1200 |
LP 157,5/ 980 |
Amor, des que m ' a vos cheguei, | ben me pos[s]o de vos loar, | ca mui pouc ' , ant ' , a meu cuidar, | valia; mais pois emmendei | Tan muit ' en mi que, com ' ant ' eu | era de pobre coraçon, | assi que nenhun ben enton | non cuidava que era meu, | E sol non me preçavan ren, | ante me tinhan tan en vil | que, se de mi falavan mil, | nunca dezian nenhun ben...| |
[+] |
1220 |
LP 001/ 310 |
Pero, de vós, é a min peor, | porque vos vej ' assi falir, | que eu ben pod[er]ei guarir | oi -mais sen vós, ca mui milhor | dona ca vós ei por sen[h]or | e que no[n] sabe assi mentir, | que fara adur tal traiçon | sobre seu ome, sen razon.| |
[+] |
1220 |
LP 011/ 317 |
A quen Deus quisesse [o] poder dar | de lhi fogir, muit ' estaria ben, | ca de mil coitas, en que omen ten, | se guardaria, d ' aquel desleal | ond ' omen non pod(e) aver ergo mal.| |
[+] |
1220 |
LP 004/ 705 |
Quen omen sabe ben querer | ja mais servid[a] én será; | ca bõa dona vi eu ja, | por amar, mil tanto valer.| |
[+] |
1220 |
LP 006/ 843 |
E anda -s ' ela tan dessegurada | come se nunca hy prendes[s]e afan: | non est ' asi ca muitos vos dirán | que ben mil vezes lhe meten cĩada, | e non -na pode nul homen colher | na mão, se i a non ach ' a jazer, | ou quando ste ou quando hé leva[n]tada.| |
[+] |
1220 |
LP 013/ 847 |
Ca se acha per u m ' escatimar, | non vos é el contra mi Pedr ' Amigo; | e per aquesto perder -ss ' á comigo | e eu con el; ca poi -l ' eu começar, | tal escatima lhi cuid ' eu dizer | que sse mil anos no mund ' el viver, | que ja sempr ' aja de que sse vingar. |
[+] |
1220 |
LP 025/ 950 |
Senhor fremosa, grand ' enveja ei | eu a tod ' ome que vejo morrer; | e, segund ' ora o meu conhocer | enquant ' est ' é, faço mui gran razon, | ca ei por vos eno meu coraçon | tan gran cuita, que mil vezes me ten, | senhor, sen fala e sen todo sen: | e non vus queredes de min doer!| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 78 |
Quand ' el a vac ' ante si mort ' achou, | logu ' i [e]stando mil vezes jurou | que non morreu por quant ' end ' el talhou, | ergas se foi no coitelo poçon; | e Don Fagundo todo se messou, | por que matou sa vaca o cajon.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 93 |
Ca o ssandeu quanto mais for | d ' amor sandeu tant ' é milhor. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 98 |
Ay mha senhor, quer ' eu provar | se poderey sen vós viver | e veerey se ey poder | d ' algũa vez sen vós morar, | pero sey o que mh averrá, | ca mil vezes o provey já | e nunca o pud ' acabar.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 115 |
A rem que mh -a mi mays valer | devya contra mha senhor | essa mi faz a mi peyor | serviç ' , é muy gram ben querer | e muy grand ' omildade; | non me vos pod ' al apoer, | que seja con verdade, | nen ar é d ' al despagada.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 121 |
"Bailade, oje, ai filla, que prazer vejades, | ant ' o voss ' amigo, que vós moit ' amades". | "Bailarei eu, madre, pois me vós mandades, | mais pero entendo de vos ũa ren: | de viver el pouco muito vos pagades, | pois me vós mandades que baile ant ' el ben". | "Rogo -vos, ai filla, por Deus, que bailedes | ant ' o voss ' amigo, que ben parecedes". | "Bailarei eu, madre, pois mi.o vós dicedes, | mais pero entendo de vós ũa ren: | de viver el pouco gran sabor avedes, | pois que me mandades que [baile ant ' el ben]". | "Por Deus, ai mia filla, fazed ' a bailada | ant ' o voss ' amigo, de so a milgranada". | "Bailarei eu, madre, d ' aquesta vegada, | mai[s pero] entendo de vós ũa ren: | de viver el pouco sodes mui pagada, | pois [me vós mandades que baile ant ' el ben]". | "Bailade oj ' , ai filla, por Sancta Maria, | ant ' o voss ' amigo, que vos ben queria". | "Bailarei eu, madre, por vós todavia, | mais pero entendo de vós ũa ren: | en viver el pouco tomades perfia, | pois que [me mandades que baile ant ' el ben]". |
[+] |
1240 |
LP 014/ 126 |
Cand ' eu passo per algũas ribeiras, | so bõas arvores, per bõos prados, | se cantan i passaros namorados | log ' eu con amores i vou cantando, | e log ' ali d ' amores vou trobando, | e faço cantares en mil maneiras.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 139 |
Vi -a cavalgar con un seu scudeiro, | e non ia milhor un cavaleiro.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 145 |
E poren bon conselho ar | non dou [a] vós con estar peior, | ca vos conselh ' eu o milhor: | que vaades ora morar | mui longe de mi e [mui] con meu grado.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 146 |
Don Gonçalo, pois queredes ir daqui pera Sevilha, | por veerdes voss ' amiga, e[u] nõno tenh ' a maravilha: | contar -vos -ei as jornadas légoa [e] légoa, milh[a] e milha.| |
[+] |
1240 |
LP 025/ 151 |
