1240 |
LP 029/ 155 |
O que, con medo, fugiu da fronteira, | pero tragia pendon sen caldeira, | non ven al maio.| |
[+] |
1240 |
LP 021/ 821 |
E disse m ' ela daquesta maneyra, | com ' eu a vos direy, e foy sa vya: | este sinal, se Deus mi perdon! | é negro ben come hun carvon, | e cabeludo aderredor da caldeira.| |
[+] |
1264 |
CSM 119/ 441 |
E aquel poço fervia ben come caldeira, || ond ' el espantand ' estava de maa maneira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 137/ 491 |
Sempr ' acha Santa Maria razon verdadeira ... || Ca macar el prometia que nunca tornasse || en est ' erro, muitas vezes, e se del quitasse, || o demo lle pois fazia que o non leixasse, || por mete -lo do inferno dentro na caldeira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 256 |
Outros ar corrian vacas | que fazian pois matar, || que cozia[n] en caldeiras | grandes e ýanas dar || a pobres que as comessen.| |
[+] |