| 1220 | LP 011/ 846 | E, don Pedro, os beiços lh ' er põede | a esse cuu que fo tam bem barvado, | e o granhon ben feito lhi fazede, | e faredes o cuu ben arrufado; | e punhade logo de o encobrir, | ca sse ve -lo don Fernand ' Escalho vir, | ssodes solteiro e seredes casado. | [+] |
| 1240 | LP 033/ 157 | E porend ' é gran traedor provado, | de que se já nunca pode salvar, | come quen a seu amigo jurado, | bevendo con ele, o foi matar: | todo polos cantares del levar, | con os quaes oj ' anda arrufado.| | [+] |
| 1240 | LP 028/ 425 | Un escudeiro vi oj ' arrufado | por tomar penhor a Maior Garcia, | por dinheiros poucos que lhi devia; | e diss ' ela, poi -lo viu denodado: | - | [+] |
| 1264 | CSM 38/ 213 | O Conde, quand ' est ' oyu, con armados || cavaleiros vẽo e ant ' a eigreja decer || foi; e un daqueles mais arrufados || diss ' assi: | [+] |
| 1264 | CSM 88/ 354 | Dizend ' aquesto, torvado || ouve tod ' aquel logar || e o convent ' abalado || con seu mao sermõar, || que era ja arrufado || por comeres demandar || que defend ' ordin e lei.|| | [+] |