1240 |
LP 006/ 75 |
As mias jornadas vedes quaes son, | meus amigos, meted ' i femença: | de Castr ' a Burgos e end ' a Palença; | e de Palença sair -mi a Carrion | e end ' a Castro; e Deus mi dé conselho, | ca vedes: pero vos ledo semelho, | muit ' anda trist ' o meu coraçon. | e a dona que m ' assi faz andar | casad ' é, ou viuv ' ou solteira, | ou touquinegra, ou monja ou freira; | e ar se guarde quen s ' á per guardar, | ca mia fazenda vos digu ' eu sen falha; | e rog ' a Deus que m ' ajud ' e mi valha | e nuncas valh ' a quen mi mal buscar.| |
[+] |
1264 |
CSM 7/ 124 |
As monjas, pois entender || foron esto e saber, || ouveron gran lediça; || ca, porque lles non sofrer || queria de mal fazer, || avian -lle mayça.|| |
[+] |
1264 |
CSM 9/ 129 |
Esto non loamos; || ca mal ch ' estaria || que, per obridança, || se a que amamos || monja non avia || da Virgen senbrança. |
[+] |
1264 |
CSM 55/ 257 |
Desto direi un miragre | que quis mostrar en Espanna || a Virgen Santa Maria, | piadosa e sen sanna, || por hũa monja, que fora | fillar vida d ' avol manna || fora de seu mõesteiro | con un preste de corõa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 55/ 258 |
"||Atant ' é Santa Maria | de toda bondade bõa ... || Foi -ss ' enton Santa Maria, | e a monja ficou sãa; || e cuidou achar seu fillo, | mais en seu cuidar foi vãa; || ca o non viu por gran tenpo, | senon quand ' era ja cãa, || e por el foi mais coitada | que por seu fill ' é leõa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 55/ 259 |
A monja logo tan toste | connoceu que seu fill ' era, || e el que era ssa madre; | e a maravilla fera || foi enton ela mui leda | poi -ll ' el diss ' onde vẽera, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 55/ 259 |
Mantenent ' aqueste feito | soube todo o convento, || que eran y ajuntadas | de monjas mui mais ca cento, || e loaron muit ' a Virgen | por aqueste cousimento || que fezera, cujos feitos | todo o mundo ' apregõa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 58/ 266 |
E dest ' un miragre vos contarei || que Santa Maria fez, com ' eu sei, || dũa monja, segund ' escrit ' achei, || que d ' amor lle mostrou mui gran sinal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 58/ 266 |
Esta monja fremosa foi assaz || e tĩa ben quant ' en regla jaz, || e o que a Santa Maria praz, || esso fazia senpr ' a comunal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 58/ 268 |
Pois passou esto, acordou enton || a monja, tremendo -ll ' o coraçon; || e con espanto daquela vijon || que vira, foi logo a un portal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 59/ 269 |
Esto foi dũa donzela || que era en Fontebrar || monja, fremosa e bela, || que a Virgen muit ' amar || sabia, se Deus m ' anpar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 310 |
Quando a viu a monja, | espantou -se ja quanto, || mais a Virgen lle disse: | "Sol non prendas espanto, || ca eu soon aquela | que ás chamada tanto; || e sey ora mui leda, | e un pouco falemos. |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 310 |
Respos enton a monja: | "Virgen Santa, Reyn[n]a, || como veer quisestes | hũa monja mesquinna?|| |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 311 |
Pois dit ' ouve esto, foi -sse | a Virgen groriosa; || e dess enton a monja | sempre muit ' omildosamente || assi dizia | como ll ' a Piadosa || mostrara que dissesse, | daquesto non dultemos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 94/ 370 |
Mais pois que ss ' ar[r]epentiu || a monja e se partiu || do cavaleiro mui cedo, || nunca comeu nen dormyu, || tro o mõesteiro viu.|| |
[+] |
1264 |
CSM 104/ 396 |
"||E log ' a un mõesteiro | se tornou monja meter.|| |
[+] |
1264 |
CSM 151/ 524 |
Dest ' un fremoso miragre | vos direy que fez a Virgen, | Madre de Deus groriosa, || por un crerigo que muito | a onrrava; mais fazia | ssa vida lussuriosa || sempre con maas molleres, | e casadas e solteyras, || nen virgẽes non queria | leixar, nen monjas nen freiras.|| |
[+] |
1264 |
CSM 222/ 692 |
E con medo de poçõya, | mandou -o sangrar log ' essa || dona e toda -las monjas, | esta cousa foy ordida.|| |
[+] |
1264 |
CSM 251/ 10 |
Mui gran dereito faz | d ' o mund ' avorrecer ... || Ma[n]tenent ' o convento | levaron manaman || logo dali a moça, | pero con grand ' affan || chorando e dizendo: | "Monjas, de mal talan || sodes, porque meu fillo | mi fezestes perder. |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 93 |
