1240 | LP 019/ 558 | Bon doair ' avedes e manso falades | e pero eu sei que me vós desamades: | non xi m ' obrida o amor de Maria. | [+] |
1264 | CSM 313/ 165 | [E] o mar tornou mui manso, | e a noit ' escrareceu, || e a nav ' en otro dia | en salvo porto prendeu, || a cada ũu dos da nave, | assi como prometeu || offerta a Vila -Sirga, | e non quise falecer.|| | [+] |
1264 | CSM 372/ 308 | E pois foi na ygreja | e o altar catou, || aquela ravia grande | toda se ll ' amansou; || e pois dormio un pouco, | a Virgen a fillou || pela mão e disse -ll ' : | "Eu te venno sãar.|| | [+] |