logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de cava nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 257

1170 UC 001/ 195 Tal dona non quer ' eu servir | per mi non si que[i]ra pregar; | de cavaler dev[e] pensar | per que se po[ss]a enriquir; | já non quero lo sieu pedir | pois tan dura m ' es de parlar; | un poco devria mentir | per so[u] bon vassal melhurar. [+]
1199 DPRV 001/ 141 Bels Cavaliers, tant es cars | vostre honratz senhoratges, | que c[i]ascun jorno m ' esglaggio. | Oi me lasso! que farò | si sele que j ' ai plus chiere | me tue, ne sai porquoi? | Ma dauna, he que dey bos | ni peu cap Santa Quitera, | mon corasso[n] m ' avetz treito | e, molt gen faulan, furtado. [+]
1220 LP 001/ 117 E vos non mi -a viltedes!" | "Cavaleiro, ja aviltar | nunca m ' [a] oĩredes, | mais leixemos ja ela estar | ed esso que dizedes. | .......................... | ..........................| [+]
1220 LP 001/ 118 Fazede como sabor ei, | e dade mal, e ir -m ' -ei, | e non me detenhades!" | "Cavaleiro, non [o] darei; | pero, se vus queixades, | mui ben vus conselharei: | "Ide -vus, que tardades. [+]
1220 LP 012/ 318 Madre, passou per aqui un cavaleiro | e leixou -me namorad ' e com marteiro: | ai, madre, os seus amores ei; | se me los ei, | ca mi -os busquei, | outros me lhe dei; | ai, madre, os seus amores ei.| [+]
1220 LP 032/ 328 Vistes o cavaleiro que dizia | que Joan Moniz era? [+]
1220 LP 003/ 841 De Pero Bõo and ' ora espantado, | de como era valent ' e ligeiro | e vivedoire asaz e arrizado; | e disse -mh ' agora hun cavaleiro | que o leixara eire, ao serão, | seer ant ' a sa porta guarid ' e são, | e, ante luz, acharon -no peideiro.| [+]
1221 LP 001/ 108 Non casará con ele nen polos seus dinheiros; | e esto saben donas e saben cavaleiros, | ca dos escarmentados se fazen mais ardeiros.| [+]
1240 LP 012/ 78 Foi Don Fagundo un dia convidar | dous cavaleiros pera seu jantar, | e foi con eles sa vaca encetar; | e a vaca morreu -xe logu ' enton, | e Don Fagundo quer -s ' ora matar, | por que matou sa vaca o cajon.| [+]
1240 LP 001/ 87 Deu ora el -Rei seus dinheiros | a Belpelho, que mostrasse | en alardo cavaleiros | e por ricomen ficasse; | e pareceo o Sampalo | con sa sela de badana: | qual ricomen tal vassalo, | qual concelho, tal campana! [+]
1240 LP 009/ 90 Per porta lh ' entra Martin de Farazon, | escud ' a colo en que sev ' un capon | que foy ja poleyr ' en outra sazon; | caval ' agudo que semelha foron, | en cima d ' el un velho selegon | sen estrebeyras e con roto bardon; | nen porta loriga, nen porta lorigon, | nen geolheiras, quaes de ferro son, | mays trax perponto roto, sen algodon, | e cuberturas d ' un velho zarelhon, | lança de pinh ' e de bragal o pendon, | chapel de ferro que xi lh ' y mui mal pon | e sobarcad ' un velho espadarron, | cuytel a cachas, cinta sen farcilhon, | duas esporas destras, ca seestras non son, | maça de fuste que lhi pende do arçon; | a don Velpelho moveu esta razon: | "¡Ay meu senhor! assy Deus vos perdon, | hu é Johan Aranha, o vosso companhon?| [+]
1240 LP 009/ 91 Estas oras chega Joham de Froyam, | cavalho velho, caçurr ' e alazam, | sinaes porta eno arçon d ' avan: | "campo verde u inquart ' o can"(?), | eno escud ' ataes lh ' acharam; | ceram ' e cint ' e calças de Roan, | sa catadura semelh ' á d ' un jayan; | ante don Velpelho se vai aparelhan | e diz: [+]
1240 LP 009/ 91 Esto perdito, chegou Pero Ferreira, | cavalo branco, vermelho na peteira, | escud ' a colo que foy d ' unha masseyra, | sa lança torta d ' un ramo de cerdeyra, | capelo de ferro, o anassal na trincheyra | e furad ' en cima da moleyra, | tragu ' ũa osa e hũa geolheira, | estrebeyrando vai de mui gran maneyra, | e achou Velpelho estand ' en hũa eyra, | e diz: [+]
1240 LP 009/ 123 Oí og ' eu ũa pastor cantar | du cavalgaba per ũa ribeira, | e a pastor estava senlleira; | e ascondi -me pola escuitar, | e dizia mui ben este cantar: | "Solo ramo verd ' e frolido | vodas fazen a meu amigo; | ¡choran ollos d ' amor! [+]
1240 LP 001/ 131 O que ofereceu Sintra fez come bon cavaleiro, | e disso -lh ' i o legado log ' un vesso do Salteiro: | - [+]
1240 LP 011/ 135 Já un s ' achou con corpes, que fezeron | mui ben de vestir e logo lho deron; | e el baratou mui ben en filhá -lo: | já un s ' achou con corpes, Martin Galo, | ca o vejo vestid ' e de cavalo.| [+]
1240 LP 011/ 135 Já un s ' achou con corpes na carreira, | ca o vej ' andar con capa augadeira; | e, se non dou mao demo por vassalo, | já un s ' achou con corpes, Martin Galo, | ca o vejo vestid ' e de cavalo. [+]
1240 LP 001/ 139 Achei Sancha Anes encavalgada, | e dix ' eu por ela cousa guisada, | ca nunca vi dona peior talhada, | e quige jurar que era mostea; | e vi -a cavalgar per ũa aldeia | e quige jurar que era mostea.| [+]
1240 LP 001/ 139 Vi -a cavalgar con un seu scudeiro, | e non ia milhor un cavaleiro.| [+]
1240 LP 001/ 139 Gran foi o palheiro | onde carregaron tan gran mostea; | vi -a cavalgar per ũa aldeia | e quige jurar que era mostea.| [+]
1240 LP 001/ 139 Vi -a cavalgar indo pela rua, | mui ben vistida en cima da mua; | e dix ' eu: - [+]
1240 LP 001/ 139 Vi -a cavalgar per ũa aldeia | e quige jurar que era mostea. [+]
1240 LP 010/ 143 Direi -vos eu dun ricomen | de com ' aprendi que come: | mandou cozer o vil omen | meio rabo de carneiro, | assi como cavaleiro;| [+]
1240 LP 011/ 144 Domingas Eanes ouve sa baralha | con ũu genet ' , e foi mal ferida; | empero foi ela i tan ardida, | que ouve depois a vencer, sen falha, | e, de pran, venceu bõo cavaleiro; | mais empero é -x ' el tan braceiro, | que ouv ' end ' ela de ficar colpada.| [+]
1240 LP 011/ 144 O colbe colheu -[a] per ũa malha | da loriga, que era desvencida; | e pesa -m ' ende, por que essa ida, | de prez que ouve mais, se Deus me valha, | venceu ela; mais [log ' ] o cavaleiro | per sas armas o fez: com ' er ' arteiro, | já sempr ' end ' ela seerá esmalhada.| [+]
1240 LP 014/ 146 E pois que sodes aposto e fremoso cavaleiro, | g[u]ardade -vos de seerdes escatimoso ponteiro, | ca dizen que baralhastes con [Don] Joan Coelheiro.| [+]
1240 LP 026/ 152 Nen de lançar a tavolado | pagado | non sõo, se Deus m ' ampar, | aqui, nen de bafordar; | e andar de noute armado, | sen grado | o faço, e a roldar; | ca mais me pago do mar | que de seer cavaleiro; | ca eu foi já marinheiro | e quero -m ' ôi -mais guardar | do alacran, e tornar | ao que me foi primeiro.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que da guerra levou cavaleiros | e a sa terra foi guardar dinheiros, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 030/ 155 O que levou os dinheiros | e non troux ' os cavaleiros, | é por non ir nos primeiros | que faroneja?| [+]
1240 LP 030/ 155 O que filhou gran soldada | e nunca fez cavalgada, | é por non ir a Graada | que faroneja?| [+]
1240 LP 004/ 177 Vede -la frol do ramo, | valha Deus! | selad ' o bel cavalo, | e guisade d ' andar.| [+]
1240 LP 004/ 177 Selad ' o bel cavalo, | valha Deus! | treide -vos, ai amado, | e guisade d ' andar. [+]
