| 1240 | LP 014/ 146 | E ũa cousa sei eu de vós e tenho por mui gran brio, | e poren vo -lo juro muit[o] a finas e a fio: | que sempre avedes a morrer en invern ' o[u] en estio.| | [+] |
| 1240 | LP 028/ 153 | Vi coteifes de gran brio | eno meio do estio | estar tremendo sen frio | ant ' os mouros d ' Azamor; | e ia -se deles rio | que Auguadalquivir maior. | Vi eu de coteifes azes | con infanções [s]iguazes | mui peores ca rapazes; | e ouveron tal pavor, | que os seus panos d ' arrazes | tornaron doutra color.| | [+] |
| 1240 | LP 004/ 711 | As ffroles do meu amigo | briosas van no navyo.| | [+] |
| 1240 | LP 004/ 711 | As ffrores do meu amado | briosas van no barco.| | [+] |
| 1240 | LP 004/ 712 | Briosas van eno navío | para chegar ao ferido.| | [+] |
| 1240 | LP 004/ 712 | Briosas van eno barco | pera chegar ao fossado.| | [+] |
| 1240 | LP 033/ 781 | E pois que é o concelho | dos cornos apoderado, | quen lhi sair de mandado | fará -lh ' el mao trebelho; | ca el, mentr ' i for cornudo, | querrá i seer temudo | e da vil ' apoderado. | E vedes en que gran brio | el, que a Deus é chegado, | por seer cornud ' alçado | en tamanho poderio, | om ' é, de seu padre filho; | por tanto me maravilho | d ' a esto seer chegado.| | [+] |
| 1264 | CSM 65/ 292 | Ca esta terra foi de meu poderio, || e meu linnage a mantev ' a gran brio; || e morreron todos, e o sennorio || me ficou end ' a mi, e foi rei alçado.|| | [+] |
| 1264 | CSM 195/ 629 | A moça, que sage || foi, aquel viage || fez com ' é usage; || foi quant ' ir podia || aa mui briosa || abadess ' e seu message || contou mederosa - || Quena festa e o dia ... || Ment ' . | [+] |
| 1264 | CSM 264/ 42 | Ca os mouros vẽeron | cerca -la con gran brio || per mar con sas galeas e con mui gran navio; || e assi os cuitaron que per força do ryo || lles tolleron a agua, ond ' a gente bevia.|| | [+] |
| 1355 | CGC 6/ 128 | mas a mais fermosa delas | vi poderosa en cordura, | briossa en honestade; | mui grant tenpo ha, en verdade, | que non vi tal fermosura. | | [+] |
| 1355 | CGC 7/ 134 | Fostes ver seu sennorio | da que muito poder val, | ollos tristes, voso brio | faz sofrer coita mortal | a meu coraçon leal | que jamais non atende ben, | por vós ir mirar a quen | non sabe ren de meu mal; | pois minna coita é tal, | O ben me fal, | morrei por én. | Çerto é que morte sento, | ollos, por vosso mirar, | e non he consolamento | sinon ver e dessejar. | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | nin mostrar meu grant door, | mais me plas morrer meu cor | que non fazer ningunt pessar | a quen me pode alegrar, | por eu loar | seu grant valor. | | [+] |
| 1355 | CGC 8/ 138 | Acabada fermosura, | esmerado sennorio, | gentileza e alto brio | me foi demostrar ventura; | donna de noble figura, | estremada en seu falar, | esta quis Deus estremar | e conplir de grant cordura. | | [+] |
| 1355 | CGC 9/ 143 | Como sirvo omildosso | en su merçed yo morré , | da que ten pres ' tod ' mo sén | con seu visso mui graçioso; | mui pensoso | e deseosso | andaré fasta que veja | a mui noble a quen deseja | O meu coraçon cuidoso. | Finida | Poderoso | Amor briosso, | non querás que tanta seja | minna grant cuita sobeja | por quen eu nonbrar non oso . | [+] |
| 1355 | CGC 15/ 171 | Corpo, non desesperedes | que çedo plazer ajades, | mas servid e non cansedes | de loar a quen loades; | que ela ten tantas bondades, | alto brio e fermosura, | que por su noble mesura | non seredes olvidado. | | [+] |
| 1355 | CGC 33/ 262 | Amor cruel e brioso, | mal aya la tu alteza, | pues non fazes igualeza | seyendo tal poderoso. | | [+] |
| 1355 | CGC 33/ 262 | Con la tu briosa lança | ensalças toda vileza | e abaxas la nobleza | de quien en ti obo fiança. | | [+] |
| 1355 | CGC Ap. 5/ 423 | Con tan alto poderio | Amor nunca fue juntado, | nin con tal orgullo e brio | qual yo vi, por mi pecado, | contra mi, que fui sandio, | denodado en ir ver | su grant poder | e mui alto sennorio. | | [+] |
| 1355 | CGC Ap. 5/ 423 | Con el venia Mesura | e la noble Cortesia, | la poderosa Cordura, | la briosa Loçania. | | [+] |
| 1390 | CGC 45/ 332 | Dun cantar mui saboroso | que tu solias dizer, | ora fueste falleçer | do cunplia ser brioso. | - | [+] |
| 1404 | CGC Ap. 12/ 440 | Amor cruel et brioso, | fara por mi conplimiento. | | [+] |