1240 |
LP 002/ 87 |
Disseron -mi ũas novas, de que m ' é mui gran ben, | ca chegou meu amigo, e, se el ali ven, | a Santa Maria das Leiras, | irei, velida, se i ven meu amigo.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 87 |
Disseron -mi ũas novas, de que ei gran sabor, | ca chegou meu amigo, e, se el ali fôr, | a Santa Maria das Leiras, | irei, velida, se i ven meu amigo.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 87 |
Disseron -mi ũas novas, de que ei gram prazer, | ca chegou meu amigo, mais eu, polo veer, | a Santa Maria das Leiras, | irei, velida, se i ven meu amigo.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 87 |
Nunca con taes novas tan leda foi molher | com ' eu sõo con estas, e, se [el] i veer, | a Santa Maria das Leiras, | irei, velida, se i ven meu amigo. |
[+] |
1240 |
LP 005/ 89 |
Ir quer ' oj ' eu, fremosa, de coraçon, | por fazer romaria e oraçon, | a Santa Maria das Leiras, | pois meu amigo i ven.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 89 |
Des que s ' el d ' aqui foi, nunca vi prazer, | e quer ' oj ' ir, fremosa, polo veer, | a Santa Maria das Leiras, | pois meu amigo i ven.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 89 |
Nunca serei leda, se o [eu] non vir, | e por esto, fremosa, quer ' ora ir | a Santa Maria das Leiras, | pois meu amigo i ven. |
[+] |
1240 |
LP 009/ 123 |
Oí og ' eu ũa pastor cantar | du cavalgaba per ũa ribeira, | e a pastor estava senlleira; | e ascondi -me pola escuitar, | e dizia mui ben este cantar: | "Solo ramo verd ' e frolido | vodas fazen a meu amigo; | ¡choran ollos d ' amor! |
[+] |
1240 |
LP 021/ 149 |
Esta é a madeira certeira, | e, de mais, nõna dei eu a vós sinlheira; | e, pois que s ' en compasso á de meter, | atan longa deve toda [de] seer, | [que vaa] per antr ' as pernas da ' scaleira.| |
[+] |
1240 |
LP 035/ 540 |
E das trincheiras | e das transmoleiras | ti quero dizer: | vejo -ch ' as veiras | e conas carreiras, | polas defender; | ca a velhece, | pois crece, | sol non quer sandece, | al é de fazer: | ca essa tinta | mal pinta; | e que val a enfinta, | u non á poder?| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 551 |
Ben viu Dona Maria | Leve que non tragia | ren na mia esmoleira.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 551 |
Quando me deostava, | ben viu ca non andava | ren na mia esmoleira. |
[+] |
1264 |
CSM 43/ 226 |
Ca u quis tẽe -lo fillo | e a cera que tĩia, || deu fever ao menỹo e | mató -o muit ' agĩa, || que lle nunca prestar pode | fisica nen meezỹa; || mas gran chanto fez la madre | pois se viu dele senlleira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 43/ 226 |
E logo en outro dia | entraron en seu camỹo, || e a madr ' en ataude | levou sig ' aquel menỹo; || e foron en quatro dias, | e ant ' o altar festinno || o pos, fazendo gran chanto, | depenando sa moleira || Porque é Santa Maria | leal e mui verdadeira ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 43/ 226 |
Porque é Santa Maria | leal e mui verdadeira ... || Mas se mio tu dar quisesses, | non porque seja dereito, || mas porque sabes mia coita, | e non catasses despeito || de como fui mentirosa, | mas quisesses meu proveito || e non quisesses que fosse | nojosa e mui parleira. |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 283 |
E con seus amores a poucas tornou sandeu; || e porend ' hũa sa covilleira cometeu || que lle fosse bõa, e tanto lle prometeu || que por força fez que fosse con ela falar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 78/ 330 |
E u ele ya cabo de ssa carreira || achou un ' ermida que esta[va] senlleira, || u dizian missa ben de mui gran maneira || de Santa Maria, a Virgen preçiosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 90/ 360 |
Sola fusti, senlleira, || Virgen, sen companneira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 90/ 360 |
Sola fuste, senlleira, || u Gabriel creviste, || e ar sen companneira || u a Deus concebiste || e per esta maneira || o demo destroiste.|| |
[+] |
1264 |
CSM 90/ 360 |
Sola fusti, senlleira ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 90/ 360 |
Sola fusti, senlleira ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 90/ 360 |
Sola fusti, senlleira ... || Sola fusti, senlleyra, || dada que a nos vallas, || e ar sen companneyra || por toller nossas fallas; || e per esta maneyra || jaz o demo nas pallas.|| |
[+] |
1264 |
CSM 90/ 361 |
Sola fusti, senlleira ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 90/ 361 |
Sola fusti, senlleira ... |
[+] |
1264 |
CSM 100/ 385 |
Amostrar -nos deves carreira || por gãar en toda maneira || a sen par luz e verdadeira || que tu dar -nos podes senlleira; || ca Deus a ti a || outorgaria || e a querria || por ti dar e daria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 151/ 525 |
E foi -ss ' e leixou a dona | con todas sas covilleiras, || Sempr ' a Virgen, de Deus Madre, | busca vias e carreiras ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 151/ 525 |
Mas a Virgen, de Deus Madre, | o livrou ben daquel preito; || ca u el ant ' os abades | non duas vezes senlleiras || passava, mostrou -vo -ll ' ela | sinaes d ' amor certeyras.|| |
[+] |
1264 |
CSM 151/ 525 |
E por esto foi o monge | escusado daquel furto, | de que o mal sospeitavan; || e todos esses abades | logo pera el vẽeron | e perdon lle demandavan, || tollend ' os frocos das testas | e descobrind ' as moleiras || pola Virgen, cujas obras | son sempre dereitureiras.|| |
[+] |
1264 |
CSM 213/ 668 |
Quen serve Santa Maria, | a Sennor mui verdadeira ... || Onde ll ' aveo un dia | que de ssa casa saydo || foi el con sas mercaduras; | e poi -lo ela viu ydo, || por fazer mais a ssa guisa, | des que ss ' achou sen marido, || fez[o] como moller maa, | non quis albergar senlleira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 213/ 670 |
Demais en un gran barranco | caeu con el o cavalo, || assi que o non poderon | nunca ja daly saca -lo, || e el por un mui gran tenpo | nono podian sãa -lo, || ca ficou todo britado | dos pees tro ena moleira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 262/ 38 |
A ora de madodỹos | fezo a terra tremer || con torvões e coriscos | de todas partes caer, || assi que todos fogiron, | nono podendo soffrer, || e desta guis ' a igreja | ficou d ' omees senlleira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 141 |
Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ... || E u quer que ela ya, | sempre sa carta levava || dentr ' en hũa seeleira | en que a mui ben guardava; || mas pola Virgen bẽeita | as rações demandava, || sofrendo frio e fame | e muitas trebolações.|| |
[+] |
1412 |
CGC 59/ 391 |
Desejando conprazeiros, | ca desejo - lo sin falha, | digo destos escudeiros | que vosa quistion entalha: | qu ' el que orden cavaleira | reçibe, desque vençente, | onora mais su vandeira, | pois primeiro mereçente | se fezo que reçebente. | |
[+] |