logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de consello nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 62

1220 LP 007/ 292 Niun consello, señor, non me sei | a esta coita que me faz aver | esse voso fremoso parecer, | e pois aqui tamanna coita ey | u vus vejo, fremosa mia sennor, | que farei ja des que m ' eu d ' aqui for?| [+]
1220 LP 007/ 293 E perdud ' ei o dormir e o sen | perderei ced ' , aquant ' é meu coidar, | que non sei y consello que fillar, | e pois mi -aqui tamanna coita ven, | u vus vejo, fremosa mia señor, | [que farei ja des que m ' eu d ' aqui for?]| [+]
1220 LP 012/ 295 Ca Deus de tal coraçon é | que, tanto que sabe que ten | eno seu mui gran coit ' alguen, | que logo lli consello pon; | e por esto sei eu que non | sab ' El a coita que eu ei, | nen eu nunca o creerey | por aquesto, per bõa fe. [+]
1220 LP 018/ 298 E, mia señor, assi m ' ajude Deus | escontra vos, que me faz tant ' amar, | que non sei y consello que fillar! | des que vus viron estes ollos meus, | sen vosso grado me vos faz Amor, | [e sen o meu, querer gran ben, sennor.] [+]
1240 LP 016/ 719 Mais eu, que me faço consellador | doutros, devera pera min prender | tal consello, mais fóronmio toller | meus pecados, porque vi a mellor | moller que nunca naceu nen será.| [+]
1240 LP 003/ 811 Ay eu coitado! e quand ' acharei quen | me dé consello como possa ir | a un logar u eu querria ir? | e non posso! nen ar poss ' achar quen | me dé consello como possa ir | veela dona que por meu mal vi, | mais fremosa de quantas donas vi, | E por que moiro, querendo lle ben; | ca tan fremosa dona nunca fez | Nostro Sennor de quantas donas fez, | nen tan co[m]prida de tod ' outro ben.| [+]
1240 LP 008/ 814 E dá me tal coita que non | sei de min consello prender, | e fez me ja pavor perder | de mia mort ' , á y gran sazon, | ond ' ant ' avia gran pavor.| [+]
1240 LP 043/ 834 E faço m ' eu delas maravillado: | pois m ' y non an consello de põer, | por que morren tan muito por saber | a dona por que eu ando coitado?| [+]
1240 LP 043/ 834 Non llela digo por esta razon: | ca por dizer la, si Deus me perdon! | non mi porran consello, mal pecado! | Poren tod ' ome devia, acordado, | que sen ouvesse, daquest ' a seer, | de nunca ir tal pregunta fazer, | ca per pouqu ' en seria castigado.| [+]
1240 LP 048/ 837 Mais amigos, mal dia fuy por mi, | pois me por ela tan gran cuita ven | que ben mil vezes no dia me ten, | meus amigos, desjuỹgad ' assi | que niun sen nen sentido non ei; | e quand ' acordo, amigos, non sei | niun consello pois aver de mi.| [+]
1264 CSM 3/ 109 Pois ar fez perdon aver || a Theophilo, un seu || servo, que fora fazer || per consello dun judeu || carta por gãar poder || cono demo, e lla deu; || e fez -ll ' en Deus descreer, || des i a ela negar.|| [+]
1264 CSM 6/ 122 Sobr ' esto diss ' o menỹo: | "Madre, fe que devedes, || des oge mais vos consello | que o pedir leixedes, || pois vos dá Santa Maria | por mi quanto vos queredes, || e leixad ' ela despenda, | pois que tan ben despende. [+]
1264 CSM 42/ 222 Que o fezesse cuidaron | logo todos dessa vez; || mas por consello do demo | ele d ' outra guisa fez, || que o que el prometera | aa Virgen de gran prez, || assi llo desfez da mente | como desfaz agua sal.|| [+]
1264 CSM 43/ 225 Poren dou -vos por consello | que log ' a Santa Maria || de Salas ambos vaamos, | ca quen se en ela fia, || o que pedir dar -ll -á logo, | aquest ' é cousa certeira. [+]
1264 CSM 48/ 240 "Ai Santa Maria, | a nossa coyta veede, || e con Deus, o vosso Fillo, | que todo pode, põede || que nos dé algun consello, | que non moiramos de sede, || veend ' agua conos ollos | e seer en desejosos. [+]
1264 CSM 62/ 276 Santa Maria senpr ' os seus ajuda ... || E porque achar non pode consello || nos que fiava, porend ' a conçello || non ousou sayr, mas ao Espello || das Virgẽes foi ben come sesuda.|| [+]
1264 CSM 65/ 288 Amigo, se me tu creveres || e desta ta coita bon consello queres, || vay ' Alexandria, e se o fezeres, || dar -ch -á y consello un fol trosquiado. [+]
1264 CSM 65/ 288 Quand ' aquest ' oyu aquel ome cativo, || quisera ' nton seer mais morto ca vivo; || e semellou -lle consello muit ' esquivo, || e teve -sse ' enton ja por desasperado.|| [+]
1264 CSM 65/ 288 "Aquesto semella -me trebello, || que poi -lo Papa nen todo seu conçello || en este feito non me deron consello, || como mio dará o que é fol provado? [+]
1264 CSM 75/ 319 E porend ' eu vos consello | que façades testamento, || e dad ' a nossa ygrega | sequer çen marcos d ' arento; || ca de quant ' aqui nos derdes | vos dará Deus por un çento, || e desta guis ' averedes | no Parayso entrada".|| [+]
1264 CSM 75/ 322 E ao crerig ' ar disse: | "Ide -vos, ca ben fezestes, || e muito sõo pagada | de quan ben aqui vẽestes; || e, par Deus, mellor consello | ca o capelan tevestes, || que ficou con aquel rico | por levar del gran soldada. [+]
1264 CSM 104/ 394 E con gran pesar que ouve | foi seu consello buscar || enas outras sas vezĩas, | e atal llo foron dar: || que sol que ela podesse | hũa ostia furtar || das da eigreja, que logo | o poderia aver, || Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 115/ 427 Ca un sant ' om ' y está || que end ' é Patriarcha || daquela terra e á || en pode -la comarca, || e consello te dará || bõo, se Deus [me] parca.|| [+]
1264 CSM 117/ 436 E en mente non avia do que prometera || que o sabado guardasse, mas sempr ' y cosera || mais ca en outro dia, tant ' era [a]trevuda; || per consello do diabr ' assi foy decebuda.|| [+]
1264 CSM 119/ 441 Eles, quand ' aquest ' oyron, fugiron agỹa || e leixaron aquel om ' aa Santa Reỹa, || que lle deu logo consello ben qual convĩia, || ca os seus non quer ela que sejan cofondudos.|| [+]
1264 CSM 119/ 442 Como somos per consello do demo perdudos ... [+]
1264 CSM 120/ 443 Ca sen ela Deus non averán || Quantos me creveren loarán || nenas sas fazendas ben farán || Quantos me creveren loarán || neno ben de Deus connocerán; || e tal consello lles dou poren.|| [+]
1264 CSM 121/ 445 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ... || "Tornemo -nos daqui logo, | pois esto non praz a Deus || que est ' ome nos matemos, ca * | x ' éste dos servos seus." || "E porende vos consello", | diss ' enton un deles "meus || amigos, que nos vaamos; | ca muit ' é descomunal || De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 128/ 464 Quand ' esto viu, tornou logo | e fez chamar a concello || e tanger todo -los sinos, | e fillaron tal consello, || que con gran precisson fossen | por aquela que espello || é dos santos e do mundo, | e a trouxessen onrrada.|| [+]
1264 CSM 181/ 589 E el creeu seu consello; || e poi -la sina sacaron | daquela que é espello || dos angeos e dos santos, | e dos mouros foi viuda, || Pero que seja a gente | d ' outra lei e descreuda ...|| [+]
1264 CSM 197/ 634 Como quer que gran poder ... || Mas seu padr ' e seus parentes | fezeron doo enton || por el mui grand ' e mui fero, | e chorando de coraçon, || e un seu irmão disse: | " Oyde -m ' hũa razon, || ca tenno que o terredes | por consello mui leal:|| [+]
1264 CSM 201/ 643 Pois seus tres fillos ouve mortos a malfadada || per consello do demo, foi ben desasperada || que per ren que fezesse nunca ja perdõada || de Deus nen de sa Madre seer non poderia.|| [+]
1264 CSM 212/ 667 A moller que o furtara | fora -sse logo sayr || da vila; e pois que ome | deante nen depois yr || viu, prendeu atal consello | de ss ' a ssa casa vĩir, || ca non acharia ome | que llo podess ' entender.|| [+]
1264 CSM 215/ 674 Con gran razon é que seja | de Jeso -Crist ' amparada ... || E log ' aas albergadas | u pousava[n] a levaron, || e assentaron -sse todos, | e tal consello fillaron || que toda a desfezessen; | e sas espadas sacaron || enton, e end ' ũu deles | lle foi dar un ' espadada || Con gran razon é que seja | de Jeso -Crist ' amparada ...|| [+]
1264 CSM 215/ 675 E do fogo a sacaron | e ouveron tal consello || que, porque aquesto feito | sol non sais[s] ' a concello, || que no rio a deitassen, | todo come en trebello, || con hũa pedra mui grande | aa garganta atada.|| [+]
1264 CSM 239/ 736 E vos dade - || Guardar -sse deve tod ' ome | de jurar gran falssidade ... || Mi consello, ca fiz gran mal, || ca jurei come desleal || per Deus gran mentira mortal; || e a Deus por mi rogade, || e ao que foi mentiral || o sseu do meu llo pagade.|| [+]
1264 CSM 248/ 759 Na ssa ygreja que dixe, | que sobelo mar está || e que van en romeria | as gentes muitas alá || rogar aa Groriosa, | aquela que senpre dá || consello aos cuitados | e que nas cuitas non fal.|| [+]
1264 CSM 253/ 15 Ca pola sa omildade | é ela lum ' e espello || de todo -los peccadores, | e abrigo e consello; || e a ssa virgĩidade | legou forte no vencello || o demo que nos quisera | todos meter so sa grade.|| [+]
1264 CSM 273/ 65 A Madre de Deus que éste | do mundo lum ' e espello || sempre nas cousas minguadas | acorre e dá consello.|| [+]
1264 CSM 275/ 70 E a Terena os levaron enton, || que logar éste de mui gran devoçon, || que os guariss[e] a Virgen, ca ja non || lles sabian y outro consello tal.|| [+]
1264 CSM 287/ 99 O marido por mata -la | mostrou aquesta razon: || "Ai, moller, por Deus, vaamos | ambos fazer oraçon || aa hermida de Scala | per mar, ca per terra non, || e aqueste meu consello | non tennades en desden. [+]
1264 CSM 291/ 107 Ca loada de tod ' ome | devia sempr ' a seer, || e assi connoceria | ja quanto do seu poder; || ca lle pode nas sas coitas | toste consello põer.|| [+]
1264 CSM 293/ 114 E el con sabor daquesto | ja mais non fazia al || senon remedar a todos, | ũus ben e outros mal; || mas o dem ' , a que criia | de consello, fez -ll ' atal || remedillo fazere, onde recebeu mui gran lijon.|| [+]
1264 CSM 313/ 163 Ali u todo -los santos | non an poder de põer || consello, pono a Virgen, | de que Deus quiso nacer.|| [+]
1264 CSM 321/ 183 O que mui tarde ou nunca | se pode por meezỹa ... || A moller con esta coita | non sabia que fezesse || e do aver e da filla | que consello y presesse; || mas enton ũu ome bõo | conssellou -lle que dissesse || est ' al Rei e lla levasse, | ca pera el convĩia.|| [+]
1264 CSM 321/ 184 E poren vos consello | que sejades mannanỹa || O que mui tarde ou nunca | se pode por meezỹa ...|| [+]
1264 CSM 339/ 228 E o consello deles foi atal || que sacassen, e non fezessen al, || a agua da nave. [+]
1264 CSM 355/ 267 Ca o que lle faz serviço | mui de grado ou dá dõa || en algũa sa eigreja, | mui ben llo per galardõa; || ca lle dá por ũu cento, como Sennor nobr ' e bõa, || e nas coitas deste mundo | pon -lle consello guisado.|| [+]
1264 CSM 355/ 269 Ca, se mi a Virgen Maria | guardar, que é meu espello, || nunca me casarei vusco, | non vo -lo digo en trebello, || mais digo -vos gran verdade; | e porend ' outro consello || avede, pois vos daquesto | meu coraçon ey mostrado. [+]
1264 CSM 368/ 298 Que fomos end ' abade; e dar -t -emos consello || per que ben guarir possas, | ca non é por trebello || esto que te dizemos; | que a que é espello || de nos todo -los santos | e por Sen[n]or catamos, || Como nos dá carreiras | a Virgen que façamos ...|| [+]
1264 CSM 368/ 299 Mais se tu perder queres | doores e pesares, || vay -t ' a Santa Maria | que jaz ontre do[u]s mares, || que chaman o Gran Porto; | e pois que y chegares, || log ' averás consello, | desto non dovidamos. [+]
1264 CSM 369/ 302 A bõa moller coitada | foi tanto daqueste feito, | que sol non soube consello || de si nen ar que fezesse, | e diss ' : [+]
1264 CSM 378/ 319 Ca nos torva na saude | fazendo -nos enfermar || creendo o seu consello | con que nos faz el pecar, || e faz mal aos meninos | polo seu poder mostrar || que á de ffazer nemiga; | ca dos maos é peor.|| [+]
1264 CSM 382/ 329 Mentr ' a oraçon fazia | o ric -om ' , el Rey chamou || Don Manuel, seu irmão, | e con el se aconsellou || de l[l]e dar aquel meesmo | que o ric -om ' enmentou || en sa oraçon, e disse | a un seu de criaçon:|| [+]
1264 CSM 385/ 338 Mais ante çelorgiãos | mostrou com ' era maltreito, || dizendo que o sãassen; | mais esto non foi en preito || que consello lle posessen.| [+]
1264 CSM 401/ 358 E pois ei começado, | Sennor, de te pedir || merçees que me gães | se o Deus por ben vir, || roga -lle que me guarde | de quen non quer graçir || algo que ll ' ome faça | neno ar quer servir, || outrossi de quen busca | razon pera falir, || non avendo vergonna | d ' errar nen de mentir, || e [de] quen dá juyzio | seno ben departir || nen outro gran consello | sen ant ' i comedir, || e d ' ome mui falido | que outro quer cousir, || e d ' ome que mal joga | e quer muito riir.|| [+]
1264 CSM 411/ 385 "||Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || Tanto ll ' esto mostraron | e per tantas razões, || que lles respos chorando: | "Pois que vos praz, varões, || farei vosso consello; | mais, por Deus, compan[n]ões, || guardade -mi os gãados | en aquesta mallada. [+]
1264 CSM 411/ 386 Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || E logo que foi viva | no corpo de sa madre, || foi quita do pecado | que Adan, nosso padre, || fezera per consello | daquel que, pero ladre || por nos levar consigo, | a porta ll ' é serrada || Bẽeito foi o dia | e benaventurada ...|| [+]
1264 CSM 418/ 396 O terceyro de consello | ést ' , e con mui gran razon || o ouve Santa Maria; | porque quantas ora son || molleres nen forum ante | non ouveron bẽeycion || de Deus com ' aquesta ouve, | nen outra non averá.|| [+]
1264 CSM 424/ 414 "Creed ' a mi, || ca bon consello vos darei: || id ' , e pois tornardes des i, || ar y -lo -ei eu connoçer. [+]
1355 CGC 6/ 128 Por me partir de conquista | fui -me achegando do estava | a mui amorosa vista, | e vido que triste andava; | respondio -me con mesura | que avie grant piedade | de mi, que por lealdade | sufria tal amargura. | Eu fui logo conquistado, | σi Deus me ponna consello!, | e non vejo por meu grado | otra luz nin otro espello, | sinon su gentil figura | sin ninguna crueldade, | que de mia grant soidade | muitas vezes he folgura. [+]
1355 CGC 34/ 268 Meus ollos tal fermosura | fueron ver por que peresçe | meu coraçon con tristura, | e Amor non me guaresçe | nin me pone tal consello | porque yo prenda ledeçe. | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL