logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de morar nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 82

1220 LP 012/ 168 Se eu foss ' a tal senhor ben querer | con que podesse na terra morar | ou a que ousasse mha coyta dizer, | logu ' eu podera meu mal endurar; | mays tal senhor am ' eu que, poi -la vy, | sempre por ela gram coyta sofry, | e pero nunca lh ' end ' ousei falar. [+]
1220 LP 008/ 293 Om ' a que Deus ben quer fazer, | non lle faz tal sennor amar | a que non ouse ren dizer, | con gran pavor de lle pesar; | nen o ar faz longe morar | d ' u ela é, sen seu prazer, | com ' agora min faz viver, | que me non sei consell ' achar, | con tan gran coita de soffrer, | en qual m ' eu ora vej ' andar, | com ' aver senpr ' a desejar | mais d ' outra ren de a veer.| [+]
1220 LP 013/ 295 Que grave cousa, sennor, d ' endurar | pera quen á sabor de vus veer, | per nulla ren de non aver poder, | se non mui pouco, de vosco morar! | e esso pouco que vosqu ' estever ' | entender ben, sennor, se vus disser ' | algũa ren, ca vus dirá pesar.| [+]
1220 LP 016/ 297 E al mi -ar conven | de lle rogar que ar cofonda quen | me non leixa vosco mais morar.| [+]
1220 LP 020/ 298 Tod ' ome que Deus faz morar | hu est a molher que gram ben | quer, ben sey eu ca nunca ten | gram coyta no seu coraçon, | pero se a pode veer; | mays quen end ' á lonj ' a viver | aquesta coyta non á par!| [+]
1220 LP 023/ 522 Se eu a mia senhor ousasse | por algũa cousa rogar, | rogar -l ' ia que me leixasse | u ela vivesse morar; | e rogar -l ' ia outra ren: | que o pesar, que ouvess(e) én, | que todavia mi -o negasse | Por Deus, e que de min pensasse | (de que nunca quiso pensar!) | e de mia cuita se nembrasse, | de que se nunca quis nembrar, | nen Deus, que mi -a fez tan gran ben | querer per que perdi o sen, | e nunca quis que o cobrasse.| [+]
1220 LP 008/ 844 E pois achou logar tan aguisado | en que morasse, por dereito ten | de morar hi; e vedes que lh ' aven: | con a ermida é muit ' acordado | e diz que sempre querrá hi morar | e que quer hi as carnes marteirar | ca d ' este mundo muit ' á já burllado. | E non sei eu no mund ' outr ' ome nado | que s ' ali fos -se meter; e mal sén | faz se o ende quer quitar alguen, | ca da ermida tant ' é el pagado, | que á jurado que non saia d ' i | morto nen viv ' , e sepultura hi | ten en que jasca quando for passado. [+]
1220 LP 008/ 940 E vedes que me faz assi quitar | de mais d ' aquesto end ' ela fazer: | porque o faço, posso a veer, | e ena terra con ela morar; | e est ' eu non poderi ' acabar | se non per esto que [me] faz fazer. [+]
1220 LP 157,43b/ 988 Pois non ei de Dona Elvira | seu amor e ei sa ira, | esto farei, sen mentira, | pois me vou de Santa -Vaia: | morarei cabo da Maia, | en Doiro, antr ' o Porto e Gaia.| [+]
1220 LP 157,43b/ 989 Morarei cabo da Maia, | en Doiro, antr ' o Porto e Gaia. [+]
1240 LP 001/ 98 Ay mha senhor, quer ' eu provar | se poderey sen vós viver | e veerey se ey poder | d ' algũa vez sen vós morar, | pero sey o que mh averrá, | ca mil vezes o provey já | e nunca o pud ' acabar.| [+]
1240 LP 012/ 114 Tod ' ome que souber meu coraçon | nulla culpa non mi dev ' apõer | por eu morar hu podesse veer | a mha senhor, por que moyro: ca non | m ' ey a partir d ' aqui nulla sazon, | aguardando que lhi possa falar.| [+]
1240 LP 012/ 114 Nostro Senhor!, e quen me cousirá | d ' aqui morar? [+]
1240 LP 012/ 114 Deu -lo sabe, que me quisera hir, | de coraçon, morar a cas d ' el -rey!| [+]
1240 LP 012/ 125 E en Cistel, u verdade soía | sempre morar, dis[s]eron -me que non | morava i avia gran sazon, | nen frade d ' i ja a non coñocia; | nen o abade outrosi no estar | sol non queria que foss ' i pousar | e anda ja fora d[est]a badia.| [+]
1240 LP 012/ 145 E poren bon conselho ar | non dou [a] vós con estar peior, | ca vos conselh ' eu o milhor: | que vaades ora morar | mui longe de mi e [mui] con meu grado.| [+]
1240 LP 012/ 145 Conselho vos dou d ' amigo; | e sei, se o vós fezerdes | e me daquesto creverdes, | morar[e]des u vos digo: | mui longe de mi e mui con meu grado. [+]
1240 LP 013/ 181 Bem, senhor bõa e de prez; | e pois m ' eu fôr d ' aquesta vez, | o vosso mui bem se passará; | mais morte m ' é de m ' alongar | de vós e ir -m ' alhur morar. | - [+]
1240 LP 133/ 239 Vai -s ' o meu amig ' alhur sem mi morar, | e par Deus, amiga, ei end ' eu pesar, | porque s ' ora vai, e -no meu coraçom | tamanho que esto nom é de falar; | ca lh ' o defendi, e faço gram razom.| [+]
1240 LP 001/ 271 Senhor, se o outro mundo passar, | assy com ' aqueste pass ' e passey, | e con tal coita, com ' aqui levey | e lev ' , eno ifern(o) ey de morar | por vós, senhor, ca non por outra ren, | ca por vós perço Deus e sis ' e sen, | quando vos vejo dos olhos catar, | Atan muyt ' aposto que non ha par, | e já me trabalhey de os cousir | e comecei log[u] ' enton a ri[i]r | e er filhey -me log[u] ' y a chorar, | com(o) homen desenparado d ' Amor | e de vós; ay fremosa mha senhor, | non sey com(o) esto podess ' endurar!| [+]
1240 LP 002/ 288 Muito per podedes jurar, | que já, enquanto vivades, | que nunca de min ajades | amor, por que fostes morar | mui longi de min e mui sen meu grado.| [+]
1240 LP 002/ 359 Porque se foy, e o ante non vy, | sen mh -o dizer a cas d ' el -rey morar, | quando veer e me quiser falar, | poys que o fez, eu lh ' y farei assy: | por quant ' andou [alá sen meu prazer, | que and ' hũu tempo sen meu bem fazer]. [+]
1240 LP 012/ 377 Amigo, queredes -vos ir | e ben sei eu que mi averra: | en mentre morardes ala, | a quantos end ' eu vir viir, | a todos eu preguntarei | como vos vai en cas d ' el -rei.| [+]
1240 LP 038/ 389 Fiador pera dereito | lhi quix perante vós dar, | el ouve de min despeito | e mandou -me desafiar; | non lh ' ousei ala morar, | venh ' a vós que m ' emparedes | ca non ei quen m ' emparar.| [+]
1240 LP 045/ 393 E quen ben quer [o] seu tempo passar, | u é con sa senhor, non dorme ren; | e meu amigo, pois pera min ven, | non dórmia ja mentre migo morar, | ca, d ' aquel tempo que migo guarir, | [atanto perderá quanto dormir].| [+]
1240 LP 064/ 402 Sei que vos praz ir -m ' eu d ' aquen, | ca dizedes que non é vosso ben | de morar preto de vós, e por én | quero de vós que mi digades al: | ¿que prol á a min fazer eu vosso ben | e fazer a min, senhor, mui gran mal?| [+]
1240 LP 068/ 403 Queredes ir, meu amigu ' , eu o sei, | buscar outro conselh ' e non o meu; | porque sabedes que vos desej ' eu, | queredes -vos ir morar con el -rei; | mais id ' ora quanto quiserdes ir, | ca pois a mí avedes a viir.| [+]
1240 LP 068/ 403 Ides -vos vós e fic[o] eu aqui | que vos ei sempre muit ' a desejar, | e vós queredes con el -rei morar | porque cuidades máis valer per i; | mais id ' ora [quanto quiserdes ir, | ca pois a mí avedes a viir].| [+]
1240 LP 077/ 407 Vai meu amigo con el -rei morar | e non mi o disse nen lh[o] outorguei, | e faz mal sén de mi faz[er] pesar; | mais eu perça bon parecer que ei, | se nunca lh ' el -rei tanto ben fezer | quanto lh ' eu farei, quando mi quiser.| [+]
1240 LP 078/ 408 Vay meu amigo morar con el Rey | e, amiga, con grand ' amor que lh ' ey, | quand ' él veher, iá eu morta serey; | mais non lhi digam que morrí assy, | cá, se souber com ' eu por él morrí, | será mui pouca sa vyda dés y.| [+]
1240 LP 012/ 474 Oí ora dizer que ven | meu amigo, de que eu ei | mui gran queixum ' e averei, | se m ' el mentir por ũa ren: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar?| [+]
1240 LP 012/ 474 Non cuidei que tan gran sazon | el podesse per ren guarir | sen mi e, pois que o eu vir, | se mi non disser logu ' enton: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar?| [+]
1240 LP 012/ 474 Perder -m ' á, se o non souber, | que terra foi a que achou, | u el sen min tanto morou, | se mi verdade non disser: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar? [+]
1240 LP 001/ 486 Amigo, pois me leixades | e vos ides alhur morar | rogu ' eu a Deus, se tornades | aqui por comigo falar, | que non ajades, amigo, | poder de falar comigo.| [+]
1240 LP 021/ 496 Porque entendo que vos prazerá, | m ' averei ora de vos a quitar; | mais nunca om ' en tal coita será | com ' eu serei, mentre sen vos morar ' : | ca nunca ja poderei gran prazer, | u vos non vir ' , de nulha ren veer!| [+]
1240 LP 004/ 552 Direi -vos ora que oí dizer | de Maria Leve, assi aja ben, | pola manceba, que se desaven | dela; e, pois lh ' ali non quer viver, | ena Moeda Velha vai morar | Dona Maria Leve, a seu pesar;| [+]
1240 LP 004/ 552 Ca atal dona com ' ela guarir | non pod ' ali, se manceba non á; | e vedes que oí, amigos, já: | que, pois que se lh ' a manceba quer ir, | ena Moeda Velha vai morar | Dona Maria Leve, a seu pesar;| [+]
1240 LP 004/ 552 Ca diz que morava ali mal e alhor, | poi -la manceba sigo non ouver, | e contra San Martinho morar quer; | pola manceba que xi lh ' ora for, | ena Moeda Velha vai morar | Dona Maria Leve, a seu pesar;| [+]
1240 LP 004/ 552 Ca non pod ' a manceba escusar, | se na Moeda Velha non morar. [+]
1240 LP 006/ 553 Do meu amig ' a que eu defendi | que non fosse d ' aqui per nulha ren | alhur morar, ca mi pesava en, | vedes, amiga, o que aprendi: | que est aqui e quer migo falar, | ma[i]s ante pôd ' aqui muito morar.| [+]
1240 LP 006/ 553 Do que [vós] vistes que me preguntou, | quando s ' el ouve d ' aqui a partir, | se mi seria ben, se mal de s ' ir, | ai, amiga, mandado mi chegou: | que est aqui e quer migo falar, | ma[i]s ante pôd ' aqui muito morar.| [+]
1240 LP 006/ 553 Do que vós vistes mui sen meu prazer | partir d ' aqui, quando s ' end ' el partiu | e non me falou enton, nen me viu, | ai, amiga, veeron -mi dizer: | que est aqui e quer migo falar, | ma[i]s ante pôd ' aqui muito morar.| [+]
1240 LP 012/ 555 Muit(o) ando triste no meu coraçon | porque sei que m ' ei mui ced ' a quitar | de vos, senhor, e ir al[h]ur morar; | e pesar -mi -á én σi Deus me perdon! | de me partir de vos per nulha ren | e ir morar alhur sen vosso ben.| [+]
1240 LP 012/ 555 Porque sei que ei tal coit ' a soffrer | qual soffri ja outra vez, mia senhor, | e non averá i al, pois eu for ' , | que non aja gran pesar a prender | de me partir de vos per nulha ren | e ir morar alhur sen vosso ben.| [+]
1240 LP 012/ 555 Ca mi -avẽo assi outra vez ja, | mia senhor fremosa, que me quitei | de vos, e sen meu grad ' alhur morei; | mais este mui gran pesar me será | de me partir de vos per nulha ren | e ir morar alhur sen vosso ben! | E quando m ' eu de vos partir ' , por én | ou morrerei, ou perderei o sen! [+]
1240 LP 016/ 557 Na terra u me fez morar | muito sen vos, mia senhor, Deus, | fez -me chorar dos olhos meus; | e fez -me tan coitad ' andar | que nunca eu pude veer | de ren, u vus non vi, prazer!| [+]
1240 LP 014/ 581 Atendamos, ai madre, sempre vos querrei ben, | ca vejo viir barcas e tenho que i ven, | mia madre, o meu amigo. | Non faç ' eu desaguisado, mia madr ' , en no cuidar, | ca non podia muito sen mi alhur morar, | mia madre, o meu amigo. [+]
1240 LP 008/ 587 Pois vós, meu amigo, morar | queredes en casa del -rei, | fazede lo que vos direi, | se Nostro Senhor vos empar: | doede -vos vós do meu mal, | que por vós lev ' e non por al. [+]
1240 LP 004/ 601 Mentr ' eu morar hu non vir (a) mha senhor | se m ' oyto dias tant ' am a durar | mays me valrria logu ' en me matar, | se m ' oyto dias tan gran sazon for.| [+]
1240 LP 018/ 630 Mays en tal mundo porque vay morar | ome de prez que s ' én pod ' alongar? [+]
1240 LP 022/ 650 Nostro Senhor, com ' eu ando coitado | con estas manhas que mi quisestes dar: | sõ[o] mui gran putanheir ' aficado | e pago -me muito dos dados jogar; | des ir ar ei mui gran sabor de morar | per estas ruas, vivend ' apartado.| [+]
1240 LP 001/ 664 E foi -s ' el morar a França | e desemparou sa terra, | ca non quis con el -Rei guerra; | mais á coita de sa madre, | por que ficou a seu padre | d ' el no coraçon a lança.| [+]
1240 LP 001/ 664 E foi -s ' el morar a Coira, | que é terra muit ' esquiva, | u coidamos que non viva; | e seu padre e seu linhage | da lança que del[e] trage | todos cuidamos que moira.| [+]
1240 LP 016/ 691 E non sei eu como possa morar | u non vir ' vos, que me fez Deus querer | ben, por meu mal; por én quero saber: | e quando vus non vir ' , nen vus falar ' , | Senhor fremosa ¿que farei enton?| [+]
1240 LP 028/ 726 E prázavos, pois vosco quer andar | meu coraçón, e nunca se part[ir] | de vós, señor, nen jamays alh[ur] hyr | mays quer, señor, sempre vosco morar | ca nunca soub ' amar outra ren, | e némbrevos del, señor, por gran ben | e gran mesura, que vos Deus quis dar. [+]
1240 LP 031/ 748 Quen mh ' ora quysesse cruzar, | ben assy poderia hyr | ben como foy a Ultramar | Pero d ' Ambrõa Deus servyr, | morar tanto quant ' el morou | na melhor rua que achou | e dizer: [+]
1240 LP 031/ 748 E tal vyla foy el buscar, | de que nunca quiso sayr, | atá que pôde ben osmar | que podia hir e vĩir | outr ' ome de Iherusalen; | e poss ' eu hir, se andar ben, | hu el foy tod ' aquest ' osmar, | e poss ' en Monpirller morar, | ben como el fez, por nus mentir; | e, ante que cheg ' ao mar, | tornar -me poss ' e departir, | com ' el depart ' , en como Deus | prês mort ' en poder dus judeus, | e enas tormentas do mar.| [+]
1240 LP 007/ 755 [V]ou -m ' eu, fremosa, pera ' l -rey: | por vós, u fôr ' , penad ' irey | [d ' ]amor, d ' amor, d ' amor, d ' amor; | por vós, senhor, d ' amor, [d ' amor]. | Vou -m ' eu a la corte morar: | por vós, u fôr ' , ey a penar | d ' amor, d ' amor, d ' amor, d ' amor;| [+]
1240 LP 039/ 784 Por Deus, amigu ' , e que será de mi, | poys me vos hides con el -Rey morar?| [+]
1240 LP 005/ 870 Senhor fremosa, vou -mh alhur morar, | per boa fé, muyt ' a pesar de mi, | porque vos pesa d ' e[u] viver aqui, | por en faç ' eu dereyt ' en mi pesar: | que grave coyta, senhor, d ' endurar! | and ' u vos vej ' e non posso guarir, | de mays aver -me de vós a partir!| [+]
1240 LP 004/ 905 Muyt ' ey, ay Amor, que te gradecer, | porque quiseste comigo morar | e non me quiseste dessemparar, | atá que vem meu lum ' e meu prazer | e meu amigo, que se foy andar | a Granada por meu amor lidar.| [+]
1240 LP 004/ 905 Poys me quiseste tan ben aguardar, | par Deus, non me leixes, se migo morar. [+]
1240 LP 008/ 906 Rogo -te, ay Amor, que queyras migo morar | tod ' este tempo, enquanto vay andar | a Granada meu amigo.| [+]
1240 LP 002/ 933 A mim pesou muito, quando s ' ia, | e comecei -lhi enton a preguntar: | cuidades muit ' , amig ' , alá morar? | e jurou -mi par Santa Maria | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado.| [+]
1240 LP 001/ 954 Ay mia senhor! quero -vus preguntar, | pois que vus ides e eu non poss ' ir | vosco per ren, e sen grad ' a partir - | m ' -ei eu de vos e de vosco morar, | Ay eu cativo! por Deus ¿que farei?| [+]
1240 LP 002/ 972 Des quand ' eu a mia senhor entendi | que lhe pesava de lhe querer ben, | ou de morar u lhe dissesse ren, | veed ' , amigos, como m ' én parti:| [+]
1264 CSM 14/ 141 Esta Sennor groriosa | quis gran miragre mostrar || en un mõesteir ' antigo, | que soya pret ' estar || da cidade de Colonna, | u soyan a morar || monges e que de San Pedro | avian a vocaçon.|| [+]
1264 CSM 18/ 155 E por nos fazer veer || sa apostura, || gran miragre foi fazer || en Estremadura, || en Segovia, u morar || hũa dona soya, || que muito sirgo criar || en ssa casa fazia.|| [+]
1264 CSM 64/ 283 Tant ' andou daquela vez || que un cavaleiro fezo dela namorar.|| [+]
1264 CSM 95/ 374 E el lles contou enton qual vida mantevera || des quand ' en aquel ' ermida a morar vẽera; || mais de fillar aquel vidro muito lle prouguera, || e que al non fillaria do seu nemigalla.|| [+]
1264 CSM 146/ 512 Porende vos quero falar || dun gran miragre que oý || a omees bõos contar, || que juravan que foi assi, || que Santa Maria mostrar || foi por hũa, com ' aprendi, || dona que soya morar || ena terra de Briançon.|| [+]
1264 CSM 202/ 646 Deus Padre e o seu Fillo | e o Sant ' Espirit ' y || vẽeron morar sen falla | por nos fazeren amor.|| [+]
1264 CSM 256/ 26 Esto foi en aquel ano | quando o mui bon Rei gãou, || Don Fernando, a Capela | e de crischãos poblou; || e sa moller, a Reynna | Dona Beatriz, mandou || que fosse morar en Conca, | enquant ' el foi acolá || Quen na Virgen groriosa | esperança mui grand ' á ...|| [+]
1264 CSM 283/ 88 Mui pret ' ũu clerigo morar || fora daquel santo logar || desta Groriosa sen par; || e ũu dia quis p[r]eegar || en ssa eigreja e mostrar || aas gentes que "gran folia || será," diss ' el, "creed ' a mi, || Quen vai contra Santa Maria ...|| [+]
1264 CSM 359/ 278 E d ' aquest ' un gran miragre | avẽo en un logar || que é chamado o Porto | da Virgen que non á par, || a un ome que vẽera | a Xerez e y morar || fora con moller e fillos, | que el mui de coraçon || As mãos da Santa Virgen | que tangeron acaron ...|| [+]
1264 CSM 382/ 328 "||Verdad ' éste a paravoa | que disse Rey Salamon ... || Mentr ' el Rey esto catava, | foy -sse -ll ' alo[n]gand ' assi || ao ric -om ' este preyto, | que ouv ' a morar ali || muit ' e o seu despendendo; | e segundo que oý, || era Sevilla muy cara | de tod ' a essa sazon, || Verdad ' éste a paravoa | que disse Rey Salamon ...|| [+]
1300 LP 001/ 756 El entende que faz al rey pesar | se lhi na terr ' aqui mais [de]morar; | por em quer ir sa guarida buscar | com gram despeit ' em terra deserta, | e diz que pode, per u for, levar | sempr ' a cabeza bem descuberta. [+]
1300 LP 011bis/ 762 Vós que soedes en Corte morar, | d ' estes privadus queria saber | se lhes há a privança muyt ' a durar, | ca os non vejo dar nen despender, | ante os vejo tomar e pedir; | e o que lhes non quer dar ou servir | non pode rem con el -rrey adubar.| [+]
1355 CGC 12/ 156 Sin errar | quero morar | onde chorar | seja meu consolamento. | [+]
1355 CGC 24/ 209 Amigo sennor, Franqueza desdenna | a gente avarenta e geno turbado; | por ende, se foi morar mal parado | trezentas jornadas alen de Çerdenna, | e non tornará, por cosa que avenna, | en estas partidas pos un mui grant treito; | e, si o fizere, fara grant dereito, | pois é preçada por una çermenna. | E aún más vos digo: que finca escaseza | en estas partidas con honra tamanna, | que todos lle fazen mui grant festa estranna, | asi aborreçen toda gentileza. | [+]
1355 CGC 24/ 209 Pois, ¿como atendedes que venna nobreza | morar entre gente do ai tal degredo?, | que tantos sennalo con este meu dedo | son mui avarentos con toda vileza. | [+]
1355 CGC 38/ 286 ¡A Deus, os trobadores | con quen trobei!, | que ja non digo nin direi | nin mal nin ben, | que otro camino me conven | tomar d ' aqui. | ¡A Deus, mundo enganador!, | que eu ja me vou | para Deus Noso Sennor | que me chamou; | e ir -me hei o m ' El mandou | sin más tardar, | que non me conven morar | ja más en ti. [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL