logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de anda nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 849

1200 LP 157,35/ 986 O Marot aja mal -grado, | porque nos aqui cantando | andamos tan segurado, | a tan gran sabor andando!| [+]
1200 LP 157,35/ 986 Mal -grad ' aja, pois cantando | nos aqui danças fazemos, | a tan gran sabor andando, | que pouco lh ' o gradecemos!| [+]
1200 LP 157,35/ 986 E venha -lhe maa gaança, | porque nos tan seguradas | andamos fazendo dança, | cantando nossas bailadas!| [+]
1220 LP 001/ 117 Se vus prouguer ' , devedes | oj ' a mia barba a onrar, | que sempr ' onrada sol andar.| [+]
1220 LP 001/ 118 Pero desejos averei | de vos, e endurar -mi -os ei | ata quand(o) ar venhades." | "Mia senhor, a meu saber, | mais aposto seeria | quererdes por min fazer | com(o) eu por vos faria; | ca eu por tanto d ' aver | nunca vus deterria; | mais non poss ' eu dona veer | que assi and ' a meu prazer | como lh ' eu andaria." [+]
1220 LP 002/ 164 Abril Pérez, fostes demandar | de tal demanda, que resposta non | á i mester, e conven de provar | o que dissestes das donas; enton | ẽmentemo -las, e sabê -las -an, | e, poi -las souberen, julgar -nos -an; | e vença quen tever melhor razon. | - [+]
1220 LP 007/ 166 Poys eu migo seu mandado non ey | já m ' eu leda partir non poderey | de Bonaval.| [+]
1220 LP 007/ 166 Poys m ' aqui seu mandado non chegou, | muyto vin -eu mays leda ca me vou | de Bona[val]". [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron que ven o meu amigo, | e and ' end ' eu muy leda poys tal mandad ' ey migo, | poys tal mandad ' ey migo, | ca [ven o meu amigo].| [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado, | e and ' [end ' ] eu muy leda poys migu ' é tal mandado, | poys migu ' é tal mandado, | que ven o meu amado. [+]
1220 LP 001/ 243 Mais en gran sandez andava | eu, quando me non pagava | de con tal senhor viver, | e que melhor ben querria!| [+]
1220 LP 002/ 243 Por me fazer a meu pesar viver, | quand ' eu sabor ouvesse de morrer. | E se lhi fossen dizer com ' eu esto dizia, | logo sei que mia senhor por min demandaria; | ca, pero me ben non quer, amor me monstraria...| [+]
1220 LP 008/ 293 Om ' a que Deus ben quer fazer, | non lle faz tal sennor amar | a que non ouse ren dizer, | con gran pavor de lle pesar; | nen o ar faz longe morar | d ' u ela é, sen seu prazer, | com ' agora min faz viver, | que me non sei consell ' achar, | con tan gran coita de soffrer, | en qual m ' eu ora vej ' andar, | com ' aver senpr ' a desejar | mais d ' outra ren de a veer.| [+]
1220 LP 009/ 293 E se eu ant ' en mui gran coit ' andava, | ja m ' esta dona faz mayor aver, | ca me faz Deus por meu mal entender | todo seu ben; e poi ' -lo entendi, | mais en tan grave dia foy por mi, | ca mais coitad ' ando ca ant ' andava.| [+]
1220 LP 006/ 315 Des quando me mandastes, mia senhor, | que vus nunca dissesse nulha ren, | teve -m ' en tan gran coita voss ' amor | que peç ' a Deus mia mort(e), e non mi ven: | ca vus non ouso mia coita mostrar, | nen vus queredes vos de mi nembrar.| [+]
1220 LP 007/ 316 Des oi mais andarei leda, meu amigo, pois vos vejo, | ca muit ' á que non vi cousa que mi tolhesse desejo, | des que vos de mi partistes | tẽes ora que me vistes.| [+]
1220 LP 015/ 319 Nen á, per quant ' eu atenda, | conselho -¡mao peccado! | tanto Deus non me defenda! - | po[i ' ] -la que non fosse nada | por mi é tan alongada | de min, que non sei mandado | d ' ela, nen de mia fazenda!| [+]
1220 LP 022/ 323 Par Deus, senhor, ora tenh ' eu guisado | de viver mal, quant ' ouver ' a viver, | ca non quer Deus, nen vos, nen meu pecado | que [me] queirades per ren entender | com ' eu estou mui preto de morrer, | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado!| [+]
1220 LP 022/ 323 E vos non queredes mentes meter | com ' eu estou mui preto de morrer | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado!| [+]
1220 LP 022/ 323 E ora, mia senhor, non é pensado, | pois que nunca o quisestes saber | com ' eu estou mui preto de morrer, | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado! [+]
1220 LP 024/ 324 Se m ' ela consentir quiser ' | aquesto que lh ' eu rogarei, | que a sérvia, gracir -lh ' -o -ei, | entanto com ' eu vivo for ' ; | e querrei -lh[e] a grand ' amor. | E po ' -la aver eu melhor, | nunca lhi ren demandarei.| [+]
1220 LP 024/ 325 Ca, coido m ' eu, [de] demandar | que non pode ja mais seer | o por que om(e) a seu poder | serv ' e se non trabalha d ' al. - | Se ali cousimento val, | ou i conhocença non fal, | ¿que á i pedir que fazer? [+]
1220 LP 028/ 326 Que coita tal, por eu buscar perdon | ou outro ben, devi ' a demandar; | ca assi faz quen erra sen razon, | com ' eu errei, que me non poss ' achar | nenhun conselho bõo que filhar, | porque non fiz seu mandad[o] enton. [+]
1220 LP 001/ 357 Tu, que ora vẽes de Monte -mayor, | Tu, que ora vẽes de Monte -mayor, | digas -me mandado de mia senhor; | digas -me mandado de mia senhor, | ca se eu seu mandado | non vir ' , trist ' e coitado | serei; e gran pecado | fará, se me non val.| [+]
1220 LP 001/ 357 Tu, que ora viste os olhos seus, | Tu, que ora viste os olhos seus, | digas -me mandado d ' ela, por Deus; | digas -me mandado d ' ela, por Deus, | ca se eu seu mandado | non vir ' , trist ' e coitado | serei; e gran pecado | fará, se me non val.| [+]
1220 LP 001/ 370 Fiiz non se quer guardar | [e] nen sol non é pensado; | e leixa -m ' assi andar | cabo si e namorado; | pero quer ' ante molher, | que queria volonter | que fogiss ' e non forçado. [+]
1220 LP 009/ 514 E se vos avedes razon, | senhor, de m ' este mal fazer, | mandade -m ' ir, e logu ' enton | poderedes dereit ' aver | de min qual vus ora direi: | ir -m ' ei d ' aquend ' e morrerei, | senhor, pois vus praz d ' eu morrer.| [+]
1220 LP 011/ 515 Ca ja toda per nulha ren | non -na poderia saber | per min; nen ar sei og ' eu quen | mi -a toda podesse creer, | mentre me viss ' assi andar | viv ' ontr ' as gentes, e falar, | e d ' atal coita non morrer, | De qual, desejando seu ben, | me faz o seu amor soffrer, | ca de mẽor morreu ja ' lguen; | mais Deus me faz assi viver | en tan gran coita, por mostrar | per min ca xe pod ' acabar | quant ' el no mundo quer fazer. [+]
1220 LP 019/ 520 Se lh ' o disser ' , e me mandar ' | que a non veja, morrerei!| [+]
1220 LP 023/ 522 E se m ' ela por Deus mandasse | o que me nunca quis mandar | -que me non foss(e), e que ficasse | ali u ela ouvess ' estar, - | a mui gran coita ' n que me ten, | lhe perdõasse Deus por én! | e mais, se lh ' ela mais rogasse!| [+]
1220 LP 025/ 523 E ora ja este meu coraçon | anda perdudo e fora de sen | por ũa dona σe me valha Deus! | que depois viron estes olhos meus, | que mi -a semelha mui mais d ' outra ren.| [+]
1220 LP 003/ 703 Pola ira (e)n que mi -andades, | tan graves dias levei:| [+]
1220 LP 003/ 704 E a min pes(a) aficado | de quen me vai demandar.| [+]
1220 LP 003/ 704 E a guardar | m ' ei d ' eles, e rancurar, | e andar i come nembrado.| [+]
1220 LP 009/ 731 O que vistes que dizia | ca andava namorado, | pois que non veio o dia | que lh ' eu avia mandado, | nunca me por el roguedes, | ay, donas, fe que devedes! [+]
1220 LP 001/ 840 Ay, meu amigo, pero vós andades | jurando sempre que mi non queredes | ben ant ' as donas, quando as veedes, | entendem elas ca vós pe[r]jurades | e que queredes a mi tan gram ben | com ' elas querem òs que queren ben.| [+]
1220 LP 001/ 841 E andad ' ora de camanho preito | vos vós quiserdes andar todavia, | ca o cantar vosso de maestria | entendem elas que por mi foi feito | e que queredes a mi tan gram [ben | com ' elas querem òs que queren ben]. [+]
1220 LP 006/ 843 E anda -s ' ela tan dessegurada | come se nunca hy prendes[s]e afan: | non est ' asi ca muitos vos dirán | que ben mil vezes lhe meten cĩada, | e non -na pode nul homen colher | na mão, se i a non ach ' a jazer, | ou quando ste ou quando hé leva[n]tada.| [+]
1220 LP 010/ 845 "Mui sen razon | me demandades, mais, se vos proug[u]er, | fazed ' ora, e faredes melhor, | ũa soldada polo meu amor | a de parte, ca non ei mais mester.| [+]
1220 LP 015/ 848 Se eu no mundo fiz algun cantar, | como faz home con coita d ' amor | e por estar melhor con sa senhor, | acho -me mal e quero -m ' én quitar; | ca hunha dona que senpre loei | en meus cantares e por que trobei, | anda morrendo por hun [e]scolar.| [+]
1220 LP 015/ 848 Mais eu me matei, que fui começar | con dona atá velha, sabedor; | pero conorto m ' eĩ, gram sabor, | de que a veerei cedo pobr ' andar, | ca o que guaanhou en cas del -rei, | andand ' e pedind ' e o que lh ' eu dei, | todo lh ' o faz o clerigo peitar.| [+]
1220 LP 001/ 903 Joham Fernandiz, aqui é chegado | un freyr ' e anda un mouro buscando, | e anda dele os sinaes dando: | e diz que é cresp[o] e mal tal[h]ado; | e ide -vus deste preyto [escapando], | ca atal era o voss ' anazado, | que vus eu achei [nunca] babtizado. [+]
1220 LP 009/ 941 Ome que gran ben quer molher | gran dereit ' á de trist ' andar; | ca se lh ' ela non quer prestar, | al do mundo non lh ' á mester.| [+]
1220 LP 015/ 944 Per bõa fé, meu coraçon, | mal me per fostes conselhar | aquel dia ' n que vos filhar | me fezestes esta senhor; | ca cedo mi per fez saber, | quejandas noites faz aver | Amor, a quen el preso ten!| [+]
1220 LP 016/ 945 Por Deus, que vus fez, mia senhor, | mui ben falar e parecer, | pois a mi non pode valer | ren contra vos ¿e que farei? | que eu conselho non me sei, | nen atendo de me leixar | esta cuita, ' n que m ' eu andar | vejo por vos, nunca saber?| [+]
1220 LP 023/ 949 Ca ja eu sempre guardar -m ' ei | d ' aver mais ben do que og ' ei, | se per vosso mandado non.| [+]
1220 LP 029/ 953 E quitou -me por sempre, mia senhor, | per bõa fé, de nunca eu saber | sen veer -vus, senhor, que x ' é prazer; | e, senhor, non vo -lo quer ' eu negar: | se vus de mi non quiserdes doer, | veer -m ' edes cedo por vos morrer, | ca ja m ' end ' eu vejo de guis ' andar.| [+]
1220 LP 029/ 953 E se vus digo pesar, mia senhor, | non me devedes én culpa põer, | ca entanto com ' eu pude soffrer | mia cuita, non vus fui d ' ela falar, | nen me soub ' ende soo trameter, | mais non sei ora conselho prender | a esta cuita ' n que me vej(o) andar. [+]
1240 LP 003/ 75 Mui trist ' andades, á mui gran sazon, | e non sei eu por quê, nen por que non, | dizede -mi ora, se Deus vos perdon, | que est aquest ' ou porque o fazedes. | - [+]
1240 LP 003/ 75 Vós trist ' andades [e] eu sen sabor | ando, porque non sõo sabedor | se vo -lo faz fazer coita d ' amor | ou que [est] est ' ou por que o fazedes. | - [+]
1240 LP 003/ 75 Mui trist[e] andades e non sei eu | o por que é, poi -lo non [vejo eu]; | dizede -mi -o, e non vos seja greu, | que est aquest ' ou por que o fazedes. | - [+]
1240 LP 006/ 75 As mias jornadas vedes quaes son, | meus amigos, meted ' i femença: | de Castr ' a Burgos e end ' a Palença; | e de Palença sair -mi a Carrion | e end ' a Castro; e Deus mi dé conselho, | ca vedes: pero vos ledo semelho, | muit ' anda trist ' o meu coraçon. | e a dona que m ' assi faz andar | casad ' é, ou viuv ' ou solteira, | ou touquinegra, ou monja ou freira; | e ar se guarde quen s ' á per guardar, | ca mia fazenda vos digu ' eu sen falha; | e rog ' a Deus que m ' ajud ' e mi valha | e nuncas valh ' a quen mi mal buscar.| [+]
1240 LP 008/ 77 E, mia dona, quen pregunta non erra; | e vós, por Deus, mandade preguntar | polos naturaes deste logar | se foderan nunca en paz nen en guerra, | ergo se foi por alg ' ou por amor.| [+]
1240 LP 009/ 77 E non est ' ũa velha nen son duas, | mais son vel cent ' as que m ' andan buscando | mal quanto poden e m ' andan miscrando; | e por esto rogu ' eu de coraçon | a Deus que nunca meta semeldon | antre min e velhas fududancuas.| [+]
1240 LP 020/ 81 O que vistes que dizia | que andava namorado, | pois que non veo o dia | que lh ' eu avia mandado, | nunca mi por el roguedes, | ai donas, fé que devedes. [+]
1240 LP 021/ 81 Se gradoedes, amigo, | de mi, que gram ben queredes, | falad ' agora comigo, | por Deus, e non mi -o neguedes: | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades?| [+]
1240 LP 021/ 81 Pois eu non sei com ' entenda | porque andades coitado; | se Deus me de mal defenda, | queria saber de grado; | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades? | Todos andan trebelhando | estes con que vós soedes | trebelhar e vós chorando; | por Deus, e que dem ' avedes? | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades? [+]
1240 LP 002/ 83 Ca, poys non queredes vós, mha senhor, | que ffale no ben que vos Deus quis dar, | sempr ' averey muyt ' estranho d ' andar | dos que am de ffalar en algũ(u) bem; | ca, se non, non averia poder, | quand ' eu d ' algũ(u) ben oisse dizer, | de non ffalar no vosso ben, senhor.| [+]
1240 LP 007/ 89 Sabia -m ' eu ca x ' era esposado | mais á dun ano, non digu ' eu de non, | ca mi mostrou el ben seu coraçon, | per quanto el a mi avia jurado | que, mentr ' atan pastor fosse com ' é, | que non casaria, per boa fé; | mais esposou -s ' e anda esposado.| [+]
1240 LP 001/ 92 Amigos, nunca mereceu | omen, com ' eu mereci, mal, | en meu cuydar, ca non en al, | mais ando -me por en ssandeu, | por quanto mi faz cuydador | d ' aver eu ben de mha senhor. | Mais leixade mh andar assy; | pero vós ajades poder, | meus amigos, de me valer | sol non vos doades de mi, | por quanto mi faz cuydador | d ' aver en ben de mha senhor.| [+]
1240 LP 001/ 93 Ca ssey que per nen hũu logar, | amigos, que non averey | d ' ela bem, por quanto cuydey, | mais leixade -m ' assy andar, | por quanto mi faz cuydador | d ' aver en ben de mha senhor.| [+]
1240 LP 005/ 111 Pero ei gran sabor de lle falar, | quando a vejo, por lle non pesar, | non ll ' ei a dizer ren | de com ' eu poderia led ' andar | e ll ' estaria ben! [+]
1240 LP 009/ 112 Se senpr ' ey d ' aver atal andança, | catyvo, que non morry o dia | que a vy en cas Dona Costança? | Poys ............ e o ssén perdi, | nostro Ssenhor, e como non morri | como mor[r]e quen non á proveyto | de mer[ec]er ren? [+]
1240 LP 010/ 113 E sse fezer tenpo, e mha madre non for, | querrey andar mui leda, e parecer melhor, | e por veer meu amigo logu ' i.| [+]
1240 LP 011/ 113 Que me mandades, ai madre, fazer | ao que sey que nunca ben querer | soub ' outra ren?| [+]
1240 LP 002/ 121 Atal am ' eu, e por seu quer ' andar.| [+]
1240 LP 004/ 121 "Bailade, oje, ai filla, que prazer vejades, | ant ' o voss ' amigo, que vós moit ' amades". | "Bailarei eu, madre, pois me vós mandades, | mais pero entendo de vos ũa ren: | de viver el pouco muito vos pagades, | pois me vós mandades que baile ant ' el ben". | "Rogo -vos, ai filla, por Deus, que bailedes | ant ' o voss ' amigo, que ben parecedes". | "Bailarei eu, madre, pois mi.o vós dicedes, | mais pero entendo de vós ũa ren: | de viver el pouco gran sabor avedes, | pois que me mandades que [baile ant ' el ben]". | "Por Deus, ai mia filla, fazed ' a bailada | ant ' o voss ' amigo, de so a milgranada". | "Bailarei eu, madre, d ' aquesta vegada, | mai[s pero] entendo de vós ũa ren: | de viver el pouco sodes mui pagada, | pois [me vós mandades que baile ant ' el ben]". | "Bailade oj ' , ai filla, por Sancta Maria, | ant ' o voss ' amigo, que vos ben queria". | "Bailarei eu, madre, por vós todavia, | mais pero entendo de vós ũa ren: | en viver el pouco tomades perfia, | pois que [me mandades que baile ant ' el ben]". [+]
1240 LP 009/ 124 "|E eu oí -a sospirar enton | e queixava -sse estando con amores | e fazia guirlanda de flores; | des i chorava mui de coraçon | e dizia este cantar enton: | "¡Que coita ei tan grande de sofrer, | amar amigu ' e non ousar veer!| [+]
1240 LP 009/ 124 "|Pois que a guirlanda fez a pastor | foi -se cantando, indo -ss ' én manseliño; | e tornei -m ' eu logo a meu camĩo, | ca de a nojar non ouve sabor; | e dizia este cantar ben a pastor: | "Pela ribeira do río | cantando ía la virgo | d ' amor; | ¿quen amores á | como dormirá, | [a]i, bela frol?" [+]
1240 LP 012/ 125 "Allur la buscade, | ca de tal guisa se foi a perder | que non podemus én novas aver, | nen ja non anda na irmaidade".| [+]
1240 LP 012/ 125 E en Cistel, u verdade soía | sempre morar, dis[s]eron -me que non | morava i avia gran sazon, | nen frade d ' i ja a non coñocia; | nen o abade outrosi no estar | sol non queria que foss ' i pousar | e anda ja fora d[est]a badia.| [+]
1240 LP 012/ 125 "Par Deus, | muito levade -lo camiñ ' errado, | ca se verdade quiserdes achar | outro camiño conven a buscar, | ca non saben aqui d ' ela mandado". [+]
1240 LP 013/ 126 E per esta ra[z]on | con amor quero -me alegrar, | e quen tristur ' ou mal -andança | quer, non lle dê Deus al, pois s ' én pagar.| [+]
1240 LP 013/ 126 Atal am ' eu e por seu quer ' andar.| [+]
1240 LP 014/ 126 Que muito m ' eu pago d ' este verão | por estes ramos e por estas flores, | e polas aves que cantan d ' amores | por que ando i led ' e sen cuidado; | e assi faz tod ' omen namorado: | sempre i anda led ' e mui loução.| [+]
1240 LP 001/ 130 A lealdade da Bezerra pela Beira muito anda: | ben é que a nostra vendamos, pois que no -lo Papa manda.| [+]
1240 LP 001/ 130 O que vendeu Leirea muito ten que fez dereito, | ca fez mandado do Papa e confirmou -lh ' o Esleito: | - [+]
1240 LP 001/ 130 Super istud caput meum et super ista mea capa , | dade o castelo ao Conde, pois vo -lo manda o Papa.| [+]
1240 LP 003/ 132 Don Bernaldo, por que non entendedes | camanh ' escarnho vos fazen aqui?, | ca nunca mais escarnid ' ome vi | ca vós andades aqui, u vivedes; | ca escarnh ' é pera mui bon segrel | a que x ' assi van foder a molher, | com ' a vós foden esta que tragedes.| [+]
1240 LP 008/ 134 Don Fernando, vejo -vos andar ledo | con deantança que vos deu el -Rei; | adeantado sodes, eu o sei, | de San Fagundo e d ' Esturas d ' Ovedo; | e pois vos Deus ora tanto ben fez, | punhade d ' ir adeant ' ũa vez, | ca, atra aqui, fostes sempr ' a derredo.| [+]
1240 LP 008/ 134 E pois sodes ora tan ben andante, | ben era d ' ome do vosso logar | dess ' olho mao de vos ar quebrar, | e non andar com ' andávades ante, | ca somos oj ' e non seremos crás; | e pois punhastes sempre d ' ir atrás, | ar punhad ' agora d ' ir adeante. [+]
1240 LP 010/ 135 Fernan Díaz é aqui, como vistes, | e anda en preito de se casar; | mais non pod ' ò casamento chegar | -d ' ome o sei eu, que sabe com ' é; | e, por aver casament ' , a la fé, | d ' ome nunca vós tan gran coita vistes.| [+]
1240 LP 010/ 135 E por end ' anda vestid ' e loução | e diz que morre por outra molher; | mais este casamento que el quer, | d ' ome o sei eu que lho non daran; | e por este casamento [d]el, de pran, | d ' ome atal coita nunca viu cristão.| [+]
1240 LP 010/ 135 Ca d ' Estorga atá San Fagundo | don ' á que á de Don Fernando torto, | ca por outro casamento anda morto, | d ' ome o sei eu, que o sabe já; | e se este casament ' el non á, | d ' om ' atal coita nunca foi no mundo. [+]
1240 LP 011/ 135 Já un s ' achou con corpes na carreira, | ca o vej ' andar con capa augadeira; | e, se non dou mao demo por vassalo, | já un s ' achou con corpes, Martin Galo, | ca o vejo vestid ' e de cavalo. [+]
1240 LP 014/ 136 Pois que Don Gómez cura querria | con boas aves ante prender mal | ca ben con outras, non lhi dé Deus al | ergu ' estes corvos, per que s ' el fia; | e, con qual corv ' el soubess ' escolher, | o leixasse mal andante seer | Deus, ca depois en ben tornaria.| [+]
1240 LP 002/ 137 Comprar quer ' eu, Fernam Furado, muu | que vi andar muy gordo no mercado: | mais trage ja o alvaraz ficado, | Fernam Furado, no olho do cuu; | e anda ben pero que fere d ' unha, | e dize[n] -me que traje hũa espunlha, | Fernam Furado, no olho do cuu.| [+]
1240 LP 004/ 141 E mais vos contarei de seu saber, | que cõnos livros que el ten [i] faz: | manda -os ante si todos trager, | e pois que fode per eles assaz, | se molher acha que o demo ten, | assi a fode per arte e per sen, | que saca dela o demo malvaz.| [+]
1240 LP 006/ 142 [A] Cítola vi andar -se queixando | de que lhi non davan sas quitações; | mais, des que [eu] oí ben sas razões | e [ẽ]na conta foi mentes parando, | logo tiv ' i que non dissera ben | e era já quite de todo ben: | poren faz mal d ' andar -s ' assi queixando.| [+]
1240 LP 014/ 146 E non me tenhades por mal, se en vossas armas tango: | que foi das duas [e]spadas que andavan en ũu mango?, | ca vos oí eu dizer: - [+]
1240 LP 015/ 147 Don Meendo de Candarei, | per quant ' eu de vós apres ' ei, | quen leva o baio, non leixa a sela. [+]
1240 LP 026/ 152 Nen de lançar a tavolado | pagado | non sõo, se Deus m ' ampar, | aqui, nen de bafordar; | e andar de noute armado, | sen grado | o faço, e a roldar; | ca mais me pago do mar | que de seer cavaleiro; | ca eu foi já marinheiro | e quero -m ' ôi -mais guardar | do alacran, e tornar | ao que me foi primeiro.| [+]
1240 LP 026/ 152 E direi -vos un recado: | pecado | nunca me pod ' enganar | que me faça já falar | en armas, ca non m ' é dado | (doado | m ' é de as eu razõar, | pois -las non ei a provar); | ante quer ' andar sinlheiro | e ir come mercadeiro | algũa terra buscar, | u me non possan culpar | alacran negro nen veiro. [+]
1240 LP 033/ 157 Pero da Pont ' á feito gran pecado | de seus cantares, que el foi furtar | a Coton, que, quanto el lazerado | ouve gran tempo, el xos quer lograr, | e doutros muitos que non sei contar, | por que oj ' anda vistido e onrado.| [+]
1240 LP 033/ 157 E porend ' é gran traedor provado, | de que se já nunca pode salvar, | come quen a seu amigo jurado, | bevendo con ele, o foi matar: | todo polos cantares del levar, | con os quaes oj ' anda arrufado.| [+]
1240 LP 002/ 174 Ũa donzela coitado | d ' amor por si me faz andar; | e en sas feituras falar | quero eu, come namorado: | rostr ' agudo come foron, | barva no queix ' e no granhon, | o ventre grand ' e inchado.| [+]
1240 LP 001/ 175 Ai fals ' amigu ' e sem lealdade! | ora vej ' eu a gram falsidade, | com que mi vós a gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu ja por verdade, | a que vós a tal pedra lançastes.| [+]
1240 LP 001/ 175 Amigo fals ' e muit ' encoberto! | ora vej ' eu o gram maldeserto | com que mi vós á gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu ja bem por certo | a que vós [a] tal pedra lançastes. | Ai fals ' amigu ' ! eu nom me temia | do gram mal e da sabedoria | com que mi vós a gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu que o bem sabia, | a que vós [a] tal pedra [lançastes].| [+]
1240 LP 004/ 177 Amad ' e meu amigo, | valha Deus! | vede -la frol do pinho | e guisade d ' andar.| [+]
1240 LP 004/ 177 Amigu ' e meu amado, | valha Deus! | vede -la frol do ramo | e guisade d ' andar.| [+]
1240 LP 004/ 177 Vede -la frol do pinho, | valha Deus! | selad ' o baiosinho | e guisade d ' andar.| [+]
1240 LP 004/ 177 Vede -la frol do ramo, | valha Deus! | selad ' o bel cavalo, | e guisade d ' andar.| [+]
1240 LP 004/ 177 Selad ' o baiosinho, | valha Deus! | treide -vos, ai amigo, | e guisade d ' andar.| [+]
1240 LP 004/ 177 Selad ' o bel cavalo, | valha Deus! | treide -vos, ai amado, | e guisade d ' andar. [+]
1240 LP 019/ 184 Bom dia vi, amigo, | pois seu mandad ' ei migo, | louçana.| [+]
1240 LP 019/ 184 Bom dia vi, amado, | pois migu ' ei seu mandado, | louçana. | Pois seu mandad ' ei migo, | rogu ' eu a Deus e digo: | louçana.| [+]
1240 LP 019/ 185 Pois migu ' ei seu mandado, | rogu ' eu a Deus de grado, | louçana.| [+]
1240 LP 020/ 185 Chegou -mh ' , amiga, recado | d ' aquel que quero gram bem; | que pois que viu meu mandado, | quanto póde viir, vem; | e and ' eu leda porem, | e faço muit ' aguisado.| [+]
1240 LP 020/ 185 El vem por chegar coitado, | ca sofre gram mal d ' amor; | e anda muit ' alongado | d ' aver prazer nem sabor, | se nom ali u eu fôr, | u é todo seu cuidado.| [+]
1240 LP 026/ 188 Mais non foi esto senon seu pecado | que el mereceu a Nostro Senhor | ir seu rocin, de que el gran sabor | avia, dar por mua mal manhada | que non queria, pero mi a doada | dessen, nen andar dela embargado.| [+]
1240 LP 035/ 192 Dos que ora som na oste, | amiga, querria saber | se se verrám tard ' ou toste; | por quanto vos quero dizer: | porque é lá meu amigo. | Querria saber mandado | dos que alá som, ca o nom sei, | amiga, par Deus, de grado; | por quanto vos ora direi: | porque é lá meu amigo.| [+]
1240 LP 035/ 193 Se Deus bom mandado mi dê, | querria saber, amiga, | d ' eles novas; vedes porque: | porque é lá meu amigo.| [+]
1240 LP 041/ 195 Joan Bol ' anda mal desbaratado | e anda trist ' e faz muit ' aguisado | ca perdeu quant ' avia guaanhado | e o que lhi leixou a madre sua: | un rapaz que era seu criado | levou -lh ' o rocin e leixou -lh ' a mua.| [+]
1240 LP 041/ 195 Aquel rapaz que lh ' o rocin levou, | se lhi levass ' a mua que lhi ficou | a Joan Bolo, como se queixou | non se queixar ' andando pela rua; | mais o rapaz por mal que lhi cuidou | levou -lh ' o rocin e leixou -lh ' a mua. [+]
1240 LP 049/ 200 Andam o seu comendo | e mal o despendendo | e baratas fazendo | que el nunca cuidou.| [+]
1240 LP 049/ 200 O que seu mal pecado | foi, é desbaratado, | e anda em guisado | quem sempr ' o seu guardou.| [+]
1240 LP 052/ 201 Guarrei, bem o creades, | senhor, u me mandardes. [+]
1240 LP 053/ 201 Non sei como me salv ' a mia senhor | se me Deus ant ' os seus olhos levar | ca, par Deus, non ei como m ' assalvar | que me non julgue por seu traedor, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 053/ 201 E sei eu mui ben no meu coraçon | o que mia senhor fremosa fará | depois que ant ' ela for: julgar -m ' á | por seu traedor con mui gran razon, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 053/ 202 E pois tamanho foi o erro meu | que lhe fiz torto tan descomunal, | se mi a sa gran mesura non val, | julgar -m ' á por én por traedor seu, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 055/ 202 Nostro senhor, ajades bom grado | por quanto m ' oje mha senhor falou; | e tod ' esto foi porque se cuidou | que andava d ' outra namorado; | ca sei eu bem que mi nom falára | se de qual bem lh ' eu quero cuidára.| [+]
1240 LP 056/ 203 Ca mui gram temp ' a que ando coitado | se eu podesse pola ir veer, | ca depois nom me pód ' escaecer | qual eu [a] vi, u ouvi Deus irado; | ca verdadeira mente des entom | nom trago mig ' aqueste coraçom, | nem er sei de mim parte nem mandado.| [+]
1240 LP 059/ 204 Esto me faz alegr ' andar | e mi dá comfort ' e prazer, | cuidand ' em como poss ' aver | bem d ' aquela que nom a par, | e Deus que lhi fez tanto bem, | nom querrá que o seu bom sem | err ' em mim, quant ' é meu cuidar.| [+]
1240 LP 066/ 208 Andam ant ' el chorando mil vegadas | por muito mal que am con el levado, | [e] el come ome desmesurado | contra elas que andam mui coitadas, | nom cata rem do que catar devia; | e poi -las [el] tem sigo noit ' e dia, | seu mal é traje -las mal lazeradas.| [+]
1240 LP 068/ 208 O voss ' amig ' , amiga, vi andar | tam coitado que nunca lhi vi par, | que adur mi podia ja falar; | pero quando me viu, disse -mh assi:| [+]
1240 LP 068/ 209 El andava trist ' e mui sem sabor, | come quem é tam coitado d ' amor, | e perdud ' a o sem e a color; | pero quando mi viu, disse -mh assi:| [+]
1240 LP 068/ 209 El, amiga, achei eu andar tal | come morto, ca é descomunal | o mal que sofr ' e a coita mortal; | pero quando me viu, disse -mh assi:| [+]
1240 LP 080/ 213 Por Deus, amiga, pes -vos do gram mal | que dizend ' and ' aquel meu desleal, | ca diz de mi e de vós outro tal, | andand ' a muitos, que lhi fiz eu bem, | e que vós soubestes tod ' este mal, | de que eu nem vós nom soubemos rem.| [+]
1240 LP 080/ 214 De vos em pesar é mui gram razom, | ca dizend ' anda mui gram traiçom | de mim e de vós, se Deus mi perdom, | u se louva de mim que lhi fiz bem, | e que vós soubestes end ' a razom; | de que eu nem vós nom soubemos rem.| [+]
1240 LP 095/ 221 Que muit ' a ja que nom vejo | mandado do meu amigo; | pero, amiga, pos migo | bem aqui u mh ora sejo | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 095/ 221 Muito mi tarda, sem falha, | que nom vejo seu mandado; | pero ouve m ' el jurado | bem aqui, se Deus mi valha, | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 095/ 221 E que vos verdade diga: | el seve muito chorando, | er seve por mi jurando | u m ' agora sej ' , amiga, | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 095/ 221 Mais pois nom vem, nem envia | mandad ' , é mort ' ou mentia. [+]
1240 LP 101/ 224 Faz gram razom | meu amigo de trist ' andar, | pois m ' el nom vir, e lh ' eu nembrar.| [+]
1240 LP 101/ 224 Trist ' anda, se Deus mi valha, | ca me nom vio, e dereit ' é; | e por esto faz sem falha | mui gram razom, per bõa fe, | meu amigo de trist ' andar, | pois m ' el nom vir, e lh ' eu nembrar.| [+]
1240 LP 101/ 224 D ' andar triste faz guisado, | ca o nom vi, nem vio el mi, | nem ar oiu meu mandado, | e porem faz gram dereit ' i | meu amigo de trist ' andar, | pois m ' el nom vir, e lh ' eu nembrar.| [+]
1240 LP 123/ 234 Senhor, que de grad ' oj ' eu querria, | se a Deus e a vós aprouguesse, | que u vós estades, estevesse | com vós, que por esto me terria | por tam bem andante | que por rei nem ifante | des ali adeante | nom me cambharia. | E sabendo que vos prazeria | que u vós morassedes, morasse, | e que vós eu viss ' e vós falasse, | terria -me, senhor, todavia | por tam bem andante | que por rei nem ifante | des ali adeante | nom me cambharia.| [+]
1240 LP 123/ 235 Ca, senhor, em gram bem viveria, | se u vós vivessedes, vivesse, | e sol que de vós est ' entendesse, | terria -me, e razom faria | por tam bem andante | que per rei nem ifante | des ali adeante | nom me cambharia. [+]
1240 LP 126/ 236 Tam muito mal mi fazedes, senhor, | e tanta coita e afam levar | e tanto me vejo coitad ' andar, | que nunca mi valha nostro senhor | se ant ' eu ja nom queria morrer | e se mi nom fosse maior prazer.| [+]
1240 LP 130/ 238 U n ' outro dia Dom Joam | disse uma cousa que eu sei, | andand ' aqui em cas d ' el -Rei, | bõa razom mi deu de pram, | per que lhi trobasse; nom quis, | e fiz mal porque o nom fiz.| [+]
1240 LP 135/ 240 "Ide -vos, varom! | quem vos foi aqui trajer | para m ' irdes destorvar | d ' u dig ' aqueste cantar, | que fez quem sei bem querer?" | "Pois que me mandades ir," | dixi -lh ' eu, "Senhor, ir -m ' ei; | mais ja vos ei de servir | sempr ' e por voss ' andarei; | ca voss ' amor me forçou | assi que por vosso vou, | cujo sempr ' eu ja serei. [+]
1240 LP 001/ 244 Soltade -m ' , ai, senhor, | e jurarei, mandado, que seja traedor.| [+]
1240 LP 001/ 244 Se traiçon fezesse, nunca vo -la diria; | mais, pois fiz lealdade, vel por Santa Maria, | soltade -m ' , ai, senhor, | e jurarei, mandado, que seja traedor.| [+]
1240 LP 001/ 244 Per mia malaventura, tive un castelo en Sousa | e dei -o a seu don ' e tenho que fiz gran cousa: | soltade -m ' , ai, senhor, | e jurarei, mandado, que seja traedor.| [+]
1240 LP 001/ 244 Soltade -m ' , ai, senhor, | e jurarei, mandado, que seja traedor. [+]
1240 LP 001/ 266 [Don] Estev ' Eanes, por Deus mandade | a Roí Paáez, logo este dia, | que, se quiser ir a Santa Maria, | que se non vaa pela Trĩidade, | ca mi dizen que lhe ten Fernan Dade | ciada feita pela Gafaria.| [+]
1240 LP 001/ 267 E, cada que el ven a Santaren, | sempre aló vai fazer romaria; | e da Trĩidade, per u soía | d ' ir, mandade que se guard ' el mui ben, | ca dizen que Fernan Dade lhe ten | ciada feita pela Gafaria. [+]
1240 LP 001/ 271 Ca vedes, mha senhor, porque no[n] l(o) ey, | porque fez Deus vosso corpo atal | en que nunca pod(e) home veer mal, | nen saberá, mays eu gran pavor ey | que vo -lo demandará por mim Deus, | pois eu morrer, [ai] lume destes meus | olhos, que sempre mais que min amey. [+]
1240 LP 002/ 272 Anda [mui] triste [o] meu amigo, | mia madr ' , e á de mi gram despeito, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e faz gram dereito | d ' andar [mui] triste o meu amigo, | por que non pôde falar [co]migo.| [+]
1240 LP 002/ 272 Anda [mui] trist[e] o meu amigo, | mia madr ' , e tenho que seja morto, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e non faz gran torto | d ' andar [mui] trist[e] o meu amigo, | por que non pôde falar comigo. | Anda [mui] trist[e] o meu amigo, | mia madr ' , e anda por en coitado, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e faz mui guisado | d ' andar [mui] trist[e] o meu amigo, | por que non pôde falar comigo. [+]
1240 LP 003bis/ 277 Atal besta como m ' el á mandada | non foy home que lhe vis[s]e as semelhas: | nen ten rostro, nen olhos, nen orelhas, | nen he gorda, nen magra, nen delgada, | nen he ferrada, nen é por ferrar, | nem foy homen que a vis[s]e enfrear, | nen come erva, nen palha, nen cevada.| [+]
1240 LP 003bis/ 277 Atal besta mh -á mandada este infante! | ben vo -lo juro, amigo[s], sen falha, | non sey eno mundo aver que a valha: | nen vay a çaga, nen vay adeante, | e tem, vus juro par Nostro Senhor, | ......... poys nós morrermos, non for | nen ......... e foron .......| [+]
1240 LP 005/ 278 Da ssa tristeça ouv ' eu tal pesar | que foy a el e preguntey assy | en que coidava, mays non aprendi | d ' el se non tanto que lh ' y oy falar: | des que "el vira" quen lhi coitas deu | hir d ' u el era, no coraçon seu, | ta que a vir, ledo non pod ' andar.| [+]
1240 LP 006/ 279 -Que adubastes, amigo, alá en Lug ' u andastes | ou qual he essa fremosa de que vós vus namorastes? | - [+]
1240 LP 008/ 280 Vayamos, irmana, vayamos dormir | nas rrybas do lago, hu eu andar vy | a las aves, meu amigo.| [+]
1240 LP 008/ 280 Vaiamos, hirmana, vaiamos folgar | nas rribas do lago, hu eu vi andar | a las aves, meu amigo.| [+]
1240 LP 008/ 280 Enas rribas do lago, hu eu andar vi, | seu arco na maão as aves ferir, | a las aves, meu amigo.| [+]
1240 LP 008/ 280 Enas rribas do lago, hu eu vi andar, | seu arco na mano a las aves tirar, | a las aves, meu [amigo].| [+]
1240 LP 003/ 282 Amigu ' , e non vos nembrades | de mi e torto fazedes, | mais nunca per mi creades, | se mui cedo non veedes | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado.| [+]
1240 LP 003/ 282 Non dades agora nada | por mi e, pois vos partirdes | d ' aqui, mais mui bem vingada | serei de vós, quando virdes | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado.| [+]
1240 LP 003/ 282 Non queredes viver migo | e moiro con soidade, | mais ve[e]redes, amigo, | pois que vos digu ' eu verdade, | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado. [+]
1240 LP 005/ 283 Meu amigo, se vejades | de quant ' amades prazer, | quand ' alhur muito morades, | que non podedes saber, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado?| [+]
1240 LP 005/ 283 Dizede -mi -o, meu amigo, | e, por Deus, non mi -o neguedes, | quando non sodes comigo | e muit ' á que non sabedes, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado?| [+]
1240 LP 005/ 283 Ca, se faz que vós andades, | quando vos de mi partides | gran tempo que non tornades, | enton quando non oídes, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado? [+]
1240 LP 009/ 285 E quando m ' eu da mia senhor parti, | non cuidava esse dia chegar | viv ' aa noit(e), e vejo m ' ar andar | viv[o]; e pois tal coita padeci, | ja mais por coita nunca ren darei, | ca, por gran coit ' aver, non morrerei.| [+]
1240 LP 001/ 287 -Amigo, preguntar -vos -ei: | en que andades cuidando, | pois que andades chorando? | - [+]
1240 LP 003/ 288 Porque se foi d ' aqui meu amigo | sen meu mandado e non mi -o fez saber, | quand ' el veer por falar comigo, | assanhar -m ' ei e farei -lh ' entender | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi.| [+]
1240 LP 003/ 288 Quand ' el veer e me sanhuda vir, | sei que será mui coitado por em | e jurar -mi -á e querra -me mentir, | e eu logu ' i falar -lh ' ei en desdem | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi.| [+]
1240 LP 003/ 288 E já meu amigo nunca salrrá | de meu mandado, nen de meu poder | e, se se el fôr, ante me jurará | quant ' eu quiser e tod ' a meu prazer | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi. [+]
1240 LP 004/ 288 Que trist ' anda meu amigo, | por que me queren levar | d ' aqui, e, se el falar | non poder ante comigo, | nunca já ledo será | e, se m ' el non vir, morrerá.| [+]
1240 LP 005/ 304 E mui ben vej ' eu que perden seu sen | aqueles que me van a demandar | quen é mia senhor; mais eu a negar | a (a)verei sempr(e) ¡assi me venha ben!| [+]
1240 LP 006/ 304 Nostro Senhor, quen m ' oj ' a min guisasse | o que eu nunca guisad ' averei, | a meu cuidar, per quanto poder ei, | ca non sei og ' eu quen s ' aventurasse | ao que m ' eu non ous ' aventurar, | pero me veg ' en mayor coit ' andar | ca outra coita que oj ' om ' achasse!| [+]
1240 LP 008b/ 306 Por nunca ja ren saberen per mi | os que me vẽen por én preguntar | de que me veen en gran coit ' andar, | juro -lhes eu e digo -lhes assi: | que desejo ben por que non dou ren, | e que me ven o mal que me non ven!| [+]
1240 LP 002/ 331 Á muit ' espessas as augaduras, | e usa mal, se nos geolhos non, | en que trage grandes esfoladuras. | Non vos contarei mais eu sas feituras; | mais, com ' eu creo no meu coraçon, | quen x ' en gran guerra andass ' a loucuras, | en feúza daqueste cavalon, | falecer -lh ' -ia el nas queixaduras; | e, ena paz, non ar sei eu cochon | que o quisesse trager nas Esturas. [+]
1240 LP 005/ 333 [Ó] Rei Judeorum , Jesu Nazarẽo , | en que gran coita andamos polo sẽo!| [+]
1240 LP 005/ 333 Já mais nunca quedamos, andando vias, | por erdar comendas e benfeitorias; | pero, se nos convidan algũus dias, | non nos dan senon leit ' e pan de centẽo.| [+]
1240 LP 005/ 333 [Ó] Rei Judeorum , Jesu Nazarẽo, | en que gran coita andamos polo sẽo!| [+]
1240 LP 005/ 333 [Ó] Rei Judeorum , Jesu Nazarẽo, | en que gran coita andamos polo sẽo! [+]
1240 LP 005/ 341 O voss ' amigo foi -s ' oje d ' aqui | mui triste, amig ' , assi mi venha ben, | porque non ousou vosco falar ren | e manda -vos esto roguar per mi: | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor.| [+]
1240 LP 005/ 341 O voss ' amigo non pode perder | pavor, amiga, se por esto non: | perdõardes -lhi [vós] de coraçon, | e manda -vos el rogar e dizer | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor. | Quando s ' el foi, chorou muito dos seus | olhos, amiga, se mi venha ben, | porque non ousou vosco falar ren | e manda -vos esto rogar por Deus: | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor.| [+]
1240 LP 001/ 343 Senhor, mui ben me vos fostes salvar | de pena veira, que trager vos vi; | e, pois de vós a queredes deitar, | se me creverdes, faredes assi: | mandade logu ' est ' e non aja i al: | deita[de -a] logu ' en un muradal, | ca peior pena nunca d ' esta vi. | -Garcia Pérez, non sabedes dar | bon conselho, per quanto vos oí, | pois que me vós conselhades deitar | en tal logar esta pena; ca, s ' i | o fezesse, faria mui[to] mal; | e muito tenh ' ora que mui mais val | en dá -la eu a un coteif ' aqui. [+]
1240 LP 002/ 344 Madre, se meu amigo veesse, | demandar lh ' ia, se vos prouguesse, | que se veesse veer comigo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo. | Se vos prouguer, mia madre velida, | quando veer o que mi -á servida, | demandar -lh ' ei que se veja migo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo.| [+]
1240 LP 002/ 345 Sol que el venha, se Deus m ' ajude, | assi Deus mi -o mostre con saude, | demandar -lh ' ei que se veja migo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo.| [+]
1240 LP 002/ 345 Por que mi -o referistes ogano, | que me non viu, per fé sen engano, | demandar -lh ' ei que se veja migo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo.| [+]
1240 LP 002/ 345 Non sejades d ' est[o] enfadada; | se veer o que mi -á namorada, | demandar -lh ' ei que se veja migo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo. [+]
1240 LP 003/ 347 Fostes mui ben aguardado | de min sempre u vós andastes, | e nunca foi escusado | nen vós nunca me escusastes | de servir per mia pessõa; | mais en tanto foi errado: | non fui vosco en ora bõa. [+]
1240 LP 004/ 347 Dun ome sei eu de mui bon logar | que filha sempre, u anda e aqui, | alg ' a quen quer; e non perde per i, | ant ' anda mui mais viçoso poren; | pero lho nós non teemos por ben, | [por seer ome de mui bon logar].| [+]
1240 LP 010/ 350 E já sobr ' esto con muitos departi. | Nen el enton non parecia assi, | na guerra, cordo, como parece, | ca nen cavalgada nen sandece | nunca fezeron en que el non foss ' i; | e as lazeiras per que passava, | andand[o] aló, tan pouco dava | por elas come se nunca foss ' i.| [+]
1240 LP 010/ 351 Nen custa nunca a receava; | nen perda, nen med ' , alá u andava, | nunca de tal ome falar oí. [+]
1240 LP 012/ 351 A concelhos e a cavaleiros | mandan comer vacas e carneiros, | mais non cômian galinhas na guerra; | ca diz que dizen os agüireiros | que será perdimento da terra.| [+]
1240 LP 013/ 352 Quand ' ora diz que me ferrá, | por que falei en Portugal, | onde mi sõo natural, | se me por esto ferirá, | oje foss ' eu ferido, | por que perdesse medo já; | que [me] fosse d ' el partido | [e de] toda esta andada.| [+]
1240 LP 014/ 353 Quen non ten aqui cavalo | nen alhur, nen quer comprá -lo, | e quitan come vassalo | del -Rei ou de Don Fernando, | ai, Deus, pois mandan quitá -lo, | se lha dan por aguilando?| [+]
1240 LP 001/ 360 Abadessa, Nostro Senhor | vos gradesca, se lhy prouguer, | porque vos nenbrastes de mi | a sazon que m ' era mester, | hu cheguey a vosso logar, | ¡que tan ben mandastes penssar | hy do vosso comendador!| [+]
1240 LP 004/ 362 En gran coyta andaramus con el -rey | per esta terra hu con el andamus, | se non fosse que quis Deus que achamus | infanções quaes vos eu direy: | que entram nosqu ' en dõas cada dia | e jantam e ceam a gram perfia | e burlham corte cada hu chegamus.| [+]
1240 LP 009/ 364 E a tal home, amigas, que farey, | que as[s]y morr ' e assy quer morrer | por aquele bem que nunca pode aver | nem averá?, ca ja sse lh ' o partyo, | porque me as[s]y de mandado sayo.| [+]
1240 LP 011/ 365 Pero d ' Anbroa, senpr ' oy cantar | que nunca vós andastes sobre mar, | que med ' ouvessedes nun[c] ' a sazon, | e que avedes tan gran coraçon | que tanto dades que bon tempo faça | ben como mao nen como boança, | nen dades ren por tormenta do mar, | e des i, ja pola nave quebrar; | aqui non dades vós ren polo mar | come os outros que hy van enton; | por én teen que tamanho perdon | non avedes come os que na frota | van e sse deytan, con medo, na sota, | sol que entenden tormenta do mar.| [+]
1240 LP 012/ 366 ¡D ' esses mh -am i d ' andar en mha companha!, | ca nunca home tan sanhudo vi; | eu oy ja que hun ome d ' Espanha | sobre peagen mataron aqui; | e com ' é home de gram coraçon, | se lhi peagen pedir o Gaston, | peage de cuu pagará hy.| [+]
1240 LP 012/ 366 Ca el ven quebrando con grand ' ardura | con este mandado que oyu ja, | e ferve -lh ' o sangui e fará loucura | que nulha ren hy non esguardará; | se lhi peagen foren demandar | os porteiros do Gaston de Bear, | bevan a peagen que lhis el dará. [+]
1240 LP 013/ 366 Quand ' eu soby nas torres sobe ' lo mar | e vi onde soya a bafordar | o meu amig ' , amigas, tam gran pesar | ouv ' eu enton por ele no coraçon, | quand ' eu vi estes outros per hy andar, | que a morrer ouvera por el enton. | Quand ' eu catey das torres derredor | e non vi meu amigo e meu senhor, | que oj ' el por mi vyve tan sen sabor, | ouv ' eu enton tal coyta no coraçon, | quando me nembrey d ' el e do seu amor, | que a mo[rrer ouvera por el enton].| [+]
1240 LP 014/ 367 Ca o doente, de que el penssou | por hun gram tempo, se mui ben saou; | se mal non ouver, pod[erá] andar. [+]
1240 LP 015/ 368 Enviou -mi seu mandado | dizer, qual eu creo ben, | ca non ven por al, coytado, | de tan longi com ' el ven, | ay dona ' , lo meu amigo | [senon por falar comigo; | nen ven por al meu amigo, | senon por falar comigo].| [+]
1240 LP 017/ 369 Hunha dona foy de pram | demandar casas e pan | da ordin de San Joam, | con minguas que avya; | e digo -vos que lhas dam | quaes ela querrya.| [+]
1240 LP 001/ 372 Ai Justiça, mal fazedes que non | queredes ora dereito filhar | de Mor da Cana, porque foi matar | Joan Airas, ca fez mui sen -razon; | mais, se dereito queredes fazer, | ela so el devedes a meter, | ca o manda o Livro de Leon.| [+]
1240 LP 001/ 372 Ca lhi queria gran ben, e des i | nunca lhi chamava senon "senhor"; | e, quando lh ' el queria mui milhor, | foi -o ela logo matar ali; | mais, Justiça, pois tan gran torto fez, | metede -a ja so ele ũa vez, | ca o manda o dereito assi.| [+]
1240 LP 003/ 373 Se volo fustan estevesse mal | non vos mandaria ir ant ' os seus | olhos, mais guisade cedo, por Deus, | que vos veja, non façades end ' al, | ca, se vos vir, sei [eu] ca morrerá | [por vós, filha, ca mui ben vos está].| [+]
1240 LP 005/ 374 Ca todos andan cuidando en aver | e outra ren non queren cuidar ja, | e morren ced ' e fica tod ' aca; | mais esto migo non poden põer, | que trob ' e cant ' e cuido sempr ' en ben, | e tenh ' amiga que faz mui bon sén, | [e] pod ' o tempo passar en prazer.| [+]
1240 LP 007/ 375 A meu amigo mandad ' enviei | a Toled ' , amiga, per boa fe, | e mui ben creo que ja co el é; | preguntad ' , e gradecer -volo -ei, | en quantos dias poderá chegar | aqui, de Toledo, quen ben andar.| [+]
1240 LP 007/ 375 Ca do mandadeiro sei eu mui ben | que, depois que lh ' o mandado disser, | que se verra máis cedo que poder; | e, amiga, sabede vós d ' alguen | en quantos [dias poderá chegar | aqui, de Toledo, quen ben andar].| [+]
1240 LP 007/ 375 E sempre catan estes olhos meus | per u eu cuido que á de viir | o mandadeir ' , e moiro por oir | novas d ' el, e preguntade, por Deus, | en quantos dias poderá [chegar | aqui, de Toledo, quen ben andar]. [+]
1240 LP 008/ 375 A mia senhor, que eu sei muit ' amar, | punhei sempre d ' o seu amor gaar | e nono ouvi, mais, a meu cuidar, | non fui eu i de sén nen sabedor, | por quanto lh ' eu fui amor demandar, | ca nunca vi molher máis sen amor.| [+]
1240 LP 008/ 375 E des que a vi sempr ' a muit ' amei, | e sempre lhi seu amor demandei, | e nono ouvi neno averei; | mais, se cent ' anos for seu servidor, | nunca lh ' eu ja amor demandarei, | ca nunca vi molher máis sen amor. [+]
1240 LP 009/ 375 A mia senhor, que me ten en poder | e que eu sei máis d ' outra ren amar, | sempr ' eu farei quanto m ' ela mandar | a meu grado, que eu possa fazer, | mais non lhi posso fazer ũa ren: | quando mi diz que lhi non quera ben, | ca o non posso comigo poer.| [+]
1240 LP 015/ 379 Se a podess ' eu filhar | terria -m ' én por ben -andante, | e nos braços a levar | na coma do rocin, deante, | per caminho de Lampai | passar Minh[o] e Doir ' e Gaia; | vestida d ' un pres de Cambrai, | [Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!]| [+]
1240 LP 016/ 379 [E] enton veredes molher andar | pos min chorand ' , e non lho querrei dar. [+]
1240 LP 020/ 381 Diz, amiga, o que mi gran ben quer | que nunca máis mi ren demandará | sol que lh ' ouça quanto dizer quiser, | e mentre viver que me servirá; | e vedes ora com ' é sabedor, | que, pois que lh ' eu tod ' este ben fezer, | logu ' el querra que lhi faça melhor.| [+]
1240 LP 020/ 381 Gran pavor ei, non me queira enganar, | pero diz el que non quer al de mí | senon falar mig ' , e máis demandar | mentre viver non [mi] quer, des ali; | e vedes [ora com ' é sabedor, | que, pois que lh ' eu tod ' este ben fezer, | logu ' el querra que lhi faça melhor].| [+]
1240 LP 029/ 385 Entend ' eu, amiga, per boa fe, | que avedes queixum ' , u al non á, | de voss ' amigo, que aqui está, | e d ' el e de vós non sei por que é, | mais quero -vos ora ben conselhar: | fazed ' i ambos o que eu mandar.| [+]
1240 LP 029/ 385 E amiga, de pran, u non jaz al, | este preito deve -se de fazer, | ca vos vejo d ' el gran queixum ' aver, | e el de vós, e tenho que é mal, | mais quero -vos ora [ben conselhar: | fazed ' i ambos o que eu mandar].| [+]
1240 LP 029/ 385 Sanha d ' amigos é, non sera ben, | e sei que faredes end ' o melhor | -pero vejo -vos aver desamor | d ' el, amiga -, e esto vos conven, | mais quero -vos ora [ben conselhar: | fazed ' i ambos o que eu mandar]. | ¡E mal [l]h ' én venh ' a quen non outorgar | antre vós ambos o que eu mandar! [+]
1240 LP 037/ 389 De mia madr ' ei gran queixume | porque nos anda guardando, | e morremos i cuidando, | ai meu amigu ' e meu lume, | algun conselh ' [i ajamos, | ante que assi moiramos].| [+]
1240 LP 038/ 389 Senhor, por Santa Maria, | mandad ' ante vós chamar | ela e min algun dia, | mandade -nos razõar; | se s ' ela de min queixar | de nulha ren que dissesse, | en sa prison quer ' entrar.| [+]
1240 LP 039/ 390 Muito mi sera grave de sofrer | d ' aver quen mi quer ben mal a querer, | e vós, madre, mandades -mi -o fazer, | mais faço -vos ũa pregunta tal: | pois quen mi quer ben ei mal a fazer, | se querrei ben a quen mi quiser mal.| [+]
1240 LP 042/ 391 Ca [a] El dias nunca minguara[n] | e eu serei ben -andant ' , e seran | cobradolos meus dias que perdi. [+]
1240 LP 043/ 392 De sa madre sei ũa ren: | que a manda muito guardar | de mí e d ' outren ala entrar; | mais, pero a guarda mui ben, | quantos dias no mun[do son | ala vai o meu coraçon].| [+]
1240 LP 058/ 399 Pelo souto de Crecente | ũa pastor vi andar | muit ' alongada de gente, | alçando voz a cantar, | apertando -se na saia, | quando saía la raia | do sol, nas ribas do Sar.| [+]
1240 LP 058/ 399 Mia senhor, falar -vos -ei | un pouco, se mi ascuitardes, | e ir -m ' ei quando mandardes, | máis aqui non [e]starei. | - [+]
1240 LP 065/ 402 Queixos ' andades, amigo, d ' Amor | e de mí, que vos non posso fazer | ben, ca non ei sen meu dan ' én poder; | e por én guise -mi -o Nostro Senhor | que vos faça eu ben en guisa tal, | que seja vosso ben e non meu mal.| [+]
1240 LP 066/ 402 Faria -lho mui de grado | porque sei que me deseja, | mais, se guisar u me veja | e lhi fezer seu mandado, | non leixará el, amiga, | [nulh ' ome a que o non diga].| [+]
1240 LP 066/ 403 Tan coitado por mí anda | que non á paz nen mesura, | pero se eu, per ventura, | fezer todo quant ' el manda, | non leixará el, amiga, | [nulh ' ome a que o non diga].| [+]
1240 LP 069/ 404 E digan -lhi por mí que non tenha | que lho vou eu por mal demorando, | ca el anda -se de mí queixando; | mais, como quer que depois venha, | farei -lh ' eu ben, [par Santa Maria, | mais non tan cedo com ' el querria].| [+]
1240 LP 001/ 411 Amiga, quand ' eu vir que é guysado, | valer -lh ' ey, mays non vus maravilhedes | d ' andar por mi coytado meu amigo. | - [+]
1240 LP 001/ 411 Per boa fe, amiga, ben vus digo | que, hu estava migu ' en vós falando, | esmoreceu e ben, assy andando, | morrerá, se vus d ' el doo non filha. | - [+]
1240 LP 001/ 411 Mays non tenhades vós por maravilha | d ' andar por mi coytado [meu amigo.] | - [+]
1240 LP 001/ 411 Guarrey -o eu, amiga, todavya, | mays non vus façades maravilhada | d ' andar por mi coi[tado meu amigo.] [+]
1240 LP 003/ 412 Mas que prol vus ten, | ca, hu vus fostes sen meu mandado, | jurey que nunca vus fezesse ben?| [+]
1240 LP 019/ 419 E vedes vós, assy conteç ' a quen | non sab ' andar en tal preyto con sén! [+]
1240 LP 030/ 426 Nunca vus ja de ren ey a creer, | ca sempr ' ouvestes a fazer por mi | quant ' eu mandass ' , e mentides -m ' assy; | e, pero faç ' i todo meu poder, | sol non vus poss ' esta [hyda partir.]| [+]
1240 LP 002/ 427 O que vistes esse dia | andar por mi mui coitado | chegou -m ' ora seu mandado; | madre, por Santa Maria | leixedes -mi -o ir veer.| [+]
1240 LP 002/ 433 Amiga, quen oj ' ouvesse | mandado do meu amigo | e lhi ben dizer podesse | que veesse falar migo | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia.| [+]
1240 LP 002/ 433 Se de mi ouver mandado, | non sei ren que o detenha, | amiga, pelo seu grado, | que el mui çedo non venha | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia.| [+]
1240 LP 003/ 433 Atender quer ' eu mandado, que m ' enviou meu amigo, | que verrá en romaria a Far ' e veer -s ' á migo, | e por en tenh ' eu que venha; | como quer que outren tenha, | non tem ' eu d ' el que non venha.| [+]
1240 LP 003/ 433 Atende -lo quer ' eu, madre, pois m ' enviou seu mandado, | ca mi diss ' o mandadeiro que é por mi mui coitado, | e por en tenh ' eu que venha; | como quer que outren tenha, | non tem ' eu d ' el que non venha.| [+]
1240 LP 003/ 433 Atende -lo quer ' eu, madre, pois m ' el[e] mandad ' envia, | que se verria veer migo en Far ' , en Santa Maria, | e por en tenh ' eu que venha, | como quer que outren tenha, | non tem ' eu d ' el que non venha.| [+]
1240 LP 005/ 434 E, pois lhi vós [mui] gram ben queredes, | direi -vos, filha, como façades: | irei convosqu ' e vee -lo edes, | mais, por quanto vós comig ' andades, | non vos entendam per ren que seja | que vos mand ' ir u vos el veja. [+]
1240 LP 001/ 438 E, pero x ' ela con bon prez estava | e con [tan] bon parecer qual lh ' eu vi | e lhi sempre con meu trobar pesava, | trobey eu tant ' e tanto a serví | que ja por ela lum ' e sen perdí, | e anda -x ' ela por qual x ' ant ' andava:| [+]
1240 LP 001/ 438 Por de bon prez, e muyto se prezava, | e dereyt ' é de sempr ' andar assí; | ca, se lh ' alguen na mha coyta falava, | sol non oia, nen tornava i; | pero por coyta grande que sofrí | oy mays ey d ' ela quant ' aver cuydava:| [+]
1240 LP 009/ 442 Amigos, non poss ' eu negar | a gran coyta que d ' amor ey, | ca me vejo sandeu andar, | e con sandece o direy: | os olhos verdes que eu vi | me fazen ora andar assí.| [+]
1240 LP 009/ 442 Pero quen quer x ' entenderá | aquestes olhos quaes son, | e d ' est ' alguen se queyxará; | mays eu ja quer moyra quer non: | os olhos verdes que eu vi | me fazen ora andar assí.| [+]
1240 LP 009/ 442 Pero non devia a perder | ome que ja o sen non á | de con sandece ren dizer, | e con sandece digu ' eu ja: | os olhos verdes que eu vi | me fazen ora andar assí. [+]
1240 LP 010/ 442 E ja m ' eu conselho non sey, | ca ja o meu adubad ' é, | e sey muy ben, per bõa fe, | que ja sempr ' assí andarey: | catando se a veerey, | assí and ' eu, assí and ' eu, | assí and ' eu, assí and ' eu. | E ja eu non posso chorar, | ca ja chorand ' ensandecí, | e faz -mh -amor andar assí | como me veedes andar: | catando per cada logar, | assí and ' eu, assí and ' eu, | assí and ' eu, assí and ' eu.| [+]
1240 LP 010/ 443 E ja o non posso negar: | alguen me faz assí andar. [+]
1240 LP 013/ 444 E ten -s ' amor que demandey folia | en demandar o que non poss ' aver; | e aquesto non poss ' eu escolher, | ca logo m ' eu en[d ' ] al escolheria: | escolheria, mentr ' ouvesse sen, | de nunca ja morrer por nulha ren; | ca esta morte non é jograria.| [+]
1240 LP 014/ 444 Deus! como se fôron perder e matar | muy bõas donzelas, quaes vos direy: | foy Dordia Gil e [ar] foy Guiomar, | que prenderon ordin; mays, se foss ' eu rey, | eu as mandaria por en[de] queymar, | porque fôron mund ' e prez desemparar.| [+]
1240 LP 015/ 445 El andou por mí muyto trobando | e, quant ' avia, por mí o dando | e nas lides me ja enmentando, | e por esto o faço morrer por mí, | pero se muyto andava gabando: | demo lev ' o conselho que á de sí! [+]
1240 LP 016/ 445 Dona Ouroana, pois já besta avedes, | outro conselh ' ar avedes mester: | vós sodes mui fraquelinha molher | e já mais cavalgar non podedes; | mais, cada que quiserdes cavalgar, | mandade sempr[e] a best ' achegar | a un caralho, de que cavalguedes.| [+]
1240 LP 016/ 445 E, cada que vós andardes senlheira, | se vo -l ' a besta mal enselada andar, | guardade -a de xi vos derramar, | ca, pela besta, sodes soldadeira | e, par Deus, grave vos foi d ' aver; | e punhade sempr ' en[a] guarecer, | ca en talho sodes de peideira.| [+]
1240 LP 017/ 446 Estender quer ' eu mão | e quer ' andar já custos ' e loução.| [+]
1240 LP 019/ 447 O peon sabe sempr ' u vós jazedes, | e non vos sabedes dele guardar | siquer: poedes [en] cada logar | vossa maeta e quanto tragedes; | e dized ' ora, se Deus vos pardon: | se de noite vos foder o peon, | contra qual parte o demandaredes?| [+]
1240 LP 021/ 448 Estas donzelas que aquí demandan | os seus amigos que lhis façan ben, | querrey, amigas, saber ũa ren: | que [é] aquelo que lh ' e[le]s demandan?| [+]
1240 LP 021/ 448 Ca un amigo que eu sempr ' amey | pediu -mi cinta, e ja lh ' a er dey; | mays eles cuydo que al lhis demandan.| [+]
1240 LP 021/ 448 O meu seria perdudo con migo | por sempr ' , amigas, se mi pediss ' al; | mays pedir cinta non é nulho mal, | e por aquesto non se perdeu migo; | mays, se m ' el outra demanda fezesse, | Deus me cofonda, se lh ' eu cinta desse! | e perder -s ' ia ja sempre [con] migo.| [+]
1240 LP 025/ 450 "Foy -s ' ora d ' aquí sanhud[o], | amiga, o voss ' amigo." | "Amiga, perdud ' é migo, | e, pero migu ' é perdudo, | o traedor conhoçudo | acá verrá, | cá verrá, | acá verrá." | "Amiga, desemparado | era de vós e morria." | "Sodes, amiga, sandia: | non foy en[d ' el] muy coytado; | mays ele, mao seu grado, | acá verrá, | cá verrá, | acá verrá." | "Amiga, con lealdade, | dizen que anda morrendo." | "Vó -lo andades dizendo, | amiga, est ' é verdade; | may -lo que chufan Guilhade | acá verrá, | cá verrá, | acá verrá." [+]
1240 LP 028/ 451 Deus me cofonda, se oj ' eu i sei | d ' estes mesteres qual fazes melhor. | -Joan Garcia, soo sabedor | de meus mesteres sempr ' adeantar, | e vós andades por mi os desloar; | pero, non sodes tan desloador | que, con verdade, possades dizer | que meus mesteres non sei ben fazer; | mais vós non sodes i conhocedor. | - [+]
1240 LP 031/ 453 Ve[e]des m ' andar morrendo, | e vós jazedes fodendo | vossa molher!| [+]
1240 LP 033/ 454 Lourenço, a min grave non será | de te pagar tanto que mi quiser, | pois ante mi fezísti teu mester; | mui ben entendo e ben vejo já | como te pagu ' , e logo o mandarei | pagar a [un] gran vilão que ei, | se un bon pao na mão tever. | - [+]
1240 LP 037/ 456 Par Deus, infançon, queredes perder | a terra, pois non temedes el -Rei, | ca já britades seu degred ' , e sei | que lho faremos mui cedo saber: | ca vos mandaron a capa, de pran, | trager dous anos, e provar -vos -an | que vo -la viron três anos trager.| [+]
1240 LP 037/ 456 E provar -vos -á, das carnes, quen quer | que duas carnes vos mandan comer, | e non queredes vós d ' ũa cozer; | e no degredo non á já mester | nen já da capa non ei a falar, | ca ben três anos a vimos andar | no vosso col ' e de vossa molher.| [+]
1240 LP 037/ 456 E fará el -Rei corte este mês, | e mandaran -vos, infançon, chamar; | e vós querredes a capa levar | e provaran -vos, pero que vos pês, | da vossa capa e vosso guarda -cós, | en cas del -Rei, vos provaremos nós | que an quatr ' anos e passa per três. [+]
1240 LP 054/ 464 Vistes, mhas donas: quando noutro dia | o meu amigo con migo falou, | foy muy queyxos ' , e, pero se queyxou, | dey -lh ' eu enton a cinta que tragia; | mays el demanda -m ' [or ' ] outra folia.| [+]
1240 LP 054/ 464 E vistes (que nunca amiga tal visse!): | por s ' ir queyxar, mhas donas, tan sen guisa, | fez -mi tirar a corda da camisa, | e dey -lh ' eu d ' ela ben quanta m ' el disse; | mays el demanda -mh -al, que non pedisse!| [+]
1240 LP 054/ 465 Sempr ' averá don Joan de Guilhade, | mentr ' el quiser, amigas, das mhas dõas | (ca ja m ' end ' el muytas deu e muy bõas); | des i terrey -lhi sempre lealdade; | mays el demanda -m ' outra torpidade. [+]
1240 LP 001/ 468 Ai Deus, u é meu amigo | que non m ' envia mandado? | ca preit ' avia comigo, | ergo se fosse coitado | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse. | Quando s ' el de mi partia, | chorando, fez -mi tal preito | e disse quand ' e qual dia, | ergo se fosse mal treito | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse.| [+]
1240 LP 002/ 469 E pois me queria desemparar, | quando a vi, mandasse me partir | logo de si! e mandasse -m ' end ir!| [+]
1240 LP 002/ 469 E pois viu que seu amor me forçou, | leixou -m ' assi desemparad ' andar.| [+]
1240 LP 004/ 470 Non andaria mais ledo, de pran, | do que eu ando porque cuid(o) a ir | u ela é, que moiro por servir.| [+]
1240 LP 011/ 474 E as gentes, que me veen andar | assi coitado, van én posfaçar | e dizen: "muit ' an[d]a namorado. [+]
1240 LP 008/ 485 Por al vos nom mandaria | vee -lo; mais oí dizer | a quem no viu assi jazer | que tam coitado jazia | que já nom guarria per rem.| [+]
1240 LP 011/ 492 Diga -x ' andando quis o que quiser ' , | ca me sei eu como d ' eles estou; | ben grad ' a Deus, que m ' end ' assi guardou | que, se s ' aquesto per mi non souber ' , | non saben tanto que possan saber | qual est a dona que me faz morrer.| [+]
1240 LP 012/ 493 Be ' -no sei eu, fez mi -o por se vengar | de mi, per est(o) e non per outra ren; | se lh ' algun tempo fiz pesar, por én | me leix ' assi desemparad ' andar | e non me quer contra ela valer.| [+]
1240 LP 001/ 497 Loavan un dia, en Lugo, Elvira | Pérez, [a filha d ' ] Elvira Padrõa; | todos dizian que era mui bõa | e non tenh ' eu que dizian mentira, | ante tenho que dizian razon; | e Don Lopo [Lias] diss ' i enton, | per bõa fé, que já x ' el melhor vira. | Ficou já a dona mui ben andante, | ca a loaron quantos ali siian; | e todos dela muito ben dizian; | mais Lopo Lias estede constante: | como foi sempre un gran jogador, | disse que [a] vira outra vez melhor, | quand ' era moça, en cas da Ifante. [+]
1240 LP 007/ 501 Torto mi fez, que m ' agora mentiu; | a veer -m ' ouve, pero non me viu, | e, por que m ' el de mandado saiu, | achar -s ' á end ' el mal, se eu poder, | se ora fôr, sen meu grad ' u ir quer; | achar -s ' á end ' el mal, se eu poder.| [+]
1240 LP 012/ 504 Andades por el chorando, | e foi ora a San Servando | e non vos quiso veer; | e ides vós ben querer | a quen vos non quer veer? [+]
1240 LP 013/ 504 Disseron -mi mandado do que muito desejo, | ca verri ' a San Servand ' e pois eu non o vejo, | namorada! [+]
1240 LP 016/ 505 Ir -vos queredes, amigo, | e ei end ' eu mui gran pesar, | ca me fazedes trist ' andar | por vós, eu ben vo -lo digo, | ca non ei, sen vós, a veer, | amigo, ond ' eu aja prazer; | e com ' ei, sen vós, a veer | ond ' eu aja nen ũu prazer?| [+]
1240 LP 016/ 506 Chorarán estes olhos meus, | pois vos ides sen meu grado; | por que mi andades irado? | mais ficade migo par Deus, | ca non ei, sen vós, a veer, | amigo, ond ' eu aja prazer; | e com ' ei, sen vós, a veer | ond ' eu aja nen ũu prazer?| [+]
1240 LP 023/ 509 Andam -m ' assy preguntando | que lhis diga por que ando | trist ' , [e] eu, por San Servando, | con pavor que ey d ' alguen, | non ous ' eu dizer por quen | mi ven quanto mal mi ven. [+]
1240 LP 002/ 525 Foi -s ' el mui sen meu grado | e non sei eu mandado: | e se o verei, velida!| [+]
1240 LP 005/ 526 Amigas, por Nostro Senhor, | andade ledas migo, | ca puj ' antre mia madr ' amor | e antr ' o meu amigo, | e por aquest ' ando leda; | gram dereit ' ei [d ' ] andar led[a] | e andade migo ledas.| [+]
1240 LP 005/ 526 Pero mia madre non foss ' i, | mandou -mi que o visse; | nunca tan bon man[da]d ' oi, | come quando mi -o disse, | e por aquest ' ando leda; | gran dereit ' ei [d ' ] andar leda | e andade migo ledas.| [+]
1240 LP 005/ 526 E mando[u] -o migo falar; | vedes que ben mi -á feito, | e venho -mi vos en loar, | ca pugi já assi o preito | e por aquest ' ando leda; | gran dereit ' ei [d ' ] andar leda | e andade migo ledas. [+]
1240 LP 007/ 527 Dés que souberdes mandado | do mal muit ' e mui sobejo | que mi fazen, se vos vejo, | enton mi averedes grado | de quam muito mal, amigo, | sofro, se falardes migo.| [+]
1240 LP 017/ 532 E se lho diz, sei que lhe non diria | ca vee mal, se migo falass ' ante, | ou se o visse andar fora da via, | como o eu vi en junt ' a Amarante, | que non sabia sair dun tojal; | poren vos digo que non vee mal | quen vee de redo quant ' é deante. [+]
1240 LP 019/ 533 Essa mia coita, pero vus pesar | seja, senhor, ja -quê vus falarei, | ca non sei se me vus ar veerei: | tanto me vej ' en mui gran coit ' andar | que morrerei por vos, u non jaz al.| [+]
1240 LP 023/ 535 Quis el falar migu ' e non ouve guisado | e foi -s ' el d ' aqui sanhud ' e mui coitado | e nunca depois vi el nen seu mandado, | e que farei [eu], louçãa?| [+]
1240 LP 028/ 537 Varõas, | e non vos queixedes, ca, se eu tornar, | eu vos farei que nen un trobador | non trobe en talho se non de qual for, | nen ar trobe por mais altas pessõas, | Ca manda ' l -Rei, por que á en despeito, | que troben os melhores trobadores | polas mais altas donas e melhores, | o ten assi por razon, con proveito; | e o coteife que for trobador, | trobe, mais cham ' a coteifa "senhor"; | e andaran os preitos con dereito. | E o vilão que trobar souber, | que trob ' e chame "senhor" sa molher, | e averá cada un o seu dereito. [+]
1240 LP 052/ 548 Joan Soárez, por me deostardes, | non perç ' eu por esso mia jograria; | e a vós, senhor, melhor estaria | d ' a tod ' ome de segre ben buscardes: | ca eu sei canções muitas e canto ben | e guardo -me de todo falimen | e cantarei, cada que me mandardes. | - [+]
1240 LP 052/ 549 Joan Soárez, mui de coraçon | vos perdoarei, que mi dedes don | e mi busquedes prol per u andardes. [+]
1240 LP 002/ 551 Quando me deostava, | ben viu ca non andava | ren na mia esmoleira. [+]
1240 LP 006/ 553 Do que [vós] vistes que me preguntou, | quando s ' el ouve d ' aqui a partir, | se mi seria ben, se mal de s ' ir, | ai, amiga, mandado mi chegou: | que est aqui e quer migo falar, | ma[i]s ante pôd ' aqui muito morar.| [+]
1240 LP 013/ 556 E, per bõa fé, non fica per mi | quant ' eu poss ' , amiga, de lho guisar, | nen per el sempre de mi -o demandar, | mais a ventura no -lo part ' assi: | quando lh ' eu poderia fazer ben, | el non ven i e, u non poss ' eu, ven.| [+]
1240 LP 016/ 557 Na terra u me fez morar | muito sen vos, mia senhor, Deus, | fez -me chorar dos olhos meus; | e fez -me tan coitad ' andar | que nunca eu pude veer | de ren, u vus non vi, prazer!| [+]
1240 LP 020/ 559 E per u foi irá perjurado, | amiga, de quant ' el a min disse, | ca mi jurou que se non partisse | d ' aqui e foi -se sen meu mandado, | e, pero lh ' eu dixi, quando s ' ia, | que sol non se fosse, foi sa via.| [+]
1240 LP 002/ 560 Lourenço Bouçon, o vosso vilão, | que sempre vosco soedes trager, | é gran ladron; e oí eu dizer | que, se o colhe o meirinho na mão, | de tod ' en tod ' enforcar -vo -lo -á; | ca o meirinho en pouco terrá | de vos mandar enforcar o vilão.| [+]
1240 LP 011/ 575 Quen viss ' andar fremosĩa, | com ' eu vi, d ' amor coytada | e tan muyto namorada | que, chorand ' , assi dizia: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar! [+]
1240 LP 011/ 575 "|Quen viss ' andar a fremosa, | com ' eu vi, d ' amor chorando | e dizendo e rogando | por amor da Gloriosa: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar! [+]
1240 LP 011/ 575 "|Quen lhi viss ' andar fazendo | queyxumes d ' amor d ' amigo | que ama e, sempre sigo | chorando, assi dizendo: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar!" [+]
1240 LP 011/ 580 -Joan Soares, de pran as melhores | terras andastes, que eu nunca vi: | d ' averdes donas por entendedores | mui fremosas, quaes sei que á i, | fora razon; mais u fostes achar | d ' irdes por entendedores filhar | sempre quand ' amas, quando tecedores? | - [+]
1240 LP 016/ 582 Partir quer migo mia madr ' oj ' aqui | quant ' á no mundo, outra ren non jaz; | de vós, amig ' , ũa parte mi faz | e faz -m ' outra de quant ' á e de si | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer?| [+]
1240 LP 016/ 582 Partir quer migo, como vos direi: | de vós faz mi[a madr ' ] ũa parte já | e faz -m ' outra de si e de quant ' á | e de quantos outros parentes ei; | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer?| [+]
1240 LP 016/ 582 E de qual guisa migo partir quer, | a partiçon, ai meu amigu ' , é tal: | ũa me faz senon de vós sem al, | outra de si e de quant ' al ouver | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer?| [+]
1240 LP 016/ 582 De vós me faz ũa parte, ai senhor | e meu amigu ' e meu lum ' e meu ben, | e faz -m ' outra de grand ' algo que tem | e pon -me de mais i o seu amor, | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer? | E, poi -lo ela part ' a meu prazer, | en vós quer ' eu, meu amigu ' , escolher. [+]
1240 LP 003/ 585 Ben vej ' eu que dizia mha senhor | gram verdade no que mi foy dizer, | ca já eu d ' ela querria aver | est ' e terria -lho por grand ' amor, | que sol quysesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar.| [+]
1240 LP 003/ 585 E ben entendo que baratey mal | do que lhi foy dizer, ca des enton | non falou migo, se Deus mi perdon, | e tanto mi fezess ' oj ' e non al, | que sol quisesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar.| [+]
1240 LP 003/ 586 E ben entendo que fiz folia | e dizen verdade por hũa ren | do que muyto quer a pouco deven; | atal foy eu, ca já filharia | que sol quisesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar. [+]
1240 LP 004/ 586 Disseron -m ' agora do meu namorado | que se foi sanhud ' e sen o meu mandado: | e porque s ' assanhou agora o meu amigo?| [+]
1240 LP 004/ 590 Andaredes hy melhor | ca na sela rengedor; | andaredes hy muy ben | e non vus rengerá per ren.| [+]
1240 LP 004/ 590 Andaredes h[y melhor | ca na sela rengedor; | andaredes hy muy ben | e non vus rengerá per ren]. | Podedes en bafordar | o tavlado britar, | e non vus rengerá per ren.| [+]
1240 LP 004/ 591 Andaredes hi melhor | ca na sela rengedor;| [+]
1240 LP 004/ 591 [andaredes hy muy ben | e non vus rengerá per ren]. [+]
1240 LP 013/ 595 Non negu ' eu que trégoa dy | ao brial, á sazon hi, | e aa rengelhosa, | e de pran andaron hi | as mangas do ascari; | mays non a rabicosa.| [+]
1240 LP 019/ 598 E [o] astroso que a vendia | por que mj non envyou mandado, | fora de cachas encarregado | en que comprara dona Luzia | en Orzelhon do que a vendia? [+]
1240 LP 002/ 600 Querrey andar triste por lhi mostrar | ca mi non praz, assy Deus mi pardon, | pero al mi tenho eu no coraçon; | mas a quen me vir querrey semelhar | triste, quando souber que el verrá:| [+]
1240 LP 002/ 600 Pero, amiga(s), sempre recehey | d ' andar triste quand ' o gran prazer vir; | mays ey -o de fazer por m ' encobrir | e, a força de mi, parecerey | triste, quan[do souber que el verrá: | mays meu coraçon muy ledo seerá]. [+]
1240 LP 006/ 602 Tan muyto mi dizen que é coitado | por mi, des quando non falou comigo, | que non dorme nen á sen conssigo, | nen sabe de ssy parte nen mandado.| [+]
1240 LP 006/ 602 Ca est ' é l ' ome que mays demandava | e non ar quis que comigo falasse, | e ora jura que ja sse quitasse | de gran sandic ' en que m ' ante falava.| [+]
1240 LP 002/ 608 O meu amig ' , amiga, vej ' andar | trist ' e cuidando e non poss ' entender | por que trist ' anda, si veja prazer, | pero direi -vos quanto é meu cuidar: | anda cuidand ' en se d ' aqui partir | e non s ' atreve sen mi a guarir.| [+]
1240 LP 002/ 608 Anda tan triste que nunca mais vi | andar nulh ' omen e en saber punhei | o porque era, pero non o sei, | pero direi -vos quant ' end ' aprendi: | anda cuidand ' en se d ' aqui partir | e non s ' atreve sen mi a guarir. | Atan trist ' anda que nunca vi quem | tan trist ' andasse no seu coraçon | e non sei por quê, nen por qual razon, | pero direi -vos quant ' aprendi en: | anda cuidand ' en se d ' aqui partir | e non s ' atreve sen mi a guarir. [+]
1240 LP 004/ 610 Mandad ' ey comigo | ca ven meu amigo:| [+]
1240 LP 004/ 610 E irey, madr ' , a Vigo! | Comigu ' ey mandado | ca ven meu amado:| [+]
1240 LP 004/ 614 Mandad ' ei migo qual eu desejei, | gram sazon á, madre, per bõa fé, | e direi -vo -lo mandado qual é, | que nulha ren non vos eu negarei: | o meu amigo será oj ' aqui, | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| [+]
1240 LP 004/ 614 E, pois mi Deus fez tal mandad ' aver | qual desejava o meu coraçon, | madr ' e senhora, se Deus mi perdon, | que vos quer ' eu [o] mandado dizer: | o meu amigo será oj ' aqui, | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| [+]
1240 LP 004/ 614 E por en sei ca mi quer ben fazer | Nostro Senhor, a que eu fui rogar | por bon mandad ' e fez -mi -o el chegar | qual poderedes, mia madre, saber: | o meu amigo será oj ' aqui | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| [+]
1240 LP 004/ 614 Melhor mandado nunca já per ren | d ' aqueste, madre, non poss ' eu oir | e por en non me quer ' eu encobrir | de vós, ca sei que vos praz do meu ben: | o meu amigo será oj ' aqui | e nunca eu tan bon mandad ' oí. [+]
1240 LP 003/ 616 Como vivo coitada, madre, por meu amigo, | ca m ' enviou mandado que se vai no ferido: | e por el vivo coitada!| [+]
1240 LP 003/ 616 Como vivo coitada, madre, por meu amado, | ca m ' enviou mandado que se vai no fossado: | e por el vivo coitada!| [+]
1240 LP 003/ 616 Ca m ' enviou mandado que se vai no ferido, | eu a Santa Cecilia de coraçon o digo: | e por el vivo coitada! | Ca m ' enviou mandado que se vai no fossado, | eu a Santa Cecilia de coraçon o falo: | e por el vivo coitada! [+]
1240 LP 005/ 617 Non poss ' eu, madr ' , aver gasalhado, | ca me non leixades fazer mandado | do meu amigo.| [+]
1240 LP 005/ 617 Ca me non leixades fazer mandado; | morrer -vos ei con aqueste cuidado | por meu amigo.| [+]
1240 LP 008/ 619 Ca meu amigu ' é por mi coitado, | e, pois, eu non farei seu mandado? | e, louçana, irei, | ca já i est ' o que namorei, | e, louçana, irei. [+]
1240 LP 002/ 620 O mundo tod ' [a] avessas veg ' ir, | e quantas cousas no mundo som | a avesas andam, sy Deus mi perdon: | por én non dev ' ant ' a mort ' a fogir | quen sabe o ben que soya seer | e vee y o mundo outra guysa correr | e non sse pode de morte partir.| [+]
1240 LP 004/ 621 Amor, non qued ' eu amando, | nen quedo d ' andar punnando | como podesse fazer | per que vossa graç ' ouvesse, | ou a mia sennor prouguesse; | mays, pero faç ' a poder, | contra mia desaventura | non val amar nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir.| [+]
1240 LP 007/ 624 Ca sempr ' eu serey pagado | de quanto ss ' ela pagar | e de fazer seu mandado, | se m ' ela quiser mandar, | como se me ben fezesse, | assi como me mal faz, | ou ll ' o meu amor prouguesse, | assi como lle despraz. [+]
1240 LP 009/ 625 En muyto andando cheguey a logar | hu lealdade, nen manha, nen sém, | nen crerezia non vejo preçar; | nen pod ' om ' i de senhor gãar rrem | se non loar quanto lh ' y vir fazer, | e lousin[h]ar, e rem non lhi dizer, | pero lhi veja o sal semear.| [+]
1240 LP 010/ 625 Maestr ' Acenço, dereyto faria | el -rrey de vus dar muy boa soldada, | porque fezestes hũa cavalgada, | sem seu mandad ' , a Roda, n ' outro dya; | sem sa ajuda e sem seu dinheiro, | fostes alá matar hun cavaleyro | porque soubestes que o desservya.| [+]
1240 LP 010/ 626 E do serviço que lh ' avedes feito, | Maestr ' Acenço, non vos enfadedes: | tornad ' alá e ben barataredes, | e matad ' outro, quando virdes geyto; | ca, sse el -rrey sabe vossa demanda | e ouver paz d ' este execo en que anda, | arcedĩagon sodes logo feito.| [+]
1240 LP 006/ 634 Fostes -vos vós, meu amigo, d ' aqui | sen meu mandad ' e nulha ren falar | mi non quisestes, mais oj ' ao entrar, | se por mesura non fosse de mi, | se vos eu vira, non mi venha ben | nunca de Deus, nen donde m ' oje ven.| [+]
1240 LP 006/ 634 Ca vos fostes sen meu mandad ' e sei | que mi pesava mui de coraçon | e, meu amigo, Deus non mi perdon, | se por mesura non fosse que ei, | se vos eu vira, non mi venha ben | nunca de Deus, nen donde m ' oje ven.| [+]
1240 LP 009/ 635 Madr ' , enviou -vo -lo meu amigo | [o]je dizer que vos veeria, | se ousasse, par Santa Maria, | se o vós ante falardes migo; | se el vir vós nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | De Valongo, pero sospeitada | sõo de vós ca lhi quero gram ben, | nunca lho quix, pois naci, e por en | se o creverdes, madre loada, | se el vir vós, nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | De Valongo, ca se foi el d ' aqui | sen meu mandad ' e non me quis veer, | e ora manda -vos preito trager | que vos veja, por tal que veja mi; | se el vir vós, nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | E sei ben que non é tan ousado | que vos el veja sen vosso grado. [+]
1240 LP 004/ 642 Con alguen é ' qui Lopo desfiado, | a meu cuidar, ca lhi viron trager | un citolon mui grande sobarcado, | con que el sol muito mal a fazer; | e poi -lo ora assi viron andar, | non mi creades, se o non sacar | contra alguen, que foi mal dia nado.| [+]
1240 LP 008/ 644 Foi a cítola temperar | Lopo, que citolasse; | e mandaron -lh ' algo dar, | en tal que a leixasse; | e el cantou logu ' enton, | e ar deron -lh ' outro don, | en tal que se calasse.| [+]
1240 LP 022/ 650 Podera -m ' eu ben, se foss ' avegoso, | caer en bon prez e onrado seer; | mais pago -m ' eu deste foder astroso | e destas tavernas e deste bever; | e, pois eu já mais non posso [i] valer, | quero -m ' andar per u seja viçoso.| [+]
1240 LP 022/ 650 E pois eu entendo que ren non valho | nen [ar] ei por outra bondad ' a catar, | non quer ' eu perder este fodestalho | nen estas putas nen [aqu]est ' entençar, | nen quer ' ir per outras fronteiras andar, | perdend ' o viço ' e dando -mi trabalho.| [+]
1240 LP 023/ 651 E saberia d ' algun ben mandado | de que oj ' eu non sõo sabedor, | mays sei que est ' é desej ' e cuydado.| [+]
1240 LP 028/ 653 E as jornadas sei eu ben, | como lhi éiri oí falar: | diz que pod ' ir quen ben andar | de Belfurad ' a Santarem, | se noutro dia madrugar, | e ir a Nogueirol jantar | e maer a Jerusalen.| [+]
1240 LP 028/ 653 Per i andou Nostro Senhor; | dali diz el que foi romeu; | e, depois que lh ' o Soldan deu | o perdon, ouve gran sabor | de se tornar; e foi -lhi greu | d ' andar Coira e Galisteu | con torquis do Emperador. [+]
1240 LP 032/ 655 Netas de Conde, viúvas nen donzela, | essa per ren nõna quer ' eu leixar; | nen lhe valrá, se se chamar "mesela", | nen de carpir muito, nen de chorar, | ca me non an poren a desfiar | seu linhagem, nen deitar a Castela; | e veeredes meus filhos andar | netos de G[u]ed ' e partir en Sousela!| [+]
1240 LP 034/ 656 E poys vos anbus en poder tẽedes, | non me leixedes d ' el forçad ' andar, | ca somus anbus vossus e devedes | a creer quen vus melhor consselhar; | e, mha senhor, cuido que eu serey, | ca senpre vus por consselho darei | que o voss ' ome de morte guardedes.| [+]
1240 LP 002/ 664 Un sangrador de Leirea | me sangrou estoutro dia, | e vedes que me fazia: | andand ' a buscar a vea, | foi -me no cuu apalpar: | al fodido irá sangrar | sangrador en tal logar!| [+]
1240 LP 002/ 666 Quero -vos eu ora descobrir | com ' este vilão migo vivia: | mais era eu seu ca era el meu, | e muit ' andava mais en pós el eu | ca el pós mi, pero xi m ' el queria.| [+]
1240 LP 006/ 668 Quanto me vós quiserdes mandar | que por vós faça, ben sabede | que o farei e vós fazede | por mi o que vos quero rogar: | que nunca vós, amig ' , ajades | amiga [a] que o digades, | nen eu non quer ' aver amiga, | meu amig[o], a que o diga.| [+]
1240 LP 004/ 677 "|Por quantas vezes m ' ela fez chorar | con seus desejos, cuitan[do] d ' andar, | quando a vir ' , direi -lhi, se ousar ' : | "Senhor fremosa ¿non poss ' eu guarir? [+]
1240 LP 008/ 680 Non sei eu ja no mundo conselho prender; | (e) mais de mil cuidos ja no coraçon cuidei; | ca, pero mia vida mais podesse durar, | vergonha i á d ' assi antr ' as gentes andar, | pero (que) de min nen d ' eles nenhun sabor ei; | e sequer non ei (ja) razon que lhes apõer, | quando me preguntan [por] quê ei tan trist ' andar.| [+]
1240 LP 006/ 686 E pera qual terra lh ' eu fugirei, | logu ' el saberá mandado de mi, | ali u for ' ; e pois me tever ' i | en sa prison, sempr ' eu esto direi:| [+]
1240 LP 016/ 690 E dizede -m(e): en que vus fiz pesar, | por que mi -assi mandades ir morrer?| [+]
1240 LP 016/ 690 Ca me mandades ir alhur viver!| [+]
1240 LP 021/ 693 Trist ' anda, mia madr[e], o meu amigo | e eu triste por el, ben vo -lo digo, | e, se m ' el morrer, morrer -vos -ei eu.| [+]
1240 LP 022/ 693 Vi eu, mia madr ' , andar | as barcas eno mar: | e moiro -me d ' amor.| [+]
1240 LP 001/ 694 O que por vós coitad ' andava | ben aqui na vila estava | e pero non xe vos vẽo veer. | - [+]
1240 LP 003/ 695 E, pois lhi Deus atal ventura dá, | [el] escontra mi barata mui mal, | se nunca já de meu mandado sal, | ca en mi ten quanto ben no mund ' á, | e en mi ten a coita e o lezer | e o pesar e quant ' á de prazer. [+]
1240 LP 004/ 695 Ben m ' é con este mandado que ei | de meu amigu ' , e non o negarei, | de que se ven, e ora, por que sei | ca morr ' agora já por me veer | e a vós, madre, ben dev ' a prazer | de s ' atal homen por mi non perder.| [+]
1240 LP 006/ 696 Porque vos quer ' eu mui gran ben, | amig ' , anda -mi sanhuda | mia madr ' e sõo perduda | agora con ela por en, | mais guisarei, meu amigo, | como faledes comigo.| [+]
1240 LP 001/ 697 Irei a lo mar vee -lo meu amado; | pregunta -lo -ei se fará meu mandado: | e vou -m ' eu namorada.| [+]
1240 LP 002/ 700 Estava -m ' en San Clemenço, u fôra fazer oraçon, | e disse -mi o mandadeiro que mi prougue de coraçon: | "agora verrá ' qui voss ' amigo." | Estava -m ' en San Clemenço, u fôra candeas queimar, | e disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon semelhar, | agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 701 "|Estava -m ' en San Clemenço, u fôra oraçon fazer, | e disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon parecer, | agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 701 "|E disse -mi o mandadeiro que mi prougue de coraçon, | por que viu que mi prazia ar disse -m ' outra vez enton: | "agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 701 "|E disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon semelhar"; | porque viu que mi prazia, ar começou -m[e] a falar: | "agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 701 "|E disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon parecer"; | por que viu que mi prazia, ar começou -me a dizer | "agora verrá ' qui voss ' amigo." [+]
1240 LP 003/ 701 Ca, se el m[e] adussesse o que me faz pẽad ' andar, | nunca tantos estadaes arderan ant ' o seu altar, | nen mi aduz o meu amigo, | pero lho rogu ' e lho digo. | Ca, se el m[e] adussesse o por que eu moiro d ' amor, | nunca tantos estadaes arderan ant ' o meu senhor, | non mi aduz o meu amigo, | pero lho rogu ' e lho digo.| [+]
1240 LP 001/ 707 Foi -s[e] o meu perjurado | e non m ' envia mandado; | deseja -lo -ei.| [+]
1240 LP 001/ 707 E non m ' enviou mandado; | de Deus lhi seja buscado; | deseja -lo -ei.| [+]
1240 LP 001/ 707 Pois mandado non m ' envia, | busque -lho Santa Maria; | deseja -lo -ei. [+]
1240 LP 002/ 707 Foi -s ' o namorado, | madr ' e non o vejo: | e viv ' eu coitado | e moiro con desejo: | torto mi ten ora | o meu namorado, | que tant ' alhur mora | e sen meu mandado.| [+]
1240 LP 002/ 708 Foi -s ' el con perfia, | por mi fazer guerra; | nembrar -se devia | de que muito m ' erra: | torto mi ten ora | o meu namorado, | que tant ' alhur mora | e sen meu mandado.| [+]
1240 LP 002/ 708 De pran con mentira | mi andava sen falha, | ca se foi con ira, | mais, se Deus mi valha, | torto mi ten ora | o meu namorado, | que tant ' alhur mora | e sen meu mandado.| [+]
1240 LP 002/ 708 Non quis meter guarda | de min que seria | e quant ' alá tarda | é por seu mal dia; | torto mi ten ora | o meu namorado, | que tant ' alhur mora | e sen meu mandado. [+]
1240 LP 001/ 709 E rogou -m ' el que vos visse | e vos dissesse mandado, | que non era perjurado, | e vedes al que mi disse: | que á de vós mui gram medo, | por que non veo mais cedo.| [+]
1240 LP 007/ 714 Muy ben é a min, ca (ia) non andarey | triste por vento que veia fazer, | nen por tormenta non ei de perder | o sono, amiga, mays sse foy el rey | o que do mar meu amigo sacou | sáqueo Deus de coitas qu ' afogou.| [+]
1240 LP 013/ 717 Ca sõo certo desque vos non vir, | que outro prazer nunca veerey | e mal que aia non ei de sentir | se non o voss ' , e assy andarey | triste cuydando no vosso parecer | e chorando muytas vezes dizer: | senhor, ia nunca vos posso servir.| [+]
1240 LP 013/ 717 Ora con graça de vós, a melhor | dona do mundo, ca muyt ' ei d ' andar | e vós ficades de min pecador, | ca vos serví muyt ' e galardoar | non mho quisestes, e voum ' eu d ' aquí, | d ' u eu tanto lazerey e serví, | buscar hu vyva pouqu ' e ssen sabor.| [+]
1240 LP 017/ 719 Quantos og ' andam eno mar aquí | coidan que coita no mundo non á | senón do mar, nen an outro mal ia.| [+]
1240 LP 028/ 726 E prázavos, pois vosco quer andar | meu coraçón, e nunca se part[ir] | de vós, señor, nen jamays alh[ur] hyr | mays quer, señor, sempre vosco morar | ca nunca soub ' amar outra ren, | e némbrevos del, señor, por gran ben | e gran mesura, que vos Deus quis dar. [+]
1240 LP 008/ 737 E ben vus faç ' , amigo, sabedor | que andaredes, por esta razon, | per portas alhenas mui gram sazon, | por que fostes querer ben tal senhor | per que sodes tornad ' en pan pedir | e as guardas non se queren partir | de vós, e guardan -na, por én, melhor. [+]
1240 LP 009/ 737 Que panos perdi de peso | e outros bem bastoados | que m ' avian já mandados.| [+]
1240 LP 012/ 739 Aynda de seu citolar | vus direy eu quanto lh ' oy: | diz que o non poden passar | todus quantus andan aqui; | e por esto lhi consselh ' eu | que leix ' esto que non é seu, | en que lhi van todus travar.| [+]
1240 LP 014/ 739 Maria Balteyra que se queria | hir já d ' aqui, vẽo -me preguntar | se sabia já -quê d ' aguyraria, | ca non podia mays aqui andar.| [+]
1240 LP 014/ 740 "Con dous ben poderíades hir, | mays hun manda sol que non movades".| [+]
1240 LP 015/ 740 Marinha Mejouchi, muytas vegadas | Pero d Anbrõa achou -t ' en [gran] mal, | mays se te colhe en logar atal | com ' andas tu assy pelas pousadas, | Marinha Mejouchi, á mui gram sazon, | Pero d Anbrõa, se t ' achar enton, | gram med ' ey que ti querrá fazer mal. [+]
1240 LP 022/ 743 "Par Deus, amiga, podedes saber | como podesse mandad ' envyar | a meu amigo que non á poder | de falar migu ' e morr ' én con pesar? | E ben vus digo, se el morr ' assy, | que non viverey ........ des aly.| [+]
1240 LP 027/ 745 "Fazede -me -lh ' en mente; | ainda oje vós migo jaredes | por seu amor, ca x ' anda tan coytado | que, se vós oje migo non jouverdes, | será sandeu, e, se o non fezerdes, | non sse terrá de vós por ajudado; | mays enmentade -me -lhi hũa vegada | e marrey eu vosqu ' en vossa pousada, | e o cativo perderá cuydado. | E, já que lhi vós amor demonstrades, | semelh ' ora que lhi sodes amigo: | jazede logo aquesta noyte migo | e des y, poys, cras, hu quer que o vejades, | dizede -lhi que comigo albergastes | por seu amor, e que me lh ' enmentastes, | e non tenha que o pouc ' ajudades". [+]
1240 LP 030/ 747 E non morri, pero pus mi andava | mha morte, quant ' á que eu conhoci | aquesta dona que agora vi; | que non visse! ca de guisa me ten | o seu amor já fora de meu sen | que lhi quito quanto lh ' én demandava.| [+]
1240 LP 030/ 747 Ca sey mha morte que conmig ' andava | ............................ | se non ora poys esta dona vi, | e poys [que] m ' eu d ' aqueste mundo vou | pesa -mi que dirán: [+]
1240 LP 030/ 748 E pesa -mi, por que perderá prez; | quanto Deus en aqueste mundo fez | que non era, erg ' u ela mandava. [+]
1240 LP 031/ 748 E tal vyla foy el buscar, | de que nunca quiso sayr, | atá que pôde ben osmar | que podia hir e vĩir | outr ' ome de Iherusalen; | e poss ' eu hir, se andar ben, | hu el foy tod ' aquest ' osmar, | e poss ' en Monpirller morar, | ben como el fez, por nus mentir; | e, ante que cheg ' ao mar, | tornar -me poss ' e departir, | com ' el depart ' , en como Deus | prês mort ' en poder dus judeus, | e enas tormentas do mar.| [+]
1240 LP 035/ 750 E po -lo bispo aver sabor | grande de Conca [e] non [a] aver, | non lh ' o queremus nós saber, | ca diss[e] o vesitador: | que bispo per nenhun logar | non pode por de Conca andar | bispo que de Conca non for. | Vedes que bisp ' e que senhor, | que vus cuyda a fazer creer | que é de Conca, mays saber | podedes que é chufador | per min, que o fuy asseytar | per hun telhad ' e non vi dar | ant ' el conca nen talhador. [+]
1240 LP 004/ 766 Aos mouros que aqui son | Don Álvaro ren non lhis dá, | mais manda -lhis filhar raçon | da cachaça, e dar -lhis -á | do al que na cozinh ' ouver; | mais o mouro que mi crever | a cachaça non filhará.| [+]
1240 LP 008/ 769 E vós mentes non metedes, | se ela filho fezer, | andando, como veedes, | con algun peon qual quer, | à qual tempo vemos já, | alguen vos sospeitará | que no filho part ' avedes? [+]
1240 LP 009/ 769 -Don Garcia Martijz, saber | queria de vos hũa ren: | de quen dona quer m[u]i gran ben | e lhi ren non ousa dizer | con medo que lhi pesará, | -e nono posso mays sofrer -, | dizede -mi se lh ' o dirá, | ou que mandades hy fazer. | - [+]
1240 LP 011/ 770 Ca o torpe que sempr ' anda calado | nono deven por torpe a razõar, | pois que é torp ' e leixa de falar; | e d ' atal torpe sõo eu pagado; | mais o mal torpe eu vo -lo mostrarei: | quen diz mal dos que son en cas del -Rei, | por se meter por mais desembargado. [+]
1240 LP 013/ 771 Ricome foi que nos Deus enviou, | que nos non quis assi desamparar, | que nos a vida assi refeçou, | poi -lo ricome vẽo no logar; | ca nunca eu tan gran miragre vi: | polo açougue refeçar assi, | mentr ' o ricome mandara comprar.| [+]
