| 1240 | LP 013/ 604 | Se ey culpa no que me vam dizer | vingade -o sen toda bandoria. | ..............................| | [+] |
| 1264 | CSM 54/ 256 | E tornou -lla tan crara, || que semellava que todo mudara || como muda penas a andorỹa.|| | [+] |
| 1264 | CSM 295/ 118 | De mui ricos panos d ' ouro | e de mui nobre lavor, || e põya -lles nas testas | pera parecer mellor || corõas con muitas pedras | ricas, que grand ' esprandor || davan senpr ' aa omagen | e faziana luzir.|| | [+] |
| 1264 | CSM 307/ 147 | Quaraenta dias aquesto durou || e quarenta noites, que nunca quedou || ata que Santa Maria se mostrou || a ũu bon ome con gran resprandor.|| | [+] |
| 1264 | CSM 321/ 184 | "Amigo, || a esto que me dizedes | vos respond ' assi e digo || que o que me consellades | sol non val un mui mal figo, || pero que falades muito | e toste com ' andorỹa.|| | [+] |
| 1264 | CSM 384/ 334 | A primeyra era ouro, | coor rrica e fremosa || a semellante da Virgen | nobre e mui preçiosa; || e a outra d ' azur era, | coor mui maravillosa || que ao çeo semella | quand ' é con sas [e]splandores.|| | [+] |
| 1355 | CGC 13/ 161 | Eu pecador, | que ben seguro estava | de ja nunca aver | grave coita d ' amores, | vi un dia resplandor | tan claro que passava, | segun meu entender, | todos los resplandores. | | [+] |