| 1295 | TC 1/ 38 | Et os de Tolledo, quando o souberõ, forõ muy espãtados et tristes pollo que aujã feyto. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 90 | Et desoy mays vayte a bõa ventura cõ isto que as oydo, ca acharas todollos teus muy tristes por ti, fazẽdo chantos et doo, ca tẽem que eras presso ou que te matarõ mouros et que ficã sem senor et sen todo cõsello. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 111 | Mays, quando o conde Fernan Gonçaluez soube que os mays altos omes daquela az erã mortos, [et] que os outros estauã muy arrequeixados et tristes, et que seriã muy agina desbaratados, se acorro nõ ouuesem, ouue ende muy gram pesar, tãto que nõ catou por al senõ por aguillar o caualo, et deusse a andar et meteusse pela mayor pressa dos mouros, que [non] douidou nada, et foylle acorrer, et achoos muy desbaratados, ca os ouuerã mortos ou presos, se el tã agina nõ chegara. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 408 | Mays muy grande foy a tristeza que ouuerõ os da oste por el rrey seu senor. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 467 | Et ficou y o mãdadeyro por saber a que sobiria o pleyto, da villa [depoys] da morte daquel [alguazil, ca] andauã os omes muy tristes et muy coytados por a morte do alguzil. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 519 | Et os da villa ficarõ muy tristes et muy coytados et nõ sabiã que fazer. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 526 | Et Abeniafa tornouse muy triste para [a] villa et muy coytado, et teuesse por enganado et por de mao siso. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 529 | Et foy por ende muy triste. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 555 | Quãdo isto ouuirõ os mouros da uila, forõ muy tristes, mays en tẽpo estauã que nõ podiã al fazer, senõ o que el mãdasse. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 601 | Et chegarõ a Palença a el et beyiaronlli as mãos cõ muy tristes curações. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 604 | Et partiuse deles muy triste et foisse seu camjno. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 631 | Et, se ante auiã tristeza et quebranto, tornouselli en goyo et en plazer. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 631 | Et os condes de Carrom seirõ do paaço muy tristes et forõse para sua pousada. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 716 | Et el rrey ficou moy triste polo que llj disera o angeo. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 754 | Et acharõ o duque d ' Estarado, et foy muy triste por que nõ fora ena batalla. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 871 | Et, estando asi muy tristes, quiso Deus et acorreullis aa ora cõ bõo uento, muy mays rigeo ca nõ o de começo. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 893 | Et, desque estes todos seus fillos, que y estauã, derredor de sy vio, et todos seus ricos omes cõ elles, et a rreyna sua moller çerca de si, muy triste et muy quebrantada, et nõ mẽos quantos outros y estauã, logo primeyramente fezo chegar a si seu fillo dõ Afonso, et alçou a mão contra elle et santiuigoo, et deullj a sua bẽeyçõ, et desi a todosllos outros seus fillos. | [+] |
| 1295 | TC 1/ 896 | Aquel [uer]dadeyro poderoso Deus -que a este seu [sancto] seruo rey deu sen et saber et ualer et p[oder] de todas estas onras de suso ditas [mere]çer et acabar en este mũdo morta[l et] auer as outras do rreyno perdurauil - l[eixe] elle sempre uiuer et durar en aquella fol[gãça] que llj Deus ouue apparellada; et a [nos] leixe de tal guisa peseuerar pel[a de]reyta carreyra, per que merescamos auer [parte] cõ el en aquella sua sancta folgãça d[e clari]dade, que nũca escureçe nẽ her[da en] nẽhua tristeza, mays sempre pr[azer et dul]çor et alegria. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 7 | Et desque Adam et Eua vierõ aaquel lugar de val de Ebrom, hu os Deus enviaua acharõ y moy bõa terra, et Adam cõ suas mãos et cõ fustes arrancaua as eruas et mouya aterra, mays agrande traballo dessy; et pero laurauáá omellor que el podia, et semẽtaua [daquelas] semẽtes quelle Deus dera pensando quelle nasceriã et colleria ende froyto donde gozase cõmo laurador que traballaua por ello; mays aterra mays lle criaua cardos et espyñas et outras eruas et cousas danosas queo estoruauam que [nõ] oque el semẽtaua; et avia Adam grande dolor et tristeza dello et era moy triste por que de seu traballo nõlle vjña froyto cõmo el coydaua quelle deuya vĩjr. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 16 | Et Jabel, seu yrmão, quando [vyña] de seus gãados aapobla da villa et oya aJubal, seu yrmão, tãger aqueles estormẽtos avia delles grande sabor, et pensou que algũas alegrias de táes cõmo aquelas, que bõas seeriam pera toller tristeza aos seus pastores ẽnos montes onde andauã com os gãados, et quelles dariã algũ [solaz] et alegria por que sofressem mellor as (Moyto mal me [fezo] neste dia. ) lazeyras et tristeza que ally leuauã. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 23 | Et diz sobre esto mẽestre Godofre ẽna sexta parte do Panteõ et outros queo outorgã cõ el, que teuo Adam dóó por Abel çento ãnos; et que poucos dias forõ em todos aqueles ãnos que el nõ fose aafosa de Abel chanzer, et fazer doo, et chorar por el; et tanto durou esto que Adan et os que vierõ despoys del que chamarõ por este feyto [a] aquel lugar onde jazia Abel val de Lagrimas Et de cõmo avia Adam moy grande dolor por la morte de Abel, et outrosy por Caym que fezera aquesta nemyga, et era seydo et ydo fora da terra, ca acõmo quer quelle aquel mal contesçera seu fillo era, cresçendolle este pesar et este dolor de cada dia do começo ata ocabo do dolor, poso em seu coracõ et fezo promyssom delo et jurou que nũca mays sse chegasse aEua pera fazer em ella fillos de que tomasse tristeza et pesar. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 23 | [cõmo el tomara destes] Pero sobresto dizẽ que nõ ha dolor tã grande nẽ tã longo por moyto que dure, que atẽpo nõ passe et ho omẽ nõ oluyde; diz Josepho ẽno segundo capitolo que atãtos ãnos cõmo erã pasados, morto Abel et desterrado Caym, que veẽdose Adam sem fillos, et sem outra [cõpaña], et senlleyros el et Eua, que coydaua algũas vezes em aver outra gẽeraçõ, et que era em grande estreytura cõ myngoa de fillos et cõ desejo deles; et viase da outra parte em grande tristeza, asy cõmo diz Strabo, ohũ por la promyssom et jura que fezera, de nõ passar asua moller seo quebrãtasse, aoutra rrazõ por quese nẽbraua quelles disera Deus cresçede et enchede aterra, et seede [moytos], em ella, et seo nõ fezese, et aquela jura et promyssom pasasse, que cayria em grãde erro cõtra Deus outra vez. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 130 | El rrey quando aquela rrazom oyo aos estreleyros, pesoulle moyto, et foy moy triste et sanudo pero nõ contra elles; et por quelle diserõ ẽna rresposta aquela dulda que nõ sabiam seo queria Deus desuyar, foy el alegre et guarido; et ontre moytas cousas que pensou afazer por aquesto desuyar se séér podese, achou que seria bem matar os nenos, et fezo logo pregóar por todos seus rreynos, Babilonja et Caldea, que toda cousa por el rrey et porlos rreynos et os seus deus, que adorauã que aviã todos aséér destroydos, et por quese esto todo [desujasse] antes. se séér podese. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 130 | "Señor, gardarey teu [mandado], et se Deus quiser eu me gardarey bem que nõ faça fillo, donde aja opesar et amazela et veja del atristeza que veẽ os outros queos em este tẽpo fezerom. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 149 | A cõmo quer que fosse bem em suas rrazões et em seus feytos ẽna çidade de [Vr] et em terra de Caldea et cõ el rrey aAbraã, Tare seu padre era moy triste et moy quebrãtado por que ficaua moy desonrrado et cõ grande perda de seu fillo que lle asy matarã tam desonrradamẽte. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 170 | "Abraã em sua tristeza que avia quanta quer que era, cõmo oque saya dos lugares enque moraua et avia [coñosçidos], et viasse em terra estraya et el estrayo et [provolle] moyto cõ as palauras, et cõforto de noso señor Deus et cõ aquela promessa tam grande quelle daria aquela terra, et sobre todo quando obendiso et lle diso que de seu lyñage sayria por que seeriam benditas todas las gentes. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 194 | Abraã, quando oyo que seu sobrino era preso, foy moy triste et pesou lle moyto; et segũdo diz Josefo, pesaualle outrosi moyto por lo mal que [rreçeberã] os de Sodoma, que eram seus vizinos et seus amygos; et escolleo de sua [cõpaña] trezentos et dez et oyto omẽs dos mays ardidos et fortes, et arrizados, et mellor armados que y achou. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 212 | "Noso padre he vello et nẽgũ omẽ nõ ficou em toda a terra, nẽ paresçe, nẽ ovéémos vijnr de nẽgũa parte de que possamos aver fillos: et noso padre nõ querra aver fillos de nos temendo que pecaria, et outrosi por la grande tristeza enque esta por sua moller que perdeo que amaua moyto, et por seus amygos aquẽ queria bem, et porla bõa terra quese destroyo asy toda; mays nos embebedentemos lo cõ viño et façamos algũa outra meestria cõmo esto seja, et deytemos nos cõ el, et asy averemos linage del. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 237 | Et tantoa amou daly adeante que oluydou atristeza et odolor que tyña por sua madre Sarra. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 252 | [Lictera] pro uerbis, quam pes jm puluere ducit, Caporis jndicũ mutari triste peregit. Et dizẽ asi ẽno noso lenguage: | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 252 | Aletera que fezo ope ẽno poluo [avondou], em lugar de leteras, et mostra a tristeza do corpo mudado. | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 252 | Et el rrey Ynaco conosçeo desta guysa por los sinaes dos péés, cõmo aquela era sua filla Yo, et cõmo andaua encantada, et tornada em fegura de vaca; et [despois] que conosçeo que era sua filla pesoulle moyto, tanto que seendo rrey et deus ontre seus gentijs, com ogrande pesar que dela ouvo começou achamarse mezquino, et deytarselle sobrela çeruyz et sobre los cornos, entristeçendo todo por ella, et fazendo dolor et dizendo: | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 280 | "Quando esto oyo Esau aseu padre dizer, comesçousse aqueyxar et dar grandes vozes et séér moy triste et diso: | [+] |
| 1300 | XH I, 0/ 280 | Et conta mééstre Godofre que aquela ora foy moy triste Esau, et diso: | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 26 | Et aly forõ moy alegres os gregos, et os de Colcas moy tristes todos. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 33 | Outra he a mjña tristeza, por que uem contigo hũa feytizeyra que a de aver o meu casamẽto que a mj̃ era de ty prometido. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 53 | Et eu por sentença de juyzo mãdo que a ela dedes a maçãa et eu para ela a julgo et mãdo que logo lle seja entregada ' a deesa Juno et a deesa Palas forõ moy tristes, et ouverõ moy grã pesar por julgar a maçãa para Venus. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 93 | Et avia os [cabelos] crespos et rrubios, et a sua cara senpre leda pero que era moy braua aos yamjgos. sabede que nõ foy escaso nẽ coydador nẽ triste. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 95 | Et era moy triste et moy pensoso. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 129 | Et os cobardos poerã suas escusanças feas ' depoys que Antenor ouvo sua rrazon acabada, rrespondeu lle Eutor [asy]: ' Amjgo, en este ple(i)to pareçe me que uos vejo moyto alegre cõmo quer que outro algũ seja triste pero eu nõ dulto que ajnda que o prez d ' este pleito seja partido, que uos nõ ajades a vosa parte. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 137 | Et Ector ficou aly moy triste, et nõ era maravilla de aver pesar das feridas et do nojo que rreçebera. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 137 | Et por ende creçeu o torneo mays danoso que ante quando el RRey Telafus d ' Artamonja et seu fillo Alynus virõ estar o Duque [Monesteus] moy triste por [Troylos] que lle tomarã os troyanos a [mãao] seu grado et que avia de sua gente moyta perdida, acorrerõ lle o mays toste que poderõ. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 137 | Et faziã por el orações que o gardase deus de mal, et o trouxese vjuo et cõ soude aos seus amygos Monesteus, que estaua triste de seu preso que lle aviã tomado, et da moyta gẽte que perdera, cõ grã saña foy ferir aly hu veu que a batalla era mais braua et mays espesa. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 182 | Et Troylos de sua parte ya tã triste et tã coytado que esto era hũa grã maravilla. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 182 | Et por que uos agora vejo triste, penso de uos fazer tãto plazer por voso amor que logo seredes moy pagada et leda. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 184 | Et de mj̃ uos digo que senpre serey triste en quanto viua, por que os dioses do jnferno vos fezerõ tal escarno et tal mal que rreçebestes taes dãnos et desonrras. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 186 | Et Ector os amaua tanto cõmo a sy, et foy moy triste por elles et por que Achiles lles cortara as cabeças, et el nõ lles podera acorrer estando presente. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 196 | Et em aquel dia nõ avera saña nẽ tristeza. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 199 | Et o grã pesar et tristeza et desejo que eu por vos ey todo se me a de tornar em plazer et em alegria et tãto vos coydo eu de seruyr et pedir merçede tã de bõo coraçon que en algũ tenpo uos amerçearedes et doeredes de mj̃, et me faredes algũ bem. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 275 | Et esmoresçeu aquel dia mays de çem vezes outrosy Polydamas era tã triste et tã grã doo fazia por el que esto era hũa grã ma(ra)villa, ca a sua coyta a par de morte era. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 275 | Et por esto era Polidamas por el moy triste et moy coytado | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 276 | Et quando Paris chegou a ella, acho a moy triste et moy coytada; et começou de a confortar o mellor que el podo, mays ella nõ se curaua de cousa que lle disese. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 284 | Et fezerõ -n a do gesto et semellança d ' ela que esteuese triste et chorosa por la morte de seu namorado Achilles, que a quisera tomar por moller. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 284 | Ca todo seu linagẽ a desamara moyto se ll ' o en algũa guisa entenderã mays en toda maneyra sen dulta a ymagẽe foy fegurada que teuese triste gesto et senbrante queyxoso moyto a a maravilla. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 284 | Et a ymagẽ era feyta em tal contenẽt et asy estaua triste que nõ ha õme viuo sobre terra que a catase que nõ ouvese sabor et talente de chorar cõ mazela d ' ela. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 285 | Agora leyxa o cõto de falar da morte de Achilies et de Antilogus por cõtar cõmo os gregos ouveron consello En esta parte diz o conto que os gregos eram moyto tristes por la morte de Achilles et de Antilogos. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 285 | Et Agamenõ, que era prinçipe et caudillo, falou primeyramẽte, et diso asi: ' Amygos et [senores], bem entendo eu que nõ ha ẽna oste grãde nẽ pequeno que nõ aja grã pesar por la morte de Achilles, ca moyto avemos menos -cabado por el, tanto que nõ he marauylla de seermos ende desconfortados et tristes mays agora tomade bõo consello. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 288 | Et braadaua et daua tã grãdes vozes que esto era hũa grã maravilla . Et quen a vise bem podia dizer que ella fazia doo de madre demays Polidamas et Eneas et todos los outros da çidade estrayos eram moy tristes, et faziã tam grã doo que nõ a õme que o cõtar podese. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 352 | Es ficou moy chorosa et moy triste por que ala ficaua ' | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 365 | Et logo sen mays tardar se forõ a Delfon moy tristes que [per] pouco se lles [partiran] os corações cõ pesar. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 370 | Et que em mao dia nasçi, coytado et triste que en graue dia say de myña terra et por meu mal chegey a este lugar ¡O o meu señor! que en graue ponto vos vyn buscar. | [+] |
| 1350 | HT Miniaturas/ 372 | Et quando ala chegou, achou a RReyña Çirtes, sua madre, que avia grã tenpo que era por el moy triste et coytada et moy dolorida, ca todo lle fora cõtado em cõmo el matara seu padre. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 229 | Et senpre ja serey triste porla bõa gente de Troya. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 249 | Tu ás paz et queres auer guerra, et es rrico et queres auer proueza, et es alegre et queres tristeza. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 250 | Et poys que lles esto defendeu, assañousse et tornou moy triste. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 260 | Et el ouuo grã pesar et foy tã triste que sse teuo por morto et por oõtado. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 260 | Et el foysse pera el (foysse pera el) moy triste et moy coytado por aquelas nouas que oýra. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 263 | Et Agamenõ, poyslo veu tã triste, cõfortoo moy ben. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 268 | Mays el nõ foy escaso nẽ coydador nẽ triste, ante foy ferament grãado et costuso et amado dos fillos d ' algo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 271 | Et era moy triste et moy coydoso et de tã grãde orgullo que adur poderíã home achar de tamaño. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 317 | Amjgo, en este pleito semella que uos ueio moyto alegre, cõmoquer que outro algũ seia triste. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 328 | Et Éytor ficou alý moy triste et moy coytado. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 328 | Et quando el rrey Tálafus d ' Arcamonja et seu fillo Almus uirõ estar o duque Menesteus triste et coytado por Troylos, que lle os troyãos tomarã, mal seu grado, et que auj́a moyta de sua gente perdida, acorrérõlle o mays toste que poderõ. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 328 | Et fazíã por el orações, que o guardasse Deus de mal et o tornasse uiuo et cõ soúde aos seus. et Menesteus, que estaua moy triste de seu preso que lle auj́an tollido et da gente moyta que perdía, foy ferir, cõ grã saña, alý hu ueu aquela batalla que era mays braua et mays dura et mays espessa. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 361 | Et cõmoquer que algũus deles ýan ledos por algũa[s] bõasandãças que y ouueron, outros y auj́a que ýan moy tristes porlos parẽtes et amjgos que y perderã, et outrossý por moytas chagas que rreçeberõ. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 363 | Et nõ estaua alý estonçe quen rrijsse, nẽ quen falasse en alegría nẽ en gabãça, mays ante estauã todos moy tristes et fazíã grã doo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 365 | Et por ende uos prometo que, en quanto eu uiuo for, senpre por uós aia tristeza et que uos uĩge, se o eu fazer poder. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 379 | Et por esto era moy triste Éytor, et , cõ a grã saña que ouuo, meteu mão á espada et deulle tã grã colpe per çima d o elmo que deu cõ el do caualo en terra. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 384 | Et aquel cãbays era todo rroto et sen color, et estaua todo cheo de sange quallado et de outro sange fresco, que del saýã moy soltament; pero, cõ todo esto, nõ era el triste nẽ descõfortado per nehũa gisa. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 405 | Et os de Troya forõ tornados a ssua çidade moy tristes et moy agraueados, et os gregos outro tal. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 416 | Et des oiemays os meus ollos nũca sse enxugarã chorãdo, et senpre uiuerey triste et sen prazer. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 420 | Et Troylos da sua parte ýa tã triste et tã coytado que esto era hũa grã marauilla. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 420 | Et por que uos eu agora ueio triste, agiña coydo de fazer tãto por uosso amor por que uós seredes moy leda et moy pagada, et todo meu coydado des oiemays será en fazer tódaslas cousas que entẽder que serã uosso seruiço. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 422 | Et de mj̃ uos digo que ja senpre serey triste en quanto uiua, porque os dioses do jnferno uos fezeron tal escarno et tal mal por que rreçebestes taes ontas et taes dãnos. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 440 | Et diz a estoria que ha tal uertude que, quenquer que a veia, logo rrefrescará et será mays fremoso et mays colorado, et todo aquel día nõ auerýa saña nẽ tristeza. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 444 | Et nũca quedaua sospirãdo et coydando moytas uezes en tristeza, et outras uezes tornáuasse ledo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 453 | Et começou a dar grãdes sospiros et entristeçer moyto, et começou de chorar tã fortemẽt que as lágrimas lle deçíã ata os peytos. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 457 | Quando Éytor ueu que seu yrmão Margaritõ morto era, tomou ende grã pesar et foy ende moy coytado et moy triste, ca moyto era Margaritõ bõo caualeyro et aposto et ardido et franco et leal. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 467 | Et seméllame, fillo, que ora son cõpridos de tj os soños que eu sonaua et as uisiões que uij́a et as coytas grãdes que sofría ẽno coraçõ, que cada día se me fazía negro et triste. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 469 | Mais tã grand era o pesar et a tristeza en todos que nõ auía mesura. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 470 | Et os de dentro nõ se traballarã ora de seýr acó, nẽ de se cõbater cõnosco, ca moyto estã tristes et desmayados, ca moy grã dãno am rrecebudo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 471 | Mais dígouos que os da çidade forõ tristes longa sazõ, et nõ fazíã sen guisa, ca moy grã perda rreçeberã et moy grã dãno. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 478 | Tal á ende prazer que será ende ag(u)ina triste. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 489 | Qvando se os troyaos partirõ da sepultura d ' Éutor et se tornarõ pera Troya, ýam todos muy tristes et muy coytados; et nõ fazíã sen rrazóm, ca tal dãno cõmo este nõ era pera olujdar, nẽ era perda que se podese cobrar. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 489 | Et pois que a nõ ueu, cõmeçou de mouer contra a hoste, de mao talẽt et triste et despagado de sy. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 489 | Así cõmo auedes oýdo fuj Achiles preso do amor et, jazendo muy triste en seu tendillõ, cõmeçou de pensar en sua fazenda et queixarse muy fortement. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 492 | Et eu ben me coñosco que lle errey moy grauement et que lle fige grã dãno en seu fillo Éutor, que lle matey, et bem sey que pera senpre o seu coraçõ será triste. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 505 | Pois que Achiles fezo seu defendemento, cõmo uos ey cõtado, toda a gent pusfacaua ende muyto, et todas suas cõpañas forõ ende moy sanudos et muy tristes. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 506 | Et os gregos forõ muyto alegres et muy pagados, et os troyãos tã tristes que mays nõ podíã. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 516 | Et fórõse todos pera suas pousadas, et desarmárõse moy coytados et desmayados et muy tristes por Deýfebus. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 520 | Mais os gregos rreçebíã grã dãno, ca Troylos os mataua cõ ssuas mãos, condes et duques et almirãtes preçados, de que eles ficarõ muy perdidossos et moy tristes. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 525 | Poys que Vlixas ouuo sua rrazõ acabada, Achiles entristeçeu et enbrusqueçeu jaquanto, et penssou hũa grã peça, que nõ falou nada. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 529 | Et eu ben sey que tal yrá aa batalla ssão et alegre, que sse tornará ende triste, mays uós ja mays nõ me rrogedes deste pleito do que me rrogado auedes. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 530 | Achiles tornou moy triste cõ a rrazõ que disso Diomedes, et começou moyto a penssar. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 531 | Et ýan moy tristes et moy despagados de Achiles. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 531 | Quando Agamenõ et os gregos souberõ a rresposta que Achiles dera, ficarõ ende moy tristes et descõfortados. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 535 | Et os da oste ficarõ en suas tẽdas moy tristes et moy coytados. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 540 | Et se esto nõ fezera, senpre fora en tristeza, et tal me podería agora posfaçar que me uerría cõfortar tarde ou nũca. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 540 | Demays, se todo o mũdo fosse ledo et eu triste et sen sabor ¿que he o que eu y gãañaría? | [+] |
| 1370 | CT 1/ 567 | En esta parte diz o conto que os da çidade fazíã grã doo, et auj́ã gram pesar et grã tristeza porla morte de Troilos et del rrey Menõ. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 570 | Et quando Paris chegou a ela, achoua moy triste et moy c(on)oytada, et começoua de confortar o mellor que el pode. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 572 | Et nõ iazía deytado, mais sij́a moy triste et pensando muyto en Políçena. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 582 | Desí fezerõ hũa ymagẽ d ' ouro, de grandeza et de feytura et do tallo de Políçena, et posérõlle tal contenente que esteuese triste et chorosa porla morte d ' Achiles, que a quisera tomar por moller. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 582 | Mays todauj́a a ymagẽ fuj fegurada en guisa que ouuese o contenẽt triste et queixoso sobeiament. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 584 | En esta parte diz o conto que os gregos erã muy tristes porla morte d ' Achiles et d ' Antílogus. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 584 | Amigos et senores, bem en(en)tendede que nõ á oie ẽna hoste grande nẽ pequeno que nõ aia grã pesar porla morte d ' Achiles, ca ferament auemos meoscabado tãto que nõ he marauilla de seer ende desconfortados et tristes. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 586 | Et da outra parte se armarõ os troyaos et se guisarõ bem do que mester auíam, mays erã moy tristes et muy coytados porque nõ ýa y Éutor, nẽ Troylo, nẽ Deýfabus. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 586 | Et ýa moy sanudo et muy triste por seus yrmãos bõos que perdera, et nõ fazía sen rrazõ, ca lle farã grã mĩgua oie en este día, cõmo adeant oyredes. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 591 | ¡Ay, quantos bõos caualeyros et omes de grã guisa et outras muytas cõpanas son por mj̃ desanparadas et ia mais por mj̃ uiuerã en grã tristeza! | [+] |
| 1370 | CT 1/ 623 | A enueia he de tal maneyra et tal natura que do bem ha poder de fazer mal, et muda a paz en guerra, et a alegría en tristeza, et da uerdade faz mẽtira, et da apustura fealdade, et se algũa cousa uee en que aia algũ desfaleçemento, aquel he o seu prazer et o seu bẽ, et alý traua, et alí está quanto pode. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 623 | Et alégrase cõ o mal et he triste do bem, et tem o bem por mal et o mal por bẽ, ca hu ela uee a alegría aquel he o seu pesar, et a tristeza he seu prazer. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 624 | Conta Dayres que os troyaos erã muy coytados et muy tristes, et fazíã grandes chantos en cada parte, et estauã moy desmayados. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 624 | Et duroulles terçer día, que todos andarõ tã tristes et tã coytados que sol hũ ueruo nõ falauã hũ ao outro. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 637 | Ca en todo el nõ acharíã hũ ome triste, nẽ coytado, nẽ despagado de si, nẽ coydador, nẽ brusco, nẽ sen prazer, ante uiuíã todos en prazer et en grã brío, et rricos et uiçosos a sobreguisa. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 637 | Quen te en outro tẽpo uise et quen [te] agora uee nõ te coñosçería, nẽ coydaría que eras esa, ca tódoslos que en ti morã son tristes et desmayados et sofrem coyta fera et estraya. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 640 | Quando eras mãsa, logo te tornas esquiua; et quando eras alta, log[o] te tornas bayxa; et quando eras grande, logo te tornas pequena; et quando eras chãa, log[o] tornas áspera; et quando eras sãa, log[o] te tornas doente; et quando es lumiosa, logo te tornas escura; et es humildosa et tornas braua, et es fremosa et tornas fea, et es alegre et tornas triste. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 640 | Et seýu do paaço logo et fuise pera sua cámara, triste et coytado, que nõ podía falar paráuoa. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 648 | Et encobríãse et fazíã senbrante que entristeçíã ende muyto. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 667 | Et ia bem sey que ia uiuerey en choro et en pesar et en tristeza. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 679 | Que en nihũ tenpo nũca forõ gentes tã tristes, nẽ tã coytadas, por morte doutro ome. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 679 | Et o grand urgullo todo fuj tornado en choro et en tristeza. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 699 | Et Diomedes fuy por el muy triste, et pesoulle del muyto, et bẽ llo deu a entender, ca alý hu a el matarõ d ' alý o fuy el tirar d ' éntrelos ẽemigos, et leuouo ende en seu caualo. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 703 | Et sobeiament erã ende sanudos et tristes, et nõ sabíã que fezesen, nẽ a qual parte fosem, pero ajuntárõse todos ẽna çidade de Corinthio. | [+] |
| 1370 | CT 1/ 713 | Et bẽ uos poso dizer que lle pesou moyto porque se nõ uẽo cõnosco, et ficou moy chorosa et muy triste. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 19 | Et el pois que provou ante nos que rresurgira d ' ontre os mortos, et nos diso toda las cousas que nos ensignara ante da sua Paixõ, et poys que nos mostrou as mãos en que tragia os sinaes das chagas, et nos diso que se queria yr aos çeos para seu Padre, nos ficamos moy tristes. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 19 | Et el vianos asi tristes, defendeonos que o nõ fosemos, et diso asy: -" Gaudete quia vado a[d] patrem et m[it]am uobis Spiritum [Sanctum] Para[cli]tum que quer dizer: "alegradeuos ca vou a meu padre et envio a vos o Espiritu Sãto que uos durara para senpre et vos cõfortara". | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 47 | Et pois que se Pilatus partio d ' ant ' el, o enperador foy moy triste porque nõ fillara del vingãça da sana que del avia; et mãdoo prender outra vez et prometeu et jurou que lle nõ escaparia de morte, et quando llo trouxerõ o enperador saluoo outra vez et perdeu toda a sana que del tina. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 200 | Et o rromeu ficou moy triste et pos en seu coraçõ de se tornar et maenfestarse a seu clerigo. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 206 | Et eles por eso forõse tristes para sua pousada et mãdarõ jũtar todos llos rromeus que vierã en sua cõpana. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 222 | Et sabede que aquela ora que a mĩa alma ouver a sayr do corpo, ou d ' outro qualquer, veen dous angeos, hũu boo et outro mao; et [se] o angeo boo acha en ela boas obras leuaa ao lugar dos santos; et se o angeo mao acha en ela maas obras, pagase ende moyto et leuaa cõsigo aas penas, et partese entõ do bẽ et vay moy triste. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 231 | Uirgẽe Señora, madre de Nostro Señor Ihesucristo, rrogote et pidote por merçee que me nõ leixes agora aqui desanparado nẽ asi triste de uos falar et dizer d ' aquesto que eu agora vejo que pode seer; et que saba contar a verdade d ' aquesto feicto aos apostolos meus yrmaãos quando me juntar cõ eles. | [+] |
| 1390 | MS [I, 1]/ 231 | Et os judeus et os maldizẽtes forõ tristes et cõ grã pesar, et Sam Pero teuo a Sam Tome por bem andante et pideulle perdom da sana que ouve cõtra el. | [+] |