1240 |
LP 014/ 126 |
Cand ' eu passo per algũas ribeiras, | so bõas arvores, per bõos prados, | se cantan i passaros namorados | log ' eu con amores i vou cantando, | e log ' ali d ' amores vou trobando, | e faço cantares en mil maneiras.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 445 |
El andou por mí muyto trobando | e, quant ' avia, por mí o dando | e nas lides me ja enmentando, | e por esto o faço morrer por mí, | pero se muyto andava gabando: | demo lev ' o conselho que á de sí! |
[+] |
1240 |
LP 013/ 604 |
Se ey culpa no que me vam dizer | vingade -o sen toda bandoria. | ..............................| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 626 |
E diss ' el -rrey n ' outro dia, estando | hu lhe falaron en vossa fazenda, | que vos quer dar Ardom en encomenda | porque dizem que sodes do sseu bando; | mays, se hy jouver algũu homen fraco, | dos vossus poos levad ' un gran ssaco | e hyr -s ' i -lh ' á o castelo livrando. |
[+] |
1240 |
LP 003/ 641 |
Cavaleiro, con vossos cantares | mal avilastes os trobadores; | e, pois assi per vós son vençudos, | busquen per al servir sas senhores; | ca vos vej ' eu mais das gentes gaar | de vosso bando, por vosso trobar, | ca non eles, que son trobadores.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 641 |
Ben quisto sodes dos alfaiates, | dos peliteiros e dos reedores; | do vosso bando son os trompeiros | e os jograres dos atambores, | por que lhis cabe nas trombas vosso son; | pera atambores ar dizen que non | achan no mund ' outros sõos melhores. | Os trobadores e as molheres | de vossos cantares son nojados, | a[s] ũa[s] por que eu pouco daria, | pois mi dos outros fossen loados; | ca eles non saben que xi en fazer: | queren bon son e bõo de dizer | e os cantares fremosos e rimados.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 887 |
U nos partimos chorando, | vós e nós chorando vosco, | ele mui sẽ -no seu grado ouve -s ' enton d ' ir con nosco; | mais, per quant ' eu d ' el conhosco, | sempre serei de seu bando: | que, enquanto vós chorastes, nunca el quedou chorando.| |
[+] |
1264 |
CSM 221/ 688 |
E porend ' un gran miragre | direi, que avẽo quando || era moço peque[ni]nno | o mui bon Rei Don Fernando, || que senpre Deus e ssa Madre | amou e foi de seu bando, || por que conquereu de mouros | o mais da Andaluzia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 300/ 132 |
E por esto lle [de]mando || que lle non venna emente || do que diz a maa gente || porque sõo de seu bando, || e que ando || a loando || e por ela vou trobar, || e cuidando || e buscando || como a possa onrrar, || Muito deveria ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 345/ 242 |
Enton el Rei Don Affonso, | fillo del Rei Don Fernando, || reinava, que da Reynna | dos ceos tĩia bando || contra mouros e crischãos | maos, e demais trobando || andava dos seus miragres | grandes que sabe fazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 306 |
Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer || de miragres, que trobando | non poss ' os mẽos dizer.|| |
[+] |
1300 |
LP 029/ 260 |
Pois teu preit ' anda juntando | aquel que é do teu bando, | di -me, doutor, como ou quando | lhe cuidas fazer ẽmenda: | por quant ' and ' el trabalhando | com ' apost ' a ta fazenda.| |
[+] |
1355 |
CGC 28/ 227 |
Ca en otro tempo os anteçesores | pagavan -se muito dos que ben amavan, | e dos más genties que se deleitavan | fazendo cantares a seus sennores; | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | por én digo, Amor, que é fol provado | quen passa tormento por vosso mandado, | nin quen perde tempo trobando de amores. | |
[+] |
1390 |
CGC 55/ 374 |
U veen duenna e donsella, | i é toda su folgança, | e non veen la mal andança | que ora sufre la mi silla. | Fesieron mui grand alardo | e grant senblante de guerra; | de si lançaron un dardo | veinte codos por la terra, | robando de serra en serra. | Con peitos e con pedidos, | eles van apersebidos; | dizen: "non ha punto de guerra". |
[+] |