1240 |
LP 009/ 77 |
E pero, lança de morte me feira, | covilheira velha, se vós fazedes | nen un torto se me gran mal queredes; | ca Deus me tolha o corp ' e quant ' ei, | se eu velha fududancua sei | oje no mundo a que gran mal non queira.| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 90 |
Per porta lh ' entra Martin de Farazon, | escud ' a colo en que sev ' un capon | que foy ja poleyr ' en outra sazon; | caval ' agudo que semelha foron, | en cima d ' el un velho selegon | sen estrebeyras e con roto bardon; | nen porta loriga, nen porta lorigon, | nen geolheiras, quaes de ferro son, | mays trax perponto roto, sen algodon, | e cuberturas d ' un velho zarelhon, | lança de pinh ' e de bragal o pendon, | chapel de ferro que xi lh ' y mui mal pon | e sobarcad ' un velho espadarron, | cuytel a cachas, cinta sen farcilhon, | duas esporas destras, ca seestras non son, | maça de fuste que lhi pende do arçon; | a don Velpelho moveu esta razon: | "¡Ay meu senhor! assy Deus vos perdon, | hu é Johan Aranha, o vosso companhon?| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 91 |
Esto perdito, chegou Pero Ferreira, | cavalo branco, vermelho na peteira, | escud ' a colo que foy d ' unha masseyra, | sa lança torta d ' un ramo de cerdeyra, | capelo de ferro, o anassal na trincheyra | e furad ' en cima da moleyra, | tragu ' ũa osa e hũa geolheira, | estrebeyrando vai de mui gran maneyra, | e achou Velpelho estand ' en hũa eyra, | e diz: |
[+] |
1240 |
LP 009/ 91 |
Venha Pachacho e don Roi Cabreyra | para dar a min a deanteyra, | ca ja vos tarda essa gente da Beyra, | o moordom ' e o sobrinho de Cheyra | e Meen Sapo e Don Vintin de Meyra | e Lopo Gato, esse filho da freyra, | que non á antre nós melhor lança per peideyra".| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 120 |
[ -ar] | trob ' eu, e non per antollança, | mais pero que sei lealment ' amar.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 124 |
E des que eu nacera nunca entrara en lide, | pero que ja fora cabo Valedolide | estojar doas muitas fezeron en Molide; | e ali me lançaron a min a falcatrua: | ¡a maes scudeirus gage o Churruchão, | a taes sergen[t]os, ca non gente befua!| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 126 |
Amor faz a min amar tal señor | mais fremosa de quantas og ' eu sei, | e faz -m ' alegre e faz -me trobador | cuidand ' en ben senpr ' ; e mais vos direi: | u se pararon de trobar | trob ' eu, e non per antollança, | mais pero sei mui lealmente amar.| |
[+] |
1240 |
LP 017/ 147 |
E dos poldrancos de Campos levarei grandes companhas | e dar -vos -ei en ajuda tôdolos de Val de Canhas; | e des i pera meu corpo levarei tal guisamento, | que nunca en nen un tempo trouxo tal Pero Sarmento. | Levarei Fernando Teles con gran peça de peões, | todos calvos e sen lanças e con grandes çapatões; | e quen [aqu]estes mataren, creede ben sen dultança, | que já mais en este mundo nunc[a] averá vingança. |
[+] |
1240 |
LP 026/ 152 |
Nen de lançar a tavolado | pagado | non sõo, se Deus m ' ampar, | aqui, nen de bafordar; | e andar de noute armado, | sen grado | o faço, e a roldar; | ca mais me pago do mar | que de seer cavaleiro; | ca eu foi já marinheiro | e quero -m ' ôi -mais guardar | do alacran, e tornar | ao que me foi primeiro.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 175 |
Ai fals ' amigu ' e sem lealdade! | ora vej ' eu a gram falsidade, | com que mi vós a gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu ja por verdade, | a que vós a tal pedra lançastes.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 175 |
Amigo fals ' e muit ' encoberto! | ora vej ' eu o gram maldeserto | com que mi vós á gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu ja bem por certo | a que vós [a] tal pedra lançastes. | Ai fals ' amigu ' ! eu nom me temia | do gram mal e da sabedoria | com que mi vós a gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu que o bem sabia, | a que vós [a] tal pedra [lançastes].| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 450 |
E, poy -los vencedes assí, | nunca devian a lançar | vosc ' , amigo, nen bafordar; | ar falemos logo de mí: | alevad ' o parecer da voda; | per bõa fé, eu mh -alevo toda. | E muyto mi praz do que sey, | que vosso bon prez verdad ' é, | meu amigo, e, per bõa fe, | outro gran prazer vos direy: | alevad ' o parecer da voda; | per bõa fe, eu mh -alevo toda.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 591 |
Ao lançar do pao, | ena sela | deu do cuu mao, | e quebrou -lh ' a sela, | c ' assy diss ' a bela: | "Rengeu -lh ' a sela! |
[+] |
1240 |
LP 006/ 591 |
"|Ao lançar do touço, | [ena sela] | deu do cu ' a bouço, | e quebrou -lh ' a sela, | c ' assy diss ' a bela:| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 592 |
["]|Direy -vus que lh ' eu ouço: en dia de ssa voda, | ao lançar de touço da sela rengelhosa, | feriu do cu ' a bouço. |
[+] |
1240 |
LP 014/ 596 |
Valmj Sancta Maria! | poys a sela non ouço | (a que renger soya | ao lançar do touço), | matar -mi -á hun dia | ou ele ou Ayras Louço, | ca iá non tra[g ' a sela | de que riíu a bela, | a sela canterllada, | que rengeu na ciada"]. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 664 |
Pero Coelho é deitado | da terra pelos meirinhos, | por que britou os caminhos; | mais de seu padr ' ei gran doo: | non á mais dun filho soo | e ficou dele lançado.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 664 |
E foi -s ' el morar a França | e desemparou sa terra, | ca non quis con el -Rei guerra; | mais á coita de sa madre, | por que ficou a seu padre | d ' el no coraçon a lança.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 664 |
E foi -s ' el morar a Coira, | que é terra muit ' esquiva, | u coidamos que non viva; | e seu padre e seu linhage | da lança que del[e] trage | todos cuidamos que moira.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 664 |
E el se foi certamente, | por que [de pran] non podia | na terra guarir un dia; | ca eu a seu padre ouvi -lho: | que a lança de seu filho | eno coraçon a sente. |
[+] |
1240 |
LP 016/ 773 |
Ando -lhes fazendo cobras e sões | quanto mais poss ' e and ' escarnecendo | daquestes putos que s ' andan fodendo; | e ũu deles de noit ' asseitou -me | e quis -me dar do caralh ' e errou -me | e [er] lançou depós min os colhões. |
[+] |
1240 |
LP 011/ 816 |
Pero, tanto que s ' el sentio coitado | quando lhi deu a lança do peer, | logu ' el ouve por seu filh ' enviado, | ca lhi queria leixar seu aver | e sa herdad ' , e o filho tardou | e pee[u] entrament ' , e ficou | seu filho mal, ca ficou exerdado. |
[+] |
1264 |
CSM 9/ 128 |
"||Por que nos ajamos ... || Log ' enton a dona, | chorando dos ollos || muito, lle rogava | que per y tornasse, || des que el ouvesse | fito -los gẽollos || ant ' o San Sepulcro | e en el beijasse. || "E mais vos rogamos || que, sse vos prazia, || hũa semellança || que dalá vejamos || da que sempre guia || os seus sen errança. |
[+] |
1264 |
CSM 9/ 130 |
Dar -ll -ei con mia lança, || e o seu partamos || logo sen perfia || todos per iguança. |
[+] |
1264 |
CSM 9/ 132 |
Ora retrayamos || quan grand ' arteria || fez per antollança; || mas, como penssamos, || tanto lle valrria || com ' hũa garvança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 9/ 132 |
O monge da dona | non foi connoçudo, || onde prazer ouve, | e ir -se quisera; || logo da capela | u era metudo || non viu end ' a porta | nen per u vẽera. || "Porquê non leixamos, " || contra ssi dizia, || "e sen demorança, || esta que conpramos, || e Deus tiraria -nos || desta balança? |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 146 |
E mantenente sen demorança || San Mercurio log ' ir -se leixou || en seu cavalo branqu ' , e sa lança || muito brandind ' ; e toste chegou || a Juyão, e deu -lle na pança || que en terra morto o deitou || ontr ' os seus todos; e tal vingança || fillou del come bon lidador.|| |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 146 |
Todo -los Santos que son no ceo | de servir muito an gran sabor ... || Essa ora logo sen tardada || San Basillo, com ' escrit ' achey, || u a gent ' estav ' assũada || foi -lles dizer como vos direi: || "Gran vengança nos á ora dada || San Mercurio daquel falsso rei, || ca o matou dũa gran lançada, || que nunca atal deu justador.|| |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 147 |
Logo tan toste foron correndo || e as armas todas essa vez || acharon, e a lança jazendo, || con que San Mercuir ' o colbe fez, || sangoent ' ; e per y entendendo || foron que a Virgen mui de prez || fez fazer esto en defendendo || os seus de Juyão chufador.|| |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 147 |
Eles assi a lança catando, || que creer podian muit ' adur, || maestre Libano foi chegando, || filosofo natural de Sur, || que lles este feito foi contando, || ca esse non detevera nenllur || des que leixara a ost ' alçando || e Juyão morto sen coor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 22/ 164 |
E u o viu seu millo debullar || na eira, mandou -lle lançadas dar; || mas el começou a Madr ' a chamar || do que na cruz mataron os judeus.|| |
[+] |
1264 |
CSM 22/ 164 |
Duas lançadas lle deu un peon, || mas non ll ' entraron; e escantaçon || cuidou que era o coteif ' , enton || más bravo foi que Judas Macabeus.|| |
[+] |
1264 |
CSM 22/ 164 |
Mui gran poder á a Madre de Deus ... || Enton a ssa azcũa lle lançou || e feriu -o, pero nono chagou; || ca el a Santa Maria chamou: || "Sennor, val -me como vales os teus, || Mui gran poder á a Madre de Deus ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 24/ 169 |
Que, porque fora ben dizer || de ssa Madre, fez -lle nacer || fror na boca e parecer || de liro semellança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 26/ 177 |
Semellança fillou de Santiago || e disse: |
[+] |
1264 |
CSM 33/ 198 |
E un saltar || deles quis e se lançar || cuidou no batel; mas dar || foi de pees en xermentos || que y eran, e tonbar || no mar foi e mergullar || ben até nos fondamentos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 34/ 201 |
Pois lle tod ' esto feit ' ouve, mui gran demostrança || fez y a Madre de Deus, que d ' oyo semellança || correu daquela omage grand ' avondamento, || que ficasse deste feito por renenbramento.|| |
[+] |
1264 |
CSM 38/ 212 |
"||E foi -lles log ' hũa pedra lançar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 44/ 228 |
Quen fiar na Madre do Salvador || E pois que por esto nono achou, || pera Salas seu camỹo fillou || e de cera semellança levou || de ssa av ' , e diss ' assi: |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 423 |
Con ajuda nos *vene || e con ssa amparança || contra o que nos tene || no mundo en gran balança || por toller -nos o bene || da mui nobre sperança; || mas vengança || filla a Groriosa || poderosa || del, e sempre nos guia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 119/ 441 |
"||El, cuidando que peleja era de verdade, || mandou fillar a seus omẽes lanças e escudos, || Como somos per conssello do demo perdudos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 136/ 490 |
Lle lançou por eno rostro feri -lo Menynno.|| |
[+] |
1264 |
CSM 148/ 519 |
E cada un tĩia | deles que lle passava || o corpo cona lança, | tal ferida lle dava; || mas guardó -o a Virgen | que sol non lle chegava || niun colb ' ao corpo | nen fazian sinaes.|| |
[+] |
1264 |
CSM 149/ 522 |
E pero semellança | an de pan e de vynno, || esto quer Deus que seja | polo ome mesq[u]ynno, || que terria por crua | cousa comer minỹo || ou bever de seu sangue, | ca non é apostura. |
[+] |
1264 |
CSM 154/ 531 |
E quantos y estavan, || en redor veend ' o jogo | ferament ' en s ' espantavan, || ca viian fresc ' o sangui | e caent ' , e ben cuidavan || que algun deles ferido | fora de spad ' ou de lança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 214/ 673 |
O rico, quand ' oyu esto, | volveu na mão os dados || e lançou senas al terce, | que son de pontos contados || dez e oito; e mas pontos | non poden seer achados.|| |
[+] |
1264 |
CSM 214/ 673 |
E des i, pois diss ' aquesto, | logo os dados filló -os || na mão e mui coitado | eno tavleiro lançó -os.|| |
[+] |
1264 |
CSM 277/ 77 |
Ca assi como lles davan | lançadas pelos costados, || per cada hũa ferida | sayan grandes bocados || daquel cervo que comeran; | e desto maravillados || foron end ' os outros oito | que fezeron mellor sen || Maravillo -m ' eu com ' ousa | a Virgen rogar per ren ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 294/ 116 |
Hũa omagen fremosa | da Virgen Santa Maria, || de pedra mui ben lavrada | sobre la porta siia, || e dous angeos ant ' ela, | e qualquer deles avia || senllas mãos enos peitos; | e enas outras tẽentes || Non é mui gran maravilla | seeren obedientes ... || Eran come senllos livros | de mui gran sinificança, || porque todo -los saberes | saben eles sen dultança; || as outras mãos nos peitos | tĩian por semellança || que en Deus sas voontades | tẽen sempre mui ferventes.|| |
[+] |
1264 |
CSM 294/ 117 |
Ond ' esta moller sandia | viu hũa pedr ' e fillou -a, || e catou aa omagen | da Virgen e dẽostou -a || e lançou aquela pedra | por feri -la, mas errou -a; || ca os angeos que eran | ant ' ela foron presentes || Non é mui gran maravilla | seeren obedientes ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 297/ 123 |
Ca ben com ' a cousa viva | recebe por asperança || vertude, sol que a creen, | ben assi por semellança || a recebe a omagen | mantemento sen tardança || daquel de que é fegura, | macar om ' a el non vee.|| |
[+] |
1264 |
CSM 303/ 138 |
"||Respos -ll ' enton a omagen | manss ' e en bon contẽente: || "Aquesto que me tu rogas | farei eu de bõa mente, || tanto que oi mais teu feito | non[o] metas en balança. |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 142 |
Ela avendo na Virgen, | Madre de Deus, gran fiança, || outorgou -lle que posesse | a carta ena balança; || mas que lle désse o peso | dela logo sen tardança, || que non morresse de fame | a scusa polos rancões.|| |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 142 |
Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ... || Ela meteu na balança | a carta, e tan pesada || se fez logo, que na outra | non pode pois meter nada || que tanto per ren pesasse, | esto foi cousa provada, || e o canbiador con sanna | depenava seus grannões.|| |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 143 |
O cambiador fillou outra | balança mayor daquela, || e coidou aquela carta | per mayor peso vence -la; || mas pero non meteu tanto | na balança que move -la || per ren podesse de terra.| |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 143 |
Que meteu na balança, | chẽos de prata e d ' ouro; || mas mui mais pesou a carta | en que avia tesouro || daquel que perdõar pode | crischão, judeu e mouro, || atanto que en Deus ajan | ben firmes sas entenções.|| |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 160 |
Aquel maestr ' a omagen | fezo mui ben entallada || en semellança da Virgen | santa benaventurada, || ben feita d ' entallamento | e depois mui ben pintada; || e pois pagou o maestr ' e | diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 325/ 194 |
A pouco rato pois esto | vyu gran peça de crischãos || que yan veer sas vỹas, | todos sas lanças nas mãos; || e entendeu que seus sonnos | non foron falssos nen vãos, || mais verdade mui certeira | qual con seus ollos viia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 332/ 209 |
Mais a Virgen groriosa | non quis esto consentir, || nen quis que aquele fogo | podesse adeant ' yr; || e porend ' a ssa omagen | fillou logo, sen mentir, || o veo da ssa cabeça | e ant ' o fogo lançar || Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 337/ 223 |
E colleu tal antollança | polo fazer entender, || que con todos contendia; | e macar ll ' yan dizer || que en ben se soltaria, | non llo queria creer, || ant ' ya travar en muitos | e dos panos lles tirar, || Tan gran poder á a Virgen | aos da terra guardar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 344/ 240 |
Gran cavalgada de mouros | sayu pera os crischãos || correr e fazer -lles dano, | e passou serras e chãos || e chegaron a Tudia, | todos sas lanças nas mãos, || e ben a par da eigreja | pousaron sen deteença.|| |
[+] |
1264 |
CSM 345/ 243 |
Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ... || E prenderon quantos eran | en ele sen demorança, || e britaron a capela | da que é noss ' anparança, || e fillaron a omagen | feita a ssa semellança || e foron pola queimaren, | mas sol nunca pod ' arder.|| |
[+] |
1264 |
CSM 352/ 259 |
O cavaleiro de çera | fez log ' hũa semellança || do açor e foi con ela, | avendo grand ' esperança || ena Virgen groriosa | e creendo sen dultança || que seu açor lle daria | viv ' e são sen laidura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 394-395-396-397-398/ 351 |
[O]nde en atal semellança | demostrou Santa Maria || gran miragre no seu Porto, | que ant ' o seu nom ' avia, || que de Xerez é mui preto, | na fin da Andaluzia, || u o mar Mediter[r]ano | cono mui grand ' é juntado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 402 |
"|E ela lle lançou || Des quando Deus sa Madre | aos çeos levou ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 422/ 409 |
E du o mar grande | perderá sa semellança, || di -ll ' o que soffriste | u lle deron cona lança.|| |
[+] |
1300 |
LP 002/ 436 |
Coida -me lançar a mato; | mais o que me d ' el mais mata | é que no meu [desbarato] | [ele] faz i gran barata;| |
[+] |
1300 |
LP 003/ 479 |
Pois mh -assy faz o voss ' amor ir ja | como vay cervo lançad ' a fugir. |
[+] |
1300 |
LP 001/ 977 |
Faz -m ' agora por ssy morrer | e tras -me muy coitado | mha ssenhor do bom parecer | e do cos bem talhado; | a por que ey morte a prender | come çervo lançado, | que sse vay do mund ' a perder | da companha das cervas.| |
[+] |
1350 |
CGC 60/ 396 |
Que por donde quier que for | voso sere sin dudança, | menbrando de gentil flor, | de bosa gentil senblança, | por la qual mi coraçon | sufrirá tribulaçion | fasta que seja tornado | ver voso biso adonado. | |
[+] |
1355 |
CGC 1/ 101 |
Con mui pura lealtança | e fermosa entençon, | loaré gentil senblança | adorando el seu pendon. |
[+] |
1355 |
CGC 13/ 161 |
Amadores, | tal senblança | sin dudança | chamaredes flor das flores, | de gran valia. | |
[+] |
1355 |
CGC 13/ 162 |
Seja vossa bondade | de le querer nonbrar | a forte tribulança | que este meu cor | sufre por lealdade, | non ossando nonbrar | seu nome de alegrança; | esperança | me faz ledo, | porque çedo | loarán seu andança | desta sennora mia. |
[+] |
1355 |
CGC 14/ 166 |
Amor, Esforço e Ventura | en concordia sin errança, | todos tres con grant mesura | guarnesçeron minna lança; | |
[+] |
1355 |
CGC 32/ 253 |
En ti tengo yo la morte | sin contenda, | si me non val tu vondat; | e porque esto es verdat, | ¡ai Amor! en remenbrança, | en meu cor tengo tu lança | de amargura. | |
[+] |
1355 |
CGC 32/ 253 |
Aquesta lança sin falla, | ¡ai coitado!, | non me la dieron del muro, | nin la prise yo en vatalla, | ¡mal pecado!, | mas , veniendo a ti seguro, | Amor, falso e perjuro, | me firio e sin tardança, | e fue tal la mi andança | sin ventura. |
[+] |
1355 |
CGC 33/ 262 |
Con la tu briosa lança | ensalças toda vileza | e abaxas la nobleza | de quien en ti obo fiança. | |
[+] |
1355 |
CGC 40/ 294 |
Mando a minna carne cativa, cuitada, | dar a a terra onde se despenda, | por que i faça alguna emenda | del tenpo que fui a Deus mui errada; | e a El demandando mui de coraçon | que nunca seja por esta razon | en o inferno minn ' alma lançada. | |
[+] |
1355 |
CGC 40/ 294 |
Pois que tan caramente a conprou, | como sabedes todos os cristianos, | por ende a ponno en as sus manos | que a defenda, pois que a i criou, | do feo pecado, enemigo mortal, | que a non lançe no fogo infernal; | meu bon Sennor, por esso cha dou. | |
[+] |
1390 |
CGC 55/ 374 |
U veen duenna e donsella, | i é toda su folgança, | e non veen la mal andança | que ora sufre la mi silla. | Fesieron mui grand alardo | e grant senblante de guerra; | de si lançaron un dardo | veinte codos por la terra, | robando de serra en serra. | Con peitos e con pedidos, | eles van apersebidos; | dizen: "non ha punto de guerra". |
[+] |
1400 |
CGC Ap. 10/ 436 |
Ire yo de mui buen grado | alla donde vós mandedes, | mas ante que me levedes | oir la mi tribulança: | |
[+] |