1220 |
LP 001/ 607 |
[De preç ' e con labor foi a loriga | que m ' el mandou e de burl ' aviada; | mais, como quer que vo -lo omen diga, | nunc ' a a min viron teer na pousada: | ben cravelada e[ra] de çamponha, | des i tan leve, que ben de Monconha | mi a aduria aqui ũa formiga.] |
[+] |
1220 |
LP 008/ 844 |
E pois achou logar tan aguisado | en que morasse, por dereito ten | de morar hi; e vedes que lh ' aven: | con a ermida é muit ' acordado | e diz que sempre querrá hi morar | e que quer hi as carnes marteirar | ca d ' este mundo muit ' á já burllado. | E non sei eu no mund ' outr ' ome nado | que s ' ali fos -se meter; e mal sén | faz se o ende quer quitar alguen, | ca da ermida tant ' é el pagado, | que á jurado que non saia d ' i | morto nen viv ' , e sepultura hi | ten en que jasca quando for passado. |
[+] |
1240 |
LP 004/ 362 |
En gran coyta andaramus con el -rey | per esta terra hu con el andamus, | se non fosse que quis Deus que achamus | infanções quaes vos eu direy: | que entram nosqu ' en dõas cada dia | e jantam e ceam a gram perfia | e burlham corte cada hu chegamus.| |
[+] |