1200 |
LP 157,32/ 985 |
Se por én sanha tal | filhou de min, e me sa mercee fal, | ¡ai eu cativo! ¿e por quê naci? |
[+] |
1220 |
LP 002/ 727 |
E, que farei eu, cativ ' e cuitado? | que eu assi fiquei, desamparado | de vós, por que cuita grand ' e cuidado | ei! ei! ei!| |
[+] |
1220 |
LP 021/ 948 |
E ja m ' end ' eu ben sõo sabedor, | macar mi -o vos non queirades dizer: | morrer cativo, desamparado!| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 93 |
Cativ ' ! e sempre cuidarei?| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 97 |
Per bõa fé, non saben nulha ren | das mias coitas os que me van põer | culpa de m ' eu mui cativo fazer | en meus cantares, tanto sei eu ben.| |
[+] |
1240 |
LP 053/ 202 |
Se o juizo passar assi, | ai eu cativ ' ! e que será de min? |
[+] |
1240 |
LP 102/ 224 |
Sanhud ' aja Deus quem me lhi foy dar! | Senhor do meu coraçon, cativo | sodes en eu viver con que vivo; | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey mui gram medo do esquivo.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 285 |
E esto sei eu ben per mi, | ca vo ' -lo non digo por al, | mais porque sei eu ja o mal | que ven end ' a quen s ' én va i; | ca muitas vezes perdi ben, | ¡cativo! porque parti -m ' én | [d ' u nunca devia partir]. |
[+] |
1240 |
LP 002b/ 302 |
E no ' -no ouso dizer, cativo!| |
[+] |
1240 |
LP 034/ 387 |
Eu, cativo, mui coitado d ' amor, | avia que rogar Nostro Senhor, | que m[i] fez sempre viver sen sabor, | e sen vosso ben -fazer, mia senhor. |
[+] |
1240 |
LP 018/ 446 |
Mal se guardou e perdeu quant ' avia, | ca se non soub ' a cativa guardar: | leixô -o sigo na casa albergar, | e o peon fez [como] que dormia, | e levantou -s ' o peon traedor | e, como x ' era de mal sabedor, | fodeu -a tost ' e foi logo sa via. | E o peon viron en Santarén; | e non se avanta nen dá por en ren, | mais lev ' o Demo quant[o] en tragia! |
[+] |
1240 |
LP 022/ 449 |
E nunca ja poderey aver ben, | poys que amor ja non quer nen quer Deus; | mays os cativos d ' estes olhos meus | morrerán sempre por veer alguen: | choran e cegan, quand ' alguen non veen, | e ora cegan por alguen que veen. |
[+] |
1240 |
LP 033/ 538 |
Deu -mi o Demo esta pissuça cativa, | que já non pode sol cospir a saíva | e, de pran, semelha mais morta ca viva, | e, se lh ' ardess ' a casa, non s ' ergeria.| |
[+] |
1240 |
LP 037/ 541 |
Mais cativ ' eu! de melhor que querria? | de poder eu na terra guarecer, | u a cuidass ' eu a poder veer | dos mil dias ũa vez en un dia?| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 554 |
-Joan Airas, ora vej ' eu que á | Deus mui gran sabor de vos destroir, | pois que vós tal cousa fostes comedir, | que, de quantas molheres no mund ' á, | de todas, vós gran mal fostes dizer, | cativ ' , e non soubestes entender | o mui gran mal que vos sempr ' én verra. | - |
[+] |
1240 |
LP 007/ 624 |
Cativo! mal conssellado! | que me non sey conssellar, | e sempre viv ' en cuydado, | pero non posso cuydar | cousa que me proe tenna | contra quen m ' en coyta ten: | ante, cuyd ' eu que me venna | peor do que m ' or ' aven.| |
[+] |
1240 |
LP 040/ 659 |
Que farey eu, cativo pecador, | Que farei eu, vivendo sempre assy?| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 720 |
E por aquesto ben vei ' eu que non | posso fazer a cantiga tan ben | porque ia sõo fóra de meu sen, | chorando, cativ ' , e meu coraçón | ia non sab ' al fazer senón cuidar | en mia señor; e se quero cantar | choro, ca ela me nenbra entón. |
[+] |
1240 |
LP 027/ 745 |
"Fazede -me -lh ' en mente; | ainda oje vós migo jaredes | por seu amor, ca x ' anda tan coytado | que, se vós oje migo non jouverdes, | será sandeu, e, se o non fezerdes, | non sse terrá de vós por ajudado; | mays enmentade -me -lhi hũa vegada | e marrey eu vosqu ' en vossa pousada, | e o cativo perderá cuydado. | E, já que lhi vós amor demonstrades, | semelh ' ora que lhi sodes amigo: | jazede logo aquesta noyte migo | e des y, poys, cras, hu quer que o vejades, | dizede -lhi que comigo albergastes | por seu amor, e que me lh ' enmentastes, | e non tenha que o pouc ' ajudades". |
[+] |
1240 |
LP 047/ 789 |
Ay eu, cativ ' e coitado, | en forte pont ' eu fui nado!| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 814 |
Cativ ' e mal dia naci!| |
[+] |
1240 |
LP 038/ 831 |
Poren, cativo, mal dia naçi | que viverei, mentr ' eu viver, assi | por queno nunca per min á saber!| |
[+] |
1240 |
LP 052/ 839 |
E, mia sennor, por Deus que mais loado | fez vosso prez pelo mundo seer | e vos das outras donas mais valer, | pois eu, cativo, desaconsellado, | seno meu grado vus quero gran ben, | dizede me por que vus pesa en | quand ' eu, sennor, que mal dia fuy nado, | Non atendo de vos, por que me ven | muito de mal, mentr ' eu viver, poren | se non deseg ' e afan e coidado. |
[+] |
1240 |
LP 021/ 918 |
Venden cen truytas vivas | e conpra én duas cativas, | e coz ' end ' a hũa.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 923 |
¡Mais eu cativo, e que receei? | ca non mi -avia por end ' a matar, | nen ar avia peor a estar | d ' ela do que m ' og ' estou, e o sei.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 954 |
Ay mia senhor! quero -vus preguntar, | pois que vus ides e eu non poss ' ir | vosco per ren, e sen grad ' a partir - | m ' -ei eu de vos e de vosco morar, | Ay eu cativo! por Deus ¿que farei?| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 954 |
Ay eu cativo, que non poderei | prender conselho, pois sen vos ficar ' !| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 954 |
Ay eu cativo! de mi que será?| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 954 |
Ay eu cativo, que ei por vos ja | viver en cuita, mentr ' eu vivo for ' !| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 954 |
E os meus olhos non poden veer | prazer, en mentr ' eu vivo fôr ' , per ren, | pois vus non viren, meu lum ' e meu ben; | e por aquesto querria saber | Ay, eu cativ ' , e que será de mi?| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 954 |
Ay eu cativ ' , e mal -dia naci | pois ei de vos alongad ' a viver! |
[+] |
1240 |
LP 007/ 974 |
Ay eu cativo! coitado d ' amor! | ond ' eu atendo ben, me ven gran mal, | e quen me devi ' a valer, non me val. |
[+] |
1264 |
CSM 21/ 163 |
Enton a cativa con gran quebranto || ao mõesteir ' o levou e ant ' o || altar o pos, fazendo tan gran chanto, || que toda -las gentes fez a ssi vĩir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 43/ 227 |
Quando o padr ' e a madre, | que fazian muit ' esquivo || doo por seu fillo, viron | que o menỹ ' era vivo, || britaron o ataude | u jazia o cativo.|| |
[+] |
1264 |
CSM 45/ 230 |
A Virgen Santa Maria | tant ' é de gran piadade ... || E esta vida fazendo, | tan brava e tan esquiva, || un dia meteu ben mentes | como sa alma cativa || era chẽa de pecados | e mui mais morta ca viva, || se mercee non ll ' ouvesse | a comprida de bondade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 288 |
Que achou un ome mui de santa vida || na Montanna Negra, en hũa ermida; || e pois sa fazenda toda ouv ' oyda, || ouve do cativo gran doo ficado, || A creer devemos que todo pecado ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 288 |
Quand ' aquest ' oyu aquel ome cativo, || quisera ' nton seer mais morto ca vivo; || e semellou -lle consello muit ' esquivo, || e teve -sse ' enton ja por desasperado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 318 |
Outrosi en es[s]a vila | era hũa velloçinna || mui cativa e mui pobre | e de tod ' aver mesquinna; || mais amava Jesu Cristo | e a ssa Madr ' , a Reỹa, || mais que outra ren que fosse.| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
E a alm ' assi dizia: | "Que sera de min, cativa?|| |
[+] |
1264 |
CSM 83/ 340 |
Fora caer en cativo, || u jazia tan esquivo, || que non cuidou sair vivo || ante marteiros dobrados || Aos seus acomendados ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 83/ 341 |
