1295 |
TC 1/ 3 |
Et enmentre que elle era ala, pero que a el leyxara el rrey dom Afonso por herdeyro, com̃o e dicto, huũ conde do paaço del rrey [que auia nume Nepoçiano, quando uio que el rrey] dom Rramiro nõ era na terra nẽ sse açertara aa morte del rrey dom Afonso, coydou aquel cõde Nepoçiano que poderia auer o rreyno per força; |
[+] |
1295 |
TC 1/ 15 |
Et fez açerca hũus paaços para si, outrossy [de] muy grãde obra et muy bõa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Et estes que enviaua de nouo, asi com̃o chegarõ, seentaronse çerca da villa, et alj seendo aseentados, sayã correr toda a terra et destruyam paas et vinas et quanto achauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 27 |
Et dos rreys que depoys del rey dom Paayo, por este nume Affonso forom chamados, este foy o quarto Affonso, o Magno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 30 |
E ffezo muytas jgleias et muytos paaços do bispado d ' Ovedo, et muytos castellos en seu rreyno, et çercou muytas villas de bõas çercas et bõas torres para defenderse dos mourros, seus emjgos, et por lles fazer mall. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
A rreyna, cõ grã pessar que ende ouve desto, nõ disse nada, mays tornouse para seu paaço. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Et Bernaldo foysse logo et, logo que chegou aa çidade de Paris u era Carllos, (et) foysse para o paaço. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Et sayosse logo do paaço et foyse para sua poussada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Ca tres forõ os rreys que chamarom Carlos: et o primeyro diserõ Carlos Martel, et isto foy en tẽpo del rrey dom Paayo et de Gregorjo, papa, o terceyro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 49 |
Conta a estoria outrossi ante disto que, andando este Maffomat hũu dia per sua orta en hũu uergeu muy fremoso que auja y acerca do paaço, que disso hũu caualleyro daquelles que andauã cõ elle: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 69 |
Et fezo logo desta uez cõ outorgamento de dom Formigo, bispo de Leom, et dos outros bispos do rreyno, et aynda dos outros rricos omes que y erã, dentro en seu paaço, a jgleia de Sam Pedro et de San Paulo apostolos, que er[a] fora da uilla, por que nõ era s[e]g[ur]a dos mouros nẽ auja aynda medo delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 69 |
Este paaço ffoy de antigoo baño de mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 71 |
Et por este Eriugo foy dado [en] araffẽens Paayo, hũu seu sobrino; et foy depoys marteyrado en Cordoua per mãdado deste Abderame. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 71 |
Et el rrey don Ordono guysou quanto el mays pode como saysem ende, senõ aquel Paayo que leuarõ a Cordoua et o matarõ y. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 71 |
Et diserõle depoys San Paayo, o martir et assi lle dizẽ oye dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Quando o conde ouve acabada esta razõ vẽo a el hũu daquelles tres mũges, que auya nume Paayo, et preguntoulle quen era ou que demãdaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Et o conde nõ se lle parou en caro, mays fezo o que aquelle don Paayo lle rrogaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Et en outro dia disse frey Paayo ao conde: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Don frey Paayo, nõ uos temades de perder o seruiço que me fezestes; ca, sse Deus me leyxar vencer esta lide, prometo a este logar todo o meu qui[n]to que y gãanar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Com̃o o conde Ffernan Gonçaluez foy buscar frey Paayo et achouo morto et uẽolle en sono et diselle que uenceria Almãçor ena segunda lide |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et leyxou allj entõçe sua cõpana et foy cõ dous caualleyros a San Pero, por ueer seu amjgo frey Paayo, o mũge que lle disera a outra uez como uençeria Almãçor et as outras cousas que lle auiã a aque[e]çer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et aparreceulle allj o mũge Sam Paayo, vistido de panos tã brãcos com̃o a neue, et cham(a)ou[o] per seu nume, et dissolle: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Eu foy aa hermida de Sam Pero por veer a meu amjgo frey Paayo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et en aquela hermida foy outra uez bem cõsellado do mũge frey Paayo, ca per seu consello vençj Almãçor; et por esso o foy eu agora buscar, para auer meu consello cõ el [et] para guardar a uos todos, que por mj̃goa de mj̃ nõ caessedes en erro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 117 |
Depoys desto outrosy fezo este rrey dom Ramiro hũu moesteyro en Leõ, çerca de seu paaço, et meteu y en ordem aquela dona Eluira, sua filla et da rreyna dõna Tareyia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 146 |
Et outro(ssy) di(j)a foysse para o paaço et foy por beyiar a mão a el rey et nõ lla quiso dar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 155 |
Com̃o el rey dõ Sancho de Leõ enviou polo corpo de Sam Paayo a Cordoua |
[+] |
1295 |
TC 1/ 155 |
Andados viijto ãnos daquel rey dõ Sancho de Leom -et foy esto ena era de noueçentos et lxxaij ãnos; et andaua entõ o ãno da encarnaçõ en noueçentos et xxte et ij ãnos; et o enperio [de] Enrrique, emperador de Rroma, en xviijto -, en esse ãno el rey dõ Sancho de Leom, con consello da rreyna dona Tareyia, sua moller, et de sua yrmaa, a jnfante dona Eluira, a mũia, enviou a dom Vallasco, o bispo de Leom, cõ peça de caualeyros [a] Abderrahme, rey de Cordoua, a firmar as pazes que ambos ouuerã et que lle enviasse o corpo de Sam Paayo que el marteyrara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 155 |
