| 1199 | DPRV 001/ 140 | Eras can vei verdeiar | pratz e vergiers e boscatges, | vuelh un descort comensar | d ' amor, per qu ' ieu vauc aratges: | qu ' una dona·m sol amar, | mas camjatz l ' es sos coratges, | per qu ' ieu fauc desacordar | los motz e·ls sos e·ls lengatges | Io son quel que ben non aggio, | ni encora non l ' av(e)rò | per aprilo ne per maggio, | si per madonna non l ' ho; | certo qu ' en nisun lenguaggio | sa gran beltà dir non so: | chu fresqu ' es que flor de glaggio, | e ja no me ' n partirò. | Belle douce dame chiere, | a vos me doin e m ' otroi: | je n ' aurai mes joy ' entiere | si je n ' ai vos e vos moi; | molt estes male guerriere | si je muer per bone foi | e ja per nulle maniere | no·m partrai de vostre loi. | Dauna, io mi rent a bos, | coar ets ' ra mes bon ' e bera | co anc hos, e gualhard ' e pros, | ab que no·m hossetz tan hera: | mout auetz beras haissos | ab color hresqu ' e nauera; | boste soy, e si·bs agos | no·m destrengora hiuera. | Mas tan temo vostro preito, | todo·n son escarmentado: | per vos ei pen ' e maltreito | en meo corpo lazerado; | la noit quan jaç ' en meu leito | so[n] mochas vezes penado, | e car nonca m ' ei profeito | falid ' ei, e[n] meu cuidado.| | [+] |
| 1240 | LP 007/ 142 | Com ' eu en dia de Páscoa queria ben comer, | assi queria bõo son [e] ligeiro de dizer | pera meestre Joan.| | [+] |
| 1264 | CSM 4/ 111 | Poren vos quero contar || o que ll ' avẽo un dia || de Pascoa, que foi entrar || na eygreja, u viia || o abad ' ant ' o altar, || e aos moços dand ' ya || ostias de comungar || e vỹ ' en un calez bel.|| | [+] |
| 1264 | CSM 115/ 425 | Con seu ben ... || "Demais, festa será cras || dessa Pascoa santa; || porend ' en ti Sathanas || non aja força tanta || que o que prometud ' ás || brites, ca quen quebranta || ou ss ' encanta || a britar sa promessa, || log ' en essa || ora de Deus desvia".|| | [+] |
| 1264 | CSM 115/ 431 | De Pascoa no mes d ' abril || a missa começaron; || mai -lo demo mui sotil || el e os seus andaron || tant ' a redor do covil, || que o moço fillaron || e levaron || da missa na segreda, || que mui queda || o hermitan dizia.|| | [+] |
| 1264 | CSM 208/ 657 | Onde foi en hũa Pascoa | que un deles comungou || e fillou o Corpus Cristi, | mais per ren nono passou, || e tod ' enteiro com ' era | ena boca o levou; || e esto fez mui coberto, | que lle non fosse sabudo.|| | [+] |