| 1350 | CGC 60/ 396 | Que por donde quier que for | voso sere sin dudança, | menbrando de gentil flor, | de bosa gentil senblança, | por la qual mi coraçon | sufrirá tribulaçion | fasta que seja tornado | ver voso biso adonado. | | [+] |
| 1355 | CGC 1/ 101 | La novela esperança | en que he meu coraçon, | me faze cobrar folgança | e perder tribulaçon. | | [+] |
| 1355 | CGC 7/ 134 | ¡Eu, cuitado e sin plazer, | que vejo meu coraçon | en forte tribulaçon | e non le posso acorrer!| | [+] |
| 1355 | CGC 13/ 162 | Seja vossa bondade | de le querer nonbrar | a forte tribulança | que este meu cor | sufre por lealdade, | non ossando nonbrar | seu nome de alegrança; | esperança | me faz ledo, | porque çedo | loarán seu andança | desta sennora mia. | [+] |
| 1400 | CGC Ap. 10/ 436 | Ire yo de mui buen grado | alla donde vós mandedes, | mas ante que me levedes | oir la mi tribulança: | | [+] |