| 1220 | LP 005/ 165 | Longi de vila quen asperades?". | "Vin atender meu amigo". | "Ay, fremosinha, se gradoedes!| | [+] |
| 1240 | LP 021/ 81 | Se gradoedes, amigo, | de mi, que gram ben queredes, | falad ' agora comigo, | por Deus, e non mi -o neguedes: | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades?| | [+] |
| 1240 | LP 010/ 502 | Don Domingo Caorinha | non á proe | de sobir en[a] Marinha | Caadoe; | quand ' ela jaze, sobinha, | mal a roe | a grossa pixa misquinha, | que lhi no seu cono moe.| | [+] |
| 1240 | LP 006/ 587 | -Filha, se gradoedes, | dizede que avedes. | - | [+] |
| 1240 | LP 002/ 903 | Dizede, amigo, se gradoedes, | a vossa morte se a queredes, | poys que vivedes de mim tan longe. | - | [+] |
| 1264 | CSM 235/ 722 | E despois, quando da terra | sayu e que foi veer || o Papa que enton era, | foi tan mal adoecer || que o teveron por morto | dest ' anfermidad ' atal.|| | [+] |
| 1264 | CSM 235/ 722 | E pois a Monpisler vẽo | e tan mal adoeceu || que quantos fisicos eran, | cada hũu ben creeu || que sen duvida mort ' era; | mas ben o per guareceu || a Virgen Santa Maria, | como Sennor mui leal.|| | [+] |