| 1264 | CSM 75/ 323 | E enquant ' a Virgen disse, | sempr ' o crerig ' os gẽollos || teve ficados en terra, | chorando muito dos ollos; || e tornou -ss ' a cas do rico, | e ouv ' y outros antollos, || ca viu de grandes diabos | a casa toda çercada.|| | [+] |
| 1264 | CSM 212/ 667 | E jazend ' entredormindo, | antollou -xe -lle assy || que seu sartal lle levava | aquela moller per y; || e espertou -ss ' e chamó -a, | e tirou -lle de sso sy || o sartal, que eno sẽo | ela fora asconder.|| | [+] |
| 1264 | CSM 341/ 235 | O marido, pois viu esto, | perdeu todos seus antollos || e foi mui corrend ' ant ' ela | logo ficar os gẽollos || e disse -ll ' : "Ai, santa dona," | muito chorando dos ollos, || "perdõa -me, ca perdõa | Deus aos que erro fazen. | [+] |