logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de nin nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 92

1220 LP 006/ 292 Nengueninin, que vistes mal doente | de mao mal, ond ' ouver ' a morrer, | eu pug ' a mão en el e caente | o achey muyt ' e mandey -lhi fazer | mui bõa cama, e adormeceu, | e espertou -ss ' e cobriu -ss ' e peeu, | e or[a] ja mays guarido se sente.| [+]
1220 LP 009/ 845 Os beesteiros dos dous quar[r]eirões | tiran con ela e po[n] -se sinal; | nen os outros, que tiravan mui mal, | atinaram a dous dos pipeões; | foron tirando e bevendo do vinho; | o beesteiro com ' era mininho, | non catou quando ss ' achou nos colhões. [+]
1221 LP 001/ 108 Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho.| [+]
1221 LP 001/ 108 Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho.| [+]
1221 LP 001/ 108 Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho. | Non casará con ele por ouro nen por prata, | nen por panos de seda, quant ' é por escarlata, | ca dona de capelo de todo mal se cata.| [+]
1221 LP 001/ 109 Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho. [+]
1240 LP 066/ 207 Ou é Melion Garcia queixoso, | ou nom faz come ome de paraje | escontra duas meninhas que traje, | contra que nom cata bem nem fremoso, | ca lh ' as vej ' eu trajer bem des antano | ambas vestidas de mui mao pano; | nunca mais feo vi nem mais lixoso.| [+]
1240 LP 023/ 744 El candeas e vino | pediu ao serão, | e log ' un seu menino | troux ' o lume na mão, | e foy log ' a dereyto fica -lo no esteo | e disse Pedro Gar[c]ia, colguen -me d ' un baraceo, | [que al est ' a candea, e al est ' o candeo].| [+]
1240 LP 005/ 767 Dade -m ' alvíssara, Pedr ' Agudo, | esto seja mui festinho: | vossa molher á bon drudo, | e já non sodes maninho.| [+]
1240 LP 004/ 878 Poys nossas madres van a San Simon | de Val de Prados candeas queymar, | nos, as meninhas, punhemus d ' andar | con nossas madres, e elas enton | queymen candeas por nos e por sy, | e nos meninhas baylaremus hy.| [+]
1240 LP 004/ 878 Nossus amigus todus lá hiran | por nos veer, e andaremus nos | bayland ' ant ' eles, fremosas, en cos, | e nossas madres, pois que alá van, | queymen candeas por nos e por ssy, | e nos meninhas [baylaremus hy].| [+]
1240 LP 004/ 878 Nossus amigus hiran por cousir | como baylamus, e poderan veer | baylar moças de .... bon parecer; | e nossas madres, poys lá queren hir, | queymen candeas por nos e por ssy, | e nos meninhas [baylaremus hy]. [+]
1250 CV -/ ? Falid ' es qui per al fia | nin otro ai por senor, | sino a ti virgin M[aria], | más bela de nula flo[r], | dona das otras melor, | a ti loar nocte e dia, | e dá a nos sén e sabor, | Regina a bon [...] | [...] || [+]
1264 CSM 43/ 227 Por veer o gran miragre | que a Virgen demostrara || de como aquel meninno | de morte ressucitara, || que a cabo de seis dias | jazendo morto chorara || por prazer da Groriosa | santa e dereitureira.|| [+]
1264 CSM 53/ 251 Aquel fog ' ao mininno | tan feramente coitou || que a per poucas dos pees | os dedos non lle queimou; || e a madre mui coitada | pera Seixon o levou || e chorando mui de rrijo, | o pos ben ant ' o altar.|| [+]
1264 CSM 53/ 252 E pois entrou na eigreja, | ant ' o altar sen falir || o pos; e log ' o meninno | se fillou ben a dormir, || e viu en vijon a Madre | de Deus, que o foi guarir, || e seu fillo Jeso -Cristo, | a que ela presentar || Como pod ' a Groriosa | mui ben enfermos sãar ...|| [+]