Mester avia Don Gil | un falconcinho bornil, | que non voass ' e | nemigalha non filhasse. | ũũ galguilinho vil, | que ũa lébor, de mil, | non[a] filhasse, | mais rabejasse e ladrasse.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 179 |
Amiga, muit ' a gram sazom | que se foi d ' aqui com el rei | meu amigo; mais ja cuidei | mil vezes no meu coraçom | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 179 |
Porque tarda tam muito lá, | e nunca me tornou veer, | amiga, s ' i veja prazer, | mais de mil vezes cuidei ja | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 179 |
Amiga, o coraçom seu | era de tornar ced ' aqui | u visse os meos olhos em mi; | e porem mil vezes cuid ' eu | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar. |
[+] |
1240 |
LP 038/ 194 |
Falou -m ' oj ' o meu amigo | mui bem e muit ' omildoso | no meu parecer fremoso, | amiga, que eu [ei] migo; | mais pero tanto vos digo: | que lhi nom tornei recado | ond ' el ficasse pagado.| |
[+] |
1240 |
LP 066/ 208 |
Andam ant ' el chorando mil vegadas | por muito mal que am con el levado, | [e] el come ome desmesurado | contra elas que andam mui coitadas, | nom cata rem do que catar devia; | e poi -las [el] tem sigo noit ' e dia, | seu mal é traje -las mal lazeradas.| |
[+] |
1240 |
LP 102/ 224 |
En cuydadus de mil guysas travo, | per vos dizer o con que m ' agravo; | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey muy gram medo do mal bravo.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 331 |
Contar -vos -ei costumes e feituras | dun cavalo que traj ' un infançon: | á pees moles e as sedas duras | e tem ' o freo e esporas non; | é velh ' e sesgo nas aguilhaduras; | e non encalçaria un leiton, | e encalçaria mil ferraduras.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 362 |
Maestre, todo ' lus vossos cantares | ja que filham sempre d ' unha razon | e outrossy ar filhan a mi son, | e non seguydes outros milhares | senon aquestes de Cornoalha, | mays este[s] seguydes ben, sen falha; | e non vi trobador per tantos logares. | D ' amor e d ' escarnh ' en todas razões | os seguides sempre, ben provado | eu o sey que avedes filhado, | ca se ar seguissedes outros sões | non trobariades peyor por én, | pero seguydes vós os nossus mui ben | e ja ogan ' y fezestes tenções, | en razon d ' un escarnho que filhastes | e non[o] metestes ascondudo, | ca ja que era de Pedr ' Agudo | essa razon en que vós hy trobastes; | mays assy a soubestes vós deitar | antr ' unhas rimas e entravincar, | que toda vo ' la na vossa tornastes.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 372 |
Ca lhi queria gran ben, e des i | nunca lhi chamava senon "senhor"; | e, quando lh ' el queria mui milhor, | foi -o ela logo matar ali; | mais, Justiça, pois tan gran torto fez, | metede -a ja so ele ũa vez, | ca o manda o dereito assi.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 374 |
Nostro Senhor, que á mui gran poder, | é sempre ledo no seu coraçon, | e son mui ledos quantos con El son; | por én faz mal, quant ' é meu conhocer, | o que trist ' é, que sempre cuida mal, | ca un pobre ledo mil tanto val | ca rico triste en que non á prazer. |
[+] |
1240 |
LP 011/ 416 |
Pero nós ambas somos muit ' arteiras, | milhor conhosqu ' eu vós ca vós [a] min.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 419 |
Muytus dizen que gram coita d ' amor | os faz en mays de mil guysas cuidar, | e devo -m ' eu d ' est ' a maravilhar, | que por vós moyr ' e non cuydo, senhor, | se non en como parecedes ben, | des y en como averey de vós ben.| |
[+] |
1240 |
LP 030/ 426 |
Que non ouvess ' antre nós qual preyto á, | per qual [a] vós [vos] foy sempre mester, | deviades por mi a fazer que -quer; | e, pero vus mil vezes roguei ja, | sol non vus poss ' esta hida [partir.] |
[+] |
1240 |
LP 007/ 468 |
Quem ben serve senhor sofre gran mal | e grand(e) affam e mil coitas sen par, | onde devia bon grad(o) a levar, | se mesura da ssa senhor non fal. | - |
[+] |
1240 |
LP 010/ 528 |
Bon casament ' é, pera Don Gramilho, | ena porta de ferr ' ũa tendeira; | e direi -vos com ' e de qual maneira: | pera ricome, que non pod ' aver | filho nen filha, podê -l ' -á fazer | con aquela que faz cada mês filho.| |
[+] |
1240 |
LP 037/ 541 |
Mais cativ ' eu! de melhor que querria? | de poder eu na terra guarecer, | u a cuidass ' eu a poder veer | dos mil dias ũa vez en un dia?| |
[+] |
1240 |
LP 039/ 542 |
Que, se mil vezes podesse morrer, | mẽor coita me fora de soffrer!| |
[+] |
1240 |
LP 039/ 542 |
U lh ' eu dixi: "con graça, mia senhor"! | catou -me un pouqu ' e teve -mi en desden; | e porque me non disso mal nen ben, | fiquei coitad(o), e con tan gran pavor | que, se mil vezes podesse morrer, | mẽor coita me fora de soffrer!| |
[+] |
1240 |
LP 039/ 542 |
E sei mui ben, u me d ' ela quitei, | e m ' end ' eu fui, e non me quis falar, | ca, pois ali non morri con pesar, | nunca jamais con pesar morrerei: | que, se mil vezes podesse morrer, | mẽor coita me fora de soffrer! |
