| 1240 | LP 004/ 141 | E, con tod ' esto, ainda faz al | conos livros que ten, per bõa fé: | se acha molher que aja [o] mal | deste fogo que de Sam Marçal é, | assi [a] vai per foder encantar | que, fodendo, lhi faz ben semelhar | que é geada ou nev ' e non al. | [+] |
| 1240 | LP 034/ 157 | Pero da Ponte, pare -vos en mal | per ante o Demo do fogo infernal, | por que con Deus, o padre spirital, | minguar quisestes, mal per descreestes.| | [+] |
| 1240 | LP 007/ 714 | Disséronm ' oi ' , ay, amiga, que non | é meu amig ' almirante do mar, | e meu coraçón ia pode folgar | e dormir iha, e por esta razón | o que do mar meu amigo sacou | sáqueo Deus de coytas qu ' afogou.| | [+] |
| 1240 | LP 007/ 714 | Muy ben é a min, ca (ia) non andarey | triste por vento que veia fazer, | nen por tormenta non ei de perder | o sono, amiga, mays sse foy el rey | o que do mar meu amigo sacou | sáqueo Deus de coitas qu ' afogou.| | [+] |
| 1240 | LP 007/ 714 | Mui ben é a min, ca (ia) cada que vir | algún home de fronteyra chegar | non ey medo que mi diga pesar, | mays por que m ' el fez ben sen lho pedir | o que do mar meu amigo sacou | sáqueo Deus de coitas qu ' afogou. | [+] |
| 1240 | LP 021/ 775 | Eno inverno, sabedes prender | logar cabode fogo, ao comer, | ca non sabedes que x ' á de seer | de vós; e poren diz o verv ' antigo: | "a boi velho non lhi busques abrigo".| | [+] |
| 1240 | LP 044/ 787 | E vedes que ben se guisou | de fria cozinha teer | o infançon, ca non mandou | des ogan ' i fogo acender; | e, se vinho gaar d ' alguen, | ali lho esfriarán ben, | se o frio quiser bever. | [+] |
| 1264 | CSM 4/ 111 | A Madre do que livrou || dos lẽoes Daniel, || essa do fogo guardou || un menỹo d ' Irrael.|| | [+] |
| 1264 | CSM 6/ 123 | Quand ' esto diss ' o menỹo, | quantos s ' y acertaron || aos judeus foron logo | e todo -los mataron; || e aquel que o ferira | eno fogo o queimaron, || dizendo : "Quen faz tal feito, | desta guisa o rende. | [+] |
| 1264 | CSM 13/ 139 | E u pendurad ' estava | na forca por ss ' afogar, || a Virgen Santa Maria | non vos quis enton tardar, || ante chegou muit ' agĩa | e foi -ll ' as mãos parar || so os pees e alçó -o | assi que non ss ' afogou.|| | [+] |
| 1264 | CSM 19/ 158 | Gran sandece faz quen se por mal filla ... || Non foi quen podesse arma nen escudo || tẽer niun deles, assi foi perdudo || de fogo do ceo, ca tod ' encendudo || foi ben da cabeça tro ena verilla.|| | [+] |
| 1264 | CSM 35/ 202 | Ca avia y do leite | da Virgen esperital, || outrossi dos seus cabelos | envoltos en un cendal, || tod ' aquest ' en hũa arca | feita d ' ouro, ca non d ' al; || estas non tangeu o fogo, | mai -lo al foi tod ' arder.|| | [+] |
| 1264 | CSM 37/ 209 | Aquel mal do fogo atanto o coytava, || que con coita dele o pe tallar mandava; || e depois eno conto dos çopos ficava, || desses mais astrosos, || Miragres fremosos ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 39/ 215 | E como quer que o fogo queimasse || en redor da omagen quant ' achas[s]e, || Santa Maria non quis que chegasse || o fum ' a ela, nena caentura.|| | [+] |
| 1264 | CSM 39/ 215 | Assi guardou a Reỹa do Ceo || a ssa omagen, que nen sol o veo || tangeu o fogo, come o ebreo || guardou no forno con ssa vestidura.|| | [+] |
| 1264 | CSM 45/ 231 | "||A Virgen Santa Maria | tant ' é de gran piadade ... || Os angeos responderon: | "Mais vos folia fezestes || en fillardes aquest ' alma, | mao conssell ' y ouvestes || e mui mal vos acharedes | de quanto a ja tevestes; || mais tornad ' a vosso fogo | e nossa alma leixade. | [+] |
| 1264 | CSM 53/ 251 | E de tal ja end ' avẽo | un miragre que dizer -vos || quer ' ora, que a Virgen | quis grand ' en Seixon fazer, || dun menỹo pegureiro, | a que os pees arder || começaron daquel fogo | que salvaj ' ouço chamar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 53/ 251 | Como pod ' a Groriosa | mui ben enfermos sãar ... || Despois a cabo dun ano | lle rogou que o ali || tornass ' , e non quis la madre; | e ele diss ' assi: || "Se non quiserde -, lo fogo | sei eu que verná a mi || e que vos pes m ' averedes | eno col ' a soportar. | [+] |
| 1264 | CSM 53/ 252 | E alá vyu || que a Virgen a seu Fillo mercee po [el] pediu || e por todo -los da terra | de Seixon, e ben sentiu || que por seu rogo do fogo | os quis Deus todos livrar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 58/ 267 | Fogo, u mais de mil vozes oyu || d ' omes e muitos tormentar y viu; || e con med ' a poucas xa lle partiu || o coraçon, e chamou: | [+] |
| 1264 | CSM 81/ 336 | Fogo, e ar outrossi || do daqueste mundo, || dessi d ' outro que á y, || com ' oý segundo || que fal, || algũa vez por San Marçal, || Par Deus, tal sennor muito val ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 81/ 336 | De que sãou hũa vez || ben a Gondianda, || hũa moller que lle fez || rogo e demanda || [a]tal, || per que lle non ficou sinal || Par Deus, tal sennor muito val ... || Daquele fogo montes || de que layda era, || onde tan gran dano pres || que poren posera || çendal || ant ' a faz con coita mortal, || Par Deus, tal sennor muito val ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 91/ 362 | Aquest ' avẽo en França, || non á y mui gran sazon, || que os homes por errança || que fezeran, deu enton || Deus en eles por vendeita cofojon || deste fogo que chaman de San Marçal.|| | [+] |
| 1264 | CSM 91/ 362 | A Virgen nos dá saud ' | e tolle mal ... || E era de tal natura || aquel mal, com ' aprendi, || que primeiro con friura || os fillava, e des i || queimavan peyor que fogo; e assi || sofrian del todos gran coita mortal.|| | [+] |
| 1264 | CSM 91/ 363 | Porend ' a esses enfermos nulla ren || non leixou do fogo, nen sol un sinal.|| | [+] |
| 1264 | CSM 105/ 399 | Mais ontr ' aquestes aquela cativa || a que o marido fora chagar || soffreu de fogo gran coita esquiva, || ca a teta destra lle foi queimar. || E metérona mais morta ca viva || na eigreja, vestida dun prumaz.|| | [+] |
| 1264 | CSM 105/ 400 | Ca en lugar de me dereito dar, || diste -me fogo que tan mal queimava || e queima, que o corpo me desfaz. | [+] |
| 1264 | CSM 105/ 400 | E leva -t ' en, ca des oy mais es sãa, || e vai dormir ant ' aquel meu altar; || e pois t ' espertares, sei ben certãa || que quantos enfermos fores beijar || serán tan sãos com ' hũa maçãa || daqueste fogo e de seu fumaz.|| | [+] |
| 1264 | CSM 111/ 415 | E pois foi apoderado || de ssa alma, muit ' irado || foi ao fogo privado || pola y pẽar des en.|| | [+] |
| 1264 | CSM 116/ 434 | A un seu sergent ' assi, || "duas grandes candeas, || as que de Toled ' aqui || trouxe, que non son feas; || ca eu taes alá vi || mellor arder que teas || nen que nihũa cousa || que o fogo conssume. | [+] |
| 1264 | CSM 134/ 481 | E do fogo tan mal || eran tormentados || deste de San Marçal, || e assi queimados || que os nenbros todos de tal tempestade || avian de perder, esto foi verdade.|| | [+] |
| 1264 | CSM 134/ 482 | Logo foron tan ben || daquel fogo sãos, || que lles non noziu ren || e pes nen en mãos; || e dizian assi: | [+] |
| 1264 | CSM 163/ 548 | Assi esteve gran tempo | que dali non se mudava, || e a cousa que queria | per sinaes amostrava; || e desta guisa a Salas | dalí levar -sse mandava, || e deu -ll ' a lingua tal sõo | como fogo que estala.|| | [+] |
| 1264 | CSM 175/ 575 | E logo toda a gente | enviaron a Tolosa || polo ereg ' ; e pois vẽo | con ssa cara vergonnosa, || souberon del a verdade | e morte perigoosa || lle deron dentr ' en un fogo, | dizendo -ll ' : | [+] |
| 1264 | CSM 186/ 602 | E por aquesto no fogo arderá.|| | [+] |
| 1264 | CSM 186/ 603 | Foron mui corrend ' , e tod ' en derredor || lles poseron fogo, non vistes mayor; || e ardeu o mouro falsso traedor, || mais ficou a dona como quen está || Quen na Virgen santa muito fiará ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 186/ 603 | Dentr ' en hũa casa, que nunca sentiu || ren daquele fogo. | [+] |
| 1264 | CSM 186/ 603 | E daquesta guisa o mouro ardeu || que niun sinal sol del non pareceu; || e a dona do fogo remãeceu || salva per aquela que nos salvará.|| | [+] |
| 1264 | CSM 197/ 634 | Ca tan forte o fillava | o demo, com ' aprendi, || cinc ' ou seis vezes no dia, | ou sete, per com ' oý; || mais hũa vez atan forte | o fillou, que ben aly || u estava afogou -o, | e morreu, u non ouv ' al.|| | [+] |