1264 CSM 64/ 282 Esta dona, per quant ' eu dela oý dizer, || aposta e ninna foi, e de bon parecer; || e por aquesto a foi o infançon prender || por moller, e foi -a pera sa casa levar.|| [+]
1264 CSM 75/ 323 "Para mentes | en quant ' agora aqui viste || outrosi [e] ena choça, | ali u migo seviste; || que ben daquela maneira | que o tu tod ' entendiste || o conta log ' aas gentes | sen ningũa delongada".|| [+]
1264 CSM 79/ 333 E esto fazendo, a mui Groriosa || pareçeu -lle en sonnos, sobejo fremosa, || con muitas meninnas de maravillosa || beldad ' ; e poren || Ay, Santa Maria..|| [+]
1264 CSM 105/ 398 Enton sse foi log ' a Virgen Santa Maria; || e a meninna ficou no lugar || mui pagada e con grand ' alegria, || e no coraçon pos de non casar.|| [+]
1264 CSM 226/ 701 Assi pod ' a Virgen so terra guardar ... || E log ' assi todo so terra entrou || que ninhũa ren de fora non ficou; || mais Santa Maria alá o guardou || que nihũa ren non pode del minguar;|| [+]
1264 CSM 238/ 733 "||El respondeu escarnindo: | "Crerigo, que torp ' estás!|| [+]
1264 CSM 273/ 65 Ali á hũa igreja | desta Virgen groriosa, || que é dentro no castelo, | nen ben feita nin fremosa, || mas pequena e mui pobre | e de todo menguadosa, || e campãa á tamanna | qual conven ao concello.|| [+]
1264 CSM 369/ 303 Des que ll ' ouv ' assi conprado | aquele pexe, a meninna | foi -ss ' a ssa madre correndo || e disse -l ' : [+]
1264 CSM 378/ 319 Ca nos torva na saude | fazendo -nos enfermar || creendo o seu consello | con que nos faz el pecar, || e faz mal aos meninos | polo seu poder mostrar || que á de ffazer nemiga; | ca dos maos é peor.|| [+]
1264 CSM 381/ 326 Desto direi un miragre | que no Porto conteçeu || que é de Santa Maria, | dum menino que morreu, || de Xerez, por que sa madre | poren tal coita prendeu || que a poucas a mesquinna | ouvera d ' ensandeçer.|| [+]
1264 CSM 381/ 326 Seu padre deste meninno | morava na colaçon || de San Marcos, e Johane | avia nom ' ; e enton || de sa moller Deus lle dera | aquele fillo baron, || con que muito ss ' alegrava | e prendia gran prazer.|| [+]
1264 CSM 381/ 326 Ca enfermou o meninno | dũa gran fever mortal, || e o padre e a madre | con coita del, non por al, || levárono ao Porto | da Raynna espirital; || e tẽendo -o a madre | nos braços, lle foi morrer.|| [+]
1264 CSM 381/ 327 Da gran voz que deu a madre | quando a Virgen chamou, || Jhesu -Cristo, o seu Fillo, | aquel que resusçitou || Lazaro de quatro dias | e per nome o chamou, || fez levantar o menino | tan tost ' e vivo seer || Como a voz de Jhesu -Cristo | faz aos mortos viver ...|| [+]
1264 CSM 387-388-389/ 342 A que pera parayso | irmos nos mostra camin[n]os, || poder á de sãar vellos | e mancebos e menin[n]os.|| [+]
1264 CSM 387-388-389/ 342 Poder á de sãar vello | se é tal que o mereçe, || e outro tal o mançebo | se faz bõa mançebeçe, || outrosi ao meninno | se algun mal lle conteçe, || quand ' an sas emfermidades | seendo muy pequenin[n]os.|| [+]
1264 CSM 387-388-389/ 342 Este miragre foi feito | en Sevilla na çibdade || por un meninno que era | mui mal doente en verdade, || fillo de Maestre Pedro | de Marsella, que abbade || foi ja e tornou -se leygo; | e dous fillos fremosinnos || A que pera [para]yso | irmos nos mostra a camin[n]os ... || De ssa moller el avia, | que mui mais ca si amava.|| [+]
1264 CSM 387-388-389/ 343 E tal promessa com ' esta, | como quer que pequeninna || foss ' , assi proug ' aa Virgen, | que dos çeos é Reynna: || fez que o moço pedisse | de comer, e foi aginna || guarid ' e trebellou logo | conos outros moçelinnos.|| [+]
1264 CSM 393/ 349 Aquel [me]ninno Affonso | nome de baptism ' avia, || assi come seu avoo | que o ali aduzia; || e chegaron ao Porto | mercores, prime[i]ro dia || d ' abril, e ena ygreja | entraron con gran conorte, || Macar é door a rravia | maravillosa e forte ...|| [+]
1264 CSM 393/ 349 Que a Virgen groriosa | aquel mininno sãasse, || que atal rravia avia, | que quen quer ll ' ementasse || que bevess ' agua ou vinno, | que logo non s ' espantasse, || e tan forte se torçia | come quen coita a morte.|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Ond ' avẽo que un dia, | seend ' enserrada || en sa casa, foi cuidando | muit ' a malfadada || como matass ' o menino; | ca desenbargada || seria se o colgasse | sequer dũa viga.|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ... || E pois cuidou muit ' aquesto, | fillou eno braço || o menino e deitó -o | eno seu regaço, || buscando redor si pedra; | e achou un maço, || e fillou hũa agulla | longa com ' espiga, || Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 354 Os pobres e os coitados | pareçeu -lle logo || seend ' as portas serradas, | e diss ' : "Eu te rogo || que non mates o menino, | mais a un moogo || te vay confessar correndo.| [+]
1264 CSM 399/ 354 Quantos aque[ste] miragre | tan grande souberon || a Santa Maria graças | logo poren deron; || des i aquele menino | criar -o fezeron, || e a madre polo demo | non deu hũa figa.|| [+]
1264 CSM 400/ 355 Ca pero o don mui pouc ' é, || segund ' a mia pobreza, || non catará est ' , a la ffe, || a Sennor da franqueza; || ca por un don, esto sey ja, || que ll ' eu dé, çento me dará || dos seus mui nobres dões, || e a mia mingua comprirá || conos seus gualardões. || E poren lle quero rogar || que meu don pequen[inn]o || reçeb ' e o queyra fillar || por aquel que meninno || no seu corpo se figurou || e sse fez om ' e nos salvou || por nos dar parayso, || e pois consigo a levou, || e foi y de bon siso. [+]
1300 LP 001/ 246 Álvar Rodríguiz dá preço d ' esforço | a est ' infante mouro pastorinho | e diz que, pero parece menin[h]o, | que parar -se quer a tod ' alvoroço; | e maestr ' Ali, que vejas prazer, | d ' Álvar Rodríguiz punha de saber | se fode já este mouro tan moço.| [+]
1300 LP 002/ 757 Outrossi Pero Marinho | dous sabujos mh -á mandado | lá da terra de Condado; | e disse -me un seu mininho | que bem certo foss ' eu disto: | poys veer o Antre -Cristo | verrá com el per caminho.| [+]
1301 LP 002/ 102 E par Deus, o poderoso, | que fez esta senhor minha, | d ' al and ' ora mais nojoso: | do demo dũa meninha, | que aquel omen de Çamora, | u lhe quis chamar senhora, | chamou -lhe Dona Gontinha. [+]
1350 CGC 60/ 396 Que non fare de mudança | della en ninguna guisa, | que por firme lealtança | Amor me dio por devisa, | por lo qual a Deus plasiendo | escrivi asi disiendo, | que " el que bien esta e se muda | non faz como rex sesuda". [+]
1355 CGC 2/ 106 Perdi | meu tempo en servir | a la que me fez bevir | cuidoso desque la vi | Eu la vi por meu mal, | pois me trage conquistado | e de mi non ha cuidado | ningunt tiempo , nin me val. | [+]
1355 CGC 2/ 106 Mais dela | he pavor, que ha poder | tal, que non osso dizer | si es donna nin donzela. [+]
1355 CGC 4/ 120 Pois me non val servir nin al, | boa sennor, | sufrendo mal, morrei leal, | ¡ai pecador!| [+]
1355 CGC 4/ 120 Nunca eu pensé que avria | tanto mal sol por dizer | que Amor non forçaria | a ningunt con seu poder; | por tal fazer | foi -me prender, | en tal tenor | que, sin plazer, | me fez morrer | a grant dolor. | [+]
1355 CGC 6/ 128 Por me partir de conquista | fui -me achegando do estava | a mui amorosa vista, | e vido que triste andava; | respondio -me con mesura | que avie grant piedade | de mi, que por lealdade | sufria tal amargura. | Eu fui logo conquistado, | σi Deus me ponna consello!, | e non vejo por meu grado | otra luz nin otro espello, | sinon su gentil figura | sin ninguna crueldade, | que de mia grant soidade | muitas vezes he folgura. [+]
1355 CGC 7/ 134 Fostes ver seu sennorio | da que muito poder val, | ollos tristes, voso brio | faz sofrer coita mortal | a meu coraçon leal | que jamais non atende ben, | por vós ir mirar a quen | non sabe ren de meu mal; | pois minna coita é tal, | O ben me fal, | morrei por én. | Çerto é que morte sento, | ollos, por vosso mirar, | e non he consolamento | sinon ver e dessejar. | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | nin mostrar meu grant door, | mais me plas morrer meu cor | que non fazer ningunt pessar | a quen me pode alegrar, | por eu loar | seu grant valor. | [+]
1355 CGC 9/ 143 Siempre sere en seu mandado | da plus bela que jamai | vi, nin ulla altra non sai | de tal donaire acabado. | [+]
1355 CGC 11/ 153 Por vós ire longe de aqui | onde plazer non averei, | nin gasallado; assi morrei | loando sempre a quen servi | e servire o quer que for, | a vós, fermosa e mellor | de quantas pude ver nin vi. | [+]
1355 CGC 11/ 153 Nin vi, de quantas pude ver | ben sei que non vere igual | de vós, fermosa mui real, | complida en paresçer, | que Deus vos fez de tal valor | que todo el mundo, inda Amor, | vos van sempre obedesçer. | [+]
1355 CGC 12/ 156 Ja poder | non he de aver | ningunt plazer, | mais tristura por lideçe. | [+]
1355 CGC 15/ 171 Corpo, non emaginedes | de aver mal nin contenda | por loar a quen sabedes, | inda que ela entenda; | mais poned vosa fazenda | en poder de deus de amor, | e non ajades pavor | si fordes leal provado. | Coraçon, pois vós queredes | que eu biva en tormento, | eu morrei mas vós vivredes | sin ningunt acorrimento; | mais de meus ollos me sento | que por mi e por vós morrán | e jamais nunca veran | bon paresçer acabado. [+]
1355 CGC 16/ 177 Mui alto Rei de Castella, | esforçado en grant valor, | meu hermano , meu sennor, | vós oid minna querella | e judgat a mi por ella: | vosa merçed seja atal | que non passe tanto mal, | pois non so nin fui fallida. [+]
1355 CGC 17/ 180 Amé -vos eu | tan de afincado amor, | que non soi meu | nin de otra , ¡ai pecador!| [+]
1355 CGC 18/ 183 Fortuna fui trastornar | a carrera de aventura, | que non es nin fue segura, | nin sera en un tenor . | [+]
1355 CGC 21/ 196 Non dire qual es nin quen, | mas , ¡loado seja Amor, | que me deu gentil sennor, | mas fermossa que otra ren!| [+]
1355 CGC 21/ 196 Pero que bivo pensante | por ser dela alongado, | non so nin ando engannado, | çerto soy por seu talante. [+]
1355 CGC 23/ 203 Que vejo e vi fazer a coitados | fidalgos mesquinos que tan solamente | non deron nin den por eles niente , | desque se partiu dos renos nonbrados | aquella franqueza, por nosos pecados, | e nunca jamas aqui quis tornar; | mellor fuera Deus de todos matar, | que non ser nós dela asi arredrados. | [+]
1355 CGC 24/ 209 Desi han tomado agora un refran: | viçiosos e ricos, ¿por que buscaran | bolliçios nin guerras? [+]
1355 CGC 25/ 215 Garçia amigo, ninguno te espante, | pero que te diga que muito perdiste | desque en Mafomad tu creençia posiste, | segunt que dize o vello Almirante, | que o que ganaste direi de talante: | ganaste nome de alcaide de vento, | ganaste inferno, escuro tormento, | ganaste más que tragias ante. | [+]
1355 CGC 25/ 215 Con tales trocos como has trocado | mui ben podes chamar -te traidor, | pois non oviste de Christus pavor | nin de as gentes vergonça, ¡coitado! | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | canto i ganaste proveza e maa ventura, | ganaste luxuria, amarga tristura, | ganaste por sienpre de ser lastimado. | [+]
1355 CGC 28/ 227 Amor, pois que vejo os boos fugir | de vossa mesnada e de vossa corte, | si Deus enderesçe a ben minna sorte | que ora me venno de vós despedir, | e non entendo que erro en partir | de mi gassallo, prazer nin cantar, | mas en canto biva, non cuido trobar | de vós mal nin ben, pois non val servir. | [+]
1355 CGC 28/ 227 Ca en otro tempo os anteçesores | pagavan -se muito dos que ben amavan, | e dos más genties que se deleitavan | fazendo cantares a seus sennores; | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | por én digo, Amor, que é fol provado | quen passa tormento por vosso mandado, | nin quen perde tempo trobando de amores. | [+]
1355 CGC 28/ 227 E pois tantos boos vejo apartar | daquestas dos cossas por vós, ¡ai Amor!, | de aqui adeante vós sede sabidor | que nunca vos faça plazer nin pessar, | nin quiero a vós nin a otro loar; | assi passarei, por minna ventura, | canto Deus quiser, e non avrei cura | sinon de oir e ver e callar. | [+]
1355 CGC 28/ 227 E quen profaçare fara demessura, | que nunca eu pesso tomar tal tristura | porque me fazades morrer nin penar. [+]
1355 CGC 32/ 253 Aquesta lança sin falla, | ¡ai coitado!, | non me la dieron del muro, | nin la prise yo en vatalla, | ¡mal pecado!, | mas , veniendo a ti seguro, | Amor, falso e perjuro, | me firio e sin tardança, | e fue tal la mi andança | sin ventura. [+]
1355 CGC 34/ 268 Meus ollos tal fermosura | fueron ver por que peresçe | meu coraçon con tristura, | e Amor non me guaresçe | nin me pone tal consello | porque yo prenda ledeçe. | [+]
1355 CGC 35/ 274 Atan cuitado | soy e asi peresco, | que non soy ya nin paresco | quien solia, ¡mal pecado!| [+]
1355 CGC 35/ 274 Atan pelea | el mi coraçon sobejo, | que la mi muerte desejo | e de mi non sé que sea; | nin sei consejo | al mal que me guerrea, | que pesares m ' acarrea | que me nunca dan folgura. [+]
1355 CGC 38/ 286 Ja mais de mi non oirán | Amor loar, | nin amadores me veran | muller amar. | [+]
1355 CGC 38/ 286 ¡A Deus, cantos ben servirán | de bon talen!, | que eu non quero servir ninguen | por canto vi. | [+]
1355 CGC 38/ 286 ¡A Deus, os trobadores | con quen trobei!, | que ja non digo nin direi | nin mal nin ben, | que otro camino me conven | tomar d ' aqui. | ¡A Deus, mundo enganador!, | que eu ja me vou | para Deus Noso Sennor | que me chamou; | e ir -me hei o m ' El mandou | sin más tardar, | que non me conven morar | ja más en ti. [+]
1355 CGC 41/ 308 Sancha Carrillo, si voso talante | é de cassar, fazed ora assi | como me eu pague de vós, e des i | sed vós segura de ser ben andante, | que todas las cosas de que me paguei | vós acharedes que eu as casei, | antes que rei nin reina nin infante. | [+]
1355 CGC 41/ 308 Que Deus non quiso que fose otorgada | aquesta graçia a condes nin reyes, | nin an poder todas as tres leyes | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | mais si vós ende podedes guisar | como vos eu ame e posa loar, | antes de un ano seredes velada. | [+]
1355 CGC Ap. 5/ 423 Con tan alto poderio | Amor nunca fue juntado, | nin con tal orgullo e brio | qual yo vi, por mi pecado, | contra mi, que fui sandio, | denodado en ir ver | su grant poder | e mui alto sennorio. | [+]
1355 CGC Ap. 16/ 454 Senyores, non sé que diga, | nin sé a quien me querele, | nin sé careza que siga, | nin sé bien que me consuele. | [+]
1390 CGC 46/ 338 A vós, grand perdonador, | faço promesa en verdade | de mantener castidade | mientra que yo bivo for; | de non servir Amor | nin estar mas en su corte, | menbrando -me de la morte | de vós, Jhesu Salvador. | [+]
1390 CGC 48/ 345 Muito tenno que gradeçer | a Deus, pois m ' assi quer levar | deste mundo, mas sin pesar | nin maiores coitas sufrer, | que un poco que eu bevi | penas e cuitas sofri, | que espanto he de lo dizer. | [+]
1390 CGC 48/ 345 Quantos a mi quisieron mal | en este mundo a sin razon, | todos en mi de coraçon | fillaron bengança mortal; | e los que me quissieron ben | de mi nunca curó ninguen. | [+]
1390 CGC 48/ 345 Ansi cuitado eu moriré, | pero todos deven creer | que eu non moiro mais viver, | nin mais coitas non averé; | e pois me dexaron de plan | cruel pesar e grand afan, | assi morrendo beviré. | [+]
1390 CGC 48/ 345 Deus que sabe toda verdad, | quera de mi merçed aver, | pois o corpo se vai perder | aja del alma piedad; | pois me non val verdat nin fe | sinon o que Deus ten por ben, | todo lo al es vanidad. [+]
1390 CGC 54/ 363 Damas de grandes valores | vi e de grand apostura, | tomando muitos sabores, | que de mi non avian cura, | nin de mi desaventura | e congoxa que tenia, | salvo una, por su mesura, | quiso saber do venia. | [+]
1390 CGC Ap. 7/ 428 Enriqueçe de riqueza | qu ' es para sienpre durable, | mui infinita, estable | e mui quita d ' escureza; | el Sennor de la grandeza | e mui grand perdonador, | que a ningund su servidor | non falleçe. | [+]
1390 CGC Ap. 7/ 428 Non falleçe ningund dia, | qu ' es firme sin mudamiento, | quien le da egualamiento | ¡ai amigos! faz follia, | qu ' el Sennor de la grandia | nunca ovo par nin avrá, | e quien lo contradirá | ensandeçe. | [+]
1390 CGC Ap. 7/ 428 Yo, amigos, non lo troco | por otro santo nin santa, | pues que todo ' l mundo ' spanta | su grandeçe. [+]
1400 CGC 63/ 407 ¡No me le toque ninguen!| [+]
1400 CGC 63/ 407 ¡No me le toque ninguen!| [+]
1400 CGC 63/ 407 ¡No me le toque ninguen! [+]
1400 CGC Ap. 17/ 456 Bien como desesperado | entiendo de caminar, | pues que non puedo cobrar | ningun bien por mi pensado; | et dire, pues ordenado | as, Amor, de me matar: | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL