| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Torto seria grand ' e desmesura || de prender mal da Virgen sa figura. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Esta .LXI[I]. é como Santa Maria deu o Fillo a hũa bõa moller que o deitara en pen[n]or, e creçera a usura que o non podia quitar. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Resurgir pode e faze -los seus || vive -la Virgen de que naçeu Deus. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Fol é a desmesura || quen dulta que tornada || a Ostia sagrada || non é en [carne pura]. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Loar devemos a que senpre faz || ben, e en que toda mesura jaz. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | A que faz o ome morto | resurgir sen nulla falla, || ben pode fazer que viva | outra morta animalla. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | A Reyn[n]a en que é | comprida toda mesura, || non é sen razon se faz | miragre sobre natura. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Esta .CCC.XXXIIII. é como Santa Maria de Terena resurgiu un ome que morrera de sandeçe, e tornó -o são. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | De resurgir ome morto | deu Nostro Sennor poder || a sa Madr ' , e toda cousa | guardar de se non perder. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Esta .CCC.XLVII. é como Santa Maria de Tudia resurgiu un menino que era morto de quatro dias. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | A Madre de Jesu -Cristo, | o verdadeiro Mes[s]ias, || pode resurgir o morto | de mui mais que quatro dias. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Fremosos miragres [mostra] | a Madre de fremosura || e grandes, ca á vertude | do mui gran Deus sen mesura. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Quem por serviço da Virgen | mete seu corp ' en ventura, || de tod ' ocajon o guarda, | ca é Sennor de mesura. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | O ffondo do mar tan chão | faz come a terra dura || aos seus Santa Maria, | Sennor de mui gran mesura. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | A que por mui gran fremosura | é[ste] chamada Fror das frores, || mui mais lle praz quando lle loan | seu nome que d ' outras loores. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Macar é Santa Maria | Sennor de mui gran mesura, || muit ' estranna quen por ela | mente ou faz falsa jura. | [+] |
| 1264 | CSMp Pauta/ 39 | Esta terceira é como Nostro Sennor resurgiu e como se mostrou aos Apostolos e aas tres Marias. | [+] |
| 1264 | CSMr B/ 276 | [Como Santa Maria deu o fillo a hũa bõa [dona] que o deitara en pennor, e creçera a usura que o non podia quitar; e começa assi:] | [+] |
| 1264 | CSMr B/ 416 | [Esta terceira é como Nostro Sennor resurgiu e como se mostrou aos Apostolos e aas tres Marias.] | [+] |
| 1295 | TC 1/ 8 | Outrosy forõ en este feyto presentes deante omes d ' alta et muy bõos: dom Or dono, fillo del rrey dom Rramiro; dom Garçia, yrmão del rrey, que era outrosi chamado rey, [ca el rey] dom Ramiro tanto foy de grã bondade et de grã mesura et tãto ama[ua] o yrmão que o fezo outrosi cõpaneyro. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 27 | Et os d ' Allaua souberõno et ouuerõ grã medo del rey pollo que aujã feyto et acordaronsse de sse meter en suas mãos et en seu poder et sua messura, et pidindolle mercee et prometendolle de lle nũca errar, mays que llj seeriam lea[a]s uasalos daqui endeant[e]. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 52 | Et el rrey foy tam mesurado que lle perdõo[u] sen outra agraueza. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 73 | Et hũu destes condes ffoy Nunu Ffernandez, et o outro Almõdar Aluo, et sseu fillo don Diego et dom Ffernãdo, fillo de don Anssur. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 83 | Ca se por algũa nossa culpa caemos nos ena tua yra, peçoche polla tua merçee et polla tua piadade et polla tua mesura, que se tire a tua sana de sobre nos. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 90 | Rrogote por Deus et por tua mesura que seias meu ospede, et darch ' ey pan d ' orio que comas, ca nõ teno trigo, et do al que poder auer. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 97 | Onde uos envia dizer que se lle querredes enmẽdar estas querrellas que a de uos et mellorar assi co mo for dereyto, que uollo gradeçera, et faredes en isto uossa bondade et uossa mesura; se nõ, que uos envia desaffiar. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 100 | Et a uossa grã cobijça nos faz oluid(r)ar o que seria mesura. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 111 | Et elles entõ oyrõ o que o cõde dizia, mesurãdo o feycto en que estaua et estãdo en esto en que era, teuerõ que o mellor que poderia seer que aquelo era que o conde dizia. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 126 | Et depoys que o deytarõ nos ferros meterõno en priiom en Castrouello et, como llj tijnã sana, deronllj maa priiom et muy forte, et forõ muy desmusurados contra el, que llj nõ quiserõ leixar nẽhũu dos conpaneyros que llj teuessem cõpana. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 126 | El rey uyu que o conde dizia mesura et dereyto, [et] soltou entõ os caualeyros et enuioos para Castela. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 134 | Et o arçipreste, com̃o era ome mao et sem mesura, dissolle: - | [+] |
| 1295 | TC 1/ 140 | Onde uos eu rogo que seiades tã mesurados que roguedes ao conde et que trauedes con el que me de meu padre. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 140 | Senor, pedimosuos por uossa mesura que nos ouçades. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 140 | Et faredes en elo gram mesura. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 150 | A condessa enviou logo dizer al rey que lle rogaua muyto, com̃o a senor boo et mesurado, que mandasse sacar o conde (os conde) dos ferros, "et dizedelle que o caualo trauado nũca bem pode fazer fillos". | [+] |
| 1295 | TC 1/ 152 | Et demays atreuyme ena uossa mesura et teño que fige muy [bem]. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 157 | Et, com̃o quer que algũus o mesurassem, era tarde, ca aquel dom Gonçaluo era alõgado ia del rey. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 166 | Et, ontre todalas outras fremosuras que uy[u en] el, uyolle muy fremosas mãos, que nũca uyu a ome nẽ a moller. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 172 | Et Alm[ã]çor, segudo conta a estoria, rreçebeu(o) o auer que lle derõ, et nõ ia por cousa que ouuese mester, mays por mostrar contra elles sua piadade et sua mesura. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 175 | Gonçaluo Gonçaluez, quando uyu que nõ auya y outra mesura nẽ mellor que aquela, tomou ẽna mão o açor que lle tijna o escudeyro et foy dar a Rroy Valasquez cõ el hũ[a] tã gram ferida ẽna cara, a uoltas cõno puno, que todo llo quebrãtou daquel golpe, de guisa que logo lle fez quebrar o sangue pelos narizes. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 182 | Et deytousse a seus pees et pediolle por merçee que lle pesasse daquella desonrra que ela auya rreçebuda de seus sobrinos, et que por Deus et por sua mesura que lle desse ende dereyto. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 244 | Et todoslos que o assy uijã yr apressurado por batalla, marauill[au]ãse ende muyto por aquillo, ca sempre o virã iazer ençerrado en seu alcaçer, et que enviaua todoslos mays dos dias seus mandadeyros aos berberis prometerllj muy grandes dões et muyto algo, se llj quisesẽ obedeeçer seu senorio. Çuleyma, en hũu cõ os berberis que erã cõ el, enviauã cada dia dizer a Ysem que llis peytasse et llis desse de seu auer dõde elles fossem pagados, senõ que se nõ partiriã de fazerllj mal. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 281 | A rreyna mesurou en ello et teuo que poderia seer aquillo que o caualleyro dizia, et nõ deu o caualo ao fillo. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 288 | Et, desque vio que nõ queriã tomar en si mesura et que usauã per ello a mal fazer, nõ llo quiso mays sofrer, et aguisou en maneyra que hũu dia ena çidade d ' Osca, en hũu curral das suas casas, fezo matar XI ricos omes, cõ os quaes morrerõ muytos caualeyros. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 307 | Et este rrey dõ Fernãdo, ante que reynasse, ouue en sua moller dona Sancha, yrmãa del rey dõ Bermudo, dona Orraca, que foy a primeyra filla, et foy muyto ensinada dona de custumes et de bondade et de fremosura; et depoys dela ouue dõ Sancho et dona Eluira et don Afonso et dõ Garçia. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 308 | Et elles gradeçeronllj muyto a merçee que llis fazia et forõse para suas terras, bẽeyzendoo et loandoo muyto porla gran mesura et merçee que contra elles fezera. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 312 | Et el rrey dõ Fernãdo era home de bõo talente et pesoulj muyto porlo mal que reçebera do yrmão; et pero cõ mesura et con piadade nõ llj quiso tornar cabeça a ello et foyllj sofrendo muytas cousas. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 350 | Entõ mostrou contra elles a fortoleza que tĩjna no curaçõ, nõ querendo que ouuesem nẽhũa cousa, senõ o que lles elle dese per sua mesura. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 367 | Et ya cõ ela o conde Pero Ansures. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 367 | Et ela et dõ Pero Ansures falarõ cõ o Çide que os ajudase et lles fose boo contra el rrey, per que sayse el rrey dõ Alfonso da priiõ, cõ tal condiçõ que entrase mõge en Sam Fagũdo. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 367 | Et entõ ela ficou os geollos ante el rrey dõ Sancho, et o Çide et dõ Pero Ansures et outros muytos cõ ela, et pedirõ merçee por el rrey dõ Alfonso. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 367 | Et depoys desto, elle seendo ẽno moesteyro, ouue seu consello cõ dõ Pero Ansures et seu da mõgia et foyse aos mouros a Toledo, al rrey Alymymõ, que o reçebeo muy bem et que lle fezo muyta onrra, et deulle muy grande auer et muytas dõas. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 368 | Et (que) forõ estes: dom Pero Ansures et Fernãdo Ansures et Gonçaluo Ansures, seus yrmãos. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 371 | Et el rrey dõ Afonso en esta sazom ouue por cõselleyro o conde dõ Pero Ansures. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 374 | Et, desque a ou[u]e bẽ mesurada, disso contra os caualleyros: - | [+] |
| 1295 | TC 1/ 377 | Outrosy tomou a terra al rrey do Alfonso et fezeo yr a terra de mouros estar[r]ado com̃o se fose aleyuoso, et foy tam desemparado que nõ foy cõ el senõ dõ Pero Ansures et seus yrmãos. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 392 | Dom Pero Ansures era de grãde entendemento et sabia muy bem arauigo. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 392 | Et dõ Pero Ansurez sacoo a parte do camjno et cortoulle a cabeça. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 392 | Et, estãdo en cabo dõ Pero Ansurez ẽno camino, chegarõ os mandadeyros de dona Orraca, que lle contarõ todo o feyto com̃o era. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 392 | Dõ Pero Ansurez (que) tijna que, se el rey mouro soubese a morte del rrey don Sancho, que nõ leixaria vijr el rrey dõ Afonso et que o prenderia ata que lle fezese grandes posturas. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 392 | Et dõ Pero Ãsurez dissolle que o nõ fezese por nẽhũa guisa. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 395 | Dom Pero Ansurez, com̃o era de grãde entendemento, mandou poer muytas besta[s] fora da vila, muy bem guisadas, que o nõ entendese nẽgũu. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 431 | Et el surisouse contra dõ Aluar Fanges et disso: - | [+] |
| 1295 | TC 1/ 436 | Et o Çide era de grã mesura et diselle: -Conde, comede et beuede et seede seguro, se comedes, que uos soltarey. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 443 | Et foy preso el rrey d ' Arrangõ et muytos altos omes, que forõ estes: o bispo dom Rramõ, et o conde dom Sancho Sanches de Pãpelona, et o conde dom Martinho de Portugal, et Gustios Nunes, et Muno Sanchez de Galiza, et Muno Soarez de Leõ, et o abade de Sagorie, et Yenego Sanchez de Conchasom, et Yemẽ Sanchez de Beruel, et dõ Pero Ansurez, et dom Garçia Ansurez, seu sobrinho, et Sancho Sanchez de Panpelona, et o neto do conde dom Sancho et Fernam Gonçaluez d ' Arangõ et Sancho Garçia de Alcaçer, et Vaasco Sanchez, et Sancho Gomez, moordomo mayor del rrey, et Garçia Diaz, et mays de mil omes de prestar, muy onrrados, que nõ podemos contar. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 492 | Mays o Çide cõ mesura, por que o prendera ia outra uez, nõ queria lidar cõ elle, et envioullj dizer que se fosse ende. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 498 | Et tornouse contra o Çide muy omildosamente et parouse a sua mesura, que fezese delle como teuese por bẽ. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 498 | Et, desque trouxerõ o auer ante o Çide, elle foy muy mesurado et soltoullis ende muy grande algo, et fezo contra elles muy grã mesura. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 561 | Et, depois que foy sabudo pela çidade de Burgos o bẽ et a mesura que o Çide fezera contra os judeus, en lljs quitar as arcas da area et das pedras, teuerono por muy grã marauilla. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 561 | Et nõ quedauã falando ena mesura do Çide et da sua lealdade, beeizendo[o] et rogando a Deus por elle, que lli acreçentasse a onrra. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 593 | Desi tornaronse, roubando o canpo, en que acharõ muy grande auer a desmesura: en ouro et en plata et en aliofre et en pedras preciosas et en caualos et en tendas muy nobres et en ganados et en camelos de todas maneyras et en bufalhos, que erã tantos que era marauilla. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 627 | Et el rrey disellis que se defendessem cõ razõ et cõ mesura et que non trouxessem mal o Çide, ca nõ era para trager mal, ca elle guardaria o dereyto d ' ambalas partes. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 639 | Et, quando ysto vio, Gonçaluo Ansures, seu padre, começou a dar muy grandes uozes; et, cõ muy gran doo que ouue de seu fillo, ouue a dizer: - | [+] |
| 1295 | TC 1/ 642 | Et, quando ysto oyo, o parente do soldã ouue muy grã prazer por quanta mesura dizia o Çide, et entendeu muy bem que era nobre om̃e. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 648 | Et os jnfãtes aujã nume. . . o d ' Arangõ, que casou con dona Sol, don Sancho, fillo del rrey don Pedro d ' Arãgõ que prendera o Çide ena batalla, asi como o a contado a estoria; mays, catando a muyta mesura que o Çide fezera contra elle eno soltar da priion, et que llj mandara dar todo o seu, et catando os bẽes que eno Çide auja et os grandes feytos que fazia, teue por bem que casasse seu fillo cõ sua filla, por que de tã alto linagẽ como o Çide ficasse en Arãgõ. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 655 | Eu [soo] San Pedro, principe dos apostolos, que veño a ti con mays apressurado mandado que o que tu nõ coydas del rrey Bucar. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 655 | Amjgos et parentes et va salos leaes, bem sabedes os mays de uos com̃o rrey don Afonso me ouue deytado da terra per duas uezes; et os mays de uos, por uosa mesura, fostes comjgo et aguardastesme sempre; et fezonos Deus tanta merçee a mj̃ et a uos, que vençemos muytas lides de cristãos et de mouros. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 674 | Et peçouos por merçee et por mesura et por onra desta sua signa que mj mandedes dar esta presa. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 682 | Cõta a estoria que, depoys que finou el rey dõ Afonso et el rey d ' Arãgom sse apoderou da terra, a reyna dona Oraca tolleu [a terra] ao conde dõ Pero Ansurez, seu amo, que a criara, gradeçendolle mal quanto bem et crianç[a] llj fezera. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 682 | Et elle tornou a terra a dõ Pero Ansurez, et elle fezollj menagem por ela. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 682 | Et per consello do conde dõ Pero Ansurez fezo logo cortes. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 682 | Et o conde dõ Pero Ãsurez, quando uyu o preyto desta guisa, por fazer lealdade et por conprir o deuedo que auya cõ sua senora, deullj a terra et foysse para el rey d ' Arangõ muy bem aconpanado et muy bem vestidos, elle et toda sua gente. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 682 | Et este feyto foy muy loado ao conde dom Pero Ansurez. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 685 | Et respondeu a elo com̃o ome de bõo entendemento et mesurado: - | [+] |
| 1295 | TC 1/ 685 | Muyto gradesco a meu fillo el rey a mesura que me enuia dizer et por que me quer para sua ajuda. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 718 | Et el rrey dõ Fernando era boo et muy sisudo et de grã mesura; | [+] |
| 1295 | TC 1/ 730 | Et depoys desto veeõ a sua mesura, conoçẽdo que llj errara. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 759 | Et, desque finou a rreyna dona Leonor, foy muy chorada per toda a terra, ca foy muy sisuda et muy mesurada et muy ensinada dona et muy amiga de seu marido, et foy muy conplida en todos bees. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 777 | Et por uerdade quanto era a madre bẽno mereçia; ca era dona de bõo entendemento et uerdadeyra et mesurada et muyto ensinada dona, et foy lume et espello de Castela et de Leom, et todos catauã por ella et por seu entendemento se guyauam. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 777 | Et bem deuedes entender que fazedes uosso mal ẽno mal que a mj̃ fazedes; et, se uos quiserdes, ia mesura deuia y a ualer; ca eu vedar o poderia a todo rrey de Leõ, mays nõ posso a uos que sodes meu padre, nẽ seria cousa guisada; mays conue[n]mo de sofrer ata que uos entendades o que fazedes". | [+] |
| 1295 | TC 1/ 799 | [Et] o hũu porlo apelidamẽto que era ena terra de todalas partes, et o outro porlo mandamento apressurado de Abehũc, começarõ a vĩjr mouros de todas partes. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 799 | Abehũc vio alj seu poder grande et o dos cristãos muy pequeno contra o seu; com̃o quer que a oste dos cristãos grande parecese polo apressuramento da pressa que os apressurau[a] muyto, pero [con] todo esso era nimigalla contra a vista do poder de seus eemjgos; ca sen conta era grande a caualaria dos mouros, poys a da gente de pee nõ ha quẽ llj dar podesse conta, saluo que serras et cãpos todos erã cubertos de todas partes. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 799 | Don Abehũc começou a mesurar a oste dos cristãos; et, poys bẽ ouue osmado et entendudo quanta gent[e] podia seer et quanta a pressa, et vio que se nõ poderi[ã] teer en cãpo nẽ se llj podi[ã] defender -ca sen falla asy pareçia a quen quer que hũu poder et o outro visse, saluo o poder de Deus que he grande, que acorre aos seus - (et) mãdou logo ficar suas tendas eno oliuar, ontre os cristãos et a uilla. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 801 | Et tãtos forõ os mouros que acharõ suso enas espesuras das oliuas, que matarõ et prenderõ, que, quando mays daquelles nõ ouuesse, per todos seendo elles estroydos, fora a boa andãça dos cristãos muy grande asaz. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 814 | (H)E esta nobre rreyna dona Beringuela que mesuraua dantes as cousas et as vija, [et] seguia enas boas obras de seu padre, rrey don Afonso de Castella que [nunca] foy guastad[eyr]o de rreyno, et que sempre ouue uertudes et as obras delas - (que) sempre foy cõ Deus. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 825 | Et elle nõ se deteue nẽ põto, ante se começou de tornar muy apressuradamente, com̃o aquel que entendia bem a mj̃gua que ala fazia, et que auja muy a uoentade de seruir seu senor, ca llj mandara el rey que se nõ partisse de Cordoua nẽ se alongasse ende muyto, et que lla guardasse muy bẽ; ca, com̃o quer que Telo Afonso y estaua et que o leixara y el rey quando a tomou, don Aluaro auja o poder todo ida teẽça, et elle a tĩjna por el rrey de la primeyra outra uez que alla el rrey [o] enviara, et por el faziã en todoslos outros lugares asi com̃o polo corpo del rrey. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 826 | [et] nõ tẽendo el en pouco a mj̃gua que dõ Aluar Perez faria ena fronteyra da gran guarda que y por el auja, seyu logo muy apressuradamẽte de Burgos et meteuse ao camjno, et foyse para Cordoua quanto pode. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 840 | Et el rrey dõ Fernando chẽo de piedamento et de toda mesura, veẽdo com̃o esse rrey mouro vĩjna cõ grande humildũe et tã paçient[e] et a plazemento de quanto elle da terra et de quanto del quisese fazer, nõno forçando cobijça maligna, la qual ende nũca ouue, et guiandoo piadamento et mesura natural, que sempre en el foy achada contra quantos obediçialmente a quiserõ catar, rrecebeo muy bẽ et fezollj muyta onra, et nõ quiso del outra cousa, saluo que ficasse por seu vasalo cõ toda sua terra, et a teuesse como a ante tĩjna cõ todo seu senorio, et que llj desse dela tributo çerto: cada ano çento et cinquaenta mĩll morauedis, et llj fezese dela guerra et paz, et llj uẽesse cada ano a cortes; saluo Jaem, que xi tĩjna el gãanada, que llj entregou elle logo, com̃o dicto e. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 844 | Et asi, entendendo que llj era mellor a ficada ca la yda de Castella, para ençimar sua cõquista et parar bem sua fronteyra, et estando el rrey dõ Fernando en Cordoua, mesurado todo esto, se(e)yu ende et foyse para Jaem. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 850 | Mays esse maestre d ' O[c]l[e]s, dõ Paay Correa, cõ seus freyres, da outra parte do rrio hu pousaua et u estaua tã afrontado ena guisa que auemos dito, el rey dõ Fernando, veendo o perigoo en que esse maestre don Paay Correya estaua cõ os mouros, disse que nõ era mesura de partir tam mal cõ os da outra parte do rio: ca elles erã mĩll caualeyros et da outra parte nõ erã trezentos, et que seria guisado de pasar ala algũus. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 858 | Et o mouro começou logo andar per toda a oste de cada parte, mesur[ã]d[o]a toda; et, desque uio pouca cõpaña et ouue bẽ mesurado com̃o estauã, arrebatou hũa lança et começou a fugir contra a villa; et jndosse encontrou con hũu beesteyro dos del rrey, et matoo. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 860 | Os mouros aujã usado de seguir muyto a cristãos en suas naues; et os das naues dos cristãos meterõxillis en çiada en hũas espessuras grandes que ontre a oste et a villa auja. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 877 | Mays ueẽdo esses rricos omes que aqui numearemos que seria desmesura enos nõ escarmentar ende, poys que o dono da pousada iazia doente, en maneyra que os ende fezesẽ arredar, ouuerõ seu consello de llis meter çiada. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 886 | Et eno seu Axaraf a bem çẽ mĩll alcarias, esto sen os portadigos onde muy grandes rendas saem sen mesura. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 890 | Este foy rrey muy mesurado et cõprido de toda cortesia et de bõo entendemento, muy sabedor; et muy brauo et muy sanudo enos lugares hu cõueesse; muy leal [et] muy uerdadeyro en todalas cousas que uerdade et lealdade deuese seer guardada. | [+] |
| 1300 | LPr 1/ 138 | Esta cantiga foi feita a ũu que fora privado d ' el -Rei; e quando estava mui ben do amor d ' el -Rei apoinhan -lhe que era mui levantado como home de mal recado; e, aas veze[s], quando el Rei non fazia sa voontade, tornava mui manso e mui cordo e mui misurado | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 7 | Quãdo noso señor aduso ante Adam, cõmo avemos dito, todaslas anymalias que el fezera ẽna terra por véér cõmo as chamaria Adam, ou que nomẽes lles diria, ho hũ por que eram as anymalias todas pares, macho et femea cada hũas en suas naturas, et nõ avia y [njgũa] pera Adam, o al por quelle paresçeo ẽno seu tallente et gesto da sua cara que se nõ deleytaua em [njhũa] daquelas criaturas, teuo noso Señor por bem et por mesura queo omẽ nõ fose sóó. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 12 | Pero segundo departẽ os santos Padres em este lugar, nõ se entende que aquela terra se movia et [andaua] de lugar en lugar, mays, despoys que Caym en ella fora, que sempre andara em mudamẽtos de aventuras et de [trauesuras] et rreuoltas cõ el et cõ os seus [a que o] el ensynaua; et chamarõ por ende aCaym, Caym Nod, et quer dizer tanto cõmo Caym [movediço], ou nõ estabele, et a esa terra esto diserõ outrosy. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 32 | Et Moysem, poys que ja dito ha das rrazões desta ydade por entrar áás da segunda que dura de Noe ata Abraã, pom de começo arrazon do achaque por que fezo Deus o deluvio; et he çerta cousa que veẽo esto por la fremosura das molleres do [lynagẽe] de Caym, cõmo oyredes aqui. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 44 | "Señor Deus verdadeyro et poderoso sobre todaslas cousas, pydo te merçede por la moy grande piedade et mesura que enty a, que poys queos máos son penados que nos nõ [percamos] de cabo nos et as outras anymalias, as quaes oteu ordenamẽto touo por bem deas saluar do deluvio et leyxarlas aavida; et rrogo te por [lo] estado dos que agora somos et seeram daqui adeante que tal destroymẽto cõmo este que nũca oenvies sobre elles; et aestes poucos que leyxaste por la tua bondade, et ajnda por ventura por que nõ achaste em elles tanta maldade, por que quiseses que ontre os outros pereçessemos que nos prometas este dom et nos faças esta merçede: que [nos nõ] mates mays cõ morte de deluvio. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 52 | [primeyramente] Arfaxat, Elam, Asur, Bath et Aram. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 64 | Assur, o [segũdo] fillo, poblou outra terra [en] que fezo hũa grande çidade por cabeça de todo orreyno, et chamoulle Assur [do] seu nome, et aaterra toda diserom Assiria por Assur; et por que paresçe mellor os de aly am nome os assyrios, segũdo conta Josefo. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 64 | Pero diz Moysem que sayo Assur daquela terra asy cõmo de Senáár; et diz mééstre Pedro ẽno capitolo daquela torre Babel queo deytou Nẽprot [per] força fora dela, et Moysem diz que poblou Assur a çidade de Nynj́ue et as plaças della et as aruores, et dizlo aqui por las aldeas, et diz que poblou a Cale, aque chama oebrayco Rrabat , et Rresem que jaz ontre Njnyue et Cale. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 64 | Mays diz Josefo queos gregos quese trauallarõ de mudar os nomẽs porlas rrazões que diremos adeante, que mudarom despoys onome aesta terra et aos moradores della, et aaterra chamarom Syria, et aos moradores syrios; et Syria et Caldea vyziñas [som] cõmo as poblarõ estes yrmaãos Arfaxat et Arã, et em [moytas] cousas se semellam, et nos dizemos lles suriãos por esta rrazõ et por hũa çidade que y a aque dizem Sur, et he cabeça da terra. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 72 | Et quanto nos leyxamos deos nõ cõbater et rroubar et prender et fazer sobre elles esto, ou he por nossa mesura, ou por nõ téérmos [guisado], por que som elles moytos. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 72 | Mays, empero todo esto nõ ficara por fazer, saluo por que erã estes de Sem et de Jafet mays mansos et mays mesurados, et oforõ sempre. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 76 | Et de Jafet et [(et)] de seus fillos et netos vierõ estas gentes, et fezerõse estes pouõos que nõ perderõ seus nomẽs; et diz Josefo que esto foy por queos nõ conosçe rom os gregos, [et] nõlles mudarom os nomẽs ẽna [sazõ] enqueos mudauã aas outras gentes et terras; pero diz Josefo que por apostura et fremosura dos escritos et por deleyto dos queos leyam, mudarõ os gregos [os] nomẽs aas gentes et aas terras. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 96 | Et os [hũus] [o] começarõ afazer porlos seus rreys, cõmo el rrey Nyno por el rrey Bel seu padre; outros por los outros seus prinçipes; os outros por seus parentes et por seus amygos, et [algũus] outros ouvo y queo fezerõ aonrra das bondades et vertudes, asy cõmo aajustiçia et aalealdade, aaforteleza, aasabedoria, aagrandeza, aamesura, aacordura. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 96 | Et tãto cresçeo et vẽeo amáo siso ofeyto dos ydolos et das creẽças deles et do seu adorar, queos omẽs cõ grande et desmesurada codiçia de aver, que encomẽdauã acada cousa seu Deus quella gardasse, et faziam ydolos aaqueles deus cõmo adona Çeres, [deessa] das messes, et adona Paalla, [deessa] das [olyuas], et de saber, et de batalla, et adona Diana, [deessa] de caça et de castidade, et aVenus, [deessa] de fermosura, et aBaco, deus dos [vyños], et outrosi de todaslas outras cousas; et cõ grande loucura adorauã [a] estes ydolos em lugar de verdadeyro Deus Et quando achauã algũ omẽ ou moller que [ouvesse] cõplidamẽte algũa destas mañas, quer bõas quer máás, chamauãlle deus ou [deessa] daquela maña que avia, et [faziãlle] logo ydolos et adorauã os cõmo ofaziã, aaventura, quando o omẽ avya bõa ventura ou saya bem andante em algũa cousa. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 110 | Et guerreou os et gáánou aterra et posoa su seu señorio El rrey Nẽprot deytara fora de Babilonya por força aAsur, pensando que deuya herdar atorre et açidade por rrazõ de primeyro erdeyro, et Asur foysse et poblou cõ os seus terra de Assiria. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 110 | Et este Asur, fillo de Sem, et os seus acharõ em sua terra, por agudeza et suteleza, anatura et amaneyra et arte de fazer as purpuras, et outrosy de fazer os vnguẽtos preçados pera os cabelos el pera os corpos, segũdo diz mẽestre Pedro, et [outras moytas] espeçias de bõos olores, et os panos aque agora [dyzemos] surias; et em todo esto Syria ya enrriqueçendo moyto. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 134 | Em este lugar diz obispo Lucas que vẽeo a Caldea Assur, fillo de Sem; et que era omẽ sotyl, et diz que el sotellezou et buscou ha amaneyra de fazer apurpura et os enguentos dos cabelos et dos corpos conque olessem bem, cõmo agoa [rrosada] et outras cousas. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 134 | Venus aquẽ elles chamauã deessa damor, et de apostura, et de fermosura se encobrio em fegura de peyxe; et Venus he nome daquela planeta cuja estrella paresçe em hũ tẽpo do ãno aatarde quando se pom o sol em ouçidente sobre España, et em outro tẽpo em oriente aamanãa ante quese leuãte o sol, et quando paresçe em ouçidente dizẽlle espero, et quando em oriente [luzeyro]; | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 139 | "Padre, se tu arrazõ te quisesses tornar, cõmo omẽ et padre dereytureyro, bem vees tu aqui oque fezo odano, et para agora mẽtes aesta ymage que esta sãa et tem seu mallo ẽnas mãos, desavẽeose cõ estas outras, et barallarõ, et pelejarõ, et estas outras cõmo nõ tynã arma nẽgũa cõquese defender del ferio as el atodas, et quebrantoas et fezoas ataes cõmo tu véés que jazem, et aaquel pom tu aculpa et nõ [a mỹ], se tua mesura for. "Tare era omẽ mãso et mesurado, et queria grande bem aaquel fillo, et quando aquela rrazõ lle oyo [entendeo] que qualquer cousa que el disesse que Abraã queo vençeria, et começou [a rrijr] et diso asy: | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 139 | "Padre et meu señor: asy queria eu, que vos que esso dizedes que entendessedes ofeyto dos ydolos cõmo som fuste, et pedra, et terra, et feyturas das mãos dos omẽs, et como os mãdam fazer as gentes aseus talentes, et cõmo querem, et de dous ollos, et de duas orellas, et de dous narizes, et de duas mãos, et de dous péés, que fazẽ ao que de fegura de omẽ he; et se nõ quisesse oque faz aymage nõlle faria de estas cousas todas mays de hũa, et ẽno poder et mesura do omẽ quea faz, jaz todo oseu cõplimẽto, et ajnda mays digo quelle faça todas estas cousas cõplidas et ajnda dobladas, ou mays quatro ollos, et quatro orellas et [asi] das outras cousas, et ajnda quantas mays quiser, como dizẽ de Argo opastor [da] sua deessa Juno que avia çento ollos, empero queo matou Mercurio, nũca lle tanto farã que veja nẽ ouça, nẽ entẽda, nẽ synta, nẽ som os ydolos em outro estado senõ que cada dia vam tornãdose em aquelo donde forom et esto he aterra, ca as aruores, et as pedras, et ajnda os ferros et todaslas outras cousas que ẽna terra som, della forõ tomadas et della nasçem et em ella se tornã quanto quer que [tardem]; poys destas cousas som as ymages dos ydolos. " | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 151 | Et fezo dela acabeça do emperio, segũdo diz ẽno Panteõ ẽna septema parte del; et poys quea ouvo moy bem poblada et garneçida, onrroa com aseeda do emperio que asentou em ella, et acreçentoa outrosi ẽna palaura do nome quelle poso, et chamoa Nynjue Et Ninyue, segũdo as Interpretações de Rramyro ẽna Biblia, tanto quer dizer cõmo parida, et cõ fillos, ou fremosa, ou lyñage, ou engendramẽto de fermosura ou defendemẽto [de] meu engendramẽto. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 158 | Et as gentes que estauã em [algũus] lugares por onde [quer que esta] esta rreyna ya se nõ faziã guerras et viviam em paz, et os ella asy achaua, tã cruel et tam sem mesura era ella, queos mataua todos dizẽdo que nõ aviã coraçõ, et [quea conpaña] et oprinçepe que [coraçõ] nõ aviam que mays valyam mortos que vivos, et que os lugares que tynã enbargados et ocupados ẽno mũdo viuẽdo queos leyxasem morrẽdo aoutros que verriã em pos [ellos] et [estes], por ventura, que séériã de mellores corações; et que oprinçepe ou outro omẽ qual quer quanto de mellor coraçõ et mays viuo et ardido he, que tanto mellor entende et coñosçe obem et omal, et aDeus, et tanto mays dereytamẽte vay [a qual] deles quer ou aaquel quelle acaesçe. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 165 | Mays tam grandes et tantos avia y dos outros prinçipes et omẽ bõos queas gardas del rrey quese nõ poderõ escusar quelles lo nõ ouvesem amostrar, pero [apreçeberõse] tanto as bõas gardas que el avia que ouverõ seu acordo queo nõ vissem todos aqueles queo véér queriam et nõ entrarõ senõ moy poucos et estes forõ os mellores et os mays mesurados. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 165 | "Por nos agora fazer por pouco tẽpo que esto pode durar, quanto nos podermos por el seera nossa onrra, que fillo de nosso señor natural he, et outrosy podemos aver del fillo erdeyro que el avera et que seera nosso señor natural, et seo nõ sofremos et ho nõ [asperarmos], et ajnda ajudarlo pera ello esto sééria grãde maldade nosa, et grande [mj̃goa]; et vasalos mesurados et leaes bem deuem sofrer aseu rrey et aseu señor natural vida de hũ omẽ ajnda que máo fosse et que viuesse mays queos que agora aqui estamos; et avyda [do] omẽ pouca he et pouco dura et abõa obra et bõa estança moyto, et nẽbra et fica ẽnos que veem despoys; et mays lygeyra cousa he pera nos et mellor et mays onrra de estar et asperar, asy cõmo sem señor vida de hũ rrey que nõ desfazer nosso señorio natural. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 167 | Et ata esta sazõ morara Abraã em terra de Caldea et de Messopotamya, et estudiara y ẽnos saberes da arte aresmetica, quee osaber do cõto [et] da geometria que mostra osaber de mesurar et medyr as cousas do çeo; et era Abráám moy sabeo destes saberes et doutros, mays que todos los outros mééstres que avia ontre todos os caldeos; et por estes saberes vẽeo el aconosçer que cousa era Deus et fazerlle as cousas que ael praziam et nẽgum nõ pode aDeus conosçer senõ for sabedor ou se sse nõ [traballar] deo seer. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 177 | Do correr diz que do lugar donde lle chamã este nome Nabul que corre adeante, ata as terras de hũas gentes que am nome libiogitas, et que aly faz hum tam grande lago quee sem mesura, et quese mete todo em aquel lago, et aly se acaba, et que daly adeante nõ corre saluo se vay por su terra por lugares queo nõ podem os omẽs véér, et entra ascondidamẽte ẽna madre daquel rrio que avemos dito que sal da rribeyra do mar Vermello, ca este lago postromeyro [en] quese asconde o Nylo nõ he moy longe daquel rrio. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 183 | Aplaneta de Venus -aque os nossos chamã [deessa] de fremosura - a seu poder sobrelas sementes de todaslas cousas, et esta as faz emprenar, et parir, et abastar ao mũdo; et por ende he estrella de abondamẽto. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 183 | Mays esto nõ he nada ca nõ he septentriom em aqueles montes de Etyopia nẽ nẽgũa das ossas do Ençe et [Çynosura], nẽ amayor nẽ amenor que esfriem et façam as neues et os gelos, nẽ ovento çerço que gele nẽ outrosi nõ he el aly. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 200 | Et quando foy ẽna carreyra ou camyno de Sur, quee ẽno deserto açerca de hũ poço que avia aly, aparesçeolle oangeo de Deus et disolle assy: | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 200 | "Tua señora te fezera moyto bem et merçede, et tu nõ lle gradeçias, et eras de máo [coñosçer] et desmesurada em teus feytos cõtra ella, mays nõ [faças] asy, ca Deus parou mentes aalazeyra et ao traballo que tu sofrias, et nõ lle sayas de mãdado, et tornate et [nõ] passes mays pera aca, et esto he oque Deus queria et se al fezeres cõtra El morreras. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 206 | "Et dizialles estas palauras por estas duas rrazões: aprimeyra por defender os ospedes que nõ lles fezesem [nẽgoa] força nẽ mal, demays tã grande mal cõmo aquel; asegũda do mal que queriam fazer, tam sem desmesura et sem rrazom, cõmo quer que entendese que era grande pecado delles dar suas fillas, pero touo que moy menor era que aquel que elles queriam cometer, et por ende oquelles diso foy como aquel que avia osyso turbado do grãde pesar et coyta que avia do mal quelle faziã, et queriam buscar. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 208 | Et esto fezo El por que acõmo quer queos dantes do deluvio pecauã sem mesura, pero nõ de [guisa] que contra natura fose, nẽ outrosi nõ os matou El todos, que leyxou deles semente. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 215 | Et lançãdo conto aesto Abraã, conta aestoria da Biblia que se forõ el et Sarra sua moller do val de Manbre, hu falara cõ noso Señor Deus; et foyse contra parte de medio dia, et morou ẽno [deserto] de Cades et de Sur, aly onde Moysem despoys tirou as agoas da pedra, asy cõmo diremos adeante, et daly sayo et foy cõmo [pelygrino] aGerara, que som [hũus] lugares da terra [a] que dizẽ Palestina. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 223 | "Bem véémos que Deus he contigo et te garda [en] todos teus feytos; agora quero queme jures por El que nõ faças mal amyn, nẽ ao lynage que demj́ vier, mays que faças bem et mesura contra mj́ cõmo eu fiz cõtra ty; et em aquela terra quete eu dey que poblases de novo, quando tu et tua conpaña viestes primeyramẽte [a mj̃], [que faças bem em ella et nõ mal. ] | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 230 | "Leuãtousse estonçes Abraam et [omjldouse] aos fillos de Her, que eram señores do pouõo daquela terra, et gradesçeolles aquela bondade et mesura que faziã contra el, et disolles: | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 235 | "Et eu, cõmo dixe em meu coraçõ, pedi da agoa atodas las que aly vierom, et nẽgũa nõ ma quiso dar senõ esta moça, et ajnda maltrouxo aas outras et chamoas desmesuradas por quema nõ dauã, et dou ella amj́ et ameus camelos quanto ouvemos mester; et eu desque vy esto pregonteylle cuja filla era, et ella diso me seu nome et de todo seu lynage. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 238 | Assuri, Latusym et Yoanum; | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 238 | Zaurã, Vexam, Madam, Jesbet et Sue, et aos que deles vierom: de Vexam, [Sabba] et Dadam; de Dadam, Assurim, Lutusym, Lotemyn; de Madiam, Effa, Ofer, Enoch, Abida et Cheldáá - | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 238 | Efferã, Surim, Afram; et conta que deste Surim ouvo nome Assiria, aquela terra, et Afram et Efferã diz que poblarom açidade Abirã, et ouvo esta çidade et aprovinçia deles onome de Affrica. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 238 | Et os de Asurim, diz quese fezerõ mercadores, et estes sutelezarõ et buscarom arte pera passar omar, et passar et leuar suas cousas et mercadarias de hũas terras em outras et acresçentar seus averes por aly. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 247 | Pero desque foy cometendo algũa cousa enque ouvese sabor, começou aamar aues, et criarlas, et ensinarlas, et yr com ellas acaça, et cada vez que vyña da caça et doutra cousa aque fosse traballaua quanto podia de aprender os saberes et averlos por escrito; et sayo grande et fremoso, et moy bõo em costumes, et amador de todaslas cousas [guisadas] et cõ rrazõ, et era moy sabio, et mãso, et mesurado, et moy [fram], et codiçiador de toda apostura, et moy doneador. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 256 | Et foy esta jnfanta Yo tornada de maos costumes em bõos que nẽgũa cousa [da] vaca nõ ficou em toda ella, nem dos nẽbros, nem dos costumes, nẽ de outra cousa senõ ablancura soa, que era moy alua et moy fermosa, et por esta fermosura deytoa Jupiter ẽna tribulaçom enque andou et caeu. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 259 | Et Argo, pastor de Juno, segundo Rramyro ẽnos Espoemẽtos da Biblia, tãto cõmo mesura ou mesurador, et he outrosi doutra fegura Argo por argudo, ou rreprendedor, ou rrecabdador, et tal deue séér opastor et omoordomo; et segundo diz mẽestre Juã podemos por Argo outrosi entender este mũdo. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 259 | [O pauõ], acõmo quer que da aentender em cabo opobre, ẽno começo entendese por lo rrico; et os ollos de Argo ẽno pauõ som as rriquezas do mũdo ẽno rrico, et dizẽ que se omẽ alabar opauõ que enderença as pẽnas, et faz [suas] rroda, et mostra toda afermosura que tem, et quanta rriqueza ha em [suas] pẽnas, et pero mostrao contra aparte de deante. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 268 | Et os seus fillos toverõ em Asia termjnos, et lugares, et moradas des terra de Eujla ata Sur; et dizem as estorias por Jndia, Euyla, et dizẽ que aquela terra ouvo este nome de Euyla que foy neto de Noe, et Sur he odeserto que jaz ontre Cades et Barac, cõmo avemos dito antes desto, et vay este deserto topar ata omar Vermello et aas frõteyras do Egito; et estas terras cõ seus termynos gáánarõ os das geerações de Ysmael, et ouveronas por suas moradas. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 280 | "Fillo, Deus te de do oruallo do çeo et da grosura da terra aabondo de tríj́go, [de] vyño et de oleo, et syruã te os pouóós et adorente os [liñages]. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 280 | "Fillo, ẽna grosura [da] terra et ẽno orvallo [do] çeo de çima sera atua bendiçõ, et viueras por armas. | [+] |
| 1301 | GTL f. 1r/ 40 | Estas coussas do cuarto casso acharasẽ no casso de es[timõyo] ẽno XXVII casso e he do conçello ou poboo ou uni[versidade] que outorgã ou husarẽ taes perdas como se ssoen fazer ou collegio [...] alugã cassas aos ussureyros magnifestos que veen de fora. | [+] |
| 1301 | PP V, 48/ 28 | Como el predicador pode a las vezes castigar asperamente, pero cõ mesura e nõ con vanagloria, a los que sermonarẽ. | [+] |
| 1301 | PP V, 48/ 28 | Castigar pode el predicador a las vezes asperamẽte en su predicaciõ; pero devẽlo fazer cõ mesura, ca por el castigo desmesurado nõ sse enmenda tãbẽ la vida de los omes como por el outro, nẽ fazẽ a seus mayorales : ante fincã como querelosos dellos , tenendo que lles dan mayor pẽna que non deviã aaver. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 1 | En poribuos Josue surgut Arnenia troge . | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 11 | Et este rrey de Troya, Leomedom, achamos segundo o conta Ovjdio ẽno onzeno libro do Ovidio Mayor, que foy o primeyro rrey que a çibdade de Troya quiso çercar toda de muros cõplidamẽte de parte do mar et da terra et começo o mays por que era a çibdade moy grande sem mesura et se lle fazia graue cousa de poder -la el çercar toda por sy, por quanto nõ eram estonçe os rreys tã rricos cõmo o forõ depois, et nõ ho podia cõprir (sem) mays ajuda [per] que se acabou a obra et foy çercada a çibdade. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 11 | Et el rrey começou de se queyxar a Feuo, que era esse meesmo Apollo que falaua con el, da grandeza d ' ela et da desmesurada cousa que ende era menester. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 18 | Et Eson, seu yrmaão, avia hũ fillo et dezian lle Jaasom et sayo [mãçebo] moy grande, et valent, et moy mesurado em todos seus feytos. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 21 | A esta maneyra diz que o amor, que era ja moy pouco et estaua cõmo flaco, ha ençẽdeu de cabo por la formosura de Jaason a a ora que o vio Et aynda que acõtesçeu aly esto que [per] ventura aparesçeu Jaason mays formoso aquel dia que nõ soya paresçer os outros. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 30 | Et mesurou as eruas et esconjuro as a quantas avia mester et mostrauã lle as naturas que ella queria para o que queria obrar. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 30 | Et tirou se lle o color amarelo, et achaarõ se lle as rrugas et tornou logo mãçebo et esforçarõ se lle os nẽbros, et tornou se mançebo et carrou çe toda a chaga, et rresurgeu Eson et espertou et leuãtou se logo cõmo õme mãçebo de ydade a que mellor seer podia. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 46 | Et cõmo faziã os dioses, asi faziã as deesas et ajũtarõ se entõ a esta fala a rreyña que era yrmãa et moller lynda del RRey Jupiter; et Palas, deesa dos saberes et de batalla et de outras cousas moytas, (et) era filla del RRey Jupiter; et Venus outrosi, deesa de fremosura et de todas las outras aposturas (et) dos entẽdedores, que era amyga del RRey Jupiter (et) moller de seu corpo. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 46 | Et diso logo a as outras: ' Amygas, esta maçãa eu a deuo de aver et mjña he ' Et diso enton deesa Palas a Juno, por bondade et por mesura: ' dade agora a mj̃ essa maçãa, et leerey eu a myña vez, et veerey que diz esa escriptura ' Et Venus, quando aquelo entendeu et veu que nõ era ella a que se nõ preçaua en fremosura menos que as outras, et diso entõ: ' señoras, poys que uos avedes leudo et teuestes a maçãa, de mesura seria que a desedes a mj̃ et que a leya eu outrosi a myna vez ' Et asy a derom as hũas a as outras a leer. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 46 | Et digo que eu que sõo deesa de fremosura (et) dos [entẽdedores] et das aposturas, de nos todas tres, et aquela que d ' esto he señora deue de aver a maçãa se quer julge o a cara de cada hũa de nos ' | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 50 | Cõmo vierõ as tres deesas a juyzo ante Jupiter, et el cõmo as enviou a Paris Oydas aquelas rrazões que diserõ cada hũa de aquelas deesas por sy, entendeu RRey Jupiter cõmo andaua a discordia entre ellas et mesurou sobre aquel feyto, pero nõ por que y moyto deteuese. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 50 | Et de mjña fremosura nõ quero aqui mays rrazõar, ca o que a ollo pareçe nõ a mester outras prouas pero tãto quero dizer y que por la mjña fremosura moytos andarõ penados et andam ajnda et se o mãdases saber, esto poderia eu prouar. et por que sõo eu tã fremosa, me derõ semellança a pauões que am as penas mays fremosas que outras aves. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 50 | Et fezerõn o por rrazõ de jũtar fremosura a fremosura, en que podes entender asaz quan fremosa sõo eu et teño que deues para mj̃ julgar a maçãa onde te digo que se a tu a mj̃ das, que te acharas ben d ' elo et naçer te a ende tãto ben et tãta onrra que nũca seeras myngoado de nẽgũa cousa que mester ouveres. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 52 | Et por mostrar cõmo pareçeria mellor que as outras en quaes -quer cousas, diz que poso alcofor ẽnos ollos, et que tyngeu as [sobrõçellas], et cõposo se de seus afeytos et quando ouvo a falar, catou contra Paris, fazendo moy aposto gesto et synaes cõ os ollos; et esto por tal que Paris lle parase mẽtes et catase para ela et mesurase ontre ella et as outras qual meresçia de seer julgada por mays fremosa. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 52 | Et começou de rrazõar seu pleito, et diso asi: ' Paris, se tu dereyto quiseres julgar sen outras rrazões tẽer, vees ja por ollo por quen deues julgar a maçãa et quen a deue de aver por mayor fremosura eu de aly veño d ' onde elas diserõ que [vynã]. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 52 | Et se o tu bẽ entẽdeses, mays te escarneçẽ que te nõ onrrã; ca se catasen o que a ty pertẽesçe, mesurariã cõmo es fillo de rrey, et aquelo te prometeriã que a ty pertẽesçe. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 52 | Et se tu a maçãa para mj̃ julgares, casamento te darey eu qual tu desejares: quer de moller casada, quer por casar, qual tu pedires; ca eu som Venus, a a deessa da fremosura. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 53 | Et vos, deesa Venus, demostrastes que erades poderosa das aposturas et das fremosuras. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 53 | Et d ' estas rrazões departo [eu] asy: que a terra et o rreyno, que a deesa Juno rrazoou por sy, que ben he verdade que son rriquezas en que a grandes viços et [deleytos]; mays esta nõ he rrazõ de fremosura outrosi do que diso a deesa Palas, que he señora da batalla, et que daria ventura et donayro a quen quisese ca he d ' elo poderosa; digo que a batalla he grãde gloria para aquel que a vençe et grãde onrra, et cresçe lle poder; mays a batalla nõ a de fazer cõ a fremosura. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 53 | Et ao que a deesa [Venus] rrazoou por sy, que ela era poderosa das aposturas et das fremosuras et deesa que pode dar a mays fremosa moller a quen ela quiser - a esto digo que teño que he dereyto, que aquela das aposturas et das fremosuras he poderosa et señora et deesa, et tẽ a fremos(ur)a en poder. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 86 | Et peço vos eu por merçee que façades en [mj̃] et en el uosa mesura ' el RRey Licomedes era moy piadoso. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 94 | Et era moy mãso et moy mesurado, pero era [moyto] ardido et moy orgulloso contra seus yamjgos en tal maneyra que a nẽgũ nõ faria amor en batalla. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 95 | Et era mãso et mesurado et grande de corpo et moy plazenteyro. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 100 | Et estauã lle tam bem panos que nõ podiã mellor. ella nõ tragia as espaldas curuas mays moy dereytas et mesuradas et de moy bõo talle, nẽ moy anchas nẽ moy estreytas. ella avia tal corpo (et) os seus peytos [erã] tã blancos que mays nõ podiã seer. ella avia os braços longos et as mãos moy fremosas et os dedos longos et ben feytos. en pero digo vos tãto que cõmo quer que era moy fremosa (que era) tam alegre que moytas vezes paresçia sandia, ca tã leda era et tãto era en ella o plazer do coraçõ et en tal guisa que todo õme se pagaua de falar cõ [ella] por que se rrazoaua tam bem, que a todos [aplazia] quanto ella dezia et todos se maravillauã de sua fremosura. et quando algũ saya a rreçeberla, fazia ella tã bõo cõtenẽte que nõ a ẽno mũdo õme que ende nõ fose moy pagado. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 100 | Et segundo diz Dayres, nũca foy filla de rrey tã sesuda nẽ que fose para tã grandes feytos. ella ouvo senpre moy grã prez de proeza et de cortesia et de moy grãde nobleza et de valor et de fremosura. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 108 | Et nõ digo esto por que Troya se nos defenda longamẽte, mays por que sera bem aver em nos mesura et rrazõ em noso feyto, et de nõ fazermos nẽgũa cousa que seja sem rrazõ et sen dereyto. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 110 | Et se o asy fezeres, os gregos am atanto de siso et de mesura que o tomarã todo, et tornar se am para suas terras. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 112 | Da rrazom que diso [Diomede] a el RRey Priamo Quando esto oy dizer Diomedes a el RRey Priamus, começou de asurrijrse et diso asy: ' bõo rrey, nõ podedes sayr de saña se por aquesta vya quiserdes seguyr. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 122 | Et defendiã lles o porto moy brauamente mays os das naves tragiã cõsigo tres mjll balesteyros et nõ quedauã de tirar seetas ẽna moor espesura que viã, em tal maneyra que moytos dos da vila forõ mortos. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 150 | Et dizer vos ey en que maneyra en [aquela] terra en que elles viuẽ son as caẽturas moy grãdes et tã sen mesura que aqueles que ala van que [per] pouco estan que nõ arden. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 185 | Et poys que uos comygo teño, Ja nõ ey que temer ' estonçe chegauã se os da oeste para veer a Breçayda et catauã -n a moyto et maravilauã se da sua fremosura et Diomedes foy cõ ella fasta que deçẽderõ em hum tẽdillon moy rrico que fora del RRey Faraõ, o que morreu ẽno mar RRubio quando ya pos los judeus et dera ll ' o hum seu cuñado por lle demostrar por el a fegura do mũdo et de todas las cousas estrayas et maravillosas que ẽno mũdo son, et cõmo et por qual rrazõ o mar he alto, et o mũdo onde esta et quen o sofre, et cõmo sayẽ os ventos, et cõmo chouẽ as nu(u)es, et as estrelas cõmo se mouẽ ẽno çeo et a [uirtude] d ' elas, et outras cousas moytas que seeriã grã maravilla de contar. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 186 | Et chegarõ logo y os grãdes [senores] da oste a veerla et moyto se maravillauã do seu bõo tallo et da sua [formosura] et pregũtauã lle por nouas. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 199 | Et seendo Diomedes falando con ella, diso lle ella asy em rrijndo: ' Señor, por la crueldade grande sen mesura moytos som myngoados do que am et por que o gastarõ sen descreçõ, tornã a pobreza et a seer mẽgoados esto vos digo por este caualo que me no outro dia [destes] ca se o teuerades cõ uosco, quando ho [cavaleyro] troyano vos descavalgou do voso sem voso grado, et vos lo tomou cõmo moy nobre et ardido et valent que [el] he, nõ forades mj̃goado de caualo cõmo fostes et fora vos y bõo. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 281 | Pero Achilles moy adur podia veer, ca o viso se lle [toruaua] por la sangre que se lle saya sen mesura pero fezo hũa yda cõ sua espada ẽna mão, et matou dous d ' elles, et chagou çinquo mays Paris dou tornada sobr el et cortou [lle] o braço, et chago o moy mal ẽno rrostro. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 294 | Jndia, Persia, Amapea, Suria, [Mesopotanja], Fenis, Siria, Conçiana, Azonis, Palestina, Ysauria, Medra, Seria et esta postromeyra he a mays caente d ' estas prouỹçias por que e [mais] achegada a oriẽte mays todas estas [proujçias] vos [leyxarey] por cõtar, senõ hũa soa por que começey esta rrazon | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 341 | Et aly cresçerõ toruões et coriscos et rrela(n)pagos tã fortes et tam brauos et tã desmesurados que semellaua que o mũdo queria peresçer. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 342 | Ca o auer he moy grãde sem mesura ' estonçe coydou Palomades que Vlixas lle [dizia] moy grã verdade, et dou lle moy grãdes merçees. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 356 | Por que Deus quiso dar a esta duas cousas ajuntadas que nõ dou a outras moytas ca lle dou fremosura et beldade todo de consõo . Et nũca ja mays quiso oyr nẽ consentyr cousa que de maldade fose mays atendia seu marido. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 357 | Et que fose sua mesura de enviar cõ el suas conpañas con que tomase vyngança de aqueles que lle aquel nojo faziã. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 359 | Cõmo Vlixas casou seu fillo Telomacus [con] a filla del RRey Alçiom Ante que el RRey Alçion de aly partise, Vlixas lle rrogou moyto por afirmar mayor amor que dese a Neusica, sua filla -que era moy bõa donzela et moy ben ensinada - , a seu fillo Telamacus por moller Et el RRey Alçiõ o fezo moy de grado, et outorgou ll ' a ca entẽdeu que ela seria del ben casada et el d ' ela et des oy mays pode Vlixas folgar en paz ẽno seu rreyno, ca moytos peligros et moytas coytas a [pasadas] et mays [per] grã sazõ tẽerra cõ el a [vẽtura] cõmo quer que ẽna çima moy se lle ha de tornar aspera cõmo depoys oyredes ca por nẽgũa maneyra nõ pode esquiuar, [per] poder nẽ [per] saber que aja, que lle a ventura nõ aja de fazer grã pesar ca todas las cousas [per] que o õme ha de pasar, todas nõ as pode escusar da mesura et do poder et da ventura. | [+] |
| 1350 | SP 26/ 129 | LEY XI. -(Como pueden demandar los herederos emienda de la deshonrra que recibio aquel de quien heredaron, seyendo enfernos.) Cuytados estan algunos omes, a las vegadas de enfermedad, de que mueren; e yaziendo assi (vienen) otros atreuidamente a sus casas, (e entranles) todo lo que han; o alguna partida dello, sin mandamiento del Rey, o del Judgador del lugar, diciendo (que) son sus debdores; e aquellos contra quien es fecho este tuerto, reciben deshonrra con daño; o los que lo fazen, muestranse per tortizeros, e por desmesurados. | [+] |
| 1350 | SP 26/ 129 | LEY XI(que pena mereçen os que penoran ou entran bees dalguo doõente sen mandado do julgador) Coytados estan(do) alguos homes a as vegadas de enfirmidade de que morren e jazendo asi (viuos) outros atreuudamente (van) a suas casas (a entralles) todo o que an ou algua partida delo sen mandamento del Rey julgador do lugar dizendo son seus deuedores. e aqueles contra quen he feyto este torto Reçeben desonrra con daño ou os que o fazen mostranse por tortiçeiras e por desmesurados. ca pero (en verdade fosse) deuedor doutro e que jouuesse asi dante. con todo eso non deue seer desta maneira penorado nen agrauado por (los que deuer en)...................... ......................... tal rrazon. e por ende mandamos que ne alguo sen mandamento del Rey..... ......................(he que era en uerdade seu deuedor) (perga) por ende Judgador, prendare, o entrare los bienes de alguno, en la manera que sobredicha es, (que si era en verdad su debdor que) pierda por ende el debdo que auia contra el, e peche a sus herederos otro tanto, quanto era aquello que deuia auer, e pierda demas desto la tercia parte de lo que ouiere, (o) sea de la Camara del Rey, e aun finque el (por ende) enfamado para siempre. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 245 | Et agora cada hũa delas ten tal creẽça que deue a auer a maçãa por fremosura, et andan desauĩudas entre ssy, et quérensse grã mal por aquesto. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 258 | Et dona Elena fazía senbrãt que quería morrer cõ pesar et cõ coyta, et fazía grã doo, et chamaua moyto seu señor Menelao et sua filla Herméona et sus yrmãos Polus et Cástor et seus amjgos et todos seus parẽtes et sua herdade et seu paresçer et sua fremosura et sua onrra et sua rrequeza et seu prez et seu ben. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 258 | Mays ja, poys que o pleito assý he, se me touerdes amor et lealdade, grã mesura faredes et aueredes ende grado, segundo a mj̃a ualýa. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 260 | Et, sen falla, nõ fazía torto, ca a sua fremosura nõ auj́a par ẽno mũdo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 269 | Et era moy mãsso et moy mesurado, pero que era moyto ardido et moy orgulloso cõtra seus jmĩjgos, en tal maneyra que a nehũ nõ faría amor en batalla. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 271 | Palamades era moy ben feyto, et nõ era grosso, mays delgado ẽna çentura; et era mãsso et mesurado et grãde de corpo et moy plazenteyro, et auj́a os cabelos louçãos et leznes et longos et as mãos brãcas et os dedos longos et ben feytos. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 273 | Mays, sen falla, nõ o podera fazer mellor de quanto o fezo aýnda que en ssy mayor poder ouuesse; ca sabede que, quanto el era mj̃gado en seu pareçer et en sua fremosura, que todo o cobraua en fazer ben. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 273 | Desý foy tã cortés en tódaslas cousas, en tal gisa que os gregos et os de Troya pareçía que erã vilãos, et nehũ nõ sse podía conparar a el, ca el uẽçeu de entẽdemento et de rrazõ et de mesura tódoslos do mũdo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 275 | Et era moy aposto et moy mesurado, et auj́a seu cabelo lezne et ben aposto, et os ollos uerdes et cheos d ' amor. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 275 | Et auj́a o nariz alto por mesura et a boca ben feyta et dentes ben postos et brãcos et o queixo quadrado et o colo longo et as espádoas anchas et os peytos moyto enformados. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 277 | Et quando cataua a algũa parte, ben semellaua a sua catadura de home fardido et de mesura. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 278 | Et ela nõ tragía as espádoas curuas, mays auj́aas mesuradas et de bon tallo, que nõ erã moyto estreytas nẽ moy anchas. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 278 | Et ela ouuo senpre moy grã prez de proeza et de cortesía et de moy grã nobreza et de ualor et de fremosura, ca tã fremosa foy que, se tódaslas donas et donzelas do mũdo que son fremosas (et) se pintassen en hũ et seu bon pareçer fosse todo juntado en hũ, todo aque[l] bon pareçer nõ sería tãto cõmo Políçena soa auj́a, nen todo o seu prez nõ seería tamaño cõmo o de Políçena. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 288 | Et esto nõ digo eu porque Troya se nos defenda longament, mays porque será ben de auermos senpre ben et mesura en nosso feyto, et de nõ fazermos nehũa cousa sen aquesto; ca, se fezesemos algũa cousa sen rrazõ et por soberuja, seería grã mal et pouco rrecado. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 292 | Et se o assý fezeres, os gregos an tãto de siso et de mesura que o tomarã todo, et tornarse an todos pera suas terras, et porrã cõtigo et cõ os teus grã segurãça et grãd amor et grã firmedũe, et tẽéruola an moy ben, et nũca depoys aueredes de nós dultãça. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 308 | Mays os das naos tragíã tres mill beesteyros, et nõ quedauã de tirar saetas ẽna mayor espessura que vij́an, en tal maneyra que moytos dos da uila forõ alý mortos, et achárõsse moy mal daquelas saetas. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 308 | Mays carament o cõprarõ logo y en pouca de ora, ca os troyãos, que erã brauos et de grã crueza et os desamauã moyto mortalment, cobrarõ sobre elles, et puxárõnos ata o mar, et leuárõnos cõtra suas naues, et apressurárõnos de tal gisa que, se lles aquela carreyra mays durara, nõ ficara delles nehũ home uiuo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 328 | Et foy hu estaua a mayor espessura, et desfezo a uolta, et leixou y moytos caualleyros mortos et malchagados. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 328 | Et teuérono ontre ssy tã apressurado que aduro podo seer acorrido dos seus. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 342 | Et apressurárõno el et tódoslos seus, de tal gisa que, a pouco de tenpo, lle ouueran de cortar a cabeça, se Éytor alý nõ chegara. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 352 | Desý começou de os apressurar moyto de cada parte et menáuaos tã brauament que os gregos forõ tã enpuxados do cãpo, querendo ou nõ. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 357 | Et foy logo sobre el, et apresuroo de tal gisa cõ sua espada que fora logo preso ou morto se lle Menesteus nõ acorrera. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 369 | Aquestes anbos sse ajuntarõ estonçe primeyro, ca elles anbos sse auj́ã grã saña et sse desamauã a desmesura. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 369 | Et chegando assý aa batalla, cõmo uos ey dito, parou mẽtes a hũa grãde espessura et ueu esta Éytor, et Éytor a el outrossý; et tã toste que sse uirõ anbos, (et) leixárõsse a ssy correr os caualos, et fórõsse ferir ẽnos escudos, tã durament que as lanças forõ britadas. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 375 | Se don Achiles, que alý está, oje en este día ouuera ajuda quanta quer, en tã grã coyta uj aquel caualeyro que tres feridas que lle el deu, fortes et desmesuradas, que, sen falla, el o ouuera preso ou morto. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 378 | Pero elles apressurárõno de tal gisa que lle fezeron do escudo dous pedaços et o elmo foy partido en quatro partes, et tódaslas armas britadas et desmalladas et todas desfeytas. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 378 | Et tãto era o ssange que lle caýa per moytas partes do corpo que nõ era mesura. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 379 | Estes vĩjnã todos por acorrer a Achiles, et metíãsse ẽna batalla hu era a espessura mays grãde, alý hu sse Achiles estaua cõbatẽdo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 399 | Sen falla, os da oste forã desbaratados, sse aquel Sagitario moyto durara, et por sseu mal delles y uẽera, que tã esquiuo era o mal que lles fazía et tã sen mesura erã as suas brauezas que nõ ficara y home dos gregos que morto nõ fosse, se lles longament durara; que, en pouco tenpo, matou deles mill caualeyros de ataes que seríã bõos óntrelos bõos. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 416 | Et, en queixándosse, dezía: -¡Cõmo a uẽtura foy desmesurada et esquiua cõtra mj̃, en querer que eu seia desterrada da çidade en que naçí, et partirme de aqueles cõ que foy criada et da cousa do mũdo que eu mays amo, et yrme pera hu nõ coñosco rrey nẽ cõde nẽ duque nẽ outro home que me faça onrra nẽ ben! | [+] |
| 1370 | CT 1/ 417 | En aquela terra en que elas uiuẽ son as caẽturas tã grãdes et tã sen mesura que aqueles que aló uan a poucas nõ arden, et y nõ ha áruol nẽ outra cousa hu possan achar soõbra. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 431 | Mays Achiles, a que sse nõ oluidaua o que a fazer auj́a, andaua moy brauo et moy sañudo en esta batalla, et tãto apressuraua os troyãos et tãto sse achegaua a eles que, por nehũa maneyra, nõ sse podíã ajuntar hũus cõ outros, nẽ yr a nehũa parte que el nõ fosse ontre elles, feríndoos et derribándoos malament, et tódolos mataua quantos passauã per cabo del. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 445 | Señor, porla grãdeza sen mesura moytos son desgastados do que an et pobres et mj̃gados. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 451 | ¡Ay, mesquiña, que uentura tã maa esta mj̃a et tã forte et tã desmesurada! | [+] |
| 1370 | CT 1/ 454 | Mays Achiles era aquel que os desbarataua et os apressuraua, tãto que nõ auj́ã de ssy cõssello, ca el nõ dultaua nehũa cousa. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 454 | Pero tornauã moytas uezes, mays nõ lles ouuo prol, ca, en gisa os mouerõ de cãpo et os apressurarõ, que os fezeron entrar traslas barreyras, mal seu grado. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 461 | Et de tal gisa os apressuraua que dessa esporoada lles fezo uoluer as costas, mal seu grado. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 469 | Mais tã grand era o pesar et a tristeza en todos que nõ auía mesura. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 480 | Et ante que se huuiase leuantar, el rrey Neutólamos chegou a el et deu[lle] cõla espada seys colpes grandes et desmesurados. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 483 | Et apresurárõnos de tal guisa que morreu ẽna presa el rrey Perses, et muytos daqueles que cõ el andauã. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 489 | Et muyto ameúde perdía sua color et tornaua amarelo et uermello, et outras uezes se lle tomaua hũ frío moy grand sen mesura, et outras uezes grã caentura. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 497 | Et esto nõ sería sen rrazõ, ca auería por amiga aquela que é señor da beldade et de todo bẽ, et en que eu ey todo meu bẽ et toda mĩa asperança et mĩa alegría et mĩa soúde, et en cuja mesura iaz todo meu bẽ et toda mĩa uentura, et que á mays que tódaslas outras que Deus ẽno mũdo fez en tallo et en beldade et en color et en tódaslas outras bondades, et por que me o amor tẽ tã coytado et tã amazelado, et a que eu teño p(r)intada ẽno meu coraçõ, en guisa que, quando me dela acordo, a poucas que nõ ensandesco, et estou preste de perder a uida. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 505 | Mais seu señor nõ daua por ende nada, nẽ se sentía pouco nẽ moyto do posfaço que del pusfaçauã, ca esto lle fazía (lle fazía) fazer o amor, que faz perder mesura et amor et siso et rrazõ; ca o amor nõ guarda dereyto nẽ nobleza nẽ proeza nẽ fidalgía, ca nũca fuj ẽno mũdo, nẽ será, quen ouuese siso contra o amor. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 506 | Et os couardos forõ en este lugar muy coytados et muy apresurados, mays aqueles que erã ualentes et ardidos fazíã departir as grandes presas et rretinir as espadas per çima dos elmos. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 506 | Et caualeyros gregos chegarõ logo alý, et apresurárõno en tal guisa que o derribarõ do caualo entre sy. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 506 | Et en este lugar forõ dados muy grandes colpes et desmesurados, et feytas moytas caualarías sinaladas, ca logo entonçe y chegou Paris et Troilo et Eneas et Polidamas. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 506 | Et alý ueeriades dar muytos colpes sinalados et moytas espadadas esquiuas et sen mesura, en guisa que tãtos forõ y mortos et chagados et derribados que nõ á õme que o contar podese. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 506 | Mais nõ fuj ẽno mũdo quen uisse tal dãno, nẽ tal matança, nẽ tã desmesurada cõmo alý fuj en gregos aquela uez. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 517 | Mays a rreýna Écuba, sua madre, tã grã pessar auía et tã grã coyta et tã desmesurado doo fazía que nũca fuy quen uisse moller tã coytada. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 517 | Et quen uise andar chamando a todos a grandes uozes, et rretraendo o preço et o ardimento et o ualor et a apustura et a mesura et a grandeza et a paráuoa et o bom coraçõ et quantas outras bondades en el auj́a [ben entendería que auj́an] de[l] p[esa]r et que ffezerã en el grã perda. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 518 | Et alý forõ os golpes tã esquiuos et tã desmesurados que moytas uegadas chegauã as espadas ata os dentes, et tallauã elmos et cofias et pescoços. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 518 | Mays os de Persia et os d ' Arabia os apresurauã fortement, ca lles tirauã cõ seus arcos que tragíã, et tã espesas caýam as seetas cõmo as follas da áruore quando caẽ ameúde cõ el grã uento. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 522 | Et uós ben ueedes que os troyãos sse defenden moy ben et sse venden moy carament; mays, cõ todo esso, nós os tẽemos ja guastados et apressurados de maa gisa, ca lles tẽemos tomados os portos, en maneyra que lles nõ pode entrar bastimento nehũ de armas, nẽ de ujãdas, nẽ de outra cousa que lles cũpra. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 535 | Mays Troylos, a que sse nõ oluidaua a morte de seu yrmão Éytor, fezo aquel día tãto por tomar uj̃gança por el que foy hũa grã marauilla, segundo que Dayres cõta; ca el cofondía et mataua quantos achaua ante ssy, et hu vij́a a mayor força dos gregos et a mayor espessura, leixáuasse correr alý, et metíasse entre elles, et feríaos tã brauament que departía tódaslas pressas. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 535 | Et passaua per entr ' elles, et fazíalles grã dãno, et de tal gisa os apressuraua que nõ ouuo y aaz tã orgullosa, nẽ tã dultada, que a el nõ fezesse mudar donde estaua. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 535 | Et assý os apressurou, a pouca de ora, que lles fezo, mal seu grado, leixar o cãpo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 540 | Et nós outras queremos y seer mesuradas et nossa mesura se nos torna en dãno (mays se nos torna en dãno), mays se nós nos fezessemos esquiuas da primeyra, nũca noslo diríã, nẽ prouaríã de dizer, et nós nõ perderiamos bon prez cõmo o perdemos. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 544 | Ca el os apressurou de tal gisa aquela uez que nõ poderõ mays endurar o torneo, et ouuéronsse ende a partir, querendo ou nõ, ca el se metía alj́ hu auj́a a mayor pressa, et liuraua quanto achaua ante ssy, et poucos acalçaua cõ sua espada que o nõ fendesse per meo et que o nõ deytasse ante ssy morto. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 544 | Et Troylos estaua ja tã apressurado que, sen falla, fora morto ou preso, se lle o acorro mays tardara. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 544 | Mays os yrmãos lle acorrerõ tã ben et tã ujuament que logo y fezeron ficar çẽ caualeyros de aqueles que o tĩjnã apressurado, et assý llo tollerõ per força a sseu despeyto. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 551 | Que ẽno mũdo nũca foy caualeyro, nẽ será ja mays, que en batalla fosse mays temudo nẽ mays dultado que Troylos, que el os apressuraua de tal gisa que os gregos erã uẽçudos de cada uez, et acollíãsse a ssuas tẽdas. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 562 | ¿Cõmo podedes pensar en fazer tal auoleza et tal desmesura de leuar arrastrando tã bõo caualeyro, fillo del rrey? | [+] |
| 1370 | CT 1/ 586 | Et a espesura das lanças era tã grande que era hũa grã marauilla. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 621 | Et a espesura et o trauamento fuj ẽna entrada dos portaes, et mais de mill forõ y mortos, ca tã anchas nõ erã as portas que per elas podese caber a espesura da gente. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 624 | Et dizía que sería grã desmesura et grã pusfaço se corpo de dõna tã preçad[a] et tã honrrad[a] fose per eles tã deshonrrad[o] et a sua alma danada. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 624 | Et, sen falla, eles fezerõ grã uilanía et grã desmesura, que tã noble rreýna forõ arrastrar uilment et deytar ẽno rrío. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 628 | Eneas leuantouse entonçe et diso sua rrazõ contra Anfímacos, dizéndolle paráuoas mãsas et mesuradas, et mostrándolle que aquelo que dizía que sería pouco rrecado. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 635 | Et despois outrosí demãdarõ que, entretãto, ouuesen entre si trégoas ata que queimasem et soterrasem seus mortos, ca dereyto et mesura era que ouuesen sopultura, segũdo sua lee. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 650 | Tu sabe que gregos me am tãto rrogado et prometudo do seu auer que ia, mentre anbos uiuamos, nũca seremos pobres, ante seremos rricos et auondados en toda nosa uida; pero cõuẽ que ante lles façamos o que nos eles demãdã, et así ficaremos en sua mesura. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 655 | Et así a ýam leuando a grand afám, que o caualo era tã grande et tã desmesurado que nõ á õme que o uise que nõ fose espantado da sua grandeza, et que o nõ touese por grã marauilla cõmo tal obra fora feyta nẽ pensada. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 660 | Traedor, falso et rrenegado, ¿cõmo podesche pensar traiçõ tã braua et tã desmesurada, por que el rrey Príamo, teu señor, fuj así morto ante teus ollos? | [+] |
| 1370 | CT 1/ 664 | Et uós tã nobles et tã mesurados sodes et tã sesudos que cataredes todo bem. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 667 | Por ende, se uos pagasedes et uosa mesura fose, nõ deuiades de mj̃ a fazer tal justiça. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 669 | Et, sem falla, fuj grã mal et grã desmesura, rreýna tã preçada morrer tã desonrrada morte, ca, segũdo esta estoria conta, nũca fuy ẽno mũdo dona que se conparar podese ao seu siso et aa sua bondade. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 670 | Et dizeruos ey por qual rrazõ: eu mãtiue bem os gregos, et muyto esforçadament uĩjna aas batallas fortes et mortaes, et moytas uezes fostes atã coytados et tã apresurados que forades uençudos et mouudos do canpo, se eu nõ fora. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 672 | Et tã mesurado fuj et tã sesudo que el deuera ende a auer bõo grado, mellor que uós, dom Vlixas, que uos tãto estades gabãdo et loãdo aquí de uosas falas uergonçosas et áuoles et de uoso engano et de uosa rreuolta grand; ca solament en este feyto mereçera el o Paladiõ, mays que uós en quanto fezestes desque soubestes falar. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 679 | Et ẽno doo que fazíã rretreýam a sua nobleza et a sua proeza et o seu ualor et a sua apustura grand et a sua mesura et a sua grandeza et o seu ardimento et as suas moy boas caualarías que el fezera. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 689 | Et alí cresçerõ toruões et coriscos et rrelánpagos tã grandes et tã brauos et tã desmesurados que semellaua que todo o mũdo quiría peresçer. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 719 | Et a sua tardança nũca lle a ela enpeesçeu pouco nẽ muyto, ca Deus quiso dar a esta duas cousas ajuntadas que nõ dou a outras muytas, ca lle dou fremosura et bondade, todo de cõsũu. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 720 | Et fuy logo, sem mays tardar, a el rrey Alçeóm, et rrogoulle muyto que lle pesase do seu mal et da sua desonrra, et que fose sua mesura que enuiase cõ el suas cõpañas, cõ que tomase vingãça daqueles que lle aquel noio fazíã. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 722 | Et tódaslas cousas per que õme á de pasar, todas som en poder et en mesura de auentura. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 735 | Et souberõ quanto pertẽeçía a rrazõ et a mesura et a justiça et a cordura et a bondade. | [+] |
| 1380 | CPc 26/ 109 | Ca el castigamiento deue ser con mesura, e con piedad. | [+] |
| 1380 | CPc 26/ 109 | Ca si recibiese voontade tanben de huu como de outro sen juizo e sen nehua premia que seer possa. pero esto se ha de fazer conçelleyramente que quer tanto dizer (h)en este lugar como ante o juiz ante quen se deue acordar as voontades danbas las partes tanben do padre como do fillo. e ha mester o padre que mande fazer carta como saca o fillo de seu poder (e que sse) posa prouar a mançipaçon e non venna en dubda LEE XVIII porque rrazoes poden (costrenger aos padres) que saquen de seu poder a seus fillos Achamos quatro rrazoes porque poden costrenger ao padre que saque de seu poder a seu fillo. como quer que dizemos enas lees ante desta que non (poden) apremear(los) que o (façan.) a primeira he quando (o) padre castiga a seu fillo moy cruelmente sen aquela piedade que lle deue auer segundo natura. ca o castigamento deue seer con mesura e con piedade. a segunda he se o padre fezese tan grande maldade que dese carreira a suas fillas de seer maas molleres de seus corpos apremeandolas que fezesen ...........a III he sse huu ome man ..........en seu testamento algua cousa..... condiçon que emançipasse por ende......fillos. ca sse (lo) quel fuesse mandado desta guisa, tenudo es de los emancipar; e si non quisiere, puedenlo apremiar que (lo) faga. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 19 | Et segundo diso Sam Jeronimo, este sempre foi virgẽe, et por [S]esta Feira Mayor, quando poserõ Nostro Señor ẽna cruz, prometeu que nõ comese ata que o vise rresurgir, et asi o fez. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 19 | Et ẽno dia que Nostro Señor rresurgio apareçeulle et diso aos outros que cõ el siian, que lle posesem a mesa, et tomou pã et beyzeo et doo a Santiago et disolle: - | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 19 | Yrmaãao, come ca o fillo de Deus rresurgio. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 19 | Este rresurgeu d ' ontre os mortos ao terçer dia, et dou poder a nos que eramos seus diçipolos, que en seu nome podesemos os çegos alumiar et [os] demoniados sãar, et os enfermos curar et os mortos rresuçitar. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 19 | Et el pois que provou ante nos que rresurgira d ' ontre os mortos, et nos diso toda las cousas que nos ensignara ante da sua Paixõ, et poys que nos mostrou as mãos en que tragia os sinaes das chagas, et nos diso que se queria yr aos çeos para seu Padre, nos ficamos moy tristes. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 19 | Despois d ' esto a cabo de quoreẽta dias da sua rresurreyçõ, nos estando presentes et que o viamos, sobio aos çeos, onde nos fomos moy marauillados; et estando asi apareçeunos dous angeos que nos diserõ asi: - | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 34 | Pero diz Nicodemus ẽno seu Auãgeo, que quando Nostro Señor rresurgio, que lle apareçeu et que o tirou da prigon et o leuou aa çidade de Baramatia onde era. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 117 | He fillo de Deus Padre et da Virgeẽ Santa Maria, et foy morto ẽna cruz, et soterrado ẽno moymẽto et quebrantou os Ynfernos, ao terçer dia rresurgio et desi foyse aos çeos hu see aa destra parte de seu Padre. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 117 | El naçeu com̃o omẽ et prendeu morte com̃o omẽ, ca todo aquel que naçe morre, et se he de creer a naçẽça, asi he de creer a morte et a rresureyçõ. - | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 117 | Com̃o he de creer que rresurgio?, diso Ferragudo. - | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 117 | Porque, diso Rrulan, el naçeu et morreu et rresurgeu ao terçer dia. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 117 | Nõ foy soo o fillo de Deus que rresurgio d ' ontre os mortos mais verdadeiramente todo los omẽs que forõ des o começo do mũdo et an de seer d ' aqui endeante an de rresurgir depois da fim et yrã ao dia do Juyzo ante a sua cadeira oyr sentẽça para rreçeber galardom do bẽ et do mal que fezerõ. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 136 | Señor Ihesucristo, por cuja creẽça eu leixei a mĩa terra et vin a estas terras estrayas por enxaltar a cristianidade, onde eu moytas lides vinçi dos mouros por la tua grraça, et onde eu moytas chagas et deostos et pelejas et escarnos et caenturas et cãsaço et fame et frio et moytos outros traballos padeçin, encomẽdoche, Señor, esta mĩa alma en esta ora en que jasco, ca asi com̃o por mĩ et por los peccadores quiseste naçer et morrer en cruz et seer soterrado en moymento, et deçer aos Infernos et quebrantarlos et tirar ende os teus santos, et ao tercer dia rresurgir d ' ontre os mortos et despois sobir aos çeos que nũca forõ desanparados da tua presença et da tua santidade; asi a mĩa alma, Señor, por la tua misericordia seja liure da morte perdurauele que he o Inferno. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 153 | A porta d ouçidente ha duas entradas, et por grãduẽ et por grã fremusura et por obra mais trabal[l]osa [escede a] toda las outras portas. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 172 | Et o moço tornãdo en seu entẽdemento começou a dizer ante quantos y estauã en com̃o des dia [s]esta feira ora de terça que lle sayra a alma do corpo ata sabado ora de nõa que rresurgira, a alma del jouvera moy folgada ẽno seo de Santiago ẽna igleia do Paraiso, et que lle o apostolo Santiago [alcançara] grraça de Deus que lle fose tornada ao corpo; et Santiago que o tomara por lo braço dereito et que lle diso asi: - | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 57 | A Egoua mentre for prene non deue de seer moy grosa nen moy magra, mais deue seer no cumunal, ca se for moy grosa a grusura de dentro estreitarya en tanto o fillo no ventre que o corpo et os nenbros del non se poderyam estender, et por ende sairya o corpo peqeno, et se for moy magra por rrazon de gran magreduen non se poderya o potro bem gouernar no ventre della; | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 65 | Et esto meesmo semellauelmente se deue guardar no mes de janeiro porque porllo gran frio o Cauallo caente ou surento ligeiramente arrefeçe. | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 73 | dito he da guarda et da ensinança do Cauallo na terçeira parte et na quarta parte digamos do conoçemento da fremusura do corpo et das feituras et dos nenbros del. | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 73 | A fremusura do Cauallo deuese conoçer no corpo grande et llongo et que os nenbros rrespondem ao corpo asy como conuen et a cabeça ligeira et conuiniuelmente longa, boca grande et esllauada, os nares grandes et jnchados, ollos grosos, non cauados nen escundudos, orellas peqenas et esperilladas, o collo longo et delgado contra a cabeça, queixadas bem ligeiras et ben seqas, na coma pouqos cabellos et chaos, o peito chãao et rredondo, a çernella non aguda mais como tenduda, dereita et ancha; | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 73 | Et por en quen a fremusura do Cauallo quiser conoçer conuen que a guarde altura del, et se os Nenbros Responden comunalmente ao corpo. | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 73 | Et deues saber que a fremusura das feituras do Cauallo mais abertamente et mais verdadeiramente se poden mostrar et conoçer no Cauallo magro que no groso, que en seendoo encobre moito desa mingooa. | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 75 | Dito he suso da fremusura dos nebros et das feituras do Cauallo na quarta parte, et na quinta parte digamos das enfirmidades del, que lle ueen naturalmente et non naturalmente, que chaman açidentalmente. | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 87 | Nota que o Rosalgar posto mesuradamente como se deue poer en qualquer llugar come et rroe, asy como fogo, toda a carne sobeia, et por en deues a auer gran femença en poer o poo do rrosalgar, ca se o poseren con mesura, en como se deue poer, come et Roe marauillosamente toda a carne sobre que o poem. | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 111 | Et se o pano for uello unta duas ou tres uezes a escuriduen do ollo con grosura. | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 121 | Outra enfirmidade que chama mal ferruto ha y que trage doores dos llonbos et aos rrijns do Cauallo et tira os nerueos dos llonbos et dos Rijns moy sem mesura; | [+] |
| 1409 | TA III,4/ 145 | et deuen guardar que non caya daquella grosura en nehuun outro lugar do espinaço nen dallur no Cauallo. | [+] |
| 1460 | CI 1/ 110 | Et porque toda a España fora destroyda en tenpo del rrey don Rrodrigo, subJugada porlos mouros et feyta trabutaria, que lles dauã os rreys d ' Espanã cada año çen donzellas uirgẽes de maraujllosa fjrmosura, et çinquoenta moços, fillos dos nobres d ' España, et outros tantos fillos dos homes do pobóó. | [+] |
| 1460 | CI 1/ 126 | Enpero, tu fillo, obispo, rroga a Deus et ao apostollo Santiago que este odio seJa tirado dos seus corações [et] da sua memoria; entra cõ grãde omjlldade et mesura, et a todos sey obediente et benigno et nõ demandes por ty esta dignjdade, mays envia dous dos teus mays honestos et sabedores que a demãden cõ muyta homjlldade." Et o bispo notou ben en seu coraçõ aquellas palabras que lle diso o santo abbade et rreuolueas en seu coraçõ muytas vezes. | [+] |