E d ' outras enfermedades, || e que por sas piedades || saca de catividades || muitos, foss ' el nos sacados.|| |
[+] |
1264 |
CSM 89/ 357 |
Ela assi jazendo, || que era mais morta ca viva, || braadand ' e gemendo || e chamando -sse mui cativa, || con tan gran door esquiva, || que desanparada || foi; e desasperada || A Madre de Deus onrrada ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 98/ 381 |
Quand ' aquesto viu a dona, | fillou -ss ' a chorar || e con coita a cativa | sas faces carpir, || Non dev ' a Santa Maria | mercee pedir ... || Dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 105/ 399 |
Mais ontr ' aquestes aquela cativa || a que o marido fora chagar || soffreu de fogo gran coita esquiva, || ca a teta destra lle foi queimar. || E metérona mais morta ca viva || na eigreja, vestida dun prumaz.|| |
[+] |
1264 |
CSM 107/ 405 |
"Ai, cativa, || como pode ficar viva || quen daqui a caer á, || Quen crever na Virgen Santa ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 175/ 575 |
Foron -sse logu ' , e con eles | foi seu padre o cativo || con coita d ' aver seu fillo; | e des que llo mostrou vivo, || descendérono da forca, | e un chorar tan esquivo || fazian todos con ele, | que mester ouv ' y: |
[+] |
1264 |
CSM 176/ 577 |
E dest ' un mui gran miragre | direi que oý dizer || que avẽo en Mayorgas, | quando mouros en poder || a tĩian, por un crischão | que foi ontr ' eles caer || en cativo e avia | os pees enferrollados.|| |
[+] |
1264 |
CSM 183/ 593 |
Ben do tempo dos crischãos | a sabian y estar, || e porende os cativos | a yan sempre aorar, || e Santa Mari ' a vila | de Faaron nomẽar || por aquesta razon foron.| |
[+] |
1264 |
CSM 192/ 616 |
Aqueste mour ' era || daquel om ' e seu || cativo, e ferament ' || era encreu; || e ja o quisera || de grad ' e fereza || crischão e dera -lle || de seu aver.|| |
[+] |
1264 |
CSM 227/ 704 |
Esta é Santa Maria, | Madre do Rei de vertude, || que fez un mui gran miragre | que creo, se Deus m ' ajude, || e que sacou un cativo | de prijon e deu saude, || a que muito mal fezeran | os mouros por sa razon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 227/ 704 |
[E]ste foi un escudeiro | de Quintanela d ' Osonna, || que ya a Vila -Sirga | cada ano sen vergonna || tẽer a festa d ' Agosto; | mais pois foi por sa besonna || a Sevilla ena guerra, | caeu en cativ ' enton.|| |
[+] |
1264 |
CSM 227/ 704 |
E en gran coita jazendo, | cada noit ' e cada dia || mui de coraçon rogava | a Virgen Santa Maria || de Vila -Sirga, u ele | ya sempr ' en romaria, || que o tirass ' de cativo | sen dano nen lijon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 238/ 733 |
O que te fez de niente | e pois á t ' a desfazer, || e eno día do joyzo | estarás a sseu poder, || cativ ' ? |
[+] |
1264 |
CSM 244/ 749 |
O cativo mui cuitado | foi quando se viu assi || estar, e a seus parentes | rogou -lles que fossen y || con ele aa ygreja; | e, segund ' eu aprendi, || teveron y sa vigia | e deron de seu argen.|| |
[+] |
1264 |
CSM 265/ 45 |
Mais pois cativou || de mouros, e levado foi en prijon || Sempr ' a Virgen santa dá bon gualardon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 294/ 116 |
Aquesta moller cativa | foi de terra d ' Alemanna; || e perdendo aos dados, | creceu -ll ' en tan gran sanna || que fez hũa gran sandece, | e oyd ' ora quamanna, || por que guardados sejades | de seerdes descreentes.|| |
[+] |
1264 |
CSM 325/ 192 |
Na terra d ' Affrica ouve | en Tanjar hũa cativa || moller a que davan pẽa | cada dia muit ' esquiva || con pouco pan e muito mao, | e mui mais morta ca viva || era, se lle non valvesse | a Virgen Santa Maria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 325/ 192 |
