1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Santa Maria amar || devemos muit ' e rogar || que a ssa graça ponna || sobre nos, por que errar || non nos faça, nen pecar, || o demo sen vergonna. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXII[I]. é como Santa Maria sacou de vergon[n]a a un cavaleiro que ouver ' a seer na lid[e] de Sant ' Estevan de Gromaz, de que non pod ' y seer polas suas tres mis[s]as que oyu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Quen ben serv ' a Madre do que quis morrer || por nos, nunca pod ' en vergonna caer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Non pode prender nunca morte vergon[n]osa || aquele que guarda a Virgen groriosa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
De vergonna nos guardar || pun[n]a todavia || e de falir e d ' errar || a Virgen Maria. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 278 |
[Como Santa Maria sacou de vergonna a un cavaleiro que o[u]ver ' a seer ena lide en Sant Estevan de Gromaz, de que non pod ' y seer polas suas tres missas que oyu; começa assi:] |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
"Et deu Deus Eua aAdam por companeyra; et Adam et [Eua] eram ambos desnũus, mays nõ aviã ende vergonça, ca nõ se viam de [guisa] queo entendesem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 49 |
Et desque leuou vuas [fezo] el vjño dellas, et nõ sabendo aforça do vyño bebeu et enbebedesçeo, et cõ abebedeçe acostouse et deytousse adormyr ; et dormyndo em sua tenda, que tendas touerã ẽna arca [su] quese acollyam quando seyrõ dela, et descobrio sse de [guisa] que ficarõ descubertas as cousas que som [vergonosas] do varõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 96 |
Et tãtas destas cousas et ymages et [ydolos] fezerõ os [gentijs] que diz Plynio ẽno outauo capitolo do segundo libro, que grande vergonça sééría [de o] contar todo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Tare, padre de Abraã, empero que era bõo et hũ dos padres da lyña bõa et dereyta, compõyasse cõ os da terra enque moraua, et ẽnas mays cousas fazia asy cõmo vya fazer aelles, et avynasse cõ elles de [guisa] quelle [queria] bem sua vizindade; et esto por bem oteuerõ os santos, estando el bem cõ Deus, que asyo fazia el; pero acõmo quer que el ẽna sua voõtade [crija] hũ Deus, cõ vergonça de seus vizinos et dos outros çidadaos [tyna] ydolos em sua casa, cõmo oyredes adeante queos tragia Rrachel, moller de Jacob, que foy outrosi tam santa patriarca cõmo oydes et furtou os ella aseu padre Laham quando se queria [vĩjr]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 159 |
Et quando caualgaua, por encobrir em sy as cousas donde ella aueria vergonça, se paresçesse ao caualgar, ouvo abuscar maneyra por dondeas encobrisse, por que quando cabalgase quea nõ estoruasse por esta rrazõ et porlo fazer ligeyramẽte buscou arte de suteleza pera sua vergonça encobrir, et fezo ella os panos menores ante queos omẽ do mũdo fezesse nẽ outro algũ; et por que vio que eram apostura et moy bõa cousa, fezo os daly adeante fazer et trager tã bem aos omẽs cõmo aas molleres, aos [hũus] et aos outros, ca aella paresçia que tam bem era vergonça [hũus] cõmo aoutros, quandosse descobriam das outras rroupas et paresçiam. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 159 |
Et quando [ella] caualgaua traballaua quanto podia por fazer gesto de varõ em seu caualgar; et por esto que fezera quando seu marido era viuo, et por las batallas que vençia despoys da morte del, aviam todos moy grande medo [della] et moy grande vergonça. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 162 |
(Et conta Paulo Orosio duas cousas desta rreyna [semyrramys] de quese nũqua vio abondada nẽ farta: aprimeyra de matar omẽs et de esparger osangre deles; asegunda que nũqua foy farta de pleyto de omẽ ẽna maneyra que dito he. ) Et ajnda mays conta Orosio que ela fezo que por encobrir oseu máo feyto et de seu fillo, por ventura se sonasse em maneyra queo soubessem as gentes que esto queo tomariã por escandalo et cousa moyto máá aademays, que fezo ordenamento dos casamẽtos et mãdou que casasse opadre cõ afilla, et ofillo cõ amadre, et oyrmão com ayrmãa et ocriado cõ sua ama, et deu lles cõplido poder quanto pera casar, que casasse oque quisesse cõ quẽ se pagasse, et que vergonça nẽ deuedo de parentesco que nõ fosse y gardado por nẽgũa rrazõ, que ella omãdaua asy. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 181 |
"[Çesar], guysado he de eu mostrar as poridades donde vijmos os grandes parentes [do] Egyto [de] que tu demãdaste, por queo sey moy bem et estas som cousas que nõ conosçerõ nẽ souberõ os máos pobõos, nẽ os máos omẽs ata otẽpo enque ora somos: mays plaza te, et piedade sera et santa cousa pera os bispos dese calar elles et nõ dizer tã grandes myragres cõmo estes, que por ventura nõ osabem et querendoo dizer véérse yam en vergonça por ello ante os prinçepes et os outros grãdes omẽs. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 215 |
"Mj́ll dineyros de plata dey ateu yrmão Abraã, de que te cõple [hũ] veo, cõ que cubras tua façe por quea nõ vejam aty os omẽs, que por este encobrimẽto te veña [rrenẽbrãça perlos] lugares donde andares que fuste tomada amentyra seendo vella et que te envergonçes por ello em teu coraçõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 237 |
"Et ella estonçes desçendeose logo do camelo, segundo diz mẽestre Pedro et outros com el, et alçou omãto et cobrio acabeça com vergonça de Ysaac que avia aseer seu marido. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 251 |
