| 1220 | LP 021/ 948 | E mia senhor, non vus dev ' a prazer, | ca, pois eu morrer ' , logo dirá ' lguen, | senhor fremosa, por quê e por quen | eu fui assi a mort ' achegado.| | [+] |
| 1240 | LP 009/ 124 | "|E a pastor parecia mui ben, | e chorava e estava cantando; | e eu mui passo fui -mi.achegando | pola oír, e sol non falei ren; | e dizia este cantar mui ben: | "¡Ai estorniño do avelanedo, | cantades vós, e moir ' eu e pen ' | e d ' amores ei mal! | [+] |
| 1240 | LP 016/ 445 | Dona Ouroana, pois já besta avedes, | outro conselh ' ar avedes mester: | vós sodes mui fraquelinha molher | e já mais cavalgar non podedes; | mais, cada que quiserdes cavalgar, | mandade sempr[e] a best ' achegar | a un caralho, de que cavalguedes.| | [+] |
| 1240 | LP 015/ 628 | Louvamỹares | e prazenteares | am prez e poder; | e nus logares | hu nobres falares | soyan dizer | vej ' alongadus, | deytadus | do mund ' , eixerdadus, | e van -sse perder; | vej ' achegadus, | loadus, | de muytus amadus | os de mal -dizer.| | [+] |
| 1240 | LP 052/ 839 | Sennor, per vos sõo maravillado | por que vus pesa de vus ben querer, | e a Deus devo muit ' a gradeçer | por que mi á esto, sennor, achegado | que vus vejo por vus preguntar en, | e por vus ar dizer log ' outra ren: | ca vus non quero ben pelo meu grado!| | [+] |
| 1264 | CSM 147/ 516 | Aquesta moller mesq[u]ỹa || de quanto pud ' achegar || conprou hũa ovellỹa || e foy -a dar a guardar || a un pegureir ' agỹa; || e pois ao trosquiar || foi en demandar a lãa pola vender por seu prez.|| | [+] |
| 1264 | CSM 262/ 38 | E daquest ' un gran miragre | fezo a Virgen, que sol || fazer outros grandes muitos | por achegar nosa prol; || mas eno Poy fez aquesto | a máis fremosa que sol || nen que toda -las estrelas, | aquest ' é cousa certeira.|| | [+] |
| 1355 | CGC 6/ 128 | Por me partir de conquista | fui -me achegando do estava | a mui amorosa vista, | e vido que triste andava; | respondio -me con mesura | que avie grant piedade | de mi, que por lealdade | sufria tal amargura. | Eu fui logo conquistado, | σi Deus me ponna consello!, | e non vejo por meu grado | otra luz nin otro espello, | sinon su gentil figura | sin ninguna crueldade, | que de mia grant soidade | muitas vezes he folgura. | [+] |
| 1390 | CGC 54/ 363 | Siendo del todo llegado | a la vida sin folgura, | achegue -me a un poblado | do me apartó mi ventura; | e yo con grand quexa pura | al çielo mirar queria, | vi estar la flor de altura | por quien grant cuita sofria. | | [+] |
| 1412 | CGC 59/ 391 | Graças vos queiro render | por me tanto conloar, | mais el non me conoçer | vos engana, sin dudar; | e temo, si ven la prueva, | que minna virtud se negue, | ca muito mellor por nueva | me terneis que cando achegue | e minnos viçios despregue. | | [+] |