1220 |
LP 006/ 843 |
E con todo esto, asi hé custuyaada, | que non pode homen saber seu talan; | e en mais de ce[n] logares a verán | deitar, mais pouco hé i sa ficada; | e hu alberga, derei -vos o que faz: | nunca i homen nenhuun na casa ja[z] | que o a me[nos] non cate hũa vegada.| |
[+] |
1240 |
LP 041/ 391 |
Se mi quer falar digo -lh ' eu logo | que mi non fale, ca mi ven gran mal | de sa fala, mais pouco mi val; | e quando lh ' eu digo muit ' e rogo | que se parta de mi tal ben querer, | [tanto mi val come non lho dizer].| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 474 |
"|E de min an ja mui posfaçado | porque saben ca l[h]e quero gran ben, | que me devian a preçar por én, | e por én sõo mais pouco preçado; | e viv ' en coita, nunca mayor vi, | e mia senhor non me quer valer i, | e assi fiquei desamparado.| |
[+] |
1240 |
LP 019/ 649 |
E se per ventura assi for, | que m ' er pregunten des aqui | se sodes vos a mha senhor | que am ' e que sempre servi, | vedes como lhis mentirei: | d ' outra senhor me -lhis farei | ond ' aja mais pouco pavor. |
[+] |
1264 |
CSM 165/ 553 |
Pois ssa oraçon fezeron, | per quant ' end ' eu aprendi, || contaron -se quantos eran, | mais poucos s ' acharon y.|| |
[+] |