1221 |
LP 001/ 108 |
Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho.| |
[+] |
1221 |
LP 001/ 108 |
Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho.| |
[+] |
1221 |
LP 001/ 108 |
Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho. | Non casará con ele por ouro nen por prata, | nen por panos de seda, quant ' é por escarlata, | ca dona de capelo de todo mal se cata.| |
[+] |
1221 |
LP 001/ 109 |
Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho. |
[+] |
1240 |
LP 066/ 207 |
Ou é Melion Garcia queixoso, | ou nom faz come ome de paraje | escontra duas meninhas que traje, | contra que nom cata bem nem fremoso, | ca lh ' as vej ' eu trajer bem des antano | ambas vestidas de mui mao pano; | nunca mais feo vi nem mais lixoso.| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 744 |
El candeas e vino | pediu ao serão, | e log ' un seu menino | troux ' o lume na mão, | e foy log ' a dereyto fica -lo no esteo | e disse Pedro Gar[c]ia, colguen -me d ' un baraceo, | [que al est ' a candea, e al est ' o candeo].| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 878 |
Poys nossas madres van a San Simon | de Val de Prados candeas queymar, | nos, as meninhas, punhemus d ' andar | con nossas madres, e elas enton | queymen candeas por nos e por sy, | e nos meninhas baylaremus hy.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 878 |
Nossus amigus todus lá hiran | por nos veer, e andaremus nos | bayland ' ant ' eles, fremosas, en cos, | e nossas madres, pois que alá van, | queymen candeas por nos e por ssy, | e nos meninhas [baylaremus hy].| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 878 |
Nossus amigus hiran por cousir | como baylamus, e poderan veer | baylar moças de .... bon parecer; | e nossas madres, poys lá queren hir, | queymen candeas por nos e por ssy, | e nos meninhas [baylaremus hy]. |
[+] |
1264 |
CSM 43/ 227 |
Por veer o gran miragre | que a Virgen demostrara || de como aquel meninno | de morte ressucitara, || que a cabo de seis dias | jazendo morto chorara || por prazer da Groriosa | santa e dereitureira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 53/ 252 |
E pois entrou na eigreja, | ant ' o altar sen falir || o pos; e log ' o meninno | se fillou ben a dormir, || e viu en vijon a Madre | de Deus, que o foi guarir, || e seu fillo Jeso -Cristo, | a que ela presentar || Como pod ' a Groriosa | mui ben enfermos sãar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 79/ 333 |
E esto fazendo, a mui Groriosa || pareçeu -lle en sonnos, sobejo fremosa, || con muitas meninnas de maravillosa || beldad ' ; e poren || Ay, Santa Maria..|| |
[+] |
1264 |
CSM 105/ 398 |
Enton sse foi log ' a Virgen Santa Maria; || e a meninna ficou no lugar || mui pagada e con grand ' alegria, || e no coraçon pos de non casar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 369/ 303 |
Des que ll ' ouv ' assi conprado | aquele pexe, a meninna | foi -ss ' a ssa madre correndo || e disse -l ' : |
[+] |
1264 |
CSM 378/ 319 |
Ca nos torva na saude | fazendo -nos enfermar || creendo o seu consello | con que nos faz el pecar, || e faz mal aos meninos | polo seu poder mostrar || que á de ffazer nemiga; | ca dos maos é peor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 381/ 326 |
Desto direi un miragre | que no Porto conteçeu || que é de Santa Maria, | dum menino que morreu, || de Xerez, por que sa madre | poren tal coita prendeu || que a poucas a mesquinna | ouvera d ' ensandeçer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 381/ 326 |
Seu padre deste meninno | morava na colaçon || de San Marcos, e Johane | avia nom ' ; e enton || de sa moller Deus lle dera | aquele fillo baron, || con que muito ss ' alegrava | e prendia gran prazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 381/ 326 |
Ca enfermou o meninno | dũa gran fever mortal, || e o padre e a madre | con coita del, non por al, || levárono ao Porto | da Raynna espirital; || e tẽendo -o a madre | nos braços, lle foi morrer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 381/ 327 |
Da gran voz que deu a madre | quando a Virgen chamou, || Jhesu -Cristo, o seu Fillo, | aquel que resusçitou || Lazaro de quatro dias | e per nome o chamou, || fez levantar o menino | tan tost ' e vivo seer || Como a voz de Jhesu -Cristo | faz aos mortos viver ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 387-388-389/ 342 |
A que pera parayso | irmos nos mostra camin[n]os, || poder á de sãar vellos | e mancebos e menin[n]os.|| |
[+] |
1264 |
CSM 387-388-389/ 342 |
Poder á de sãar vello | se é tal que o mereçe, || e outro tal o mançebo | se faz bõa mançebeçe, || outrosi ao meninno | se algun mal lle conteçe, || quand ' an sas emfermidades | seendo muy pequenin[n]os.|| |
[+] |
1264 |
CSM 387-388-389/ 342 |
Este miragre foi feito | en Sevilla na çibdade || por un meninno que era | mui mal doente en verdade, || fillo de Maestre Pedro | de Marsella, que abbade || foi ja e tornou -se leygo; | e dous fillos fremosinnos || A que pera [para]yso | irmos nos mostra a camin[n]os ... || De ssa moller el avia, | que mui mais ca si amava.|| |
[+] |
1264 |
CSM 399/ 353 |
Ond ' avẽo que un dia, | seend ' enserrada || en sa casa, foi cuidando | muit ' a malfadada || como matass ' o menino; | ca desenbargada || seria se o colgasse | sequer dũa viga.|| |
[+] |
1264 |
CSM 399/ 353 |
Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ... || E pois cuidou muit ' aquesto, | fillou eno braço || o menino e deitó -o | eno seu regaço, || buscando redor si pedra; | e achou un maço, || e fillou hũa agulla | longa com ' espiga, || Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 399/ 354 |
Os pobres e os coitados | pareçeu -lle logo || seend ' as portas serradas, | e diss ' : "Eu te rogo || que non mates o menino, | mais a un moogo || te vay confessar correndo.| |
[+] |
1264 |
CSM 399/ 354 |
Quantos aque[ste] miragre | tan grande souberon || a Santa Maria graças | logo poren deron; || des i aquele menino | criar -o fezeron, || e a madre polo demo | non deu hũa figa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 400/ 355 |
Ca pero o don mui pouc ' é, || segund ' a mia pobreza, || non catará est ' , a la ffe, || a Sennor da franqueza; || ca por un don, esto sey ja, || que ll ' eu dé, çento me dará || dos seus mui nobres dões, || e a mia mingua comprirá || conos seus gualardões. || E poren lle quero rogar || que meu don pequen[inn]o || reçeb ' e o queyra fillar || por aquel que meninno || no seu corpo se figurou || e sse fez om ' e nos salvou || por nos dar parayso, || e pois consigo a levou, || e foi y de bon siso. |
[+] |
1300 |
LP 001/ 246 |
Álvar Rodríguiz dá preço d ' esforço | a est ' infante mouro pastorinho | e diz que, pero parece menin[h]o, | que parar -se quer a tod ' alvoroço; | e maestr ' Ali, que vejas prazer, | d ' Álvar Rodríguiz punha de saber | se fode já este mouro tan moço.| |
[+] |
1301 |
LP 002/ 102 |
E par Deus, o poderoso, | que fez esta senhor minha, | d ' al and ' ora mais nojoso: | do demo dũa meninha, | que aquel omen de Çamora, | u lhe quis chamar senhora, | chamou -lhe Dona Gontinha. |
[+] |