1220 |
LP 003/ 704 |
Conort ' ei, | en que pouco durarei, | se mais de min non pensades!| |
[+] |
1220 |
LP 010/ 845 |
Pedi eu o cono a hũa molher | e pediu -m ' ela cem soldos enton; | e dixe -lh ' eu logo: |
[+] |
1220 |
LP 010/ 845 |
Fazen soldada do ouro que val | mui mais ca o vosso cono, de pran; | fazen soldada de mes ' [e] de pan, | fazen soldada de carn ' e de sal; | poren devedes do cono faz[er] | soldada, ca non á de falescer, | sse retalhardes, quen vos compr ' o al. | E podede -lo vender, eu o ssei, | tod ' a rretalho, por que ssaberán | que rretalhades, e comprar -vos -án | todos d ' el parte, como eu comprei; | ainda vos d ' al farei mui melhor: | sse do embiigo avedes ssabor, | contra o rrabo vo -lo ffilharei". |
[+] |
1220 |
LP 015/ 848 |
Mais eu me matei, que fui começar | con dona atá velha, sabedor; | pero conorto m ' eĩ, gram sabor, | de que a veerei cedo pobr ' andar, | ca o que guaanhou en cas del -rei, | andand ' e pedind ' e o que lh ' eu dei, | todo lh ' o faz o clerigo peitar.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 78 |
Mari ' Mateu, ir -me quer ' eu daquen, | porque non poss ' un cono baratar; | alguen que mi o daria nõno ten, | e algũ[a] que o ten non mi o quer dar.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 78 |
Mari ' Mateu, Mari ' Mateu, | tan desejosa ch ' és de cono com ' eu!| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 78 |
E foi Deus já de conos avondar | aqui outros, que o non an mester, | e ar feze -os muito desejar | a min e ti, pero que ch ' és molher.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 78 |
Mari ' Mateu, Mari ' Mateu, | tan desejosa ch ' és de cono com ' eu! |
[+] |
1240 |
LP 003/ 116 |
Nunca tam gram coyta sofri, | com ' ora, quando me quitey | de mha senhor e m ' espedi | d ' ela, nunca led ' ar andey, | mays atanto conort ' end ' ey: | sey ben ca lhi pesou de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 127 |
Assi me ten en poder voss ' amor | que sempre cuid ' en como poderei | vosso ben aver, que non averei, | mal pecado, enquant ' eu vivo for: | mais end ' ei eu conort ' e sabor.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 140 |
Senher, | con estes livros que vós veedes dous | e conos outros que el ten dos sous, | fod ' el per eles quanto foder quer. | E ainda vos end ' eu mais direi: | macar no leito muitas [el ouver], | por quanto eu [de] sa fazenda sei, | conos livros que ten, non á molher | a que non faça que semelhen grous | os corvos, e as anguias babous, | per força de foder, se x ' el quiser.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 141 |
E, con tod ' esto, ainda faz al | conos livros que ten, per bõa fé: | se acha molher que aja [o] mal | deste fogo que de Sam Marçal é, | assi [a] vai per foder encantar | que, fodendo, lhi faz ben semelhar | que é geada ou nev ' e non al. |
[+] |
1240 |
LP 020/ 148 |
Fui eu poer a mão noutro di - | -a a ũa soldadeira no conon, | e disse -m ' ela: - |
[+] |
1240 |
LP 039/ 160 |
Se conos cardeaes, con que faz seus conselhos, | posesse que guardasse nós de maos trebelhos, | fezera gran mercee, ca non furtar con elhos | e [os] panos dos cristãos meter sô sa capa.| |
[+] |
1240 |
LP 043/ 161 |
Tanto sei de vós, ricomen: pois fordes na alcaria | e virde -la azeitona, ledo seeredes esse dia: | pisaredes as olivas conos pees ena pia.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 182 |
