1240 |
LP 010/ 143 |
Direi -vos eu dun ricomen | de com ' aprendi que come: | mandou cozer o vil omen | meio rabo de carneiro, | assi como cavaleiro;| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 332 |
Eles, nunca, pois naceron, foron pegureiros; | mas, por un ome d ' Estorga, que perdeu carneiros, | irado -los -á el -Rei.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 351 |
A concelhos e a cavaleiros | mandan comer vacas e carneiros, | mais non cômian galinhas na guerra; | ca diz que dizen os agüireiros | que será perdimento da terra.| |
[+] |
1264 |
CSM 387-388-389/ 343 |
Con el alá offreçessen; | ca non tiinnam dinneyros || que partir de ssi podessem, | nen ovellas nen carneiros || dos seus dar non y queriam, | ca os santos son arteiros; || mais dar -ll -ia dous capões | ou ben leu dous ansarin[n]os.|| |
[+] |