Dest ' un fremoso miragre | vos quer ' eu ora contar || que por hũa monja fazer quis a Santa Reynna, || que, per com ' eu aprendi, era de mui bon semellar || e de fremoso parecer e aposta minynna; || e gran crerizia || e grand ' ordĩamento | esta dona avia, || e demais sabia || amar mais d ' outra cousa | a Virgen que nos guia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 93 |
E por aquesto a essa || fillou por ssa conpanneira e por ssa aguardador, || porque muito a preçava de sen, a abadessa; || e u quer que ya || ja mais aquela monja | nunca de ssi partia, || ante a metya || en todo -los seus feitos | cada que os fazia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 94 |
Este, des que viu a monja, quis -lle mellor d ' outra ren, || e en guisar que a ouvesse foi tan aguçoso, || que non era dia || que ll ' el muitas vegadas | sa coita non dizia || e lle prometia || que sse con el sse fosse, | con ela casaria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 94 |
Essa noit ' aquela monja | todas ssas cousas guisou || por se con seu amigo yr; mais en hũa capela || da Virgen Santa Mari ' ant ' o altar ss ' agẽollou, || chorand ' ant hũa sa omagen que era mui bela, || e sse ll ' espedia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 95 |
Outro dia gran mannãa, | atanto que a luz viu, || a abadessa sse levou e a monja con ela.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 95 |
A monja con mui gran coita | de con seu amigo s ' ir, || macar de noit ' aa igreja foi; na magestade || sol mentes non quis tẽer, ante foi a porta abrir || e sayu per ela e foi -sse. |
[+] |
1264 |
CSM 295/ 119 |
Onde foi a hũa Pasqua | mayor, que Deus resorgiu, || que el Rey fez sa omagen | da Virgen; e poi -la viu || ben feita e ben fremosa, | ricamente a vestiu || e sobr ' o altar a pose, | e fez monjas y vĩir || Que por al non devess ' om ' a | Santa Maria servir ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 295/ 120 |
Pois s ' as monjas espertaron | desta vison, foi -lles ben, || e al Rei en outro dia | llo contaron e de ren || nada non lle faleceron; | e ele logo poren || chorou muit ' ant ' a omagen | e fez tod ' est ' escrevir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 332/ 209 |
E un estadal daqueles | huã monja encendeu || ontr ' o altar e o coro, | e o fogo s ' aprendeu || del aa palla, e logo | tan feramente correu || a chama del, que ss ' ouvera | ao altar a chegar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 332/ 209 |
Entonce a sancreschãa, | que dormia, s ' espertou || e para tanger os sinos | duas consigo levou || monjas e aa eigreja | foi; e pois que dentr ' entrou, || viu tod ' esto que ja dixe | e foy -o logo contar || Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 282 |
En esta gran vertude | meteu Deus, com ' aprendi, || que as monjas que moravan | en aquel logar, assi || tiinnam por gran dereito | de pedir -lle, que log ' y || lles comprisse sas demandas, | e non lle davan lezer || Null ' ome per ren non deve | a dultar nen a tẽer ... || De pedir -llas; e tan toste | a Reynna espirital || fazia por sa omagen | come se fosse carnal, || ca lles dava seu conorte | e guardava -as de mal || e fazia -lles saudes | de sas doores aver.|| |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 283 |
Porend ' as monjas | todas mui de coraçon || a onrravan e servian | a todo o seu poder.|| |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 283 |
Ond ' avẽo ena noite | de Navidad ' , en que faz || Santa Ygreja gran festa, | que as monjas por solaz || fezeron mui rico leito, | e como moller que jaz || deitaron y a omagen | e fezerõ -na jazer || Null ' ome per ren non deve | a dultar nen a tẽer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 283 |
E as monjas arredor || do leito pousaron todas, | e seend ' a gran sabor || catand ' aquela omagen, | viron -lle mudar coor || [e]na façe e dun lado | ao outro revolver.|| |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 283 |
E enton toda -las monjas | s ' ergeron cantando ben: || "Santa Virgen sen mazela, | que per bondad ' e per sen || feziste que Deus o Padre, | que o mundo en si ten || e en que os ceos caben, | que podess ' en ti caber. |
[+] |