| 1240 | LP 005/ 500 | Comeron os infanções, en outro dia, | apartados na feira de Santa Maria, | e deron -lhi linguados por melhoria, | que nunca vi tan poucos, des que naci.| | [+] |
| 1240 | LP 005/ 500 | Eu con os apartados fui enton i | apartado da vi[an]da, e non comi.| | [+] |
| 1240 | LP 005/ 500 | Direi -vos como foron i apartados: | deron -lhis das fanegas e dos pescados | atanto, per que foron mui lazerados, | que, des quanto foi nado, nunca chus vi.| | [+] |
| 1240 | LP 005/ 500 | Eu cõ -nos apartados fui enton i | apartado da vi[an]da, e non comi.| | [+] |
| 1240 | LP 005/ 500 | Apartaron -se eles, por comer ben, | melhor que comerian en almazen; | e pois, quando s ' erger non podian en, | tirar[on] mui ben as pernas cara si.| | [+] |
| 1240 | LP 005/ 500 | Eu con os apartados foi enton i. | apartado da vi[an]da, e non comi. | [+] |
| 1240 | LP 004/ 590 | Tolhede -lh ' o peytoral, | apartad ' o atafal, | e non vus rengerá per ren.| | [+] |
| 1240 | LP 022/ 650 | Nostro Senhor, com ' eu ando coitado | con estas manhas que mi quisestes dar: | sõ[o] mui gran putanheir ' aficado | e pago -me muito dos dados jogar; | des ir ar ei mui gran sabor de morar | per estas ruas, vivend ' apartado.| | [+] |
| 1240 | LP 023/ 776 | Marinha López, ôi -mais, a seu grado, | se quiser Deus, será bõa molher; | e se algun feito fez desaguisado, | nono fará já mais, se Deus quiser; | e direi -vos como se quer guardar: | quer -s ' ir ali en cas Don Lop ' andar, | u lhi semelha logar apartado.| | [+] |
| 1240 | LP 023/ 776 | E ben creede que est ' apartado | pera ela, que folia non quer, | ca non veerá i mais nulh ' omen nado, | de mil cavaleiros, se non quiser; | e, pois se quer de folia leixar, | de pran Deus lhi monstrou aquel logar: | i pode ben remiir seu pecado.| | [+] |
| 1240 | LP 013/ 799 | Pero punham de m ' apartar, | se poderan de mi saber | por qual dona quer ' eu morrer, | e eu, por vos non assanhar, | non lhis ouso dizer per ren, | senhor, que vos eu quero ben.| | [+] |
| 1240 | LP 017/ 801 | Se per ventura vej ' eu apartar | os que eu sey que vos poden veer, | o que dizem moyro por aprender, | ca moyro por oyr de vós falar; | e con tod ' esto non poss ' eu achar | quen vosso ben todo possa dizer. | [+] |
| 1264 | CSM 35/ 205 | O[s] mais desses mercadores | de Frandes e de Paris || eran; e pois s ' apartaron, | cada ũu deles quis || comprar de seu aver lãa, | cuidando seer ben fis || que en salvo a ssa terra | a poderia trager. || que a Santa Maria | der algo ou prometer ... || E poy -ll ' ouveron conprada, | un dia ante da luz || moveron do porto Doura; | mais o que morreu na cruz, || querendo vingar sa Madre, | fez com ' aquel que aduz || gran poder de meter medo | que ll ' ajan de correger || O que a Santa Maria | der algo ou prometer ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 65/ 289 | A creer devemos que todo pecado ... || Pero se aquest ' é fol, pela ventura, || aguarda -lo -ei tẽe la noit ' escura; || ca se el non é ben louco de natura, || algur irá long ' albergar apartado. | [+] |
| 1264 | CSM 65/ 290 | E des i ergueu -s ' e como quem ss ' aparta || tomou dun pan d ' orjo quant ' é hũa quarta || polo comer, mais o ome deu -ll ' a carta || ante que huviasse comer nen bocado.|| | [+] |
| 1264 | CSM 71/ 310 | Disse Santa Maria: | "Esto farei de grado, || ca ja teu lugar tẽes | no Çeo apartado; || mais mentre fores viva, | un rezar ordinnado || che mostrarei que faças | ca ja que en sabemos.|| | [+] |
| 1264 | CSM 93/ 366 | El assi mantẽendo orgull ' e desden, || quiso Deus que caess ' en el mui gran gafeen, || ond ' ele foi coitado que non quis al ren || do mund ' erg ' un ermid ' u se foi apartar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 95/ 372 | Aquel sant ' ome vivia ali apartado, || que nunca carne comia nen pan nen bocado || senon quando con cĩisa era mesturado, || e d ' ele ja bever vinno non era penssado; || mas pero algũas vezes fillava pescado, || que dava sen aver en dĩeyro nen mealla.|| | [+] |
| 1264 | CSM 144/ 506 | Con razon é d ' averen gran pavor ... || Ond ' un cavaleiro ben d ' i casou || da vila, e touros trager mandou || per sas vodas; e un apartou || deles, chus bravo, que mandou correr || Con razon é d ' averen gran pavor ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 312/ 159 | Non conven que seja feita | niũa desapostura ... || E rogou a ũu maestre | que mui ben a entallasse; || e poren dentr ' en sa casa | lle deu en que a lavrasse || hũa camara fremosa | e ort ' en que s ' apartasse, || por obrar mais a sa guisa | e non ouvesse d ' al cura.|| | [+] |
| 1264 | CSM 353/ 262 | E log ' en aquela ora | pos eno seu coraçon || que daquelo que lle davan | que lle déss ' en seu q[u]ỹon; || e des y foi comer logo, | e apartou da raçon || sua a mayor partida | e foi -lla logo guardar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 366/ 294 | Mais Don Manuel, con manna || d ' aquele falcon ave -lo, | apartou -se da companna || e chamou o mui de rigio; | e maravilla estrãya || foi, ca log ' a ele vẽo | en un campo u aradores || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ... || con seus boys ali aravan.| | [+] |
| 1264 | CSM 383/ 331 | Na çibdade de Segonça | que é moi rico bispado; || e cabo da grand ' ygreja | á un logar apartado || que chaman Santa Maria | a Vella, a que de grado || ya essa moller bõa, | e en est ' era sa cura.|| | [+] |
| 1264 | CSM 411/ 384 | Entr ' aquestas montannas, | que é terra esquiva, || con estes meus gãados; | ca mais me val que viva || en logar apartado, | que vida mui cativa || fazer entre mias gentes, | vergonnos ' e viltada. | [+] |
| 1355 | CGC 9/ 143 | O seu nome delicado | daquesta rossa novela, | corteis, plazenter e bela, | me fez bivir consolado; | apartado, | enamorado | andarei sirvendo aquesta | rosa de gentil floresta | e flor de mui lindo prado. | | [+] |
| 1355 | CGC 22/ 200 | De plazer ja non me plaze, | desplazer he noite e dia, | pues ventura asi me faze | apartado todavia | de aquesta sennora mia, | desseando todavia. | | [+] |
| 1355 | CGC 22/ 200 | Cuido con grand cuidado, | cuidando sin alegria, | donde, pues , bivo apartado | de quien me fazer solia | muito ben sin villania, | desseando todavia. | [+] |
| 1355 | CGC 24/ 209 | Avades, sennores, legos e perlados, | ben vos mostrarán logo de presente | en todos sus gestos e seu continente | que aman franqueza segunt los pasados; | mais desque ajades a estos provados, | veredes que curan de se apartar | e con avariça reir, profazar, | de lindos fidalgos que biven laszrados. | | [+] |
| 1355 | CGC 28/ 227 | E pois tantos boos vejo apartar | daquestas dos cossas por vós, ¡ai Amor!, | de aqui adeante vós sede sabidor | que nunca vos faça plazer nin pessar, | nin quiero a vós nin a otro loar; | assi passarei, por minna ventura, | canto Deus quiser, e non avrei cura | sinon de oir e ver e callar. | | [+] |
| 1355 | CGC 36/ 279 | El mui forte pensamento | que pensa meu coraçon, | muda la mi entençion: | entender meu falimento; | que vejo apartamento | apartado de lo que hei, | dessejo e dessejarei, | dessejando acorrimento. | | [+] |
| 1355 | CGC 37/ 283 | Porque soy en otra parte | apartado de quien sei, | en aquesto cuidarei | Si Veria. | | [+] |
| 1355 | CGC Ap. 16/ 454 | Pues mi triste corazon | bive de bien apartado, | con doloroso cuidado | cantaré esta cançion: | | [+] |
| 1390 | CGC 54/ 363 | Siendo del todo llegado | a la vida sin folgura, | achegue -me a un poblado | do me apartó mi ventura; | e yo con grand quexa pura | al çielo mirar queria, | vi estar la flor de altura | por quien grant cuita sofria. | | [+] |
| 1400 | CGC Ap. 13/ 445 | Ya del todo soy viado | a perdiçion muy cruel, | como el pueblo de Irael, | que de leyes apartado, | pues servir sin haver grado | a la por qui so en pena, | dize ' l alma que es en poder: | In Inferno nulla est redençio . | | [+] |
| 1400 | CGC Ap. 13/ 445 | Finida | Más bella que Pollixena | me fae ser desterrado, | ará del todo apartado | de su vista por axena. | [+] |