1220 |
LP 004/ 511 |
Assi me coitou voss ' amor | que me fez tod ' escaecer: | atan muit ' ouve que veer | na vossa, que me faz peor! |
[+] |
1240 |
LP 029/ 154 |
O que tragia o pendon sen oito | e a sa gente non dava pan coito, | non ven al maio.| |
[+] |
1264 |
CSM 37/ 209 |
Est ' avẽo na terra que chaman Berria, || dun ome coytado a que o pe ardia, || e na ssa eigreja ant ' o altar jazia || ent ' outros coitosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 53/ 251 |
Aquel fog ' ao mininno | tan feramente coitou || que a per poucas dos pees | os dedos non lle queimou; || e a madre mui coitada | pera Seixon o levou || e chorando mui de rrijo, | o pos ben ant ' o altar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 171/ 565 |
E ynd ' assi || viron un rio correr || e eles foron coitosos || de passar; mas foron perder || o fill ' os malavegosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 195/ 627 |
Quena festa e o dia ... || Pois lla outorgada || ouve [e] levada || dentr ' a ssa pousada, || ela sse changia, || dizend ' : ·"Ai, coitosa, || nunca mais serei chamada || virgen omildosa. |
[+] |
1264 |
CSM 296/ 122 |
Quanto a Virgen disse, | todo o ascoitou || aquel frade de grado, | e quanto lle mandou || fazer, todo foi feito; | e despois lle levou || aos ceos a alma.| |
[+] |
1264 |
CSM 319/ 178 |
Quen quer mui ben pod ' a Virgen groriosa || de door guarir, non será tan coitosa.|| |
[+] |