1220 |
LP 005/ 165 |
Longi de vila quen asperades?". | "Vin atender meu amigo". | "Ay, fremosinha, se gradoedes!| |
[+] |
1240 |
LP 021/ 81 |
Se gradoedes, amigo, | de mi, que gram ben queredes, | falad ' agora comigo, | por Deus, e non mi -o neguedes: | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades?| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 502 |
Don Domingo Caorinha | non á proe | de sobir en[a] Marinha | Caadoe; | quand ' ela jaze, sobinha, | mal a roe | a grossa pixa misquinha, | que lhi no seu cono moe.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 587 |
-Filha, se gradoedes, | dizede que avedes. | - |
[+] |
1240 |
LP 002/ 903 |
Dizede, amigo, se gradoedes, | a vossa morte se a queredes, | poys que vivedes de mim tan longe. | - |
[+] |
1264 |
CSM 235/ 722 |
E despois, quando da terra | sayu e que foi veer || o Papa que enton era, | foi tan mal adoecer || que o teveron por morto | dest ' anfermidad ' atal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 235/ 722 |
E pois a Monpisler vẽo | e tan mal adoeceu || que quantos fisicos eran, | cada hũu ben creeu || que sen duvida mort ' era; | mas ben o per guareceu || a Virgen Santa Maria, | como Sennor mui leal.|| |
[+] |