| 1264 | CSM 205/ 652 | Na torre meteron cavas | e fogo pola queimaren; || e os mouros que dentr ' eran, | por sse mellor a[m]pararen || do fogo, ontr ' as amẽas | punnavan de sse deitaren; || e assi morreron muitos | daquel poblo malfadado.|| | [+] |
| 1264 | CSM 205/ 652 | Con esta coita tan grande | do fogo que os cegava || e d ' outra parte do fogo | que os mui forte queimava, || hũa moura con seu fillo, | que mui mais ca si amava, || subiu -sse con el encima, | que lle non foss ' afogado.|| | [+] |
| 1264 | CSM 205/ 652 | E ontre duas amẽas | se foi sentar a mesquỹa || con seu fillo pequenỹo | que en seus braços tĩia; || e pero que mui gran fogo | de todas partes viynna, || a moura non foi queimada | nen seu fillo chamuscado.|| | [+] |
| 1264 | CSM 215/ 675 | E metérona no fogo | mui grand ' , e jouv ' y dous dias; || mas o que en Babilonna[nia] | guardou no forn ' Ananias || e Misael o menyno | e o tercer, Azarias, || guardou aquesta do fogo, | que sol non lle noziu nada.|| | [+] |
| 1264 | CSM 215/ 675 | E do fogo a sacaron | e ouveron tal consello || que, porque aquesto feito | sol non sais[s] ' a concello, || que no rio a deitassen, | todo come en trebello, || con hũa pedra mui grande | aa garganta atada.|| | [+] |
| 1264 | CSM 255/ 24 | Esto foi feito tost ' e correndo, || e a casa dentro e en redor || chẽa de lenna foi, com ' aprendo, || e de fogo, dond ' ouv ' ela pavor; || ca viu a chama || queima -la rama, || de que a Ama || de Deus defendia.|| | [+] |
| 1264 | CSM 255/ 24 | Pero a casa toda queimada || foi e a lenna se tornou carvon, || a moller desto non sentiu nada; || ca a Virgen, a que fez oraçon, || lle deu saude || per sa vertude || e ameud[e] || o fogo tollia.|| | [+] |
| 1264 | CSM 255/ 25 | Quand ' est ' o meirỹo e as gentes || viron, fillaron -s ' end ' a repentir, || e mandaron log ' aos sergentes || que a fezessen do fogo sayr || log ' ; e con cantos || ela foi tantos || levada, quantos || mui de dur diria.|| | [+] |
| 1264 | CSM 259/ 33 | E deu -lles log ' hũa candea tal || con que ssãassen as gentes do mal || a que chaman fogo de San Marçal, || e sãan quantos aló queren yr.|| | [+] |
| 1264 | CSM 259/ 33 | O bispo daquel logar lles fillou || a candea, mas mui mal baratou: || ca o fogo no pe lle começou || e queria contra çima sobir.|| | [+] |
| 1264 | CSM 259/ 33 | Quand ' esto viu o bispo de mal sen, || pediu -lles daquela cera poren; || e deron -lla a bever, e mui ben || lle fez o fogo logo del fogir.|| | [+] |
| 1264 | CSM 307/ 146 | En aquesta terra un mui gran mont ' á || que veen de longe os que van alá, || que Mongibel chaman, e de fogos dá || chamas aas vezes, ond ' an gran pavor || Toller pod ' a Madre de nostro Sennor ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 307/ 146 | Onde conteceu || que en aquel monte fogo s ' acendeu || mui grande, e toda a terra tremeu, || e choveu tan muito come no mayor || Toller pod ' a Madre de nostro Sennor ... || Inverno do mundo chove, com ' oý, || volta con gran pedra, e ar outrossy || cayan coriscos tantos ben aly || que cuidaron todos morrer a door.|| | [+] |
| 1264 | CSM 316/ 172 | Quand ' esto viu Don Martỹo, | pesou -lle de coraçon, || porque da sua eigreja | perdia a oblaçon || por est ' outra que vos digo; | e mandou log ' un tiçon || fillar e põer -lle fogo, | assi que a fez queimar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 316/ 172 | "Ai, Santa Maria, | est ' eu mio fui merecer, || por quanto na ta hermida | mandei o fogo põer; || mais por emenda daquesto | farey -a nova fazer, || toda de cal e de pedra".| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 208 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar || como á Santa Maria, | quando quer, de o matar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 208 | Ca, macar grand ' elemento | foi Deus do fogo fazer || e de queimar toda cousa | lle foi dar tan gran poder, || mayor o deu a sa Madre, | de que ele quis nacer || e pois ena carne dela | foi os infernos britar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 208 | [A]tan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 208 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 208 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 208 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ... || Onde foi hũ vegada | que palla deitaron y || muita na eigreja toda, | e era mester assy || por gran frio que fazia, | e ar deitaron log ' y || estadaes encendudos, | como soyan deitar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | E un estadal daqueles | huã monja encendeu || ontr ' o altar e o coro, | e o fogo s ' aprendeu || del aa palla, e logo | tan feramente correu || a chama del, que ss ' ouvera | ao altar a chegar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | Mais a Virgen groriosa | non quis esto consentir, || nen quis que aquele fogo | podesse adeant ' yr; || e porend ' a ssa omagen | fillou logo, sen mentir, || o veo da ssa cabeça | e ant ' o fogo lançar || Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | E depois o fogo | sol non queimou nulla ren, || ante foi tan toste morto | polo prazer da que ten || en poder os elementos; | ca nen ũu non vai nen ven, || senon quanto o seu Fillo | quer en eles ordỹar, || Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | Que ordỹou que o veo | delgado mais ca cendal || podess ' amatar o fogo | e non soffrer que mais mal || fezesse do que fezera, | por vertud ' esperital || da Virgen, ond ' a omagen | avia o semellar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | Entonce a sancreschãa, | que dormia, s ' espertou || e para tanger os sinos | duas consigo levou || monjas e aa eigreja | foi; e pois que dentr ' entrou, || viu tod ' esto que ja dixe | e foy -o logo contar || Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 210 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 210 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 210 | Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ... | [+] |
| 1264 | CSM 341/ 234 | "Ja Deus non queira | que [eu] en tal torto jaça, || e non á no mundo salva | que eu sobr ' esto non faça; || e sequer en un gran fogo | en meo daquela praça || me meterei, ca non sõo | daquelas que esto fazen. | [+] |
| 1264 | CSM 341/ 234 | "Par Deus, no fogo | non quero que vos que[i]medes, || mais en aquel altar santo | do Poi quero que juredes || que torto non me fezestes, | e ar quero que saltedes || de cima daquela pena | con esses que juso jazen. | [+] |
| 1264 | CSM 343/ 238 | "Por Deus mercee vos seja || que acorrades mia filla | que con o demo peleja," || dizendo ca med ' avia | que no fogo a deitasse.|| | [+] |
| 1264 | CSM 345/ 244 | "Uviade || e, por Deus, este minỹo | que trag ' en braços fillade || que o non queim ' este fogo, | e sequer mi leixade; || ca se ele ficar vivo, | eu mal non poss ' aver. | [+] |
| 1264 | CSM 345/ 244 | El Rey, quand ' aquest ' oya, | foi logo fillar correndo || ao menỹ ' e à Madre | do fogo que muit ' ardendo || estava a grandes chamas.| | [+] |
| 1264 | CSM 345/ 245 | [E] enton lle contou todo | aquel sonno que sonnara, || e como a Santa Virgen | ben do fogo a chamara || que lle tiras[s] ' o minỹo, | e que ela os tirara || ambos do fogo e ' n salvo | os fora enton põer.|| | [+] |
| 1264 | CSM 390/ 344 | A nos faz que o amemos mais d ' al, || e a ele que nos guarde de mal || e do fogo do inferno mortal || queymador.|| | [+] |
| 1264 | CSM 422/ 408 | Madre de Deus, ora | por nos teu Fill ' essa ora. || U queimará fogo | serras [e] vales e montes, || di com ' en Egipto | non achaste aguas nen fontes.|| | [+] |
| 1264 | CSM 427/ 420 | Todo -los bẽes que nos Deus ... || A terça começou muit ' a tremer || a terra, e son come de caer || o ayre fez; e enton viron deçender || linguas de fogo sobre ssi, que os todos ençendeu || Todo -los bẽes que nos Deus ...|| | [+] |
| 1355 | CGC 40/ 294 | Pois que tan caramente a conprou, | como sabedes todos os cristianos, | por ende a ponno en as sus manos | que a defenda, pois que a i criou, | do feo pecado, enemigo mortal, | que a non lançe no fogo infernal; | meu bon Sennor, por esso cha dou. | | [+] |