| 1240 | LP 016/ 597 | Ca, poys onrado | non é nen graado, | doado | faz leyto dourado | depús ssy trager.| | [+] |
| 1264 | CSM 38/ 212 | Pois que Deus quis da Virgen fillo ... || Mayores miragres ouv ' y mostrados || Deus, que sangui craro fez dessa ferida correr || do Menỹo, e os panos dourados || que tĩia a Madre fez ben sso as tetas decer, || assi que todos desnuados || os peitos ll ' ouveron de parecer; || e macar non dava braados, || o contenente parou de chorar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 88/ 355 | Que tev ' un vaso dourado || chẽo de nobre manjar || dun leitoairo preçado, || de que sse fillou a dar || a cada monge bocado, || con que os foi confortar, || erg ' a este que dit ' ei, || Quen servir a Madre do gran Rey ...|| | [+] |
| 1300 | LP 003/ 329 | Suer Fernándiz, si veja plazer, | veste -se ben, a todo seu poder; | e outra cousa lhe vejo fazer, | que fazen outros poucos no reinado: | sempre en verão lhe vejo trager, | e no inverno, çapato dourado.| | [+] |
| 1300 | LP 003/ 330 | El se veste e se calça mui ben; | en esto mete el o mais do que ten, | pero nunca lhe vejo menguar ren; | e, como se todo ouvesse en doado, | u outros non tragen, a el conven | que traga sempre çapato dourado.| | [+] |
| 1300 | LP 003/ 330 | El se veste sempre ben como quer, | e des i, custe o que custar poder, | e non creades quen vos al disser; | e desto mi faço maravilhado: | ca, en inverno e per qual tempo quer, | sempre lhe vejo çapato dourado. | [+] |