| 1220 | LP 032/ 328 | Mentia, | ca Joan Joanes o acharon | e tomaron -lhi quanto tragia; | e foi de gran ventura aquel dia, | que escapou que o non enforcaron. | [+] |
| 1264 | CSM 1/ 104 | E demais quero -ll ' enmentar || como chegou canssada || a Belleem e foy pousar || no portal da entrada, || u paryu sen tardada || Jesu -Crist ' , e foy -o deytar, || como moller menguada, || u deytan a cevada, || no presev ' , e apousentar || ontre bestias d ' arada.|| | [+] |
| 1264 | CSM 131/ 471 | E quantos dentr ' eran todo -los matou || senon el senlleiro que viv ' escapou || so hũa gran pena que o enserrou; || mas cuidou sen falla log ' y a morrer.|| | [+] |
| 1264 | CSM 236/ 725 | E pereçeu a galea, | e morreron log ' enton || quantos en ela andavan, | que non escapou baron || nen moller dos que y eran, | se aquela soa non, || pero foi hũa vegada | ben ao fondo do mar.|| | [+] |
| 1300 | LP 022/ 257 | El rapou barva e fez gran coroa | e cerceou seu topete espartido | e os cabelos cabo do oído, | cuidand ' aver per i egreja boa; | mais Saturno lha guisou de tal renda, | u non á pan nen vinho d ' oferenda | nen de erdade milho pera borõa.| | [+] |