[+] |
1240 |
LP 041/ 543 |
Ca diz o vervo ca non semeou | milho quen passarinhas receou. |
[+] |
1240 |
LP 044/ 544 |
Tan crua mente lh ' o cuid ' a vedar | que ben mil vezes no seu coraçon | rogu ' el a Deus que lhi dé meu perdon | ou sa morte, se lh ' eu non perdoar, | porque se foi sen meu grado d ' aqui. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 587 |
E, mha senhor, por que me coitarey | de viir cedo, poys mi prol non á? | ca, se veer logo, tardi será, | e por esto nunca ced ' acharey, | ca, se hun dia en meos meter, | que vos non veja, logu ' ey de teer | que á mil dias que sen vós morey. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 626 |
E por esto non leyxey, poys, [a] amar | e sservir bem e fazê -lo milhor; | ca sempr ' amor per bem se quer levar, | e o pequeno e o grande e o mayor, | quaes el quer, eno seu poder son: | poys assy é, semelha -mi razon | de a sservir e sseu ben aguardar.| |
[+] |
1240 |
LP 024/ 651 |
E d ' Amor nunca hun prazer prendi, | por mil pesares que m ' el faz sofrer; | e a senhor que eu por meu mal vi | non me quer el contra ela valer | nen dar -m ' esforço, que m ' era mester.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 680 |
Non sei eu ja no mundo conselho prender; | (e) mais de mil cuidos ja no coraçon cuidei; | ca, pero mia vida mais podesse durar, | vergonha i á d ' assi antr ' as gentes andar, | pero (que) de min nen d ' eles nenhun sabor ei; | e sequer non ei (ja) razon que lhes apõer, | quando me preguntan [por] quê ei tan trist ' andar.| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 746 |
Quand ' eu hun dia fuy en Compostela | en romaria, vi hunha pastor | que, poys fuy nado, nunca vi tan bela, | nen vi outra que falasse milhor, | e demandey -lhe logo seu amor | e fiz por ela esta pastorela.| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 776 |
E ben creede que est ' apartado | pera ela, que folia non quer, | ca non veerá i mais nulh ' omen nado, | de mil cavaleiros, se non quiser; | e, pois se quer de folia leixar, | de pran Deus lhi monstrou aquel logar: | i pode ben remiir seu pecado.| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 798 |
E, por que m ' eu d ' ela [enton] quitey, | esmoresco mil vezes e non sey, | por bõa fé, nulha parte de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 804 |
Per uno soilo prazer | pesares vi já mais de mil. |
[+] |
1240 |
LP 018/ 820 |
Mais de mil vezes coid ' eu eno dia, | quando non posso mia sennor veer, | ca lle direi, se a vir toda via, | a mui gran coita que me faz soffrer; | e poila vejo, vedes que mi aven: | non lle digo de quanto coido ren, | ant ' o seu mui fremoso pareçer, | que me faz quanto coido escaeçer!| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 826 |
Se eu o juyz non achasse, ben sey | como alberguey non albergaria, | ca eu errey e ja m ' escorecia; | mays o juyz me guario que achey: | pero que eu tard ' i o conhoci, | conhoceu m ' el e sayo contra mi, | e omilhou xi mi e mostrou mh a vya. |
[+] |
1240 |
LP 036/ 830 |
E mha sen[h]or, quen vus nunca vyu, ten | que v[u]s lo ' eu por vus prazentear; | e Deus, sen[h]or, non me dé v[osso] ben | nen outro ben que me podia dar, | se vus lo ' [e]u sobr ' aquesto, sen[h]or; | mais por quanto sodes vos a milhor | dona do mund ' , esto vus faz loar! |
[+] |
1240 |
LP 041/ 833 |
Mais u mi a Deus primeiro fez veer, | mais me valvera de morrer enton, | pois que mi a Deus tan gran ben fez querer | que ben mil vezes, si Deus me perdon! | esmoresco no dia, que non sei | que me faço, nen que digo, tant ' ei, | amigos, gran coita pola veer! |
[+] |
1240 |
LP 048/ 837 |
Mais amigos, mal dia fuy por mi, | pois me por ela tan gran cuita ven | que ben mil vezes no dia me ten, | meus amigos, desjuỹgad ' assi | que niun sen nen sentido non ei; | e quand ' acordo, amigos, non sei | niun consello pois aver de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 854 |
Sanhudo ven contr ' el -Rei já, | ca, u foi mester, non chegou, | e mais de mil vezes jurou | que da terra non sairá; | diz que ten terra qual pediu, | mais, por que nunca a serviu, | al Rei poren gran mal querrá. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 882 |
Rodrigu ' Eanes d ' Alvares é tal: | quer -me milhor ca quis om ' a molher, | mais non sabem se me quer ben, se mal.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 889 |
Esto [sei ben] de que vos vus guardades: | de non fazerdes se non o milhor | e de non pecardes por outra ren.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 957 |
Pois, Don Vaasc ' , un pouco m ' ascoitade: | os que mal fazen e dizen son mil: | eno forníz[io] é Don Roí Gil | e Roí Martiiz ena falsidade, | e ena escasseza é o seu priol.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 970 |
