1220 |
LP 001/ 163 |
A Bonaval quer ' eu, mha senhor, hir | e, des quand ' eu ora de vós partir | os meus olhos, non dormiran.| |
[+] |
1220 |
LP 001/ 163 |
Hir -m ' ey, pero m ' é grave de fazer, | e, des quand ' eu ora de vós tolher | os meus olhos, non [dormiran].| |
[+] |
1220 |
LP 014/ 169 |
E nunca m ' eu a mha senhor hirey | queixar de quanta coyta padeci | por ela, nen do dormir que perdi.| |
[+] |
1220 |
LP 007/ 293 |
E perdud ' ei o dormir e o sen | perderei ced ' , aquant ' é meu coidar, | que non sei y consello que fillar, | e pois mi -aqui tamanna coita ven, | u vus vejo, fremosa mia señor, | [que farei ja des que m ' eu d ' aqui for?]| |
[+] |
1220 |
LP 010/ 732 |
Quantos aqui d ' Espanna son, | todos perderon o dormir | con gran sabor que an de s ' ir; | mais eu nunca sono perdi, | des quando d ' Espanna saí, | ca mi -o perdera ja enton.| |
[+] |
1220 |
LP 010/ 732 |
E eles, si Deus me perdon, | desejan sas terras assi | que non dormiron muit ' aí; | mais, pois i foren, dormiran, | ca non desejan al, nen an | outra coita, se esta non.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 88 |
E quen mi a desse, sempr ' o serviria, | ca mi faria i mui gran prazer | de mi fazer madeira nova aver, | en que lavrass ' ũa peça do dia, | e pois ir logo a casa madeirar | e telhá -la; e, pois que a telhar, | dormir en ela de noit ' e de dia.| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 124 |
"|Pois que a guirlanda fez a pastor | foi -se cantando, indo -ss ' én manseliño; | e tornei -m ' eu logo a meu camĩo, | ca de a nojar non ouve sabor; | e dizia este cantar ben a pastor: | "Pela ribeira do río | cantando ía la virgo | d ' amor; | ¿quen amores á | como dormirá, | [a]i, bela frol?" |
[+] |
1240 |
LP 075/ 211 |
E pois que viv ' em coita tal | por que o dormir e o sem | perdi, teede ja por bem, | senhor, pois tant ' é o meu mal, | de vos querer de mi doer | ou de me quererdes valer. |
[+] |
1240 |
LP 008/ 280 |
Vayamos, irmana, vayamos dormir | nas rrybas do lago, hu eu andar vy | a las aves, meu amigo.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 285 |
Pero quen s ' én quiser ' saĩr, | será ja quite d ' ũa ren: | u a non vir ' , de veer ben, | e quite de nunca dormir!| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 308 |
E ben sei ca non dormiran, | mentr ' assi for ' ; nen é razon, | nen eu non perderei affan, | ¡mal -pecado! nulha sazon.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 308 |
Sei ca non poderan dormir, | ca viron o bon semelhar | da que os faz por si chorar | e avê ' -lo -an a sentir, | pois ora en logar estan | que a veer non poderan.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 378 |
A por que perço o dormir | e ando mui namorado, | vejo -a d ' aqui partir | e fiqu ' eu desemparado; | a mui gran prazer se vai | a que x ' én ten sua mua baia; | vestida d ' un pres de Cambrai, | Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 393 |
O meu amigo forçad ' é d ' Amor | pois agora comigo quer viver | ũa sazon; se o poder fazer, | non dórmia ja mentre comigo for, | ca, d ' aquel tempo que migo guarir, | atanto perderá quanto dormir.| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 393 |
E quen ben quer [o] seu tempo passar, | u é con sa senhor, non dorme ren; | e meu amigo, pois pera min ven, | non dórmia ja mentre migo morar, | ca, d ' aquel tempo que migo guarir, | [atanto perderá quanto dormir].| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 393 |
E, se lh ' aprouguer de dormir ala, | u el é, prazer -mi -á, per bõa fe, | pero dormir tempo perdud[o] é, | mais, per meu grad ' , aqui non dormirá, | ca, d ' aquel [tempo que migo guarir, | atanto perderá quanto dormir].| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 393 |
E, depois que s ' el[e] de min partir, | tanto dórmia quanto quiser dormir. |
[+] |
1240 |
LP 067/ 403 |
Ela foi [mui] leda, poilo viu ir, | e eu mui triste, poilo vi partir | de mí, ca nunca máis pudi dormir, | amiga, depois que s ' el foi d ' aquen, | e ora ja dizen -mi d ' el que ven, | [e mal grad ' aja mia madre por én].| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 425 |
E quen vyu nunca tal | coita sofrer qual eu sofro, ca sén | perç ' e dormir? |
[+] |
1240 |
LP 019/ 447 |
Direi -vos ora como ficaredes | deste peon, que tragedes assi | vosco, pousando aqui e ali: | e vós já quanto quê ar dormiredes, | e o peon, se coraçon ouver | de foder, foder -vos -á, se quiser, | e nunca del[e] o vosso averedes.| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 452 |
Ora cuido eu cobrar o dormir | que perdi: sempre, cada que te vi | rascar no cep ' e tanger, non dormi; | mais, poi -lo queres já de ti partir, | pois guarecer [buscas i] per trobar, | Lourenço, nunca irás a logar | u tu non faças as gentes riir.| |
[+] |
1240 |
LP 034/ 455 |
En tan gran coita viv ' oj ' eu, | que non poderia maior: | vai -se deitar con mia senhor, | e diz do leito que é seu | e deita -s ' a dormir en paz; | des i, se filh ' ou filha faz, | nono quer outorgar por meu! |
[+] |
1240 |
LP 005/ 578 |
Porque as fez Deus tan grandes, non posso eu dormir, coitada! | e, de como som sobejas, quisera -m ' outra vegada | no tempo que meu amigo | soia falar comigo.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 578 |
Porque as Deus fez tan grandes sen mesura desiguaes | e as eu dormir non posso, porque as non fez ataes | no tempo que meu amigo | soia falar comigo? |
[+] |
1240 |
LP 012/ 626 |
Ay, Deus, tal bem que o podess ' aver | de tal sen[h]or qual min en poder tem! | pero que tom ' en cuydar hy prazer, | cuydar me tolh ' o dormir e o ssém: | ca non poss ' end ' o coraçon partir, | ca mh a faz sempr ' ant ' os meus olhos ir, | cada hu vou, e, hu a vi, veer.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 696 |
E, pois aquestes olhos meus | por el perderan o dormir | e non poss ' end[e] eu partir | o coraçon, madre, por Deus, | se vos eu morrer, que será | do meu amig ' ou que fará?| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 702 |
San Clemenço do mar, | se mi d ' el non vingar, | non dormirei.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 702 |
San Clemenço senhor, | se vingada non fôr, | non dormirei.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 702 |
[Se mi d ' el non vingar, | do fals ' e desleal, | non dormirei.]| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 702 |
Se vingada non fôr | do fals ' e traedor, | non dormirei. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 714 |
Disséronm ' oi ' , ay, amiga, que non | é meu amig ' almirante do mar, | e meu coraçón ia pode folgar | e dormir iha, e por esta razón | o que do mar meu amigo sacou | sáqueo Deus de coytas qu ' afogou.| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 723 |
Senhor, sempr ' os olhos meus | an sabor de vos catar, | e que os vossos pesar | nunca veian, e, por Deus, | non vos pes, e catarám | vos, que a deseiar am | sempr ' en quanto vyvo for, | ca nunca poden dormir, | nen aver ben, senón hir | hu vos veian, e senhor, | non vos pes, e catarám | vos, que a deseiar am | sempre, mha senhor, ca prez | non é fazérdelhes mal, | mays, por Deus, e non por al | que os vossos taes fez | non vos pes, e catarám | vos, que a deseiar am. |
[+] |
1240 |
LP 018/ 773 |
Foy -ss ' o meu amigo d ' aqui | na oste, por el Rey servyr, | e nunca eu depoys dormir | pudi; mays ben tenh ' eu assy, | que, poys m ' el tarda e non ven, | el Rey o faz que mh ' o deten.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 777 |
Mha madre, como viverey | ca non dormho nen dormirey?| |
[+] |
1240 |
LP 039/ 784 |
Pois me vus hides, vedes que será, | meu amigo, des que vus eu non vir: | os meus olhus non poderam dormir, | nen ben d ' este mundo non mi valrrá, | senon morrer; |
[+] |
1240 |
LP 044/ 787 |
Quen a sesta quiser dormir, | conselhá -lo -ei a razon: | tanto que jante, pense d ' ir | à cozinha do infançon: | e tal cozinha lh ' achará, | que tan fria casa non á | na oste, de quantas i son.| |
[+] |
1240 |
LP 044/ 787 |
Ainda vos en mais direi | eu, que un dia i dormi: | tan bõa sesta non levei, | des aquel dia ' n que naci, | como dormir en tal logar, | u nunca Deus quis mosca dar | ena mais fria ren que vi.| |
[+] |
1240 |
LP 046/ 788 |
E logo dormiria eu, | se eu podesse coyta dar, | a quen mi sempre coyta deu. | Vel que ousass ' en preguntar | a quen me nunca preguntou, | per que me fez en ssy cuydar, | poys ela nunca en min cuydou.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 795 |
Con gram coyta sol non posso dormir, | nen vejo ren de que aja sabor, | e das coytas do mund ' e a mayor | sofro de pram e non posso guarir; | vedes por que: por que non vej ' aqui | a mha senhor, que eu por meu mal vi.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 810 |
Ay coitado! con quanto mal me ven! | por que desejo mha morte, poren | perdi o dormir e perdi o sen, | e choro se[m]pre quand ' outren canta, | e mais desejo morte doutra ren, | Por que se foy a Ray[nh]a franca! |
[+] |
1240 |
LP 013/ 817 |
Ca conhosqu ' eu mui ben que vos avedes | olho mao mesto, con cadarron, | e deste mal, guarecer non podedes, | ta[n] ced ' , e direy vus por que non: | ca vos queredes foder e dormir, | por esto sodes mao de guarir | dest ' olho mao velho que avedes. |
[+] |
1240 |
LP 026/ 825 |
Pois mi ante vos en tan gran coita ten, | e me tolleu, mia sennor, o dormir, | non quer ' eu ja provar de me partir | d ' u fordes vos, ca faria mal sen.| |
[+] |
1240 |
LP 033/ 828 |
Par Deus, sennor, ja eu non ei poder | de non dizer de quanto mal me ven | por vos que quero melhor doutra ren, | qua me fez Deus, por meu mal, ben querer; | ca me fazedes ja perder o sen | e o dormir, sennor, e praz vus en, | e trage m ' en gran coita voss ' amor:| |
[+] |
1240 |
LP 035/ 829 |
Pois contra vos non me val, mia sennor, | de vus servir, nen de vus querer ben | mayor ca min, sennor, nen outra ren, | valla me ja contra vos a mayor | coita que soffro por vos das que Deus | fezo no mund ' , ay lume destes meus | ollos e coita do meu coraçon! | E se me contra vos non val, sennor, | a mui gran coita que me por vos ven, | per que perdi o dormir e o sen, | valla me ja contra vos o pavor | que de vos ei: que nunca ousei dizer | a coita que me fazedes aver, | que neguei sempr ' á y mui gran sazon!| |
[+] |
1240 |
LP 049/ 837 |
-Senhor, eu quer ' ora de vos saber, | poys que vus vejo tan coytad ' andar | con amor, que vus non leixa, nen vus ar | leixa dormir, nen comer, | que farey a que faz mal amor, | de tal guysa que non dormho, senhor, | nen posso contra el conselh ' aver? | - |
[+] |
1240 |
LP 003/ 869 |
Per bõa fé [eu] naquela sazon | de dur diria quant ' ora direy, | ca non ousava, mays já ousarey, | e des oy mays, quer sse queixe, quer non, | e que sse queixe, non mi pode dar | mayor affam, nen já mayor pesar, | nen mayor coita no meu coraçon | Ca já mi deu, per que perdi o sen | e os meus olhos prazer e dormir, | pero senpr ' eu punhey de a servir, | come se fosse tod ' este mal ben, | e servirey, enquant ' eu vyvo for, | ca non ey d ' outra ren tan gram sabor, | pero lhi praz de quanto mal mi ven. |
[+] |
1240 |
LP 002/ 887 |
Om ' a que Deus coita quis dar | d ' amor, nunca dev ' a dormir.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 887 |
Ca ja, u sa senhor non vir ' , | non dormirá; e se chegar ' | u a veja, esto sei ben, | non dormirá per nulha ren: | tant ' á prazer de a catar!| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 887 |
Ja o dormir, mentr ' eu durar ' , | perdudo [ei], pois est assi | que, u a non vi, non dormi; | e poi ' -la non vejo, provar | no ' -no ei per ren. |
[+] |
1240 |
LP 002/ 888 |
E por Deus ja | dizede -m ' ¿i quen dormirá | con tan gran prazer ou pesar? |
[+] |
1240 |
LP 002/ 909 |
E se eu mha senhor vir, | a que mi tolh ' o dormir, | se eu ousasse, pedir - | lh ' ia logo que guarir | me leixass ' u a servir | podess ' eu, mays consentir | non mh -o querrá nen oyr, | mays leixar -m ' á morrer hir. |
[+] |
1240 |
LP 003/ 919 |
Ca lhe quero tan gran ben que perdi | ja o dormir; e, de pran, perderei | o sen mui cedo con coita que ei.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 972 |
E pois m ' ela non val, | morrerei eu, meus amigos, por én, | ca ja perdi o dormir e o sen | Polo seu ben! |
[+] |
1240 |
LP 004/ 973 |
E pois eu tanto viv ' a meu pesar, | morrerei eu, meus amigos, por én, | ca ja perdi o dormir e o sen | Polo seu ben que desej ' , e non ei | se non gran coita que m ' ela deu ja.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 973 |
Et se mais vivo, mais mal me fará; | e pois eu tanto mia fazenda sei, | morrerei eu, meus amigos, por én, | ca ja perdi o dormir e o sen.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 974 |
Non me val ela que eu sempr ' amei, | nen seu amor que me forçado ten, | que me tolheu o dormir e o sen.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 974 |
E senhor, ja perdi o sen, | cuidand ' en vos, et o dormir, | con gran coita de vos servir!| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 976 |
E por meu mal vos vi e vos falei, | ca dê ' -lo dia, senhor, que vus vi, | per bõa fé, nunca coita perdi | Por vos, que quero melhor d ' outra ren, | que me fez Deus, por meu mal, ben querer | ca en tal coita me vejo viver | que ja perdi o dormir e o sen.| |
[+] |
1240 |
LP 157,39/ 988 |
Amo vos tant ' e tan de coraçon | que o dormir ja o ei perdudo, | senhor de mi e do meu coraçon; | non vej ' eu ome tan entendudo | que m ' og ' entenda o por que digo: | al é Alfanx ' e al Seserigo! |
[+] |
1264 |
CSM 6/ 123 |
A madr ' enton a seu fillo | preguntou que sentira; || e ele lle contou como | o judeu o ferira, || e que ouvera tal sono | que sempre depois dormira, || ata que Santa Maria | lle disse: |
[+] |
1264 |
CSM 42/ 223 |
Logo s ' espertou o novio, | mas pero non se quis ir; || e a Virgen groriosa | fez -lo outra vez dormir, || que viu jazer ontr ' a novia | e ssi pera os partir, || chamand ' a el mui sannuda: | "Mao, falsso, desleal, || A Virgen mui groriosa ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 53/ 252 |
E pois entrou na eigreja, | ant ' o altar sen falir || o pos; e log ' o meninno | se fillou ben a dormir, || e viu en vijon a Madre | de Deus, que o foi guarir, || e seu fillo Jeso -Cristo, | a que ela presentar || Como pod ' a Groriosa | mui ben enfermos sãar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 309 |
E poren, com ' aprendo, || viu a Santa Maria, | com ' agora diremos, || Se muito non amamos, | gran sandeçe façemos ... || Dentro no dormidoiro | en seu leit ' u jazia || por dormir mui cansada, | e pero non durmia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 82/ 338 |
En seu leito, u jazia por dormir, || viu -os come porcos contra si vĩir || atan espantosos, que per ren guarir || non cuidava, e dizia -lles: |
[+] |
1264 |
CSM 91/ 363 |
Ca os nembros lles cayan, || e sol dormir nen comer || per nulla ren non podian || nen en seus pees s ' erger, || e ante ja querrian mortos seer || que sofrer door atan descomũal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 105/ 400 |
E leva -t ' en, ca des oy mais es sãa, || e vai dormir ant ' aquel meu altar; || e pois t ' espertares, sei ben certãa || que quantos enfermos fores beijar || serán tan sãos com ' hũa maçãa || daqueste fogo e de seu fumaz.|| |
[+] |
1264 |
CSM 125/ 456 |
"Maa, | com ' ousas aqui dormir tu || que es [en] poder do demo, | e mi e meu Fillo Jhesu || te escaecemos mui toste, | louca, maa e sandia? |
[+] |
1264 |
CSM 131/ 471 |
E angeos muitos fazia vĩir || a estar con el e sse del non partir || polo conortar e o fazer dormir || e daquela coita o medo perder.|| |
[+] |
1264 |
CSM 173/ 569 |
Est ' ome d ' Aragon era, | e avia tan gran mal || de pedra, que en gran coita | era con ela mortal; || que comer sol non podia | nen dormir nen fazer al || senon chamar senpr ' a Virgen, | a Sennor das piadades.|| |
[+] |
1264 |
CSM 186/ 602 |
El foi e a jostiça fezo vĩir || e outros muitos con ele, sen mentir; || e viron a dona no leito dormir || e o mouro, e disseron: |
[+] |
1264 |
CSM 216/ 678 |
"||E deceu y e deitou -sse | a dormir cab ' un altar || O que en Santa Maria | de coraçon confiar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 221/ 689 |
Ca dormir nunca podia | nen comia nemigalla, || e vermẽes del sayan | muitos e grandes sen falla, || ca a morte ja vencera | sa vida sen gran baralla.|| |
[+] |
1264 |
CSM 221/ 689 |
Ben per está aos reis | d ' amaren Santa Maria ... || A Virgen Santa Maria | logo con sa piadade || acorreu ao menỹo | e de ssa enfermedade || lle deu saude conprida | e de dormir voontade; || e depois que foi esperto, | logo de comer pedia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 234/ 719 |
Onde ll ' avẽo un dia | que en coraçon ll ' entrou || que sse foss ' a Vila -Sirga; | e foi y, e pois chegou, || aquel moço sord ' e mudo | alá consigo levou || e feze -o essa noite | ben ant ' o altar dormir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 309/ 152 |
Contando -lle tod ' a feito | en qual maneira dormira || e en jazendo dormindo | a Santa Maria vira, || que lle mandou que fezesse | ssa eigreja, sen mentira, || en que foss ' ela loada | e Deus, verdadeiro Padre.|| |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 160 |
E se a bever lle davan, | el bever sol non podia, || e pero que sse deitava | pera dormir, non dormia; || e cuidand ' en sa amiga | en como a averia, || o sen a perder ouvera | a caer en gran loucura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 327/ 197 |
Porque ben Santa Maria | sabe os seus dões dar ... || E pois que os ouve feitos | e con eles sse cobryu, || deitava -ss ' a dormir logo; | mais pero pouco dormiu, || ca os calcannares anbos | pelos lombos os sentiu || que ll ' entraron tan de rijo | que os non pod ' en tirar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 404/ 367 |
E pois dormiu com ' ome são sol || dormir, sãou do mal ond ' era fol || e entendeu que fezera sa prol || en sse a Santa Maria deitar.|| |
[+] |
1300 |
LP 003/ 637 |
Já m ' eu queria leixar de cuydar | e d ' andar trist ' e perder o dormir | e d ' Amor, que sempre servi, servir; | de tod ' esto m ' eu queria leixar, | se me leixass(e) a que me faz aver | aquestas coytas, ond ' ey a morrer.| |
[+] |
1301 |
LP 015/ 108 |
Vedes, amigos, que de perdas ey, | des que perdi por meu mal mha senhor: | perdi ela, que ffoy a rren milhor | das que Deus fez, e quanto servid ' ey | perdi por em e perdi o riir, | perdi o ssem e perdi o dormir, | perdi sseu bem, que non atenderey. |
[+] |