, Petrosa en que fazẽ moy boa prata, Valença, Denija, Xatiua, Granada, Seuilla, Cordoua, Auela, Açintiãna en que Sam Torcado jaz, cõfesor de Ihesucristo et diçipolo de Santiago; et ali hu el jaz esta hũa oliueira, et por la grraça do Spiritu Santo, por lo seu dia que he ydus maii , que som quinze dias d ' este mes, froleçe aquel dia et madureçe o froyto dela, a çidade de Bersotom en que ha caualeiros moy fortes que chamã en lingoajeẽ alaraues; |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 86 |
Et a cabo de doze dias en yndo a oeste del rrey por los montes de Nauarra et d ' Alaua, acharõ o corpo del todo quebrantado en hũu monte cabo do mar, que avia en alto tres legoas, ençima de hũu penedo, a quatro jornada[s] de Bayona, hu os demoes leixarã o corpo del et leuarã a alma para os infernos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 112 |
Et tãto era o sangue dos mouros que y morrerõ que nadauã os caualos en el ata as çenllas. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Et en outro dia de grã manãa chegarõse anbos ao cãpo segũdo que prometerã; pero que Ferragudo leuou a espada, mais nõ lle prestou nada. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Et Rrulan leuaua na mão un moy boo paao rretorto com̃o cajado cõ que dou a el todo o dia moy grãdes feridas, mais nõ lle enpesçia nada; et daualle outrosi cõ moy boas pedras rredondas et rregeas de que jaziã moytas ẽno cãpo, et asi lidou cõ el ata meo dia; nõ se poderõ enpeesçer, et depois poserõ ontre si tregoa, et Ferragudo ouve sono et deitouse a dormir, et Rrulã, que era caualeiro mãçebo moyto ensinado soposolle hũa pedra su a cabeça que dormise mais folgado. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Señor nõ vaas alo ca nõ he nada, ca por ligeira cousa acustumaua Rrulã de tãger o corno, ca el nõ ha mester agora de ajuda, que el anda agora apos hũu veado tangendo o corno. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 172 |
Et o moço tornãdo en seu entẽdemento começou a dizer ante quantos y estauã en com̃o des dia [s]esta feira ora de terça que lle sayra a alma do corpo ata sabado ora de nõa que rresurgira, a alma del jouvera moy folgada ẽno seo de Santiago ẽna igleia do Paraiso, et que lle o apostolo Santiago [alcançara] grraça de Deus que lle fose tornada ao corpo; et Santiago que o tomara por lo braço dereito et que lle diso asi: - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 194 |
MIRAGRE DE SANTIAGO SCRIPTO POR PAPA CALISTO Ẽno ãno da Encarnaçõ de Nostro Señor Ihesucristo de mĩll et çento et XXX et V ãnos, hũu caualeiro que avia nome Dalmaçio, dou hũa punada no rrostro a torto a hũ seu home que avia nome Rruberte que era rromeu de Santiago. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 67 |
ual moito que o que cauallga o Cauallo a trote ou a gallope mandandoo duun lugar para outro, traga na maão a rredeẽa testa et os mosos do freẽo no peito do Cauallo, que amerga a cabeça aos peitos et encurue o collo, et esto se faça no começo pouco et pouco, et como uyr que mester faz, et en por moito en esto estudo et caamento, et seeria proueito et saamento do Cauallo et do que o caualgar, porque quando o Cauallo trouuer a cabeça jncrjnada, et a o peito et chegada dobrara o Cauallo mais fremosamente, et trotando ou gallopando, como dito he, mais abertamente et mais craramente agardara seus passos et mellor et mais ligeiramente se uoluera ao destro et mellor se parara; |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 101 |
Et depois çinllalle aquella cuberta, et este asesegado naqel lugar ataa que se cunsuma toda a suur del, et depois desto esfregalle os nerueos et as coixas ameude con azeite ou con manteiga, depois faze çenrrada de çinza das pallas do trigo et das allas pallas et das maluas, todo qeimado desuũo, et desta çernada caente qual a poder sofrer feiranlle as coixas et os neruos e non no mouer daquel lugar caente, et vusenlle destas cousas ataa que torne a seu estado. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 133 |
Et para os fazer pellar filla tres partes de cal uyua et a quarta parte dazernefe, et mooe todo, meixeo en agoa feruente et cozeo tanto que, se lle meteren a pena da galina que a pelle, et de tal decauçon caente quanto o Cauallo poder sofrer vntaras a juntura danada. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 133 |
Et os cabellos asy tirados coze maluas et os farellos con seuo de carneiro en agoa et daquel caldo llaua as junturas danadas, et ponlle ençima como enprasto a sustança que ende fiqar et lija con huun pano et con corda et tenaa de dia et de Noite. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 147 |
Et podese esta door ligeiramente conoçer na lengooa danada. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
Et a morte deste rrey don Sancho, en vespera de Nadal, foy solto Sisnando que estaua preso, et veẽo a Santiago vestido de cota, et loriga et de armas. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 119 |
Et medicauã, et andauã en villes vistiduras rrasgadas, et eño coro nõ diziã oras saluo desordenadamente. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 119 |
Et o conde don Rreymundo, varon catolico et discreto, condoleuse da Eglleia Cõpostellana que nõ estaua Justamente nj̃ ben ordenada, et cõ consello dos obispos de Lugo, et Mondenedo, Ourens, et de Tuy et de outros señores da eglleia, cõ bóó deseJo de piedade, disolles asy: " -Vaaroos nobres: |
[+] |
1460 |
CI 1/ 120 |
Et rregendo asy por espaçio de hũu anõ, el rrey don Afonso, et seu genrro don Rreymũdo et sua moller dona Orraqua, cõ cõsello de todolos de sua corte et de toda a clerizia, et pobóó de Santiago et auctoridade da santa Eglleia de Rroma, elegerõ porla graça de Deus huũ monJe, cõ liçençia de seu abbade, a que diziã Dalmaçio, home casto et rreligioso, por bispo eña santa Eglleia de Santiago,(a) qual achauase Jnculta et nõ ben ordenada. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 125 |
A eglleia que rreçebijste, a qual as de rreger porla graça de Deus, porque moyto tenpo foy vi[d]uada et caresçeu de pastor, he quasi destroyda et desconssollada, porende deues a tra(b)ballar, por que enla todalas cousas seJan ordenadas et dispostas a serujço de Deus, segũ custume da santa Eglleia Rromana, constituyndo ende cardeaes, presbiteros et diaconos que dignamẽte posan sostéér o rregemento ecclesiastico, cada huũ en seu ofiçio et que sabea[n] gouernar a serujço et onrra da Eglleia de Santiago. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 126 |
Porende, o santo padre, porla mays onrrar, outorgou ao obispo don Diego et seus subçessores para que senpre çelebrasen cõ palio enã dita eglleia en dia de Nadal, Epifanja, Anuçiaçõ, Çena Dominj, dia de Rramos, Asçensons, Pentecoste, as tres festas de Santa Maria, San Mjgell, San Juã Babtista, Santiago, os dias dos Apostollos, dia de Todolos Santos, Dedicaçon da Eglleia, San Lourenço, San Viçenço, San Martino, Santo Ysydro, cõ outras moytas festas et boas cousas contiudas enõ dito priujlegio, dado anõ Dominj millesimo CXXV. |
[+] |