Senhor, don Anssur se vus querelou | por couces muytus que lhi for[on] da[r]; | mays, por Deus, mandad ' ora justiçar | porend ' aquel que os couces levou, | ca o foy ferir hun ome mui vil; | mays, por hun couce, den ora aqui mil | a don Anssur, poys gram torto tomou.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 970 |
E, ssenhor, nunca don Anssur cuydou, | seendo vós na terra e no logar, | que lh ' os couces non mandassen dobrar | os alcaydes; mays, poys que vus achou, | por Deus, mandad ' agora vós poren | por hun couce que mil couces lhi den, | poys don Anssur per justiça hy mingou.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 970 |
E Ayras Veaz non o seelou, | mays agora ja qué -lh ' o seelar, | e vós mandade -lh ' us mil couces dar, | ca ben os aqui el ós outrus dou; | e, poys s ' el vẽo querelar assy, | taes mil couces levou ora d ' aqui | que diga poys: |
[+] |
1264 |
CSM 5/ 119 |
Ontr ' os gafos que a dona guariu, que foron mais ca mil, || foi guarecer o irmão do Conde eno mes d ' abril; || mas ant ' ouv ' el a dizer seu pecado, que fez come vil.|| |
[+] |
1264 |
CSM 9/ 130 |
E log ' y a preto | un leon, u jouve, || achou, que correndo | pera ele vẽo || de so ũus ramos, || non con felonia, || mas con omildança; || por que ben creamos || que Deus o fazia || guardar, sen dultança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 143 |
Este Juỹao avia guerra || con perssiãos, e foi sacar || oste sobr ' eles, e pela terra || de Cesaira ouve de passar; || e San Basill ' a pe dũa serra || sayu a el por xe ll ' omillar, || e diss ' assi: |
[+] |
1264 |
CSM 20/ 161 |
E os soberviosos || d ' alto vas decendo, || e os omildosos || en onrra crecendo, || e ẽadendo || e provezendo || tas santas grãadeces.|| |
[+] |
1264 |
CSM 22/ 164 |
E u o viu seu millo debullar || na eira, mandou -lle lançadas dar; || mas el começou a Madr ' a chamar || do que na cruz mataron os judeus.|| |
[+] |
1264 |
CSM 35/ 204 |
Quant ' o crerigo dizia | o almiral tev ' en vil, || e fez tirar das galeas | saetas mui mais de mil || por mataren os da nave; | mas un vento non sotil || se levantou muit ' agỹa, | que as galeas volver || O que a Santa Maria | der algo ou prometer ... || Fez, que a do almirallo | de fond ' a cima fendeu, || e britou logo o maste, | e sobr ' el enton caeu || e deu -lle tan gran ferida, | que os ollos lle verteu || logo fora da cabeça | e fez -lo no mar caer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 45/ 232 |
E ele lle respondia: | "Mia Madr ' , o que quiserdes || ei eu de fazer sen falla, | pois vos en sabor ouverdes; || mais torn ' a alma no corpo, | se o vos por ben teverdes, || e faça o mõesteyro, | u viva en omildade. |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ... || Os monges, porque sentian | a ssa casa mui menguada, || entre ssi acord ' ouveron | de lle non daren en nada, || ca tĩian por sobervia | de bever agua conprada; || poren todos na eigreja | entraron muit ' omildosos, || Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 54/ 254 |
Est ' era sisudo e leterado || e omildoso e ben ordinnado, || e a Santa Maria todo dado, || sen tod ' orgullo e sen louçaỹa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 56/ 261 |
Quen catar e revolver || estes salmos, achará || "Magnificat" y jazer, || e "Ad Dominicum" y á, || e cabo del "In convertendo" || e "Ad te" está, || e pois "Retribue servo || tuo" muit ' omildoso.|| |
[+] |
1264 |
CSM 58/ 267 |
Fogo, u mais de mil vozes oyu || d ' omes e muitos tormentar y viu; || e con med ' a poucas xa lle partiu || o coraçon, e chamou: |
[+] |
1264 |
CSM 59/ 272 |
Porend ' o convento || se pararon log ' en az, || u avia mil e çento || donas, todas faz a faz, || e cantando ben as[s]az || est ' a Deus foron graçir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 284 |
Mais aquela vella, com ' era moller mui vil || e d ' alcayotaria sabedor e sotil, || por que a dona a[s] çapatas fillass[e], mil || razões lle disse, troes que llas fez fillar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 309 |
E sen esto rezava | ben mil Ave Marias, || por que veer podesse | a Madre de Mes[s]ias, || que os judeus atenden | e que nos ja avemos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 311 |
Pois dit ' ouve esto, foi -sse | a Virgen groriosa; || e dess enton a monja | sempre muit ' omildosamente || assi dizia | como ll ' a Piadosa || mostrara que dissesse, | daquesto non dultemos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 318 |
Omildade con pobreça || quer a Virgen corõada, || mais d ' orgullo con requeza || é ela mui despagada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 318 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 318 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 318 |
E con tant ' era pagada || Omildade con pobreça ... || Tan muit[o] que non preçava | deste mundo nimigalla; || e porend ' en hũa choça | morava, feita de palla, || e vivia das esmolnas | que lle davan; e sen falla || mui mais se pagava desto | ca de seer ben erdada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
Omildade con pobreça ... || O crerig ' assi estando | de sse non yr perfiado, || hũa moça a el vẽo | que lle troxe tal mandado || da vella como morria, | e que lle désse recado || com ' ouvesse maenfesto | e que fosse comungada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 320 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 320 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 320 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 320 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 320 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 320 |
"||E o evangelisteiro | se foi logo sen tardada, || Omildade con pobreça ... || E fillou o Corpus Cristi | e o caliz da ygrega; || e quando foi aa choça, | viu a que bẽeyta seja, || Madr[e] do que non se paga | de torto nen de pelejab, || seend ' aa cabeçeira | daquela vella sentada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 321 |
Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 321 |
"||Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 321 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 321 |
"||Omildade con pobreça ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 321 |
"||Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 321 |
E pois foi maenfestada, | Santa Maria alçó -a || con sas mãos, e tan toste | o crerigo comungó -a; || e desque foi comungada, | u xe jazia deitó -a, || e disse -ll ' enton a vella: | "Sennor, nossa avogada, || Omildade con pobreza ... || No[n] me leixes mais no mundo | e leva -me ja contigo || u eu veja o teu Fillo, | que é teu Padr ' e amigo. |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
"||Respos -lle Santa Maria: | "Mui çedo serás comigo; || mais quero que ant ' un pouco | sejas ja quanto purgada, || Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
"||Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
"||Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
"||Omildade con pobrez[a] ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
Omildade con pobreza ... || E ao crerigo a Virgen | disse que mui ben fezera || e que mui ben s ' acharia | de quanto ali vẽera, || demais faria -ll ' ajuda | mui çed ' en gran coita fera; || e pois aquest ' ouve dito, | foi -s ' a Benaventurada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
Quand ' o crerigo viu esto, | fillou -se -ll ' ende tal medo, || que de perder -se ouvera; | mas acorreu -lle mui çedo || a Virgen Santa Maria, | que o tirou pelo dedo || fora daquel lugar mao, | como Sennor mesurada, || Omildade con pobreza ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
Omildade con pobreza ... || O clerigo fez mandado | da Virgen de ben conprida, || e mentre viveu no mundo | foi ome [de] santa vida; || e depois, quando ll ' a alma | de sa carne foi saida, || levó -a a Santa Maria; | e ela seja loada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 324 |
Omildade con pobreza.. |
[+] |
1264 |
CSM 80/ 335 |
Punna, Sennor, de nos salvar, || pois Deus por ti quer perdõar || mil vegadas, se mil errar || eno dia o pecador.|| |
[+] |
1264 |
CSM 85/ 347 |
Que mais de çen mil maneiras as almas pẽavan || dos judeus, que as cozian e pois as assavan || e as fazian arder assi como tições, || e queimando -lle las barvas e pois os grinões.|| |
[+] |
1264 |
CSM 93/ 366 |
E el ali estando, fillou -ss ' a dizer || ben mil Ave Marias por fazer prazer || aa Madre de Deus, por que quisess ' aver || doo e piadad ' e del amercẽar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 106/ 403 |
O outro lle diss ' assi: || "Per quant ' eu a vos oý, || mil cravos levarei y || se mi a mi || toll ' esta prijon nojosa. |
[+] |
1264 |
CSM 112/ 417 |
Ca ouvera tal tormenta || que de millas setaenta || correra ou o[i]taenta, || querendo -ss ' a nav ' afondar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 428 |
Contaria -vos de dur || as mui grandes tormentas || que sofreu no mar de Sur || o moço, ca trezentas || millas correu sen nenllur || folgar, ou quatrocentas || ou quine[n]tas, || sen ancora deitaren || nen chegaren || a terra d ' Armenia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 429 |
O camynn ' enton colleu || o moç ' , e gran jornada || pois cada dia prendeu, || que nunca folgou nada, || ata que ll ' apareceu || a hermida sagrada || u morada || daquel religioso || omildoso || era, que Deus servia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 132/ 473 |
E dest ' un maravilloso || miragr ' avẽo en Pisa || a un crerigo fremoso || e ric ' e de mui gran guysa; || mais era tant ' omildoso || que celiço por camisa || sempre acaron vestia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 134/ 483 |
Enton seu rog ' oyu || a mui piadosa, || e log ' a perna viu || sãa e fremosa || per poder da Virgen, que per omildade || foi Madre do que é Deus en Trĩidade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 140/ 498 |
Loemos sa mesura, || seu prez e ssa apostura || e seu sen e ssa cordura || mui mais ca cen mil vegadas.|| |
[+] |
1264 |
CSM 159/ 541 |
E dest ' oyd ' un miragre | de que vos quero falar, || que mostrou Santa Maria, | per com ' eu oý contar, || a ũus romeus que foron | a Rocamador orar || como mui bõos crischãos, | simplement ' e omildosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 171/ 564 |
E desto vos quero contar || un gran miragre que oý || que fez a Reỹa sen par || en Salas e faz muitos y || pera as gentes aduzer || que sejan muit ' aguçosos || de ben en seu Fillo creer, || e manssos e omildosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 171/ 565 |
E muit ' omildosos || Santa Maria grandes faz ... || Loores deu, se Deus m ' anpar, || aa Virgen. |
[+] |
1264 |
CSM 180/ 586 |
Vella e Minỹa ... || Ancela se chamou u lle dizia || o angeo Gabriel que fillar || Deus en ela carne d ' ome verria, || e como serva se foi omildar || u lle disse : "Farei quant ' el mandar. |
[+] |
1264 |
CSM 195/ 627 |
Quena festa e o dia ... || Pois lla outorgada || ouve [e] levada || dentr ' a ssa pousada, || ela sse changia, || dizend ' : ·"Ai, coitosa, || nunca mais serei chamada || virgen omildosa. |
[+] |
1264 |
CSM 207/ 656 |
E el levando -o preso | en hũa eigreja ' ntrou, || e o pres ' entrou pos ele, | e el del non se nenbrou; || e pois que viu a omagen | da Virgen y, [o] soltou, || e omildou -ss ' a omagen | e disso "graças" poren.|| |
[+] |
1264 |
CSM 210/ 662 |
E nunca nos podia | ja mayor amizade || mostrar que quand ' adusse | mandado, con verdade, || que Deus ome seria | pola grand ' omildade || que ouv ' a Virgen sigo.|| |
[+] |
1264 |
CSM 213/ 671 |
Chaga que Adan nos fezo, | per que perderon a vida || dos ceos muitos e muitas; | mas esta Sennor conprida || pela sa grand ' omildade | nos deu pera o ceo ida || e fez cobrar parayso, | que é vida duradeira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 228/ 708 |
Que aly u u catavan | andou ele muit ' agỹa || tres vegadas a eigreja | da Virgen Santa Reỹa || a derredor; e a gente, | que lle ben mentes tĩia, || vírono como entrou dentro, | mostrando grand ' omildade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 245/ 751 |
"|Ele diss ' enton : "Senner, || mil soldos de leoneses | vos darei per quant ' ouver, || ca mais non sõo atrevudo | de dar, par Nostro Sennor. |
[+] |
1264 |
CSM 245/ 754 |
O alcaid ' enton de Nevia | con sua companna vil || viron que assi perderan | o pres ' e os soldos mil, || e que assi hũa dona | llo levara tan sotilment ' , || e viron que a Madre | fora do Remiidor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 253/ 15 |
[De grad ' á Santa Maria | mercee e piadade || aos que de seus peccados | lla pede[n] con [o]mildade.]|| |
[+] |
1264 |
CSM 253/ 15 |
Ca pola sa omildade | é ela lum ' e espello || de todo -los peccadores, | e abrigo e consello; || e a ssa virgĩidade | legou forte no vencello || o demo que nos quisera | todos meter so sa grade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 30 |
Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar || omees de cinque pães, | que quer pod ' acrescentar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 30 |
Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 30 |
Un an ' en aquela terra | foi mui caro, com ' oý, || e hũa moller mui bõa, | que amava mais ca si || a Virgen Santa Maria | e, segund ' eu aprendi, || polo seu amor esmolna | a quen lla pedia dar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 30 |
Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 30 |
Mas aquel ano tan caro | foi, que todo despendeu || quanto pan conprad ' avia | e quanto do seu colleu; || e poi -lo despendeu todo, | un dia ll ' acaeceu || que lle vẽeron y pobres | con gran fame demandar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ... || Esmolna como soyan.| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 31 |
Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 31 |
Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 31 |
"||Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 31 |
E log ' a ssinar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 31 |
Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 31 |
Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ... |
[+] |
1264 |
CSM 265/ 48 |
Lla pos, e foi são eno mes d ' abril; || e logo ant ' o Emperador gentil || e ante outros omees ben cen mil || cantou ssa missa e fez gran precisson.|| |
[+] |
1264 |
CSM 283/ 88 |
Ca sobervia non dev ' aver || ome contra a que vencer || foi ao demo per saber || ser omildosa e fazer || per que Deus quis dela nacer; || ca d ' outra guisa non queria || ser Deus ome, nen si nen si.|| |
[+] |
1264 |
CSM 318/ 177 |
Dizer: per ren non podia | pouco nen muito comer, || se ant ' aquel nariz todo | non ll ' alçassen, nen bever; || e mil vezes eno dia | desejava de morrer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 320/ 181 |
O ben que perdeu Eva || pola sa neicidade, || cobrou Santa Maria || per sa grand ' omildade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 330/ 205 |
En qual per sa omildade || s ' ensserrou a Trĩidade?|| |
[+] |
1264 |
CSM 331/ 206 |
Hũa moller ouv ' un fillo | que mui mais ca si amava, || boỹo dũus doz ' anos, | e sempre ss ' en el catava || en com ' era fremosỹo, | e mil vezes lo beijava || como madr ' a fillo beija | con que muit ' afan padece, || Ena que Deus pos vertude | grand ' e sempr ' en ela crece ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 335/ 216 |
[E]n amar os que ben fazen, | Deus, Deus, non me maravillo, || pois aquel que é bondade | conprida se fez seu Fillo, || que fez os montes mui grandes | e fez o grão do millo, || por mostrar en nos sas obras | quaes son e sa bondade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 335/ 217 |
Mais a que por omildade || Com ' en ssi naturalmente | a Virgen á piadade ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 336/ 220 |
Este cavaleiro era | grand ' e apost ' e fremoso, || manss[o] e de bon talante, | sen orgull ' e omildoso || e mesurad ' en seus feitos; | pero tan luxurioso || era que mais non podia | seer, per quant ' aprendemos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 345/ 244 |
"Ai, mesela, || se perez este minỹo, | que é cousa atan bela, || querria eu mil vegadas | ante ca ele morrer. |
[+] |
1264 |
CSM 347/ 248 |
E con gran coita d ' ave -lo, | foi fazer sa romaria || aa eigreja da Virgen | santa que é en Tudia; || e des que foi chegada, | teve mui ben sa vigia || y con mui grand ' omildade | e non mostrand ' hufanias.|| |
[+] |
1264 |
CSM 349/ 252 |
Un rey consigo tragia | hũa omagen fremosa || daquesta Virgen bẽeita, | Madre de Deus groriosa, || que a quanto la viyan | era atan graciosa || que achar non poderian | tal ontre mil e setenta.|| |
[+] |
1264 |
CSM 349/ 252 |
E os que aquest ' oyan | de mais longe ca cen millas || vĩyan por seer sãos | por esta que acrecenta || Muito praz aa Virgen santa | que Deus fillou por parenta ... || Nosso ben per ssa vertude | que ela grande mostrava || en sãar enfermidades; | e esta se lle dobrava || quand ' o avangeo santo | dezia como falava || o angeo de Deus con ela, | u ela disse: |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 283 |
Demais era tan ben feita | e de tal omil fayçon, || que quem quer que a viia | en ela gran devoçon || avia. |
[+] |
1264 |
CSM 365/ 291 |
Quand ' aquesto viu o monje, | teve -sse por mui culpado || e tornou -s ' ao dormidoiro | e foi mui led ' e afficado || daquela vison que vira | e de [sa] dulta tirado || e viveu senpr ' en sa orden | con ben e con omildade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 370/ 305 |
Devemos -lle dar mais de cen mil loores, || pois que a Deus progue, Sennor dos sennores, || que dela pres carn ' e as nossas doores || en ssi quis soffrer, como diss ' Ysaya.|| |
[+] |
1264 |
CSM 375/ 312 |
Merçee por humildade || nos faz, e por sa bondade || acorre con piadade || a quen lle pede merçee.|| |
[+] |
1264 |
CSM 403/ 362 |
Un daquestes pesares || foi quando a Egito || fugiu polos millares, || segund ' achei escrito, || dos minĩos a pares, || que Erodes maldito || fez matar a logares || por seu rein ' aver quito.|| |
[+] |
1264 |
CSM 409/ 378 |
Des i os oradores || e os religiosos, || macar son omildosos, || deven muit ' aguçosos || seer e sabedores || en fazer -lle sabores, || cantando saborosos || cantares e fremosos || dos seus maravillosos || miragres, que son frores || d ' outros e mui mellores, || est ' é cousa sabuda, || ca por nossa ajuda || os faz sen demorança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 414/ 391 |
E tant ' ouv ' ela en si omildade || que dos çeos, u era sa morada, || o fez deçer na sa santivigada || carne comprida de toda bondade, || en que el pose tan gran bẽeçion || e deu sa graça e dema[i]s tal don, || que quantos o dem ' enfermar fazia || reçebes[s]en per ela sãydade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 402 |
E el deu end ' a ela | poren loores mil, || e sa cinta na mão, | aa vila chegou.|| |
[+] |
1264 |
CSM 422/ 410 |
E u todo -los Reys | foren ant ' el omildosos, || di -lle como vẽes | deles dos mais poderosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 423/ 412 |
E u bestias, per com ' o escrito diz, || fez de naturas muitas mais ca mil, || muito foi; pero mais u eno vil || presev ' ontr ' elas jouv ' o mui fiiz.|| |
[+] |
1300 |
LP 019/ 255 |
Martin Gil un omen vil | se quer de vós querelar: | que o mandastes atar | cruamente a un esteo, | dando -lh ' açoutes ben mil; | e aquesto, Martin Gil, | parece a todos mui feo.| |
[+] |
1300 |
LP 022/ 257 |
El rapou barva e fez gran coroa | e cerceou seu topete espartido | e os cabelos cabo do oído, | cuidand ' aver per i egreja boa; | mais Saturno lha guisou de tal renda, | u non á pan nen vinho d ' oferenda | nen de erdade milho pera borõa.| |
[+] |
1300 |
LP 031/ 261 |
Pois sodes entendud ' e [avedes] vista, | sabede agora catar tal razon, | per que venha este feito a perdon; | e por parardes milhor a conquista, | outorgad ' ora, senhor, que vos praz: | se mal dizer no vosso cantar jaz, | [por] que o poedes tod ' à nossa vista? |
[+] |
1300 |
LP 002/ 478 |
"|Non foy no mundo tan leda molher | en sonho, nem -no podia seer, | ca sonhey que me veera dizer | aquel que me, milhor que a sy, quer: | "Falade mig ' , [ay meu lum ' e meu ben]! |
[+] |
1300 |
LP 003/ 479 |
Non foy se non por me matar, | poys todo meu mal tẽedes por bem: | por én, senhor, mais val d ' eu ir d ' aquem | ca d ' eu ficar, sem vosso bem fazer, | de mais aver esses olhos veer | e desejar o vosso ben, senhor, | de que eu sempre foy desejador, | e meus desejos e meu coraçon | nunca de vós ouveram se mal non; | e, por est ' , é milhor de m ' ir, par Deus | hu eu non possa poer estes meus | olhos nos vossos, de que tanto mal | me vem, senhor, e gran coita mortal | me vós destes eno coraçon meu, | e, mha senhor, pero que m ' é muy greu, | nulh ' ome nun[n]ca mh -o [e]strayará.| |
[+] |
1300 |
LP 007/ 481 |
Senhor, conmigo non posso eu poer | nen con este cativo coraçon | que vus non aja milhor a querer | de quantas cousas eno mundo som.| |
[+] |
1300 |
LP 003/ 757 |
Martim Vasquez, noutro dia, | u [e]stava en Lixboa, | mandou fazer gram coroa, | ca vio per estrologia | que averia igreja | grande, qual la el deseja, | de mil libras en valia.| |
[+] |
1301 |
LP 012/ 106 |
Ca, mha senhor, porque vos eu sservi, | sempre digo que ssode ' la milhor | do mund ' e trobo polo voss ' amor, | que me fazedes gram bem e assy | veed ' ora, mha senhor do bon ssem, | este bem tal sse compre [en] mi rrem, | senon, sse valedes vós mays per y.| |
[+] |
1301 |
LP 015/ 108 |
Vedes, amigos, que de perdas ey, | des que perdi por meu mal mha senhor: | perdi ela, que ffoy a rren milhor | das que Deus fez, e quanto servid ' ey | perdi por em e perdi o riir, | perdi o ssem e perdi o dormir, | perdi sseu bem, que non atenderey. |
[+] |
1355 |
CGC 1/ 101 |
En que hai muita omildança | e orgullo con razon; | grand cordura sin dudança | siguen en toda sazon. | |
[+] |
1355 |
CGC 6/ 128 |
Desque vi que entendian | minna grant coita sobeja, | e que todas enfengian | contra mi con grant enveja, | non quis delas aver cura | por fogir de fealdade, | e fui ver con omildade | mui garrida catadura. | |
[+] |
1355 |
CGC 9/ 143 |
Como sirvo omildosso | en su merçed yo morré , | da que ten pres ' tod ' mo sén | con seu visso mui graçioso; | mui pensoso | e deseosso | andaré fasta que veja | a mui noble a quen deseja | O meu coraçon cuidoso. | Finida | Poderoso | Amor briosso, | non querás que tanta seja | minna grant cuita sobeja | por quen eu nonbrar non oso . |
[+] |
1355 |
CGC 29/ 232 |
A quen ajuda o Rei ensalçado, | a mui noble Reina, o gentil Infante, | o grant Condestable e o Almirante, | Pero Lopez de Ayala, desi Juan Furtado, | depois todo prez do reno juntado, | ¿pois como lle possen fazer encrente | que possa turbar tal feito Viçente, | ainda que fosse mil tanto letrado?| |
[+] |
1355 |
CGC 33/ 262 |
So la tu cruel espada | todo ome es en omildança, | toda duenna mesurada | en ti deve aver fiança. | |
[+] |
1390 |
CGC 50/ 351 |
De mi sin preç que perdi | o millor tenpo que ove, | en servir a quien me trove | enganyado apos si. | |
[+] |
1390 |
CGC 55/ 374 |
En Francos, en doblas cruzadas, | çient mil dan en redençiones. | Como fermosos pavones | vos veo andar louçãos, | e bravos como leones | a do vos menguan mãos; | mas los vuestros comarcãos, | que aqui son vuestros vezinos, | todos vos han por mesquinos, | peitoros como paitos. | |
[+] |
1390 |
CGC Ap. 6/ 426 |
Eres sin dudança | mui perfeta e santa, | la tu omildança | en el mundo non ha tanta. | |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1002 |
Quen de mi saber quiser | que desejo hé ho meu: | servir quen me ten por seu | o milhor que eu poder.| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1002 |
Quen de mi saber quiser | que desejo hé ho meu: | servir quen me ten por seu | o milhor que eu poder.| |
[+] |
1410 |
CGC Ap. 14/ 448 |
A vós serviendo, senyora, | perdi tiempo que pudiera | servir otra que me diera | algun bien que millor fora. | |
[+] |