Con dereit ' a Virgen santa | á nome Strela do Dia ... || Esta con outra cativa | jazian en prijon forte || dũa moura que o demo | fillou pera sy en sorte, || que enfermidade grande | adusse mui tost ' a morte; || mais enante que morresse | amba -las chamar fazia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 325/ 193 |
E conssellou -lles que fossen | mouras e crischãidade || leixassen, e fossen fora | daquela catividade, || e lles faria grand ' algo | e dar -lles -ya herdade, || e que con mouros mui ricos | a ambas casa -las faria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 325/ 193 |
Pois a cativa esperta | foi, achou -ss ' en ũu camỹo || ancho e chão, sen pedras, | e andou -o mui festynno, || que pan non comeu bocado | nen beveu agua nen vỹo, || ata que preto de Silve | foi quando aluzeçia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 325/ 194 |
Enton a moller lles disse: | "Eu sõo pobr ' e mesqynna, || e se m ' alg ' a dar avedes | por Deus, dade -mio agỹa, || e yr -m -ei pera Tudia, | a cas da Santa Reỹa || que me sacou de cativo | u mui coitada jazia".|| |
[+] |
1264 |
CSM 329/ 203 |
Os outros seus companneiros | cataron -s ' a derredor || e acharon este mẽos, | e ouveron gran pavor || de se [for] mort ' ou cativo; | e o alcaide mayor || mandou que busca -lo fos[s]en | e pera el o trager.|| |
[+] |
1264 |
CSM 359/ 278 |
Onde ll ' avẽo un dia | que ao mayor mandou || que foss ' a ũa sa vinna | veer que ele chantou; || e o moç ' alá estando, | avẽo que cativou, || e levárano a Ronda | por aver del remisson.|| |
[+] |
1264 |
CSM 407/ 373 |
E[n] un cativo d ' ome que foi errar || porque do pee en hũa pedra dar || foi e doeu -sse; |
[+] |
1264 |
CSM 411/ 384 |
Entr ' aquestas montannas, | que é terra esquiva, || con estes meus gãados; | ca mais me val que viva || en logar apartado, | que vida mui cativa || fazer entre mias gentes, | vergonnos ' e viltada. |
[+] |
1300 |
LP 003/ 247 |
E o cativo, per poder que á, | non -na pode d ' esta seyta partir | nen per meaças nen pela ferir; | ela poren nehuna rren non dá; | mays, se a quer d ' esta sanha tyrar, | a bona fe lhe conven a iurar | que a non le[i]xe en nehun tenpo iá. |
[+] |
1300 |
LP 007/ 481 |
Senhor, conmigo non posso eu poer | nen con este cativo coraçon | que vus non aja milhor a querer | de quantas cousas eno mundo som.| |
[+] |
1355 |
CGC 5/ 125 |
Choran con grant soedade | estos meus ollos cativos, | mortos son, pero andan bivos, | mantenendo lealtade: | sennora, grant crueldade | faredes en olvidar | a quen non le plaz mirar | sinon vossa grant beldade. | |
[+] |
1355 |
CGC 7/ 134 |
Ollos, pois que vós mirastes | donzela de grant beldade, | a mi cativo deitastes | en prisson sin piedade. | |
[+] |
1355 |
CGC 31/ 245 |
Cativo de minna tristura, | ja todos prenden espanto | e preguntan que ventura | foi que me tormenta tanto; | mais non sei no mundo amigo | a quen mais de meu quebranto | diga desto que vos digo: | |
[+] |
1355 |
CGC 40/ 294 |
Mando a minna carne cativa, cuitada, | dar a a terra onde se despenda, | por que i faça alguna emenda | del tenpo que fui a Deus mui errada; | e a El demandando mui de coraçon | que nunca seja por esta razon | en o inferno minn ' alma lançada. | |
[+] |
1390 |
CGC 42/ 317 |
Do cuidei enriquintar | fui, ¡cativo!, enpobreçer; | bivo e desejo morrer, | inda non oso falar | el pensar | en trocar [. . . ] | pois que non posso por én | minna grand coita olbidar. | |
[+] |
1390 |
CGC 55/ 374 |
¡Como agora es perdida | la cativa de Castella!| |
[+] |
1400 |
CGC Ap. 10/ 435 |
Un dia, por mi ventura, | fuera -me yo acercar | en una val mui escura | donde ove grant pesar, | porque vi alli estar | un hombre desesperado, | cantando desaguisado | un cantar con amargura: | Cativo de minya tristura | ya todos prenden espanto | e preguntan que ventura | es que m ' aturmenta tanto. | |
[+] |
1404 |
CGC Ap. 12/ 440 |
Ya non puedo mas durar | esta vida padesçiendo, | et pues muero asi biviendo, | bivo me quiero ' nterrar, | e sera el enterramiento | Cativo de minya tristura; | |
[+] |