1240 LP 026/ 188 De Joan Bol ' and ' eu maravilhado | u foi sen siso, d ' ome tan pastor | e led ' e ligeiro cavalgador | que tragia rocin bel ' e loução, | e disse -m ' ora aqui un seu vilão | que o avia por mua cambiado.| [+]
1240 LP 026/ 188 Mui mais queria, besta non avendo, | ant ' ir de pé, ca d ' el ' encavalgado! [+]
1240 LP 033/ 191 Disse -m ' oj ' un cavaleiro | que jazia feramente | un seu amigo doente | e buscava -lhi lorbaga; | e dixi -lh ' eu: [+]
1240 LP 002/ 331 Contar -vos -ei costumes e feituras | dun cavalo que traj ' un infançon: | á pees moles e as sedas duras | e tem ' o freo e esporas non; | é velh ' e sesgo nas aguilhaduras; | e non encalçaria un leiton, | e encalçaria mil ferraduras.| [+]
1240 LP 002/ 331 Á muit ' espessas as augaduras, | e usa mal, se nos geolhos non, | en que trage grandes esfoladuras. | Non vos contarei mais eu sas feituras; | mais, com ' eu creo no meu coraçon, | quen x ' en gran guerra andass ' a loucuras, | en feúza daqueste cavalon, | falecer -lh ' -ia el nas queixaduras; | e, ena paz, non ar sei eu cochon | que o quisesse trager nas Esturas. [+]
1240 LP 003/ 347 Ben sabedes, senhor Rei, | des que fui vosso vassalo, | que sempre vos aguardei | quer a pee quer de cavalo, | sen voss ' aver e sen dõa; | mais atanto vos errei: | non foi vosco en ora bõa.| [+]
1240 LP 007/ 349 Mentr ' esta guerra foi, assi | m ' avẽo que sempre guari | per pé de cavalo; mais ôi - | -mais non sei que seja de mi | senon guarir per pé de boi.| [+]
1240 LP 007/ 349 Quantos perígoos i passei | per pé de caval ' , e ' scapei, | que non prix i cajon!, mais ôi - | -mais non sei eu que mi farei | senon guarir per pé de boi.| [+]
1240 LP 007/ 349 Por valer mais e por aver, | conselh ' ôuvi de guarecer | per pé de cavalo; mais ôi - | -mais non sei a que mi afazer | senon guarir per pé de boi.| [+]
1240 LP 010/ 350 Non troux ' estes cavaleiros aqui | este ricome nunca na guerra, | que ora trage; son doutra terra, | ca já eu [en eles] mentes meti; | nen seus sinaes nonos conhosco, | ca lhis dissera: - [+]
1240 LP 010/ 350 E já sobr ' esto con muitos departi. | Nen el enton non parecia assi, | na guerra, cordo, como parece, | ca nen cavalgada nen sandece | nunca fezeron en que el non foss ' i; | e as lazeiras per que passava, | andand[o] aló, tan pouco dava | por elas come se nunca foss ' i.| [+]
1240 LP 012/ 351 A concelhos e a cavaleiros | mandan comer vacas e carneiros, | mais non cômian galinhas na guerra; | ca diz que dizen os agüireiros | que será perdimento da terra.| [+]
1240 LP 013/ 352 Morto será quen m ' ajudar, | ca el de tal coraçon é, | quer de cavalo quer de pé, | ca se querrá migo matar; | e já eu lhi fogiria, | mais ei medo de m ' acalçar; | e [ben] acalçar -se -m ' -ia: | trag ' a besta cansada.| [+]
1240 LP 014/ 353 Quen nunca sal da pousada | pera ir en cavalgada | e quitan come mesnada | del -Rei ou de Don Fernando, | ai, Deus, aquesta soldada | se lha dan por aguilando?| [+]
1240 LP 014/ 353 Quen non ten aqui cavalo | nen alhur, nen quer comprá -lo, | e quitan come vassalo | del -Rei ou de Don Fernando, | ai, Deus, pois mandan quitá -lo, | se lha dan por aguilando?| [+]
1240 LP 014/ 353 Quen nunca trouxe ' scudeiro | nen comprou armas d ' armeiro, | quitan come cavaleiro | del -Rei ou de Don Fernando?| [+]
1240 LP 016/ 353 Quite -mi a mi meu senhor | e dé -mi un bon fiador | por mia soldada; | e irei eu, se el for | na cavalgada.| [+]
1240 LP 016/ 353 Dé -mi o que por el perdi | e un bon penhor aqui | por mia soldada; | e irei eu, se el for i | na cavalgada. | Sospeita -m ' el e el eu; | mais entregue -m ' un judeu | por mia soldada; | e, se el for, irei eu | na cavalgada.| [+]
1240 LP 017/ 354 Tantas mínguas achan a Don Foan, | que já lhas nunca cobrar poderan, | pero que lhi de todas cartas dan; | ca, [pois] lhi viron na guerra perder | armas, cavalos, verdad ' é, de pran, | que já el esto nunca er pod ' aver.| [+]
1240 LP 007/ 363 Non levava nen dinheyro | ogano hu o[u]vi passar | per Campus, e quix pousar | en casa d ' un cavaleyro | que sse ten por infa[n]çon, | e soltou -mh -um can enton | e mordeu -mh -o seendeyro. | Por meu mal enton, senlheyro, | ouv ' aly a chegar, | ¡que non chegass ' a logar | hu [á] atal fareleyro!, | ca el se fosse çancon, | non fora ao vergalhon | roxo do meu seendeyro.| [+]
1240 LP 010/ 415 E Don Bernaldo, vel en esta guerra, | de quanto vo -lo vosso ome ar mete | aved ' ũa capa ou un capeirete, | pero capa nunca s ' a vós ben serra; | ar queredes -vos vós crás acolher | e cavalgar, e non pode seer | que vos non molhedes en essa terra. [+]
1240 LP 001/ 438 Sandec ' e morte, que busquey sempr ' i, | e seu amor me deu quant ' eu buscava! [+]
1240 LP 016/ 445 Dona Ouroana, pois já besta avedes, | outro conselh ' ar avedes mester: | vós sodes mui fraquelinha molher | e já mais cavalgar non podedes; | mais, cada que quiserdes cavalgar, | mandade sempr[e] a best ' achegar | a un caralho, de que cavalguedes.| [+]
1240 LP 048/ 462 Preçade sempr ' amor de cavaleyro; | ca el de pran sobr ' aquesto perfia: | non quer morrer, por non pesar d ' el a alguen | que lh ' amor á; mays el muyt ' ama alguen.| [+]
1240 LP 050/ 463 Un cavalo non comeu | á seis meses, nen s ' ergeu; | mais prougu ' a Deus que choveu, | e creceu a erva, | e per cabo si paceu, | e já se leva!| [+]
1240 LP 006/ 467 Un cavaleiro á ' qui tal entendença | qual vos eu agora quero contar: | faz, u dev ' a fazer prazer, pesar, | e sa mesura toda é en tença; | e o que lhi preguntan, respond ' al; | e o seu ben fazer é fazer mal; | e todo seu saber é sen sabença.| [+]
1240 LP 003/ 487 Cavalgava noutro dia | per o caminho francês | e ũa pastor siia | cantando con outras tres | pastores e non vos pês, | e direi -vos toda via | o que a pastor dizia | aas outras en castigo: | "Nunca molher crêa per amigo, | pois s ' o meu foi e non falou migo". | "Pastor, non dizedes nada, | diz ũa d ' elas enton; | se se foi esta vegada, | ar verrá -s ' outra sazon | e dirá -vos por que non | falou vosc ' , ai ben talhada, | e é cousa mais guisada | de dizerdes, com ' eu digo: | "Deus, ora veess ' o meu amigo | e averia gram prazer migo". [+]
1240 LP 015/ 557 O que veer quiser, ai, cavaleiro, | Maria Pérez, leve algun dinheiro; | senon, non poderá i adubar prol.| [+]
1240 LP 014/ 595 "Ora tenho guysado | de m ' achar o Zevron: | non and ' encavalgado | nen trag ' er selegon | nen sela, mal pecado! | nen lh ' oyrey o son, | ca iá non trag ' a sela | de que riíu a bela, | a sela canterllada | que rengeu na ciada.| [+]
1240 LP 020/ 599 Sey eu hun tal cavaleiro | que lhi talhou en ianeyro | hun brial a mha senhor bela; | e ao Zevron renge -lh ' a sela.| [+]
1240 LP 010/ 625 Maestr ' Acenço, dereyto faria | el -rrey de vus dar muy boa soldada, | porque fezestes hũa cavalgada, | sem seu mandad ' , a Roda, n ' outro dya; | sem sa ajuda e sem seu dinheiro, | fostes alá matar hun cavaleyro | porque soubestes que o desservya.| [+]
1240 LP 010/ 625 E sse el -rey fos[s]e ben consselhado, | Maestr ' Acenço, d ' aquestes dinheiros | que lh ' o demo leva nos cavaleiros, | parti -los -hya vosco, per meu grado; | ca non foy tal, que a Roda entrasse, | que cavaleiro da vila matasse | se non vós, que hyades desarmado.| [+]
1240 LP 003/ 641 Cavaleiro, con vossos cantares | mal avilastes os trobadores; | e, pois assi per vós son vençudos, | busquen per al servir sas senhores; | ca vos vej ' eu mais das gentes gaar | de vosso bando, por vosso trobar, | ca non eles, que son trobadores.| [+]
1240 LP 027/ 652 Ouv ' Albardan caval ' e seendeiro | e cuidava cavaleiro seer; | quand ' eu soub ' estas novas primeiro, | maravilhei -m ' e nono quis creer; | fiz dereito, ca [eu] non vi fazer, | des que naci, d ' albardan cavaleiro. [+]
1240 LP 044/ 661 Ũa donzela jaz [preto d ' ] aqui, | que foi ogan ' ũa dona servir | e non lhi soube da terra sair: | e a dona cavalgou e colheu [i] | Don Caralhote nas mãos; e ten, | pois lo á preso, ca está mui ben, | e non quer d ' el[e] as mãos abrir.| [+]
1240 LP 045/ 661 Un cavaleiro se comprou, | pera quitar -se de Jaén, | u jazia pres ' , e custou | pouco; pero non mercou ben, | ante tenho que mercou mal, | ca deu por si mais ca non val; | e tenho que fez i mal sen.| [+]
1240 LP 010/ 670 Quiso -m ' oj ' un cavaleiro dizer, | amigas, ca me queria gram ben, | e defendi -lho eu, e ũa ren | sei, per quant ' eu i d ' el pud ' aprender, | tornou mui trist ' e eu ben lh ' entendi | que lhi pesou por que lho defendi.| [+]
1240 LP 007/ 686 [e] gran dereit ' é, ca el nunca erra: | dá -lhis mentiras, en paz e en guerra, | a seus cavaleiros, por sa soldada. [+]
1240 LP 037/ 751 Hun cavaleyro, fi ' de clerigon, | que non á en sa terra nulha ren, | por quant ' está con seu senhor mui ben, | por tanto se non quer já conhocer | a quen sab ' onde ven e onde non, | e leixa -vus en gram conta põer.| [+]
1240 LP 015/ 772 Eu ben me cuidava que er ' avoleza | do cavaleiro mancebo seer | escasso muit ' e de guardar aver; | mais vej ' ora que val muit ' escasseza, | ca un cavaleiro sei eu vilan | e torp ' e brav[o] e mal barragan, | pero tod ' esto lh ' encobr ' escasseza. [+]
1240 LP 023/ 776 E ben creede que est ' apartado | pera ela, que folia non quer, | ca non veerá i mais nulh ' omen nado, | de mil cavaleiros, se non quiser; | e, pois se quer de folia leixar, | de pran Deus lhi monstrou aquel logar: | i pode ben remiir seu pecado.| [+]
1240 LP 027/ 778 Se Don Martinh ' é morto, sen prez e sen bondade, | ôi -mais, maos costumes, outro senhor catade; | mais nono acharedes de Roma atá cidade; | se tal senhor queredes, alhu -lo demandade; | pero un cavaleiro sei eu, par caridade, | que vos ajudari ' a tolher d ' el soidade; | mais [queredes] que vos diga ende ben verdade?: | non é rei nen conde, mais é -x ' outra podestade, | que non direi, que direi, que non direi... [+]
1240 LP 032/ 781 E oymais, ¿que ' -no manterrá | por dar hi tanto ryco don, | caval ' e armas a baldon?| [+]
1240 LP 045/ 788 Quen seu parente vendia, mui fidalgu ' e mui loução, | se cavalo çop ' ouvesse e lho comprassen por são, | tenho que x ' o venderia | quen seu parente vendia. [+]
1240 LP 051/ 791 Un dia fui cavalgar | de Burgos contra Carrion, | e saiu -m ' a convidar | no caminh ' un infançon; | e tanto me convidou, | que ôuvi logo a jantar | con el, mal que mi pesou.| [+]
1240 LP 010/ 815 Don [F]ernando, pero mi mal digades, | quero vus eu ora desenganar, | ca ou[ç] ' as gentes de vos posfa[ç]ar | de cavalgar, de que vus non guardades; | cavalgades pela sest ' aqui | e cavalgades de noyt ' outrossy, | e sospeytam que por mal cavalgades.| [+]
1240 LP 010/ 815 Mays rogo vus ora que mi creades | do que vus ora conselhar: | se queredes con as gentes estar, | Don [F]ernando, melhor ca non estades, | sinher, for[ç]ade vosso cora[ç]on | e non cavalguedes tan sen razon, | siquer por vossas bestas que matades. [+]
1240 LP 005/ 850 Meu senhor, direi -vos ora: | pela carreira de Mora, | u vós já pousastes fora | e con vosco os de Touro, | e, pero que alguen chora, | tragu ' eu o our ' e o mouro. | Pero non vos custou nada | mia ida nen mia tornada, | grad ' a Deus, con mia espada | e con meu cavalo louro, | ben da vila da Graada | tragu ' eu o our ' e o mouro.| [+]
1240 LP 009/ 867 Mais mentirey e firmarey log ' al | e, a quen quero ben, querreylhe mal | ca asy guarrey come cavaleyro.| [+]
1240 LP 013/ 925 O Demo m ' ouvera oj ' a levar | a ũa porta dun cavaleiro, | por saber novas; e o porteiro | foi -lhi dizer que querria jantar; | e el[e] tornou logo sa via | con dous cães grandes que tragia, | que, na porta, m ' ouveran de matar.| [+]
1240 LP 012/ 960 Don Vaasco, dizer -vos quer ' eu al | daqueste preito, que eu aprendi: | oí dizer que trajeitou assi | ja ũa vez un rei en Portugal: | ouve un dia de trajeitar sabor | e, por se meter por mais sabedor, | fez [Foan] cavaleiro do Espital. [+]
1264 CSM 5/ 116 Quenas coitas deste mundo ben quiser sofrer ... || Quand ' o Emperador da terra s ' ergeu, logo, sen mentir, || cavalgou e quanto mais pod ' a Roma começou de ss ' ir; || e a pouca d ' ora vyu a Emperadriz a ssi vĩir, || e logo que a vyu, mui sannudo a ela leixo -ss ' ir || e deu -lle gran punnada no rosto, sen falir, || e mandou -a matar sen a verdade saber.|| [+]
1264 CSM 15/ 145 "||Todo -los Santos que son no ceo | de servir muito an gran sabor ... || Pois esto disse, chamar mandava || San Mercuiro e disse -ll ' assi: || "Juỹao falsso, que rezõava || mal e meu Fill ' e peyor a mi, || por quanto mal nos ele buscava || dá -nos dereyto del ben aly || du vay ontr ' os seus, en que fiava, || e sei de nos ambos vingador. [+]
1264 CSM 15/ 146 E mantenente sen demorança || San Mercurio log ' ir -se leixou || en seu cavalo branqu ' , e sa lança || muito brandind ' ; e toste chegou || a Juyão, e deu -lle na pança || que en terra morto o deitou || ontr ' os seus todos; e tal vingança || fillou del come bon lidador.|| [+]
1264 CSM 15/ 146 Depos aquest ' un seu conpanneiro || San Basilio logo chamou, || e catar foi logo de primeiro || u as sas armas ante leixou || de San Mercurio, o cavaleiro || de Jeso -Crist ' , e nonas achou; || e teve que era verdadeyro || seu sonn ' , e deu a Deus en loor.|| [+]
1264 CSM 15/ 147 Todo -los Santos que son no ceo | de servir muito an gran sabor ... || E contou -lles a mui gran ferida || que ll ' un cavaleiro branco deu, || per que a ' lma tan toste partida || lle foi do corp ' . [+]
1264 CSM 16/ 149 Este namorado foi cavaleiro de gran || prez d ' armas, e mui fremos ' e apost ' e mui fran; || mas tal amor ouv ' a hũa dona, que de pran || cuidou a morrer por ela ou sandeu tornar.|| [+]
1264 CSM 16/ 149 E, con tod ' aquesto, dava seu aver tan ben || e tan francamente, que lle non ficava ren; || mas quando dizia aa dona que o sen || perdia por ela, non llo queri ' ascoitar.|| [+]
1264 CSM 16/ 149 Quen dona fremosa e bõa quiser amar ... || Macar o cavaleir ' assi despreçar se viu || da que el amava, e seu desamor sentiu, || pero, con tod ' esto, o coraçon non partiu || de querer seu ben e de o mais d ' al cobiiçar.|| [+]
1264 CSM 16/ 150 O sant ' abade, que o cavaleiro sandeu || vyu con amores, atan toste ss ' apercebeu || que pelo dem ' era; e poren se trameteu || de buscar carreira pera o ende tirar.|| [+]
1264 CSM 16/ 150 O cavaleiro fez todo quanto ll ' el mandou || e tod ' ess ' ano sas Aves -Marias rezou, || senon poucos dias que na cima en leixou || con coita das gentes que yan con el falar.|| [+]
1264 CSM 16/ 150 Mas o cavaleiro tant ' avia gran sabor || de comprir o ano, cuidand ' aver sa sennor, || que en un ' ermida da Madre do Salvador || foi conprir aquelo que fora ant ' obridar.|| [+]
1264 CSM 16/ 151 O cavaleiro disse: [+]
1264 CSM 16/ 151 Poi -la Groriosa o cavaleiro por seu || fillou, des ali rezou el, e non lle foi greu, || quanto lle mandara ela; e, com ' oý eu, || na cima do ano foy -o consigo levar.|| [+]
1264 CSM 22/ 164 En Armenteira foi un lavrador, || que un cavaleiro, por desamor || mui grande que avi ' a seu sennor, || foi polo matar, per nome Mateus.|| [+]
1264 CSM 37/ 209 Aquel mal do fogo atanto o coytava, || que con coita dele o pe tallar mandava; || e depois eno conto dos çopos ficava, || desses mais astrosos, || Miragres fremosos ...|| [+]
1264 CSM 38/ 213 O Conde, quand ' est ' oyu, con armados || cavaleiros vẽo e ant ' a eigreja decer || foi; e un daqueles mais arrufados || diss ' assi: [+]
1264 CSM 45/ 230 E desta guisa avẽo | pouc ' á a un cavaleiro || fidalg ' e rico sobejo, | mas era brav ' e terreiro, || sobervios ' e mal creente, | que sol por Deus un dĩeiro || non dava, nen polos Santos, | esto sabed ' en verdade.|| [+]
1264 CSM 45/ 233 Os angeos depos esto | aquelo alma fillaron, || e cantando "Surgat Deus" | eno corpo a tornaron || daquel cavaleiro morto, | e vivo o levantaron; || e fezo seu mõesteiro, | u viveu en castidade.|| [+]
1264 CSM 48/ 239 Monsarraz éste chamado | o logar u é a fonte || saborosa, grand ' e crara, | que naç ' encima dun monte || que era dun cavaleiro; | e d ' outra parte de fronte || avia un mõesteiro | de monges religiosos.|| [+]
1264 CSM 48/ 239 Mas en aquel mõesteiro | ponto d ' agua non avia || se non quant ' o cavaleiro | da fonte lles dar queria, || por que os monges lle davan | sa renta de abadia; || e quando lla non conprian, | eran dela perdidosos.|| [+]
1264 CSM 48/ 240 Pois que viu o cavaleiro | que ssa font ' assi perdera || por prazer da Groriosa, | que lla aposto tollera, || deu a erdad ' u estava | a fonte ond ' el vendera || a agu ' àquele convento, | onde pois foron viçosos.|| [+]
1264 CSM 51/ 247 A Madre de Deus .... || Esta maravilla viron | os de dentr ' e os da oste, || e outrossi fez el conde; | e deceu a terra toste || du[n] cavalo seu, || en que enton cavalgara, || e come romeu || aprix que dentro entrara.|| [+]
1264 CSM 57/ 263 U seyam comendo || cabo daquela fonte, || a eles muy correndo || sayu ben desse monte || Reimund ' , un cavaleiro || roubador e guerreiro, || que de quanto tragian || non lles leyxou dinneiro || que non roubasse || e non fillasse || con sa compannia.|| [+]
1264 CSM 57/ 263 E os frades sayron || aas vozes que dava; || e quand ' esto oyron, || o prior cavalgava || corrend ' e foi muy toste, || e passou un recoste || e viu cabo da fonte || de ladrões grand ' hoste || jazer maltreitos, || cegos, contreitos, || que un non s ' ergia.|| [+]
1264 CSM 58/ 266 Mas lo demo, que dest ' ouve pesar, || andou tanto pola fazer errar || que a troux ' a que ss ' ouve de pagar || dun cavaleiro; e pos preit ' atal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| [+]
1264 CSM 59/ 269 Con un cavaleir ' aposto || e fremos ' e de bon prez, || e non catou seu dẽosto, || mais como mellor rafez || quisera ss ' ir dessa vez.|| [+]
1264 CSM 59/ 270 Fazend ' assi seu offiço, || mui gran tenp ' aquest ' usou, || atẽes que o proviço || a fez que se namorou || do cavaleir ' , e punnou || de seu talante comprir.|| [+]
1264 CSM 62/ 277 E cavalgou logo sen demorança || e foi a seu fillo con esperança, || e viu -o estar u fazian dança || a gente da vila, qu ' esteve muda, || Santa Maria senpr ' os seus ajuda ...|| [+]
1264 CSM 63/ 278 Dest ' un miragre vos quero contar || que Santa Maria fez, se Deus m ' anpar, || por hun cavaleiro a que foi guardar || de mui gran vergon[n]a que cuidou prender.|| [+]
1264 CSM 63/ 278 Este cavaleiro, per quant ' aprendi, || franqu ' a ardid ' era, que bẽes ali || u ele morava nen redor dessi || d ' armas non podian outro tal saber.|| [+]
1264 CSM 63/ 279 Mais o cavaleiro de que vos faley || tanto fez y d ' armas, per quant ' end ' eu sei, || que non ouv ' y lide nen mui bon torney || u se non fezesse por bõo tẽer.|| [+]
1264 CSM 63/ 280 As missas oydas, logo cavalgou || e ena carreira o conde achou, || que ll ' o braço destro no colo deitou || dizend ' : [+]
1264 CSM 63/ 280 E tanto fezestes por gãardes prez, || que ja cavaleiro nunca tanto fez || nen soffreu en armas com ' aquesta vez || soffrer fostes vos polos mouros vençer.|| [+]
1264 CSM 64/ 283 Foi -ss ' o cavaleiro logo dali. [+]
1264 CSM 64/ 283 Tant ' andou daquela vez || que un cavaleiro fezo dela namorar.|| [+]
1264 CSM 64/ 284 Disse o cavaleiro: [+]
1264 CSM 64/ 285 O cavaleiro disse: [+]
1264 CSM 67/ 299 E porende lle fazia | amẽude que caçasse || enas montan[n]as mui fortes, | e eno mar que pescasse; || e muitas artes buscava | per que que o algur matasse || per que el ouvess ' a alma, | e outr ' ouvess ' a erdade.|| [+]
1264 CSM 84/ 343 Esto foi dum cavaleiro | que casad ' era mui ben || con dona menĩa, bela, | que amou mais d ' outra ren, || e ela a el amava | que xe perdia o sen; || e do mal que dest ' avẽo | vos contarei a razon.|| [+]
1264 CSM 84/ 343 O cavaleir ' era bõo | de costumes e sen mal, || e mais d ' outra ren amava | a Virgen espirital; || e por esto de sa casa | fezera un gran portal || ben atro ena ygreja, | por ir fazer oraçon.|| [+]
1264 CSM 84/ 344 Diss ' enton o cavaleiro: | "Ay Deus, que maa vijon! [+]
1264 CSM 84/ 345 El assi muito chorando, | a Virgen ll ' apareçeu || e diss ' ao cavaleiro: | "O meu Fillo reçebeu || o rogo que me feziste e a ta moller viveu || pola ta firme creença | e por ta gran devoçon. [+]
1264 CSM 94/ 368 De vergonna nos guardar ... || Mai -lo demo, que prazer || non ouv ' en, fez -lle querer || tal ben a un cavaleiro, || que lle non dava lezer, || tra en que a foi fazer || que sayu do mõesteiro; || mais ant ' ela foi leixar || chaves, que tragia || na cinta, ant ' o altar || da en que criya.|| [+]
1264 CSM 94/ 369 E o cavaleyro fez, || poi -la levou dessa vez, || en ela fillos e fillas; || mais la Virgen de bon prez, || que nunca amou sandez, || emostrou y maravillas, || que a vida estrannar || lle fez que fazia, || por en sa claustra tornar, || u ante vivia.|| [+]
1264 CSM 94/ 370 Mais pois que ss ' ar[r]epentiu || a monja e se partiu || do cavaleiro mui cedo, || nunca comeu nen dormyu, || tro o mõesteiro viu.|| [+]
1264 CSM 116/ 433 E atal vida usou || per u quer que andava || muito, que jajũou || nas feiras u mercava; || mas pero nunca achou, || u quer que el estava, || quen lle fezesse nojo || ond ' ouvesse queixume.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 E de tal razon com ' esta | en Proença hũa vez || amostrou mui gran miragre | a Sennor de todo prez || contra un seu cavaleiro | que tal promessa lle fez || que lle guerlanda faria | de rosas toda, non d ' al.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 Que mui ben encavalgados | vĩian; mais, a la fe, || ele assi non estava, | mais en un seu palafré || frac[o] en que cavalgava.| [+]
1264 CSM 121/ 445 Foron -s ' eles; e daquesto | o cavaleiro non vyu || nulla ren, nen sol a dona | nen da guerlanda sentiu || que en sa mão tevesse; | mais pela terra oyu || todo quanto ll ' escontaron | da Sennor que pod ' e val.|| [+]
1264 CSM 135/ 487 Outro dia ant ' a luz, || en un cavalo de Cuz || que corre mais que estruz, || no camỹo foi entrado, || dizend ' : [+]
1264 CSM 137/ 491 E dest ' un mui gran miragre direi que avẽo || a un cavaleiro que era seu, non allẽo, || desta Sennor groriosa; mas tant ' era chẽo || de luxuria, que passava razon e maneira.|| [+]
1264 CSM 137/ 492 Poren sãou a Reynna de gran piadade || este cavaleir ' e fez -lle tẽer castidade || por maneira muit ' estranna e mui vertudeira.|| [+]
1264 CSM 144/ 506 Con razon é d ' averen gran pavor ... || Ond ' un cavaleiro ben d ' i casou || da vila, e touros trager mandou || per sas vodas; e un apartou || deles, chus bravo, que mandou correr || Con razon é d ' averen gran pavor ...|| [+]
1264 CSM 148/ 518 Onde un cavaleyro | hũa destas tragia || vestida, porque muitos | ẽemigos avya; || mais ena Virgen santa | fiava e crya || e non fazia feytos | maos nen desiguaes.|| [+]
1264 CSM 148/ 518 De mui grandes periglos | e de mui grandes maes ... || Un dia cavalgava | per cabo dũa xara, || sa camisa vestida, | c ' a armar non s ' uviara; || enton seus ẽemigos | lle sayron de cara || e deron -lle mui grandes | colbes e mui mortaes.|| [+]
1264 CSM 152/ 526 E dest ' un mui miragre | mostrou por un cavaleiro || que apost ' e fremos ' era | e ardid ' e bon guerreiro; || mas era luxurioso | e soberv ' e torticeiro, || e chẽo d ' outros pecados | muitos, grandes e mẽores, || Tantas nos mostra a Virgen | de mercees e d ' amores ...|| [+]
1264 CSM 152/ 526 Tantas nos mostra a Virgen | de mercees e d ' amores ... || U a viu o cavaleyro, | foi con medo [e]spantado || e preguntou -lle quen era.| [+]
1264 CSM 155/ 532 En terra d ' Aleyxandria | ouve un mui malfeitor || cavaleiro, mui sobejo | e mui brav ' e roubador; || mais pois vẽo a vellece, | sentiu -sse por pecador || e foi a un ome santo | seus pecados confessar.|| [+]
1264 CSM 158/ 539 E de tal razon vos quero | contar un mui gran miragre, | que fez por un cavaleiro || bõo d ' armas e de mannas | e en servir un ric -ome | cug ' era, mui verdadeiro; || e foi pres ' en seu serviço, | e en carcer tẽevrosa || o meteron e en ferros, | como gente cobiiçosa, || De mu[i]tas guisas los presos | solta a mui groriosa ...|| [+]
1264 CSM 158/ 539 "||De muitas guisas los presos | solta a mui groriosa ... || E el moveu atan toste | e foi -sse quanto ss ' ir pude | como ll ' a Santa Reynna || mandara; mas do castelo | foron pos el cavaleiros.| [+]
1264 CSM 162/ 546 E daquesto vos contarey || ora un mui gran miragre que fez || en Canete, per com ' achey || en verd ' , esta Sennor de gran prez || dũa omagen que comprar || foi un cavaleir ' e y dar || A sas figuras muit ' onrrar ...|| [+]
1264 CSM 165/ 553 O soldan log ' outro dia | sas gentes armar mandou || per fillaren a vila, | mas non foi com ' el cuidou; || ca pois sse chegou a ela, | tal gente lle semellou || que estava alá dentro, | que non ficava portal || Niun poder deste mundo | de gente nada non val ...|| [+]
1264 CSM 165/ 553 "||Niun poder deste mundo | de gente nada non val ... || O mouro, con mui gran medo, | lle respos esta razon: || "Sennor, quanto vos eu dixe | verdad ' [éste] e al non; || mas tod ' estes cavaleiros, | vedes que dos Ceos son, || ca chus brancos son e craros | que é neve nen cristal".|| [+]
1264 CSM 174/ 571 Onde a un cavaleiro | avẽo que muit ' amava || Santa Maria e sempre | a ela s ' acomendava; || mais foi assi que un dia | con outro dados jogava, || e porque perdeu a eles, | descreeu mui feramente.|| [+]
1264 CSM 181/ 588 Avia de quen lla désse; | ca assi com ' el cercado || jazia dentr ' en Marrocos, | ca o outro ja passado || era per un grande rio | que Morabe é chamado || con muitos de cavaleiros | e mui gran ge[n]te miuda.|| [+]
1264 CSM 194/ 623 Dest ' avẽo un miragre | en terra de Catalonna || dun jograr que ben cantava | e apost ' e sen vergonna; || e andando pelas cortes, | fazendo ben ssa besonna, || a casa dun cavaleiro | foi pousar cobiiçoso, || [C]omo o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ...|| [+]
1264 CSM 194/ 623 E o jograr espediu -sse | mannãa do cavaleiro; || e des que foi no camỹo | e o viron yr senlleiro, || aqueles dous o prenderon | en un logar mui fragoso, || Como o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ... || E logo daquel camynno | mui longe o alongaron, || e do que sigo tragia | nulla ren non lle leixaron; || des que i que o degolassen | ontre ssi o acordaron, || mais nono sofreu a Virgen | nen seu Fillo grorioso.|| [+]
1264 CSM 194/ 624 De quanto ali trouxera, | pois viu que assi estavan || catando -sse ũu con outro | e que non se falavan, || fillou todo o seu logo | e foi -ss ' ; e eles ficavan || con mui grave pavor de morte.| [+]
1264 CSM 195/ 625 Dun bon cavaleiro || d ' armas, que senlleiro || con seu escudeiro || a un tornei ya || e viu mui fremosa || menỹa en un terreiro || e muit ' amorosa.|| [+]
1264 CSM 200/ 640 E dos que mal me querian || e buscavan e ordian || deu -lles o que merecian, || assi como provarei.|| [+]
1264 CSM 205/ 651 Na fronteira un castelo | de mouros mui fort ' avia || que combateron crischãos | que sayan d ' açaria || d ' Ucres e de Calatrava | con muita cavalaria; || e era y Don Affonsso | Telez, ric -ome preçado, || Oraçon con piadade | oe a Virgen de grado ...|| [+]
1264 CSM 205/ 651 [Q]ue traguia gran conpanna | de mui bõos cavaleiros, || ardidos e arrizados, | e demais bõos guerreiros || e almogavares muitos, | pẽoes e baesteiros, || per que o castelo todo | muit ' agỹa foi entrado.|| [+]
1264 CSM 205/ 652 Na torre meteron cavas | e fogo pola queimaren; || e os mouros que dentr ' eran, | por sse mellor a[m]pararen || do fogo, ontr ' as amẽas | punnavan de sse deitaren; || e assi morreron muitos | daquel poblo malfadado.|| [+]
1264 CSM 207/ 656 Desto vos direi miragre, | ond ' averedes sabor, || que mostrou Santa Maria, | con merce ' e con amor || a un mui bon cavaleiro | e seu quito servidor, || que ena servir metia | seu coraçon e seu sen.|| [+]
1264 CSM 207/ 656 El avia un seu fillo | que sabia mais amar || ca ssi, e un cavaleiro | matou -llo. [+]
1264 CSM 213/ 670 Demais en un gran barranco | caeu con el o cavalo, || assi que o non poderon | nunca ja daly saca -lo, || e el por un mui gran tenpo | nono podian sãa -lo, || ca ficou todo britado | dos pees tro ena moleira.|| [+]
1264 CSM 216/ 677 Ela dun bon cavaleiro | muy rico era moller, || que perdera quant ' avia | e era -lle mester || de o cobrar, e queria | cobra -lo ja como quer; || e polo cobrar vassalo | se foi do demo tornar, || O que en Santa Maria | de coraçon confiar ...|| [+]
1264 CSM 216/ 677 "||O cavaleir ' oyu esto | e foi -llo log ' outorgar.|| [+]
1264 CSM 216/ 677 O diabo, pois menage | do cavaleiro fillou || que ssa moller ll ' adussesse, | mui grand ' algo ll ' amostrou.|| [+]
1264 CSM 216/ 677 Poren como lla levasse | o cavaleiro cuidou, || e disso -l ' : [+]
1264 CSM 216/ 678 E diss ' ao cavaleyro: | "Fostes ome de mal sen || que cuidastes polo demo | aver requeza e ben; || mais fillad ' en pẽede[n]ça | e repentide -vos en, || e o que vos deu leixade, | ca vos non pode prestar. [+]
1264 CSM 216/ 678 "||O que en Santa Maria | de coraçon confiar ... || [O] cavaleiro da Virgen | muit ' alegre s ' espediu || e foi -ss ' u ssa moller era | e contou -lle quanto viu, || e do dem ' e de seus dões, | de tod ' ali sse partiu; || e dessa or ' adeante | Deus grand ' algo lles foi dar.|| [+]
1264 CSM 217/ 680 Aqueste dez cavaleiros | tragia e quis entrar || ant ' eles ena eigreja; | mas porque mãefestar || non sse fora dos pecados, | sol nono pod ' acabar, || ant ' ouv ' a ficar de fora | com ' ome mui peccador.|| [+]
1264 CSM 232/ 715 En Trevyn[n] ' un cavaleiro foi que era caçador, || e perdeu, andand ' a caça | hũa vez, un seu açor || que era fremos ' e bõo, | demais era sabedor || de fillar ben toda ave | que açor dev ' a prender.|| [+]
1264 CSM 233/ 717 Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados, || son con Deus e con ssa Madr ' e | senpre fazen seus mandados || Desto direi un miragre | que mostrou Santa Maria || por un mui bon cavaleiro, | que en ela ben creya || e a que seus ẽemigos | quiseron matar un dia, || se ll ' ela ' nton non valesse, | que val sempr ' aos coitados.|| [+]
1264 CSM 233/ 717 "|Mas el nonos asperava, || ca tragia bon cavalo | que o deles alongava; || e log ' a hũa hermida | foi da Virgen, u entrava, || que é cabo Pena -Cova, | u jazian soterrados || Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados ...|| [+]
1264 CSM 233/ 718 Enquant ' el esto dizia, | os cavaleiros mui toste || chegaron polo mataren; | mas viron estar grand ' oste || ant ' a porta da eigreja, | que era en un recoste, || e tod ' aquel logar chẽo | era d ' omees armados || Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados ...|| [+]
1264 CSM 234/ 719 Este moço de Saldanna | era, per com ' apres ' ey, || natural, e Don Rodrigo | o criou, per quant ' eu sei, || que tiin ' aquela terra, | ca ric -om ' era del Rey, || e que con seus cavaleiros | lle avia de servir.|| [+]
1264 CSM 235/ 722 E feze -ll ' en poucos dias | que podesse cavalgar || e que tornass ' a ssa terra | por en ela ben sãar; || e passou per Catalonna, | en que ouve de fillar || jornadas grandes no dia, | como quen and ' a jornal.|| [+]
1264 CSM 237/ 730 E ves, un cavaleiro ven | per aquel[e] recoste, || que teu mandado levará | a Santaren mui toste; || e do concello sayrá | contra ti mui grand ' oste, || e muy longe este feyto teu | se[e]rá retraudo. [+]
1264 CSM 237/ 730 Chegou -ss ' o cavaleir ' enton, | ca andaua agynna, || e pois que viu assi seer | esta moller mesquinna, || sinou -ss ' enton e diss ' assi: | "Santa Virgen, Reynna, || quen foy o que t ' assi matou, | seja el confondudo. [+]
1264 CSM 237/ 730 "||Se ben ena a Virgen fiar ... || "Cavaleiro", disse -l ' enton, | "e porqué vos sinades?|| [+]
1264 CSM 237/ 730 "||Se ben ena a Virgen fiar ... || O cavaleir ' a Santaren | se foy, dereytamente || e tod ' aqueste feit ' enton | diss ' a toda a gente.|| [+]
1264 CSM 237/ 731 Addussérona ben daly | u a o cavaleyro || achou, e foi mui ben enton | confessada primeyro || e comungou -ss ' ; e a Madre | do Fillo verdadeyro || log ' a alma dela levou, | que ll ' ouve prometudo.|| [+]
1264 CSM 243/ 747 Cavalgaron. [+]
1264 CSM 243/ 747 Des i foron | a Vila -Sirgu ' e loores || deron a Santa -Maria, | que é Sennor das sennores, || que senpre nas grandes coitas | acorr ' aos peccadores; || e pois est ' al Rey contaron | ante muitos cavaleiros.|| [+]
1264 CSM 244/ 749 E logo se foi correndo | e na taverna entrou; || e pois que beveu do vỹo, | atan ferament ' inchou || e creceu -lle tant ' o ventre, | que per pouco rebentou, || que semellava cavalo | que comera muito bren.|| [+]
1264 CSM 245/ 750 Entre Doir ' e Mynn ' avia, | no reyno de Portugal, || tal tempo foi, roubadores | que fazian muito mal, || escudeyros e pẽoes, | cavaleiros outro tal; || aquel que mẽos roubava, | entr ' eles era peor.|| [+]
1264 CSM 247/ 758 Aquesto viu ben a gente | mui grande que y estava, || que toda comunalmente | Santa Maria loava || que tal miragre fezera; | e a moça y ficava || varrendo sempr ' a eigreja | como lle fora mandado.|| [+]
1264 CSM 252/ 13 En Castroxeriz foi esto | de que vos quero contar, || que por fazer a ygreja, | de que vos fui ja falar, || omes so terra entraron | pera arẽa cavar; || mas caeu logo sobr ' eles | o mont ' , e come quen serra || Tan gran poder a sa Madre | deu eno fondo da terra ...|| [+]
1264 CSM 252/ 13 Os da vila, quand ' oyron | esto, per com ' aprendi, || quiseron cavar o monte | pera tira -los dali, || cuidando que mortos eran; | mas acháronos assi || todos oraçon fazendo | aa Virgen que aterra || Tan gran poder a sa Madre | deu eno fondo da terra ... || O demo. [+]
1264 CSM 264/ 43 Esta põer mandara | na riba, mantẽente, || do mar un cavaleiro que era mui creente || na Virgen groriosa, porque viu que a gente || cuitada e seu preito todo pera mal ya.|| [+]
1264 CSM 277/ 77 De jajũar en tal terra | e andand ' en cavalgada; || poren que quer comeremos | que non leixaremos nada".|| [+]
1264 CSM 281/ 84 "||Diss ' entón o cavaleiro: | "Este poder nono ás || que me faças que a negue, | nen tanto non me darás || que negue tan bõa dona; | ante m ' iria matar".|| [+]
1264 CSM 281/ 84 A magestade de Santa | Maria viu u ficou || de fora o cavaleiro, | e a ssa mão levou || contra el e sinal fizo | que entrass ' ; e espantou -s ' || a gente por neun ome | a magestade chamar.|| [+]
1264 CSM 281/ 84 "||E fezo catar de fora | quaes estavan alá, || e viron o cavaleiro | soo senlleiro estar.|| [+]
1264 CSM 282/ 86 E daquest ' un seu miragre | mui fremoso contarey || que mostrou grand ' en Segovi ' a, | com ' eu en verdad ' achey, || un fillo de Diag ' Sanchez, | [un] cavaleiro que sey || que na cidade morava | e era en natural.|| [+]
1264 CSM 292/ 112 Mas ponnan -mi en gẽollos, | e que lle den o anel, || ca dela tiv ' eu o reyno | e de seu Fillo mui bel, || e sõo seu quitamente, | pois fui cavaleir novel || na ssa eigreja de Burgos | do mõesteiro reyal".|| [+]
1264 CSM 304/ 139 Ca o provan ameude | cavaleiros, lavradores, || clerigos, monges e frades | descalços, preegadores; || ca pero y acenderon | outros oyos ardedores, || atan toste se matavan , | que sol non deitavan lume.|| [+]
1264 CSM 312/ 159 Esto foi dun cavaleiro | que apost ' e fremos ' era || e grand ' e muit ' arrizado, | e a maravilla fera || amava Santa Maria, | e por seu amor fezera || fazer hũa ssa omagen | de mui nobr ' entalladura.|| [+]
1264 CSM 312/ 160 Des que tod ' esto foi feito, | o cavaleiro fillou -a || e a ũu bon mõesteiro | que avia y levou -a, || a que a el prometera, | e tan tost ' apresentou -a, || porque aly escollera | pera a sa sopoltura.|| [+]
1264 CSM 312/ 161 Onde con nojo da casa | que ouve, o cavaleiro || tornou -sse log ' aa outra | u jouvera de primeiro; || mais pero seer non soube | tan sabedor nen arteiro || que sol podesse con ela | aver prazer nen folgura.|| [+]
1264 CSM 312/ 161 Enton aquel cavaleiro | entendeu que errara || en querer con sa amiga | jazer u fazer mandara || omagen da Virgen santa, | e que a ela pesara || daquel feito; e porende | caeu en mui gran tristura.|| [+]
1264 CSM 314/ 166 Ela seu marid ' avia | cavaleir ' e caçador, || e de sse tẽer viçoso | avia mui gran sabor; || poren foi veer sa fonte | que era end ' a mellor || de toda aquela terra, | e diss ' a sa moller: [+]
1264 CSM 314/ 166 Quen souber Santa Maria | loar, será de bon sen. || Pois est ' acordad ' ouveron, | penssaron logo de ss ' ir, || e o cavaleiro foi -sse | deante e fez ferir || ssa tenda cabo da fonte, | e des y mandou vĩir || sa moller que y folgasse; | mais a que o mundo ten || Quen souber Santa Maria | loar, será de bon sen.|| [+]
1264 CSM 314/ 167 E o cavaleiro | disse come en desden:|| [+]
1264 CSM 314/ 167 Enquant ' el foi pola dona, | o cavaleiro perdeu || o lume d ' ambo -los ollos, | e en terra sse tendeu || volcando -ss ' e braadando | come se fosse sandeu, || dizendo: [+]
1264 CSM 314/ 168 Pois est ' a don ' ouve dito, | o cavaleiro cobrou || logo o lume dos ollos | e diss ' : [+]
1264 CSM 314/ 168 Quantos derredor estavan | e viron como a luz || cobrou aquel cavaleiro | pola Virgen que aduz || sempr ' a nos ben e saude, | que guaanna do que na cruz || viu estar, todos disseron: | "Bẽeita sejas, amen".|| [+]
1264 CSM 325/ 193 E ascuitou hũa peça | e oyu falar os mouros || que yan cavar as vỹas, | deles brancos, deles louros; || e oyu mogir as vacas | e oyu bruyar os touros, || e diss ' : [+]
1264 CSM 326/ 196 E log ' un cavaleir ' aly chegou || que de toda a terra a redor || era jostiça, e pois sabedor || foi deste feito, busca -los mandou.|| [+]
1264 CSM 335/ 218 Eles se partiron logo, | e cada ũu a buscava || quanto mais buscar podia, | mais neũu nona achava.|| [+]
1264 CSM 336/ 220 Esto foi dun cavaleiro | que de coraçon amava || a esta mui Groriosa | e que sempre a loava || quant ' el mais loar podia, | e por seu amor ar dava || a pobres e a mesqỹos, | esto de certo sabemos.|| [+]
1264 CSM 336/ 220 Este cavaleiro era | grand ' e apost ' e fremoso, || manss[o] e de bon talante, | sen orgull ' e omildoso || e mesurad ' en seus feitos; | pero tan luxurioso || era que mais non podia | seer, per quant ' aprendemos.|| [+]
1264 CSM 336/ 221 Enton diss ' o cavaleiro: | "Mia Sennor, eu sõo vosso, || e a vos per nulla guisa | mentir non devo nen posso; || mais est ' erro per natura | ben des Adan é -xe nosso, || de que non seremos sãos, | se per vos non guarecemos".|| [+]
1264 CSM 336/ 221 Enton foi -ss ' a Virgen santa; | e logo en outro dia || por poder da groriosa | bẽeita Santa Maria || o cavaleiro que ante | con gran luxuri ' ardia || tornou mais frio ca neve, | nos miragres lo leemos.|| [+]
1264 CSM 337/ 223 E este baron avia | ũu menynno fillo seu || que mui mais ca si amava; | porend ' un dia lle deu || un seu caval ' en que fosse, | polo mais apessõar.|| [+]
1264 CSM 337/ 223 Tan gran poder á a Virgen | aos da terra guardar ... || E ynd ' en aquel cavalo, | ouv ' assi de contecer || que dũa muit ' alta ponte | foi o menynno caer || e o cavalo con ele, | e ouveron de morrer.|| [+]
1264 CSM 337/ 224 Desta guisa con seu Fillo | fugiu a Jerussalem || a Virgen Santa Maria | e guariu acá mui ben || o menynn ' e o cavalo, | que se non feriron ren; || e o padr ' a boc ' aberta | fillou -sse Deus a loar.|| [+]
1264 CSM 339/ 229 Enton o maestr ' os peixes prendeu || e os dous que eran mortos comeu; || e o que ficava vivo tendeu || ant ' o altar polo todos veer || En quantas guisas os seus acorrer ...|| [+]
1264 CSM 341/ 233 Aly foi un cavaleiro | grand ' e apost ' e fremoso || e enparentado muito | e rico e poderoso; || mais casou con hũa dona, | e foi dela tan ceoso || como sse fezesse torto, | en que outras muitas jazen.|| [+]
1264 CSM 342/ 237 Poi -lo Emperador esto | soube, logo cavalgou, || e pois que viu a omagen, | tan toste a aorou || e fez -la põer na porta | per u avian d ' entrar.|| [+]
1264 CSM 343/ 239 Poi -lo capelan foi ido, | a todos quantos entravan || por vee -la lles dizia | aquelo en que pecavan; || ond ' avian gran vergonna | e poren se receavan || tanto dela, que apẽas | achavan quen y entrasse.|| [+]
1264 CSM 344/ 240 Gran cavalgada de mouros | sayu pera os crischãos || correr e fazer -lles dano, | e passou serras e chãos || e chegaron a Tudia, | todos sas lanças nas mãos, || e ben a par da eigreja | pousaron sen deteença.|| [+]
1264 CSM 344/ 240 Assi foi que essa noite | muit ' en paz aly jouveron; || e d ' outra parte crischãos | sa cavalgada fezeron, || e cabo dessa eigreja | bẽes os outros maseron, || ca daquel logar partir -sse | non ouveron atrevença.|| [+]
1264 CSM 344/ 240 E tan cerca essa noite | ũus d ' outros albergaron, || que mais cerca non podian; | e na font ' abeventaron || seus cavalos a beveren, | e tanto non braadaron || que s ' oyssen nen se vissen | nen soubessen connocença.|| [+]
1264 CSM 344/ 241 Outro dia madurgada | todos daly se partiron; || e depois que cavalgaron | e sen sospeita se viron, || muito s ' en maravillaron; | des i treguas se pediron || por averen deste feito | como fora connocença.|| [+]
1264 CSM 345/ 242 Ca os mouros espreitaron | quando el Rei ben seguro || estava deles, e toste | foron fazer outro muro || ontr ' o castel ' e a vila, | muit ' ancho e fort ' e duro; || e daly os do castelo | fillaron -s ' a conbater || Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ... || Tan feramente, en guisa | que ũu ric -ome onrrado || muito, que dentro jazia, | e Don Nun ' era chamado, || con peça de cavaleiros, | foi de tal guisa coitado, || que al Rey enviou logo | que o mandass ' acorrer.|| [+]
1264 CSM 345/ 243 Quand ' el Rey oyu aquesto, | connoceu as maestrias || con que ll ' andava, e logo | fillou sas cavalerias || que ll ' enviou en acorro, | e foron y en dous dias; || e tan toste que chegaron, | foy -os logo a veer.|| [+]
1264 CSM 352/ 258 Aquest ' a un cavaleiro | conteceu que vassal ' era || dun fi de rey, e por ele | fazia jostiça fera, || e que ũu açor mui bõo | hũa vegada lle dera || que fora dun cavaleiro | natural d ' Estremadura.|| [+]
1264 CSM 352/ 258 O cavaleiro de dar -llo | nen sol por aver vende -lo; || mais avia voontade | d ' ante seu sennor trage -lo, || porque mui mais d ' outra cousa | lle prazeria d ' ave -lo || ante que o aver outre | ou perde -lo per ventura.|| [+]
1264 CSM 352/ 258 Fremosos miragres mostra | a Madre da fremosura ... || E el con el cada dia | muit ' a ssa caça andava || e quantas aves podia | fillar, con ele fillava; || pero foron ben dous anos | que o açor non mudava, || e o cavaleiro avia | desto pesar e tristura.|| [+]
1264 CSM 352/ 259 O cavaleiro de çera | fez log ' hũa semellança || do açor e foi con ela, | avendo grand ' esperança || ena Virgen groriosa | e creendo sen dultança || que seu açor lle daria | viv ' e são sen laidura.|| [+]
1264 CSM 354/ 266 "||E quantos ali estavan | ouveron gran desconorte; || ca lle pose o cavalo | del rey o pe atan forte || sobr ' ela, e el rei disse: [+]
1264 CSM 354/ 266 Enton quantos aly eran | e viron tal maravilla || que fezo a Groriosa, | que é de Deus Madr ' e Filla, || en fazer que o cavalo, | que con seu pe tan mal trilla, || nona matasse. [+]
1264 CSM 354/ 266 Por prazer da Groriosa, | saa Madr ' , a que comendada || a ouv ' el rey, u do pee | do cavalo foi trillada.|| [+]
1264 CSM 358/ 276 "E logo amostrou -llo, | e sacárono de fondo || de terra; e pois lo viron | quadrado, ca non redondo, || cavaron, e d ' outros taes | acharon tan grand ' avondo, || per que a lavor mui toste | foi mui de longe veuda.|| [+]
1264 CSM 364/ 288 Ali jazian cavando | un dia triinta obreiros || so esquina dũa torre, | por gaannar seus dinneiros; || e a torre, que estava | posta sobre terronteiros, || leixou -sse caer sobr ' eles.| [+]
1264 CSM 366/ 292 A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ... || E ind ' a aquela caça, | levou poucos cavaleiros, || mais levou outra gran gente | e mui bõos falcõeyros || que levavam seus falcões | de garça e ar grueyros; || mais ante que se tornasse | perdeu ũu dos mellores, || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ...|| [+]
1264 CSM 369/ 302 [E] ela dizend ' aquesto, | o alcayde mui sobervio | cavalgou en seu cavalo || e deçeu -sse pera Tejo, | por dar -lle a bever no rio | e o topete lava -lo.|| [+]
1264 CSM 373-374/ 310 Muito quer Santa Maria, | a Sennor de ben conprida ... || E ouveron seu acordo | que fossen tẽer vegia || ena fremosa capela | da Virgen Santa Maria || e logo en cavalgada | movessen en outro dia, || e se gãassem, a Virgen | ouve[s] ' en de sa partida || Muito quer Santa Maria, | a Sennor de ben conprida ...|| [+]
1264 CSM 373-374/ 311 E logo dessa companna | foi a Virgen muy loada, || e des ali adeante | non fezeron cavalgada || en que non gãassen muito, | ca a Virgen corõada || lles guisou cada que foron | que fezeron bõa yda.|| [+]
1264 CSM 375/ 312 Na çibdade de Sevilla, || que é grand ' a maravilla, || mostrou a Madr ' e a Filla || de Deus que nos senpre vee, || En todo nos faz merçee ... || A Bonamic, que avia || seu caval ' e lle morria.|| [+]
1264 CSM 375/ 313 Que, se ll ' o cavalo désse || vivo, poren[de] posesse || un de cera que sevesse || ant ' ela que todos vee.|| [+]
1264 CSM 375/ 313 Este escrivan del Rey era, || que do cavalo presera || mui gran coita e soubera || que morria; e merçee || En todo nos faz merçee ...|| [+]
1264 CSM 382/ 328 E al Rey muit ' afficava | que lla désse sen tardar; || mais al Rey non lle prazia, | ca lla ya demandar || en logares que ja dera, | que non podia tomar || sen fazer tort ' e pecado.| [+]
1264 CSM 394-395-396-397-398/ 352 Enquanto os el buscava | con mui gran coita sobeja, || a ssa moller, Dona Sancha, | foi chorand ' aa ygreja || e diss ' : [+]
1264 CSM 409/ 378 Cantando e con dança ... || Outrossi cavaleiros || e as donas onrradas, || loores mui grãadas || deven per eles dadas || seer, e mercẽe[i]ros || e demais deanteiros || en fazer sinaadas || cousas e mui preçadas || por ela, que contadas || sejan, que verdadeiros || lles son e prazenteiros || ca serán perdõados || porende seus pecados, || e guardados d ' errança.|| [+]
1264 CSM 411/ 382 Mas pero de seu padre, | que Joachin chamado || foi, e sa madre Anna, | direi -vos seu estado: || quanto no mundo ouveron | partiron per recado || que de quanto avian | non lles ficava nada.|| [+]
1300 LP 014/ 252 Dũa gran vinha que ten en Valada | Álvar Rodríguiz non pod ' aver prol, | vedes por que: ca el non cura sol | de a querer per seu tempo cavar; | e a mais dela jaz por adubar, | pero que ten a mourisca podada.| [+]
1300 LP 020/ 255 Meu dano fiz por tal juiz pedir | qual mi a Reínha, madre del -Rei, deu, | un cavaleiro oficial seu, | pois me non val d ' ante tal juiz ir: | ca, se vou i e lev ' o meu vogado, | sempre me diz que está embargado | de tal guisa que me non pod ' oir.| [+]
1300 LP 021/ 256 O caparon do marvi, | que vos a testa ben cobre, | con pena veira tan nobre - | alfaiat ' ou peliteiro, | dized ' ora, cavaleiro: | qual vo -l ' apostou assi?| [+]
1300 LP 021/ 256 Tal caparon vos conven | con tal pena que tragaes; | mais [i] dos dous mesteiraes | me dized ' o que vos digo, | cavaleiro, meu amigo: | qual vo -l ' apostou tan ben?| [+]
1300 LP 034/ 263 Un cavaleiro me diss ' en baldon | que me queria põer eiceiçon, | mui agravada, come ome cruu.| [+]
1300 LP 002/ 371 Os cavaleiros e cidadãos | que d ' este rei aviam dinheiros | e outrossi donas e scudeiros | matar se deviam com sas mãos, | por que perderom a tam bõo senhor, | de que posso eu bem dizer sem pavor | que nom ficou d ' al nos cristãos.| [+]
1300 LP 001/ 428 Come asno no mercado | se vendeu un cavaleiro | de Sanhoan ' a janeiro, | três vezes -este provado; | pero se oj ' este dia | lh ' outren der maior contia, | ficará con el de grado.| [+]
1300 LP 007/ 431 Vosso pai na rua, | ant ' a porta sua: | vede -lo cós, ai, cavaleiro!| [+]
1300 LP 007/ 431 Ant ' a sa pousada, | en saia ' pertada: | vede -lo cós, ai, cavaleiro!| [+]
1300 LP 007/ 431 En meio da praça, | en saia de baraça: | vede -lo cós, ai, cavaleiro! [+]
1300 LP 011/ 761 Um cavaleyro avya | ũa tenda muy fremosa | que, cada que n ' ela s ' ia, | a[s]saz lh ' era saborosa.| [+]
1355 CGC 40/ 295 Mando desi o meu ardimento | todo a Rui Lopez, aquel de Aguilar, | que o non posan ja más enbargar | nunca depois de meu finamento; | e meu cavalgar mando çertamente | a Diego Florez, otro meu parente; | en esto non aja otro mudamento. | [+]
1400 CGC 58/ 387 Digo de dous cavaleiros | feitos en ũa batalha, | ante dos golpes primeiros | un de o seer se trabalha, | o outro a a derradeira | da vitoria presente; | ¿qual sera nesta maneira | feito mas onradamente, | anbos d ' esforço valente?| [+]
1400 CGC Ap. 10/ 436 Cavallero, mi ventura | M ' ha en este trago echado, | donde bivo con tristura | como hombre desesperado. | [+]
1412 CGC 59/ 391 Desejando conprazeiros, | ca desejo - lo sin falha, | digo destos escudeiros | que vosa quistion entalha: | qu ' el que orden cavaleira | reçibe, desque vençente, | onora mais su vandeira, | pois primeiro mereçente | se fezo que reçebente. | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL