| 1240 | LP 028/ 153 | O genete | pois remete | seu alfaraz corredor: | estremece | e esmorece | o coteife con pavor.| | [+] |
| 1240 | LP 089/ 218 | Quant ' a, senhor, que m ' eu de vós parti, | atam muit ' a que nunca vi prazer | nem pesar, e quero -vos eu dizer | como prazer nem pesar nom er [vi]: | perdi o sem, e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar.| | [+] |
| 1240 | LP 089/ 218 | E des que m ' eu, senhor, per bõa fe, | de vós parti, creed ' agora bem | que nom vi prazer nem pesar de rem, | e aquesto direi -vos [eu] por que: | perdi o sem e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar.| | [+] |
| 1240 | LP 089/ 218 | Ca, mha senhor, bem des aquela vez | que m ' eu de vós parti, no coraçom | nunca ar ouv ' eu pesar des entom | nem prazer, e direi -vos que mh o fez: | perdi o sem, e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar. | [+] |
| 1240 | LP 006/ 573 | Met ' el -rey barcas na Estremadura; | quen amig ' á que Deus lh ' o aduga: | alá vay, madr ' , ond ' ey suidade!. | [+] |
| 1264 | CSM 18/ 155 | E por nos fazer veer || sa apostura, || gran miragre foi fazer || en Estremadura, || en Segovia, u morar || hũa dona soya, || que muito sirgo criar || en ssa casa fazia.|| | [+] |
| 1264 | CSM 265/ 45 | En ssa casa e amostrar a leer || a seu fill ' e outrossi a escrever || com ' el escrevia, que sol non connocer || non podian nen fazer estremaçon || Sempr ' a Virgen santa dá bon gualardon ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 265/ 46 | Porque ssa letera estremar adur || poderia ome da sua nenllur || poi -las achassen, ca nunca mur con mur || se mais semellaron en sua faiçon.|| | [+] |
| 1264 | CSM 346/ 246 | En Estremoz, hũa vila | de Portugal, foi aquisto || que guariu hũa enferma | a Madr onde Jhesu Cristo || naceu por salvar o mundo, | que foi connosçud ' e visto, || ond ' o sol, quand ' el pres morte, | tornou mais negro ca mora.|| | [+] |
| 1264 | CSM 352/ 258 | Aquest ' a un cavaleiro | conteceu que vassal ' era || dun fi de rey, e por ele | fazia jostiça fera, || e que ũu açor mui bõo | hũa vegada lle dera || que fora dun cavaleiro | natural d ' Estremadura.|| | [+] |
| 1264 | CSM 364/ 289 | E sse ante ben lavraram, | mui mellor depois lavraron, || assi que en pouco tempo | a eigreja acabaron || mui fremosa e mui forte, | tal que quantos la cataron || disseron que non avia | tal en tod ' Estremadura.|| | [+] |
| 1264 | CSM 368/ 298 | E con aquesta coita | ben per Estremadura || passou e a Castela | foi; e tal aventura || ll ' avẽo, que en sonnos | lle disseron: | [+] |
| 1264 | CSM 383/ 331 | E foy en Estremadura, || O ffondo do mar tan chão | faz come a terra dura ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 392/ 348 | E poren mandava || o alcayde que jurasse, | ca for ' é d ' Estremadura || Macar é Santa Maria | Sennor de muy gran mesura ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 404/ 365 | Non é sen guysa d ' enfermos sãar ... || E porend ' a boca e o nariz || ll ' encharon tanto, com o livro diz, || que non podian dele a serviz || neno rostro qual era estremar.|| | [+] |
| 1300 | LP 002/ 859 | Non á, meu padre, a quen peça | ũa peça dun canelho, | con que juntasse sa peça | toda con ela o Coelho; | ca a peça non se espeça | u se estrema do vermelho, | ca muit[o] á já gran peça | que foi sen mant ' a concelho. | [+] |
| 1355 | CGC 8/ 138 | Acabada fermosura, | esmerado sennorio, | gentileza e alto brio | me foi demostrar ventura; | donna de noble figura, | estremada en seu falar, | esta quis Deus estremar | e conplir de grant cordura. | | [+] |