1220 |
LP 001/ 117 |
E vos non mi -a viltedes!" | "Cavaleiro, ja aviltar | nunca m ' [a] oĩredes, | mais leixemos ja ela estar | ed esso que dizedes. | .......................... | ..........................| |
[+] |
1220 |
LP 001/ 118 |
Fazede como sabor ei, | e dade mal, e ir -m ' -ei, | e non me detenhades!" | "Cavaleiro, non [o] darei; | pero, se vus queixades, | mui ben vus conselharei: | "Ide -vus, que tardades. |
[+] |
1220 |
LP 012/ 318 |
Madre, passou per aqui un cavaleiro | e leixou -me namorad ' e com marteiro: | ai, madre, os seus amores ei; | se me los ei, | ca mi -os busquei, | outros me lhe dei; | ai, madre, os seus amores ei.| |
[+] |
1220 |
LP 032/ 328 |
Vistes o cavaleiro que dizia | que Joan Moniz era? |
[+] |
1220 |
LP 003/ 841 |
De Pero Bõo and ' ora espantado, | de como era valent ' e ligeiro | e vivedoire asaz e arrizado; | e disse -mh ' agora hun cavaleiro | que o leixara eire, ao serão, | seer ant ' a sa porta guarid ' e são, | e, ante luz, acharon -no peideiro.| |
[+] |
1221 |
LP 001/ 108 |
Non casará con ele nen polos seus dinheiros; | e esto saben donas e saben cavaleiros, | ca dos escarmentados se fazen mais ardeiros.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 78 |
Foi Don Fagundo un dia convidar | dous cavaleiros pera seu jantar, | e foi con eles sa vaca encetar; | e a vaca morreu -xe logu ' enton, | e Don Fagundo quer -s ' ora matar, | por que matou sa vaca o cajon.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 87 |
Deu ora el -Rei seus dinheiros | a Belpelho, que mostrasse | en alardo cavaleiros | e por ricomen ficasse; | e pareceo o Sampalo | con sa sela de badana: | qual ricomen tal vassalo, | qual concelho, tal campana! |
[+] |
1240 |
LP 001/ 131 |
O que ofereceu Sintra fez come bon cavaleiro, | e disso -lh ' i o legado log ' un vesso do Salteiro: | - |
[+] |
1240 |
LP 001/ 139 |
Vi -a cavalgar con un seu scudeiro, | e non ia milhor un cavaleiro.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 143 |
Direi -vos eu dun ricomen | de com ' aprendi que come: | mandou cozer o vil omen | meio rabo de carneiro, | assi como cavaleiro;| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 144 |
Domingas Eanes ouve sa baralha | con ũu genet ' , e foi mal ferida; | empero foi ela i tan ardida, | que ouve depois a vencer, sen falha, | e, de pran, venceu bõo cavaleiro; | mais empero é -x ' el tan braceiro, | que ouv ' end ' ela de ficar colpada.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 144 |
O colbe colheu -[a] per ũa malha | da loriga, que era desvencida; | e pesa -m ' ende, por que essa ida, | de prez que ouve mais, se Deus me valha, | venceu ela; mais [log ' ] o cavaleiro | per sas armas o fez: com ' er ' arteiro, | já sempr ' end ' ela seerá esmalhada.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 146 |
E pois que sodes aposto e fremoso cavaleiro, | g[u]ardade -vos de seerdes escatimoso ponteiro, | ca dizen que baralhastes con [Don] Joan Coelheiro.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 152 |
Nen de lançar a tavolado | pagado | non sõo, se Deus m ' ampar, | aqui, nen de bafordar; | e andar de noute armado, | sen grado | o faço, e a roldar; | ca mais me pago do mar | que de seer cavaleiro; | ca eu foi já marinheiro | e quero -m ' ôi -mais guardar | do alacran, e tornar | ao que me foi primeiro.| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 154 |
O que da guerra levou cavaleiros | e a sa terra foi guardar dinheiros, | non ven al maio.| |
[+] |
1240 |
LP 030/ 155 |
O que levou os dinheiros | e non troux ' os cavaleiros, | é por non ir nos primeiros | que faroneja?| |
[+] |
1240 |
LP 033/ 191 |
Disse -m ' oj ' un cavaleiro | que jazia feramente | un seu amigo doente | e buscava -lhi lorbaga; | e dixi -lh ' eu: |
[+] |
1240 |
LP 010/ 350 |
Non troux ' estes cavaleiros aqui | este ricome nunca na guerra, | que ora trage; son doutra terra, | ca já eu [en eles] mentes meti; | nen seus sinaes nonos conhosco, | ca lhis dissera: - |
[+] |
1240 |
LP 012/ 351 |
A concelhos e a cavaleiros | mandan comer vacas e carneiros, | mais non cômian galinhas na guerra; | ca diz que dizen os agüireiros | que será perdimento da terra.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 353 |
Quen nunca trouxe ' scudeiro | nen comprou armas d ' armeiro, | quitan come cavaleiro | del -Rei ou de Don Fernando?| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 467 |
Un cavaleiro á ' qui tal entendença | qual vos eu agora quero contar: | faz, u dev ' a fazer prazer, pesar, | e sa mesura toda é en tença; | e o que lhi preguntan, respond ' al; | e o seu ben fazer é fazer mal; | e todo seu saber é sen sabença.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 557 |
O que veer quiser, ai, cavaleiro, | Maria Pérez, leve algun dinheiro; | senon, non poderá i adubar prol.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 599 |
Sey eu hun tal cavaleiro | que lhi talhou en ianeyro | hun brial a mha senhor bela; | e ao Zevron renge -lh ' a sela.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 625 |
E sse el -rey fos[s]e ben consselhado, | Maestr ' Acenço, d ' aquestes dinheiros | que lh ' o demo leva nos cavaleiros, | parti -los -hya vosco, per meu grado; | ca non foy tal, que a Roda entrasse, | que cavaleiro da vila matasse | se non vós, que hyades desarmado.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 641 |
Cavaleiro, con vossos cantares | mal avilastes os trobadores; | e, pois assi per vós son vençudos, | busquen per al servir sas senhores; | ca vos vej ' eu mais das gentes gaar | de vosso bando, por vosso trobar, | ca non eles, que son trobadores.| |
[+] |
1240 |
LP 027/ 652 |
Ouv ' Albardan caval ' e seendeiro | e cuidava cavaleiro seer; | quand ' eu soub ' estas novas primeiro, | maravilhei -m ' e nono quis creer; | fiz dereito, ca [eu] non vi fazer, | des que naci, d ' albardan cavaleiro. |
[+] |
1240 |
LP 045/ 661 |
Un cavaleiro se comprou, | pera quitar -se de Jaén, | u jazia pres ' , e custou | pouco; pero non mercou ben, | ante tenho que mercou mal, | ca deu por si mais ca non val; | e tenho que fez i mal sen.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 670 |
Quiso -m ' oj ' un cavaleiro dizer, | amigas, ca me queria gram ben, | e defendi -lho eu, e ũa ren | sei, per quant ' eu i d ' el pud ' aprender, | tornou mui trist ' e eu ben lh ' entendi | que lhi pesou por que lho defendi.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 686 |
[e] gran dereit ' é, ca el nunca erra: | dá -lhis mentiras, en paz e en guerra, | a seus cavaleiros, por sa soldada. |
[+] |
1240 |
LP 015/ 772 |
Eu ben me cuidava que er ' avoleza | do cavaleiro mancebo seer | escasso muit ' e de guardar aver; | mais vej ' ora que val muit ' escasseza, | ca un cavaleiro sei eu vilan | e torp ' e brav[o] e mal barragan, | pero tod ' esto lh ' encobr ' escasseza. |
[+] |
1240 |
LP 023/ 776 |
E ben creede que est ' apartado | pera ela, que folia non quer, | ca non veerá i mais nulh ' omen nado, | de mil cavaleiros, se non quiser; | e, pois se quer de folia leixar, | de pran Deus lhi monstrou aquel logar: | i pode ben remiir seu pecado.| |
[+] |
1240 |
LP 027/ 778 |
Se Don Martinh ' é morto, sen prez e sen bondade, | ôi -mais, maos costumes, outro senhor catade; | mais nono acharedes de Roma atá cidade; | se tal senhor queredes, alhu -lo demandade; | pero un cavaleiro sei eu, par caridade, | que vos ajudari ' a tolher d ' el soidade; | mais [queredes] que vos diga ende ben verdade?: | non é rei nen conde, mais é -x ' outra podestade, | que non direi, que direi, que non direi... |
[+] |
1240 |
LP 013/ 925 |
O Demo m ' ouvera oj ' a levar | a ũa porta dun cavaleiro, | por saber novas; e o porteiro | foi -lhi dizer que querria jantar; | e el[e] tornou logo sa via | con dous cães grandes que tragia, | que, na porta, m ' ouveran de matar.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 960 |
Don Vaasco, dizer -vos quer ' eu al | daqueste preito, que eu aprendi: | oí dizer que trajeitou assi | ja ũa vez un rei en Portugal: | ouve un dia de trajeitar sabor | e, por se meter por mais sabedor, | fez [Foan] cavaleiro do Espital. |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 146 |
Depos aquest ' un seu conpanneiro || San Basilio logo chamou, || e catar foi logo de primeiro || u as sas armas ante leixou || de San Mercurio, o cavaleiro || de Jeso -Crist ' , e nonas achou; || e teve que era verdadeyro || seu sonn ' , e deu a Deus en loor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 147 |
Todo -los Santos que son no ceo | de servir muito an gran sabor ... || E contou -lles a mui gran ferida || que ll ' un cavaleiro branco deu, || per que a ' lma tan toste partida || lle foi do corp ' . |
[+] |
1264 |
CSM 16/ 149 |
Este namorado foi cavaleiro de gran || prez d ' armas, e mui fremos ' e apost ' e mui fran; || mas tal amor ouv ' a hũa dona, que de pran || cuidou a morrer por ela ou sandeu tornar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 16/ 150 |
O sant ' abade, que o cavaleiro sandeu || vyu con amores, atan toste ss ' apercebeu || que pelo dem ' era; e poren se trameteu || de buscar carreira pera o ende tirar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 16/ 150 |
O cavaleiro fez todo quanto ll ' el mandou || e tod ' ess ' ano sas Aves -Marias rezou, || senon poucos dias que na cima en leixou || con coita das gentes que yan con el falar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 16/ 150 |
Mas o cavaleiro tant ' avia gran sabor || de comprir o ano, cuidand ' aver sa sennor, || que en un ' ermida da Madre do Salvador || foi conprir aquelo que fora ant ' obridar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 16/ 151 |
O cavaleiro disse: |
[+] |
1264 |
CSM 16/ 151 |
Poi -la Groriosa o cavaleiro por seu || fillou, des ali rezou el, e non lle foi greu, || quanto lle mandara ela; e, com ' oý eu, || na cima do ano foy -o consigo levar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 22/ 164 |
En Armenteira foi un lavrador, || que un cavaleiro, por desamor || mui grande que avi ' a seu sennor, || foi polo matar, per nome Mateus.|| |
[+] |
1264 |
CSM 38/ 213 |
O Conde, quand ' est ' oyu, con armados || cavaleiros vẽo e ant ' a eigreja decer || foi; e un daqueles mais arrufados || diss ' assi: |
[+] |
1264 |
CSM 45/ 230 |
E desta guisa avẽo | pouc ' á a un cavaleiro || fidalg ' e rico sobejo, | mas era brav ' e terreiro, || sobervios ' e mal creente, | que sol por Deus un dĩeiro || non dava, nen polos Santos, | esto sabed ' en verdade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 45/ 233 |
Os angeos depos esto | aquelo alma fillaron, || e cantando "Surgat Deus" | eno corpo a tornaron || daquel cavaleiro morto, | e vivo o levantaron; || e fezo seu mõesteiro, | u viveu en castidade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Monsarraz éste chamado | o logar u é a fonte || saborosa, grand ' e crara, | que naç ' encima dun monte || que era dun cavaleiro; | e d ' outra parte de fronte || avia un mõesteiro | de monges religiosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Mas en aquel mõesteiro | ponto d ' agua non avia || se non quant ' o cavaleiro | da fonte lles dar queria, || por que os monges lle davan | sa renta de abadia; || e quando lla non conprian, | eran dela perdidosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 240 |
Pois que viu o cavaleiro | que ssa font ' assi perdera || por prazer da Groriosa, | que lla aposto tollera, || deu a erdad ' u estava | a fonte ond ' el vendera || a agu ' àquele convento, | onde pois foron viçosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 57/ 263 |
U seyam comendo || cabo daquela fonte, || a eles muy correndo || sayu ben desse monte || Reimund ' , un cavaleiro || roubador e guerreiro, || que de quanto tragian || non lles leyxou dinneiro || que non roubasse || e non fillasse || con sa compannia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 58/ 266 |
Mas lo demo, que dest ' ouve pesar, || andou tanto pola fazer errar || que a troux ' a que ss ' ouve de pagar || dun cavaleiro; e pos preit ' atal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 278 |
Dest ' un miragre vos quero contar || que Santa Maria fez, se Deus m ' anpar, || por hun cavaleiro a que foi guardar || de mui gran vergon[n]a que cuidou prender.|| |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 278 |
Este cavaleiro, per quant ' aprendi, || franqu ' a ardid ' era, que bẽes ali || u ele morava nen redor dessi || d ' armas non podian outro tal saber.|| |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 279 |
Mais o cavaleiro de que vos faley || tanto fez y d ' armas, per quant ' end ' eu sei, || que non ouv ' y lide nen mui bon torney || u se non fezesse por bõo tẽer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 280 |
E tanto fezestes por gãardes prez, || que ja cavaleiro nunca tanto fez || nen soffreu en armas com ' aquesta vez || soffrer fostes vos polos mouros vençer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 283 |
Foi -ss ' o cavaleiro logo dali. |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 283 |
Tant ' andou daquela vez || que un cavaleiro fezo dela namorar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 284 |
Disse o cavaleiro: |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 285 |
O cavaleiro disse: |
[+] |
1264 |
CSM 84/ 343 |
Esto foi dum cavaleiro | que casad ' era mui ben || con dona menĩa, bela, | que amou mais d ' outra ren, || e ela a el amava | que xe perdia o sen; || e do mal que dest ' avẽo | vos contarei a razon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 84/ 344 |
Diss ' enton o cavaleiro: | "Ay Deus, que maa vijon! |
[+] |
1264 |
CSM 84/ 345 |
El assi muito chorando, | a Virgen ll ' apareçeu || e diss ' ao cavaleiro: | "O meu Fillo reçebeu || o rogo que me feziste e a ta moller viveu || pola ta firme creença | e por ta gran devoçon. |
[+] |
1264 |
CSM 94/ 368 |
De vergonna nos guardar ... || Mai -lo demo, que prazer || non ouv ' en, fez -lle querer || tal ben a un cavaleiro, || que lle non dava lezer, || tra en que a foi fazer || que sayu do mõesteiro; || mais ant ' ela foi leixar || chaves, que tragia || na cinta, ant ' o altar || da en que criya.|| |
[+] |
1264 |
CSM 94/ 370 |
Mais pois que ss ' ar[r]epentiu || a monja e se partiu || do cavaleiro mui cedo, || nunca comeu nen dormyu, || tro o mõesteiro viu.|| |
[+] |
1264 |
CSM 121/ 444 |
E de tal razon com ' esta | en Proença hũa vez || amostrou mui gran miragre | a Sennor de todo prez || contra un seu cavaleiro | que tal promessa lle fez || que lle guerlanda faria | de rosas toda, non d ' al.|| |
[+] |
1264 |
CSM 121/ 445 |
Foron -s ' eles; e daquesto | o cavaleiro non vyu || nulla ren, nen sol a dona | nen da guerlanda sentiu || que en sa mão tevesse; | mais pela terra oyu || todo quanto ll ' escontaron | da Sennor que pod ' e val.|| |
[+] |
1264 |
CSM 137/ 491 |
E dest ' un mui gran miragre direi que avẽo || a un cavaleiro que era seu, non allẽo, || desta Sennor groriosa; mas tant ' era chẽo || de luxuria, que passava razon e maneira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 144/ 506 |
Con razon é d ' averen gran pavor ... || Ond ' un cavaleiro ben d ' i casou || da vila, e touros trager mandou || per sas vodas; e un apartou || deles, chus bravo, que mandou correr || Con razon é d ' averen gran pavor ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 152/ 526 |
E dest ' un mui miragre | mostrou por un cavaleiro || que apost ' e fremos ' era | e ardid ' e bon guerreiro; || mas era luxurioso | e soberv ' e torticeiro, || e chẽo d ' outros pecados | muitos, grandes e mẽores, || Tantas nos mostra a Virgen | de mercees e d ' amores ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 155/ 532 |
En terra d ' Aleyxandria | ouve un mui malfeitor || cavaleiro, mui sobejo | e mui brav ' e roubador; || mais pois vẽo a vellece, | sentiu -sse por pecador || e foi a un ome santo | seus pecados confessar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 158/ 539 |
E de tal razon vos quero | contar un mui gran miragre, | que fez por un cavaleiro || bõo d ' armas e de mannas | e en servir un ric -ome | cug ' era, mui verdadeiro; || e foi pres ' en seu serviço, | e en carcer tẽevrosa || o meteron e en ferros, | como gente cobiiçosa, || De mu[i]tas guisas los presos | solta a mui groriosa ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 158/ 539 |
"||De muitas guisas los presos | solta a mui groriosa ... || E el moveu atan toste | e foi -sse quanto ss ' ir pude | como ll ' a Santa Reynna || mandara; mas do castelo | foron pos el cavaleiros.| |
[+] |
1264 |
CSM 165/ 553 |
"||Niun poder deste mundo | de gente nada non val ... || O mouro, con mui gran medo, | lle respos esta razon: || "Sennor, quanto vos eu dixe | verdad ' [éste] e al non; || mas tod ' estes cavaleiros, | vedes que dos Ceos son, || ca chus brancos son e craros | que é neve nen cristal".|| |
[+] |
1264 |
CSM 174/ 571 |
Onde a un cavaleiro | avẽo que muit ' amava || Santa Maria e sempre | a ela s ' acomendava; || mais foi assi que un dia | con outro dados jogava, || e porque perdeu a eles, | descreeu mui feramente.|| |
[+] |
1264 |
CSM 181/ 588 |
Avia de quen lla désse; | ca assi com ' el cercado || jazia dentr ' en Marrocos, | ca o outro ja passado || era per un grande rio | que Morabe é chamado || con muitos de cavaleiros | e mui gran ge[n]te miuda.|| |
[+] |
1264 |
CSM 194/ 623 |
Dest ' avẽo un miragre | en terra de Catalonna || dun jograr que ben cantava | e apost ' e sen vergonna; || e andando pelas cortes, | fazendo ben ssa besonna, || a casa dun cavaleiro | foi pousar cobiiçoso, || [C]omo o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 194/ 623 |
E o jograr espediu -sse | mannãa do cavaleiro; || e des que foi no camỹo | e o viron yr senlleiro, || aqueles dous o prenderon | en un logar mui fragoso, || Como o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ... || E logo daquel camynno | mui longe o alongaron, || e do que sigo tragia | nulla ren non lle leixaron; || des que i que o degolassen | ontre ssi o acordaron, || mais nono sofreu a Virgen | nen seu Fillo grorioso.|| |
[+] |
1264 |
CSM 195/ 625 |
Dun bon cavaleiro || d ' armas, que senlleiro || con seu escudeiro || a un tornei ya || e viu mui fremosa || menỹa en un terreiro || e muit ' amorosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 205/ 651 |
[Q]ue traguia gran conpanna | de mui bõos cavaleiros, || ardidos e arrizados, | e demais bõos guerreiros || e almogavares muitos, | pẽoes e baesteiros, || per que o castelo todo | muit ' agỹa foi entrado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 207/ 656 |
Desto vos direi miragre, | ond ' averedes sabor, || que mostrou Santa Maria, | con merce ' e con amor || a un mui bon cavaleiro | e seu quito servidor, || que ena servir metia | seu coraçon e seu sen.|| |
[+] |
1264 |
CSM 207/ 656 |
El avia un seu fillo | que sabia mais amar || ca ssi, e un cavaleiro | matou -llo. |
[+] |
1264 |
CSM 216/ 677 |
Ela dun bon cavaleiro | muy rico era moller, || que perdera quant ' avia | e era -lle mester || de o cobrar, e queria | cobra -lo ja como quer; || e polo cobrar vassalo | se foi do demo tornar, || O que en Santa Maria | de coraçon confiar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 216/ 677 |
O diabo, pois menage | do cavaleiro fillou || que ssa moller ll ' adussesse, | mui grand ' algo ll ' amostrou.|| |
[+] |
1264 |
CSM 216/ 677 |
Poren como lla levasse | o cavaleiro cuidou, || e disso -l ' : |
[+] |
1264 |
CSM 216/ 678 |
"||O que en Santa Maria | de coraçon confiar ... || [O] cavaleiro da Virgen | muit ' alegre s ' espediu || e foi -ss ' u ssa moller era | e contou -lle quanto viu, || e do dem ' e de seus dões, | de tod ' ali sse partiu; || e dessa or ' adeante | Deus grand ' algo lles foi dar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 217/ 680 |
Aqueste dez cavaleiros | tragia e quis entrar || ant ' eles ena eigreja; | mas porque mãefestar || non sse fora dos pecados, | sol nono pod ' acabar, || ant ' ouv ' a ficar de fora | com ' ome mui peccador.|| |
[+] |
1264 |
CSM 232/ 715 |
En Trevyn[n] ' un cavaleiro foi que era caçador, || e perdeu, andand ' a caça | hũa vez, un seu açor || que era fremos ' e bõo, | demais era sabedor || de fillar ben toda ave | que açor dev ' a prender.|| |
[+] |
1264 |
CSM 233/ 717 |
Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados, || son con Deus e con ssa Madr ' e | senpre fazen seus mandados || Desto direi un miragre | que mostrou Santa Maria || por un mui bon cavaleiro, | que en ela ben creya || e a que seus ẽemigos | quiseron matar un dia, || se ll ' ela ' nton non valesse, | que val sempr ' aos coitados.|| |
[+] |
1264 |
CSM 233/ 718 |
Enquant ' el esto dizia, | os cavaleiros mui toste || chegaron polo mataren; | mas viron estar grand ' oste || ant ' a porta da eigreja, | que era en un recoste, || e tod ' aquel logar chẽo | era d ' omees armados || Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 234/ 719 |
Este moço de Saldanna | era, per com ' apres ' ey, || natural, e Don Rodrigo | o criou, per quant ' eu sei, || que tiin ' aquela terra, | ca ric -om ' era del Rey, || e que con seus cavaleiros | lle avia de servir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 237/ 730 |
E ves, un cavaleiro ven | per aquel[e] recoste, || que teu mandado levará | a Santaren mui toste; || e do concello sayrá | contra ti mui grand ' oste, || e muy longe este feyto teu | se[e]rá retraudo. |
[+] |
1264 |
CSM 237/ 730 |
"||Se ben ena a Virgen fiar ... || "Cavaleiro", disse -l ' enton, | "e porqué vos sinades?|| |
[+] |
1264 |
CSM 243/ 747 |
Des i foron | a Vila -Sirgu ' e loores || deron a Santa -Maria, | que é Sennor das sennores, || que senpre nas grandes coitas | acorr ' aos peccadores; || e pois est ' al Rey contaron | ante muitos cavaleiros.|| |
[+] |
1264 |
CSM 245/ 750 |
Entre Doir ' e Mynn ' avia, | no reyno de Portugal, || tal tempo foi, roubadores | que fazian muito mal, || escudeyros e pẽoes, | cavaleiros outro tal; || aquel que mẽos roubava, | entr ' eles era peor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 264/ 43 |
Esta põer mandara | na riba, mantẽente, || do mar un cavaleiro que era mui creente || na Virgen groriosa, porque viu que a gente || cuitada e seu preito todo pera mal ya.|| |
[+] |
1264 |
CSM 281/ 84 |
"||Diss ' entón o cavaleiro: | "Este poder nono ás || que me faças que a negue, | nen tanto non me darás || que negue tan bõa dona; | ante m ' iria matar".|| |
[+] |
1264 |
CSM 281/ 84 |
A magestade de Santa | Maria viu u ficou || de fora o cavaleiro, | e a ssa mão levou || contra el e sinal fizo | que entrass ' ; e espantou -s ' || a gente por neun ome | a magestade chamar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 281/ 84 |
"||E fezo catar de fora | quaes estavan alá, || e viron o cavaleiro | soo senlleiro estar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 282/ 86 |
E daquest ' un seu miragre | mui fremoso contarey || que mostrou grand ' en Segovi ' a, | com ' eu en verdad ' achey, || un fillo de Diag ' Sanchez, | [un] cavaleiro que sey || que na cidade morava | e era en natural.|| |
[+] |
1264 |
CSM 304/ 139 |
Ca o provan ameude | cavaleiros, lavradores, || clerigos, monges e frades | descalços, preegadores; || ca pero y acenderon | outros oyos ardedores, || atan toste se matavan , | que sol non deitavan lume.|| |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 159 |
Esto foi dun cavaleiro | que apost ' e fremos ' era || e grand ' e muit ' arrizado, | e a maravilla fera || amava Santa Maria, | e por seu amor fezera || fazer hũa ssa omagen | de mui nobr ' entalladura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 160 |
Des que tod ' esto foi feito, | o cavaleiro fillou -a || e a ũu bon mõesteiro | que avia y levou -a, || a que a el prometera, | e tan tost ' apresentou -a, || porque aly escollera | pera a sa sopoltura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 161 |
Onde con nojo da casa | que ouve, o cavaleiro || tornou -sse log ' aa outra | u jouvera de primeiro; || mais pero seer non soube | tan sabedor nen arteiro || que sol podesse con ela | aver prazer nen folgura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 161 |
Enton aquel cavaleiro | entendeu que errara || en querer con sa amiga | jazer u fazer mandara || omagen da Virgen santa, | e que a ela pesara || daquel feito; e porende | caeu en mui gran tristura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 314/ 166 |
Quen souber Santa Maria | loar, será de bon sen. || Pois est ' acordad ' ouveron, | penssaron logo de ss ' ir, || e o cavaleiro foi -sse | deante e fez ferir || ssa tenda cabo da fonte, | e des y mandou vĩir || sa moller que y folgasse; | mais a que o mundo ten || Quen souber Santa Maria | loar, será de bon sen.|| |
[+] |
1264 |
CSM 314/ 167 |
E o cavaleiro | disse come en desden:|| |
[+] |
1264 |
CSM 314/ 167 |
Enquant ' el foi pola dona, | o cavaleiro perdeu || o lume d ' ambo -los ollos, | e en terra sse tendeu || volcando -ss ' e braadando | come se fosse sandeu, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 314/ 168 |
Pois est ' a don ' ouve dito, | o cavaleiro cobrou || logo o lume dos ollos | e diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 314/ 168 |
Quantos derredor estavan | e viron como a luz || cobrou aquel cavaleiro | pola Virgen que aduz || sempr ' a nos ben e saude, | que guaanna do que na cruz || viu estar, todos disseron: | "Bẽeita sejas, amen".|| |
[+] |
1264 |
CSM 336/ 220 |
Esto foi dun cavaleiro | que de coraçon amava || a esta mui Groriosa | e que sempre a loava || quant ' el mais loar podia, | e por seu amor ar dava || a pobres e a mesqỹos, | esto de certo sabemos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 336/ 220 |
Este cavaleiro era | grand ' e apost ' e fremoso, || manss[o] e de bon talante, | sen orgull ' e omildoso || e mesurad ' en seus feitos; | pero tan luxurioso || era que mais non podia | seer, per quant ' aprendemos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 336/ 221 |
Enton diss ' o cavaleiro: | "Mia Sennor, eu sõo vosso, || e a vos per nulla guisa | mentir non devo nen posso; || mais est ' erro per natura | ben des Adan é -xe nosso, || de que non seremos sãos, | se per vos non guarecemos".|| |
[+] |
1264 |
CSM 336/ 221 |
Enton foi -ss ' a Virgen santa; | e logo en outro dia || por poder da groriosa | bẽeita Santa Maria || o cavaleiro que ante | con gran luxuri ' ardia || tornou mais frio ca neve, | nos miragres lo leemos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 341/ 233 |
Aly foi un cavaleiro | grand ' e apost ' e fremoso || e enparentado muito | e rico e poderoso; || mais casou con hũa dona, | e foi dela tan ceoso || como sse fezesse torto, | en que outras muitas jazen.|| |
[+] |
1264 |
CSM 345/ 242 |
Ca os mouros espreitaron | quando el Rei ben seguro || estava deles, e toste | foron fazer outro muro || ontr ' o castel ' e a vila, | muit ' ancho e fort ' e duro; || e daly os do castelo | fillaron -s ' a conbater || Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ... || Tan feramente, en guisa | que ũu ric -ome onrrado || muito, que dentro jazia, | e Don Nun ' era chamado, || con peça de cavaleiros, | foi de tal guisa coitado, || que al Rey enviou logo | que o mandass ' acorrer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 352/ 258 |
Aquest ' a un cavaleiro | conteceu que vassal ' era || dun fi de rey, e por ele | fazia jostiça fera, || e que ũu açor mui bõo | hũa vegada lle dera || que fora dun cavaleiro | natural d ' Estremadura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 352/ 258 |
O cavaleiro de dar -llo | nen sol por aver vende -lo; || mais avia voontade | d ' ante seu sennor trage -lo, || porque mui mais d ' outra cousa | lle prazeria d ' ave -lo || ante que o aver outre | ou perde -lo per ventura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 352/ 258 |
Fremosos miragres mostra | a Madre da fremosura ... || E el con el cada dia | muit ' a ssa caça andava || e quantas aves podia | fillar, con ele fillava; || pero foron ben dous anos | que o açor non mudava, || e o cavaleiro avia | desto pesar e tristura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 352/ 259 |
O cavaleiro de çera | fez log ' hũa semellança || do açor e foi con ela, | avendo grand ' esperança || ena Virgen groriosa | e creendo sen dultança || que seu açor lle daria | viv ' e são sen laidura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 366/ 292 |
A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ... || E ind ' a aquela caça, | levou poucos cavaleiros, || mais levou outra gran gente | e mui bõos falcõeyros || que levavam seus falcões | de garça e ar grueyros; || mais ante que se tornasse | perdeu ũu dos mellores, || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 409/ 378 |
Cantando e con dança ... || Outrossi cavaleiros || e as donas onrradas, || loores mui grãadas || deven per eles dadas || seer, e mercẽe[i]ros || e demais deanteiros || en fazer sinaadas || cousas e mui preçadas || por ela, que contadas || sejan, que verdadeiros || lles son e prazenteiros || ca serán perdõados || porende seus pecados, || e guardados d ' errança.|| |
[+] |
1300 |
LP 020/ 255 |
Meu dano fiz por tal juiz pedir | qual mi a Reínha, madre del -Rei, deu, | un cavaleiro oficial seu, | pois me non val d ' ante tal juiz ir: | ca, se vou i e lev ' o meu vogado, | sempre me diz que está embargado | de tal guisa que me non pod ' oir.| |
[+] |
1300 |
LP 021/ 256 |
O caparon do marvi, | que vos a testa ben cobre, | con pena veira tan nobre - | alfaiat ' ou peliteiro, | dized ' ora, cavaleiro: | qual vo -l ' apostou assi?| |
[+] |
1300 |
LP 021/ 256 |
Tal caparon vos conven | con tal pena que tragaes; | mais [i] dos dous mesteiraes | me dized ' o que vos digo, | cavaleiro, meu amigo: | qual vo -l ' apostou tan ben?| |
[+] |
1300 |
LP 034/ 263 |
Un cavaleiro me diss ' en baldon | que me queria põer eiceiçon, | mui agravada, come ome cruu.| |
[+] |
1300 |
LP 002/ 371 |
Os cavaleiros e cidadãos | que d ' este rei aviam dinheiros | e outrossi donas e scudeiros | matar se deviam com sas mãos, | por que perderom a tam bõo senhor, | de que posso eu bem dizer sem pavor | que nom ficou d ' al nos cristãos.| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 428 |
Come asno no mercado | se vendeu un cavaleiro | de Sanhoan ' a janeiro, | três vezes -este provado; | pero se oj ' este dia | lh ' outren der maior contia, | ficará con el de grado.| |
[+] |
1300 |
LP 007/ 431 |
Vosso pai na rua, | ant ' a porta sua: | vede -lo cós, ai, cavaleiro!| |
[+] |
1300 |
LP 007/ 431 |
Ant ' a sa pousada, | en saia ' pertada: | vede -lo cós, ai, cavaleiro!| |
[+] |
1300 |
LP 007/ 431 |
En meio da praça, | en saia de baraça: | vede -lo cós, ai, cavaleiro! |
[+] |
1400 |
CGC 58/ 387 |
Digo de dous cavaleiros | feitos en ũa batalha, | ante dos golpes primeiros | un de o seer se trabalha, | o outro a a derradeira | da vitoria presente; | ¿qual sera nesta maneira | feito mas onradamente, | anbos d ' esforço valente?| |
[+] |