Et, dem[ẽ]tre que os mandadeyros forõ a Cordoua, mandou el rey dom Sancho fazer hũu moesteyro en Leõ, en que coydaua a meter o corpo de Sã Paayo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 159 |
Poys que morreu el rey dom Sancho de Leõ, [que] rreynou XIX (ãnos) depoys de dõ Paayo, rreynou logo enpos elle en ese reyno de Leõ o terçeyro dõ Rramiro, fillo (fillo) desse rey dõ Sancho, et mãteue o rreyno xxvco ãnos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 159 |
Et, estando en aquellas tregoas, gaanou de Obderrahme, rrey de Cordoua, o corpo de Sam Paayo, por que enviara el rey dom Sancho, seu padre, et meteuo en aquel moesteyro que fora feycto para elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Desy entrarõ en hũa orta que auya y açerca do paaço du pousaua dõna Lãbra, para folgar et solazarsse mentre lle faziã o jantar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Poys que esto ouue dicto Diego Gonçaluez, tomarõ todos suas espadas et forõsse para o paaço. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Entõçe dõna Lambra, quando soube que vijna dõ Rrodrigo, catou et, quando o uio entrar pelo paaço, foy para el toda rascada et chorando muyto dos ollos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et disso a dõna Sancha, sua yrmaa, con parauoas d ' engano, logo que entrou pelo paaço de Gonçaluo Gosteez: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et, poys que o(s) ouuerõ feycto, fezo tender hũa sauaa brãca, en meyo do paaço, et mãdou que posessem en ela as cabeças todas en aaz et en ordem assy com̃o os jnfantes naçerã, et a de Monõ Salido en cabo de todas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Almãçor mãdou entõ que o sacassem et foy cõ el ao paaço hu estauã as cabeças ẽna sauaa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et cona gram coyta que auya tomou hũa espada que uyu ẽno paaco, et [ma]tou cõ ela sete algozijs, aly ante Almãçor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Mays o arçebispo, com̃o se sentia sem culpa daquelo que llj disserã, poys que ouue acabado seu ofiçio, sayu da jgleia reuestido de toda vestimenta com̃o disera a misa, segũdo conta dom Lucas de Tuy e[n] sua estoria en seu latim; et foysse para o paaço del rey, du estaua o touro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Et era esso ante as portas do paaço del rey, du estauã ajũtados quantos altos omes auya en Asturas, que veerã a cortes para auer consello que fariã contra os mouros que lles destroyã todo o rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 206 |
Esse jnfante dõ Ordono, fillo del rey dõ Bermudo, ouue depoys a seu tempo ena jnfante dona Froylle Paaz estes fillos: dõ Affonso, dõ Paayo, dõ Sancho et dona Xemena. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 206 |
Esta dõna Aldõça foy moller de Paay Frorez, que era diacono, et ouue del estes fillos: o conde dõ Pedro, et dom Ordono, et dõ Pelayo, et dom Nuno, et a madre do conde dõ Sueyro et de seus yrmãos, et a condessa dona Tareyia de Carrõ, que fezo y a jgleia de Sam Zoyl martir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Os cidadãos de Leõ et d ' Astorga, [temendo] que ao outro ãno d ' adeante que uerria Almãçor cõ sua oste sobre elles, tomarõ os corpos d[os] rey[s] que erã enterrados en Leõ et en Astorga, cõ o corpo de Sam Paayo, et leuarõnos a Asturas, et enterrarõnos en Ovedo, ena jgleia de Sancta Maria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Et poserõ o corpo de Sam Paayo ẽno altar de Sam Johan Babtista. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Et foysse para Salas et, poy[s] que y chegou, forõsse para o paaço de Gonçaluo Gostez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Et, poys que entrarom ẽno paaço onde estaua o conde, desfiou logo Mudarra Gonçaluez a Rroy Valasquez et a todos os de sua parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 217 |
Com̃o Almãçor destroyo a çidade de Sanctiago et leuou ende as cãpaas para Cordoua |
[+] |
1295 |
TC 1/ 217 |
Pero con todo esto tomou as canpaas meores et leuoas cõsigo, por sinal de vençimento que auya feycto, et posoas por lampaas ẽna mesquita de Cordoua, et esteuerõ y lõgo tempo depoys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 254 |
Et hũu dia que hyã elles a seu paaço para falar cõ elle mãdoulle teer a porta que nõ entrassem, nẽ entrarõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 254 |
Et esto guysarõ Hayrã et Mondor polo torto et o pesar et o desdẽ que dissemos que lles el fezera ena entrada da porta do seu paaço. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 256 |
Et renouou outrossi o moesteiro de Sam Paayo, que destruyrõ os mouros, que era açerca dessa jgleia de Sam Johan. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Et o bispo dom Paayo sayu y outrossi cõ toda sa clerizia, et rreçebeuho muy bẽ et muy onrradamente cõ grã proçiçõ, et leuoo para Sancta Maria de Regla, et ouuiu y as missas entõçe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Et en todo esto sayrõ aquell[e]s fillos do conde dom Uela do paaço, et ouuerõ y seu consello mao et falso et de traiçõ com̃o matassẽ o jnfante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Et, pois que o ouuo morto, foisse para o paaço dizello a sua esposa, dona Sancha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Que o jnfante, seendo eno paaço falando cõ sua esposa, nõ sabendo nada de sua morte, quando oyo demãdar armas a grã pressa, diz que sayu aa rrua ueer que era et, quando uiu todos seus caualeiros mortos, pesoullj de curaçom, et choraua muy fortemente, ronpendose todo por elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et, por que a aquella sazõ era a guerra conos mouros tam grande et tam cotiaa, assi que os caualleiros et os condes et aynda os rreys parauã seus caualos dentro en seus paaços et, segũdo conta a estoria, dentro en suas camaras hu dormiã cõ suas molleres, por que, logo que oyssẽ apelido ferir, teuessem seus cauallos prestes et suas armas, por que sse podessem armar sem toda tardança para sayr alla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
