logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de desque nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 35

1220 LP 014/ 847 E outra rren te direi, meu irmão; | se meu consselho quiseres creer, | ou se quiseres que em ti meta mão, | dá -me quant ' ás e poderes aver, | ca desque eu en ti mão meter, | serás guarido, quando fores são".| [+]
1240 LP 023/ 186 Como me Deus aguisou que vivesse | em gram coita, senhor, desque vos vi! | ca logo m ' el guisou que vos oi | falar, desi quis que er conhocesse | o vosso bem a que el nom fez par; | e tod ' aquesto m ' el foi aguisar | ental que eu nunca coita perdesse.| [+]
1240 LP 037/ 193 Farei, amigo, fazend ' eu o melhor. | -Desque vos vi e vos oi falar, [nom] | vi prazer, senhor, nem dormi nem folguei. | - [+]
1240 LP 051/ 200 Nom me podedes vós, senhor, | partir d ' este meu coraçom | graves coitas; mas sei que nom | mi poderiades tolher, | per bona fe, nenhum prazer; | ca nunca o eu pud ' aver | des que vos eu nom vi, senhor. | Podedes mi partir gram mal, | e graves coitas que eu ei | por vós, mha senhor; mas bem sei | que me nom podedes por rem | tolher prazer nem nenhum bem, | pois end ' eu nada nom ouv ' em, | desque vos vi, se nom mal.| [+]
1240 LP 003/ 711 A mia sennor, que por mal destes meus | ollos eu vi, fuylle gran ben querer; | e o mellor que dela poyd ' aver, | desque a vi, diréivolo, par Deus: | dissom ' oge ca me quería ben | pero que nunca me faría ben.| [+]
1240 LP 008/ 714 Pero cuid ' eu, fremosa mia sennor, | desque vos vi, que sempre me guardei | de vos fazer pesar. [+]
1240 LP 011/ 716 Ca, desque morrer, non a veerey, | nen bõo serviço nunca lhi farey.| [+]
1240 LP 012/ 717 E o que esto diz non sab ' amar | neũa cousa tan de coraçón | com ' eu, sennor, amo vós, demais non | creo que sabe que x ' é deseiar | tal ben qual eu deseiei desque vi | o vosso bon parecer, que dessí | me faz por vós muitas coitas levar.| [+]
1240 LP 013/ 717 Ca sõo certo desque vos non vir, | que outro prazer nunca veerey | e mal que aia non ei de sentir | se non o voss ' , e assy andarey | triste cuydando no vosso parecer | e chorando muytas vezes dizer: | senhor, ia nunca vos posso servir.| [+]
1240 LP 003/ 872 Desque los lavei | d ' ouro los liei, | meu amigo.| [+]
1240 LP 003/ 872 Desque las lavara | d ' ouro las liara, | meu amigo. | D ' ouro los liei | e vos asperei, | meu amigo.| [+]
1264 CSM 75/ 321 E pois foi maenfestada, | Santa Maria alçó -a || con sas mãos, e tan toste | o crerigo comungó -a; || e desque foi comungada, | u xe jazia deitó -a, || e disse -ll ' enton a vella: | "Sennor, nossa avogada, || Omildade con pobreza ... || No[n] me leixes mais no mundo | e leva -me ja contigo || u eu veja o teu Fillo, | que é teu Padr ' e amigo. [+]
1300 LP 001/ 995 En el tiempo en que solia | yo coger d ' aquestas flores, | d ' al cuidado non avia | desque vy los sus amores; | e non se per qual ventura | me vino a defalir, | si lo fizo el mi pecado, | si lo fizo el mal dizer.| [+]
1320 LP 001/ 994 En el tiempo en que solia | yo coger d ' aquestas flores, | d ' al cuidado non avia | desque vy los sus amores; | e non se per qual ventura | me vino a defalir, | si lo fizo el mi pecado, | si lo fizo el mal dizer.| [+]
1355 CGC 2/ 106 Perdi | meu tempo en servir | a la que me fez bevir | cuidoso desque la vi | Eu la vi por meu mal, | pois me trage conquistado | e de mi non ha cuidado | ningunt tiempo , nin me val. | [+]
1355 CGC 5/ 125 Desque de vós me parti, | lume destos ollos meus, | por la fe que devo a Deus | ja más plazer nunca vi; | tan graves cuitas sofri, | sufro, atendo sufrer, | que, pois non vos poso ver, | non sé que seja de mi. | [+]
1355 CGC 6/ 128 Desque vi que entendian | minna grant coita sobeja, | e que todas enfengian | contra mi con grant enveja, | non quis delas aver cura | por fogir de fealdade, | e fui ver con omildade | mui garrida catadura. | [+]
1355 CGC 13/ 161 E desque vi | a tan linda criatura | perdi todo meu sén; | asi foi conquistado. | [+]
1355 CGC 14/ 166 Desque me vi garnesçido | de arnes de tal valia, | ome de o mundo nasçido | non ovo tanta alegria. | [+]
1355 CGC 17/ 180 Desque vos vi, | tan mui fermosa sennor, | non me pud ' al | e de grant cuita partir. | [+]
1355 CGC 19/ 190 Desque vos vi, noble sennor, | nunca fiz ' sinon pensar | en vos servir, e sin dubdar | jamas en quanto bivo for. | [+]
1355 CGC 21/ 196 Amor me trae pagado | desque me fizo entender | de la que sirvo de grado | e me faze entristezer. | [+]
1355 CGC 23/ 203 Que vejo e vi fazer a coitados | fidalgos mesquinos que tan solamente | non deron nin den por eles niente , | desque se partiu dos renos nonbrados | aquella franqueza, por nosos pecados, | e nunca jamas aqui quis tornar; | mellor fuera Deus de todos matar, | que non ser nós dela asi arredrados. | [+]
1355 CGC 24/ 209 Avades, sennores, legos e perlados, | ben vos mostrarán logo de presente | en todos sus gestos e seu continente | que aman franqueza segunt los pasados; | mais desque ajades a estos provados, | veredes que curan de se apartar | e con avariça reir, profazar, | de lindos fidalgos que biven laszrados. | [+]
1355 CGC 25/ 215 Garçia amigo, ninguno te espante, | pero que te diga que muito perdiste | desque en Mafomad tu creençia posiste, | segunt que dize o vello Almirante, | que o que ganaste direi de talante: | ganaste nome de alcaide de vento, | ganaste inferno, escuro tormento, | ganaste más que tragias ante. | [+]
1355 CGC 25/ 215 Desque a Ihesu, nosso Salvador, | tu renegaste por ben adorar | o falso propheta, linage de Agar, | que dizen Mafomad, vil enbaidor, | de quanto ganaste so ben sabidor: | ganaste más barvas que trager solias, | ganaste maridos que acá non avias, | ganaste privança do demo maior. | [+]
1355 CGC 40/ 296 Pero algunas cosas de aqui non van, | mando -as dar a quen son ligados, | por que un dia siquier os cuitados | ajan e agora do que menester han; | e de otras algunas, si non me nenbraren, | desque eu morrer, os que as acharen | den - las si quisieren do mais conplirán. | [+]
1355 CGC 40/ 296 E seja ben çerta la que me matou | que fezo crueza e mui grant pecado, | o cal todavia le sera contado | desque superen ben como pasou; | ca eu foi morto a grant sin razon, | e diran - le todos que fez traizon | matar a un ome que nunca le errou. | [+]
1355 CGC 40/ 296 Lexo destas mandas por meus conplidores | a Gonçalo Rodrigues, aquel de Soosa, | e a Fernand Rodrigues, porque toda cosa | que ajan de aver algunos pecadores, | desque eu morrer les seja otorgada | a cada qual deles segunt fue mandada, | todo por manos de aquestos tutores. [+]
1355 CGC Ap. 5/ 423 El mi coraçon sin seso | desque las sus azes vido, | fallesçio -me e fui preso, | e finqué mui mal ferido. | [+]
1355 CGC Ap. 5/ 423 Rendi -me a su alteza | desque fui desbaratado, | e priso -me con crueza | onde bivo encarçelado. | [+]
1390 CGC 43/ 323 "|Desque vi que se quexava, | por saber de su querella, | pregunté a una donzella | que por la floresta andava; | falava | a donzella sin plazer: | "plaze -me de vos dezer | por que Amor tan triste estava" | "Amigo, saber devedes | que Amor vive en manzela | e se va ja de Castela, | e nunca mientra bivedes | sabredes | onde faze su morada, | por una que foi loada | de quen xa porfazaredes". [+]
1390 CGC 57/ 383 E desque l ' eu dixer | todo o meu mal, | mate -me se quer, | que non me én cal; | que a mi mas me val | morrer ayuntado, | que bevir penado | allen Tejo. | [+]
1400 CGC Ap. 9/ 433 Vi tal graçiosa | serrana estar, | que nunca su par | vi, ni tan fermossa, | gentil et geitossa, | que desque naçi | nunca yo tal vi; | porén me condana. [+]
1412 CGC 59/ 391 Desejando conprazeiros, | ca desejo - lo sin falha, | digo destos escudeiros | que vosa quistion entalha: | qu ' el que orden cavaleira | reçibe, desque vençente, | onora mais su vandeira, | pois primeiro mereçente | se fezo que reçebente. | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL