1240 |
LP 008/ 143 |
Encobrir non vo -lhas vejo fazer, | cõnas pontas dos mantos trastornadas, | en que semelhan os bois das ferradas, | quando as moscas los vẽe coitar; | nen se cuidan per i d ' enganar | que sejan deles poren namoradas.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 146 |
E ir podedes a Libira e torceredes já quanto, | e depois ir a Alcalá se[n] pavor e se[n] espanto | que vós ajades d ' i perder a garnacha nen no manto.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 152 |
E juro par Deus lo santo | que manto | non tragerei nen granhon, | nen terrei d ' amor razon | nen d ' armas, por que quebranto | e chanto | ven delas toda sazon; | mais tragerei un dormon, | e irei pela marinha | vendend ' azeit ' e farinha; | e fugirei do poçon | do alacran, ca eu non | lhi sei outra meezinha.| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 155 |
O que da guerra se foi con espanto | e a sa terra ar foi armar manto, | non ven al maio.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 378 |
A por que perço o dormir | e ando mui namorado, | vejo -a d ' aqui partir | e fiqu ' eu desemparado; | a mui gran prazer se vai | a que x ' én ten sua mua baia; | vestida d ' un pres de Cambrai, | Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 378 |
A morrer ouvi por én | tanto a vi ben talhada, | que parecia mui ben | en sua sela dourada; | as sueiras son d ' ensai | e os arções [son] de faia; | vestida d ' un pres de Cambrai, | [Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!]| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 379 |
Se a podess ' eu filhar | terria -m ' én por ben -andante, | e nos braços a levar | na coma do rocin, deante, | per caminho de Lampai | passar Minh[o] e Doir ' e Gaia; | vestida d ' un pres de Cambrai, | [Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!]| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 379 |
Se a podess ' alongar | quatro legoas de Crecente, | e nos braçola filhar, | apertala fortemente, | non lhi valria dizer "¡ai!" | nen chamar Deus nen Santa Ovaia; | vestida d ' un pres de [Cambrai, | Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!]. |
[+] |
1240 |
LP 010/ 593 |
Enmentar quer ' eu do brial | que o infançon por Natal | deu a -ssa molher; e fez mal: | a gram trayçom a matou, | que lhi no ianeyro talhou | brial e lh ' o manto levou. | "O infanço can, o d ' Alvam, | de muytos é omezian!" | se for dant ' el Rey lhi diran, | "ca fremosa dona matou, | que lhi no ianeyro [talhou | brial e lh ' o manto levou].| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 593 |
Brialesta, vay -te d ' aqui | hu for Lopo Lians e dy | que faça hy cobras por mj | ao que a dona matou, | que lhi [no ianeyro talhou | brial e lh ' o manto levou].| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 593 |
Ben t ' aiudaram d ' Orzelhon | quantus trobadores hy son | a escarnir o infançon; | ca fremosa dona matou, | que lhi [no ianeyro talhou | brial e lh ' o manto levou]. |
[+] |
1240 |
LP 020/ 599 |
Filhou -lh ' o manto caente | e talhou -lh ' o en Benavente | hun brial a mha senhor bela; | e ao Zevron [renge -lh ' a sela.|] |
[+] |
1240 |
LP 011/ 645 |
E por que vos lhi talharon atanto | sô o giron, vo -la talharon mal, | Joan Fernández; ar direi -vos al: | pois que dela non tragedes o manto, | saia tan curta non conven a vós, | ca muitas vezes ficades en cós, | e faz -vos peior talhado já quanto. | Non vos vestides de saia, guisado, | pois que a corta queredes trager, | ante fazedes i vosso prazer; | ca na corta sodes vós mal talhado, | e a longa estar -vos -ia ben, | ca mui corta, senher, non conven | a vós, que sodes cortês e casado. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 646 |
Si quer meaçan -vos agor ' aqui | por este mouro que vosco tragedes, | e juran que, se vos achan assi | mour ' ascondudo, com ' est ' ascondedes, | se o quiserdes un pouqu ' emparar, | ca vo -lo iran sô o manto cortar, | de guisa que vos sempr ' en doeredes. |
[+] |
1240 |
LP 016/ 773 |
Eu digo mal, com ' ome fodimalho, | quanto mais posso daquestes fodidos | e trob ' a eles e a seus maridos; | e un deles mi pôs mui grand ' espanto: | topou comigu ' e sobraçou o manto | e quis en mi achantar o caralho.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 868 |
[E] semelha -me busnardo, | viind ' en seu ceramen pardo; | e, u non ouv ' esse reguardo | en nẽ un dos dez e três, | log ' ouve mant ' e tabardo | e foi comendador d ' Ocrês. | E chegou per ũa strada, | descalço, gran madurgada, | u se non catavan nada | dũu om ' atan rafez: | cobrou manto con espada | e foi comendador d ' Ocrês. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 960 |
Quen dá seu manto, que lho guard ' alguen, | e lho não dá tal qual o deu, poren, | que manda [end ' ] o Livro de Leon? | - |
[+] |
1240 |
LP 012/ 960 |
Don Vaasco, eu fui já clerizon | e Degreda soía estudar; | e nas escolas, u soía entrar, | dos maestres aprendi tal liçon: | que manto doutren non filhe per ren; | mais se m ' eu o melhoro, faço ben, | e non sõo, por aquesto, ladron. | - |
[+] |
1264 |
CSM 28/ 185 |
E ben ali u deceu, || de Santos gran conpanna || con ela appareceu; || e ela mui sen sanna || o seu manto foi parar, || u muito recebudo || colb ' ouve dos que y dar || fez o Soldan beyçudo.|| |
[+] |
1264 |
CSM 28/ 185 |
Todo logar mui ben pode | seer defendudo ... || Ali u ergeu os seus || ollos contra o ceo, || viu log ' a Madre de Deus, || coberta de seu veo, || sobela vila estar || con seu manto tendudo, || e as feridas fillar.|| |
[+] |
1300 |
LP 002/ 245 |
Quem lhi dissess ' atanto, | ca já filhei o manto: | eu al rio me vou banhar. |
[+] |