A rreyna dona Eluyra mandou aduzer aquel cauallo, que lle el rrey tanto acomendara, et par[al]o en seu paaço, et fazerlli muy bõa cama, et penssar del muy bem de todaslas outras cousas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et, quando chegarõ aas portas do paaço desse dõ Pero, mãdou el aos porteyros que lli [nõ] abrissẽ a porta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 303 |
Et el rrey dõ Bermudo, atreuendosse en[a] forteleza de hũu seu caualo en que sija, a que chamauã Paay Uello quando chamar o queriã, asy como diz don Lucas de Tuy en sua estoria, (et et) ferio das esporas et meteuse per meyo das azes por chegar al rrey dõ Fernando et matalo se podesse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 368 |
Et mand[ou] fazer hũus paaços muy boos çerca do muro do alcaçer, por que lle nõ feze[se]m noio nẽhũu a elle nẽ a nẽhũus dos seus os mouros da çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 370 |
Et a cabo de rato leuantouse el rrey mouro para andar pelo paaço, et vyo el rrey hu iazia, et pesoulle muyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 375 |
Et, poys que o Çide entrou eno paaço seyu contra elle a jnfant[e] et rreçebeo muy bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
El rrey dom Afonso, teendo que auia ia mãdado del rrey por aqui[llo] que disso: "vayte agora", seuse do paaço et guisou com̃o se fosse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 395 |
Et, quando el rrey dõ Afonso seu do paaço, tomarõno seus vasalos per cordas per somo do castello et elles deçerõ cõ elle, et caualgarõ et andarõ toda [a] noyte, nõ sabendo el rrey desto nada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 395 |
Et el rrey de Toledo, outro dia grã manaa, enviou por el rrey dom Afonso, que veese a elle ao paaço, hu elle tijna seus mõteyros muy bem guisados et armados para o prender. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 405 |
Et, estando ẽno Espital do Temple, seruindo os pobres sete ãnos polo amor de Deus, (et) nũca ende quise venyr ata que Nostro Senor Ihesu Cristo lle fezo merçee que deu fogo nouo na sua lanpaa, en dia de çinquasma, per mão dos angeos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 416 |
Et, quando o Çide vio os [s]eus paaços destroydos et as suas gentes et os portaes et os curraes, tornouse contra ouriente et ficou os ge[o]llos a Deus, et disse: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 568 |
Conta a estoria que, outro dia ante que quebrasse a alua, fezerõ o sinal da cãpaa et ajuntaronse ena igreia de Sam Pero. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Et forõse logo para o alcaçer, hu estaua dona Xemena et suas fillas muy noblemente vestidas, et os paaços muy bem adubados de muy rricos estrados, et encortinados de muy nobles alfolas de ouro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Et forõ ao mayor paaço, hu estaua dona Xemena et suas fillas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et o curral era dentro eno alcaçer, çerca do paaço en que cada dia comia o Çide con sa conpanha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et, quando ouuirõ as uozes et o rroydo dos mouros, abrirõ a porta da casa do leõ et foronse para o paaço, hu estaua o Çide, et leixarõ a porta do curral aberta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et, depois que o leõ comeu et uiu a porta do curral aberta, enderençou ao paaço hu estauã todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et Diego [G]onçaluez, o mayor, nõ catou uergonça do Çide nẽ de si meesmo nẽ dos outros que estauã eno paaço et foise meter sub o [es]cano do Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et o outro, Fernã Gonçaluez seiu per hũu postigoo que auia eno paaço, que seya a hũu curraleio, que era bẽ de tres tapialles en alto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Et com este acordo foronse ao paaço hu estaua o Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Et buscarõ arte para seir do paaço et chamarõ seu tio Sueyro Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 594 |
Et os condes cuydarõ que posfaçauã deles et chamarõ seu tio Sueiro Gonçaluez; et seyrõ todos tres do paaço et forõse para a pousada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 611 |
Et, quando chegou mãdado a el rrey com̃o ya o Çide, prouguellj muyto cõ ele et mãdou que lli dessem os paaços de Galiana en que pousase. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 611 |
Tomade pousada enos paaços de Galiana et pousaredes çerca de mj̃. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 611 |
Senor, Deus uos de vida et saude, ca enos uossos paaços nõ cae de pousar nenhũu, senõ uos; mais, se teuerdes por bẽ, pousarey enos de Sam Seruande et sera mais sen noio; ca uẽ comjgo muy grã gente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 611 |
Et para auerdes mayor lugar en que façades uossa corte, fazela edes enos paaços de Galiana, por que ai mayor lugar ca eno uosso alcaçer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 611 |
Pois aqui sodes [ueudos], seredes manaa enos nossos paaços de Galiana et saberedes por que sodes aqui chegados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 613 |
Como o Çide mandou leuar o seu escano aos paaços de Galiana |
[+] |
1295 |
TC 1/ 613 |
Conta a estoria que el rey mãdou ir adubar os paaços de Galiana a Beeito Perez, seu rreposteiro (o) mayor, para outro dia, que sse auia de juntar ena corte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 613 |
Et ele enderençou o paaço mayor en esta maneira: (et) o solo estrado de tapetes et ençima cubertos de panos d ' ouro muy rricos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 613 |
Outrosi o Çide soube com̃o enderençauã os paaços de Galiana. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 613 |
Et mandoulli que fillasse o seu escaño de marfil, que ele gaanara cõ Valença, et que o fossem armar eno mellor lugar do paaço, çerca da sela del rrey, por que nẽhũu nõ lli fezesse mal nẽ desonrra eno escano. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 613 |
Et, desque comerõ, mãdarõ carregar o escano et forõ con ele aos paaços de Galiana. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 614 |
Conta a estoria que outro dia, depois que el rrey ouue oyda a missa, foisse para os paaços de Galiana, hu se auia de juntar aas cortes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 614 |
Et, el rrey entrãdo pelo paaço, yam cõ ele os condes de Carrom et outros condes et omes onrrados dos que nõ amauã o Cide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 615 |
Et caualgou o Çide cõ todos seus noueçentos et forõse para os paaços de Galiana, hu estaua el rrey atẽdendo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 615 |
Et, desque o Çide entrou pelo paaço, leuantouse el rrey a ele et rreçe beuho muy bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 625 |
Et teu yrmão Fernã Gonçaluez, cõna muy grã coyta que ouue, sey(nd)o do paaço fugindo et saltou en hũu curral que nõ era muy limpo; et, quando el et seus panos ende seyrõ nõ cheyrauã a musgo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 627 |
Et foy en guisa que os condes ouuerõ a leixar o paaço en pouca d ' ora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 627 |
Et elles ueerõ ante elle ao paaco, mao seu grado, queixandosse muyto que reçeberã muy grã desonra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 629 |
Et ficarõ eno paaço o Çide et todalas outras conpanas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 631 |
Conta a estoria que, liurado todo isto, segundo que auedes oydo, estando todos ena corte del rrey, entrarõ pelo paaço messegeyros del rrey d ' Arangõ et de Nauarra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 631 |
Et os condes de Carrom seirõ do paaço muy tristes et forõse para sua pousada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 642 |
Et o Çide enderençou ao paaço mayor do alcaçer, du estaua dona Xemena, sua moller, et suas fillas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 655 |
Et, pensando en esto, aa meyanoyte vio entrar eno paaço hũa gran claridade et hũu odor muy bõo et tam saboroso que [era] hũa marauilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 655 |
Et ficou o paaço cheo de moy bõo odor muy saboroso, tãto que era hũa grã marauilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 663 |
Et entrarõ eno alcaçer et catarõ todolos paaços et as camaras et nõ acharõ y cousa viua; mays acharõ y escripto en hũa parede com̃o o Çide era finado, per parauoas d ' arauigo que fezera Gil Diaz, com̃o o Çide era morto, mays que o leuauã en aquella guisa por uençer el rrey Bucar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 814 |
Et de todas estas cousas que aqui auemos dictas en poucas parauoas fala ende aqui a estoria mays conpridamente et diz asi: el rrey don Fernando apoderado de Cordoua et da mesquita, que elle fezo essa ora jgleia, entõçe o onrrado dõ Johan, bispo d ' Osma, chançeller do paaço del rrey, [con] dõ Gonçaluo, bispo de Cũca, et dõ Diego, bispo de Beeça, et dõ Adã, bispo de Palẽça, et dõ Sancho, bispo de Coyra, entrarõ essa ora na mesquita de Cordoua, que sobraua et uençia de feyto et de grandeza todallas outras mesquitas dos alaraues. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 814 |
Das canpanas outrosi de Sanctiago de Galiza que dissemos que tro[u]xera Almançor a Cordoua, por desonrra do poboo cristião, et esteuerõ ena mesquita de Cordoua, et seruirã y en lugar de lampaas, (et) el rey don Fernãdo, que fazia as outras nobrezas, fez entõ tornar aquellas cãpaas meesmas et leualas aa jgleia de Sanctiago de Galiza. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 830 |
Et ffoy cõ el o meestre dõ Paay Correa da ordĩ d ' Ocres, que o ajudou y muyto et muy bẽ en razõ das preitesia[s et] en grã custa que fezo, fazendo y muy gran seruiço a el et al rrey seu padre, teendo todauia muy gran custa, partindo de seu cõduyto pelas fortelezas et cõ quen o nõ tĩjna; et fezo y muyto bẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 830 |
Mays leixemos agora o jnfante dõ Afonso andar pelo rreyno de Murça, basteçendo fortelezas et asesegando esses mouros que se lle derã, et correndo et apremãdo esses outros lugares reuees que xi llj nõ queriã dar, et dõ Rroy Gonçaluez et o maestre dõ Paayo, et tornaremos a contar del rrey dõ Fernando, que ficara doente en Burgos, que foy o que fezo desque foy guarido. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 832 |