1240 LP 016/ 773 Ando -lhes fazendo cobras e sões | quanto mais poss ' e and ' escarnecendo | daquestes putos que s ' andan fodendo; | e ũu deles de noit ' asseitou -me | e quis -me dar do caralh ' e errou -me | e [er] lançou depós min os colhões. [+]
1240 LP 023/ 776 Marinha López, ôi -mais, a seu grado, | se quiser Deus, será bõa molher; | e se algun feito fez desaguisado, | nono fará já mais, se Deus quiser; | e direi -vos como se quer guardar: | quer -s ' ir ali en cas Don Lop ' andar, | u lhi semelha logar apartado.| [+]
1240 LP 023/ 776 E, pois ben quer remiir seu pecado, | logar achou qual avia mester, | u non saberá parte nen mandado | de nulh ' ome, se d ' alhur non veer; | pero, se pobr ' ou coitado passar | per aquel porto, sabê -lo -á albergar | e, de mais, dar -lh ' albergu ' endõado. [+]
1240 LP 027/ 778 Se Don Martinh ' é morto, sen prez e sen bondade, | ôi -mais, maos costumes, outro senhor catade; | mais nono acharedes de Roma atá cidade; | se tal senhor queredes, alhu -lo demandade; | pero un cavaleiro sei eu, par caridade, | que vos ajudari ' a tolher d ' el soidade; | mais [queredes] que vos diga ende ben verdade?: | non é rei nen conde, mais é -x ' outra podestade, | que non direi, que direi, que non direi... [+]
1240 LP 030/ 780 May ' -lo bon Rey, que Deus manten e guya, | e quer que sempre faça o melhor, | este conquis ben a Andaluzia, | e non catou hi custa nen pavor.| [+]
1240 LP 033/ 781 E pois que é o concelho | dos cornos apoderado, | quen lhi sair de mandado | fará -lh ' el mao trebelho; | ca el, mentr ' i for cornudo, | querrá i seer temudo | e da vil ' apoderado. | E vedes en que gran brio | el, que a Deus é chegado, | por seer cornud ' alçado | en tamanho poderio, | om ' é, de seu padre filho; | por tanto me maravilho | d ' a esto seer chegado.| [+]
1240 LP 052/ 792 Madre, vos que me mandastes | que mentiss ' a meu amigo, | que consselho mi daredes | ora, poi -lo non ey migo?| [+]
1240 LP 052/ 792 Poys escusar non podedes, | mha filha, seu gasalhado, | des oy mays eu vus castigo | que lh ' andedes a mandado.| [+]
1240 LP 053/ 792 Poys mandado non m ' envya, | entend ' eu do perjurado | que ja non teme mha ira: | ca, sse non, noyte nen dia, | a meus de meu mandado, | nunca ss ' el d ' aqui partira.| [+]
1240 LP 053/ 792 Tod ' andava con mentira: | ca, sse [non, noyte nen dia, | a meus de meu mandado, | nunca ss ' el d ' aqui partira]. | E ya, qual molher devia | creer per nulh ' ome nado, | poys o que assy morria | po -lo meu bon gasalhado, | ja xi per outra sospira?| [+]
1240 LP 053/ 793 Ca, sse [non, noyte nen dia, | a meus de meu mandado, | nunca ss ' el d ' aqui partira].| [+]
1240 LP 008/ 797 Vós andades dizend ' en concelho | que sobre todas parescedes ben; | e, con tod ' esto, non vos vej ' eu ren, | pero poedes branqu ' e vermelho; | mais, sol que s ' o meu cuu de si pague | e poser un pouco d ' alvaiade, | reveer -s ' á con vosco no espelho.| [+]
1240 LP 001/ 803 Depoi -lo tiv ' eu guisado | que s ' el foi d ' aqui sanhudo | e atendi seu mandado | e non o vi e perdudo | é comigu ' e alá x ' ande | sanhud ' e non mi -o demande; | quant ' el quiser atant ' ande | sanhud ' e non me demande.| [+]
1240 LP 001/ 803 Sei que non sab ' a mia manha, | pois que m ' enviar non quer | mandad ' e re -xi -m ' assanha; | ca verrá, se m ' eu quiser, | mais non quer ' eu, e el ande | sanhud ' e non mi -o demande; | quant ' el quiser atant ' ande | sanhud ' e non me demande. [+]
1240 LP 005/ 804 Tan sanhudo non m ' é, se m ' eu quiser, | que muit ' alhur sen mi possa viver | e en sobervia lho quer ' eu meter | que o faça, se o fazer poder: | e por aquesto non tenh ' eu en ren | sanha que sei onde mi verrá ben. | E, des que eu de mandado sair, | non se pode meu amigo guardar | que me non aja pois muit ' a rogar | polo que m ' ag ' ora non quer gracir, | e por aquesto non tenh ' eu en ren | sanha que sei onde mi verrá ben.| [+]
1240 LP 008/ 808 -Vejo -vos, filha, tan de coraçon | chorar tan muito que ei en pesar | e venho -vos por esto preguntar, | que me digades, se Deus vos perdon, | por que mi -andades tan trist ' e chorando. | - [+]
1240 LP 008/ 808 Non poss ' eu, madre, sempr ' andar cantando. | - [+]
1240 LP 008/ 808 Non vos vej ' eu, filha, sempre cantar, | mais chorar muit ' e tenho que por en | algun amigo queredes gram ben, | e dized ' ora, se Deus [vos] ampar | por que mi -andades tan trist ' e chorando. | - [+]
1240 LP 008/ 808 Non poss ' eu, madre, sempr ' andar cantando. [+]
1240 LP 001/ 809 Gran sazon á que meu ben demanda | e nunca pôde co[n] migo falar | e ven agora voss ' amigo rogar | e ora recado sei que vos manda | de rog ' , amiga, do voss ' amigo | que façades o meu falar migo. [+]
1240 LP 006/ 813 [E] tod ' aquesto por mal de mi é, | ca morrerei çedo per bõa fe, | por vos, ca me veg ' en de guis ' andar. [+]
1240 LP 025/ 824 Soya m ' eu mia morte reçear | e avia gran sabor de viver, | e ora moir ' , e praz me de morrer, | e non querria ja mais viv ' andar, | e do que moiro gran prazer end ' ei.| [+]
1240 LP 042/ 834 E cuydará del queno vir aqui, | que o vir andar assy calado, | ca non sabe parte nen mandado | de tal justiça fazer qual lh ' eu vi: | leixou a gente adormecer enton | e trasnoytou sobr ' un hom ' a Leon | e fez sobr ' el gran justiça logu ' i. [+]
1240 LP 043/ 834 Que muitos que mi andan preguntando | qual est ' a dona que quero gran ben! | se é Joana, se Sancha, se quen? | se Maria? mais eu tan coitad ' ando, | cuidando en ũa destas tres que vi, | polo meu mal, que sol non lles torn ' y, | nen lles falo, se non de quand en quando.| [+]
1240 LP 043/ 834 E vou me dontr ' as gentes alongando, | por tal que me non preguntem poren, | per bõa fe, ca non por outra ren, | e van m ' elas a meu pesar chamando | e preguntando m ' a pesar de mi, | qual est ' a dona que me faz assi | por si andar en gran coita ' n que ando.| [+]
1240 LP 049/ 837 -Senhor, eu quer ' ora de vos saber, | poys que vus vejo tan coytad ' andar | con amor, que vus non leixa, nen vus ar | leixa dormir, nen comer, | que farey a que faz mal amor, | de tal guysa que non dormho, senhor, | nen posso contra el conselh ' aver? | - [+]
1240 LP 004/ 850 Do que sabia nulha ren non sei, | polo mundo, que vej ' assi andar; | e, quand ' i cuido, ei log ' a cuidar, | per boa fé, o que nunca cuidei: | ca vej ' agora o que nunca vi | e ouço cousas que nunca oí.| [+]
1240 LP 005/ 851 Meu senhor, que vos semelha | do que xe vosc ' aparelha | e vos anda na orelha | rogindo come abesouro?:| [+]
1240 LP 013/ 854 El vẽo, se Deus mi pardon, | des que viu que era paz; | ben lhe venha [i], se ben faz, | pero mostra el tal razon: | diz que ten terra qual pediu, | mais, por que a nunca serviu, | contra el -Rei anda mui felon.| [+]
1240 LP 004/ 865 D ' aver de vós ben, and ' eu alongado; | pero punhades vós en mi -o fazer | quanto podedes, a vosso poder; | de mays fostes ogan ' a meu mandado, | por mi fazerdes [gran] ben e amor, | e con tal ben qual eu enton, senhor, | ôuvi de vós, mal dia eu fuy nado.| [+]
1240 LP 004/ 865 En ũa noyte, u tive chegado, | diss ' enton com ' agora vos direy: | "Bon grad ' a Deus, ca já agora averey | o ben por que andava en cuydado. [+]
1240 LP 005/ 865 Non sabedes, amiga, como m ' ouve jurado | que nunca se partisse de mi sen meu mandado.| [+]
1240 LP 006/ 866 "|Ar pesará -vo -l ' o que vos disser | -este pesar é pesar con razon - | ca manda el -Rey que, se demandar don | o vilano ou, se se chamar segrel | e jograria non souber fazer, | que lhi non dé ome [de] seu aver, | mays que lhi filhen todo quant ' ouver. [+]
1240 LP 008/ 867 Demays, amigu ' [é] demandardes -mi al. [+]
1240 LP 009/ 867 Vei ' eu as ientes andar revolvendo | e mudando aginha os corações | do que poen antre sy aos varões; | e ia m ' eu aquesto vou aprendendo | e ora cedo mais aprenderey: | a quen poser preyto, mentirlh ' o ey, | e asy yrey melhor guarecendo.| [+]
1240 LP 003/ 872 Enas verdes ervas | vi andalas cervas, | meu amigo.| [+]
1240 LP 007/ 874 Non faç ' eu torto de mi lh ' assanhar | por s ' atrever el de me demandar | que o foss ' eu veer | a la font ' ú os cervos van bever.| [+]
1240 LP 008/ 874 Preguntarvos quer ' eu, madre, | que mi digades verdade, | se ousará meu amigo | ante vós falar comigo? | Pois eu mig ' ei seu mandado | querría saber de grado | se ousará meu amigo | ante vós falar comigo?| [+]
1240 LP 004/ 878 Poys nossas madres van a San Simon | de Val de Prados candeas queymar, | nos, as meninhas, punhemus d ' andar | con nossas madres, e elas enton | queymen candeas por nos e por sy, | e nos meninhas baylaremus hy.| [+]
1240 LP 004/ 878 Nossus amigus todus lá hiran | por nos veer, e andaremus nos | bayland ' ant ' eles, fremosas, en cos, | e nossas madres, pois que alá van, | queymen candeas por nos e por ssy, | e nos meninhas [baylaremus hy].| [+]
1240 LP 001/ 882 Foste ' -vos vós, meu amigo, d ' aqui | noutro dia, sen vo -lo eu mandar | e ei vo -l ' ora ja de perdoar, | porque veestes chorar ante mi? | e, quant ' é esto, pass ' agor ' assi, | mais outra vez non engueedes em.| [+]
1240 LP 001/ 890 Filha, polo desassanhar, | falaredes per meu grado, | pois lhi assi ei demandado. | - [+]
1240 LP 004/ 891 Madre, pois amor ei migo, | tal que non posso sofrer | que non veja meu amigo, | ma[ndade mi -o ir veer, | se non, irei sen mandado] | vee -l ' e sen vosso grado.| [+]
1240 LP 004/ 892 Gram coita me faz ousada | de vo -lo assi dizer | e, pois eu vivo coitada, | mandade -mi -o ir veer, | se non, irei sen mandado | vee -l ' e sen vosso grado.| [+]
1240 LP 004/ 892 E, já que per mi sabedes | o ben que lh ' eu sei querer, | por quanto ben mi queredes, | mandade -mi -o ir veer, | se non, irei sen mandado | vee -l ' e sen vosso grado. [+]
1240 LP 018/ 902 [Non me sòubi conselh ' aver | per como podess ' endurar] | a coita ' n que me vi andar, | pola força que vos prender | vi; e quiser(a) ante soffrer | mort ' ũa vez ja ca ficar | vivo, por aver a estar | a tan grave pesar veer, | E nunca no mundo prazer | des aqui ja mais aguardar; | e sempre m ' aver a queixar | a Deus por el esto querer.| [+]
1240 LP 004/ 905 Muyt ' ey, ay Amor, que te gradecer, | porque quiseste comigo morar | e non me quiseste dessemparar, | atá que vem meu lum ' e meu prazer | e meu amigo, que se foy andar | a Granada por meu amor lidar.| [+]
1240 LP 004/ 905 Amor, gradesco[ -te] mays d ' outra ren, | des que sse foy meu amigo d ' aquy, | que te non quiseste partir de min, | atá que veu meu lum ' e meu ben | e meu amigo, [que se foy andar | a Granada por meu amor lidar].| [+]
1240 LP 004/ 905 Nunca prenderey de ti queyxume, | ca nun[ca] fuste de min partido | poys meu amigo foy d ' aquend ' ido, | atá que vem meu ben e meu lume | e meu amigo, [que se foy andar | a Granada por meu amor lidar].| [+]
1240 LP 008/ 906 Rogo -te, ay Amor, que queyras migo morar | tod ' este tempo, enquanto vay andar | a Granada meu amigo.| [+]
1240 LP 008/ 906 Tod ' este tempo, enquanto vay andar, | lidar co[n] mourus e muytus matar | a Granada meu amigo.| [+]
1240 LP 013/ 914 E mha senhor, tenpo seria já | de vus nembrardes de me non leixar | en gram coyta, com ' oj ' eu viv ' , andar.| [+]
1240 LP 020/ 917 Quanta carne manda cozer | quand ' ome vay pola veer, | se s ' ante muyto non merger, | sol non pode veer hu jaz.| [+]
1240 LP 016/ 926 Pois minha senhor me manda | que non vaa, u ela seer ' , | quero -lh ' o (eu) por én fazer, | pois m ' o ela (a)ssi demanda.| [+]
1240 LP 002/ 933 Amiga, ben sei do meu amigo | que é mort ' ou quer outra dona ben, | ca non m ' envia mandado, nen ven, | e, quando se foi, posera migo | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado.| [+]
1240 LP 002/ 933 A mim pesou muito, quando s ' ia, | e comecei -lhi enton a preguntar: | cuidades muit ' , amig ' , alá morar? | e jurou -mi par Santa Maria | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado.| [+]
1240 LP 002/ 933 U estava con migo falando, | dixi -lh ' eu: que farei, se vos non vir | ou se vosso mandado non oir | ced ' ? [+]
1240 LP 002/ 933 Enton jurou -m ' ele chorando | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado. [+]
1240 LP 006/ 957 Non soube que x ' era pesar, | -σi me valha Nostro Senhor! - | quen Deus non fez, a seu pesar, | longe viver de sa senhor, | u lhe non possa ren dizer | da coita ' n que o faz viver | mui trist ' , e mui coitad ' andar!| [+]
1240 LP 012/ 960 Quen dá seu manto, que lho guard ' alguen, | e lho não dá tal qual o deu, poren, | que manda [end ' ] o Livro de Leon? | - [+]
1240 LP 001/ 964 Amiga, ben cuyd ' eu do meu amigo | que é morto, ca muit ' á gran sazon | que anda triste o meu coraçon; | e direy -vo -lo mays porque o digo:| [+]
1240 LP 001/ 964 Porque á gram sazon que non oy | nen hun cantar que fezesse por mi, | nen que non óuvi seu mandad[o] migo.| [+]
1240 LP 001/ 964 Porque á gran sazon [que non oy | nen hun cantar que fezesse por mi, | nen que non òuvi seu mandad[o] migo].| [+]
1240 LP 001/ 965 Porque á gran sazon [que non oy | nen hun cantar que fezesse por mi, | nen que non òuvi seu mandad[o] migo]. [+]
1240 LP 002/ 965 En me partir de nunca ja saber | vosso mandado nen hũa sazon, | nen vus falar, se per ventura non, | mays este conforto cuyd ' a prender: | chorar [muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal].| [+]
1240 LP 006/ 967 E, don Ansur, pola fé que devedes, | poys vus el -Rey assy quer encimar, | como dizen, se per vós non ficar, | per vós non fiqu ' , e assy pojaredes | a mui gran talh ' u avedes d ' estar; | e, se vós aly [p]unhades pojar, | nunca depoys malandante seredes. [+]
1240 LP 008/ 968 -Pedr ' Amigo, quero de vós saber | hunha cousa que vus ora direy, | e venho -vus preguntar, porque sey | que saberedes recado dizer, | de Balteyra que vej ' aqui andar | e vejo -lhi muytus escomungar.| [+]
1240 LP 009/ 968 -Por Deus, amiga, provad ' un dia | o voss ' amigo de vo ' -lh ' assanhar | e veredes home coytad ' andar. | -Ay, amiga, que mal consselh ' ess ' é, | ca sey eu aquesto, per boa fé, | mui ben, que logu ' el morto seria. | - [+]
1240 LP 012/ 970 Senhor, don Anssur se vus querelou | por couces muytus que lhi for[on] da[r]; | mays, por Deus, mandad ' ora justiçar | porend ' aquel que os couces levou, | ca o foy ferir hun ome mui vil; | mays, por hun couce, den ora aqui mil | a don Anssur, poys gram torto tomou.| [+]
1240 LP 012/ 970 E, ssenhor, nunca don Anssur cuydou, | seendo vós na terra e no logar, | que lh ' os couces non mandassen dobrar | os alcaydes; mays, poys que vus achou, | por Deus, mandad ' agora vós poren | por hun couce que mil couces lhi den, | poys don Anssur per justiça hy mingou.| [+]
1240 LP 012/ 970 E Ayras Veaz non o seelou, | mays agora ja qué -lh ' o seelar, | e vós mandade -lh ' us mil couces dar, | ca ben os aqui el ós outrus dou; | e, poys s ' el vẽo querelar assy, | taes mil couces levou ora d ' aqui | que diga poys: [+]
1240 LP 009/ 975 Quanto durou este dia, | mia madre, mal me trouxestes | e muito mal mi fezestes, | mais sobr ' aquesta perfia | será oj ' aqui con migo | mandado do meu amigo.| [+]
1240 LP 009/ 975 Mal me trouxestes sen falha | e non á ren que detenha | meu amigo que non venha; | mia madre, se Deus mi valha, | será oj ' aqui con migo | mandado do meu amigo.| [+]
1240 LP 009/ 975 Será migo seu mandado | e praz -mi que veeredes | por quanto mal mi fazedes, | mia madre, sen vosso grado | será oj ' aqui con migo | mandado do meu amigo. [+]
1240 LP 013/ 977 Vivo coitad ' e sol non dôrmio ren, | e cuido muit ' , e choro con pesar, | porque me vejo mui coitad ' andar.| [+]
1240 LP 157,1/ 979 Se tanto de vos poss ' aver | que vos non pes, sempr ' andarei | por voss ' om ' , e servir -vos -ei; | ca mentr ' eu no mundo viver ' , | non quer ' outra senhor filhar | se non vos, se vos non pesar ' .| [+]
1264 CSM 1/ 105 "||E ar quero -vos demostrar || gran lediç ' aficada || que ouv ' ela, u vyu alçar || a nuv ' enlumẽada || seu Fill ' ; e poys alçada || foi, viron angeos andar || ontr ' a gent ' assũada, || muy desaconsellada, || dizend ' : [+]
1264 CSM 2/ 107 Mayor miragre do mundo || ll ' ant ' esta Sennor mostrara, || u con Rei Recessiundo || ena precisson andara, || u lles pareceu sen falla || Santa Locay ' , e enquanto || ll ' el Rey tallou da mortalla, || disse -l ' : [+]
1264 CSM 5/ 116 O Emperador dous anos e meyo en Acre morou || e tod ' a terra de Jerussalem muitas vezes andou; || e pois que tod ' est ' ouve feito, pera Roma se tornou; || mas ante que d ' Ultramar se partisse, mandad ' enviou || a sa moller, e ela logo soltar mandou || o seu irmão muy falsso que a foy traer.|| [+]
1264 CSM 6/ 122 Poi -lo menỹo foi morto, | o judeu muit ' agỹa || soterró -o na adega, | u sas cubas tiỹa; || mas deu mui maa noite | a sa madre, a mesq[u]ỹa, || que o andava busca[n]do | e dalend ' e daquende.|| [+]
1264 CSM 9/ 130 "||Mas a voz do ceo | lles disse mui d ' alto: || "Maos, non ponnades | en ele as mãos; || ca nos lo guardamos || de malfeitoria || e de malandança, || e ben vos mostramos || que Deus prenderia || de vos gran vingança. [+]
1264 CSM 11/ 135 Gran refferta y crecia, || ca o demo lles dizia: || "Ide daqui vossa via, || que dest ' alm ' aver || é juigado; || ca fez obras noit ' e dia || senpr ' a meu prazer || e meu mandado. [+]
1264 CSM 15/ 143 E de lle seeren ben mandados, || esto dereit ' e razon aduz, || pois que por eles encravelados || ouve seu Fill ' os nembros na cruz; || demais, per ela Santos chamados || son, e de todos é lum ' e luz; || porend ' estan sempr ' apparellados || de fazer quanto ll ' en prazer for.|| [+]
1264 CSM 15/ 145 Demais fez -lles gejũar tres dias || e levar gran marteir ' e afan, || andando per muitas romarias, || bevend ' agua, comendo mal pan; || de noite lles fez tẽer vigias || na eigreja da do bon talan, || Santa Maria, que désse vias || per que saissen daquel pavor.|| [+]
1264 CSM 15/ 145 "||Todo -los Santos que son no ceo | de servir muito an gran sabor ... || Pois esto disse, chamar mandava || San Mercuiro e disse -ll ' assi: || "Juỹao falsso, que rezõava || mal e meu Fill ' e peyor a mi, || por quanto mal nos ele buscava || dá -nos dereyto del ben aly || du vay ontr ' os seus, en que fiava, || e sei de nos ambos vingador. [+]
1264 CSM 16/ 151 Poi -la Groriosa o cavaleiro por seu || fillou, des ali rezou el, e non lle foi greu, || quanto lle mandara ela; e, com ' oý eu, || na cima do ano foy -o consigo levar.|| [+]
1264 CSM 20/ 160 Ca tu noit ' e dia || senpr ' estás rogando || teu Fill ' , ai Maria, || por nos que, andando || aqui peccando || e mal obrand ' -o || que tu muit ' avorreces - || non quera, quando || sever julgando, || catar nossas sandeces.|| [+]
1264 CSM 21/ 162 Log ' o que pediu lle foi outorgado, || e pois a seu tenp ' aquel fillo nado || que a Santa Maria demandado || ouve, ca lle non quis eno don falir.|| [+]
1264 CSM 21/ 163 Ca tu soa es a que mio podes dar, || e porend ' a ti o venno demandar; || onde, groriosa Sennor, sen tardar || dá -mio vivo, que aja que ti gracir. [+]
1264 CSM 24/ 168 E pois fazia oraçon, || ya comprir seu mal enton; || poren morreu sen confisson, || per sua malandança.|| [+]
1264 CSM 25/ 172 Ca eu a vos lo pagarei, || e vos fazed ' a el [a] paga, || por que non diga pois : "Non ei || o meu", e en preito me traga, || nen mi o meu faça despender || con el andand ' en preitesia; || ca se de coita a morrer || ouvesse, desta morreria. [+]
1264 CSM 25/ 173 Pagar ben pod ' o que dever ... || Pois ouve feito de ssa prol, || o mercador ali chegava, || e o judeu ben come fol || mui de rrijo lle demandava || que lle déss ' o que ll ' acreer || fora; se non, que el diria || atal cousa per que caer || en gran vergonna o faria.|| [+]
1264 CSM 26/ 177 O romeu, que ssen dovida cuidava || que Santiag ' aquelo lle mandava, || quanto lle mandou tallava; || poi -lo foi tallar, || log ' enton se degolava, || cuidando ben obrar.|| [+]
1264 CSM 28/ 186 Teve -sse por peccador, || ca viu que aquel feito || era de nostro Sennor; || poren per niun preito || non quis conbater mandar, || e fez come sisudo, || e na vila foi entrar || dos seus desconnoçudo.|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Gran poder á de mandar || o mar e todo -los ventos || a Madre daquel que fez || todo -los quatr ' elementos.|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Desto vos quero contar || un miragre, que achar || ouv ' en un livr ' , e tirar -o || fui ben d ' ontre trezentos, || que fez a Virgen sen par || por nos a todos mostrar || que seus sson os mandamentos.|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Un Bispo fora entrar || y, que cuidava passar || con eles; e pois torvar || o mar viu, seus penssamentos || foron dali escapar; || e poren se foi cambiar || no batel ben [con] duzentos || Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ... || E el fillou -ss ' a chorar || e disse : "Se Deus m ' anpar, || Santa Maria guardarme || quis por merecimentos || non meus, mas por vos mostrar || que quen per ela fiar, || valer -ll -an seus cousimentos. [+]
1264 CSM 33/ 199 "||Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 199 Gran poder á de mandar ... [+]
1264 CSM 37/ 209 Aquel mal do fogo atanto o coytava, || que con coita dele o pe tallar mandava; || e depois eno conto dos çopos ficava, || desses mais astrosos, || Miragres fremosos ...|| [+]
1264 CSM 37/ 210 E quando s ' espertou, sentiu -sse mui ben são, || e catou o pe; e pois foi del ben certão, || non semellou log ' , andando per esse chão, || dos mais preguiçosos.|| [+]
1264 CSM 38/ 213 E demões log ' assembrados || contra o que esto fora fazer, || come monteyros ben mandados || o foron logo tan toste matar.|| [+]
1264 CSM 42/ 221 A Virgen mui groriosa ... || Sobr ' aquest ' hũa vegada | chegou y un gran tropel || de mancebos por jogaren | à pelot ' , e un donzel || andava y namorado, | e tragia seu anel || que ssa amiga lle dera, | que end ' era natural.|| [+]
1264 CSM 44/ 229 Quen fiar na Madre do Salvador || E demais esta cera ti darei || en sa figura, e sempr ' andarei || pregõando teu nome e direi || como dos Santos tu es la mellor. [+]
1264 CSM 45/ 232 E un dos angeos disse: | "O que vos dig ' entendede: || eu sobirei ao ceo, | e vos aqui mi atendede, || e o que Deus mandar desto, | vos enton esso fazede; || e oi mais non vos movades | nen faledes, mais calade. [+]
1264 CSM 45/ 232 E pois Deus est ' ouve dito, | un pano branco tomava, || feito ben come cogula, | que ao angeo dava, || e sobela alma logo | o pano deitar mandava, || porque a leixass ' o demo | comprindo de falssidade.|| [+]
