1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Sola fuste, senlleira, || Virgen, sen compan[n]eira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 108 |
[Et nos acomendemonos a aquel senlleyro] Deus que fezo todalas cousas do mũdo et que e(ra) poderoso de dar et de toller a quẽ el quer, [et] nõ demos nada por taes cousas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 23 |
[cõmo el tomara destes] Pero sobresto dizẽ que nõ ha dolor tã grande nẽ tã longo por moyto que dure, que atẽpo nõ passe et ho omẽ nõ oluyde; diz Josepho ẽno segundo capitolo que atãtos ãnos cõmo erã pasados, morto Abel et desterrado Caym, que veẽdose Adam sem fillos, et sem outra [cõpaña], et senlleyros el et Eua, que coydaua algũas vezes em aver outra gẽeraçõ, et que era em grande estreytura cõ myngoa de fillos et cõ desejo deles; et viase da outra parte em grande tristeza, asy cõmo diz Strabo, ohũ por la promyssom et jura que fezera, de nõ passar asua moller seo quebrãtasse, aoutra rrazõ por quese nẽbraua quelles disera Deus cresçede et enchede aterra, et seede [moytos], em ella, et seo nõ fezese, et aquela jura et promyssom pasasse, que cayria em grãde erro cõtra Deus outra vez. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 225 |
"Toma teu fillo Ysaac que feziste senlleyro et que moyto amas, et vayte cõ el pera terra de visiom, et em Judea ha hũ lugar que acharas y quee dito terra de visyom, et esta terra mostrarey Eu aty. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 369 |
Et Telogomus se partio de aly soo et senlleyro que nõ quiso que õme cõ el fose et leuaua seu manto et sua saya et seus panos moy ben tallados et moyto apostos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 247 |
Et semellaua que o paaço estaua senlleyro, ca home que y estouesse nõ dezía palaura. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 739 |
Et Telégonus se partío d ' alý soo et senlleyro, que nõ quiso que cõ el õme fose. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 19 |
Et este senlleiramente ontre os outros apostolos por la sua santidade, que era moi grãde, leixauano os judeus entrar en Santa Santorum que era o lugar mais santo nẽ mais onrrado que eles avian segundo sua lee. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et despoys que a lide foy acabada, segundo avedes oydo, Rrulan estando senlleiro, começou a catar cõtra os mouros, et estaua deles moyto alongado, et achou hũu mouro moy negro, et jazia cãsado ascondudo ẽno mõte da lide en que fora, et pre[n]deo et legoo moy fortemente a hũa aruore cõ quatro pertegas, et leixoo y legado, et sobio en hũu monte et parou mentes aos mouros et vio que erã moytos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
En entõ Rrulã moy cãsado das chagas et da lide en que fora, et cõ grã pesar dos prinçipes et caualeiros que ali morrerã, et coydando ẽnas feridas que tragia, foyse yndo por los montes senlleiro et chegou ao pee do monte de Rroçauales, et ali deçeu do caualo en hũu prado moy boo, cabo de hũu penedo de marmore, so hũa aruore que y estaua. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Deus, ca de todo as poder et as sobre toda las cousas et sobre lla[s] ordẽes que som chamadas cherubym, et vees os abisos, a ti ergemos nosas mãos et nosos braços en semellança de cruz, que ajamos en ti folgãça ca tu es senlleiro cõ teu padre, et teu padre en ti cũ o Espiritu Santo. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 101 |
Et depois çinllalle aquella cuberta, et este asesegado naqel lugar ataa que se cunsuma toda a suur del, et depois desto esfregalle os nerueos et as coixas ameude con azeite ou con manteiga, depois faze çenrrada de çinza das pallas do trigo et das allas pallas et das maluas, todo qeimado desuũo, et desta çernada caente qual a poder sofrer feiranlle as coixas et os neruos e non no mouer daquel lugar caente, et vusenlle destas cousas ataa que torne a seu estado. |
[+] |