Et dõ Rroy Gõçaluez ficou cõ el rrey et o meestre dõ Paayo foy cõ o jnfant[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 835 |
Et o jnfante dõ Afonso, desque ysto por çerto soubo, cõ consello et cõ aviuamento do meestre dõ Paay Correa, que punou eno aviuar en este feyto, deytou suas ostes sobre ela et çerco grandes dias; et tãto a conbateu et a costrengeu de guerra et de gran fome que aujã, et cõ esto ouuerõse a dar et meter en merçee et en poder do jnfante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 835 |
Et o meestre dõ Paay Correa era y cõ elle, que se nũca del partio, et fez y muyto bẽ et teue y gran custa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 841 |
Mays o meestre d ' Ocres, dõ Paay Correa, et caualeyros bõos que auja cõ el rrey sabedores de guerra, consellauãllj que fosse çercar Seuilla, et que poderia por aquillo todo o al auer mays sen lazeyra del et de todas suas gentes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 842 |
Et el rrey dõ Fernando ficou en Alcala et ende enviou adeãte a dõ Afonso, seu yrmão et o meestre dõ Paay Correa correr o Axarafe de Seuilla, et enviou contra Xeres el rrey de Grãada et o meestre de Alcantara et seu fillo dõ Enrique. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 849 |
Com̃o o maestre dõ Paay Correya foy pousar da outra parte do rrio, su Eznalfarag |
[+] |
1295 |
TC 1/ 849 |
Don Paay Correa, maestre da ordĩ d ' Ocles, cõ sua caualaria, que erã ontre freyres et segrares duzentos et oyteẽta caualeyros, foy passar o rio, alende da outra parte, so Eznalfarag, a grã perigoo de si et dos que cõ el erã, ca mayor era o perigoo desa parte ca nõ da outra; ca Abemafõ, que a essa sazõ era rrey de Neura, estaua desa parte, et punaua de os enbargar quanto mays podia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 850 |
Capitolo dos que el rrey dõ Fernando mãdou passar da outra part[e] do rrio en ajuda do maestre dõ Paay Correya |
[+] |
1295 |
TC 1/ 850 |
Mays esse maestre d ' O[c]l[e]s, dõ Paay Correa, cõ seus freyres, da outra parte do rrio hu pousaua et u estaua tã afrontado ena guisa que auemos dito, el rey dõ Fernando, veendo o perigoo en que esse maestre don Paay Correya estaua cõ os mouros, disse que nõ era mesura de partir tam mal cõ os da outra parte do rio: ca elles erã mĩll caualeyros et da outra parte nõ erã trezentos, et que seria guisado de pasar ala algũus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 855 |
O meestre don Paay Correa et os outros ricos omes (y) don Rrodrigo Flores et Afonso Telez et dõ Fernando Yanes, que da outra parte d ' alende do rrio [su] Eznalfarag estauã, caualgarom contra Golles et conbaterõlla et entrarõla per força et matarõ quantos mouros acharõ dentro, et prenderõ muytos que leuarõ catiuos, et leuarõ ende muy grande algo que acharõ y. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 855 |
Dito auemos nos en com̃o o meestre dõ Paay Correa et os outros ricos omes don Rrodrigo Flores et dõ Afonso Telez et dõ Fernando Yanes, pousauã alende su Eznalfarag. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 856 |
Este meestre dõ Paay Correa, estando su Eznalfarag en seu rayal, ouue outrosi sabedoria de hũu arraz que seyra de Seuilla et passara a Tiriana por se meter en Eznalfarag. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 859 |
Hũu dia acaesceu que el rrey dõ Fernando que passou Aguadalquiuir alende, hu pousaua o meestre don Paay Correa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 880 |
Como se foy o arçebispo de Sanctiago et como dõ Paay Correa foy pousar u el pousaua |
[+] |
1295 |
TC 1/ 880 |
Et, desque o arçebispo foy ido da oste, o meestre dõ Paay Correya foy pousar a aquel lugar u el pousaua, et esteuo y cõ XXV (caualeyros) freyres soos, que y entõ tĩjn[a], et nõ mays, et de outra caualaria asaz pouca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 900 |
Et depoys moueo a rribeyra de Doyro aiusso, ffazendo grandes gerras a cristãos, ata que chegou a Ssantiago de Cõpostela et tomo[u] as cãpaas de Ssantiago et leuoas a Cordoua. |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 110 |
Esta cantiga f ez Pero Velho de Taveiros e Paai Soarez, seu irmão, a duas donzelas mui fremosas e filhas -d ' algo as[s]az que andavan en cas Dona Maior, molher de Don Rodrigo Gomez de Trastamar ' . |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 112 |
Esta cantiga fez Martin Soarez como en maneira de tençon con Paai Soarez, e é d ' escarnho. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 96 |
Et tãto cresçeo et vẽeo amáo siso ofeyto dos ydolos et das creẽças deles et do seu adorar, queos omẽs cõ grande et desmesurada codiçia de aver, que encomẽdauã acada cousa seu Deus quella gardasse, et faziam ydolos aaqueles deus cõmo adona Çeres, [deessa] das messes, et adona Paalla, [deessa] das [olyuas], et de saber, et de batalla, et adona Diana, [deessa] de caça et de castidade, et aVenus, [deessa] de fermosura, et aBaco, deus dos [vyños], et outrosi de todaslas outras cousas; et cõ grande loucura adorauã [a] estes ydolos em lugar de verdadeyro Deus Et quando achauã algũ omẽ ou moller que [ouvesse] cõplidamẽte algũa destas mañas, quer bõas quer máás, chamauãlle deus ou [deessa] daquela maña que avia, et [faziãlle] logo ydolos et adorauã os cõmo ofaziã, aaventura, quando o omẽ avya bõa ventura ou saya bem andante em algũa cousa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 7 |
Et d ' esta silua, RRodepe, foy señora Filij, que conçebeu [Demofon], fillo del RRey Eseo de Atenas et acolle o en sua terra et en seus paaços et en seus lugares. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Cõmo Media trouxo as eruas que avia mester para Esom Media en sua tornada d ' esta yda, quando chegou aos palaçios de Jaason, parou se ante elles, mays nõ chegou a a porta nẽ ao onbral d ' ela et esteuo fora dos [paacos] et en lugar que nõ esteuese su nẽgũ teyto nẽ ha cobrise al senõ o çeo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 46 |
Et en esta maneyra estauã todos los outros dioses et deesas ajũtadas ẽnos paaços del RRey Tãtalo, falando cada hũ de seus solazes et de seus amores et de seus avijmẽtos, cõmo erã as mayores donas, que lles acaesçeu. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 56 |
[et] despoys que [chegarom] ao paaço, rreçebeu ho moy bem el rrey et todos los que eram cõ el; et outrosi a rreyna, et todos seus fillos et fillas, et todo o palaçio, et toda a corte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 109 |
Et quando chegarom açerca da porta do paaço, virom y estar hũu pyneyro de ouro fino que fora feyto et fegurado por arte de nygromançia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
[Et as torres dos muros estauã bem carregadas de dardos et de paaos agudos metidos em ferros et moytas pedras et outros engenos tantos et de tantas maneyras que esto era grande maravilla.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 297 |
Et poserõ por los muros balesteyros et arqueyros moytos, et outros para deytar cantos, et outros para deytar paaos agudos metidos em ferros, en guisa que todos aqueles que se aos muros achegar quisesem nõ podesem [de] morte escapar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Cõmo Andromaca fugio cõ seu fillo, et cõmo os da çidade a defenderõ cõ el Quando Andromaca soubo que a Menalao queria matar, tomou a Leodomatã, seu fillo, ẽnos braços et sayo do paaço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Et sabede que en todo Greçia nõ moraua mellor rrey que el, nẽ mays paação, nẽ mays atreuudo, nẽ que mellor ajudasse a sseu amjgo, ca nũca lle ajuda demãdaríã que per el ficasse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Mays quen quiser saber as cousas cõmo auẽerõ, et este feyto todo cõmo passou, et quen gãañou en el ou quen perdeu, ou quen matou ou quen matarõ, ou quen foy couardo ou quen ardido, ou foy mao ou bõo, ou quen foy uilão ou paação, ou feo ou aposto, ou arrizado ou flaco, ou barnesco ou escasso, ou mãsso ou sañudo, ou quen ouuo grã prazer ou grã pesar, ouça a mj̃ o que lle eu disser, et ben me crea, que lle cõtarey segundo cõmo eu achey en escripto perla [mão] de Cornelio. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 232 |
Et mãdou que o laurassen et que lle fezessen y moy bõas pousadas et moy bõos paaços en que morasse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 232 |
Et sabede que as feyturas do sobrado que erã de ouro fino et os esteos de tódoslos paaços erã de cristal, moy ben laurados et todos en obra enleuada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 232 |
Pero tanto uos digo que, do primeyro paaço ata o postremeyro, auj́a ben dez moradas moy ben feytas de moy bõas casas et de moy bõas torres, en que erã pintadas moytas bõas estorias estrañas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Desý foysse ao paaço et cõtou al rrey Príamos, estando y seus fillos todos et mays de mill caualleyros, toda sua rrazõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 247 |
Et semellaua que o paaço estaua senlleyro, ca home que y estouesse nõ dezía palaura. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
Ca eu ey de veer tã grã coyta, quando vir as torres et os muros de Troya destroýdos, et veer astragar as pousadas et os paaços tã nobres. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 267 |
Elena, sua yrmãa, foy espello et frol das outras donas, et mays nobre de tódaslas que Deus fezo en pareçer, et mays paaçãa, que sobre todas ouuo prez de apostura et de beldade; ca, assý cõmo a rrosa vençe a tódaslas outras flores en paresçer, assý vençía ela a tódaslas outras donas do mũdo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 275 |
Sabede que dos de Troya nõ auj́a y mellor caualleyro nẽ mays vrgulloso, senõ Éytor, seu yrmão, que foy segurament señor de armas sobre tódoslos do mũdo, segundo Dayres afirma, que ueu todo et que nũca mẽteu de nehũa cousa que dissesse; ca el diz que Éytor foy frol de tódoslos caualeyros et seu yrmão Troylos que lle teuo moy ben lealdade et hyrmãdade, en seer moy bon caualeyro et moy paação et moy cortés en proheza, et outrossý en seer moy grãado sobre todos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 286 |
Vaamos todos ao paaço que he chamado Élida, et façamos moyto agiña aparellar hũ sacrifiçio aa diosa, ca per força nos cõuén de lle sacrificar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 291 |
Et forõ descaualgar aa porta do paaço hu el rrey Príamos sij́a cõ todos seus fillos et cõ moytos rreys et duques et prínçepes, que seeríã longos de cõtar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 291 |
Et quando chegarõ aa porta do paaço, virõ y estar hũ pineyro de ouro fino, que fora feyto et trageytado per arte de njgromãçia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 292 |
Qvando Diomedes et Olixas entrarõ perlo paaço hu el rrey sij́a, os que y estauã leuãtárõsse cõtra elles, et rreçebéronos moy ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 294 |
Da uolta que creçeu perlo paaco |
[+] |
1370 |
CT 1/ 294 |
Perlo paaço creçeu grã uolta do que Diomedes disso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 363 |