Aly foy Jupiter em grande coyta et angustura: da hũa parte por que era cousa moy descomunal et máá de fazer de negar seus amores da cousa que moyto amaua; da outra parte por que averia sospeyta em nõ lla dar; et avergonça que el avia da rreyna mãdaua lla dar, ho amor que avia de Yo defendia quea nõ desse; et ho amor vençera aavergonça senõ por que hũa vaca que era tam pequena dadiua, [se] nõ fosse dada arreyna, sua yrmãa et moller, nõ paresçeria que era vaca mays outra cousa tam grande que non poderia [séér] osmada nẽ posta em preço, et ouvo lla adar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
Et contã as estorias queo fezerõ asy cõmo nõ sabedores das cousas quelles faziam mester, segundo que acaesçem aos [avijmẽtos] dos omẽs, que deueram buscar et tomar mayor poder, et cobrar coraçõ et lidar outra vez com elles, por véér seos poderiam vençer et vengar sse deles, et nõ ofezerõ, mays convergonça de que foram vençidos, touerom que deuyam afogir, et apartar se de todas las moradas dos omẽs onde os nũca visse omẽ, et leyxarom toda sua terra et forõ se et [tomarom] aysla Rrodo, que avia antes nome Ofuyssa, et poblarõna, et morarom aly em ella. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et nõ quiso Ovidio chamar descubertamẽte ẽno seu libro, por mayor vergonça, pejuro a el rrey. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 16 |
Et outros moytos se forõ avergonçados et sem onrra et todo he de saber que acõmo quer que aquela lãa de aquel carneyro aly fose posta cõ tantas onrras et tãtos encãtametos et gardas, que era fadado que aquel que a gaañase d ' aquela guisa que avemos contado ante d ' esto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 18 |
Et poder lles ya seer mayor vergonça leyxar o por que yam que o bõo avijmẽto de aly. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et depoys que se rrazoou, cõmo dito he, poserõ se lle de deant como en escrito ante os ollos o dereyto et a piedade et a vergonça et cuydou que era deus do amor que a ella aqueyxaua, et ja ya vençida, et paraua lle as espaldas et fugia d ' ela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 50 |
Vos, Juno, sodes mjña yrmãa et moller lynda, et rreynades comygo. et vos, Palas, sodes [mjña] filla que naçestes da mjña cabeça. et vos, Venus, sodes mjña yrmãa que vij̃des do sangre del RRey Saturno, meu padre; et sobr esto sodes mjña amyga de meu corpo, ca nõ ey vergonça de o dizer por que vso cotiano he dos nosos prinçipes et das nosas gentes de aver esto por que digo: que se eu julgase a maçãa para Juno, diredes vos -outras que rreçebedes torto ca julgaua a maçãa a mjña yrmãa et a mjña moller. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Et ella depoys que o veu et o senteu cabo de ssy, volueu se contra el ja quanto vergonçosa, et toda cõmo espantada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 94 |
Et era moy vergonoso, et nõ queria mẽtir nẽ falesçer de todo o que prometia |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 95 |
Et quando se asañaua, nõ gardaria cousa que nõdisese, quer fose vergonçosa quer maa quer bõa, todo o diria. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 96 |
Et foy moy mãsa et moy onesta et moy vergonçosa em todas las cousas que a ela contesçia de fazer |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Et malditos sejan os gregos et os proberbios que uos am tornado [a tã] grã desonrra et vos asi am avergonçado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Cõmo os gregos erã enfadados et [se rrepẽti[an]] do que começarã Diz o conto que os gregos erã moy anojados por que ja tãto estauã en esta çerca et [pesaualles] moyto por las grandes despesas que y fezerã et lles [convyña] de fazer, et por que a çidade estaua bem defendida, et do que começarã nõ se podiã ja partyr sen vergonça Et entẽderiã que começarã grã loucura, et [pesaualles] moyto por que aviã perdidos moytos amygos et moytos parentes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Et outros diziã que era bẽ et [tynã] al en seus corações; ca de grado queriã seer en suas terras, d ' onde erã moy alongados, se o podesen fazer sen vergonça mays pero nẽgũ nõ se queria yr ante desejauã todos de acabar o que aviã começado Et Achilles nõ quedaua de ameaçar a Ector, ao qual queria moy mal de coraçõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 339 |
cõmo Antenor se partyo de Troya, et os peligros que pasou En tal maneyra foy deytado Antenor da terra con grãde vergonça. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
Et traballate en guisa que cortes as tetas a tua madre ante que a mates, por rrazõ que as nouas sejan sonadas [per] lo mũdo et sabidas que tu cõ esta vergonça da morte de teu padre (tomaste vingãça) por la moy grã trayçõ que ella fezo en afogar Agameno, teu padre et seu marido et seu señor ' Et quando Erestes oyo esta rresposta, foy moy ledo et [entẽdeu] bem que plazia aos dioses que fose el uẽgado et [cõtoo] todo aos seus, et elles forõ ende moy ledos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 364 |
Et leuo a Pirro para sua casa a sua terra et [rreçebeoa] por muller, et fazia lle moyta onrra mays Orestes avia tã grã pesar et tã grã vergonça que nõ ousaua paresçer en cõçello. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 159 |
Et d ' esto tomẽ vergonça os trasm[õ]ta[ã]os et os [ẽ]vegosos, que dizẽ que [su]as rrelicas jazẽ so a terra [sua], ca çerto [he] sen nĩhũa [duda que] o corpo d ' este apostolo jaz todo entrego en aquel lugar. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 106 |
Fezerono por rrazõ de tan feo et tã grande pecado, por que suas carnes fosen rronpidas et, en tan grande praça, postas aa vergonça et aa morte por aquel touro brauo. |
[+] |