E pois que o quer fazer, | nom poss ' eu fazer i al; | mais Deus que sab ' o gram torto | que mi tem, mi dê conorto | a este mal sem mesura | que tanto comigo dura.| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 183 |
E faço mui guisado, | pois sõo servidor | da que mi nom dá grado, | querendo -lh ' eu melhor | ca mim nem al; porem, [entom] | conort ' eu nom ei ja se nom | da mort ' , ende sõo desejador. |
[+] |
1240 |
LP 030/ 453 |
And ' eu morrend ' e morrendo sejo, | e el ten sempr ' o cono sobejo, | e lazero -m ' eu mal.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 502 |
Don Domingo Caorinha | non á proe | de sobir en[a] Marinha | Caadoe; | quand ' ela jaze, sobinha, | mal a roe | a grossa pixa misquinha, | que lhi no seu cono moe.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 675 |
Pero das terras averei soidade | de que m ' or ' ei a partir despagado; | e sempr ' i tornará o meu cuidado | por quanto ben vi eu en elas ja; | ca ja por al nunca me veerá | nulh ' om(e) ir triste nen desconortado.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 773 |
E gran coyta non perderey | per ren, meus de o veer, | ca non á o meu cor lezer; | pero tanto de conort ' ey | que, poys m ' el tarda e non [ven, | el Rey o faz que mh ' o deten].| |
[+] |
1240 |
LP 028/ 778 |
En forte ponto et en fort[e] ora | fez Deus o mundo, poys non leixou hy | nenhun conort[o] e levou d ' aqui | a bona Raynha, que end ' é fora, | dona Beatrix! |
[+] |
1240 |
LP 042/ 786 |
Mays a min ja esto leixou | con que me posso conortar, | que ei gram sabor de contar | do ben que fez, mentre durou.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 852 |
Pois vos non deron i orto, | por encerrado e morto | vos tenh ' oj ' eu; mais conorto | ei de vós, por ũa ren, | que se faz en vosso torto: | que as non catastes ben.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 878 |
Marinha, ende folegares | tenho eu por desaguysado, | e soon muy maravilhado | de ti por non rebentares, | ca che tapo eu [d ' ]aquesta minha | boca a ta boca, Marinha, | e d ' estes narizes meus | tapo eu, Marinha, os teus, | e das mãos as orelhas, | os olhos das sobrencelhas; | tapo -t ' ao primeyro sono | da mha pissa o teu cono, | como me non veja nenguũ, | e dos colhoes o cuũ: | como non rebentas, Marinha? |
[+] |
1240 |
LP 005/ 966 |
Balteyra, como vus digo, | nus engana tod ' est ' ano | e non á mesura sigo; | mays, par fé, sen mal engano, | non terria por guysada | cousa, se el -Rey quisesse | de molher cono, nen nada, | vender, se o non ouvesse.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 966 |
Mays mande Santa Maria | que prenda hy mal joguete | o d ' Anbrõa que a fode. | E ela porque promete | cono, poy -lo dar non pode? |
[+] |
1264 |
CSM 3/ 109 |
Pois ar fez perdon aver || a Theophilo, un seu || servo, que fora fazer || per consello dun judeu || carta por gãar poder || cono demo, e lla deu; || e fez -ll ' en Deus descreer, || des i a ela negar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 6/ 121 |
Este cantar o menỹo | atan ben o cantava, || que qualquer que o oya | tan toste o fillava || e por leva -lo consigo | conos outros barallava, || dizend ' : |
[+] |
1264 |
CSM 17/ 152 |
A dona mui bon marido perdeu, || e con pesar del per poucas morreu; || mas mal conorto dun fillo prendeu || que del avia, que a fez prennada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 42/ 222 |
Pois feit ' ouve ssa promessa, | o donzel logo ss ' ergeu, || e a omagen o dedo | cono anel encolleu; || e el, quando viu aquesto, | tan gran pavor lle creceu || que diss ' a mui grandes vozes : | "Ay, Santa Maria, val! |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 240 |
"Ai Santa Maria, | a nossa coyta veede, || e con Deus, o vosso Fillo, | que todo pode, põede || que nos dé algun consello, | que non moiramos de sede, || veend ' agua conos ollos | e seer en desejosos. |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
[E] estando desta guisa, | deu a ela fever forte, || e outrosi ao rico, | per que chegaron a morte; || mais a vella aa Virgen | avia por seu conorte, || e o rico ao demo, | que lle deu morte coitada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 321 |
E el tornar -se quisera, | mas disso -ll ' ela : "Entrade || cono corpo de meu Fillo, | de que eu fui empren[n]ada. |
[+] |
1264 |
CSM 88/ 354 |
Con coita e con pesar || de que era lazerado, || conos monjes foi falar || e disse -lles: |
[+] |
1264 |
CSM 131/ 471 |
E angeos muitos fazia vĩir || a estar con el e sse del non partir || polo conortar e o fazer dormir || e daquela coita o medo perder.|| |
[+] |
1264 |
CSM 132/ 474 |
E desta guisa vivendo, || seu padr ' e sa madre mortos || foron, e enrrequecendo || foi el, ca vinnas, e ortos || lle ficaron, com ' aprendo; || poren lle davan conortos || seus parentes d ' alegria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 135/ 484 |
Estes de que fal ' aqui || moç ' e moça, com ' oý, || foron e, com ' aprendi, || cada un deles criado || foi cono outr ' ; e des i || est ' amor poseron y || u moravan, e jurado || Aquel podedes jurar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 140/ 498 |
Loemos ssa lealdade, || seu conort ' e ssa bondade, || seu accorr ' e ssa verdade || con loores mui cantadas.|| |
[+] |
1264 |
CSM 154/ 531 |
Fillou mui gran pẽede[n]ça | e entrou en ordin forte, || fiand ' en Santa Maria, | dos pecadores conorte.|| |
[+] |
1264 |
CSM 178/ 582 |
Por quanto ela dizia | o menyno non deu ren, || mas decingeu log ' a cinta | e a mua mediu ben, || e fez estadal per ela que ardess ' ant ' a que ten || voz ante Deus dos culpados | e cono demo baralla.|| |
[+] |
1264 |
CSM 181/ 588 |
D ' armas e que mantenente | cono outro rei lidasse || e logo fora da vila | a sina sacar mandasse || da Virgen Santa Maria, | e que per ren non dultasse || que os logo non vencesse, | pois la ouvesse tenduda;|| |
[+] |
1264 |
CSM 195/ 628 |
Mas deu -ll ' en conorte || de noit ' u durmia || a mui Graciosa, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 208/ 658 |
Abriu mui tost ' a colmẽa | e hũa capela viu || con seu altar estar dentro, | e a omagen cousiu || da Virgen cono seu Fillo | sobr ' ele, e ar sentiu || un odor tan saboroso | que logo foi convertudo.|| |
[+] |
1264 |
CSM 213/ 669 |
Cousa, que o guardaria | de non prender mal a torto, || e que, tẽend ' el verdade, | non fosse preso nen morto; || ca todos mui mal juigados | a ela van por conorto, || ca en todo -los seus feitos | senpr ' é mui dereitureira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 222/ 692 |
O capelan hũa peça | estev ' as[s]i en dultança || e non soube que fezesse; | pero ouve confiança || na Virgen Santa Maria, | e logo sen demorança || a aranna cono sangui | ouve logo consumida.|| |
[+] |
1264 |
CSM 224/ 696 |
O bon om ' e ssa moller | foron enton mui cuitados || e entenderon que foi | aquesto por seus pecados; || choraron muito poren, | pero foron conortados, || eno que Deus quer fazer | cobraron sa queixadura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 235/ 721 |
Como gradecer ben -feito | é cousa que muito val ... || E demais, sen tod ' aquesto, | fazendo -lles muito ben, || o que lle pouco graçian | e non tĩyan en ren; || mais conortou -o a Virgen | dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 235/ 724 |
E ar foy -o conortando, | ca maltreit ' era assaz, || e de todas sas doores | o livrou ben e en paz, || tragendo per el sas mãos, | e non tiinna enfaz || e parecia mas crara | que é rubi nen crestal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 246/ 756 |
Quand ' a bõa moller esto | oyu, logo se deitou || a seus pees por beijar -llos; | mas nona viu, e ficou || ende mui desconortada, | e en ssa casa entrou, || e aqueste feit ' a todos | outro dia foi contar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 254/ 19 |
Dous monges foi que sayron | un dia dun mõesteiro || pora averen conorte | do grand ' affan e marteiro || que segund ' ordin soffrian; | e tod ' un dia enteiro || andaron riba dun rio, | ca era logar viçoso, || O nome da Virgen [santa | a]tan muit ' é temeroso ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 260/ 34 |
A que nos dá conorte || na vida e na morte, || porqué a non loades?|| |
[+] |
1264 |
CSM 280/ 82 |
Per ela sse corregen os tortos, || e ar faz ressocita -los mortos || e aos coitados dá conortos || e con o demo por nos peleja.|| |
[+] |
1264 |
CSM 301/ 133 |
"Ay, Santa Maria, | tu que es lum ' e conorte || dos coitados , tu me guarda | de tan gran malaventura || Macar faz Santa Maria | miragres dũa natura ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 303/ 138 |
Desto que diss ' a omagen | foi a moça espantada, || pero recebeu esforço | de que foi mui conortada; || e pois vẽo outro dia, | ssa tia a ouv ' achada, || e depois que soub ' o feito, | ouve na Virgen fiança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 319/ 179 |
Vivian en coita con ela mui fort ' e || non avian dela ja neun conorte || nen sabian que lle valves[s] ' ergo morte; || seu padr ' era ' n coita, sa madre chorosa || Quen quer mui ben pod ' a Virgen groriosa ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 328/ 200 |
E ar dizer -ll ' outro nome, | de que an gran desconorto || os mouros, porque lle chaman | Santa Maria del Porto, || de que ven a nos gran dano | e a vos fazen y torto?|| |
[+] |
1264 |
CSM 336/ 221 |
El aquest ' assi fazendo | e cono demo luitando, || non estand ' en un estado, | mais caend ' e levantando, || viu en vijon a Reỹa | dos ceos, e el chorando || lle disse: |
[+] |
1264 |
CSM 337/ 224 |
Assi soub ' a Groriosa | cono seu Fill ' escapar || da boca de Rei Herodes | que llo queria tragar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 341/ 234 |
"A min disseron | que me fazedes [gran] torto, || e tan gran pesar ei ende | que querria seer morto; || ca de tal cousa com ' esta | non poss ' eu aver conorto, || e maa ventura venna | a quantos en esto jazen. |
[+] |
1264 |
CSM 347/ 249 |
E logo con seu marido | albergou, e foi prennada || e ouve del ũu fillo, | con que foi mui conortada; || pero non quis a Tudia | con el fazer romarias.|| |
[+] |
1264 |
CSM 347/ 249 |
Mais tal foi o desconorto, || que sandia foi sa madre | por el com ' outras sandias.|| |
[+] |
1264 |
CSM 352/ 259 |
E quando chegou a Touro | ouv ' outro gran desconorto || do açor, que non queria | comer e tal come morto || era, e o bic ' ynchado | muito e o colo torto, || dizendo todos: |
[+] |
1264 |
CSM 354/ 266 |
"||E quantos ali estavan | ouveron gran desconorte; || ca lle pose o cavalo | del rey o pe atan forte || sobr ' ela, e el rei disse: |
[+] |
1264 |
CSM 354/ 266 |
Dade -mia qual quer que seja, | sequer viva, sequer morta, || e conortar -m ' ei con ela | come quen se mal conorta. |
[+] |
1264 |
CSM 360/ 280 |
Demais que dirá Deus Padre | a seu Fill ' o dia forte || do juyzo, quando ll ' ele | mostrar a cruz u pres morte || e as chagas eno corpo | que pres pera dar conorte || a nos: |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 282 |
En esta gran vertude | meteu Deus, com ' aprendi, || que as monjas que moravan | en aquel logar, assi || tiinnam por gran dereito | de pedir -lle, que log ' y || lles comprisse sas demandas, | e non lle davan lezer || Null ' ome per ren non deve | a dultar nen a tẽer ... || De pedir -llas; e tan toste | a Reynna espirital || fazia por sa omagen | come se fosse carnal, || ca lles dava seu conorte | e guardava -as de mal || e fazia -lles saudes | de sas doores aver.|| |
[+] |
1264 |
CSM 369/ 302 |
"Ay, Santa Maria, | tu que es lum ' [e] espello || u se catan os coitados, | ca non foi quen se catasse || en ti, cona mui gran coita, | que se ben no[n] conortas[s]e. |
[+] |
1264 |
CSM 369/ 302 |
"Madre, comede | e avede algun conorto; | ca seria maravilla, || se con tal coita mor[r]erdes, | que vos[s]a alma entrasse || en parayso, ca nunca | y entrou quen sse matasse. |
[+] |
1264 |
CSM 384/ 335 |
A que por gran fremosura | é chamada Fror das frores ... || Mantenente o abade | chegou y cono convento, || que eram y de companna | ben oyteenta ou çento; || e aquel monge lles disse: | "Sennores, por cousimento || o que vi vos direy todo, | se m ' en fordes oydores. |
[+] |
1264 |
CSM 385/ 337 |
De toda enfermidade | maa e de gran ferida ... || E pois viu que non sãava, | prometeu que ao Porto || da Virgen Santa Maria | fosse, que éste conorto || dos coitados, se daquela | ferida non fosse morto, || e que de çera levasse | un estadal sen falida.|| |
[+] |
1264 |
CSM 387-388-389/ 343 |
E tal promessa com ' esta, | como quer que pequeninna || foss ' , assi proug ' aa Virgen, | que dos çeos é Reynna: || fez que o moço pedisse | de comer, e foi aginna || guarid ' e trebellou logo | conos outros moçelinnos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 392/ 347 |
E dest ' un muy gran miragre | avẽo eno gran Porto, || dum ome que con dereyto | foi enforcado e morto || porque jurou jura falsa | na ygreja u conorto || acham todo -los coytados, | aquest ' é verdade pura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 393/ 349 |
Tod ' aquesto á no demo, | e poren Santa Maria, || que éste dele contralla, | a tolle e dá conorte.|| |
[+] |
1264 |
CSM 393/ 349 |
Aquel [me]ninno Affonso | nome de baptism ' avia, || assi come seu avoo | que o ali aduzia; || e chegaron ao Porto | mercores, prime[i]ro dia || d ' abril, e ena ygreja | entraron con gran conorte, || Macar é door a rravia | maravillosa e forte ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 393/ 349 |
Macar é door a rravia | maravillosa e forte ... || Desta guisa quatro dias | passara que non bevera || cousa que de bever fosse, | e tan gran coita soffrera, || que tod ' ome que o visse | terria que ja morrera; || mas non quis a que nas coitas | acorre e dá conorte.|| |
[+] |
1264 |
CSM 393/ 350 |
E des ali adeante | foi guarid ' e mui ben são; || e pois desto Don Affonso, | seu avoo, foi çertão, || entendeu quen ben servia | aa Virgen, que en vão || non fazia seu serviço, | ca nas coitas dá conorte.|| |
[+] |
1264 |
CSM 394-395-396-397-398/ 351 |
[O]nde en atal semellança | demostrou Santa Maria || gran miragre no seu Porto, | que ant ' o seu nom ' avia, || que de Xerez é mui preto, | na fin da Andaluzia, || u o mar Mediter[r]ano | cono mui grand ' é juntado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 394-395-396-397-398/ 352 |
E do pesar que ouvera | grand[e] ouv ' enton conorto, || e foi fillar seu gãado | e levó -o ao Porto, || que nunca daqueles lobos | un dos cordeiros foi morto; || ca o Bõo Pastor tiinna | a ssa Madre por cayado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 399/ 354 |
Os maos feitos, dar -t -ia | porende maa morte, || e levaria o demo | ta alma en sorte; || mais contra todas tas coitas | dar -ei gran conorte; || poren maa voontade | de ti derrayga.|| |
[+] |
1264 |
CSM 400/ 355 |
Ca pero o don mui pouc ' é, || segund ' a mia pobreza, || non catará est ' , a la ffe, || a Sennor da franqueza; || ca por un don, esto sey ja, || que ll ' eu dé, çento me dará || dos seus mui nobres dões, || e a mia mingua comprirá || conos seus gualardões. || E poren lle quero rogar || que meu don pequen[inn]o || reçeb ' e o queyra fillar || por aquel que meninno || no seu corpo se figurou || e sse fez om ' e nos salvou || por nos dar parayso, || e pois consigo a levou, || e foi y de bon siso. |
[+] |
1264 |
CSM 403/ 363 |
O quinto pesar forte || foi quando o poseron || na cruz e por conorte || azed ' e fel lle deron; || sobre seus panos sorte || deitaron e fezeron || per que chegou a morte, || onde prazer ouveron.|| |
[+] |
1264 |
CSM 408/ 375 |
Ca lle falssou os costados | a saeta que de forte || baesta fora tirada; | e colleu tal desconorte, || que ben cuidou prender morte, || que al y non averia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 422/ 408 |
Madre de Deus, ora | por nos teu Fill ' essa ora || U verrá na carne | que quis fillar de ty, Madre, || joyga -lo mundo | cono poder de seu Padre.|| |
[+] |
1300 |
LP 008/ 760 |
E poys eu nunca d ' outra rem sabor | poss ' atender pera me conortar, | muy bem posso com verdade jurar, | polos que dizem que an mal d ' amor, | que com verdade nom poden dizer | porque cuydand ' i tomam gram prazer, | o que a mim nunca pode chegar.| |
[+] |
1390 |
CGC 53/ 359 |
Vejo un ome entendido, | savio, de bon sentimiento, | e si non é favorido, | ha mui poco convaçamiento. | E pois tal conoçimiento | ya m ' atén favor por lei, | por tanto eu cridarei: | ¡ai, favor! ¡ai, Deus, favor!| |
[+] |
1400 |
CGC Ap. 10/ 435 |
Seredes mui más querido | si andades a su corte, | mas por alcançar conorte | diras a sus pies llorando: | |
[+] |
1400 |
CGC Ap. 11/ 438 |
Adios quedeis, linda corte, | guarnida de gran poder, | pues en ti es mi plazer, | mi gloria et mi conorte. | |
[+] |
1400 |
CGC Ap. 17/ 456 |
Pues me vo donde cuidoso | soy çierto, siempre sere, | esta canzion cantaré, | que me sera conortoso: | |
[+] |
1404 |
CGC Ap. 12/ 440 |
Ai, cuitado, agora siento | que por mi mal conoçi | tanto bien como perdi | por cobrar tal perdimiento. | |
[+] |
1412 |
CGC 59/ 391 |
Graças vos queiro render | por me tanto conloar, | mais el non me conoçer | vos engana, sin dudar; | e temo, si ven la prueva, | que minna virtud se negue, | ca muito mellor por nueva | me terneis que cando achegue | e minnos viçios despregue. | |
[+] |
1412 |
CGC 59/ 391 |
Canto dezides se cree, | ca vosas trobas veendo, | faz que lo que non se vee | se reconoça leendo. | |
[+] |