Et Éytor foy descaualgar a hũ paaço moy bõo et moy rrico, et foy moy ben rreçebudo de sua madre et de seus yrmãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 363 |
Et depoys que ouuo estado hũa grã peça cõ Éytor, foysse pera seu paaço et mãdou dar moy ben de comer a sseus caualeyros. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 384 |
Despoys desto tornousse ao paaço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 386 |
Et leuãtousse et foysse jndo perlo paaço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 391 |
Desý espedírõsse todos, et seýrõsse da cámara, et fórõsse ao paaço, hu todos auj́ã de comer cõ el rrey Príamos, que llelo aquel día deu francament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 409 |
Et tãto andarõ todos tres ata que chegarõ ao paaço del rrey Príamos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 421 |
Breçayda, que era moy sisuda et moy paaçãa, rrespondeulle moy sisudament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 421 |
Et uós sodes tã bõo caualeyro et tã preçado et tã paação, per cõmo me a mj̃ semella, que eu nõ quería per nehũa maneyra que entẽdessedes de mj̃ cousa desagisada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Et foy tomar ẽnos braços Aternates, seu fillo mays pequeno, et tornou logo ao paaço hu estaua Éytor armãdosse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et trouxérõno ao paaço de Éytor, hu el estaua, et foy sete ou oyto uezes amorteçido, et coydarõ que era morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et forõ todas enpús del ata o paaço et, quando y chegarõ, moytas caerõ amorteçidas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 469 |
Pois que todos ouuerõ seu doo acabado, tomarõ o corpo d ' Éutor et metérõno en hũ paaço, que era p(r)intado et laurado muy nobrement d ' ouro et de prata et de pedras preçiosas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 471 |
Despois desto, estes maestres poserõ ante as ymágẽes lánpaas d ' ouro, et ordinárõnas per tal maestría et per tal soteleza que nũca quedauã ardendo, de día nẽ de noyte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 516 |
Desí tirárõlle o pedaço da lança, et entrarõ cõ el ẽna uila, et leuárõno ao paaço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 532 |
Et por ende nóslos deuemos destroýr et cofonder per força, et deytalos fora da terra, et desherdalos, et achãar as torres et os muros, et queymar et derribar os paaços et as casas, et abaixar a çidade toda, ca assý noslo an prometudo os dioses, et outorgarõ, et nos segurarõ ende ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et dentro ẽno tenplo auía grã claridade das lánpaas que y estauã açendudas, pero Achiles ia muyto aduro podía ueer, que o uiso se lle tornaua; et nõ podía estar porlo sange que se lle ýa muyto, pero fezo hũa yda, cõ sua espada ẽna mão, et matou dous deles et chagou çinquo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 636 |
Outro día gram manãa forõ grandes conpanas ajuntadas ẽno paaço del rrey Príamo por oýr o mãdado das preitesías que os gregos demãdauã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et seýu do paaço logo et fuise pera sua cámara, triste et coytado, que nõ podía falar paráuoa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 642 |
Os que ficarõ ẽno paaço falarõ entre si, et touerõ por bem que Antenor tornase aa hoste, et que pregũtase aos gregos que preytesía queríam que lles os troiãos fezesem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 644 |
Et quando os uirõ ẽna uila, eýnda nõ era bẽ manãa, fezerõ logo ajuntar tódoslos da uila ẽno paaço del rrey Príamo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 644 |
Alý creçeu entonçe hũa uolta et hũ rroýdo grãd et uozes estrayas et derrancadas de contra o paaço del rrey. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 644 |
Et bem coydarõ os outros que estauã ẽno paaço que quiríã prender aquelles dous rreys. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 646 |
Ulixas et Diomedes se tornarõ entõçe cõ Antenor ao paaço del rrey Príamo, muy pagados do que auí[ã] falado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 658 |
Que, ante que o día fose craro, forõ mortos mais de dez mil omes, et as casas derribadas, et os paaços, que erã laurados de mármol uis, forõ todos destroýdos et desfeytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 658 |
Et tã grande era a morte que en eles fazíã que ia os ástragos dos paaços preçados et das casas todos erã cheos de sange, et perlas rruas corríã os rríos do sange, tã grandes que en lugares y auí[a] que entrauã os caualos ata as çinllas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 662 |
Et as torres grandes et preçadas, et os cubetes ben laurados, et os paaços p(r)intados d ' ouro et d ' azur cõ muytas pedras preçiosas, todos forõ achaados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 688 |
Et fezerõ as torres moytas et muyto espesas, et os paaços muy rricos et muy nobles, et os tenplos muy fremosos, que bẽ uos digo que a uila fuy tã bẽ apostada et tã (bẽ) forte que por nihũa maneyra nõ podería seer cõquista, nẽ temía guerra de lugar que ẽno mũdo fose. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 733 |
Qvando Andrómaca oýo que a Menalao quiría matar, tomou a Leõdromata, seu fillo, ẽnos braços et seýo do paaço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 733 |
Et sabede que Menalao fora logo alý morto, que nõno podera cousa do mũdo liurar, se se nõ tornara ao paaço. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Et Rrulan leuaua na mão un moy boo paao rretorto com̃o cajado cõ que dou a el todo o dia moy grãdes feridas, mais nõ lle enpesçia nada; et daualle outrosi cõ moy boas pedras rredondas et rregeas de que jaziã moytas ẽno cãpo, et asi lidou cõ el ata meo dia; nõ se poderõ enpeesçer, et depois poserõ ontre si tregoa, et Ferragudo ouve sono et deitouse a dormir, et Rrulã, que era caualeiro mãçebo moyto ensinado soposolle hũa pedra su a cabeça que dormise mais folgado. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Et Ferragudo desque dormio asaz espertouse et asentouse Rrulan cabo del, et pregũtoulle com̃o era tã forte et tã rregeo que lle nõ enpençia espada nẽ pedra nẽ paao, et o gigante lle diso: - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 157 |
Et suso ẽno paaço soem seer tres altares: hũu he o altar de san Migeel Arquangeo, et o outro altar he, a destra parte, de sam Bieyto; et [o] outro altar he, ẽna siestra parte, de san Pedro et de san Pavlo et de san Nicolao bispo, et sol y seer a capela do arçibispo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 167 |
DAS TRES LANPAAS QUE ESTAN ANTE O ALTAR Ante o altar estã depunduradas tres laãpaas grãdes a onrra de Ihesucristo et de Santiago, aquela que esta ẽno meogo he moy grãde et moy bẽ laurada en maneira de m[o]rteyro, et tẽ dentro en si sete couselas en semellança de sete galardões do Spiritu Santo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 226 |
Et entõ tomarõ armas et paaos et forõ catando que saysen da nuve et quisesem soterrar o corpo et fezesen o que diseram. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 69 |
Jtem outro freo a que dizen adataldom ha o moso mais longo que os outros, et chega ao paadal do Cauallo et tem a boca do Cauallo rrecadada no moso do qual ha moitas fallas et desvariadas. Et este he mais forte et mais cruu dos outros freos. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 93 |
Et Depois fillem dous homes senos paaos rredondos et nedeos et vntenos dazejte caente et ponanllos nedeeamente premendoo da hũa parte et da outra começando na deanteira et yndo premendo o uentre et os jllaes rrigiamente contra a çaga con aquelles paaos et pois que asy esfregaren et trouxeren o uentre saqem as ditas estopas ou panos do cuu do Cauallo et caualgen en el et lleuenno en pequeno paso contra llugares montossos et de reita andando porllos ditos llugares ataa que esterqe ou llançe fora a dita decauçon que lle dentro meteron ou que faça huun ou o all. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 107 |
Para esto ual hũa peça de paão apertada a cabeça et despois hu[n]tar aquel paao con sabon mourisco, et metello lleuemente dentro nos Nares, et tirallo ende llogo porque se lle esto a meude fezeren linpase o celebro marauillosamente. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 113 |
Auen as uezes que se faz na boca do Cauallo hũa enfirmidade de jnchaço ou de llandooas llongas en maneira de amendooas que apertan de dentro as qeixadas tanto que o cauallo non pode comer, et aas uezes jnchase toda a boca et o paadal tanto que adur pode comer, et chama a esta enfirmidade mal de boca. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 113 |
Et se porlla sangria ou porllas outras curas sobreditas as sobreditas landooas non menguaren, aberta a boca do Cauallo Como dixe, tallem aquellas landooas de raiz danbas llas qeixadas con fero cunbo fillandoas et tirandoas asy fora, llaua as chagas con sal et con saro de Cuba Et se ouuer o paadal jnchado, aberta primeiro a boca como dixe, fende o paadal ao llongo con llançeta ben aguda et esfregalle a chaga do paadal fortemente con sal non mudo et asy se liurara husando das cousas sobreditas. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 119 |
A esta door que chama espaaduras se foren duras poerllas desuso, ante que as tires, para amollentar o maluisco et as couues pisadas con exulla uella de porco, todo ante coito en hũa olla ou senon porraslle a alosna que he asente et a alfeuega et o gigante todo solto con exulla de porco et depois que se cozer pisase todo moi ben et poeerse a ençima como enprasto. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 119 |
et este amollantamento se faça ante que fendam as espaaduras ou que lle llançe o rossalgar como ante dixe. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 155 |
Remedyo contra as enpaaduras que ueen do agooamento mal curado. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 101 |
Que rre(g)erõ a santa cathedra apostolica, foron os obispos de Yria fasta don Diego Paaes que foy o vltimo obispo de Yria. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 122 |
Et leuant(a)rõ por papa o dito Pascasio, que viera a España por cardeal delegado, o qual Ja oyra et sabia ben toda a discordia et priJon do dito don Diego Paaes, que Ja todo ante el fora trautado enõ conçilio de Liõ. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 122 |
Et declarou o dito don Diego Paaes seer Jndigno de tanta prelaçia, porque a rregera mal et se leuantara en ponpa et soberbea. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 130 |
Et porque a santa Eglleia de Cõpostella, que lle porla graça de Deus fora encomendada, fora por gran tenpo desolada de pastor nõ avendo ende obispo nj̃ clerigos, saluo poucos et muy rrudos, nj̃ paaço arçobispal, começou ende Junto cõ a dita eglleia huũs paaços de bobeda cõ huã conuenjente torre. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 130 |
Et elas asy começados, cõ aJuda de Deus, en breue tenpo os trouxo a perfeyçõ, aos quaes agora dizẽ os "paaços vellos". |
[+] |