1240 |
LP 018/ 80 |
-Pero da Pont ' , en un vosso cantar, | que vós ogano fezestes d ' amor, | foste -vos i escudeiro chamar.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 80 |
E dized ' ora tant ' , ai, trobador: | pois vos escudeiro chamastes i, | por que vos queixades ora de min, | por meus panos, que vos non quero dar? | - |
[+] |
1240 |
LP 018/ 80 |
Afons ' Eanes, se vos en pesar, | tornade -vos a vosso fiador; | e de m ' eu i escudeiro chamar, | e por que non, pois escudeiro for?| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 80 |
Pero da Ponte, quen a mi veer | desta razon ou doutra cometer, | querrei -vo -lh ' eu responder, se souber, | como trobador deve responder: | en nossa terra, se Deus me perdon, | a todo escudeiro que pede don | as mais das gentes lhe chaman segrel. | - |
[+] |
1240 |
LP 003/ 140 |
Ansur Moniz, muit ' ouve gran pesar, | quando vos vi deitar aos porteiros | vilanamente d ' antre os escudeiros; | e dixe -lhis logo, se Deus m ' ampar: | - |
[+] |
1240 |
LP 028/ 425 |
Un escudeiro vi oj ' arrufado | por tomar penhor a Maior Garcia, | por dinheiros poucos que lhi devia; | e diss ' ela, poi -lo viu denodado: | - |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 279 |
Mais un seu escudeiro o troxe mal || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 279 |
"||Quen ben serv ' a Madre do que quis morrer ... || Por nulla ren que lle dis[s]ess ' aquel seu || escudeiro, ela nulla ren non deu, || mais a Santa Maria diz: |
[+] |
1264 |
CSM 67/ 299 |
En esta guisa o demo | chẽo de mal e arteiro || fez tanto que o bon ome | o fillo[u] por escudeiro; || e en todos seus serviços | a el achava primeiro, || dizendo -lle : "Que queredes, | sennor? |
[+] |
1264 |
CSM 104/ 394 |
Aquesto foi en Galiza, | non á y mui gran sazon, || que hũa ssa barragãa | ouve un escudeiron; || e por quanto s ' el casara, | tan gran pesar ouv ' enton, || que con gran coita ouvera | o siso end ' a perder.|| |
[+] |
1264 |
CSM 106/ 402 |
Dous escudeiros correr || foron por rouba fazer; || mais fóronos a prender || e meter || en prijon perigoosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 185/ 598 |
O alcaide de Chincoya, | que non cuidava que mal || desto se ll ' alevantasse, | foi alá logo sen al || e levou dous escudeiros, | que lle disseron atal: || que med ' avian do mouro | que o querian trager.|| |
[+] |
1264 |
CSM 191/ 613 |
[O] alcaide do castelo | era un pobr ' escudeiro || que fora por ssa soldada, | cuidand ' end ' algun dĩeiro || aver; mais polo castelo | non ficar assi senlleiro, || ficou y a alcaydessa, | e que fillar foi per manna || O que de Santa Maria | ssa mercee ben gaanna ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 195/ 625 |
Dun bon cavaleiro || d ' armas, que senlleiro || con seu escudeiro || a un tornei ya || e viu mui fremosa || menỹa en un terreiro || e muit ' amorosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 227/ 704 |
[E]ste foi un escudeiro | de Quintanela d ' Osonna, || que ya a Vila -Sirga | cada ano sen vergonna || tẽer a festa d ' Agosto; | mais pois foi por sa besonna || a Sevilla ena guerra, | caeu en cativ ' enton.|| |
[+] |
1264 |
CSM 301/ 133 |
E daquest ' un gran miragre | demostrou hũa vegada || a Virgen en Vila -Sirga, | na sa eigreja onrrada, || por un escudeiro preso | que ena prijon rogada || a ouve que o livrasse | daquela prijon tan dura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 301/ 134 |
E logo sse sentiu livre | da prijon o escudeiro || u jazia , e aquesto | foi ao sono primeiro, || e achou -s ' en Vila -Sirga, | e foi ende ben certeiro || que o fezera a Virgen, | cujo ben por senpr ' atura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 317/ 174 |
O escudeiro, tanto que viu fugir || a moça, leixou -sse depos ela ir || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 409/ 379 |
Donzelas, escudeiros, || burgeses, cidadãos, || outrossi aldẽãos, || mesteiraes, ruãos, || des i os mercadeiros, || non deven postremeiros || seer; mais com ' irmãos, || todos alçand ' as mãos, || con corações sãos, || en esto companneiros || deven seer obreiros, || loand ' a Virgen santa, || que o demo quebranta || por nossa amparança.|| |
[+] |
1412 |
CGC 59/ 391 |
Desejando conprazeiros, | ca desejo - lo sin falha, | digo destos escudeiros | que vosa quistion entalha: | qu ' el que orden cavaleira | reçibe, desque vençente, | onora mais su vandeira, | pois primeiro mereçente | se fezo que reçebente. | |
[+] |