1264 CSM 46/ 235 Son quantos lo creer van." || diss ' el, "ca non poss ' osmar || que quisesse tal afan || prender Deus nen ss ' abaxar, || que el que éste tan gran || se foss ' en corp ' ensserrar || nen andar || ontre poboos mỹudos, || Porque ajan de seer ...|| [+]
1264 CSM 48/ 239 E demais, sobre tod ' esto, | el assi os pennorava, || que quanto quer que achasse | do mõesteiro fillava; || e porend ' aquel convento | en tan gran coita estava, || que non cantavan as oras | e andavan mui chorosos.|| [+]
1264 CSM 49/ 242 E sen aquest ' , un med ' atal || enos seus corações || avian mui fero mortal, || ca andavan ladrões || per y fazendo muito mal; || porend ' orações || fezeron todos y sen al, || quis come sabia.|| [+]
1264 CSM 53/ 252 "||E ela o en seu colo | fillou, com ' aprendi eu, || e a Seixon de caminno | começou toste d ' andar.|| [+]
1264 CSM 53/ 252 E de muitas outras terras, | que darán aver assaz, || ca todo quanto demandas | e queres, todo me praz; || e que eu faça teu rogo, | aquest ' en dereito jaz, || ca fillo por bõa madre | fazer dev ' o que mandar. [+]
1264 CSM 54/ 255 E porend ' o capeyron lle deitaron || sobelos ollos, porque ben cuidaron || que era mort ' , e torna -lo mandaron || a Ourient ' onde o sol vĩia:|| [+]
1264 CSM 55/ 257 Ambos assi esteveron | ta que ela foi prennada; || enton o creerig ' astroso | leixou -a desanparada, || e ela tornou -sse logo | vergonnosa e coitada, || andando senpre de noite, | come sse fosse ladrõa.|| [+]
1264 CSM 55/ 258 E ela foi fazer logo | aquelo que lle mandava; || mas de [que] a non achavan | mẽos sse maravillava, || e dest ' a Santa Maria | chorando loores dava, || dizendo: [+]
1264 CSM 55/ 258 Quand ' ela est ' ouve dito, | chegou a Santa Reỹa || e ena coita da dona | pos logo ssa meezynna, || e a un angeo disse: | "Tira -ll ' aquel fill ' agynna || do corp ' e criar -llo manda | de pan, mais non de borõa. [+]
1264 CSM 55/ 259 " Salve Regina ", | assi como lle mandara || a Virgen Santa Maria | que o gran tenpo criara, || que aos que ela ama | por ll ' errar non abaldõa.|| [+]
1264 CSM 57/ 264 O prior e seus frades, || pois que assi acharon || treitos por sas maldades || os ladrões, mandaron || que logo d ' i levados || fossen, atravessados || en bestias que trouxeran, || ant ' o altar deitados || que y morressen, || ou guareçessen, || se a Deus prazia.|| [+]
1264 CSM 58/ 267 Santa Maria, que Madr ' es de Deus, || ca sempre punnei en faze -los teus || mandamentos, e non cates los meus || pecados, ca o teu ben nunca fal. [+]
1264 CSM 62/ 277 E ssa demanda lle foi ben cabuda;|| [+]
1264 CSM 65/ 286 Porend ' un miragre vos direi mui grande || que Santa Maria fez; e ela mande || que mostra -lo possa per mi e non ande || demandand ' a outre que me dé recado.|| [+]
1264 CSM 65/ 286 Poren direi com ' un clerig ' aldeão || de mui santa vida e mui bon crischão, || ouv ' un seu feegres sobervio e loução, || que nunca queria fazer seu mandado.|| [+]
1264 CSM 65/ 287 E quis comungar e fil[l]ar pẽedença, || mais non lle quiseron dar pola se[n]tença || en que el jazia por sa descreença, || mais mandaron -lle que foss ' a seu prelado.|| [+]
1264 CSM 65/ 287 A creer devemos que todo pecado ... || E pensou que sempr ' assi ja mais andasse || ata que algun bon crischão achasse || que lle non pediss ' e que o consellasse || como saysse daquel mao estado.|| [+]
1264 CSM 65/ 288 E tant ' ouv ' i andado || A creer devemos que todo pecado ...|| [+]
1264 CSM 65/ 290 A creer devemos que todo pecado ... || E dormid ' agora, pois canssad ' andades; || mais pois que for noite, nada non dormiades || nen vos espantedes por ren que vejades, || mais jazed; e[n] este lugar mui calado || A creer devemos que todo pecado ...|| [+]
1264 CSM 67/ 298 A Reynna gloriosa | tant ' é de gran santidade ... || E como quen á gran coita | de compri -lo que deseja, || ela ma[n]çebos collia | ben mandados, sen peleja, || que aos pobres servissen; | mais o demo con enveja || meteu -se en un corpo morto | d ' ome de mui gran beldade, || A Reyn[n]a gloriosa | tant ' é de gran santidade ...|| [+]
1264 CSM 67/ 299 "||Quando ll ' ' om ' oyu aquesto | dizer, foy en mui pagado; || e demais viu -o fremoso, | apost ' e ben razõado, || e cuidou que non andava | senon con gran lealdade.|| [+]
1264 CSM 67/ 299 A min o mandade. [+]
1264 CSM 67/ 300 E por aquest ' aquel demo | que ll ' andava por vassalo || neun poder non avia | per nulla ren de mata -lo; || e pero dia nen noite | non quedava de tenta -lo, || macar lle prol non avia, | por mostrar sa crueldade.|| [+]
1264 CSM 67/ 301 Enton começou o demo | a contar de com ' entrara || en corpo dum ome morto, | con que enganar cuidara || a aquel con que andava, | a que sen dulta matara, || se a oraçon non fosse | da Madre de Caridade:|| [+]
1264 CSM 69/ 304 Aqueste non falava nen oya, || mais per sinas todo ben entendia || o que lle manda[van], e o fazia, || ca non vos avia el outr ' açãa.|| [+]
1264 CSM 75/ 319 A moller, a que pesava | de que quer que el mandasse, || diss ' ao crerigo toste | que daquesto se calasse, || ca seu marido guarria, | e que folga -lo leixasse || entre tanto sa fazenda | averia ordinada.|| [+]
1264 CSM 75/ 319 Omildade con pobreça ... || O crerig ' assi estando | de sse non yr perfiado, || hũa moça a el vẽo | que lle troxe tal mandado || da vella como morria, | e que lle désse recado || com ' ouvesse maenfesto | e que fosse comungada.|| [+]
1264 CSM 75/ 320 En casa do ric ' estava | un crerigo d ' ava[n]geo || que ao capelan disse: | "Vedes de que me reçeo: || se aquesta vella morre, | segund ' eu entend ' e creo, || será vos de Jesu Cristo | a sa alma demandada".|| [+]
1264 CSM 75/ 323 Omildade con pobreza ... || O clerigo fez mandado | da Virgen de ben conprida, || e mentre viveu no mundo | foi ome [de] santa vida; || e depois, quando ll ' a alma | de sa carne foi saida, || levó -a a Santa Maria; | e ela seja loada.|| [+]
1264 CSM 78/ 329 E outros privados que con el conde andavan || avian -ll ' enveja, e porende punnavan || de con el volve -lo, porque dessi cuidavan || aver con el conde sa vida mais viçosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 329 Non pode prender nunca morte vergonnosa ... || E sobr ' esto tanto con el conde falaron, || que aquel bon ome mui mal con el mezcraron; || e de taes cousas a el o acusaron, || per que lle mandava dar morte doorosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 330 E que non soubessen de qual morte lle dava, || por un seu caleiro atan tost ' enviava || e un mui gran forno encender llo mandava || de lenna mui gros[s]a que non fosse fumosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 330 "||Non pode prender nunca morte vergonnosa ... || Enquant ' el a missa oya ben cantada, || teve ja el conde que a cous ' acabada || era que mandara, e poren sen tardada || enviou outr ' ome natural de Tolosa;|| [+]
1264 CSM 81/ 336 De que sãou hũa vez || ben a Gondianda, || hũa moller que lle fez || rogo e demanda || [a]tal, || per que lle non ficou sinal || Par Deus, tal sennor muito val ... || Daquele fogo montes || de que layda era, || onde tan gran dano pres || que poren posera || çendal || ant ' a faz con coita mortal, || Par Deus, tal sennor muito val ...|| [+]
1264 CSM 83/ 340 E desto Santa Maria || de Sopetran fez un dia || miragr ' en Andaluzia || a un que por seus pecados || Aos seu acomendados ...|| [+]
1264 CSM 84/ 344 El lle respos, com ' en jogo: | "Pois vos praz, dizer -vo -l -ei: || outra dona mui fremosa | amo muit ' e amarei || mais d ' outra cousa do mundo | e por seu sempr ' andarei. [+]
1264 CSM 86/ 350 E porend ' un dia avẽo assi || que hũa moller prenne entrou per i; || mais o mar creçeu e col[l]eu -a ali, || e non se pod ' yr, tanto non pod ' andar.|| [+]
1264 CSM 88/ 354 Dizend ' aquesto, torvado || ouve tod ' aquel logar || e o convent ' abalado || con seu mao sermõar, || que era ja arrufado || por comeres demandar || que defend ' ordin e lei.|| [+]
1264 CSM 94/ 371 E tan toste, sen desden || e sen vergonna de ren || aver, juntou o convento || e contou -lles o gran ben || que lle fezo a que ten || o mund ' en seu mandamento; || e por lles todo provar || quanto lles dizia, || fez seu amigo chamar, || que llo contar ya.|| [+]
1264 CSM 96/ 375 El assi andando, un dia passava || per un gran mont ' u conpanna estava || de ladrões con ũu que andava || con eles, que era de todos mayor.|| [+]
1264 CSM 96/ 375 Atal Sennor ... || E quand ' est ' ome viron, se leixaron || correr log ' a el; e poi -lo fillaron || fora do camỹ ' , o escabeçaron || por mandado daquel mao roubador.|| [+]
1264 CSM 105/ 400 Gran piedad ' e mercee e nobreza ... || E outro dia os que madurgaron || e a viron fórona espertar || e como sãara lle preguntaron, || e ela ren non lles quiso negar; || e pola confortar logo mandaron || que lle dessen caldo con do agraz.|| [+]
1264 CSM 108/ 409 Poren te quero pregar || que, com ' eu de certo sei || que o teu foi sen dultar, || que o que te rogarey || queras agora mostrar || a este da falssa ley || que anda con folia, || Dereit ' é de ss ' end ' achar ...|| [+]
1264 CSM 115/ 423 Desto no tempo d ' ante || achamos que fezera || a do mui bon talante || gran maravilla fera || dũa moller andante || mal que seu fillo dera || e posera, || porque fora pecare, || de o dare || ao dem ' en baylia.|| [+]
1264 CSM 115/ 425 A moller chorand ' enton, || a que muito pesava, || lle diss ' aquesta razon: || como o dem ' andava || por britar ssa profisson; || mas que lle conssellava || e rogava || que o el non fezesse, || ca soubesse || que a Deus pesaria.|| [+]
1264 CSM 115/ 428 "Sei que andas || con mui gran coita mortal; || mas desto que demandas, || un hermitan sei atal || que vestiduras blandas || nen viandas || non usa terrẽaes, || senon taes || coma llas Deus envia.|| [+]
1264 CSM 115/ 431 De Pascoa no mes d ' abril || a missa começaron; || mai -lo demo mui sotil || el e os seus andaron || tant ' a redor do covil, || que o moço fillaron || e levaron || da missa na segreda, || que mui queda || o hermitan dizia.|| [+]
1264 CSM 116/ 433 E atal vida usou || per u quer que andava || muito, que jajũou || nas feiras u mercava; || mas pero nunca achou, || u quer que el estava, || quen lle fezesse nojo || ond ' ouvesse queixume.|| [+]
1264 CSM 117/ 437 Muitas fisicas provaron en ela, que palla || non lle valveron nen prol teveron nemigalla; || e despois pelas eigrejas demandand ' ajuda || a trouxeron, porque dos santos foss ' acorruda.|| [+]
1264 CSM 117/ 437 E quando viu que tod ' esto ren non lle prestava, || aa eigreja de Chartes levar -se mandava, || e ant ' o altar chorando foi tan repentuda || que logo ouve saude; cosa foi viuda || Toda cousa que aa Virgen seja prometuda ...|| [+]
1264 CSM 117/ 437 Per toda aquela terra, que os que a viran || andar tolleita das mãos e pedir oyran || deron graças aa Virgen, a que sempr ' ajuda || aos coitados, ca desto muit ' end ' é tẽuda.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 E de tal razon com ' esta | en Proença hũa vez || amostrou mui gran miragre | a Sennor de todo prez || contra un seu cavaleiro | que tal promessa lle fez || que lle guerlanda faria | de rosas toda, non d ' al.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 E aquesto cada dia | podendo -as el achar, || e senon, por cada rosa | dissesse en seu logar || hũa vez "Ave Maria", | e assi fosse cercar || a guerlanda toda delas, | e que lla fezess ' atal.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 Aquesto fez un gran tempo, | que non faleceu de ren || que a guerlanda das rosas | no tenpo delas mui ben || fazia, e a põya | na sa omagen; des en || a ela s ' acomendava, | que aos seus nunca fal.|| [+]
1264 CSM 121/ 445 E ar viron hũa dona | hũa guerlanda fazer || de rosas e el con ela | do outro cabo põer || das rosas ena guerlanda; | mas eles enton poder || non ouveran d ' ir a ele | e disseron log ' atal:|| [+]
1264 CSM 121/ 445 Cousa de fillarmos guerra | cona Madre do Sennor, || que veemos cabo dele | mais bela ca nulla flor, || e faz con el a guerlanda | e é ssa ajudador, || que assi nos desfaria | ben com ' a agua o sal. [+]
1264 CSM 121/ 445 Foron -s ' eles; e daquesto | o cavaleiro non vyu || nulla ren, nen sol a dona | nen da guerlanda sentiu || que en sa mão tevesse; | mais pela terra oyu || todo quanto ll ' escontaron | da Sennor que pod ' e val.|| [+]
1264 CSM 124/ 451 Mas porque foi a Xerez || e a Sevilla quand ' eran | de mouros, mais dũa vez, || foi acusado e preso | porque sen mandad ' alá || O que pola Virgen leixa | o de que gran sabor á ...|| [+]
1264 CSM 124/ 452 "||Enton o que llo mandava | mandou -lle ferir e dar || mui grande con un venabre | e depoi -lo degolar.|| [+]
1264 CSM 125/ 453 "||Muit ' é mayor o ben -fazer ... || Ela fezo seu mandado | e usou esta oraçon: || mai -lo crerigo que dixe | lle quis tal ben de coraçon, || que en toda -las maneiras | provou de a vencer; mais non || podo y acabar nada, | ca oyr nono queria.|| [+]
1264 CSM 125/ 454 Daquelo que lles el disse | ouveron todos gran pavor, || e foron aa donzela | e andaron -ll ' a derredor; || mais nada non adobaron, | ca a Madre do Salvador || a guardava en tal guisa | que ren non ll ' enpeecia.|| [+]
1264 CSM 125/ 454 "O que nos mandastes | mui ben o per recadei eu, || e oy mais de a averdes | tenno que non será mui greu. [+]
1264 CSM 127/ 461 El disse que o fezera; | pois conssellaron -ll ' assi || que o pe tallar mandasse | e poderia entrar.|| [+]
1264 CSM 127/ 461 "||Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ... || A moller de sonnar esto | ouv ' ende mui gran sabor, || e pois espertou fez logo | como ll ' a bõa Sennor || mandara, e pos -ll ' o pee | en seu logar; e mellor || se juntou que ant ' estava | que o fezesse tallar.|| [+]
1264 CSM 127/ 462 Quand ' est ' oyron as gentes | mui gran maravilla en || ouveron e ar loaron | muito a que tanto ben || fez e nos faz cada día | e os crerigos "amen" || responderon e os sinos | mandaron todos sõar.|| [+]
1264 CSM 128/ 464 O vilão crev ' a vella | e fez todo seu mandado; || e pois ouve na colmẽa | de Deus o corp ' ensserrado, || cuidou poren seer rico.| [+]
1264 CSM 132/ 477 Cuidando en como vira || a Virgen que lle dissera || que ll ' andara con mentira || e que torto lle fezera; || e por sayr de ssa yra || estev ' en gran coyta fera, || ata que ll ' anoytecia.|| [+]
1264 CSM 134/ 481 E daquest ' en Paris || a Virgen Maria || miragre fazer quis || e fez, u avia || mui gran gent ' assũada que saỹdade || vẽeran demandar da ssa piadade.|| [+]
1264 CSM 134/ 483 El respondeu -ll ' adur: || "Benaventurada, || est ' outra con segur || perna ei tallada; || mais pola vossa gran mercee mandade || que seja com ' ant ' era e ajuntade. [+]
1264 CSM 135/ 486 Poren nunca mi averá || erg ' a quen m ' ela dará; || e vos, quitade -vos ja || d ' irdes contra seu mandado, || mais levade -m ' acolá || u ést ' o que seerá || meu marid ' e meu amado. [+]
1264 CSM 136/ 489 Poi -las figuras fazen dos santos renenbrança ... || Hũa moller aleimãa, tafur e sandia, || jogava y; e porque perdeu, tal felonia || lle creceu, que ao Fillo da omagen ya || corrend ' e log ' hũa pedra por ssa malandança.|| [+]
1264 CSM 136/ 490 Quand ' aquesta maravilla foi al Rei contada, || logo foi por seu mandado a moller fillada, || des i per toda -las ruas da vila rastrada; || desta guisa a sa Madre quis Deus dar vingança.|| [+]
1264 CSM 136/ 490 Des i el Rei a omagen ben guardar mandava, || e o pintor dessa vila toda a pintava; || mais o braço per nihũa ren non llo tornava || com ' ant ' era, ca non quis Deus por sinificança.|| [+]
1264 CSM 138/ 493 Ca o que a de voontade rogar || e mui de coraçon en ela fiar, || se ll ' algo pedir assi ou demandar, || dar -llo -á, que sol non lle dirá de non.|| [+]
1264 CSM 138/ 493 E ar mandaron -lle que logo sair || se fosse da terr ' , e non leixaron yr || null ' ome con ele pera o servir, || mas deron -lle pouco pan e un bordon.|| [+]
1264 CSM 147/ 516 Aquesta moller mesq[u]ỹa || de quanto pud ' achegar || conprou hũa ovellỹa || e foy -a dar a guardar || a un pegureir ' agỹa; || e pois ao trosquiar || foi en demandar a lãa pola vender por seu prez.|| [+]
1264 CSM 151/ 525 E por esto foi o monge | escusado daquel furto, | de que o mal sospeitavan; || e todos esses abades | logo pera el vẽeron | e perdon lle demandavan, || tollend ' os frocos das testas | e descobrind ' as moleiras || pola Virgen, cujas obras | son sempre dereitureiras.|| [+]
1264 CSM 154/ 530 E levantou -sse do jogo | e foi travar mui correndo || log[o] en hũa baesta | que andava y vendendo || un corredor con seu cinto | e con coldre, com ' aprendo, || todo cheo de saetas; | e vẽo -ll ' en malandança.|| [+]
1264 CSM 155/ 532 "||Ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ... || Quando viu aquel sant ' ome | que non podia fazer || aquel o que l ' el mandava, | disse -ll ' : [+]
1264 CSM 155/ 533 E dous anos provou esto, | que nunca pod ' avĩir || d ' aquel pichel encher d ' agua | neno mandado conprir || que ll ' o hermitan mandara; | e fillou -ss ' a comedir || que Deus per ren non queria | seus pecados perdõar, || Ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ...|| [+]
1264 CSM 156/ 536 El cuitad ' assi andando, || un dia foi que chegou || a Cunnegro, e entrando || na eigreja, ascuitou || e oyu como cantavan | vesperas a gran lezer || da Virgen Santa Reỹna; | e quis con eles erger || A Madre do que de terra | primeir ' ome foi fazer...|| [+]
1264 CSM 158/ 539 "||De muitas guisas los presos | solta a mui groriosa ... || E el moveu atan toste | e foi -sse quanto ss ' ir pude | como ll ' a Santa Reynna || mandara; mas do castelo | foron pos el cavaleiros.| [+]
1264 CSM 159/ 541 E pois entraron no burgo, | foron pousada fillar || e mandaron conprar carne | e pan pera seu jantar || e vynno; e entre tanto | foron aa Virgen rogar || que a seu Fillo rogasse | dos seus rogos piadosos || Non soffre Santa Maria | de seeren perdidosos ...|| [+]
1264 CSM 159/ 541 E mandaran nove postas | meter, asse Deus m ' anpar, || na ola, ca tantos eran; | mais poi -las foron tirar, || acharon, end ' hũa menos, | que a serventa furtar -lles || fora, e foron todos | poren ja quanto queixosos.|| [+]
1264 CSM 162/ 547 Quando o crerig ' esto vyu, || cuidou a pran que o fezer ' alguen, || e por aquesto comediu || que a omagen tornasse poren || u ll ' o bispo fora mandar || e a eigreja fosse ben serrar.|| [+]
1264 CSM 163/ 548 Assi esteve gran tempo | que dali non se mudava, || e a cousa que queria | per sinaes amostrava; || e desta guisa a Salas | dalí levar -sse mandava, || e deu -ll ' a lingua tal sõo | como fogo que estala.|| [+]
1264 CSM 164/ 550 Este monge acusado | fora aquela sazon || de mandar fazer mõeda; | e por aquesta razon || fez -lo prender o ifante | que foi de Mont -Aragon || abade e que a terra | tĩia acomendada.|| [+]
1264 CSM 165/ 552 A este soldan chamavan | per seu nome Bondoudar, || que Egito e Alapa | avia a seu mandar || e Domas e a Camela; | e porende guerrejar || queria sempr ' a c[r]ischãos | e fazer -lles muito mal.|| [+]
1264 CSM 165/ 554 "Per mandado | da Virgen, Madre d ' Iça, || vẽeron, que un ' eigreja | dentro ena vila á, || que está preto dos muros | da parte do arẽal. [+]
1264 CSM 166/ 555 E foi -sse logo a Salas, | que sol non tardou niente, || e levou sigo a livra | da cera de bõa mente; || e ya muy ledo, como | quen sse sen niun mal sente, || pero tan gran tenp ' ouvera | os pes d ' andar desafeitos.|| [+]
1264 CSM 169/ 561 E pero muitas vezes | me rogavan poren || que o fazer mandasse, | mostrando -mi que ben || era que o fezesse, | depois per nulla ren, || macar llo acordaron | non valeu hũa billa.|| [+]
1264 CSM 169/ 561 Poren muit ' a envidos | enton llo outorguei, || e toda a Aljama | foi ao mouro rei || que o fazer mandasse; | mas diss ' el: [+]
1264 CSM 171/ 566 "Ca recebi", || diss ' ela, "o que demandar -te || fui sempr ' , e nunca fali; || e poren querrei retraer || ontr ' os teus mui groriosos || miragres e fazer saber || este dos maravillosos. [+]
1264 CSM 173/ 569 E log ' a Salas | se foi rogar a que ten || o mund ' en seu mandamento, | que non catass ' as maldades.|| [+]
1264 CSM 180/ 586 Outra Dona seer non poderia || atal com ' esta, ca Deus foi juntar || en ela prez e sen e cortesia || e santidade, u mercee achar || pode tod ' ome que a demandar; || e con tod ' esto, nunca nos revela.|| [+]
1264 CSM 180/ 586 Vella e Minỹa ... || Ancela se chamou u lle dizia || o angeo Gabriel que fillar || Deus en ela carne d ' ome verria, || e como serva se foi omildar || u lle disse : "Farei quant ' el mandar. [+]
1264 CSM 181/ 588 D ' armas e que mantenente | cono outro rei lidasse || e logo fora da vila | a sina sacar mandasse || da Virgen Santa Maria, | e que per ren non dultasse || que os logo non vencesse, | pois la ouvesse tenduda;|| [+]
1264 CSM 182/ 590 Que fez Santa Maria || dun ome que fazia || muito mal cada dia, || andand ' en hũa mata.|| [+]
1264 CSM 182/ 592 Morte guardou privado || d ' infern ' ; e seu mandado || da Virgen fez de grado, || que os maes remata.|| [+]
1264 CSM 183/ 593 Dos mouros que y avia | ouveron gran pesar en, || e eno mar a deitaron | sannudos con gran desden; || mas gran miragre sobr ' esto | mostrou a Virgen que ten || o mund ' en seu mandamento, | a que soberva despraz.|| [+]
1264 CSM 185/ 597 "||Poder á Santa Maria | grande d ' os seus acorrer ... || E diss ' el rei de Grãada: | "Eu por mi, u a[l] non á, || quero alá yr contigo | e verei o que será; || mais se me tu desto mentes, | log ' y al non averá, || che mandarei a cabeça | d ' antr ' os teus ombros toller. [+]
1264 CSM 187/ 604 Santa Maria en aquela sazon || morava na vila en Monte Syon || e mandara aquela eigreja fazer enton, || que foi depois de monges mui grande abadia.|| [+]
1264 CSM 192/ 618 Poi -lo castigara, || el lle respondeo || que en quant ' andara, || todo falleceo, || e que mal mercara || de que non fillara || bautism ' , e errara || en seu connocer || por quanto viltara || a fii tan cara. || "Mais mannãa crara || querrei receber || Muitas vegadas, o dem ' enganados ...|| [+]
1264 CSM 192/ 618 A fe dos Romãos; || ca connosco ben, " || diss ' el, "que pagãos || andan con mal sen || a guisa de vãos, || ca non son certãos || d ' a lee dos crischãos || per ren mantẽer, || nen come louçãos, || mais com ' antivãos || contra Mec ' a[s] mãos || punnan de tender. [+]
1264 CSM 193/ 620 En hũa nave da oste, | un gran gente maa ya, || un mercador y andava | que mui grand ' aver tragia; || e porque soo entrara | ontr ' aquela compania, || penssaron que o matassen | pera despender na guerra || Sobelos fondos do mar | e nas alturas da terra ...|| [+]
1264 CSM 194/ 623 Dest ' avẽo un miragre | en terra de Catalonna || dun jograr que ben cantava | e apost ' e sen vergonna; || e andando pelas cortes, | fazendo ben ssa besonna, || a casa dun cavaleiro | foi pousar cobiiçoso, || [C]omo o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ...|| [+]
1264 CSM 195/ 627 Que a cobiiçasse || e a demandasse || e sigo levasse, || e que averia || noite mui viçosa, || se con ela albergasse, || e mui saborosa.|| [+]
1264 CSM 195/ 627 U ela chorava, || el lle demandava || como sse chamava.|| [+]
1264 CSM 195/ 631 Daly adeante || foi mui ben andante || a moça, que ante || muito mal soffria || da mui despeitosa || abadessa de talante || brava e sannosa.|| [+]
1264 CSM 196/ 633 Maravillou -ss ' ende muito | e ficou tan espantado, || que a todo -los seus tenplos | foi en demandar recado || se tal omagen sabian | d ' algun deus, ou fegurado || era ou d ' algũa gente | aorada e creuda.|| [+]
1264 CSM 198/ 636 Muitas vezes volv ' o demo | as gentes por seus pecados ... || E u andavan buscando | os mortos que soterrassen || e os outros mal chagados, | de que ben penssar mandas[s]en, || non quiso Santa Maria | que neũu tal achassen; || mas perpontos e escudos | acharon muitos colpados.|| [+]
1264 CSM 199/ 638 Poren direi un miragre | que fez por un peliteiro || que morava na fronteira | en un castelo guerreiro || que Burgos éste chamado, | e demais está fronteiro || de Xerez de Badallouce, | u soen andar ladrões.|| [+]
1264 CSM 204/ 649 El daquel arcediago | avia mui gran sabor, || ca con ele preegava | o ben de Nostro Sennor; || e andando preegando, | vẽo -lle mui gran door, || e San Domingo coitado | foi de ll ' aquel mal vĩir.|| [+]
1264 CSM 205/ 652 O maestre Don Gonçalvo | Eanes de Calatrava, || que en servir Deus en mouros | guerrejar se traballava || e porend ' aquela torre | muito conbater mandava, || e outrossi Don Alffonsso | Telez, de que ei falado, || Oraçon con piadade | oe a Virgen de grado ...|| [+]
1264 CSM 209/ 660 "||Muito faz grand ' erro, e en torto jaz ... || E os fisicos mandavan -me põer || panos caentes, mas nono quix fazer, || mas mandei o Livro dela aduzer; || e poseron -mio, e logo jouv ' en paz, || Muito faz grand ' erro, e en torto jaz ...|| [+]
1264 CSM 210/ 662 E nunca nos podia | ja mayor amizade || mostrar que quand ' adusse | mandado, con verdade, || que Deus ome seria | pola grand ' omildade || que ouv ' a Virgen sigo.|| [+]
1264 CSM 210/ 662 Quen viu nunc ' amizade | que esta semellasse || en dizer tal mandado | per que Deus s ' ensserrasse || eno corpo da Virgen | e que nos amparasse || do mortal ẽemigo?|| [+]
1264 CSM 210/ 662 Muito foi noss ' amigo ... || E Gabriel por esto, | o angeo, devemos || amar e onrar muito, | ca per que nos salvemos || este troux ' o mandado, | e por que sol non demos || pelo demo un figo.|| [+]
1264 CSM 213/ 669 Daquest ' o marido dela | sol non sabia mandado; || e quando chegou a Elvas, | foi logo desafiado || dos parentes dela todos, | e sen esto recadado || o ouvera o alcayde; | mas fogiu aa fronteira.|| [+]
1264 CSM 216/ 678 "Quer ' eu aly || folgar ora hũa peça, | e andaremos des y. [+]
1264 CSM 216/ 678 "Temp ' é d ' andar. [+]
1264 CSM 221/ 688 E porend ' un gran miragre | direi, que avẽo quando || era moço peque[ni]nno | o mui bon Rei Don Fernando, || que senpre Deus e ssa Madre | amou e foi de seu bando, || por que conquereu de mouros | o mais da Andaluzia.|| [+]
1264 CSM 223/ 693 Ca ela poder á de saude dar || e vida por sempr ' a quen lla demandar || de coraçon; e desto quer ' eu contar || un mui bon miragre, assi Deus m ' ajude.|| [+]
1264 CSM 224/ 696 Outro dia madrugada || mandaron missas cantar; | e hũa missa cantada, || resorgiu a mort ' enton, | braadando de mesura.|| [+]
1264 CSM 225/ 698 Muito bon miragr ' a Virgen | faz estranno e fremoso ... || E pois aquest ' ouve feito, | non quis que ll ' enpeecesse || Deus o poçon da aranna | nen lle no corpo morresse; || e pero andava viva, | non ar quis que o mordesse, || mas ontr ' o coir ' e carn ' ya | aquel bestigo astroso.|| [+]
1264 CSM 225/ 699 E andava muit ' agynna | pelo corp ' e non fazia || door nen mal, por vertude | da Virgen Santa Maria; || e se ss ' ao sol parava, | log ' a aranna viya, || e mostrando -a a todos | dizend ' : [+]
1264 CSM 225/ 699 Esta aranna andando | per cima do espĩaço || e depois pelos costados | e en dereito do baço, || des y ya -ll ' aos peitos | e sol non leixava braço || per que assi non andasse; | e o corpo mui veloso || Muito bon miragr ' a Virgen | faz estranno e fremoso ...|| [+]
1264 CSM 226/ 702 Adega e vynnas con todo o seu, || ortas e moỹos, com ' aprendi eu, || guardou ben a Virgen, e demais lles deu || todo quant ' eles souberon demandar.|| [+]
1264 CSM 228/ 707 Este mal a aquel muu | per gran door lle vẽera || de gota que aas pernas | e aos pees ouvera; || e porende no estabro | un mui gran tenpo jouvera || que sol andar non podia, | esto vos dig ' en verdade.|| [+]
1264 CSM 228/ 707 Quand ' aquesto viu seu dono, | atan muito lle pesava || que por delivrar -sse dele | log ' esfolar -o mandava || a un seu om ' . [+]
1264 CSM 228/ 707 Tant ' é grand ' a sa mercee | da Virgen e sa bondade ... || O manceb ' , a que seu dono | ja esfolar -o mandara, || poi -lo non viu, foi pos ele | per aly per u passara, || e viu -o par da eigreja, | mas non tal qual o leixara; || e foi en maravillado | e diss ' à gent ' : [+]
1264 CSM 228/ 708 E veredes maravilla | estranna con gran proveito || deste muu que ant ' era | d ' ambo -los pees tolleito, || como o vej ' ora são | andar e muit ' escorreito; || e vejamos sse é esse, | e comigo o catade.|| [+]
1264 CSM 231/ 713 "Se me creveres || e meu mandado fezeres || e as pedras alçar queres, || porrei -t ' end ' eu ena via.|| [+]
1264 CSM 231/ 714 O maestre s ' espertava || e os minỹos fillaba, || e ben com ' ela mandava || aquelas pedras ergia || Vertud ' e sabeduria ...|| [+]
1264 CSM 232/ 715 En Trevyn[n] ' un cavaleiro foi que era caçador, || e perdeu, andand ' a caça | hũa vez, un seu açor || que era fremos ' e bõo, | demais era sabedor || de fillar ben toda ave | que açor dev ' a prender.|| [+]
1264 CSM 233/ 717 Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados, || son con Deus e con ssa Madr ' e | senpre fazen seus mandados || Desto direi un miragre | que mostrou Santa Maria || por un mui bon cavaleiro, | que en ela ben creya || e a que seus ẽemigos | quiseron matar un dia, || se ll ' ela ' nton non valesse, | que val sempr ' aos coitados.|| [+]
1264 CSM 233/ 717 El muit ' omeziad ' era | e senpr ' apos el andavan || aqueles seus ẽemigos, | porque mata -lo cuidavan; || mas un dia que o soo | eno camỹo achavan, || a el correr -se leixaron, | dando mui grandes braados, || Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados ...|| [+]
1264 CSM 233/ 718 Madre de Deus, son tan muitos | que, se me non perdõares || tu que o [ben] fazer podes, | ou sse me non anparares || destes que me matar queren, | par Deus, muitos de pesares || te farán os malcreentes | que andan desesperados. [+]
1264 CSM 235/ 721 E daquest ' un gran miragre | vos direi desta razon, || que avẽo a Don Affonso, | de Castel ' e de Leon || Rei, e da Andaluzia | dos mais reinos que y son; || e, por Deus, parad ' y mentes e non cuidedes en al.|| [+]
1264 CSM 236/ 725 A Santa Madre d aquele | que a pe sobelo mar || andou, guaannar del pode | por fazer y outr ' andar.|| [+]
1264 CSM 236/ 725 Esta en hũa galea | andava, com ' aprendi, || de Marssella, dun cossairo | que dizian, com ' oý, || Pero Bonifaz per nome; | mas un dia foi assi || que sse foi en un penedo | a galea espeçar.|| [+]
1264 CSM 236/ 725 E pereçeu a galea, | e morreron log ' enton || quantos en ela andavan, | que non escapou baron || nen moller dos que y eran, | se aquela soa non, || pero foi hũa vegada | ben ao fondo do mar.|| [+]
1264 CSM 237/ 730 E ves, un cavaleiro ven | per aquel[e] recoste, || que teu mandado levará | a Santaren mui toste; || e do concello sayrá | contra ti mui grand ' oste, || e muy longe este feyto teu | se[e]rá retraudo. [+]
1264 CSM 237/ 730 Chegou -ss ' o cavaleir ' enton, | ca andaua agynna, || e pois que viu assi seer | esta moller mesquinna, || sinou -ss ' enton e diss ' assi: | "Santa Virgen, Reynna, || quen foy o que t ' assi matou, | seja el confondudo. [+]
1264 CSM 238/ 733 [E] os gẽollos | ficaron todos enton || ant ' aquel que da cadẽa | nos foi tirar do dragon; || e o jograr mal -andante | cospiu e disse que non || vira gente tan baveca, | e muy mal os dẽostou.|| [+]
1264 CSM 239/ 735 Que llo tevesse por llo dar || quando llo fosse demandar.|| [+]
1264 CSM 239/ 735 Mas aquele foi -llo negar, || dezendo : "Gran torpidade || fezestes sol desto cuidar, || e allur o demandade;|| [+]
1264 CSM 239/ 736 "Sol detẽer || non me quero; pois andade || a jura ende receber, || e pois do al vos quitade. [+]
1264 CSM 241/ 740 Parade mentes ora ... || O menynno andava | con prazer da esposa, || servindo gran conpan[n]a | de donas e fremosa, || que sse enton chegara; | mais quis a Groriosa || mostrar y ssa vertude | no menỹ ' aquel dia.|| [+]
1264 CSM 241/ 742 Deu sa madr ' a Deus graças | que lle tan ben comprido || foi o que demandava | e donde sse doya.|| [+]
1264 CSM 243/ 746 Estes con el Rey andavan | Don Affons ' , e seus falcões || tragian e ar caçavan | con eles muitas sazões || sen el, mas por seu mandado.| [+]
1264 CSM 243/ 746 E pois foron na ribeira | u muitas aves andavan, || aas ãades deitaron | os falcões que montavan; || des i deceron a elas | e assi as aaugavan, || que con coita se metian | so o geo nos regueiros.|| [+]
1264 CSM 244/ 748 Ond ' avẽo que un dia | hũa balẽa sayu || e per esse mar andando | ao porto recodiu; || e leixou -ss ' yr log ' a ela | a gente quando a viu, || que mui poucos y ficaron, | senon foi ou quen ou quen.|| [+]
1264 CSM 247/ 758 Aquesto viu ben a gente | mui grande que y estava, || que toda comunalmente | Santa Maria loava || que tal miragre fezera; | e a moça y ficava || varrendo sempr ' a eigreja | como lle fora mandado.|| [+]
1264 CSM 251/ 11 "Cras || mandarei cantar missa, | e tu a levarás", || diss ' à ama da moça, | "e se de Satanas || ven aquesta sandece, | pode -sse desfazer. [+]
1264 CSM 253/ 15 De grad ' á Santa Maria | mercee e piadade ... || O ome bõo entendeu | que andava en pecado, || e foi -sse confessar logo; | e pois foy ben confessado, || recebeu en pẽedença | que fosse logo guisado || pora yr a Santiago, | ca lle mandou seu abade.|| [+]
1264 CSM 253/ 16 El fez log ' o mandamento | de seu abade sen falla, || e o bordon fazer toste | mandou, assi Deus me valla, || de viint ' e quatro livras, | que non mingou nimigalla; || ssequer vi eu queno vira, | que m ' en contou a verdade.|| [+]
1264 CSM 254/ 19 Dous monges foi que sayron | un dia dun mõesteiro || pora averen conorte | do grand ' affan e marteiro || que segund ' ordin soffrian; | e tod ' un dia enteiro || andaron riba dun rio, | ca era logar viçoso, || O nome da Virgen [santa | a]tan muit ' é temeroso ...|| [+]
1264 CSM 254/ 19 Dizendo palavras loucas, | maas e desordỹadas, || e andavan -sse jogand ' a | couçes e a enpeladas; || e oras e orações | ja avian obridadas, || e en serviço do demo | cada un er ' aguçoso.|| [+]
1264 CSM 254/ 19 E eles assi andando, | pelo rio vĩir viron || hũa barqueta pequena | con omes, e dentr ' oyron || que muit ' entre ssi falavan; | e pois tod ' esto cousiron, || preguntaron -lles: [+]
1264 CSM 255/ 21 Na malandança || noss ' amparança || e esperança || é Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 255/ 21 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 21 Na malandança ... || Ela e seu sennor anbos deron || sa filla a marid ' a seu prazer, || e morada de sũu fezeron || por se por y mais viçosos tẽer.|| [+]
1264 CSM 255/ 22 Mais mal enpeço || foi no começo || ca mao preço || a sogra avia || Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 22 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 22 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 22 E tant ' andando || foi trastornando || e preguntando, || que achou a via || Na malandança ... || Per que soub ' a verdade do preito; || e fez recadar de mui mal talan || os que fezeran aquele feito.|| [+]
1264 CSM 255/ 23 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 23 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 23 "||Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 24 "||Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 24 "||Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 24 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 24 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 25 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 25 Quand ' est ' o meirỹo e as gentes || viron, fillaron -s ' end ' a repentir, || e mandaron log ' aos sergentes || que a fezessen do fogo sayr || log ' ; e con cantos || ela foi tantos || levada, quantos || mui de dur diria.|| [+]
1264 CSM 255/ 25 Na malandança ...|| [+]
1264 CSM 255/ 25 Na malandança ... [+]
1264 CSM 256/ 26 E seu mandado | fez ela mui volonter; || e quando foi na cidade, | peor enferma moller || non vistes do que foi ela; | ca pero de Monpisler || bõos fisicos y eran, | dizian: [+]
1264 CSM 258/ 30 Ya mui de bõa mente, | e dava ben a comer || a pobres do que avia, | segundo o seu poder; || e por aquesto farỹa, | mandava muita fazer, || de que pois pães fezessen, con que os fosse fartar.|| [+]
1264 CSM 258/ 30 Mas aquel ano tan caro | foi, que todo despendeu || quanto pan conprad ' avia | e quanto do seu colleu; || e poi -lo despendeu todo, | un dia ll ' acaeceu || que lle vẽeron y pobres | con gran fame demandar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ... || Esmolna como soyan.| [+]
1264 CSM 259/ 33 Foron -s ' ambos dali en grand ' amor || e sãavan as gentes da door, || como lles foi mandado da Sennor || que nunca mentiu nen á de mentir.|| [+]
1264 CSM 263/ 40 Muit ' é ben -aventurado || e en bon ponto naceu || o que da Virgen mandado || fez e a obedeceu.|| [+]
1264 CSM 264/ 43 Esta põer mandara | na riba, mantẽente, || do mar un cavaleiro que era mui creente || na Virgen groriosa, porque viu que a gente || cuitada e seu preito todo pera mal ya.|| [+]
1264 CSM 265/ 46 E o mandadeiro desto non falir || quis e foi deitar as cartas, sen mentir, || u o Emperador achou, que abrir -as || foi e tornou bravo com ' un leon.|| [+]
1264 CSM 267/ 53 A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || El andand ' assi en aquela tormenta, || nenbrou -sse da Virgen que senpr ' acrecenta || eno noso ben; ca pero que nos tenta || o demo, non pode nosc ' , a Deus loado.|| [+]
1264 CSM 267/ 53 A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || Sennor, por mercee non me desanpares || por algũu tempo t ' eu fazer pesares, || e se mi ora daquestas ondas tirares, || servir -t -ei eu sempr ' e farei teu mandado.|| [+]
1264 CSM 268/ 55 Ela as[s]i mui coitada | per santuarios andando, || romeus que de Santiago | yan foron -lle contando || os miragres que a Virgen | faz en Vila -Sirgu ' ; e quando || os oyu esta dona, | fez o que nos vos diremos:|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser || aa Virgen tod ' aquele | que en ela ben crever.|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Aquela nav ' y meteran | per cordas, com ' aprendi, || no rio que estreit ' era, | e non podia pois d ' y || sair per nulla maneira; | porend ' estava assy || a nave come perduda, | que ata en Monpesler || Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ... || Ca como quer que ben crean | en Deus os de Portogal, || eu ei tan gran esperança | na Virgen espirital || que, se ll ' algo prometemos, | sacar -nos -á deste mal; || poren cada un prometa | de grado do que tover.|| [+]
1264 CSM 271/ 62 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 "||Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 "||Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 E porende quen fezer || Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ... [+]
1264 CSM 276/ 74 Ca de guisa ferid ' é || que non á osso são || na cabeça, a la ffe, || nen pod ' andar por chão, || ca || Quena Virgen por sennor ...|| [+]
1264 CSM 277/ 76 Que punnou de fogir deles; | mas toste o acalçaron || e matárono agynna; | des i logo o assaron, || e des que foi ben assado, | log ' a comer s ' assentaron, || ca de tod ' outra vianda | eles non tĩian ren.|| [+]
1264 CSM 277/ 77 De jajũar en tal terra | e andand ' en cavalgada; || poren que quer comeremos | que non leixaremos nada".|| [+]
1264 CSM 277/ 77 E tan toste começaron | d ' andar per essa ' ncontrada, || e acharon -sse con mouros; | mas a todos non proug ' en.|| [+]
1264 CSM 281/ 83 Ja outr ' ome mais perdeu || ca tu, e fez meu mandado, | e fiz -llo todo cobrar.|| [+]
1264 CSM 281/ 84 El anda[n]do por do demo | passou ũa gran sazon; || e foy con el Rey de França | un dia a un sermon, || e el Rei ena eigreja | entrou, e el con el non || entrou e ouve vergonna | de sse del asi quitar.|| [+]
1264 CSM 282/ 86 Est ' avia un seu fillo | que amava mais ca ssi; || e un dia trebellando | andava, com ' aprendi, || encima duun sobrado | muit ' alt ' , e caeu daly || de costas, cabeça juso, | e foi caer ena cal.|| [+]
1264 CSM 288/ 101 A Madre de Jhesu -Cristo, | vedes a quen apparece ... || E ar cantavan un vesso | en que diz de com ' onrradas || son as almas enos ceos | dos santos, e corõadas, || aqueles que as carreiras | de Deus ouveron andadas || e por el prenderon morte | que ao dem ' avorrece.|| [+]
1264 CSM 291/ 108 "Quero -t ' eu en paz || põer desta prijon fora, | pois que por meu ás d ' andar".|| [+]
1264 CSM 295/ 118 E daquest ' un gran miragre | vos quer ' ora retraer || que mostrou Santa Maria, | per com ' eu pud ' aprender, || per un Rei que sas figuras | mandava sempre fazer || muit ' apostas e fremosas, | e fazia -as vestir || Que por al non devess ' om ' a | Santa Maria servir ...|| [+]
1264 CSM 297/ 124 E des oy mais sa fazenda | nunca irá adeante, || ante tornará a redr ' , e | senpre será malandante; || e a Virgen groriosa | non querrá que ss ' [e]l avante || daquesto que el [á] dito, | pois que en ela descree. [+]
1264 CSM 299/ 129 De muitas maneiras Santa Maria ... || "E como fillaaste tal ousadia || de non dar o que te mandad ' avia || que désses al rei, e gracir -cho -ya?.|| [+]
1264 CSM 305/ 141 E el deu -lla de tal guisa, | mandando -lle que fezesse || serviç ' a Santa Maria | per que sa mercee ouvesse, || e ja[j]ũas[s] ' as sas festas | e oysse seus sermões.|| [+]
1264 CSM 305/ 141 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ... || E u quer que ela ya, | sempre sa carta levava || dentr ' en hũa seeleira | en que a mui ben guardava; || mas pola Virgen bẽeita | as rações demandava, || sofrendo frio e fame | e muitas trebolações.|| [+]
1264 CSM 305/ 142 E ela assi andando, | chegou a hũa cidade || e viu seer na rua, | com ' eu achei por verdade, || un canbiador que canbiava | d ' aver mui gran quantidade, || esterlĩis e to[r]neses, | burgaleses, pepiões, || Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ...|| [+]
1264 CSM 309/ 151 Dest ' un fremoso miragre | vos direi que [foi] verdade || que mostrou Santa Maria | en Roma, nobre cidade, || eno tempo que ja era | tornada en creschandade, || por acrecentar a lee | de Deus, seu Fill ' e seu Padre.|| [+]
1264 CSM 309/ 153 E quando ' aquel dia vẽo, || viron caer tanta neve | que tod ' un canpo foi chẽo; || e enton conprar mandaron | aquel logar, que allẽo || era , en que og ' é feit ' a | eigreja da Virgen Madre.|| [+]
1264 CSM 312/ 160 Non conven que seja feita | niũa desapostura ... || E enton ergeu -sse logo | e buscou muitas carreiras || per que a aver podesse, | e ar catou mandadeiras || que ll ' enviou, alcayotas | vellas e mui sabedeiras || de fazer moller manceba | sayr toste de cordura.|| [+]
1264 CSM 312/ 161 Enton aquel cavaleiro | entendeu que errara || en querer con sa amiga | jazer u fazer mandara || omagen da Virgen santa, | e que a ela pesara || daquel feito; e porende | caeu en mui gran tristura.|| [+]
1264 CSM 313/ 163 Hũa nave periguada | andava, com ' aprendi, || pelo mar en gran tormenta, | e quanta gent ' era y || estavan en mui gran coita; | e assi com ' eu oý, || a nav ' era ja quebrada.| [+]
1264 CSM 314/ 166 Logo comig ' , ai, irmãa, | e amostrar -ch -ei logar || u podemos quinze dias | ou tres domaas estar || viçosos cab ' hũa fonte | que eu ei; des i caçar || me veeredes andando, | e prazer -vos -á muit ' en".|| [+]
1264 CSM 319/ 179 Foi a bõa dona tanto demandando || a Santa Maria mercee, chorando || muito dos seus ollos, que foron chegando || preto da eigreja da de Deus esposa.|| [+]
1264 CSM 320/ 182 O ben que perdeu Eva || britand ' o mandamento, || cobrou Santa Maria || per bõo entendemento.|| [+]
1264 CSM 321/ 183 [C]a o que fisica manda | fazer por aver saude || o enferm ' en grandes tempos, | sãa per sa gran vertude || tan toste Santa Maria; | poren, se ela m ' ajude, || vos direi un seu miragre | que fez en hũa minynna.|| [+]
1264 CSM 328/ 200 El Rei, quand ' oyu aquesto, | ouve gran sanna provada, || e mandou a ssa jostiça | que logo sen detardada || que pola ost ' ascuita[n]do | de pousada en pousada || andass ' , e a quen oysse | tal nome, foss ' açoutado.|| [+]
1264 CSM 331/ 207 E assi fez aquesta | pelos seus maos pecados, || assi que todo -los santos | eran ja dela nojados || andando dũus en outros.| [+]
1264 CSM 333/ 211 E poren vos direi ora | un miragre que á feito || en Terena esta Virgen, | Madre do Fillo bẽeito, || en ũu mesqỹo que era | de todos nenbros contreito || si que en carret ' andava | mais de quinz ' anos avia.|| [+]
1264 CSM 333/ 212 E assi andado || [ja] ouve per muitas terras, | assi que ouve chegado || a Terena, u a Virgen | fez muito miragr ' onrrado, || ca ela é dos coitados | esforço e luz e via.|| [+]
1264 CSM 334/ 215 "Pero me mandar || foi mia ama que llo désse | a meu am ' , ant ' eu provar || o quero". [+]
1264 CSM 335/ 217 Com ' andamos lazerados | con est ' ano tan minguado".|| [+]
1264 CSM 336/ 220 Ca assi com ' ele sempre | anda buscando carreiras || pera mal fazer no mundo, | falssas e mui mentireiras, || assi ar busca a Virgen | santas e mui verdadeiras, || por que mercee ajamos | de Deus, que sempr ' atendemos.|| [+]
1264 CSM 338/ 225 Onde ll ' avẽo ũu dia | a aquel mancebo andando || con seus bois ena arada | e mui de grado lavrando, || que cegou d ' ambo -los ollos, | e foron -sse -ll ' apertando || como se fossen apresos | con visco ou con betume.|| [+]
1264 CSM 341/ 233 En coidando que ll ' errara, | dava -lle mui maa vida, || e muitas vezes maltreita | era del e mal ferida; || e de comer pouc ' avia, | ar andava mal vestida, || ca molleres con maridos | ceosos tal vida fazen.|| [+]
1264 CSM 341/ 233 Porque vos vejo || andar contra mi sannudo, | de que ei medo sobejo; || e de saber por que éste, | ren tan muito non desejo, || e os que me mezcran vosco, | par Deus, mui gran torto fazen. [+]
1264 CSM 341/ 234 "De mui bon grado | farei o que me mandades, || en tal que maa sospeita | per ren de mi non ajades. [+]
1264 CSM 343/ 239 Ca, sen que a ten coitada, | faz -lle que diga nemiga || a todos, ond ' ei vergonna | tal que sol non sei que diga; || mas tu que es verdadeira | Madre de Deus e amiga, || mandasses -lle que se fosse | dela e se desterrasse. [+]
1264 CSM 345/ 242 Enton el Rei Don Affonso, | fillo del Rei Don Fernando, || reinava, que da Reynna | dos ceos tĩia bando || contra mouros e crischãos | maos, e demais trobando || andava dos seus miragres | grandes que sabe fazer.|| [+]
1264 CSM 345/ 242 Ca os mouros espreitaron | quando el Rei ben seguro || estava deles, e toste | foron fazer outro muro || ontr ' o castel ' e a vila, | muit ' ancho e fort ' e duro; || e daly os do castelo | fillaron -s ' a conbater || Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ... || Tan feramente, en guisa | que ũu ric -ome onrrado || muito, que dentro jazia, | e Don Nun ' era chamado, || con peça de cavaleiros, | foi de tal guisa coitado, || que al Rey enviou logo | que o mandass ' acorrer.|| [+]
1264 CSM 345/ 243 E el estand ' en aquesto, | ar vẽo -ll ' outro mandado || de Don Nuno, que lle disse | de com ' estava cercado || e que per seu corpo fosse | ll ' acorrer; se non, pagado || per outr ' ome non seria.| [+]
1264 CSM 345/ 243 Quand ' el Rey oyu aquesto, | connoceu as maestrias || con que ll ' andava, e logo | fillou sas cavalerias || que ll ' enviou en acorro, | e foron y en dous dias; || e tan toste que chegaron, | foy -os logo a veer.|| [+]
1264 CSM 347/ 248 E os gẽollos ficados | ant ' o altar e chorando || estev ' ant ' a Virgen Santa | muito lle demandando || que fill ' ou filla lle désse, | e prometeu -lle que quando || o ouvesse, llo levasse | e tevess ' y sas vegias.|| [+]
1264 CSM 348/ 250 Aquel rei tesouros grandes | despendera que avia || pera conquerer a terra | que chaman Andaluzia; || mais atan muito fiava | na Virgen Santa Maria, || que nunca jamais cuidava | aver mingua de tesouros.|| [+]
1264 CSM 352/ 258 Fremosos miragres mostra | a Madre da fremosura ... || E el con el cada dia | muit ' a ssa caça andava || e quantas aves podia | fillar, con ele fillava; || pero foron ben dous anos | que o açor non mudava, || e o cavaleiro avia | desto pesar e tristura.|| [+]
1264 CSM 353/ 262 "||E mandava -lle que fosse | pela claustra trebellar.|| [+]
1264 CSM 353/ 262 Andand ' assi trebellando, | na eigreja ' ntrou e viu || omagen da Virgen santa | con seu fillo, e cousiu || com ' era mui fremosỹo, | e cató -o e riyu, || e log ' en sa voontade | o fillou muit ' a amar.|| [+]
1264 CSM 353/ 263 "Meu fillo, | se tu non comes assaz, || eu te darei ben que cómias, | ca te vejo magr ' andar. [+]
1264 CSM 355/ 268 Non te tẽes por astrosa || de tal cousa demandares? [+]
1264 CSM 358/ 276 Desto fez eno Porto | que de seu nom ' é chamado || gran miragr ' a Groriosa, | que será per min contado, || no lavor da sa ygreja | que fazian per mandado || de Don Affonso que éste | seu rey, cousa é sabuda || A que às cousas coitadas | d ' ajudar muit ' é tẽuda ...|| [+]
1264 CSM 361/ 282 En esta gran vertude | meteu Deus, com ' aprendi, || que as monjas que moravan | en aquel logar, assi || tiinnam por gran dereito | de pedir -lle, que log ' y || lles comprisse sas demandas, | e non lle davan lezer || Null ' ome per ren non deve | a dultar nen a tẽer ... || De pedir -llas; e tan toste | a Reynna espirital || fazia por sa omagen | come se fosse carnal, || ca lles dava seu conorte | e guardava -as de mal || e fazia -lles saudes | de sas doores aver.|| [+]
1264 CSM 362/ 284 E poren vende -la fora | ena See de Leon || e dera dela por algo | e dela dera en don, || pois que soube que avian | as reliquias y andar.|| [+]
1264 CSM 362/ 285 Andando assi pelas terras, | a Chartes ouveron d ' ir || u aquel ourivez era | çego; e pois foy oyr || da arca com ' era feita, | disso logo sen falir: || "Par Deus, eu fiz aquela arca | ante que fosse çegar. [+]
1264 CSM 363/ 286 El indo per un camin[n]o mui desegurado, || chegou aquel mandadeir ' e fillou -o privado || e adusse -o al cond ' ; e foi logo deitado || en prijões, u jouvessen quantos desamamos.|| [+]
1264 CSM 365/ 290 Assi andava perdudo | per sen que ll ' o demo dera, || que o metia en dulta, | e cuidava y muy ferament[e] || a noit ' e o dia | por sua gran ne[i]çidade.|| [+]
1264 CSM 365/ 290 E est ' andava cuidando | tanto, que disse sen falla || que na ordin non querria | viver: "ca, ssi Deus me valla," || diss ' el, "pois qu ' é esta alma | atal como nemigalla, || quer ' oy mais andar viçoso | e comprir mia voontade. [+]
1264 CSM 365/ 291 E verá aqueste monje | que anda en gran loucura || en cuidar que non é nada | a alma, ca da altura || deçeu meu Fill ' e pres morte | por ela fort ' e mui dura; || e quen non cree aquesto | ment ' e faz gran falsidade. [+]
1264 CSM 367/ 295 Aquest ' avẽo al Rey de Castela || e de Santiago de Compostela || quand ' ya veer a ygreja bela || que el fezera na Andaluzia, || Grandes miragres faz Santa Maria ...|| [+]
1264 CSM 368/ 299 Ela fez outro dia ben como lle mandaron, || e logu ' en ũa barca | entrou, e pois entraron || no mar ela e outros; | e pois Caliz cataron || e viron a ygreja, | disseron: [+]
1264 CSM 369/ 303 "Par Deus de çeo, | non hé mais dũ[u] senlleiro, || que fillei ora no rio, | u andavamos pescando | eu e un meu companneiro. [+]
1264 CSM 371/ 307 Assi que morreron todos | quantos andavam ali; || mais hũa moller y era | e chamou, segund ' oý, || Santa Maria do Porto, | dizendo: [+]
1264 CSM 376/ 314 Poren nunca vos partades, || amigos, nas vossas coitas | de demandar sa ajuda.|| [+]
1264 CSM 377/ 318 Mais aquel Pedro Lourenço | que a carta demandava || rogou a Santa Maria do Port ' , en que se fiava, || que se el a cart ' ouvesse | e per ela a gãava, || que maravedis duzentos | lle désse, ou a valia.|| [+]
1264 CSM 379/ 322 Dest ' avẽo no gran Porto | que el Rey pobrar mandava, || que é de Santa Maria, | en que el muito punnava || de fazer y bõa vila; | poren termino lle dava || grande per mar e per terra, | ca logar é dos mellores || A que defende do demo | as almas dos pecadores ...|| [+]
1264 CSM 379/ 322 E por aquesto sas cartas | lles mandava que vẽessen || ali salvos e seguros | con quanto trager quisessen, || e que non ouvessen medo, | enquant ' ali estevessen, || de perderen do seu nada | nen prenderen dessabores || A que defende do demo | as almas dos pecadores ...|| [+]
1264 CSM 382/ 328 E al Rey muit ' afficava | que lla désse sen tardar; || mais al Rey non lle prazia, | ca lla ya demandar || en logares que ja dera, | que non podia tomar || sen fazer tort ' e pecado.| [+]
1264 CSM 386/ 339 "Seja maldito || o que pas[s]ar contra esto | que mandades; ca tamanna || A que avondou do vinno | a[a] dona de Bretan[n]a ...|| [+]
1264 CSM 386/ 339 Prol sua nunca fezeron | omes como nos faremos || en fazer vosso mandado, | e demais que seeremos || vosqu ' en assessegamento, | por que pois non temeremos || enquisas de mascarade | que contra todos reganna. [+]
1264 CSM 386/ 340 E pois aquest ' outorgaron, | foi deles el Rey pagado || e ar outorgou -lles logo | quant ' ouveron demandado || en todas sas petições | nas que pedian guisado; || ca quen a sennor demanda | sen guisa, é cousa estrãya.|| [+]
1264 CSM 392/ 348 E poren mandava || o alcayde que jurasse, | ca for ' é d ' Estremadura || Macar é Santa Maria | Sennor de muy gran mesura ...|| [+]
1264 CSM 394-395-396-397-398/ 351 [O]nde en atal semellança | demostrou Santa Maria || gran miragre no seu Porto, | que ant ' o seu nom ' avia, || que de Xerez é mui preto, | na fin da Andaluzia, || u o mar Mediter[r]ano | cono mui grand ' é juntado.|| [+]
1264 CSM 403/ 362 E o pesar terceiro || foi mui grand ' aficado, || quando ll ' un mandadeiro || disse que recadado || seu Fillo verdadeiro, || Jesu -Crist ' , e liado || levavan mui senlleiro, || dos seus desanparado.|| [+]
1264 CSM 411/ 382 Bẽeyto foi o dia | e benaventurada ... || [E]nquant ' esta companna | santa assi obrava, || Deus toda -las sas cousas | dous tant ' acreçentava; || mais non lles dava fillo, | por que coitad ' andava || muit ' end ' ele; mas ela | era en mais coitada, || Bẽeyto foi o dia | e benaventurada ...|| [+]
1264 CSM 411/ 384 "||Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || O angeo lle disse: | "Eu soon mandadeiro || a ti de Deus do çeo | por te fazer certeiro || que de ta moller Anna | averás tal erdeiro || per que toda a terra | será enlumẽada.|| [+]
1264 CSM 411/ 385 Cousa, e non passedes | de Deus seu mandamento, || e id ' a vossa casa | logo sen tardamento; || ca se o non fezerdes, | quiçay por escarmento || vos dará Deus tal morte | que será mui sõada. [+]
1264 CSM 415/ 392 Esta trox ' o angeo Gabriel || a Santa Maria come fiel || mandadeiro, por que Emanuel || foi logo Deus e pres encarnaçon.|| [+]
1264 CSM 419/ 398 Des quando Deus sa Madre | aos çeos levou ... || Mas no templ ' u estava | a comprida de ffe, || un angeo lle disse: | "Madre de Deus, ave: || o teu Fillo te manda | dizer que ja temp ' é || que leixes este mundo | mao u te leixou. [+]
1264 CSM 420/ 404 Bẽeyta foi a ora | en que tu gẽerada || fuste e a ta alma | de Deus santivigada, || e bẽeyto [o dia] | en que pois fuste nada || e d ' Adam o peccado | quita e perdõada, || e bẽeytos los panos | u fust ' envurullada || e outrossi a teta | que ouviste mamada, || e bẽeyta a agua | en que fuste bannada || e a santa vianda | de que fust ' avondada, || e bẽeyta a fala | que ouviste falada || e outrossi a letra | de que fust ' ensinada.|| [+]
1264 CSM 422/ 409 U verás os angeos | estar ant ' ele tremendo, || di -lle quantas vezes | o tu andaste ascondendo.|| [+]
1300 LP 001/ 245 Par Deus de Cruz, dona, sei [eu] que andades | d ' amor mui coitada que tan ben cantades | cantigas d ' amigo. | - [+]
1300 LP 002/ 247 Álvar [Rodríguiz] vej ' eu agravar | por que se sent ' aqui menguad ' andar | e ten que lh ' ia melhor alen mar | que lhe vai aqui, u naceu e criou; | e por esto diz que se quer tornar | u, gran temp ' á, serviu e afanou.| [+]
1300 LP 015/ 253 Mais, se decae, quen será | que já dereito nen razon | for demandar nen defenson | en tal meestre, que non dá | en seu feit ' ajuda de si, | mais levará, per quant ' oí, | quen lh ' o dereito sosterrá?| [+]
1300 LP 015/ 253 Ca o meestre entende já, | se decaer, que lh ' é cajon | antr ' os que leterados son, | onde vergonha prenderá | d ' errar seu dereito assi; | e quen esto vir, des ali, | por mal andante o terrá. [+]
1300 LP 019/ 255 Martin Gil un omen vil | se quer de vós querelar: | que o mandastes atar | cruamente a un esteo, | dando -lh ' açoutes ben mil; | e aquesto, Martin Gil, | parece a todos mui feo.| [+]
1300 LP 022/ 257 Outras planetas de boa ventura | achou per vezes en seu calandairo; | mais das outras que lh ' andan en contrairo, | cujo poder ainda sobr ' el dura, | per ũa delas foi mui mal chagado | e pela outra cobrou priorado, | u ten lazeira en logar de cura.| [+]
1300 LP 023/ 258 E queira El, senhor, que a mha vida, | poys per vos he, cedo sei ' acabada, | ca pela morte me será partida | gran soidad ' e vida mui coitada; | de razon he d ' aver eu deseiada | a morte, poys entendo | de chorar senpre e andar soffrendo | coita desmesurada. [+]
1300 LP 029/ 260 Pois teu preit ' anda juntando | aquel que é do teu bando, | di -me, doutor, como ou quando | lhe cuidas fazer ẽmenda: | por quant ' and ' el trabalhando | com ' apost ' a ta fazenda.| [+]
1300 LP 029/ 260 Pois anda tan aficado | por teu preito aver juntado, | di, doutor, cab ' o casado, | que prol ten i ou quegenda | o que toma tal cuidado | com ' apost ' a ta fazenda? [+]
1300 LP 035/ 264 Estêvan da Guarda, per tal auçon | qual vós dizedes, foi já demandado | e foi per el seu feito desputado, | assi que dura na desputaçon; | e do talho non ten [i] o melhor, | ca deu gran peça; mais pois seu senhor | lha peita, quanto val tal quitaçon! | .............................. | - [+]
1300 LP 001/ 478 E vedes porque o sey ja: | porque vos vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar.| [+]
1300 LP 001/ 478 Mais vedes porque o vejo: | porque vos [vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar].| [+]
1300 LP 001/ 478 Come se fosse o feyto meu | vos guardarey quant ' eu poder, | e negar -me non á mester, | ca vedes porque o sey eu: | porque vos [vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar].| [+]
1300 LP 003/ 637 Já m ' eu queria leixar de cuydar | e d ' andar trist ' e perder o dormir | e d ' Amor, que sempre servi, servir; | de tod ' esto m ' eu queria leixar, | se me leixass(e) a que me faz aver | aquestas coytas, ond ' ey a morrer.| [+]
1300 LP 004/ 637 Mais desguysadamente mi ven mal | de quantos Deus no mundo fez nacer; | todos am ben per oyr e veer | e per entendiment(o) e per falar, | mays a min, mha senhor, aven end ' al, | ca por tod ' esto me vej ' eu andar | na mayor coyta que Deus quis fazer.| [+]
1300 LP 002/ 757 Outrossi Pero Marinho | dous sabujos mh -á mandado | lá da terra de Condado; | e disse -me un seu mininho | que bem certo foss ' eu disto: | poys veer o Antre -Cristo | verrá com el per caminho.| [+]
1301 LP 006/ 103 Mha senhor, que amor manda, | a vós manda fiz sem falha, | por que vós por mha demanda | nunca destes hũa palha, | mais aquele qu ' en vós manda | sei tanto, se Deus me valha, | que, pero con vosco manda, | por vós pouc ' ou nemigalha. [+]
1355 CGC 1/ 101 Pues troqué de tal figura, | sempre ledo andarei, | loando su grant altura | del mui ensalçado Rei. | [+]
1355 CGC 3/ 112 Eu sei ben sin falimento | tu morte e tu soedade; | andas por saber verdade | de teu alto pensamento, | e trages maginamento, | cuidando que tu feziste | una grant dona ser triste | por teu fol departimento. | [+]
1355 CGC 5/ 125 Choran con grant soedade | estos meus ollos cativos, | mortos son, pero andan bivos, | mantenendo lealtade: | sennora, grant crueldade | faredes en olvidar | a quen non le plaz mirar | sinon vossa grant beldade. | [+]
1355 CGC 5/ 125 Meus ollos andan mirando | noite e dia a todas partes, | buscando por muitas artes | como non moira penando; | mais meu coraçon pensando | non les quere dar plazer, | por vos sempre obedeçer | elos non çessan chorando. [+]
1355 CGC 6/ 128 Por un naranjal andando | vi estar donas e donzelas, | todas de amor falando; | [+]
1355 CGC 6/ 128 Algunas das que andavan | en a orta trebellando, | entendi que porfazavan | de mi, que estava mirando | a mui linda criatura, | deleitossa claridade, | daquela que con bondade | vençe a todas de apostura. | [+]
1355 CGC 6/ 128 Por me partir de conquista | fui -me achegando do estava | a mui amorosa vista, | e vido que triste andava; | respondio -me con mesura | que avie grant piedade | de mi, que por lealdade | sufria tal amargura. | Eu fui logo conquistado, | σi Deus me ponna consello!, | e non vejo por meu grado | otra luz nin otro espello, | sinon su gentil figura | sin ninguna crueldade, | que de mia grant soidade | muitas vezes he folgura. [+]
1355 CGC 9/ 143 Siempre sere en seu mandado | da plus bela que jamai | vi, nin ulla altra non sai | de tal donaire acabado. | [+]
1355 CGC 9/ 143 O seu nome delicado | daquesta rossa novela, | corteis, plazenter e bela, | me fez bivir consolado; | apartado, | enamorado | andarei sirvendo aquesta | rosa de gentil floresta | e flor de mui lindo prado. | [+]
1355 CGC 9/ 143 Como sirvo omildosso | en su merçed yo morré , | da que ten pres ' tod ' mo sén | con seu visso mui graçioso; | mui pensoso | e deseosso | andaré fasta que veja | a mui noble a quen deseja | O meu coraçon cuidoso. | Finida | Poderoso | Amor briosso, | non querás que tanta seja | minna grant cuita sobeja | por quen eu nonbrar non oso . [+]
1355 CGC 13/ 162 Seja vossa bondade | de le querer nonbrar | a forte tribulança | que este meu cor | sufre por lealdade, | non ossando nonbrar | seu nome de alegrança; | esperança | me faz ledo, | porque çedo | loarán seu andança | desta sennora mia. [+]
1355 CGC 17/ 180 Boa sennor, | si toverdes por ben, | pois soi leal | vós mandade -me guarir. [+]
1355 CGC 18/ 183 Amor, sejas ensalçado, | pues me mandaste servir | buen paresçer acabado | en fablar e en reir. | [+]
1355 CGC 20/ 193 Segui e sigo e seguire | por meu mal, ¡ai pecador!, | tal cuita que con pavor | andé e ando e andare . [+]
1355 CGC 26/ 221 Andando cuidando en meu ben, cuidé | que yo cuidara ren deste cuidar, | cuidando, ¡cuitado!, como me maté | e por ende cuido cuidar en pensar | que si oviesse quen de mi cuidasse, | lo que non cuido cuidar cuidaria, | un tal cuidado por que me lexasse | de meu grant cuidado cudar todavia. [+]
1355 CGC 27/ 224 E yo sempre me maldigo, | e Deus sempre me maldiga, | si, por ende, non me sigo | como me mandais que siga. [+]
1355 CGC 28/ 227 Ca en otro tempo os anteçesores | pagavan -se muito dos que ben amavan, | e dos más genties que se deleitavan | fazendo cantares a seus sennores; | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | por én digo, Amor, que é fol provado | quen passa tormento por vosso mandado, | nin quen perde tempo trobando de amores. | [+]
1355 CGC 31/ 245 Minna ventura en demanda | me puso atan dubdada, | que mi coraçon me manda | que seja senpre negada. | [+]
1355 CGC 32/ 253 Non por mi mereçimiento | que a ti lo manda, | mas por tu merçed conplida | duele -te del perdimiento | en que anda | en aventura mi vida. | [+]
1355 CGC 32/ 253 Aquesta lança sin falla, | ¡ai coitado!, | non me la dieron del muro, | nin la prise yo en vatalla, | ¡mal pecado!, | mas , veniendo a ti seguro, | Amor, falso e perjuro, | me firio e sin tardança, | e fue tal la mi andança | sin ventura. [+]
1355 CGC 34/ 268 Anda meu coraçon | mui triste e con razon. | [+]
1355 CGC 40/ 294 Mando a minna carne cativa, cuitada, | dar a a terra onde se despenda, | por que i faça alguna emenda | del tenpo que fui a Deus mui errada; | e a El demandando mui de coraçon | que nunca seja por esta razon | en o inferno minn ' alma lançada. | [+]
1355 CGC 40/ 294 Mando o meu mui lindo cantar | a Pedro de Valçaçer, o bon meu primo, | e aquesta manda, segund que a firmo, | mando que vala en todo lugar; | e mando la minna grant sabrossia | aos sinsabores, que son gente fria, | que al non lles devo con razon mandar. | [+]
1355 CGC 40/ 295 Mando aos porteiros del mui alto Rei | a minna vergonça para demandar, | e mando eu logo, sin más detardar, | a mui grant lideçe que eu senpre hei, | a Diego d ' Oviedo, seu camareiro, | con que seja ledo e mui plazenteiro, | porque me senpre del muito paguei. | [+]
1355 CGC 40/ 296 Lexo destas mandas por meus conplidores | a Gonçalo Rodrigues, aquel de Soosa, | e a Fernand Rodrigues, porque toda cosa | que ajan de aver algunos pecadores, | desque eu morrer les seja otorgada | a cada qual deles segunt fue mandada, | todo por manos de aquestos tutores. [+]
1355 CGC 41/ 308 Sancha Carrillo, si voso talante | é de cassar, fazed ora assi | como me eu pague de vós, e des i | sed vós segura de ser ben andante, | que todas las cosas de que me paguei | vós acharedes que eu as casei, | antes que rei nin reina nin infante. | [+]
1355 CGC 41/ 308 Mas vejo de vós mui despagada | a vosa ventura, avendo servido | a Rei don Alfonso, que ovo vençido | Albuhaçen, o rei de Granada; | e des i aqueles que del deçenderon | vós os criastes, segund me disieron , | e nunca mais desto fueste demandada. | [+]
1390 CGC 43/ 323 "|Desque vi que se quexava, | por saber de su querella, | pregunté a una donzella | que por la floresta andava; | falava | a donzella sin plazer: | "plaze -me de vos dezer | por que Amor tan triste estava" | "Amigo, saber devedes | que Amor vive en manzela | e se va ja de Castela, | e nunca mientra bivedes | sabredes | onde faze su morada, | por una que foi loada | de quen xa porfazaredes". [+]
1390 CGC 54/ 364 Con temor, qu ' es justa lei | de quien piensa ser amado, | a gran afan le falei | como onbre desacordado; | e despues que acordei | respondi por su mandado: | "Sennora, de cas del Rei | traio camino tirado". | [+]
1390 CGC 54/ 364 "Aunque non sé la quexura | que vos faze andar penado, | pareçedes -me apresurado | -dixo ella -, en tal figura | que, si este mal vos dura, | çiertamente se diria | que avredes amargura | e grant cuita todavia". | [+]
1390 CGC 55/ 374 En Francos, en doblas cruzadas, | çient mil dan en redençiones. | Como fermosos pavones | vos veo andar louçãos, | e bravos como leones | a do vos menguan mãos; | mas los vuestros comarcãos, | que aqui son vuestros vezinos, | todos vos han por mesquinos, | peitoros como paitos. | [+]
1390 CGC 55/ 374 U veen duenna e donsella, | i é toda su folgança, | e non veen la mal andança | que ora sufre la mi silla. | Fesieron mui grand alardo | e grant senblante de guerra; | de si lançaron un dardo | veinte codos por la terra, | robando de serra en serra. | Con peitos e con pedidos, | eles van apersebidos; | dizen: "non ha punto de guerra". [+]
1400 CGC Ap. 8/ 431 Pues mandat que me mantenya | vuestro amor, | porque mi coraçon tenya | más valor. [+]
1400 CGC Ap. 10/ 435 Seredes mui más querido | si andades a su corte, | mas por alcançar conorte | diras a sus pies llorando: | [+]
1400 CGC Ap. 10/ 435 E no ' steis un punto tardando, | scudero, si queredes | lo que ' stades deseando. | Cierto es que lo haveredes | E si creher me queredes, | segunt la mi entencion, | le diredes tal razon | por tornar en buen ' andança: | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL