| 1220 | LP 008/ 707 | Tod ' est ' eu faç(o), e non faço cordura, | pois me vos non queredes gradecer. | [+] |
| 1220 | LP 006/ 728 | Entend ' eu ben, senhor, que faz mal sen | quen vai gram ben querer quen lho non quer, | e quen deseja muit ' ata[l] molher | de que non cuida jamais aver ben; | e mha senhor, tod ' est ' a mi aven | de vós, e non entend ' [eu] a folia | que faç ' i, quand ' [eu] entende -la -ia | se a fezess ' outre, e non ei ventura | de saber -me guardar de gran loucura. | E, mia sennor, sei eu guardar outren, | e a min, que mi -avia mais mester, | non sei guardar; e se me non valver | escontra vós, mia sennor, outra ren, | non mi -á min prol, quando me prol non ten | cousimento, que me valer devia; | e mia sennor, vel por sancta Maria! | pois Deus non quer que eu faza cordura, | fazed ' i vós cousiment ' e mesura!| | [+] |
| 1221 | LP 009/ 993 | Salve -te, que enchoisti | Deus gran sen mesura | en ti, e dele fezisti | om ' e creatura; | esto foi porque ouvisti | gran sen e cordura | en creer quando oisti | ssa messageria.| | [+] |
| 1240 | LP 111/ 229 | Pois sempre a em vós mesura | e todo bem e cordura, | que Deus fez em vós feitura | qual nom fez em molher nada, | doede -vos por mesura | de mim, senhor bem talhada.| | [+] |
| 1240 | LP 005/ 304 | Mais o sandeu, quer diga mal, quer ben, | e o cordo dirá sempre cordura, | des i eu passarei per mia ventura; | mais mia senhor non saberan per ren.| | [+] |
| 1240 | LP 039/ 457 | Ja eu faley en folia | con vosqu ' [e] en gran cordura, | e en sen e en loucura, | quanto durava o dia; | mays esto, Joan Garcia, | ja çafou!| | [+] |
| 1240 | LP 009/ 993 | Salve -te, que enchoisti | Deus gran sen mesura | en ti, e dele fezisti | om ' e creatura; | esto foi porque ouvisti | gran sen e cordura | en creer quando oisti | ssa messageria.| | [+] |
| 1264 | CSM 15/ 147 | Mas tornemos y log ' a cordura, || por Deus que o mund ' en poder ten, || ca este feit ' é de tal natura || que dev ' om ' en seer sabedor. | [+] |
| 1264 | CSM 36/ 207 | E u singravan pelo mar, atal foi ssa ventura || que sse levou mui gran tormenta, e a noit ' escura || se fez, que ren non lles valia siso nen cordura, || e todos cuidaron morrer, de certo o sabiades.|| | [+] |
| 1264 | CSM 40/ 217 | Salve -te, que enchoisti || Deus gran sen mesura || en ti, e dele fezisti || om ' e creatura; || esto foi porque ouvisti || gran sen e cordura || en creer quando oisti || ssa messageria.|| | [+] |
| 1264 | CSM 140/ 498 | Loemos sa mesura, || seu prez e ssa apostura || e seu sen e ssa cordura || mui mais ca cen mil vegadas.|| | [+] |
| 1264 | CSM 149/ 521 | Onde assy ll ' avẽo | que un sabad ' , estando || na missa, e sagrara | a Ostia dultando, || tolleu -xe -lle de vista; | e por ela catando, || viu a que de Deus Madre | foi per ssa gran cordura, || Fol é a desmesura ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 312/ 160 | Non conven que seja feita | niũa desapostura ... || E enton ergeu -sse logo | e buscou muitas carreiras || per que a aver podesse, | e ar catou mandadeiras || que ll ' enviou, alcayotas | vellas e mui sabedeiras || de fazer moller manceba | sayr toste de cordura.|| | [+] |
| 1264 | CSM 320/ 181 | O ben que perdeu Eva || pela sa gran loucura, || cobrou Santa Maria || cona sa gran cordura.|| | [+] |
| 1264 | CSM 340/ 231 | Tu es alva dos que creen || e lume dos que non veen || a Deus, e que por mal tẽen || o ben per sa bavequia || d ' eresia, || que é maa ousadia, || e Deus non á destes cura; || mais pela ta gran cordura || lles dás lume come alva.|| | [+] |
| 1264 | CSM 383/ 333 | E pois esta moller bõa | pela Virgen foi g[u]ardada || assi como ja oystes, | e a ssa terra tornada, || teve na vella ygleja | noveas, e mui loada || foi logo Santa Maria | per ela, e fez cordura.|| | [+] |
| 1300 | LP 025/ 258 | Pero que é cousa certa | que el -Rei pôs tal defesa, | ond ' a bon juiz non pesa, | dizen que, per encoberta, | quen s ' ajudar quer do Alho | faz barata d ' algu ' e dá -lho. | Pero en tod ' ome cabe, | en que á sen e cordura, | que se agarde tal postura, | vedes que diz quen o sabe: | quen s ' ajudar quer do Alho | faz barata d ' algu ' e dá -lho, | En prata ou en retalho, | ou en dobras en bisalho. | [+] |
| 1300 | LP 028/ 260 | Non entendas que fazes i cordura | d ' ires assi come torpe entençar, | atrevendo -te que sabes trobar, | ante metes i teu feito en ventura; | poren non queiras seer enganado | en tal razon, mais sei sempr ' acordado | de seeres parado de loucura.| | [+] |
| 1355 | CGC 1/ 101 | En que hai muita omildança | e orgullo con razon; | grand cordura sin dudança | siguen en toda sazon. | | [+] |
| 1355 | CGC 6/ 128 | mas a mais fermosa delas | vi poderosa en cordura, | briossa en honestade; | mui grant tenpo ha, en verdade, | que non vi tal fermosura. | | [+] |
| 1355 | CGC 8/ 138 | Acabada fermosura, | esmerado sennorio, | gentileza e alto brio | me foi demostrar ventura; | donna de noble figura, | estremada en seu falar, | esta quis Deus estremar | e conplir de grant cordura. | | [+] |
| 1355 | CGC 29/ 232 | De otras bondades o vejo arnessado, | ca es sabidor e de boa vida, | lindo fidalgo, persona complida, | con toda cordura, leal, mesurado, | de mais que ajuda ventura, estado, | proeza, concordia, que son de su parte, | ¿pois como lle pode Viçente con arte | poner turbamento en lo arçobispado?| | [+] |
| 1355 | CGC Ap. 5/ 423 | Con el venia Mesura | e la noble Cortesia, | la poderosa Cordura, | la briosa Loçania. | | [+] |
| 1400 | CGC Ap. 19/ 460 | Ende mal, | adeus, adeus, Portugal, | partir -me sera cordura". | [+] |
| 1401 | LP 001/ 1001 | Fazee, senhora, que quantus vus virem | conheçam de pran a gram fremusura | que Deus a vós deu, sse nom mentirem; | que fallem do siso e grande cordura | com toda a graça, viço e mesura | que em vós assũam mui compridamente | sobre quantas ora vivem de presente: | esto é certo, sem fazer mais jura.| | [+] |
| 1401 | LP 001/ 1001 | Fazee, senhora, que quantus vus virem | conheçam de pran a gram fremusura | que Deus a vós deu, sse nom mentirem; | que fallem do siso e grande cordura | com toda a graça, viço e mesura | que em vós assũam mui compridamente | sobre quantas ora vivem de presente: | esto é certo, sem fazer mais jura.| | [+] |