| 1240 | LP 028/ 153 | Vi coteifes orpelados | estar mui mal espantados, | e genetes trosquiados | corrian -nos arredor; | tiinhan -nos mal aficados, | [ca] perdian -na color.| | [+] |
| 1240 | LP 058/ 399 | E as aves que voavan, | quando saía l ' alvor, | todas d ' amores cantavan | pelos ramos d ' arredor; | mais non sei tal qu ' i ' stevesse, | que en al cuidar podesse | senon todo en amor.| | [+] |
| 1240 | LP 064/ 402 | E vós guarredes sen mí, mia senhor, | e eu morrerei des que vos non vir. | [+] |
| 1240 | LP 024/ 931 | E mia senhor, por eu vosco falar | nunca vos i ren podedes perder, | e guarredes min; e se o fazer | quiserdes (quero -vus desenganar, | senhor), todos vo ' -lo terran por ben.| | [+] |
| 1264 | CSM 28/ 185 | E avẽo dessa vez || aos que combatian || que Deus por ssa Madre fez || que dali u ferian || os colbes, yan matar || daquel Soldan barvudo || as gentes, e arredar || do mouro ja movudo.|| | [+] |
| 1264 | CSM 86/ 349 | Eno mar que cerca o mund ' arredor, || na terra que chaman Bretanna Mayor, || fez a Santa Madre de Nostro Sennor || un gran miragre que vos quero contar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 124/ 451 | Mui preto d ' ambo -los mares, | do gran que corr ' arredor || da terra e ar do outro | que é chamado Mẽor; || e mostrou Santa Maria, | Madre de Nostro Sennor, || por un ome. | [+] |
| 1264 | CSM 361/ 283 | E as monjas arredor || do leito pousaron todas, | e seend ' a gran sabor || catand ' aquela omagen, | viron -lle mudar coor || [e]na façe e dun lado | ao outro revolver.|| | [+] |
| 1264 | CSM 362/ 284 | Este çeg ' ourivez fora | que non ouvera mellor || en todo o reyno de França | ne -nas terras arredor, || e en servir sempr ' a Virgen | avia mui gran sabor; || e porend ' hũa arca d ' ouro | fora mui rica lavrar || Ben pode Santa Maria | seu lum ' ao çego dar ...|| | [+] |
| 1355 | CGC 23/ 203 | Que vejo e vi fazer a coitados | fidalgos mesquinos que tan solamente | non deron nin den por eles niente , | desque se partiu dos renos nonbrados | aquella franqueza, por nosos pecados, | e nunca jamas aqui quis tornar; | mellor fuera Deus de todos matar, | que non ser nós dela asi arredrados. | | [+] |