| 1240 | LP 015/ 628 | Per quant ' eu vejo | perço -m ' e desejo, | ey coyta e pesar; | sse and ' ou sejo | o cor m ' está ' n tejo | que me faz cuydar; | ca, poys franqueza, | proeza, | venceu escasseza, | non sey que pensar.| | [+] |
| 1264 | CSM 140/ 498 | Loemos a ssa nobreza, || sa onrra e ssa alteza, || sa mercee e ssa franqueza || e sas vertudes preçadas.|| | [+] |
| 1264 | CSM 400/ 355 | Ca pero o don mui pouc ' é, || segund ' a mia pobreza, || non catará est ' , a la ffe, || a Sennor da franqueza; || ca por un don, esto sey ja, || que ll ' eu dé, çento me dará || dos seus mui nobres dões, || e a mia mingua comprirá || conos seus gualardões. || E poren lle quero rogar || que meu don pequen[inn]o || reçeb ' e o queyra fillar || por aquel que meninno || no seu corpo se figurou || e sse fez om ' e nos salvou || por nos dar parayso, || e pois consigo a levou, || e foi y de bon siso. | [+] |
| 1355 | CGC 23/ 203 | Dizede -me, sennor, hu se foi franqueza, | que ja non paresçe nos renos de Espanna | e grant tempo ha que aquesta conpanna | que hi fizo, bive en mui grant pobreza; | esto me dizede sin otra pereza , | a voso entender si tornará én çedo, | e dizede -mo çerto, que non aja medo, | que mui muito dubdo aquesta crueza. | | [+] |
| 1355 | CGC 23/ 203 | Que vejo e vi fazer a coitados | fidalgos mesquinos que tan solamente | non deron nin den por eles niente , | desque se partiu dos renos nonbrados | aquella franqueza, por nosos pecados, | e nunca jamas aqui quis tornar; | mellor fuera Deus de todos matar, | que non ser nós dela asi arredrados. | | [+] |
| 1355 | CGC 24/ 209 | Amigo sennor, Franqueza desdenna | a gente avarenta e geno turbado; | por ende, se foi morar mal parado | trezentas jornadas alen de Çerdenna, | e non tornará, por cosa que avenna, | en estas partidas pos un mui grant treito; | e, si o fizere, fara grant dereito, | pois é preçada por una çermenna. | E aún más vos digo: que finca escaseza | en estas partidas con honra tamanna, | que todos lle fazen mui grant festa estranna, | asi aborreçen toda gentileza. | | [+] |
| 1355 | CGC 24/ 209 | Avades, sennores, legos e perlados, | ben vos mostrarán logo de presente | en todos sus gestos e seu continente | que aman franqueza segunt los pasados; | mais desque ajades a estos provados, | veredes que curan de se apartar | e con avariça reir, profazar, | de lindos fidalgos que biven laszrados. | | [+] |