logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de no nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Por cuestións de dereitos de autor, lamentamos non poder amosar todos os resultados desta busca. A mostra está limitada aos 1500 primeiros exemplos atopados no corpus.

1170 LP 001/ 549 Ora faz ost ' o senhor de Navarra, | pois en Proenç ' est ' el -Rei d ' Aragon; | non lh ' an medo de pico nen de marra | Tarraçona, pero vezinhos son; | nen an medo de lhis poer boçon | e riir -s ' an muit ' Endurra e Darra; | mais, se Deus traj ' o senhor de Monçon, | ben mi cuid ' eu que a cunca lhis varra.| [+]
1170 LP 001/ 549 Se lh ' o bon Rei varrê -la escudela | que de Pamplona oístes nomear, | mal ficará aquest ' outr ' en Todela, | que al non á [a] que olhos alçar: | ca verrá i o bon Rei sejornar | e destruir atá burgo d ' Estela: | e veredes Navarros [l]azerar | e o senhor que os todos caudela.| [+]
1170 LP 001/ 550 Quand ' el -Rei sal de Todela, estrẽa | ele sa ost ' e todo seu poder; | ben sofren i de trabalh ' e de pẽa, | ca van a furt ' e tornan -s ' en correr; | guarda -s ' el Rei, come de bon saber, | que o non filhe luz en terra alhẽa, | e onde sal, i s ' ar torn ' a jazer | ao jantar ou se non aa cẽa. [+]
1170 LP 001/ 999 Las augas, que ten, me sona | que corren per hũu Natal | en la folha; assy verdona | que nul tenp non lhi faz mal; | todo on se deu a pagar | que nulh om non lh y acha par, | de l odor que des y dona, | ach on tenp e he tro bona, | que malas son d asenbrar | las saysons e la Torona | a quen non porta culhar | ......................... [+]
1170 UC 001/ 195 Tal dona non quer ' eu servir | per mi non si que[i]ra pregar; | de cavaler dev[e] pensar | per que se po[ss]a enriquir; | já non quero lo sieu pedir | pois tan dura m ' es de parlar; | un poco devria mentir | per so[u] bon vassal melhurar. [+]
1199 DPRV 001/ 140 Eras can vei verdeiar | pratz e vergiers e boscatges, | vuelh un descort comensar | d ' amor, per qu ' ieu vauc aratges: | qu ' una dona·m sol amar, | mas camjatz l ' es sos coratges, | per qu ' ieu fauc desacordar | los motz e·ls sos e·ls lengatges | Io son quel que ben non aggio, | ni encora non l ' av(e)rò | per aprilo ne per maggio, | si per madonna non l ' ho; | certo qu ' en nisun lenguaggio | sa gran beltà dir non so: | chu fresqu ' es que flor de glaggio, | e ja no me ' n partirò. | Belle douce dame chiere, | a vos me doin e m ' otroi: | je n ' aurai mes joy ' entiere | si je n ' ai vos e vos moi; | molt estes male guerriere | si je muer per bone foi | e ja per nulle maniere | no·m partrai de vostre loi. | Dauna, io mi rent a bos, | coar ets ' ra mes bon ' e bera | co anc hos, e gualhard ' e pros, | ab que no·m hossetz tan hera: | mout auetz beras haissos | ab color hresqu ' e nauera; | boste soy, e si·bs agos | no·m destrengora hiuera. | Mas tan temo vostro preito, | todo·n son escarmentado: | per vos ei pen ' e maltreito | en meo corpo lazerado; | la noit quan jaç ' en meu leito | so[n] mochas vezes penado, | e car nonca m ' ei profeito | falid ' ei, e[n] meu cuidado.| [+]
1199 DPRV 001/ 141 Bels Cavaliers, tant es cars | vostre honratz senhoratges, | que c[i]ascun jorno m ' esglaggio. | Oi me lasso! que farò | si sele que j ' ai plus chiere | me tue, ne sai porquoi? | Ma dauna, he que dey bos | ni peu cap Santa Quitera, | mon corasso[n] m ' avetz treito | e, molt gen faulan, furtado. [+]
1200 LP 003/ 979 A mais fremosa de quantas vejo | en Santaren, e que mais desejo, | e en que sempre cuidando sejo, | non ch ' a direi, mais direi -ch ' , amigo: | ay Sentirigo! ay Sentirigo! | al é Alfanx ' e al Seserigo!| [+]
1200 LP 003/ 979 Ela e outra, amigo, vi -as | σe Deus me valha! non á dous dias!| [+]
1200 LP 003/ 979 Non ch ' a direi eu, ca o dirias | e perder -t ' -ias por én comigo! | ay Sentirigo! ay Sentirigo! | al é Alfanx ' e al Seserigo!| [+]
1200 LP 003/ 980 Cuidand ' [en] ela ja ei perdudo | o sen, amigo, e ando mudo; | e non sei ome tan entendudo | que m ' og ' entenda o por que digo: | ay Sentirigo! ay Sentirigo! | al é Alfanx ' e al Seserigo! [+]
1200 LP 157,5/ 980 Amor, des que m ' a vos cheguei, | ben me pos[s]o de vos loar, | ca mui pouc ' , ant ' , a meu cuidar, | valia; mais pois emmendei | Tan muit ' en mi que, com ' ant ' eu | era de pobre coraçon, | assi que nenhun ben enton | non cuidava que era meu, | E sol non me preçavan ren, | ante me tinhan tan en vil | que, se de mi falavan mil, | nunca dezian nenhun ben...| [+]
1200 LP 157,5/ 981 E des que m ' eu a vos cheguei, | Amor, e tod ' al fui quitar | se non de vos servir punhar... | logu ' eu des i en prez entrei!| [+]
1200 LP 157,5/ 981 Que mi -ante de vos era greu, | e per vo ' -l ' ei, e per al non, | assi que, u os bõos son, | mais loo meu prez ca o seu.| [+]
1200 LP 157,5/ 981 [e] pois eu al non ei, | nen averei nulha sazon, | se non vos, e meu coraçon | non será se non da que sei | Mui fremosa e de gran prez, | e que polo meu gran mal vi, | e de que sempre atendi | mal (ca ben nunca m ' ela fez):| [+]
1200 LP 157,5/ 981 E se non m ' est(o) ides fazer | (que sei que será vo[s]o ben), | cofonda -vus por én quen ten | [o mund ' e vos] en seu poder!| [+]
1200 LP 157,28/ 984 Pois nos chegou | e o Deus con nosco juntou, | cantemos -lhe aqueste lais! | "Ca est(e) escud(o) é do melhor | omen que fez Nostro Senhor! [+]
1200 LP 157,28/ 984 E dancemos a nosso sen, | pois lo avemos en poder! | "Ca est(e) escud(o) é do melhor | omen que fez Nostro Senhor! [+]
1200 LP 157,28/ 984 Puinhemos muit(o) e ' -no onrar! | "Ca est(e) escud(o) é do melhor | omen que fez Nostro Senhor!" [+]
1200 LP 157,32/ 985 Mui gran temp ' á, par Deus, que eu non vi | quen de beldade vence toda ren!| [+]
1200 LP 157,32/ 985 E con tal coit ' e tan descomunal, | se me Deus ou sa mesura non val, | deffenson outra non tenh ' eu por mi!| [+]
1200 LP 157,35/ 986 O Marot aja mal -grado, | porque nos aqui cantando | andamos tan segurado, | a tan gran sabor andando!| [+]
1200 LP 157,35/ 986 Mal -grad ' aja, pois cantando | nos aqui danças fazemos, | a tan gran sabor andando, | que pouco lh ' o gradecemos!| [+]
1200 LP 157,35/ 986 E venha -lhe maa gaança, | porque nos tan seguradas | andamos fazendo dança, | cantando nossas bailadas!| [+]
1200 LP 001/ 999 Las augas, que ten, me sona | que corren per hũu Natal | en la folha; assy verdona | que nul tenp non lhi faz mal; | todo on se deu a pagar | que nulh om non lh y acha par, | de l odor que des y dona, | ach on tenp e he tro bona, | que malas son d asenbrar | las saysons e la Torona | a quen non porta culhar | ......................... [+]
1220 LP 001/ 117 E vos non mi -a viltedes!" | "Cavaleiro, ja aviltar | nunca m ' [a] oĩredes, | mais leixemos ja ela estar | ed esso que dizedes. | .......................... | ..........................| [+]
1220 LP 001/ 117 Sol non penso de vus amar; | nen pensarei, a meu cuidar, | mais d ' esto que veedes." | "Mia senhor, eu vus direi | de mi como façades:| [+]
1220 LP 001/ 118 O por que vus sempr ' amei, | per ren non mi -o tenhades; | e sempre vus servirei, | se m ' oj ' avergonhades.| [+]
1220 LP 001/ 118 Fazede como sabor ei, | e dade mal, e ir -m ' -ei, | e non me detenhades!" | "Cavaleiro, non [o] darei; | pero, se vus queixades, | mui ben vus conselharei: | "Ide -vus, que tardades. [+]
1220 LP 001/ 118 "|Ca, ¿por quê vus deterrei | u ren non adubades?| [+]
1220 LP 001/ 118 Pero desejos averei | de vos, e endurar -mi -os ei | ata quand(o) ar venhades." | "Mia senhor, a meu saber, | mais aposto seeria | quererdes por min fazer | com(o) eu por vos faria; | ca eu por tanto d ' aver | nunca vus deterria; | mais non poss ' eu dona veer | que assi and ' a meu prazer | como lh ' eu andaria." [+]
1220 LP 002/ 118 Pois mi non val d ' eu muit ' amar | a mia senhor, nen a servir, | nen quan apost ' eu sei negar | o amor, que lh ' ei, [e] a ' ncobrir | a ela que me faz perder, | que mi -o non pode[n] entender, - | ja eu chus no ' -na negarei; | vel saberan de quen tort ' ei:| [+]
1220 LP 002/ 118 Da que á melhor semelhar | de quanta[s] no mund ' ome vir ' , | e mais [mansa sabe falar] | das que ome falar oĩr ' ; | non vo ' -la ei chus a dizer... | quen -quer x ' a pode entender; | ja chus seu nome non direi; | c(a) a feito [ja] mi -a nomeei!| [+]
1220 LP 002/ 118 E quen ben quiser ' trastornar | per tod(o) o mundo, e ferir, | mui festinho xi -a pod ' achar; | ca, por vus ome non mentir, | non á ela tal parecer | con que s ' assi poss(a) asconder.| [+]
1220 LP 002/ 119 Ja mi -ora leixaran folgar, | ca lhis non podia guarir, | ca ben lhe ' -la fiz conhocer, | porque me non quis ben fazer!| [+]
1220 LP 001/ 163 A Bonaval quer ' eu, mha senhor, hir | e, des quand ' eu ora de vós partir | os meus olhos, non dormiran.| [+]
1220 LP 001/ 163 Hir -m ' ey, pero m ' é grave de fazer, | e, des quand ' eu ora de vós tolher | os meus olhos, non [dormiran].| [+]
1220 LP 001/ 163 Todavya ben será de provar | de m ' ir; mays, des quand ' eu de vós quitar | os meus olhos, non dor[miran]. [+]
1220 LP 002/ 163 -Abril Pérez, muit ' ei eu gran pesar | da gran coita que vos vejo sofrer, | ca vos vejo come mi lazerar | e non poss ' a mi nen a vós valer, | ca vós morredes com[o] eu d ' amor; | e pero x ' est ' a mia coita maior, | dereito faç ' en me de vós doer. | -Don Bernaldo, quero -vos preguntar | com ' ousastes tal cousa cometer | qual cometestes en vosso trobar, | que vossa coita quisestes põer | con a minha; que, quant ' é mia senhor, | Don Bernaldo, que a vossa melhor, | tanto me faz maior coita sofrer. | - [+]
1220 LP 002/ 164 Abril Pérez, fostes demandar | de tal demanda, que resposta non | á i mester, e conven de provar | o que dissestes das donas; enton | ẽmentemo -las, e sabê -las -an, | e, poi -las souberen, julgar -nos -an; | e vença quen tever melhor razon. | - [+]
1220 LP 002/ 164 Don Bernaldo, eu iria ementar | a mia senhor, assi Deus me perdon, | se non ouvesse med ' en lhe pesar; | eu a diria mui de coraçon, | ca ũa ren sei eu dela, de pran: | que, pois la souberen, conhocer -lh ' -an | melhoria quantas no mundo son. | - [+]
1220 LP 002/ 164 Abril Pérez, os olhos enganar | van omen das cousas que gran ben quer; | assi fezeron vós, a meu cuidar; | e por seer assi com ' eu disser, | se vós vistes algũa dona tal | tan fremosa e que tan muito val, | mia senhor é, ca non outra molher. | - [+]
1220 LP 002/ 164 Don Bernaldo, quero -vos conselhar | ben, e creede -m ' en, se vos prouguer: | que non digades que ides amar | bõa dona, ca vos non é mester | de dizerdes de bõa dona mal, | ca ben sabemos, Don Bernaldo, qual | senhor sol sempr ' a servir segrel. [+]
1220 LP 003/ 164 A dona que eu am ' e tenho por senhor | amostrade -mh -a, Deus, se vos en prazer for, | se non dade -mh -a morte.| [+]
1220 LP 003/ 164 A que tenh ' eu por lume d ' estes olhos meus | e por que choran sempr ' , amostrade -mh -a, Deus, | se non [dade -mh -a morte].| [+]
1220 LP 003/ 164 Essa que vós fezestes melhor parecer | de quantas sey, ay, Deus!, fazede -mh -a veer, | se non da[de -mh -a morte]. | Ay, Deus! que mh -a fezestes mays ca min amar, | mostrade -mh -a hu possa con ela falar, | se non [dade -mh -a morte]. [+]
1220 LP 004/ 165 Ay, Deus! e quen mi tolherá | gram coyta do meu coraçon | no mundo, poys mha senhor non | quer que eu perça coyta já?| [+]
1220 LP 004/ 165 E direy -vus como non quer: | leixa -me sen seu ben viver | coytad ' e, se mi non valer | ela que mi pode valer, | no mund ' outra cousa non á | que me coyta nulha sazon | tolha, se Deus ou morte non | ou mha senhor que non querrá | tolher -m[h] -a. [+]
1220 LP 005/ 165 Longi de vila quen atendedes?". | "Vin atender [meu amigo]". | "Longi de vila quen asperades?". | "Direy -vo -l ' eu, poys me preguntades: | vin atender [meu amigo]". | "Longi de vila quen atendedes?". | "Direy -vo -l ' eu, poi -lo non sabedes: | vin atender meu [amigo]". [+]
1220 LP 006/ 166 Amor, ben sey o que m ' ora faredes, | poys m ' en poder d ' atal senhor metedes | contra quen me depoys non valeredes, | hu eu por ela tal coyta levar | a qual me non saberey conselhar.| [+]
1220 LP 006/ 166 Por én vos rog ' , Amor: que me leixedes | viver, se ben fazer non me queredes.| [+]
1220 LP 006/ 166 E, poys mi ben e mal fazer podedes, | non mi façades quanto mal sabedes | fazer. [+]
1220 LP 007/ 166 Cuyd ' eu, coitad ' é no seu coraçon | porquê non foy migo na sagraçon | de Bonaval.| [+]
1220 LP 007/ 166 Poys eu migo seu mandado non ey | já m ' eu leda partir non poderey | de Bonaval.| [+]
1220 LP 007/ 166 Poys m ' aqui seu mandado non chegou, | muyto vin -eu mays leda ca me vou | de Bona[val]". [+]
1220 LP 008/ 166 Filha fremosa, vedes que vus digo: | que non faledes ao voss ' amigo | sen mi, ay, filha fremosa!| [+]
1220 LP 008/ 166 E al á hi de que vós non guardades: | perdedes hi de quanto lhi falades | sen mi, [ay, filha fremosa]! [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron ca ven o meu amigo.| [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado.| [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron que ven o meu amigo, | e and ' end ' eu muy leda poys tal mandad ' ey migo, | poys tal mandad ' ey migo, | ca [ven o meu amigo].| [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado, | e and ' [end ' ] eu muy leda poys migu ' é tal mandado, | poys migu ' é tal mandado, | que ven o meu amado. [+]
1220 LP 010/ 167 Pero m ' eu moyro, mha senhor: | non vos ous ' eu dizer meu mal, | ca tant ' ey de vós gram pavor | que nunca tan grand ' ouvy d ' al.| [+]
1220 LP 010/ 167 E por aquesto, mha senhor, | vyv ' [eu] en gram coyta mortal | que non poderia mayor.| [+]
1220 LP 010/ 167 Ay, Deus! quen soubess ' ora qual | é, vo -la fezess ' entender, | e non cuydass ' y a perder | contra vós, por vos hi falar!| [+]
1220 LP 010/ 167 E Deu -lo sabe, mha senhor, | que, sse m ' el contra vós non val, | ca mi seria muy melhor | mha morte ca mha vid ' , en tal | que fezess ' y a vós prazer | que vos eu non posso fazer, | nen mh -o quer Deus nen vos guysar. | E con dereyto, mha senhor, | peç ' eu mha morte, poys mi fal | todo ben de vós e d ' amor.| [+]
1220 LP 010/ 168 E poys meu temp ' assy me fal | amand ' eu vos, dev ' a querer | ante mha morte ca viver | coytad ' , e poys non gradoar | de vós, que me fez Deus veer | por meu mal, poys, sen benfazer, | vos ey já sempre desejar. [+]
1220 LP 011/ 168 E, mha senhor, hũa ren vus direy, | e non est ar de vós melhor: | quant ' eu ouver por vós coyta mayor, | tanto me mays aficarey | [en al cuydar; e cuydarey] | que mh -averedes [muy ced ' a tolher | quanta coyta me fazedes aver]. [+]
1220 LP 012/ 168 Pero vejo donas ben parecer | e falar ben e fremoso catar, | non poss ' eu por én desejos perder | d ' a que mi Deus non ouvera mostrar | hu mh -a mostrou por meu mal. [+]
1220 LP 012/ 168 A que eu vi mays fremoso parecer | de quantas eno mundo pud ' achar, | essa foy -eu das do mund ' escolher | [pola muyto de coraçon amar].| [+]
1220 LP 012/ 168 E, poys mh -a Deus faz desejar assy, | non mh -o fez el se non por mal de min | cometer o que non ey d ' acabar.| [+]
1220 LP 013/ 169 Poys mi dizedes, amigo, ca mi queredes vós melhor | de quantas eno mundo son, dizede, por nostro Senhor!: | se mi vós queredes gram ben, | ir como podedes d ' aquen?| [+]
1220 LP 013/ 169 E poys dizedes ca poder non avedes d ' al tant ' amar | come min, ay, meu amigo!, dizede, se Deus vos anpar!: | se mi vós queredes [gram ben, | ir como podedes d ' aquen]?| [+]
1220 LP 013/ 169 E poys vos eu ouço dizer ca non amades tan muyt ' al | come mi, dized ' , amigo, se Deus vos lev ' a Bonaval!: | se mi vós queredes [gram ben, | ir como podedes d ' aquen]?| [+]
1220 LP 013/ 169 Porquê oy sempre dizer d ' u home muyt ' amou molher | que sse non podia end ' ir, pesar -mh -á se eu non souber: | se mi vós queredes [gram ben, | ir como podedes d ' aquen]? [+]
1220 LP 014/ 169 Mays dereyt ' ey en me queixar d ' Amor, | porquê me fez gram ben querer | quen mh -o non á de gradecer.| [+]
1220 LP 014/ 169 Mays d ' Amor sempr ' a queixar m ' averey, | porquê me fez gram ben [querer | quen mh -o non á de gradecer]. | Por quanta coyta por ela sofri, | nunca me lhi dev ' a queixar con razon.| [+]
1220 LP 014/ 170 Mays queixar -m ' ey [e]no meu coraçon | d ' Amor, a que nunca mal mereci, | porquê me fez gram ben quer[er | quen mh -o non á de gradecer]. [+]
1220 LP 015/ 170 Quero -vos eu, mha irmana, rogar | por meu amigu ' e quero -vos dizer | que vos non pês de m ' el viir veer; | e ar quero -vos de desenganar: | se vos prouguer con el, gracir -vo -lo -ey, | e, se vos pesar, non o leixarey.| [+]
1220 LP 015/ 170 E ar quero -vos dizer outra ren: | se vos prouguer con el, gracir -vo -lo -ey, | [e, se vos pesar, non o leixarey].| [+]
1220 LP 015/ 170 E, mha irmana, direy -vos logu ' al, | ca non vos quero meu cor encobrir: | se vos prouguer [con el, gracir -vo -lo -ey, | e, se vos pesar, non o leixarey]. [+]
1220 LP 016/ 170 Rogar -vos quer[o] -eu, mha madr ' e mha senhor, | que mi non digades oje mal | se eu for | a Bonaval, | poys meu amigu ' i ven.| [+]
1220 LP 016/ 170 Se vos non pesar, mha madre, rogar -vos -ey, | por Deus, que mi non digades mal: | e hirey | a Bonaval, | poys meu [amigu ' i ven]. [+]
1220 LP 017/ 170 Senhor fremosa, poys assy Deus quer | que já eu sempre no meu coraçon | deseje de vós ben e d ' alhur non, | rogar -vos -ey, por Deus, se vos prouguer, | que vos non pêz de vos eu muyt ' amar, | poys que vos non ouso por al rogar.| [+]
1220 LP 017/ 171 E, já que eu sempr ' a desejar ey | o vosso ben e non cuyd ' a perder | coyta, se non per vós ou per morrer, | por Deus, oyde -me: rogar -vos -ey | que vos non pêz de vos eu muyt ' amar, | [poys que vos non ouso por al rogar].| [+]
1220 LP 017/ 171 E, poys m ' assy ten en poder Amor | que me non quer leixar per nulha ren | partir de vos já sempre querer ben, | rogar -vos quero, por Deus, mha senhor, | que vos non pêz [de vos eu muyt ' amar, | poys que vos non ouso por al rogar]. [+]
1220 LP 018/ 171 Senhor fremosa, tam gram coyta ey | por vós que bon consselho non me sey, | cuydand ' en vós, mha senhor muy fremosa.| [+]
1220 LP 018/ 171 Por vós, que vi melhor d ' outras falar | e parecer, non me sey consselhar, | cuydand ' en vós, mha se[nhor muy fremosa].| [+]
1220 LP 018/ 171 Non mi queredes mha coyta creer: | creer -mh -a -edes, poys que eu morrer | cuydand ' en vós, mha [senhor muy fremosa]. [+]
1220 LP 019/ 171 Se vehess ' o meu amigo | a Bonaval e me visse, | vedes como lh ' eu diria | ante que m ' eu d ' el partisse: | "Se vos fordes, non tardedes | tan muyto como soedes".| [+]
1220 LP 019/ 171 "Non tardedes, | amigo, como soedes".| [+]
1220 LP 019/ 171 Se vos fordes, non tardedes | tan muyto como soedes".| [+]
1220 LP 019/ 171 "Non tardedes, | [amigo, como soedes]". | Que leda que eu seria | se vehess ' el falar migo!| [+]
1220 LP 019/ 172 "Meu amigo, | se vos fordes, non tardedes | tan muyto como soedes".| [+]
1220 LP 019/ 172 "Non tardedes, | [amigo, como soedes]". [+]
1220 LP 001/ 243 ¡Deus! que pouco que sabia | eu, en qual viço vivia, | quand ' era [c]on mia senhor, | e que muito me queixava | d ' ela (porque non pensava | de min), e non gradecia | a Deus qual ben me fazia | en sol me deixar veer | o seu mui bon parecer!| [+]
1220 LP 001/ 243 Mais en gran sandez andava | eu, quando me non pagava | de con tal senhor viver, | e que melhor ben querria!| [+]
1220 LP 001/ 243 Mais est(o) a min que mi -o dava, | este ben, que non m ' entrava?| [+]
1220 LP 001/ 243 Non ouvess ' oj ' eu melhor, | e ouvess ' eu tal sabor!| [+]
1220 LP 001/ 243 Quand ' eu mia senhor catava, | en tal coita me metia | que conselho non sabia | eu de min, como fazer | por d ' ela mais ben aver!| [+]
1220 LP 001/ 243 Mais, se eu nunca cobrava | o viç ' en que ant ' estava, | saber -lh ' -ia ben sofrer | seu amor! e nembrar -m ' -ia | que eu viver non podia, | quand(o) ela alhur morava: | tan muito a desejava!| [+]
1220 LP 002/ 243 Se soubess ' a mia senhor como m ' a mi prazeria | d ' eu morrer, pois la non ei, logo eu non morreria; | ca, pero me ben non quer, amor me monstraria...| [+]
1220 LP 002/ 243 Por me fazer a meu pesar viver, | quand ' eu sabor ouvesse de morrer. | E se lhi fossen dizer com ' eu esto dizia, | logo sei que mia senhor por min demandaria; | ca, pero me ben non quer, amor me monstraria...| [+]
1220 LP 001/ 289 A mellor dona que eu nunca vi, | per bõa fe, nen que oy dizer, | e a que Deus fez mellor parecer, | mia sennor est, e sennor das que vi | de mui bon preço e de mui bon sen, | per bõa fé, e de tod ' outro ben | de quant ' eu nunca d ' outra dona oy. | E ben creede, de pran, que é ' si, | e será ja, enquant ' ela viver ' , | e quen a vir ' e a ben connocer ' , | sei eu, de pran, que dirá que é ' si.| [+]
1220 LP 001/ 290 Ainda vus de seu ben mais direi: | é muit ' amada pero que non sei | quen -na tan muito ame come min.| [+]
1220 LP 001/ 290 E por tod ' esto mal -dia naci, | porque lle sei tamanno ben querer, | como ll ' eu quer ' e vejo me morrer, | e non a veg ' , e mal -dia naci! | mais rog ' a Deus que lle tanto ben fez, | que El me guise com ' algũa vez | a veja ced ' , u m ' eu d ' ela parti, | con melhor coraçon escontra min. [+]
1220 LP 002/ 290 Mays torne -sse na verdade, por Deus, | (ca vus non disse verdad ' , e[u] o sei!) | logu ' eu d ' ela e de mjn rogarei | a Deus que vejan estes olhos meus, | que [El [l]hi leixe mao prez aver | a quen mal preço vus quer apõer!] [+]
1220 LP 003/ 290 Des oge mais ja senpr ' eu rogarei | Deus por mia morte, se mi -a dar quiser ' , | que mi -a dê cedo, ca m ' é mui mester, | sennor fremosa, pois eu per vos sei | ca non á Deus sobre vos tal poder | per que me faça vosso ben aver.| [+]
1220 LP 003/ 290 E ja eu senpre serei rogador | des oge mais pola mia mort ' a Deus, | chorando muito d ' estes olhos meus, | pois per vos sei, fremosa mia señor, | ca non á Deus sobre vos tal poder | [per que me faça vosso ben aver.]| [+]
1220 LP 003/ 291 Ca enquant ' eu coidei ou entendi | ca me podia Deus vosso ben dar, | nunca ll ' eu quis por mia morte rogar, | mais, mia señor, ja per vos sei assi | ca non á Deus sobre vos tal poder | [per que me faça vosso ben aver.] [+]
1220 LP 004/ 291 Ant ' é oje das molheres preçadas | que nos sabemos en nosso logar, | ca lava ben e faz boas quejadas | e sabe ben moer e amassar | e sabe muyto de bõa leiteyra.| [+]
1220 LP 004/ 291 Esto non digu ' eu por ben que lhi queira, | mays porque est assy, a meu cuydar.| [+]
1220 LP 004/ 291 E sseu marido de crastar verrões | non lh ' achan par de Burgos a Carrhon, | nen [a] ela de capar galiões | fremosament ' , assi Deus mi pardon!| [+]
1220 LP 004/ 291 Non acharedes en toda Castela, | graças a Deus, de que mh -agora praz, | melhor ventrulho nen melhor morcela | do que a ama com ssa mão faz.| [+]
1220 LP 005/ 291 Meu Sennor Deus, venno -vus eu rogar, | con a mayor coita que nunca vi | aver a ome, avede de mi | doo, Sennor, e nunca tal pesar | me façades, meu Sennor Deus, veer | per que eu aja o corp ' a perder! | Ca estou eu og ' a mui gran pavor | de o veer, e meu sen est atal | de vus rogar por est ' e non por al, | que nunca tal pesar de mia señor | me façades, meu Sennor Deus, veer | per que eu aja o corp ' a perder!| [+]
1220 LP 005/ 292 E ben sei eu de pran, ca se fezer ' | mia señor o que ten no coraçon, | ca perderei eu o corpo; mais non | tan gran pesar nunca, se vus prouguer ' , | me façades, meu Señor Deus, veer | per que eu aja o corp ' a perder! [+]
1220 LP 006/ 292 Achey -o eu jazer desacordado, | que non cuydey que podesse guarir, | e poys eu vi que era mal coytado, | mandey -o ben caentar e cobrir; | e, des que ss ' el ben coberto sentiu, | estornudou tres peidos e guariu | ja quanto mays, e é mays arriçado.| [+]
1220 LP 006/ 292 Achey -o eu mal doente hu jazia | desacordado todo con o mal, | e non cuydava que guareceria; | mays a mercee de Deus quanto val! | que, hu ssa gente d ' el desasperou, | feriu tres peidos e determinhou | e conhosceu, ca ja non conhocia.| [+]
1220 LP 006/ 292 D ' este mal non cuydei que guarecesse, | pero mandei -lhi fazer hũa ren: | que aquel dia per ren non comesse | e sse deitasse e sse cobrisse ben; | e el deytou -ss ' e cobriu -ss ' enton, | e peeu ben e ouve coraçon | poys de bever, e dix ' eu que bevesse. [+]
1220 LP 007/ 292 Niun consello, señor, non me sei | a esta coita que me faz aver | esse voso fremoso parecer, | e pois aqui tamanna coita ey | u vus vejo, fremosa mia sennor, | que farei ja des que m ' eu d ' aqui for?| [+]
1220 LP 007/ 293 E perdud ' ei o dormir e o sen | perderei ced ' , aquant ' é meu coidar, | que non sei y consello que fillar, | e pois mi -aqui tamanna coita ven, | u vus vejo, fremosa mia señor, | [que farei ja des que m ' eu d ' aqui for?]| [+]
1220 LP 007/ 293 E nunca eu tamanna coita vi | aver a ome, si Deus me perdon, | a qual og ' eu ei no meu coraçon | por vos, e pois tal coita ei aqui | u vus vejo, fremosa mia señor, | [que farei ja des que m ' eu d ' aqui for?] [+]
1220 LP 008/ 293 Om ' a que Deus ben quer fazer, | non lle faz tal sennor amar | a que non ouse ren dizer, | con gran pavor de lle pesar; | nen o ar faz longe morar | d ' u ela é, sen seu prazer, | com ' agora min faz viver, | que me non sei consell ' achar, | con tan gran coita de soffrer, | en qual m ' eu ora vej ' andar, | com ' aver senpr ' a desejar | mais d ' outra ren de a veer.| [+]
1220 LP 008/ 293 Mais non pod ' aquesto saber | se non o a quen Deus quer dar | a coita que El fez aver | a min, des que me foi mostrar | a que El fez mellor falar | do mundo e mellor parecer. [+]
1220 LP 009/ 293 Ora veg ' eu o que nunca coidava, | mentr ' eu vivesse, no mundo veer: | vi ũa dona mellor parecer | de quantas outras eno mundo vi, | e por aquela logo me parti | de quant ' eu al no mundo deseiava.| [+]
1220 LP 010/ 294 Punnei eu muit ' en me quitar | de vos, fremosa mia sennor, | e non quis Deus nen voss ' amor, | e poi -lo non pudi acabar, | dizer -vus quer ' eu ũa ren | señor que senpre ben quige: | ar sachaz veroyamen | que ie soy votr ' ome lige.| [+]
1220 LP 010/ 294 De querer ben outra moller | punnei eu, á y gran sazon, | e non quis o meu coraçon, | e pois que el nen Deus non quer, | dizer -vus quer ' eu ũa ren, | señor que senpre ben quige: | ar sachaz veroyamen | que ie soy votr ' ome lige.| [+]
1220 LP 010/ 294 E, mia señor, per bõa fe, | punnei eu muito de fazer | o que a vos foron dizer, | e non pud ' e pois assi é, | dizer -vus quer ' eu ũa ren, | señor que senpre ben quige: | ar sachaz veroyamen | que ie soy votr ' ome lige. [+]
1220 LP 011/ 294 Pero que eu soub ' entender, | quando os seus olhos catei, | que per ela, e non per al, | me veerian morte prender, | perque me logu ' i non quitei | d ' u a non visse? [+]
1220 LP 011/ 295 Muyt ' er temi; mays eu cuidei | con mui mal -sen que ouv ' enton, | que podess ' eu sofrer mui ben | as grandes coytas que levei | per ela eno coraçon, | e provei -o, e poys, quand ' én | me quis partir, non foy sazon | de m ' én partir; ca en outra ren | non pud ' eu cuidar des enton! [+]
1220 LP 012/ 295 Quan muit ' eu am ' ũa moller | non o sabe Nostro Sennor, | nen ar sabe quam gran pavor | ey og ' eu d ' ela, cuido -m ' eu; | ca, se o soubesse, sei eu | ca se doeria de mi | e non me faria assi | querer ben a que me mal quer.| [+]
1220 LP 012/ 295 Pero que dizen que negar | non xe Lle pode nulla ren | que El non sabia, sei eu ben | que aind ' El non sabe qual | ben ll ' eu quero nen sab ' o mal | que m ' ela por si faz aver, | ca se o soubesse, doer - | s ' -ia de mi, a meu coidar.| [+]
1220 LP 012/ 295 Ca Deus de tal coraçon é | que, tanto que sabe que ten | eno seu mui gran coit ' alguen, | que logo lli consello pon; | e por esto sei eu que non | sab ' El a coita que eu ei, | nen eu nunca o creerey | por aquesto, per bõa fe. [+]
1220 LP 013/ 295 Que grave cousa, sennor, d ' endurar | pera quen á sabor de vus veer, | per nulla ren de non aver poder, | se non mui pouco, de vosco morar! | e esso pouco que vosqu ' estever ' | entender ben, sennor, se vus disser ' | algũa ren, ca vus dirá pesar.| [+]
1220 LP 013/ 296 A min aven a que quis Deus guisar | d ' aver gran coita ja mentr ' eu viver ' | pois a vos pesa de vus eu dizer | qual ben vus quero; mais a Deus rogar | quer ' eu assi, c ' assi m ' é mester, | que El me dê mia morte, se non der ' | tal coraçon a vos d ' én non pesar ' .| [+]
1220 LP 013/ 296 E mia señor, por Deus que vus falar | fez mui mellor e mellor parecer | de quantas outras donas quis fazer, | por tod ' aqueste ben que vus fuy dar, | vos rog ' og ' eu por El que, pois El quer | que vus eu ame mais d ' outra moller, | que vus non caya, señor, en pesar! [+]
1220 LP 014/ 296 Quen vus foy dizer, mia sennor, | que eu desejava mais al | ca vus, mentiu vos, se non mal | me venna de vos e de Deus! | e se non, nunca estes meus | ollos vejan niun prazer | de quant ' al desejan veer!| [+]
1220 LP 014/ 296 E veja eu de vos, señor, | e de quant ' al amo, pesar | se nunca no vosso logar | tive ren no meu coraçon; | atanto Deus non me perdon | nen me dê nunca de vos ben | que desej ' eu mais d ' outra ren!| [+]
1220 LP 014/ 296 E per bõa fe, mia señor, | amei vus muito mais ca mi, | e se o non fezesse assi, | de dur verria ' qui mentir | a vos, nen m ' iria partir | d ' u eu amasse outra moller | mais ca vos; mais pois que Deus quer | que eu a vos queira mellor, | valla m ' El contra vos, sennor, | ca muito me per é mester! [+]
1220 LP 015/ 296 Se Deus me leixe de vos ben aver, | sennor fremosa! [+]
1220 LP 015/ 297 Ouv ' eu tal coita no meu coraçon | que nunca vi prazer, se ora non, | des quando m ' eu de vos parti. [+]
1220 LP 016/ 297 Sennor fremosa, conven -mi a rogar | por vosso mal, en quant ' eu vivo for, | a Deus, ca faz -me tanto mal Amor, | que eu ja senpr ' assi Ll ' ei de rogar | que El cofonda vos e vosso sen | e min, sennor, porque vus quero ben, | e o amor, que me vus faz amar.| [+]
1220 LP 016/ 297 E al mi -ar conven | de lle rogar que ar cofonda quen | me non leixa vosco mais morar.| [+]
1220 LP 016/ 297 E os meus ollos, a que vus mostrar | fuy eu, por que viv ' oge na mayor | coita do mundo, ca non ei sabor | de nulla ren, u vo ' -lles eu mostrar | non poss ' e Deus cofonda min por én, | e vos, señor, e eles e quen ten | en coraçon de me vosco mezcrar. [+]
1220 LP 017/ 297 Sennor fremosa, quant ' eu cofondi | o vosso sen e vos e voss ' amor!| [+]
1220 LP 017/ 297 Con sanna foy que ouve, mia sennor, | e con gran coita que me fez assi, | sennor, perder de tal guisa meu sen | que cofondi vos, en que tanto ben | á quanto nunca d ' outra don ' oy.| [+]
1220 LP 017/ 297 Mais valla -me contra vos, por Deus, y | vossa mesura e quan gran pavor | eu ei de vos, que sode ' -la mellor | dona de quantas eno mundo vi | e se mi -aquesto contra vos non val, | señor fremosa, non sei og ' eu al | con que vus eu ouse rogar por mi.| [+]
1220 LP 017/ 297 May ' -la mesura que tanto valer, | señor, sol senpr ' a quen -na Deus quer dar, | me valla contra vos e o pesar | que ei, señor, de quanto fui dizer | ca, mia señor, quen muy gran coita ten | no coraçon faz -lle dizer tal ren | a que non sabe pois consell ' aver.| [+]
1220 LP 017/ 298 Com ' og ' eu faço e muit ' estou mal, | ca se mi -assi vossa mesura fal, | non á y al, sennor, se non morrer! [+]
1220 LP 018/ 298 Sennor fremosa, que senpre servi | -se Deus me leixe de vos ben aver! - | pero mi -o vos non queredes creer: | des aquel dia, sennor, que vus vi, | sen vosso grado me vos faz Amor, | e sen o meu, querer gran ben, sennor.| [+]
1220 LP 018/ 298 E, mia señor, assi Deus me perdon | e me dê cedo, señor, de vos ben | que eu desejo mais que outra ren! | des que vus vi, mia señor, des enton, | sen vosso grado me vos faz Amor | [e sen o meu, querer gran ben, sennor.]| [+]
1220 LP 018/ 298 E, mia señor, assi m ' ajude Deus | escontra vos, que me faz tant ' amar, | que non sei y consello que fillar! | des que vus viron estes ollos meus, | sen vosso grado me vos faz Amor, | [e sen o meu, querer gran ben, sennor.] [+]
1220 LP 019/ 298 Se vus eu amo mais que outra ren, | sennor fremosa que senpre servi, | rog[u ' eu] a Deus que ten en poder mi | e vos, sennor, que me dê vosso ben!| [+]
1220 LP 019/ 298 E se assi non est ' é, mia sennor, | non me dê vosso ben nen voss ' amor!| [+]
1220 LP 019/ 298 E se assi non est ' é, mia sennor, | [non me dê vosso ben nen voss ' amor!]. [+]
1220 LP 020/ 298 Tod ' ome que Deus faz morar | hu est a molher que gram ben | quer, ben sey eu ca nunca ten | gram coyta no seu coraçon, | pero se a pode veer; | mays quen end ' á lonj ' a viver | aquesta coyta non á par!| [+]
1220 LP 020/ 299 Ca, pois hu ela é, estar | pode, non sabe nulha rem | de gran coyta ca, de pran, ten | assi eno seu coraçon | qual ben lhi quer de lh ' o dizer | e non pode gram coita aver | enquant ' en aquesto cuydar ' .| [+]
1220 LP 020/ 299 E mha senhor mh ' a faz saber | e o seu muj bon parecer | e Deus, que m ' en faz alongar | por viver sempr ' en gran pesar | de mjn, e por perder o sen | com aver a viver sen quen | sei eu ben no meu coraçon.| [+]
1220 LP 020/ 299 Ca nunca ja posso prazer | hu a non vir ' , de ren prender.| [+]
1220 LP 020/ 299 E o que atal non sofrer ' , | non o devedes a creer | de gran coita, se hi falar ' ! [+]
1220 LP 001/ 310 Con vossa graça, mia senhor | fremosa, ca me quer ' eu ir, | e venho -me vos espedir, | porque mi fostes traedor, | ca, avendo -mi vós desamor, | u vos amei sempr ' a servir | des que vos vi, e des enton, | m ' ouvestes mal no coraçon.| [+]
1220 LP 001/ 310 Pero, de vós, é a min peor, | porque vos vej ' assi falir, | que eu ben pod[er]ei guarir | oi -mais sen vós, ca mui milhor | dona ca vós ei por sen[h]or | e que no[n] sabe assi mentir, | que fara adur tal traiçon | sobre seu ome, sen razon.| [+]
1220 LP 001/ 310 E veeredes qual amor | vos eu fazia, pois partir | me vin de vós; e descobrir - | vos -ei d ' un voss ' entendedor | vilão, de que vós sabor | avedes e a que pedir | foste -la cinta; por én non | vos amarei nulha sazon. [+]
1220 LP 002/ 310 Se m ' eu da Marinha partir, | non poderei alhur guarir.| [+]
1220 LP 002/ 310 Se m ' eu da Marinha partir, | [non poderei alhur guarir]. [+]
1220 LP 003/ 310 Jograr Saqu ' , eu entendi, | quando ta medida vi, | que sen pan t ' iras daqui, | ca desmesura pedes: | como vẽes, vai -t ' assi, | pois tu per saco medes. | Gran medida é, de pran, | pero que d ' ele muit ' an; | saqu ' é, [e] non cho daran, | ca desmesura pedes: | u fores, recear -t ' -an, | pois tu per saco medes. [+]
1220 LP 004/ 311 Jograr Saco, non tenh ' eu que fez razon | quen vos pos nome jograr e vos deu don; | máis guisado fora Saqu ' e jograr non.| [+]
1220 LP 004/ 311 Assi Deus m ' ampar, | vosso nome vos dira quen vos chamar, | Saqu ' e non jograr.| [+]
1220 LP 004/ 311 Rodrig Airas vo -lo diss ' e fez mal sén, | pois que vós non citolades nulha ren; | ar avede nome Saqu ' e será ben.| [+]
1220 LP 004/ 311 Assi Deus m ' ampar, | vosso nome vos dira [quen vos chamar, | Saqu ' e non jograr].| [+]
1220 LP 004/ 311 Assi Deus m ' ampar, | vosso nome vos dira [quen vos chamar, | Saqu ' e non jograr].| [+]
1220 LP 004/ 311 Quen a vós chamou jograr a pran mentiu, | ca vej ' eu que citolar non vos oiu, | nenos vossos nadigões nonos viu.| [+]
1220 LP 004/ 311 Assi Deus m ' ampar, | vosso nome vos dira [quen vos chamar, | Saqu ' e non jograr]. [+]
1220 LP 005/ 311 Non sei dona que podesse | vale -la que eu amei, | nen que eu tanto quisesse | por senhor, das que eu sei, | se a cinta non presesse, | de que mi lh ' eu despaguei, | e por esto a cambei.| [+]
1220 LP 005/ 311 Pero mi ora dar quisesse | quant ' eu d ' ela desejei | e mi aquel amor fezesse, | por que ja sempr ' aguardei, | cuido que lho non quisesse, | tan muito me despaguei | d ' ela, poi -la cinta achei.| [+]
1220 LP 005/ 312 Nen ar sei prol que m ' ouvesse | seu ben; e al vos direi: | se a por atal tevesse, | quando m ' a ela tornei, | juro que o non fezesse, | ca tenho que baratei | ben, pois me d ' ela quitei.| [+]
1220 LP 006/ 312 "Non é aqui essa, | alhur buscade vós essa; | mais é aqui a abadessa".| [+]
1220 LP 006/ 312 "Non é aqui essa, | [alhur buscade vós essa; | mais é aqui a abadessa"]. [+]
1220 LP 008/ 312 Vedes, senhor, u m ' eu parti | de vós, e vos depoi[s] non vi: | ali tenh ' eu o coraçon, | en vós, senhor, e [en] al non.| [+]
1220 LP 008/ 313 U vos eu vi fremosa estar, | e m ' óuvi de vós a quitar: | ali tenh ' eu o coraçon, | [en vós, senhor, e en al non].| [+]
1220 LP 008/ 313 U vos eu vi fremosa ir, | e m ' óuvi de vós a partir: | ali tenh ' eu o coraçon, | [en vós, senhor, e en al non]. [+]
1220 LP 001/ 313 Agora oí dũa dona falar, | que quero ben, pero a nunca vi, | por tan muito que fez por se guardar: | pois molher, que nunca fora guardada, | por se guardar de maa nomeada, | fechou -s ' e pôso Vela sobre si.| [+]
1220 LP 001/ 313 Ainda dal o fez[o] mui melhor, | que lhi devemos mais a gradecer: | que nunca end ' ouve seu padre sabor | nen lho mandou nunca, pois que foi nado; | e, a pesar dele, seno seu grado, | non quer Vela de sobre si tolher. [+]
1220 LP 002/ 313 Agora vẽo [o] meu amigo | e quer -se logu ' ir e non quer migo | estar; | ave -l ' ei já sempr ' a desejar. | Nunca lho posso tanto dizer | que o comigo possa fazer | estar; | ave -l ' ei já sempr ' a desejar.| [+]
1220 LP 002/ 314 Macar lho rogo, non mi -á mester, | mais que farei? pois migo non quer | estar; | ave -l ' ei já sempr ' a desejar. [+]
1220 LP 004/ 314 Assaz entendedes vos, mia senhor, | ca vus eu amo mais ca nulha ren; | pero non me fazedes vos por én | mayor ben ca se vus eu o peyor | quisesse que vus podesse querer, | o que non á nunca mais a seer.| [+]
1220 LP 004/ 314 Mentr ' eu ja vivo for ' , amar -vus -ei, | e pero sei que sempr ' én me verrá | mal, e valera -me mais muito ja | que vus quisesse (o que non querrei) | gran mal, se vo ' -lo podesse querer, | o que non á nunca mais a seer.| [+]
1220 LP 004/ 314 Como -quer que eu i aja razon, | amar -vus -ei, enquant(o) eu viva ja, | pero sei que mais non me valerá | ca se vus quisesse de coraçon | gran mal, se vo ' -lo podesse querer, | o que non á nunca mais a seer. [+]
1220 LP 005/ 315 Mais ora non me saberei | conselhar, quando lh ' averei, | sen meu grad ' , a buscar prazer.| [+]
1220 LP 005/ 315 E o pesar vus mostrarei | (que nada non negarei én) | que lhi fiz, que non pud ' al ben | querer, poi ' -la vi, nen amar: | atanto lhi fiz de pesar.| [+]
1220 LP 005/ 315 Mais cuido que non poderei! [+]
1220 LP 006/ 315 Des quando me mandastes, mia senhor, | que vus nunca dissesse nulha ren, | teve -m ' en tan gran coita voss ' amor | que peç ' a Deus mia mort(e), e non mi ven: | ca vus non ouso mia coita mostrar, | nen vus queredes vos de mi nembrar.| [+]
1220 LP 006/ 315 Porque vus non nembrastes vos de mi, | que vus amo, senhor, mais d ' outra ren, | faz -me viver o voss ' amor assi | que mi seria con mia morte ben: | ca vus non ouso mia coita mostrar, | nen vus queredes vos de mi nembrar.| [+]
1220 LP 006/ 315 E pois vus Deus atan nembrada fez | que non falecedes, senhor, en ren, | senhor, ar nembre -vus algũa vez | en que gran coi[ta] mi -o voss ' amor ten: | ca vus non ous ' eu mia coita mostrar, | nen vus queredes vos de mi nembrar. [+]
1220 LP 007/ 316 Direi -vos agor ' , amigo, camanho temp ' á passado | que non pudi veer cousa ond ' ouvesse gasalhado, | des que vos de mi partistes | tẽes ora que me vistes.| [+]
1220 LP 007/ 316 Des oi mais andarei leda, meu amigo, pois vos vejo, | ca muit ' á que non vi cousa que mi tolhesse desejo, | des que vos de mi partistes | tẽes ora que me vistes.| [+]
1220 LP 007/ 316 Des oi mais non vos vaades, se amor queredes migo, | ca jamais non ar fui ledo meu coraçon, meu amigo, | des que vos de mi partistes | tẽes ora que me vistes. [+]
1220 LP 008/ 316 Disse -mi a mi meu amigo, quando s ' ora foi sa via, | que non lh ' estevess ' eu triste, e cedo se tornaria, | e sõo maravilhada | por que foi esta tardada.| [+]
1220 LP 008/ 316 Disse -mi a mi meu amigo, quando s ' ora foi d ' aquen | que non lh ' estevess ' eu triste, e tarda e non mi ven, | e sõo maravilhada | por que foi esta tardada.| [+]
1220 LP 008/ 316 Que non lh ' estevess ' eu triste, [e] cedo se tornaria, | e pesa -mi do que tarda, sabe -o Santa Maria, | e sõo maravilhada | por que foi esta tardada.| [+]
1220 LP 008/ 316 Que non lh ' estevess ' eu triste, [e] tarda e non mi ven, | e pero non é por cousa que m ' el non queira gran ben, | e sõo maravilhada | por que foi esta tardada. [+]
1220 LP 009/ 317 Dũa donzela ensanhada | soo eu maravilhado | de como foi razoada | [es]contra mi noutro dia: | ca mi disse que queria | seer ante mal talhada | que aver corpo delgado. [+]
1220 LP 011/ 317 Ja m ' eu quisera leixar de trobar, | se me leixass ' a que mi -o faz fazer, | mais non me quer leixar ergo morrer.| [+]
1220 LP 011/ 317 E quer leixar -m ' en seu poder d ' Amor | atan falso nen atan traedor | que nunca punha ergu ' en destroir | o que é seu, e que non á u lh ' ir.| [+]
1220 LP 011/ 317 Eu que non ei u lh ' ir, que a tornar | non aja a el e ao seu poder, | nunca d ' el pùdi nenhun ben aver, | ca non quis Deus, nen el, nen mia senhor!| [+]
1220 LP 011/ 317 Ante me faz cada dia peor, | e non atendo de m ' én ben vĩir: | con tod ' esto non lhi posso fugir.| [+]
1220 LP 011/ 317 A quen Deus quisesse [o] poder dar | de lhi fogir, muit ' estaria ben, | ca de mil coitas, en que omen ten, | se guardaria, d ' aquel desleal | ond ' omen non pod(e) aver ergo mal.| [+]
1220 LP 011/ 317 Ed Amor nunc ' a ome leal vi, | e vejo eu muitos queixar con mi. | Por quantos eu vejo d ' Amor queixar, | se ar visse quen se loasse én, | ben mi -o podia desdizer alguen | do que d ' el digo; mais non á i tal | a que[n] eu veja d ' Amor dizer al | se non quant ' eu digo que padeci, | sen ben d ' amor que nunca eu prendi. [+]
1220 LP 012/ 318 Madre, passou per aqui quen non passasse | e leixou -m ' assi penada, mais leixasse: | ai madre, os seus amores ei; | se me los ei, | ca mi -os busquei, | outros me lhe dei; | ai, madr ' , os seus amores ei. [+]
1220 LP 013/ 318 Min fez meter meu coraçon | en amar tal senhor que non | sei osmar guisa nen razon | por que lh ' oimais possa guarir, | pois ora non ei poder d ' ir | i, nen poss ' én meu cor partir.| [+]
1220 LP 013/ 318 Gran sandece me fez fazer | por tal dona ir ben -querer, | pois non ei ja sen nen saber | per que lh ' oimais possa guarir, | pois ora non ei poder d ' ir | i, nen poss ' én meu cor partir.| [+]
1220 LP 013/ 318 Muito tenho que estou mal, | se me contra ela non val | Deus; nen ar ei eu sen atal | per que lh ' oimais possa guarir, | pois ora non ei poder d ' ir | i, nen poss ' én meu cor partir. [+]
1220 LP 014/ 319 Muito per á ja gran sazon | que mia senhor mui gran pesar | non oiu, pois me fez quitar | d ' u ela é, ca des enton | nulh ' omen non lh ' ar disse ren | senon con que lhi fosse ben.| [+]
1220 LP 014/ 319 Eu lhi dìxi quan grand ' afan | me faz o seu amor soffrer, | e pesou -lh(e) [o que] foi dizer; | mais pois m ' eu d ' ela vin, de pran, | nulh ' ome[n] non lh ' ar disse ren | senon con que lhi fosse ben.| [+]
1220 LP 014/ 319 Eu, que [a] amo mais ca min, | fig ' est ' atreviment ' atal | u lhi dìxi [este] meu mal; | mais pero, pois me d ' ela vin, | nulh ' omen non lh ' ar disse ren | senon con que lhi fosse ben. [+]
1220 LP 015/ 319 Non á ome que m ' entenda | com ' og ' eu vivo coitado, | nen que de min doo prenda, | ca non é cousa guisada.| [+]
1220 LP 015/ 319 Ca non ous ' eu dizer nada | a ome que seja nado | de com ' og ' é mia fazenda!| [+]
1220 LP 015/ 319 Nen á, per quant ' eu atenda, | conselho -¡mao peccado! | tanto Deus non me defenda! - | po[i ' ] -la que non fosse nada | por mi é tan alongada | de min, que non sei mandado | d ' ela, nen de mia fazenda!| [+]
1220 LP 015/ 319 Nen m ' ar conven que emprenda | con outre, nen é guisado, | pero sei ben, sen contenda, | da que me faz tan longada | mente viver en coitada | vida, e non mi dá grado, | e perece mia fazenda. | Mais se m ' ela non emenda | o affan que ei levado, | ben cuid ' eu que morte prenda | con atan longa espada, | poi ' -la mia senhor nembrada | non quer aver outrogado | que melhore mia fazenda! [+]
1220 LP 016/ 320 Non vus façan creer, senhor, | que eu [d ' ]alhur querer viver, | se non con vosqu ' , aja poder.| [+]
1220 LP 016/ 320 Non vus menti, ca, de pran, é | a poder; e, per bõa fé, | macar m ' end ' eu quisess(e) al, non | queria o meu coraçon, | Nen os meus olhos, mia senhor, | nen o vosso bon parecer | que me vus faran ben -querer, | mentr ' eu viver ' , u al non á.| [+]
1220 LP 016/ 320 E, senhor, mais vus direi já: | macar m ' end ' eu quisess(e) al, non | queria o meu coraçon!| [+]
1220 LP 016/ 320 Des quando vus eu vi, senhor, | Deus lo sabe, nunca cuidei | en me partir de vos; nen ei | sabor se non de vus servir; | e ja mais, por vus non mentir, | macar m ' end ' eu quisess(e) al, non | queria o meu coraçon!| [+]
1220 LP 016/ 320 E senhor, mais vus direi én: | macar m ' end ' eu quisess(e) al, non | queria o meu coraçon! [+]
1220 LP 017/ 320 O gran cuidad ' e o affan sobejo | que mi -a -mi faz a mia senhor levar, | se a eu ora mui cedo non vejo, | ja o eu non poderei endurar.| [+]
1220 LP 017/ 320 E no ' -no digo por me lhi queixar, | mais por[que] cuid ' a morrer con desejo!| [+]
1220 LP 017/ 320 Por [e]sto, ca por al soffrê ' -lo -ia | quanto xe m ' ela quisesse fazer, | mentr ' eu vivesse; mais non poderia, | se a non visse mui cedo, viver.| [+]
1220 LP 017/ 321 Nen a min non me devi(a) a prazer, | ca sen veê ' -la ¿que prol mi terria?| [+]
1220 LP 017/ 321 Por eu viver como vivo, coitado, | des quando m ' eu parti de mia senhor, | de tal vida non poss ' eu aver grado | da que me faz viver tan sen sabor | como quen ten a morte por melhor, | e seria d ' ela mui mais pagado.| [+]
1220 LP 017/ 321 Pero ben vos digo que, se podesse | d ' algũa guisa mia senhor veer, | u lh ' eu meu mal e mia coita dissesse, | non á ren per que quisesse morrer, | sol que eu viss ' o seu bon parecer; | nen á no mundo coita que ouvesse! [+]
1220 LP 018/ 321 O grand ' amor, que eu cuidei prender | da mia senhor, quando m ' ela monstrou | (que non monstrass ' !) o seu bon parecer, | todo xe me d ' outra guisa guisou.| [+]
1220 LP 018/ 321 Eu me cuidei, quando m ' ela guario, | que nunca m ' ende mais vẽesse mal; | e vej ' ora ca por meu mal me vio | ¡mao -pecado! ca non foi por al.| [+]
1220 LP 018/ 321 Tod ' aquel ben que m ' ela fez enton | e de que m ' eu depois muito loei, | por meu mal foi, ca polo meu ben non, | ca de fera guisa lh ' o lazerei.| [+]
1220 LP 019/ 321 Ora faz a min mia senhor, | como senhor pode fazer | a vassalo, que defender | non se pode, nen á u lh ' ir.| [+]
1220 LP 019/ 321 ¡Nostro Senhor mi -o sabe ben!| [+]
1220 LP 019/ 321 Muit ' [en estar] a gran pavor | ei dereit ' e en me temer | d ' Amor, on[de] cuid ' a dizer | mal, e onde quero partir, | e averei coit ' a sentir; | e non concerto nulha ren, | ca eu mi -o mereci mui ben.| [+]
1220 LP 019/ 322 Mais mia senhor faz seu prazer | (pois que me ten en seu poder), | que [me] faz entrar en prison, | u me non jaz se morte non.| [+]
1220 LP 019/ 322 Tan grave m ' é de cometer | que mi -o non sab ' o coraçon, | nen mi -o sab ' outren, se Deus non! [+]
1220 LP 020/ 322 Pois sabe ja quan grand ' amor | lh ' ei ¿por quê non á coraçon | de me fazer melhor por én | de quand ' én non sabía ren?| [+]
1220 LP 020/ 322 Mais pero ¿que prol me terrá, | se m ' eu per ventura queixar ' | a quen non á por én de dar | nada .... quanto x ' agora dá?| [+]
1220 LP 020/ 322 Se m(e) [ela] mais ben non fezer ' | que en cor á de me fazer, | o[u] que eu d ' ela cuid ' aver, | per com ' eu sei que m ' ela quer, | non tenho começado ren.| [+]
1220 LP 021/ 323 Par Deus, senhor, mui mal me per matou, | quando vus eu primeiramente vi, | o que vus agora guarda de mi, | porque vus enton de mi non guardou | que vus non visse, pois ora non quer | que vus veja, quando m ' é mais mester, | mia senhor fremosa, de vus veer.| [+]
1220 LP 021/ 323 Assi me podera de mal quitar, | (se el ouvera de meu ben sabor): | non me vus ir enton mostrar, senhor, | e, pois me vus mostrou, non vus guardar!| [+]
1220 LP 021/ 323 Mais foi me vus el a mostrar enton, | e guarda -me vus ora, quando non | me sei, sen vos, conselh ' , ergo morrer!| [+]
1220 LP 021/ 323 Sen vos, senhor, non me sei eu per ren | conselh ' aver; e convosco non ei | poder de falar, mia senhor; e sei | que me vus non amostrou por meu ben | o que me vus mostrou, mais por meu mal; | ca non poss ' eu sabor aver en al | ergu ' en cuidar no vosso parecer!| [+]
1220 LP 021/ 323 E mia senhor, se eu ja mais en qual | coita vivo, viver ' , e me non val | morte, mais me valvera non nacer! [+]
1220 LP 022/ 323 Par Deus, senhor, ora tenh ' eu guisado | de viver mal, quant ' ouver ' a viver, | ca non quer Deus, nen vos, nen meu pecado | que [me] queirades per ren entender | com ' eu estou mui preto de morrer, | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado!| [+]
1220 LP 022/ 323 E vos non queredes mentes meter | com ' eu estou mui preto de morrer | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado!| [+]
1220 LP 022/ 323 E ora, mia senhor, non é pensado, | pois que nunca o quisestes saber | com ' eu estou mui preto de morrer, | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado! [+]
1220 LP 023/ 324 Perdud ' ei, madre, cuid ' eu, meu amigo; | macar m ' el viu, sol non quis falar migo, | e mia sobervia mi -o tolheu, | que fiz o que m ' el defendeu.| [+]
1220 LP 023/ 324 Macar m ' el viu, sol non quis falar migo | e eu mi -o fiz, que non prix seu castigo, | e mia sobervia mi -o tolheu, | que fiz o que m ' el defendeu.| [+]
1220 LP 023/ 324 E eu mi -o fiz que non prix seu castigo | mais que mi val ora, quando o digo? | e mia sobervia mi -o tolheu, | que fiz o que m ' el defendeu.| [+]
1220 LP 023/ 324 Fiei -m ' eu tant ' en qual ben m ' el queria | que non meti mentes no que fazia, | e mia sobervia mi -o tolheu, | que fiz o que m ' el defendeu.| [+]
1220 LP 023/ 324 Que non meti mentes no que fazia, | e fiz pesar a quen mi -o non faria, | e mia sobervia mi -o tolheu, | que fiz o que m ' el defendeu.| [+]
1220 LP 023/ 324 E fiz pesar a quen mi -o non faria, | e tornou -s ' en sobre mi a folia, | e mia sobervia mi -o tolheu, | que fiz o que m ' el defendeu. [+]
1220 LP 024/ 324 Pero que mia senhor non quer | que por ela trobe per ren, | nen que lhi diga quan gran ben | lhi quero, vel en meu cantar, | no ' -na leixarei a loar.| [+]
1220 LP 024/ 324 E pois, quando a vir ' , rogar | lh ' ei por Deus que lhi non pes én.| [+]
1220 LP 024/ 324 E non lhi devi ' a pesar, | ante lhi devi ' a prazer, | cuido -m ' eu; por omen dizer | d ' ela ben e po ' -la servir, | mais devia lh ' o a gracir.| [+]
1220 LP 024/ 325 Ca, coido m ' eu, [de] demandar | que non pode ja mais seer | o por que om(e) a seu poder | serv ' e se non trabalha d ' al. - | Se ali cousimento val, | ou i conhocença non fal, | ¿que á i pedir que fazer? [+]
1220 LP 025/ 325 Quando m ' agora mandou mia senhor | que non vivess ' , u a visse, per ren, | sab ' ora Deus que me fora gran ben | con a mia mort ' ! e ouver(a) i sabor!| [+]
1220 LP 025/ 325 Sabor ouvera de morrer logu ' i | por non viver com ' eu depois vivi!| [+]
1220 LP 025/ 325 Sabor ouvera de morrer logu ' i | por non viver com ' eu depois vivi! [+]
1220 LP 026/ 325 Que cousiment ' ora fez mia senhor | que me non quis leixar morrer d ' amor!| [+]
1220 LP 026/ 325 Ca ja, en tanto com ' eu vivo for ' , | averei sempre que lhi gradecer; | ca me mostrou o seu bon parecer, | e non me quis leixar d ' amor morrer!| [+]
1220 LP 026/ 325 Ca me mostrou o seu bon parecer, | e non me quis leixar d ' amor morrer! [+]
1220 LP 027/ 325 Que farei agor ' , amigo? | pois que non queredes migo | viver, | ca non poss ' eu al ben querer. | En gran coita me leixades, | se vós alhur ir cuidades | viver, | ca non poss ' eu al ben querer.| [+]
1220 LP 027/ 326 Se aquesta ida vossa | fôr, non sei eu como possa | viver, | ca non poss ' eu al ben querer, | Matar -m ' ei, se mi -o dizedes | que vós ren sen mi podedes | viver, | ca non poss ' eu al ben querer. [+]
1220 LP 028/ 326 Que mal matei os meus olhos e min, | que non tornei a mia senhor veer!| [+]
1220 LP 028/ 326 E ¿que me val quand ' eu i non tornei?| [+]
1220 LP 028/ 326 Porque o fiz, non me poss ' én salvar.| [+]
1220 LP 028/ 326 Se non, conselho non me sei.| [+]
1220 LP 028/ 326 Que coita tal, por eu buscar perdon | ou outro ben, devi ' a demandar; | ca assi faz quen erra sen razon, | com ' eu errei, que me non poss ' achar | nenhun conselho bõo que filhar, | porque non fiz seu mandad[o] enton. [+]
1220 LP 029/ 326 Quero -vus eu dizer, senhor, | por que me leixei, muit ' á [i], | de vus veer: porque temi | sempr[e] o que m ' ora dará | a coitas, pois vus vejo ja, | por vus aver a querer ben | e non dardes vos por mi ren.| [+]
1220 LP 029/ 326 E sabede ben, mia senhor, | leixei -vus por én [de] veer | até agora, que poder | non ouve de fazer end ' al.| [+]
1220 LP 029/ 327 Pero que punhei, mia senhor, | en me guardar, nen me prestou, | quando j(a) agor(a) aqui estou, | u vus non poderei guarir, | nen ei poder de vus fogir!| [+]
1220 LP 029/ 327 Nen á de se guardar mester, | senhor, quen Deus guardar non quer.| [+]
1220 LP 029/ 327 E pois me vus Deus, mia senhor | fremosa, tan en poder deu, | por el que vus fez, vus rogu ' eu | (e non [é] cousa sen razon) | que por vus eu muit ' amar, non | vus caya, senhor, en pesar, | ca non me poderei guardar. [+]
1220 LP 030/ 327 Senhor Deus, que coita que ei | no coraçon! e que pesar!| [+]
1220 LP 030/ 327 E non me dev ' end ' a queixar | erg ' a mi, ca eu mi -o busquei.| [+]
1220 LP 030/ 327 Pesar lhi dìx(i), e non me sei | no mundo conselho filhar; | mais s(e) ela me non perdõar ' , | bon calar perdi u falei!| [+]
1220 LP 031/ 327 Vedes, fremosa mia senhor, | segurament(e) o que farei: | Entanto com ' eu vivo for ' , | nunca vus mia coita direi; | ca non m ' avedes a creer, | macar me vejades morrer.| [+]
1220 LP 031/ 328 ¿Por quê vus ei eu, mia senhor, | a dizer nada do meu mal, | pois d ' esto sõo sabedor, | segurament ' , u non jaz al, | que non [m ' ]avedes a creer, | macar me vejades morrer?| [+]
1220 LP 031/ 328 Servir -vus -ei [eu], mia senhor, | quant ' eu poder ' , mentre viver ' ; | mais pois de coita sofredor | sõo, non vo ' -l(o) ei a dizer, | ca non [m ' ]avedes a creer, | macar me vejades morrer.| [+]
1220 LP 031/ 328 Pois eu entendo, mia senhor, | quan pouco proveito me ten | de vus dizer quan grand ' amor | vus ei, non vus falar[ei] én.| [+]
1220 LP 031/ 328 Ca non m ' avedes a creer, | macar me vejades morrer. [+]
1220 LP 032/ 328 Mentia, | ca Joan Joanes o acharon | e tomaron -lhi quanto tragia; | e foi de gran ventura aquel dia, | que escapou que o non enforcaron. [+]
1220 LP 001/ 357 Tu, que ora vẽes de Monte -mayor, | Tu, que ora vẽes de Monte -mayor, | digas -me mandado de mia senhor; | digas -me mandado de mia senhor, | ca se eu seu mandado | non vir ' , trist ' e coitado | serei; e gran pecado | fará, se me non val.| [+]
1220 LP 001/ 357 Tu, que ora viste os olhos seus, | Tu, que ora viste os olhos seus, | digas -me mandado d ' ela, por Deus; | digas -me mandado d ' ela, por Deus, | ca se eu seu mandado | non vir ' , trist ' e coitado | serei; e gran pecado | fará, se me non val.| [+]
1220 LP 001/ 370 Fiiz non se quer guardar | [e] nen sol non é pensado; | e leixa -m ' assi andar | cabo si e namorado; | pero quer ' ante molher, | que queria volonter | que fogiss ' e non forçado. [+]
1220 LP 001/ 509 Agora m ' ei eu a partir | de mia senhor, e d ' aver ben | me partirei poi -la non vir ' . | Mais per quen m ' aqueste mal ven | en tamanha cuita será | por én migo que morrerá, | e non se pode guardar én.| [+]
1220 LP 001/ 510 E pois me d ' ela faz partir, | non lhe quero ja soffrer ren, | nen quer ' eu ela consentir | quanto mal me faz. [+]
1220 LP 001/ 510 Pero sei eu ca ren non dá | ela por est ' ome perder, | mais per sa morte saberá!| [+]
1220 LP 001/ 510 E se lh ' eu podess(e) al fazer, | por aqueste mal que me faz, | al lhe faria; mais non praz | a Deus de m ' én dar o poder.| [+]
1220 LP 001/ 510 E pois me Deus poder non dá | de me per al -ren defender, | est ' averei a fazer ja; | e ela ben pod ' entender | que esta morte ben me jaz, | ca non poss ' eu viver en paz | enquanto lh ' est ' ome viver ' ! [+]
1220 LP 002/ 510 Pero non moir ' , e moiro por morrer, | pois non veg ' ela, que vi por meu mal | mais fremosa de quantas nunca vi | donas do mund ' ; e se non est assi, | nunca me Deus dê ben d ' ela, nen d ' al!| [+]
1220 LP 002/ 510 E esta x ' é gran coita, direi qual: | ca esta coita non me dá lezer; | ante mi -a faz cada dia crecer.| [+]
1220 LP 002/ 510 E chamo muito Deus, e non mi val, | nen me val ela, por que ja perdi | o sen, pois por ela ensandeci.| [+]
1220 LP 003/ 510 Ben -no faria, se nembrar | se quisesse ja mia senhor | como mi a tort ' á desamor, | e me quisesse perdõar, | ca nunca lh ' eu mal mereci; | mais fez mi -a Deus des que a vi | sen o meu grado muit ' amar.| [+]
1220 LP 003/ 511 E non osm ' og ' eu, nen o sei | per que me lhe possa salvar, | que lhe nunca fize pesar, | mais non quer oĩr mia razon.| [+]
1220 LP 003/ 511 E macar me quisess(e) oĩr, | non lh ' ousaria i falar; | e por esto non poss ' osmar | ren per que eu possa guarir.| [+]
1220 LP 003/ 511 Ca non ei d ' outra ren sabor | ergu ' en viver u ela for ' : | e d ' esto m ' ei sempr(e) a guardar, | E guardar -m ' ei de a veer, | pero non desejo muit ' al.| [+]
1220 LP 003/ 511 Mais se me Deus cedo non val, | muit ' ei gran coita de soffrer: | pois m ' ela perdõar non quer, | Deu -lo sabe, que m ' é mester | mui mais mia morte ca viver. [+]
1220 LP 004/ 511 Con vossa coita, mia senhor, | ja de tod ' al cuita perdi; | ca todo mi aven assi, | d ' esto seede sabedor; | que non pod ' ome coit(a) aver | que non aja log ' a perder | des que lh ' outra chega mayor.| [+]
1220 LP 005/ 511 Con vosso medo, mia senhor, | quer ' eu agora começar | ũa tal ren que acabar, | se Deus quiser ' , non poderei: | ca provarei d ' alhur viver.| [+]
1220 LP 005/ 512 ¡E Deus non m ' én dê o poder, | des que m ' eu de vos alongar ' !| [+]
1220 LP 005/ 512 Mais dê mi -a morte, mia senhor, | Deus! e nunca me leix ' estar | assi no mund ' a meu pesar, | come ja sen vos estarei, | (aquesto sei) des que viver | non poder ' vosco, nen veer | o vosso mui bon semelhar!| [+]
1220 LP 005/ 512 Ca nunca Deus [vos], mia senhor, | eno mundo quis fazer par; | nen outrosi non [o] quis dar | a esta coita que eu ei, | e averei, des que viver | non poder ' vosqu ' . [+]
1220 LP 006/ 512 De quant ' eu sempre desejei | de mia senhor, non end ' ei ren; | e o que muito receei | de mi -avĩir, todo mi -aven: | ca sempr ' eu desejei mal d ' al | [de viver con ela e, mal] | que me pes, a partir -m ' ei én.| [+]
1220 LP 006/ 512 E non o pode defender | de morte, se mi mal fezer ' , | ca ũa morte ei eu d ' aver; | e pois eu a morrer ouver ' , | todavia penhor querrei | filhar por mi, e tolher -lh ' -ei | est ' ome por que me mal quer.| [+]
1220 LP 006/ 512 E pois lh ' eu est ' ome tolher ' , | faça m ' ela mal, se poder ' , | e non o poderá fazer; | mais pod ' entender, se quiser ' , | que logu ' eu guardado serei | d ' ela, e non a temerei | des que lh ' eu esto feit ' ouver ' . [+]
1220 LP 007/ 513 E por én e por voss ' amor | ja sempr ' eu gran coit ' averei | aqui, enquant ' eu vivo for ' ; | ca des quand ' eu morrer ' , ben sei | que non a ei nunc ' a perder, | pois vosso ben non poss ' aver; | ca por al non a perderei.| [+]
1220 LP 007/ 513 Por quantas outras cousas son | que Deus no mundo fez de ben, | polas aver eu todas, non | perderia coita por én.| [+]
1220 LP 007/ 513 Ora vus digu ' eu a razon | de como me de vos aven, | ca, Deu -lo sab ' , á gran sazon | que desejei mais d ' outra ren, | senhor, de vus esto dizer; | pero non o ousei fazer | erg ' ora, pois me vou d ' aquen. [+]
1220 LP 008/ 513 Ja foi sazon que eu cuidei | que me non poderi ' amor | per nulha ren fazer peor | ca me fazi ' enton, e sei | agora ja del ũa ren, | ca ja m ' en mayor coita ten | por tal dona que non direi, | Mentr ' eu viver ' , mais guardar -m ' ei | que mi -o non sábia mia senhor; | c ' assi (e)starei d ' ela melhor, | e d ' ela tant ' end ' averei: | enquanto non souberen quen | est a dona que quero ben, | algũa vez a veerei!| [+]
1220 LP 008/ 513 Mais gran med ' ei de me forçar | o seu amor, quando a vir ' , | de non poder d ' ela partir | os meus olhos, nen me nembrar | de quantos m(e) enton veeran, | que sei ca todos punharan | en -na saber, a meu pesar.| [+]
1220 LP 009/ 514 Ja m ' eu, senhor, ouve sazon | que podera sen vos viver | u vus non viss ' , e ora non | ei eu ja d ' aquesto poder, | pois outro ben, senhor, non ei | se non quando vus vej ' , e sei | que mi -o queredes ja tolher.| [+]
1220 LP 009/ 514 Non -no queredes vos creer, | ca nunca soubestes d ' amor; | mais Deus vo -lo leixe saber | per min, senhor. [+]
1220 LP 010/ 514 Muitas vezes en meu cuidar | ei eu gran ben de mia senhor; | et quant ' ali ei de sabor, | se mi -ar torna pois en pesar, | des que m ' eu part ' ; e nulha ren | me non fica d ' aquel gran ben, | e non me sei conselh ' achar, | Nen acharei ergu ' en cuidar | conselh ' , enquant ' eu vivo for ' , | c ' assi me ten forçad ' amor | que me faz atal don ' amar | que me quer mui gran mal por én, | e porque non sab ' amar, ten | que non pod ' om ' amor forçar.| [+]
1220 LP 010/ 515 Mais amor á tan gran poder | que forçar pode quen quiser ' ; | e pois que mia senhor non quer | esto d ' amor per ren creer, | jamais seu ben non averei; | se non assi como mi -o ei: | sempr ' en cuidá -lo poss ' aver!| [+]
1220 LP 010/ 515 Ca Deus me deu tan gran poder | que, mentre m ' eu guardar poder ' | de fala d ' om ' ou de molher, | que non poss ' este ben perder: | ca sempr ' en ela cuidarei, | e sempr ' en ela ja terrei | o coraçon, mentr ' eu viver ' . [+]
1220 LP 011/ 515 Mais este ben, por non mentir, | non vo -lo quis el a min dar;| [+]
1220 LP 011/ 515 Ca ja toda per nulha ren | non -na poderia saber | per min; nen ar sei og ' eu quen | mi -a toda podesse creer, | mentre me viss ' assi andar | viv ' ontr ' as gentes, e falar, | e d ' atal coita non morrer, | De qual, desejando seu ben, | me faz o seu amor soffrer, | ca de mẽor morreu ja ' lguen; | mais Deus me faz assi viver | en tan gran coita, por mostrar | per min ca xe pod ' acabar | quant ' el no mundo quer fazer. [+]
1220 LP 012/ 516 Mais eu non o posso creer | que ome perderá per ren | coita d ' amor, sen aver ben | da dona que lh ' a faz aver!| [+]
1220 LP 012/ 516 E os que esto creud ' an, | ¡Deus! e que queren mais viver, | pois que d ' ali ben non estan | onde querrian ben prender, | en sobejo fazen mal -sen.| [+]
1220 LP 012/ 516 Ou, de pran, amor non os ten | en qual coita min faz soffrer.| [+]
1220 LP 012/ 516 Ca se eles ouvessen tal | coita qual og ' eu ei d ' amor, | ou soffressen tan muito mal | com ' eu soffro por mia senhor, | log ' averian a querer | mui mais sa morte c ' atender | de viveren tan sen sabor | Com ' og ' eu viv ' , e non por al.| [+]
1220 LP 012/ 516 E por esto soffr ' a mayor | coita do mundo e mayor mal, | porque non sõo sabedor | d ' aquesto que ouço dizer.| [+]
1220 LP 013/ 516 Non me poss ' eu, senhor, salvar | que muito ben non desejei | aver de vos; mais salvar -m ' ei | que non cuidei end ' acabar | mais do que vus quero dizer: | cuidei: vos, senhor, a veer.| [+]
1220 LP 013/ 516 Tanto ben ouv ' eu en cuidar! | E digu ' esto por me guardar | d ' ũa cousa que vus direi: | nen cuidedes que al cuidei | de vos, mia senhor, a gãar | se non que podesse viver | na terra vosqu ' , e deus poder | me leix ' aver d ' i sempr ' estar;| [+]
1220 LP 013/ 517 E Deu -los leix ' assi ficar | com ' eu, senhor, sen vos fiquei, | u vos vi ir, e non ousei | ir con vusco, e de pesar | ouvera por end ' a morrer: | tan grave me foi de soffrer | de m ' aver de vos a quitar! [+]
1220 LP 014/ 517 Non tenh ' eu que coitados son | d ' amor (atal est o meu sen) | aqueles que non an seu ben | e que tẽen atal razon | que poden sa coita perder | qual d ' eles quer, quando morrer ' ; | por que non morre logu ' enton?| [+]
1220 LP 014/ 517 Ca por al ben tenh ' eu que non | querrian ja sempre viver | por tamanha cuita soffrer | qual soffr ' eu no meu coraçon.| [+]
1220 LP 014/ 517 Ca non sõo eu sabedor | de per mia morte nen per al | perder cuita, se me non val | a mui fremosa mia senhor. | E Deus, se me quiser ' valer | por min, poi -la ten en poder, | fará lh ' aver coita d ' amor. [+]
1220 LP 015/ 518 Viv ' en mui gran tormenta | Dona Orrac ' Abril, | per como a quer casar seu pai; | e, a quen lho ẽmenta, | cedo moira no Sil | e a[r] ela, se se con Chora vai.| [+]
1220 LP 016/ 518 Ora non poss ' eu ja creer | que omen per coita d ' amor | morreu nunca, pois na mayor | viv ' eu que pod ' Amor fazer | aver a nulh ' omen per ren; | e pois eu vivo, non sei quen | podesse nunca d ' el morrer!| [+]
1220 LP 016/ 518 E gran medo soí(a) aver | de morrer eu por mia senhor; | mais, Deu ' -lo sab ' , este pavor | todo m ' ela fez[o] perder; | ca por ela conhosqu ' eu ben | que, se Amor matass ' alguen, | non leixaria min viver.| [+]
1220 LP 016/ 518 Pero faz m ' el tanto de mal | quanto lh ' eu nunca poderei | contar, enquanto viverei, | pero me nunca punh ' en al | se non ' n a mia coita dizer. | (E) quen -quer poderá entender | que gran coita per est atal.| [+]
1220 LP 016/ 519 E mia senhor non sabe qual | x ' é esta coita qu(e) eu levei | por ela, des que a amei; | ca non est ' antre nos igual | est ' amor, nen lhi faz saber | com ' el é grave de soffrer.| [+]
1220 LP 016/ 519 E por aquesto me non val! [+]
1220 LP 017/ 519 Per com ' Amor leixa viver | mi, non sei; nen val revelar | omen contra el, nen cuidar | que non faz quanto quer fazer.| [+]
1220 LP 017/ 519 E por fazer a mi peor, | por én me non leixa morrer. [+]
1220 LP 018/ 519 Punhei eu muit ' en me guardar, | quant ' eu pude, de mia senhor | de nunca ' n seu poder entrar; | pero forçou -mi o seu amor | e seu fremoso parecer, | e meteron -m ' en seu poder | en que estou, a gran pavor | De morte, com ' en desejar | (ben -no sabe Deus) la melhor | dona do mund ' e non ousar | falar con ela. [+]
1220 LP 018/ 519 Ca todavia creç ' o mal | a quen amor en poder ten, | se non é sa senhor atal | que lhe queira valer por én.| [+]
1220 LP 018/ 519 Mais atal senhor eu non ei, | nen atal dona nunc ' amei | onde gãar podesse ren, | Se non gran coita, e non al.| [+]
1220 LP 018/ 519 E por esto perdi o sen | por tal dona que me non val! | E pero non direi por quen; | mais per muitas terras irei | servir outra, se poderei | negar esta que quero ben. [+]
1220 LP 019/ 520 Se me calar ' , podê ' -la -ei | veer, enquanto lhi negar ' | ca a non vejo con pavor | que lh ' aja, nen ei én sabor.| [+]
1220 LP 019/ 520 Pero ¿que val? ca perder -m ' -ei, | pois, se m ' ela ben non fezer ' .| [+]
1220 LP 019/ 520 E non sei én, qual escolher, | de me calar ou lh ' o dizer.| [+]
1220 LP 019/ 520 Se lh ' o disser ' , e me mandar ' | que a non veja, morrerei!| [+]
1220 LP 019/ 520 E se lh ' o non dig ' , averei | gran coita ja, mentre durar ' !| [+]
1220 LP 020/ 520 Quen bõa dona gran ben quer, | de pran, todo dev ' a soffrer | quanto lh ' ela quiser ' fazer; | e se lh ' algun pesar fezer ' , | ben -no dev ' a soffrer en paz | e mostrar sempre que lhe praz | de quanto a ela prouguer ' .| [+]
1220 LP 020/ 520 Ca tod ' est ' en dereito jaz, | e se lh ' om ' aquesto non faz, | de mais viver non lh ' é mester. | Mais pero quen a servirá | quanto a mais poder ' servir, | pola non poder encobrir, | ¿por esto, por que morrerá?| [+]
1220 LP 020/ 521 Non o dev ' a leixar morrer, | ca non est om ' en seu poder | pois que gran coita d ' amor á.| [+]
1220 LP 021/ 521 Quero -vus eu ora rogar, | por Deus, que vus fez, mia senhor, | non catedes o desamor | que m ' avedes, nen o pesar | que vus eu faç(o) en vus querer | ben; e devede -lo soffrer | por Deus e por me non matar.| [+]
1220 LP 021/ 521 Ca nunca vos eu rogarei | por outra ren, mentr ' eu viver ' , | se non que vus jaç ' en prazer, | por Deus, senhor, esto que sei | que vus agora é pesar; | ca vus pesa de vus amar | e eu non poss(o) end ' al fazer.| [+]
1220 LP 022/ 522 Pero non poss ' i al fazer.| [+]
1220 LP 022/ 522 Ca non poss ' eu coita sofrer | por al, senhor, pois m ' alongar | queredes vos de vus veer | e viver vosqu ' e vus falar.| [+]
1220 LP 022/ 522 Nen Deus non me pode tolher | coita, sen ante [eu] morrer, | pois me non quer vosso ben dar. [+]
1220 LP 023/ 522 E se m ' ela por Deus mandasse | o que me nunca quis mandar | -que me non foss(e), e que ficasse | ali u ela ouvess ' estar, - | a mui gran coita ' n que me ten, | lhe perdõasse Deus por én! | e mais, se lh ' ela mais rogasse!| [+]
1220 LP 023/ 522 E coid ' eu que lhe perdõasse, | se quisess ' ela perdõar | a min, e non quand ' al achasse | que lh ' eu fige, se non cuidar.| [+]
1220 LP 023/ 522 E se lh ' esto disser ' alguen, | que est ' é mal, diga -lhe quen | quis Deus fazer que non cuidasse. [+]
1220 LP 024/ 523 Senhor fremosa, fui buscar | conselh ' , e non -no pud ' aver | contra vos, nen me quis valer | Deus, a que fui por én rogar.| [+]
1220 LP 024/ 523 E pois conselho non achei | e en vosso poder fiquei, | non vus pes ja de vus amar, | Por Deus; e se vus én pesar ' , | non mi -o façades entender, | e poder -m ' edes defender | de gran cuita por mi -o negar.| [+]
1220 LP 024/ 523 Tan vil vus serei de pagar, | se o vos quiserdes fazer, | por Deus, que vus ten en poder; | ou se me quiserdes matar, | poderedes, ca me non sei | conselh ' aver, nen viverei | per bõa fé, se vus pesar ' .| [+]
1220 LP 024/ 523 E gran coita me faz jurar | d ' amor, que non posso soffrer; | e faz mi -a verdade dizer | (de que eu nunc ' ousei falar) | de gran cuita que por vos ei; | mais vejo ja que morrerei, | e quero m ' ant ' aventurar. [+]
1220 LP 025/ 524 Servi ' -la -ei, e non servirei al, | por a donzela, que foi mia senhor. [+]
1220 LP 001/ 607 Ena primeira rua que cheguemos, | guarnir -nos -á Don Foan mui ben | dun pan ' estranho que todos sabemos, | dũa gualdrapa perrexil que ten; | e as calças seran de melhor pano: | feitas seran de névoa d ' antano; | e nós de chufas guarnidos seremos.| [+]
1220 LP 001/ 607 E prometeu -m ' el ũa bõa capa, | ca non destas maas feitas de luito, | mais outra bõa, feita de gualdrapa, | cintada, e de non pouco nen muito; | e ũa pena, non destas mizcradas, | mais outra bõa, de chufas paradas; | já m ' eu daqui non irei sen a capa.| [+]
1220 LP 001/ 607 Viste -lo potro coor de mentira, | que mi antano prometeu en janeiro, | que nunca ome melhor aqui vira?| [+]
1220 LP 001/ 607 E prometeu -m ' ũas armas enton, | non destas maas feitas de Leon, | mais melhores, d ' Outeir ' en Freixeeiro.| [+]
1220 LP 001/ 607 E prometeu -m ' ũa arma preçada, | como dizen os que a conhoceron; | "gualdrapa fariz" avia nom ' a espada, | de mouros foi, non sei u xa perderon; | e perponto mi prometeu logu ' i | de nevoeiro, e eu lho recebi, | que me pagass ' , a seu poder, de nada.| [+]
1220 LP 001/ 673 Dizer -vus quer ' eu, mia senhor, | de qual guisa vus quer ' eu ben; | e Deus non me [dê] de vos ben, | se vus de nulha ren mentir ' . [+]
1220 LP 002/ 674 Pois me fazedes, mia senhor, | de quantas cousas no mund ' á | desejos perder, e sabor, | se non de vos, de que eu ja | nunca desejos perderei, | nen al nunca desejarei | no mundo, se non vos, senhor, | Ou mia morte, poix me vos ben | senhor, non queredes fazer, | ca non á no mund ' outra ren | por que eu ja possa perder | a coita que eu por vos ei | se non por morrer, eu o sei, | ou por min fazerdes vos ben, | Ca me fazedes muito mal | des aquel dia ' n que vus vi; | pero, senhor, ren non vus val, | que nunca eu de vos parti | meu coraçon, pois vus amei; | nen ja nunca o partirei | d ' amar vos, e farei meu mal;| [+]
1220 LP 002bis/ 674 Quantos oge no mundo son, | nen foran, nen jamais seran, | nunca quiseron, nen querran, | nen queren tan gran ben molher | com ' eu vus quer ' ; e non me val | contra vos nen esto, nen al. [+]
1220 LP 001/ 703 Cuidei eu de meu coraçon | que me non podesse forçar | (pois me sacara de prison) | de ir comego i tornar!| [+]
1220 LP 001/ 703 E forçou -m ' ora nov ' amor, | e forçou -me nova senhor; | e cuido ca me quer matar.| [+]
1220 LP 001/ 703 E pois m(e) assi desemparar | ũa senhor foi, des enton | e[u] cuidei ben per ren que non | podesse mais outra cobrar.| [+]
1220 LP 001/ 703 ¡Mal -dia non morri enton, | ante que tal coita levar, | qual levo! que non vi mayor | nunca, ond ' estou a pavor | de mort[e], ou de lh ' o mostrar. [+]
1220 LP 002/ 703 E veed ' ora de qual ei pavor: | de quen non sabe matar, nen prender, | nen dẽostar, nen bravo responder, | nen catar ......................... [+]
1220 LP 003/ 703 Cuid ' eu, ren i non gãades | eno mal que por vos ei!| [+]
1220 LP 003/ 704 E, certas, sabiádes | ver amor non desejei; | e se vos end ' al cuidades, | ben leu tort ' én prenderei!| [+]
1220 LP 003/ 704 E por Deus, no ' -no façades, | ca por vos me perderei!| [+]
1220 LP 003/ 704 Conort ' ei, | en que pouco durarei, | se mais de min non pensades!| [+]
1220 LP 003/ 704 Ali me ven gran cuidado, | depois que me vou deitar; | pero sõo mais folgado, | que lhi non ei de falar.| [+]
1220 LP 003/ 704 Jasco d ' eles alongado | que me non ouçan queixar.| [+]
1220 LP 003/ 704 Ũa ren vus juraria, | e devede ' -lo creer, | que jamais non amaria, | se d ' esta posso viver.| [+]
1220 LP 003/ 704 Ca me non receberia | aquel que me fez nacer.| [+]
1220 LP 003/ 704 Nen eu non vus poderia | a tal coita padecer, | ca per ren non poderia, | pois me deit ' , adormecer.| [+]
1220 LP 004/ 705 Eu, que nova senhor filhei, | mal me soube d ' affan guardar.| [+]
1220 LP 005/ 705 Min pres forçadament ' Amor, | e fez mi -amar quen nunc ' amou; | e fez -mi tort ' e desamor | quen mi -a tal senhor [ar] tornou.| [+]
1220 LP 005/ 705 E vejo que mal baratei | que mi -a tal senhor [ar] tornei | que non sabe que é amar, | e sab(e) a omen penas dar.| [+]
1220 LP 005/ 705 Que forçad ' og(e) e sen sabor | eno mundo vivendo vou, | ca nunca pùdi aver sabor | de min nen d ' al, des que foi sou, | se non d ' ela. [+]
1220 LP 005/ 705 Ca eu sei: | viver ei, se de min pensar ' , | ou morrer, se min non amar ' !| [+]
1220 LP 005/ 705 Quen -quer x ' esto pode veer, | e mais quen mego vid ' ou[v]er ' , | que non ei ja sen, nen poder | de m ' emparar d ' ũa molher, | a mais mansa que nunca vi, | nen mais sen sanha, pois naci.| [+]
1220 LP 005/ 705 Veed ' ora, se estou mal, | que m ' emparar non sei de tal!| [+]
1220 LP 005/ 705 Ca sõo tan en seu poder | que, s[e] end ' al fazer quiser ' , | no ' -no poderei eu fazer, | se m ' ende Deus poder non der ' | (contra ela que eu servi) | qual dou a ela sobre mi.| [+]
1220 LP 006/ 706 Par Deus, fremosa mia senhor, | macar me fazedes pesar, | ei vus ja sempr ' a desejar | nos dias en que vivo for ' ; | ca m ' ar poderedes fazer, | quando ar quiserdes, p[razer]. [+]
1220 LP 007/ 706 Ca non foi eu depois peor, | des quando guaanhei voss ' amor? [+]
1220 LP 007/ 706 ¿E que farei quando s ' el for ' | alhur servir outra senhor?" | "Estranha mengua mi fará, | tal que per ren non poss ' osmar | como sen el possa estar!| [+]
1220 LP 007/ 706 De min rancurado salrrá; | e terran -mi -o por pouco sen | que a tal omen non fiz ben!| [+]
1220 LP 007/ 706 Mais non xi vo ' -lo sentirá, | ca non quer ' eu filhar o seu, | nen lh ' ar querrei leixar o meu." [+]
1220 LP 008/ 706 Vos, mia senhor, que non avedes cura | de m ' ascoitar, nen de me ben fazer, | -(ca non quis Deus, nen vos, nen mia ventura | a que m ' eu nunca pùdi defender) - | quero -vus eu de mia coita dizer: | mal ei por vos mui mayor ca morrer.| [+]
1220 LP 008/ 707 Se me non val Deus, ou vossa mesura, | perder -m ' -ei eu. [+]
1220 LP 008/ 707 E vos, en me perder, | Perder -vus ei! que vus tan muito dura | de mal, com ' eu por vos ei a sofrer, | e que non sei de vos aver rancura, | pero m ' en coita fazedes viver, | e que vus ei por amor a tẽer | quanto de mal me fazedes sofrer.| [+]
1220 LP 008/ 707 Tod ' est ' eu faç(o), e non faço cordura, | pois me vos non queredes gradecer. [+]
1220 LP 002/ 726 A ren do mundo que melhor queria, | nunca m ' én ben quis dar sancta Maria; | mais, quant ' end ' eu no coraçon temia, | ei! ei! ei!| [+]
1220 LP 002/ 726 Sennor, sennor, agora vi | de vus quant ' eu senpre temi! | A ren do mundo que eu mais amava | e mais servia, nen mais desejava, | Nostro Senhor, quant ' end ' eu receava | ei! ei! ei!| [+]
1220 LP 002/ 727 Sennor, sennor, agora vi | de vus quant ' eu sempre temi!| [+]
1220 LP 002/ 727 Sennor, sennor, agora vi | de vus quant ' eu sempre temi! [+]
1220 LP 003/ 727 Como morreu quen nunca ben | ouve da ren que mais amou, | e que[n] viu quanto reçeou | d ' ela, e foi morto poren: | ay, mia sennor, assi moir ' eu!| [+]
1220 LP 003/ 727 Como morreu quen foi amar | quen lle nunca quis ben fazer, | e de que lle fez Deus veer | de que foi morto con pesar: | ay, mia sennor, assi moir ' eu!| [+]
1220 LP 003/ 727 Com ' ome que ensandeçeu, | sennor, con gran pesar que viu | e non foi ledo nen dormiu | depois, mia sennor, e morreu: | ay, mia sennor, assi moir ' eu!| [+]
1220 LP 003/ 727 Como morreu quen amou tal | dona que lle nunca fez ben, | e quen a viu levar a quen | a non valia, nen a val: | ay, mia sennor, assi moir ' eu! [+]
1220 LP 004/ 727 Cuidava -m ' eu, quando non entendia | que mal sen era de vós ben querer, | senhor fremosa, que m ' én partiria | atanto que o podess ' entender; | mais entend ' ora que faç ' i mal sen | de vós amar, pero non me part ' én, | ante vos quero melhor todavia.| [+]
1220 LP 004/ 727 En mi cuidava que non poderia | de vós viir, mha senhor, se non ben, | ca non cuidei que me de vós verria | tan muito mal como m ' agora ven; | e fazia dereito, ca non al, | e[n] non cuidar que me veesse mal, | senhor fremosa, d ' u [o] non avia.| [+]
1220 LP 004/ 728 E por mui gran maravilha terria, | senhor, que ora soubesse de qual | guisa mi ven -e dereito faria -, | ca nunca vistes maravilha tal, | ca me ven mal d ' u Deus non o q[u]is dar, | senhor, e coita mui grand ' e pesar | de vós, de que mi v[i]ir non devia.| [+]
1220 LP 005/ 728 Sofrer -lh ' ei eu de me chamar senhor | nos cantares que fazia d ' amor, | mais enmentou -me todo con sabor | de lhi saberem que mi quer gram ben.| [+]
1220 LP 005/ 728 Foi -m ' el en seus cantares enmentar, | vedes ora se me dev ' a queixar, | ca se non quis meu amigo guardar | de lhi saberem que mi quer gram ben. [+]
1220 LP 006/ 728 Entend ' eu ben, senhor, que faz mal sen | quen vai gram ben querer quen lho non quer, | e quen deseja muit ' ata[l] molher | de que non cuida jamais aver ben; | e mha senhor, tod ' est ' a mi aven | de vós, e non entend ' [eu] a folia | que faç ' i, quand ' [eu] entende -la -ia | se a fezess ' outre, e non ei ventura | de saber -me guardar de gran loucura. | E, mia sennor, sei eu guardar outren, | e a min, que mi -avia mais mester, | non sei guardar; e se me non valver | escontra vós, mia sennor, outra ren, | non mi -á min prol, quando me prol non ten | cousimento, que me valer devia; | e mia sennor, vel por sancta Maria! | pois Deus non quer que eu faza cordura, | fazed ' i vós cousiment ' e mesura!| [+]
1220 LP 006/ 729 E, de pran, segundo meu connosçer, | en vós querer mui gran ben, mia sennor, | eu que non cuido, mentre vivo for, | sennor fremosa, de vós ben aver, | mais mi -o deviades vós gradeçer | ca se vos eu, mia sennor, [mais] amasse | por algun ben que eu de vós cuidasse | aver; mais Deus non me dé de vós grado, | se eu, sennor, ei ren d ' este cuidado. [+]
1220 LP 006bis/ 729 Eu sõo tan muit ' amador | do meu linnagen, que non sei | al no mundo querer mellor | d ' ũa mia parenta que ei; | e quen sa linnagen quer ben, | tenn ' eu que faz dereit ' e sen, | e eu sempr ' o meu amarei.| [+]
1220 LP 006bis/ 729 Pero nunca vistes moller, | nunca chus pouco algo fazer | a seu linnagen, ca non quer | en meu preito mentes meter; | e poderia me prestar, | par Deus, muit ' , e non lle custar | a ela ren de seu aver.| [+]
1220 LP 006ter/ 730 Meus ollos, gran cuita d ' amor | me dades vós, que sempr ' assi | chorades; mais ja des aqui, | meus ollos, por Nostro Sennor, | non choredes, que vejades | a dona por que chorades. [+]
1220 LP 007/ 730 Meus ollos, quer vus Deus fazer | ora veer tan gran pesar | onde me non poss ' eu quitar | sen mort ' , e non poss ' eu saber | por que vus faz agora Deus | tan muito mal, ay ollos meus!| [+]
1220 LP 007/ 730 Ca vos faran cedo veer | a por que eu moiro, casar; | e nunca me d ' ela quis dar | ben, e non poss ' or ' entender | por que vus faz agora Deus | tan muito mal, ay ollos meus!| [+]
1220 LP 007/ 730 E de quen vos esto mostrar, | nunca vos mostrará prazer, | ca logu ' eu i cuid ' a morrer, | ollos, e non poss ' eu osmar | por que vos faz agora Deus | tan muito mal, ay ollos meus! [+]
1220 LP 007bis/ 730 No mundo non me sei parella | mentre me for como me vay, | ca ja moiro por vós e, ay! | mia sennor branca e vermella, | queredes que vus retraya | quando vus eu vi en saya? | Mao dia me levantei | que vus enton non vi fea!| [+]
1220 LP 007bis/ 731 E, mia sennor, des aquel[la] | me foi a mi mui mal di ' ay!| [+]
1220 LP 007bis/ 731 E vus, filla de don Paay | Moniz, e ben vus semella | d ' aver eu por vós guarvaya? | pois eu, mia sennor, d ' alfaya | nunca de vós ouve nen ei | valia d ' ũa correa. [+]
1220 LP 008/ 731 Que muito m ' el avia jurado | que me non visse mais, a Deus grado!, | par Deus, donas, aqui é ja!| [+]
1220 LP 008/ 731 O que jurava que me non visse, | por non seer todo quant ' el disse, | par Deus, donas, aqui é ja!| [+]
1220 LP 008/ 731 Melhor o fezo ca o non disse: | par Deus, donas, aqui é ja! [+]
1220 LP 009/ 731 Quando se foi meu amigo, | jurou que cedo verria, | mais, pois non ven falar migo, | poren, por sancta Maria, | nunca me por el roguedes, | ay, donas, fe que devedes!| [+]
1220 LP 009/ 731 Quando se foi, fez me preito | que se verria mui cedo | e mentiu -me, tort ' á feito, | e, pois de min non á medo, | nunca me por el roguedes, | ay, donas, fe que devedes!| [+]
1220 LP 009/ 731 O que vistes que dizia | ca andava namorado, | pois que non veio o dia | que lh ' eu avia mandado, | nunca me por el roguedes, | ay, donas, fe que devedes! [+]
1220 LP 010/ 732 Quantos aqui d ' Espanna son, | todos perderon o dormir | con gran sabor que an de s ' ir; | mais eu nunca sono perdi, | des quando d ' Espanna saí, | ca mi -o perdera ja enton.| [+]
1220 LP 010/ 732 E eles, si Deus me perdon, | desejan sas terras assi | que non dormiron muit ' aí; | mais, pois i foren, dormiran, | ca non desejan al, nen an | outra coita, se esta non.| [+]
1220 LP 010/ 732 E estou end ' eu mui peor, | que coid ' i a perder o sen, | desejando senpr ' aquel ben | do mundo mais grave d ' aver, | como desejar ben fazer | da mui fremosa mia sennor.| [+]
1220 LP 010/ 732 E, de pran, est ' est ' o mayor | ben que og ' eu posso saber; | e Deus, que mi -á fez ben querer, | se m ' este ben quisesse dar, | non me cuidaria cambiar | por rei nen por emperador. [+]
1220 LP 010bis/ 732 Sennor, os que me queren mal, | sei eu ben que vus van dizer | todos, sennor, por me fazer | perder convusc ' e non por al: | dizen -vus ca vus quero ben, | sennor, e non devo poren | eu escontra vós a perder.| [+]
1220 LP 010bis/ 732 E ja d ' esta mezcra [a]tal | de me guardar non ei poder, | ca vus sei mui gran ben querer; | pero me contra vós non val, | e vós, por tollerdes mi -o sen, | nunca lles queredes per ren | esta mezcra de min creer.| [+]
1220 LP 010bis/ 732 E, mia sennor, quer ' eu punnar | se me posso salvar, se non; | e diré -lles a quantos son | que mi -o non poderam provar; | mais eles sei eu que faran: | log ' ante vós mi -afrontaran | que vos amo de coraçon. [+]
1220 LP 001/ 840 Ay, meu amigo, pero vós andades | jurando sempre que mi non queredes | ben ant ' as donas, quando as veedes, | entendem elas ca vós pe[r]jurades | e que queredes a mi tan gram ben | com ' elas querem òs que queren ben.| [+]
1220 LP 001/ 840 E pero vós ant ' elas jurar hides | que non fazedes quanto vos eu mando, | quanto lhis mais hides en min falando | atant ' en[ten]dem mais que lhis mentides | e que quere[des a mi tan gram ben | com ' elas querem òs que queren ben].| [+]
1220 LP 002/ 841 Ca vós non sedes d ' amor tan forçado | como dized[e]s, nen vos ar conven | de o seerdes, nen ar é guisado | d ' aqueste preito sair vos a ben, | nen no queirad[e]s vós muito seguir, | ca d ' amar donas ne[n] de as servir | non saberedes vós hi dar rrecado.| [+]
1220 LP 002/ 841 Mais da -lo -edes en panos tomar | se vo -los derem e en -nos guardar | e en vendê -los en aquel mercado. [+]
1220 LP 003/ 841 De Pero Bõo and ' ora espantado, | de como era valent ' e ligeiro | e vivedoire asaz e arrizado; | e disse -mh ' agora hun cavaleiro | que o leixara eire, ao serão, | seer ant ' a sa porta guarid ' e são, | e, ante luz, acharon -no peideiro.| [+]
1220 LP 003/ 841 E com ' é traedor aqueste mundo: | em maao á quen sse d ' el muito fia: | ca de Santĩag ' atá San Fagundo | mais ruidoiro omen non avia, | e dizen todos: [+]
1220 LP 003/ 841 "Quem -no assi visse | jazer peendo como sse dormisse, | ja d ' el mazela nunca perderia".| [+]
1220 LP 003/ 841 E este era o mais arrizado | ome de toda esta nossa terra, | e viveu sempre en exequ ' e ' n guerra.| [+]
1220 LP 003/ 841 Mais peeu ora e, a Deus loado, | dizen os omens, e dizen dereito, | que peeu ben, pois peeu en sseu leito, | pero non peeu bem maenfestado. | El peeu quando cantavan os galos | e por ssa molher que y non chegava, | non -no ousavan changer sseus vassalos; | mais ũu deles, o que el mais amava, | e que sempr ' ante muito ben fazia, | já s ' entom a el chegar non podia, | atan mal dizia que lhe cheirava. [+]
1220 LP 004/ 842 En tal coita me vi, senhor, | que sol non vos ousei falar | en vós; en lezer e sabor | aviades de me matar, | ca me non quisestes catar | dos olhos, nen [me] preguntar | por que avia tal pavor.| [+]
1220 LP 004/ 842 Que sol non vos ousei dizer | o porque eu fora ali | hu vos achei, e mais temi | de vos pesar én c ' a morrer | como ora por vós morrerei, | e vejo que malbaratei | que ante non morri logu ' i.| [+]
1220 LP 004/ 842 [M]entre vos eu poder servir, | vosso desamor av[er]ei | ca non ei eu a vos fogir, | nen outra senhor filharei | que me de vós possa én partir, | mais leixar -me -vos -ei matar, | pois m ' outro conselho non sei. [+]
1220 LP 005/ 843 -Joham Baveca, fe que vós devedes | que me digades ora huna rem | que eu non sei e, ssegundo meu ssém, | tenh ' eu de pram de vós que o ssabedes; | e por aquesto vos vin preguntar: | cantar d ' amor de quen non sab ' amar | que me digades porqué lho dizedes. | - [+]
1220 LP 005/ 843 Pero d ' Anbroa, vós non m ' oĩredes | dizer cantar, esto creede ben, | se non ben feit ' e igual; e poren | non digu ' estes bõos, que vós fazedes; | ante digo dos que faz trobador | que troba bem et á coita d ' amor; | e vós por esto non me vos queixedes. | - [+]
1220 LP 005/ 843 Joham Baveca, se vós non queredes | os meus cantares dizer ant ' alguen, | direi vos ora como vos aven: | nunca porén contra mim perdizedes | mais lo que sabe molher ben querer, | bem quanto sab ' o asno de leer, | por namorado porque o metedes. | - [+]
1220 LP 005/ 843 Pero d ' Anbroa, vós mais [non] podedes | saber de min do que vos já dix ' ém: | os cantares que eu digo fez quem | á grand ' amor; mais, pois sanha p[r]endedes | aqui ante todos, leix ' eu a tençon | ca sse quisessedes saber rrazon, | digu ' eu verdad ' en esto, non duvidedes. [+]
1220 LP 006/ 843 Maior Garcia est ' omiziada, | que tanto guarda seu corpo de pran, | que já de noite nunca ela man, | como as outras, na sua pousada; | e guarda -sse, ja nunca tanto vi, | ca hu man ' oje, non marrá cras hi: | des i de noite nunca dorme nada.| [+]
1220 LP 006/ 843 E con todo esto, asi hé custuyaada, | que non pode homen saber seu talan; | e en mais de ce[n] logares a verán | deitar, mais pouco hé i sa ficada; | e hu alberga, derei -vos o que faz: | nunca i homen nenhuun na casa ja[z] | que o a me[nos] non cate hũa vegada.| [+]
1220 LP 006/ 843 E anda -s ' ela tan dessegurada | come se nunca hy prendes[s]e afan: | non est ' asi ca muitos vos dirán | que ben mil vezes lhe meten cĩada, | e non -na pode nul homen colher | na mão, se i a non ach ' a jazer, | ou quando ste ou quando hé leva[n]tada.| [+]
1220 LP 006/ 844 [E n]on -na poderá homen achar | sse non quando se quiser levantar, | ao seraão u aa madrugada. [+]
1220 LP 007/ 844 O que Balteira ora quer vingar | das desonrras que no mundo prendeu, | se ben fezer, non dev ' a começar | en mi, que ando por ela sandeu; | mais começ ' ant ' en reino de Leon, | hu pres desonrras de quantos hi son, | que lh ' as desonrras non queren peitar.| [+]
1220 LP 007/ 844 Ca en Castela foi a desonrrar | muito mal home, que non entendeu | o que fazia, nen soube catar | quan muit ' a dona per esto perdeu; | e, quen a vinga, fezer con razon | d ' estes la vingue, ca en ssa prison | and ' eu e d ' ela non m ' ei d ' enparar.| [+]
1220 LP 007/ 844 E os mouros pensse de os matar | ca de todos gram desonrra colheu | no corpo, ca non en outro logar; | e outro tal desonrra recebeu | dos mais qu ' á no reĩno d ' Aragon: | e d ' este la vingu ' él, ca de min non, | pois á sabor de lhi vingança dar. [+]
1220 LP 008/ 844 Ora vej ' eu que est ' aventurado | já Pedr ' Amigo e que lhe fez Deus ben | ca non desejou do mund ' outra ren | se non aquesto que á já cobrado: | hũa ermida velha que achou | e entrou dentr ' e, pois que hi entrou, | de sair d ' ela sol non é pensado.| [+]
1220 LP 008/ 844 E pois achou logar tan aguisado | en que morasse, por dereito ten | de morar hi; e vedes que lh ' aven: | con a ermida é muit ' acordado | e diz que sempre querrá hi morar | e que quer hi as carnes marteirar | ca d ' este mundo muit ' á já burllado. | E non sei eu no mund ' outr ' ome nado | que s ' ali fos -se meter; e mal sén | faz se o ende quer quitar alguen, | ca da ermida tant ' é el pagado, | que á jurado que non saia d ' i | morto nen viv ' , e sepultura hi | ten en que jasca quando for passado. [+]
1220 LP 009/ 845 Os beesteiros d ' aquesta fronteira | pero que cuidam que tiran mui bem, | quero -lhis eu consselhar huna rem: | que non tiren con Maria Balteira, | ca todos quantos ali tirar[o]n, | todos sse d ' ela com mal partiron: | assi é sabedor e [é] arteira.| [+]
1220 LP 009/ 845 Tirou ela c[on] ũu beesteiro | destes del -rei, que saben bem tirar; | e, primeira vez, polo escaentar, | leixou -sse hi logo perder un dinheiro, | e des i outr ' ; e pós esqueentado, | tirou con el, e á d ' el[e] levado | quanto tragia [a]té -nno bragueiro.| [+]
1220 LP 009/ 845 Os beesteiros dos dous quar[r]eirões | tiran con ela e po[n] -se sinal; | nen os outros, que tiravan mui mal, | atinaram a dous dos pipeões; | foron tirando e bevendo do vinho; | o beesteiro com ' era mininho, | non catou quando ss ' achou nos colhões. [+]
1220 LP 010/ 845 Pedi eu o cono a hũa molher | e pediu -m ' ela cem soldos enton; | e dixe -lh ' eu logo: [+]
1220 LP 010/ 845 "Mui sen razon | me demandades, mais, se vos proug[u]er, | fazed ' ora, e faredes melhor, | ũa soldada polo meu amor | a de parte, ca non ei mais mester.| [+]
1220 LP 010/ 845 Fazen soldada do ouro que val | mui mais ca o vosso cono, de pran; | fazen soldada de mes ' [e] de pan, | fazen soldada de carn ' e de sal; | poren devedes do cono faz[er] | soldada, ca non á de falescer, | sse retalhardes, quen vos compr ' o al. | E podede -lo vender, eu o ssei, | tod ' a rretalho, por que ssaberán | que rretalhades, e comprar -vos -án | todos d ' el parte, como eu comprei; | ainda vos d ' al farei mui melhor: | sse do embiigo avedes ssabor, | contra o rrabo vo -lo ffilharei". [+]
1220 LP 011/ 846 Pero d ' Armea, quando composestes | o vosso cuu, que tan ben parescesse, | e lhi revol e conçela posestes, | que donzela de parescer vencesse, | e sobrançelhas lhi fostes põer: | tod ' est ' amigo soubestes perder, | polos narizes, que lhi non posestes.| [+]
1220 LP 011/ 846 E, don Pedro, ponede -lh ' os narizes | ca vos conselh ' eu o melhor que posso; | e mat[a]rei hũu par de perdizes, | que atan bel cuu com ' é esse vosso, | ainda que o home queira buscar, | que o non possan en toda a terra achar, | de San Ffagundo atá Ssan Felizes.| [+]
1220 LP 013/ 846 Querri ' agora fazer hun cantar, | se eu podesse tal, a Pedr ' Amigo | que sse non perdess ' el poren comigo | nen eu con él; pero non poss ' achar | tal razon en que lho possa fazer, | que me non aja con el de perder | e el comigo des que lh ' eu trobar. | Ca ja outra vez, quando foi entrar | ena ermida velha Pedr ' Amigo, | trobei -lh ' end ' eu e perdeu -ss ' el comigo, | e eu con el quando vin d ' Ultramar; | mais ora ja, pois m ' el foi cometer, | outra razon lhi cuid ' eu a mover | de que aja dous tamanho pesar.| [+]
1220 LP 013/ 847 Ca se acha per u m ' escatimar, | non vos é el contra mi Pedr ' Amigo; | e per aquesto perder -ss ' á comigo | e eu con el; ca poi -l ' eu começar, | tal escatima lhi cuid ' eu dizer | que sse mil anos no mund ' el viver, | que ja sempr ' aja de que sse vingar. [+]
1220 LP 014/ 847 Meestre Nicolao, | o que antano mi non guareceu, | aquel que dizedes meestre mao, | vedes que fez, per ervas que colheu, | do vivo mort ' e do cordo sandeu, | e faz o ceg ' adestrar pelo pao.| [+]
1220 LP 014/ 847 E direi -vos eu d ' outra maestria | que aprendeu ogan ' en Monpiler: | non ven a él home con maloutia | de que non leve o mais que poder | e diz: [+]
1220 LP 014/ 847 Ca bem vi eu ena ta catadura | que és doent ' e [te] queria guarir; | e aqueste mal que te tanto dura | ora t ' o quero eu mui ben departir; | se d ' est ' enverno mi has a sair | ja no ' m guarrás mẽos da caentura.| [+]
1220 LP 014/ 847 E non sabemos dê -los tenpos d ' ant[e] | tan bõo meestre, pois aqui chegou, | que tan ben leve seu preç ' adeant[e]; | per maestrias grandes que husou, | faz que non fal ' o que nunca falou, | e faz de manco que se non levante. [+]
1220 LP 015/ 848 Se eu no mundo fiz algun cantar, | como faz home con coita d ' amor | e por estar melhor con sa senhor, | acho -me mal e quero -m ' én quitar; | ca hunha dona que senpre loei | en meus cantares e por que trobei, | anda morrendo por hun [e]scolar.| [+]
1220 LP 015/ 848 Mais eu me matei, que fui começar | con dona atá velha, sabedor; | pero conorto m ' eĩ, gram sabor, | de que a veerei cedo pobr ' andar, | ca o que guaanhou en cas del -rei, | andand ' e pedind ' e o que lh ' eu dei, | todo lh ' o faz o clerigo peitar.| [+]
1220 LP 015/ 848 Mais quen lhi cuida nunca ren a dar, | assi s ' ach ' én com ' eu ou peior; | e poi -la velha puta pobre for, | non a querrá pois null ' ome catar | e será dela como vos direi: | demo lev ' à guar[i]da que lh ' eu sei, | ergo se guarir per ' alcajotar. [+]
1220 LP 003/ 876 -Vi eu donas encelado | que ja sempre servirei, | por que ando namorado; | pero non vo -las direi | com pavor que d ' elas ei: | as[s]i mh -an lá castigado! | - [+]
1220 LP 003/ 876 Non fostes conhecedor, | quando as non depar[ti]stes. | - [+]
1220 LP 003/ 876 Anbas eran -nas melhores | que omem pode cousir: | brancas eran come flores; | mais, por vos eu non mentir, | non -nas pudi departir: | tanto sam bõas sen[h]ores! | - [+]
1220 LP 003/ 876 Ali perdeste -lo siso | quando as fostes veer, | ca no falar e no riso | poderades conhec[er] | qual á melhor parecer, | mais fali[u] -vos i o viso. [+]
1220 LP 002/ 903 Joham Fernandiz quer [ir] guerreyar, | e non quer vinhas alheas talhar, | mays quer queymar, ca lhi foron queimar, | en sa natura, ja unha vegada; | e non quer vinhas alheas talhar, | pero ten a mays da sua talhada.| [+]
1220 LP 002/ 903 Per tod ' outra guerra os quer coitar, | e non quer vinhas alheas talhar, | mays quer -lhe -la mal[h]ada esnarigar, | pola sua que traj ' esnarigada; | e non quer vinhas alheas talhar, | [pero ten a mays da sua talhada]. [+]
1220 LP 001/ 931 Oimais non sei eu, mia senhor, | ren per que eu possa perder | coita, nos dias que viver ' , | pois vos non avedes sabor | que vus eu diga nulha ren | de quanto mal me por vos ven.| [+]
1220 LP 001/ 931 E pesa -vus de vus amar | eu, e non m ' ei end ' a quitar, | Entanto com ' eu vivo for ' , | ca non ei poder d ' al fazer.| [+]
1220 LP 001/ 931 Ca se d ' al ouvesse poder, | aver -vus -ia desamor | assi como vus ei gran ben | a querer, sen grad ' , e por én | me pesa, porque começar | foi con vosc ' , a vosso pesar. | E pois a vos pesa, de pran, | de que con vosco comecei, | guisad ' é que non perderei, | sen morrer, coita nen affan | por vos, senhor, pois me non val | contra vos serviço, nen al | que vus faça, pero que -quer | vus soffrerei, mentr ' eu poder ' | Viver. [+]
1220 LP 001/ 932 Mais non me leixaran | os desejos que de vos ei, | que eu, senhor, non poder[ei] | sofrer: assi me coitaran | por vos, que me queredes mal | porque vus am(o); e pois atal | ventura ei, ei mui mester | de morrer, pois a vos prouguer ' . [+]
1220 LP 002/ 932 Pois eu d ' atal ventura, mia senhor, | contra vos sõo que non ei poder | de falar con vosqu ' , e vos entender | non queredes que vus quer ' eu melhor | de quantas cousas [e]no mundo son: | senhor fremosa, mui de coraçon | me prazeria morrer; e pois ei | sen vosso ben, que sempre desejei, | des que vus vi, en tal coit ' a viver, | En qual eu vivo por vos, que mayor | sabor avedes de me non fazer | ben, mia senhor, e de me mal querer | ca se vus eu oesse desamor, | mia senhor fremosa, (que vus eu non | averei nunca nenhũa sazon), | e quant ' eu mais viver ' , tant ' averei | mayor amor de vus servir, ca sei | que ja por al non ei coit ' a perder, | Se non por vos, mia senhor, se nembrar | vus quiserdes de min, que outra ren | non sei no mundo querer tan gran ben | com ' a vos quer ' ; e par Deus, se me dar | quiser ' mia morte que m ' ei mui mester, | pois me de vos, mia senhor, dar non quer | ben, a que Deus tan muito de ben deu, | non por meu ben, mia senhor, mais por meu | mal, pois por vos tanto [de] mal me ven | Quant ' eu non ei ja poder d ' endurar, | mia senhor fremosa, per nenhun sen, | se vosso desamor, que m ' ora ten | forçado, non fezerdes obridar; | ca mentr ' eu vosso desamor oer ' , | com ' og ' eu ei, [e por a]mor tever ' | vosco tan mal mia fazenda, com ' eu | tenho con vosco, [non me será] greu | de morrer, e prazer -mi -á mais én | Ca de viver, pois ía vos fazer | prazer, e min de gran coita poder | guardar, e vos nembrar (o qu(e) é ben lheu) | assi de min, como se sol do seu | omen nembrar, depois sa mort ' , alguen. [+]
1220 LP 001/ 936 Ca nunca eu vira prazer | no mundo ja per outra ren.| [+]
1220 LP 001/ 936 Quand ' averei eu nunca ben, | se mi -o Deus i de vos non der ' !| [+]
1220 LP 001/ 936 Sei -m ' eu est ' , e sei, mia senhor | fremosa, ca d ' este poder | que mi Deus faz atal aver | que vus veja, fará -xe -m ' én | perda do corpo e do sen, | u vus eu veer non poder ' .| [+]
1220 LP 001/ 936 Mais, mentr ' eu vos veer poder ' | e poder ' con vosco falar, | por Deus a min non querer dar | de vos mais ben ca mi og ' ei, | en atanto non rogarei | Deus por mia morte, mia senhor.| [+]
1220 LP 001/ 937 E se me Deus vosso ben der ' , | e me non ar quiser ' guisar | vosco que me possa durar, | non mi averá mester; ca sei | ca log(o) a rogar averei | Deus por mia morte, mia senhor. [+]
1220 LP 002/ 937 Como vos sodes, mia senhor, | mui quite de me ben fazer, | assi m ' ar quit ' eu de querer | al ben, enquant ' eu vivo for ' , | se non vos. [+]
1220 LP 002/ 937 E sei ũa ren: | se me vos non fazedes ben, | nen eu non vus faço prazer.| [+]
1220 LP 002/ 937 Mais vos en preito sodes én, | ca me vus non quit ' eu por én | de vosso vassalo seer;| [+]
1220 LP 002/ 937 E quant ' eu prendo, mia senhor, | de vos, quero vo -lo dizer: | ei mui gran cuita de soffrer, | ca non prendo de vos melhor.| [+]
1220 LP 002/ 937 E pois mi -assi de vos aven, | ome seria eu de mal -sen, | se non punhass ' en vus veer. [+]
1220 LP 003/ 937 Cuidades vós, meu amigo, ca vos non quer ' eu mui gram ben, | e a mi nunca ben venha, se eu vejo no mundo ren | que a mi tolha desejo | de vós, u vos eu non vejo.| [+]
1220 LP 003/ 937 E, maca -lo vós cuidades, eno meu coraçon vos ei | tan grand ' amor, meu amigo, que cousa no mundo non sei | que a mi tolha desejo | de vós, u vos eu non vejo.| [+]
1220 LP 003/ 938 E nunca mi ben que[i]rades, que me será de morte par, | se souberdes, meu amigo, ca poss ' eu ren no mund ' achar | que a mi tolha desejo | de vós, u vos eu non vejo. [+]
1220 LP 004/ 938 De cuita grand(e) e de pesar | non á og ' o meu coraçon | nulha mingua, si Deus m ' ampar.| [+]
1220 LP 004/ 938 E vedes, senhor, por que non:| [+]
1220 LP 004/ 938 E, senhor, mais vus direi én: | esso pouco que eu poder ' | viver no mundo (se quiser ' | Deus) assi viverei por én.| [+]
1220 LP 004/ 938 E tan mal -dia eu naci, | porque vos fazedes per mi | cousa que vus non está ben.| [+]
1220 LP 004/ 938 E creo que fará mal -sen | quen nunca gran fiuz ' ouver ' | en mesura d ' outra molher; | e direi -vus por que mi aven: | porque me leixades assi | morrer, e non catades i | mesura, nen Deus, nen al ren.| [+]
1220 LP 004/ 938 E, mia senhor, a meu cuidar, | cousa faria sen razon | eu, se mi -assi fosse cuitar | con mia mort ' en esta sazon, | que me vos fazedes morrer, | se podess ' en guisa seer, | que mal non vus podess(e) estar. [+]
1220 LP 005/ 938 Deu ' -lo sab ' oge, mia senhor, | (a quen se non absconde ren, | de pran), ca vus quer ' eu melhor | d ' outra cousa; mais non por ben | que de vus atenda, ca sei | ca ja per vos non perderei | "gran coita do meu coraçon. [+]
1220 LP 005/ 939 "|Que eu i tenho, mia senhor, | por vos que me fazedes mal, | porque desejo voss ' amor, | e eu non poss ' i fazer al; | mais sõo quite de perder | per nulha guisa, sen morrer, | "gran coita do meu coraçon. [+]
1220 LP 005/ 939 "|Ca ¡mal pecado! mia senhor, | ben per sei eu ca ja ' ssi é | que mi non faredes mayor | ben ja nunca ¡per bõa fé! | ca me fezestes, pois vus vi; | e non perderei eu per i | "gran coita do meu coraçon. [+]
1220 LP 005/ 939 "|Mais se Deus quiser ' , mia senhor, | agora quando m ' eu quitar ' | aqui de vos, e sen vos for ' | u vus non vir ' , nen vus falar ' , | ben per sei eu como será: | morrerei eu, e tolher -s ' -á | "gran coita do meu coraçon." [+]
1220 LP 006/ 939 [Deus, meu senhor, se vus prou]guer ' , | vos me tolhed(e) este poder | que eu ei de muito viver; | ca, mentr ' eu tal poder ouver ' | de viver, nunca perderei | esta coita que og ' eu ei | d ' amor eno meu coraçon.| [+]
1220 LP 006/ 939 Ca mi -a faz aver tal molher | que nunca mi -á ren de fazer | per que eu ja poss ' a perder; | que, enquant ' eu viver poder ' , | por esto a non poderei | perder per ren, mais averei | d ' ela mais, con mui gran razon.| [+]
1220 LP 006/ 939 Ca non este cuita d ' amor | ũa que ome filhar ven, | se ome leixa sen seu ben, | ou sen mort(e), ou se faz melhor; | mais semelha muit ' outro mal.| [+]
1220 LP 006/ 939 E quen á esta cuita tal, | macar se morre, non lhe praz! [+]
1220 LP 007/ 940 Se m ' eu a vós, meu amigu ' e meu ben, | non assanhar, dizede -m ' ũa ren: | por Deus, a quen m ' assanharei, | amig ' , ou como viverei?| [+]
1220 LP 007/ 940 Se m ' eu a vós, que amo mais ca mi, | non assanhar, se sabor ouver i, | por Deus, a quen m ' assanharei, | amig ' , ou como viverei?| [+]
1220 LP 007/ 940 Se m ' eu a vós d ' assanhar non ouver, | si quer dõado, quando m ' eu quiser, | por Deus, a quen m ' assanharei, | amig ' , ou como viverei? [+]
1220 LP 008/ 940 Muitos tẽen oje por meu trobar | ca mi -o non faz nulha dona fazer; | e be ' -no poden pora si tẽer!| [+]
1220 LP 008/ 940 Pero Deus sab(e) (a que se ren negar | non pode) que, macar mi -o faz fazer, | que o non sabe, nen ar á poder | de o saber; nen sei og ' eu osmar | quen lhe podesse dizer o pesar, | macar o muito quisesse fazer.| [+]
1220 LP 008/ 940 Ca m ' én soub ' eu sempre mui ben guardar, | ¡a Deus loado! de omen fazer, | nen a molher, a verdad ' én saber; | ¡e nunca m ' én Deus leixe ben achar, | se m ' ant ' og ' eu non quisesse matar | que mais d ' aquesto end ' ela fazer!| [+]
1220 LP 008/ 940 E vedes que me faz assi quitar | de mais d ' aquesto end ' ela fazer: | porque o faço, posso a veer, | e ena terra con ela morar; | e est ' eu non poderi ' acabar | se non per esto que [me] faz fazer. [+]
1220 LP 009/ 941 Ome que gran ben quer molher | gran dereit ' á de trist ' andar; | ca se lh ' ela non quer prestar, | al do mundo non lh ' á mester.| [+]
1220 LP 009/ 941 Mais ¿que mester lhe pod ' aver | o que lhe non pode tolher | tal cuita como sigo ten?| [+]
1220 LP 009/ 941 E tod ' ome que se poder ' | per algũa guisa guardar | de nunca molher muit ' amar, | fará bon sen, se o fezer ' ; | que, enos dias que viver ' , | ¿que pesar pode já prender | eno mundo per outra ren?| [+]
1220 LP 010/ 941 U vus eu non posso veer, | mi -a faz padecer, mia senhor; | mais sei m ' end ' eu pouco doer, | pois, u vus vejo, tal sabor | ei que me fez escaecer | quanta coita soí prender.| [+]
1220 LP 010/ 942 E ides -m ' ora defender | que vus non veja, mia senhor; | e se m ' og ' eu visse morrer, | non me seria én peor, | ca mi queredes i tolher | quant ' og ' eu ei en que viver! [+]
1220 LP 011/ 942 Par Deus, mia senhor, enquant ' eu viver ' , | ja vus eu sempre por Deus rogarei | que mi valhades; mais eu vus direi | log ' al que vus nunca cuidei dizer: | eu cuido que me non possades | valer ja, macar vus que[i]rades.| [+]
1220 LP 011/ 942 E seed ' ora mui ben sabedor | que vos mi -avedes metud ' en atal | coita por vos que, macar vus gran mal | seja de mi, fremosa mia senhor, | eu cuido que me non possades | valer ja, macar vus que[i]rades.| [+]
1220 LP 011/ 942 E mia senhor, direi -vus én com ' é | o meu; e por Deus que vus non pes én!| [+]
1220 LP 011/ 942 Vedes, macar m ' og ' eu por vosso ben | assi perço, senhor, per bõa fé, | eu cuido que me non possades | valer ja, macar vus que[i]rades.| [+]
1220 LP 011/ 942 E macar vus eu mui de coraçon | amo, senhor, muit ' a vosso pesar, | e vus venho cada dia rogar | que me valhades σe Deus mi perdon! | eu cuido que me non possades | valer ja, macar vus que[i]rades. [+]
1220 LP 012/ 942 Par Deus, senhor, ja eu ben sei | ca, entanto com ' eu viver ' , | ca nunca de vos ei d ' aver | ¡mal -pecado! se coita non.| [+]
1220 LP 012/ 942 Que non sei esta sazon | de por én conselh ' i põer.| [+]
1220 LP 012/ 942 Que nunca eu ja poderei | por vos tanta coita prender | que m ' eu por én [non] possa creer | sempre voss ' omen ' e al non; | e poi ' -lo eu d ' esta guis(a) ei, | por Deus, meted ' o coraçon, | se poderdes, en vos prazer.| [+]
1220 LP 012/ 943 E mia senhor, al vos direi | que mi devedes a creer; | se o non quiserdes fazer, | non tenh ' eu i se morte non.| [+]
1220 LP 012/ 943 Mais aque -m ' en vosso poder, | per bõa fé, que d ' outra non.| [+]
1220 LP 012/ 943 E per mi non vus falarei, | ca se vus ren fiz sen razon, | dereit ' é de m ' eu padecer. [+]
1220 LP 013/ 943 Mais se o sei, non ar sei ren | Per que end ' al possa fazer | enquant ' eu no mundo viver ' .| [+]
1220 LP 013/ 943 E pesa -vus porque non ei | eu poder no meu coraçon | d ' amar, mia senhor, se vos non.| [+]
1220 LP 013/ 943 Mais pero vus pesa, non sei | [Per que end ' al possa fazer | enquant ' eu no mundo viver ' .|] [+]
1220 LP 013/ 943 [Porque vus quer ' eu [mui] melhor | d ' outra ren, viv ' en grand ' affan | e sei que faço -vus, de pran, | pesar, pero non sei, senhor, | Por que end ' al possa fazer | enquant ' eu no mundo viver ' .|] [+]
1220 LP 013/ 943 [E mia senhor, se vus prouguer ' , | ben me devedes a parcir | ben que vus queira consentir, | pois que mi Deus guisar non quer | Por que end ' al possa fazer | enquant ' eu no mundo viver ' .] [+]
1220 LP 014/ 944 E por esto, fremosa mia senhor, | non me devedes vos culp ' a põer | porque non sei eu ren no mund ' amar | se non vos. [+]
1220 LP 014/ 944 E mais vus quero dizer: | senhor, nunca eu já culp(a) averei | de non amar, enquant ' eu vivo for ' , | se non vos, pois me vus Deus fez veer.| [+]
1220 LP 014/ 944 E rogo -vus, fremosa mia senhor, | por aquel que vus fez [tan ben] nacer, | que, macar vus og ' eu tanto pesar | digo, que vos me leixedes viver | u vus veja; que, de pran, morrerei, | se vus non vir ' ; e ei mui gran pavor | d ' averdes vos en mia mort ' a perder | Gran mesura, fremosa mia senhor, | per bõa fé, que vus Deus fez aver; | ca non poss ' eu i per nenhun logar | a min nen a vos mais perd(a) entender | de quanta coita eu de viver ei, | polo vosso, que non ja con sabor | que eu aja, senhor, de non morrer. [+]
1220 LP 015/ 944 Per bõa fé, meu coraçon, | mal me per fostes conselhar | aquel dia ' n que vos filhar | me fezestes esta senhor; | ca cedo mi per fez saber, | quejandas noites faz aver | Amor, a quen el preso ten!| [+]
1220 LP 015/ 944 E ¡mao meu pecado! non | foi nunca soo en pensar | que s ' ela quisesse pagar | de saber eu, qual ben Amor | a[o] seu preso faz prender, | quando se d ' ele sol doer, | ca nunca lhe per al faz ben!| [+]
1220 LP 015/ 944 Mais pero non ei eu razon | de me por én a vos queixar, | mais a min que mi -a foi buscar.| [+]
1220 LP 015/ 945 E alguen foi ja de melhor | sen que eu i sòubi seer; | ca, de pran, mi -a cuidei veer | e non lazerar pois por én!| [+]
1220 LP 015/ 945 E se eu sen ouvess ' enton, | non fora tal, cuido, cuidar; | e quen a oje vir ' falar | e parecer, se omen for ' | que sen aja, á [d ' ] entender | ca non devia eu fazer | o que ali cuidei, per ren. [+]
1220 LP 016/ 945 Por Deus, que vus fez, mia senhor, | mui ben falar e parecer, | pois a mi non pode valer | ren contra vos ¿e que farei? | que eu conselho non me sei, | nen atendo de me leixar | esta cuita, ' n que m ' eu andar | vejo por vos, nunca saber?| [+]
1220 LP 016/ 945 E de tal coita, mia senhor, | non é sen guisa d ' eu morrer.| [+]
1220 LP 016/ 945 E se quiserdes, mia senhor, | algũa vez mentes meter | en qual vus Deus quis[o] fazer, | ja vus eu sempre gracirei, | ca ũa cousa vus direi: | ben poderedes log ' osmar | ca me non fazedes levar | coita que eu possa soffrer.| [+]
1220 LP 017/ 946 Por Deus, senhor ¿ e ora que farei, | pois que me vos non leixades viver | u vus eu possa, mia senhor, veer?| [+]
1220 LP 017/ 946 Mais, pero vus pregunt ' , eu be ' -no sei!| [+]
1220 LP 017/ 946 E pois vus eu mais a ve[e]r non ei, | quant ' eu mais cedo podesse morrer, | tanto m ' a mi mais devi(a) a prazer!| [+]
1220 LP 017/ 946 E vedes, gran verdade vus direi: | se vos a min fezessedes perder | quanto ben Deus no mundo quis fazer | -que ja eu nunca por vos perderei -, | por tod ' esto non daria eu ren, | se visse vos. [+]
1220 LP 017/ 946 Mais non quis [Deus] que m ' eu por én | d ' aquesta perda podesse guardar. [+]
1220 LP 018/ 946 Quando vos eu, meu amigu ' e meu ben, | non posso veer, vedes que mi -aven: | tenho -lh ' e vej ' e non posso veer, | meu amigo, que mi possa prazer.| [+]
1220 LP 018/ 946 Quando vos eu con estes olhos meus | non posso veer, se mi valha Deus, | tenho -lh ' e vej ' e non posso veer, | meu amigo, que mi possa prazer.| [+]
1220 LP 018/ 946 E non dorm ' eu, nen enfinta non é, | u vos eu non vejo, e per bõa fé | tenho -lh ' e vej ' e non posso veer, | meu amigo, que mi possa prazer. | E os meus olhos sen vós que prol mi -am? | pois non dorm ' eu con eles, e de pran | tenho -lh ' e vej ' e non posso veer, | meu amigo, que mi possa prazer. [+]
1220 LP 019/ 947 Quen oge mayor cuita ten | d ' amor eno seu coraçon | de quantos d ' el cuitados son, | Nostro Senhor lhe ponha i | conselho, se a el prouguer ' , | atal per que lh ' a tolha én.| [+]
1220 LP 019/ 947 E creed ' ora ũa ren: | ca non é outre se eu non, | que mi -a tive dê -la sazon | que eu primeiramente vi, | per bõa fé, atal molher | que dá mui pouc(o) ora por én.| [+]
1220 LP 019/ 947 E se o el(e) quiser ' fazer | log(o) eu coita [non] sentirei; | ca inda vus [eu] mais direi: | logo mi -averei a quitar | de nunca ja cuita sentir | enos dias que eu viver ' . [+]
1220 LP 020/ 947 Quero -vus eu, senhor, gran ben, | e non ei al de vos se non | muito mal, si Deus me perdon.| [+]
1220 LP 020/ 947 Todo vo -l ' eu cuid ' a soffrer, | se m ' end ' a morte non tolher ' .| [+]
1220 LP 020/ 947 Pero, senhor, per bõa fé, | Todo vo -l ' eu cuid ' a soffrer, | se m ' end ' a morte non tolher ' .| [+]
1220 LP 020/ 948 Todo vo -l ' eu cuid ' a soffrer, | se m ' end ' a morte non tolher ' . [+]
1220 LP 021/ 948 E non atend ' eu, mao -pecado, | de nunca i mais de conselh ' aver, | ca me non sei, senhor, sen vosso ben | niun conselh ' , e viv ' assi por én | sen conselho e del desasperado.| [+]
1220 LP 021/ 948 E ora, por Deus, que vus fez melhor | falar e mais fremoso parecer | d ' outra dona, e mui mais loado | o vosso prez pelo mundo seer, | pois a mi contra vos mester non ten | nulha cousa, dizede -me ũa ren: | ¿que farei eu, desaconselhado?| [+]
1220 LP 021/ 948 E ja m ' end ' eu ben sõo sabedor, | macar mi -o vos non queirades dizer: | morrer cativo, desamparado!| [+]
1220 LP 021/ 948 E mia senhor, non vus dev ' a prazer, | ca, pois eu morrer ' , logo dirá ' lguen, | senhor fremosa, por quê e por quen | eu fui assi a mort ' achegado.| [+]
1220 LP 021/ 948 E ja, entanto com ' eu vivo for ' , | per bõa fé, ben me dev ' a tẽer | por ome mui desaventurado, | senhor, porque me vus Deus fez veer, | e non por esto que me por vos ven, | mais porque vejo que é vosso sen | per meu preito mal embaratado. [+]
1220 LP 022/ 948 Sabedes quant á, ' migo, que m ' eu vosco veer | non pud ' , atan ' tá oje que nunca vi prazer: | e, amigo, grado já Deus | que vos veen os olhos meus.| [+]
1220 LP 022/ 948 Ouv ' eu por vós tal coita eno meu coraçon | que nunca vos cuidara veer nulha sazon: | e, amigo, grado já Deus | que vos veem os olhos meus.| [+]
1220 LP 023/ 949 Mais poi -l ' eu non sei ¿que me val?| [+]
1220 LP 023/ 949 E quen mi -a mi por de mal -sen, | mia senhor, por esto tever ' , | direi -lh ' eu que faça; porén | non faç ' assi, se non quiser ' !| [+]
1220 LP 023/ 949 Ca ja eu sempre guardar -m ' ei | d ' aver mais ben do que og ' ei, | se per vosso mandado non.| [+]
1220 LP 023/ 949 E Deus nunca me neun ben | dê, se end(e) a vos non prouguer ' , | ca non fará per nulha ren, | se o ant(e) eu saber poder ' .| [+]
1220 LP 024/ 950 Ca, senhor, por quanto Deus quis fazer | no mund ' a om ' en molher muit ' amar, | vedes, tod ' esto vus eu ei a veer, | pero punhades vos de o negar.| [+]
1220 LP 024/ 950 E senhor, se vus caess ' en prazer, | de pran, non vus deviades queixar | a min, porque non sei sen vos viver, | nen sei al d ' este mundo desejar | se non vos, e muit ' , e sen meu grado.| [+]
1220 LP 024/ 950 E demais sabedes ¡mal -pecado! | ca vus non ei ren do voss ' a custar.| [+]
1220 LP 024/ 950 E senhor, por Deus que vus fez nacer, | pois vus eu ja ren non ei a custar, | ¿en que perdedes d ' eu vosso seer, | e de vus do meu ja -quê ementar?| [+]
1220 LP 025/ 950 Senhor fremosa, grand ' enveja ei | eu a tod ' ome que vejo morrer; | e, segund ' ora o meu conhocer | enquant ' est ' é, faço mui gran razon, | ca ei por vos eno meu coraçon | tan gran cuita, que mil vezes me ten, | senhor, sen fala e sen todo sen: | e non vus queredes de min doer!| [+]
1220 LP 025/ 950 Pero, senhor, ũa ren vus direi: | con tod ' est ' ora non ei eu poder, | per bõa fé, de nulh ' enveja aver | a nulh ' ome de quantos vivos son, | mais faç ' eu esto porque sei ca non | vive nulh ' ome que de vos mais ben | aja de mi (que non ei de vos ren | se non quant ' ora m(e) oĩstes dizer), | E porque sei tan ben, per bõa fé, | que non sei cousa no mundo melhor | que ja, entanto com ' eu vivo for ' , | nulha cousa non me pode guardar | d ' aquesta cuita que levo levar, | se eu de vos algun ben non ouver ' ; | e o que m ' ende guardar non poder ' , | ja me non pod(e) en al prestar, senhor.| [+]
1220 LP 025/ 951 Ca esta cuita, senhor, tan grand ' é | com ' eu vus dixe ja, o[u] é mayor, | e ben creede que non é mẽor.| [+]
1220 LP 026/ 951 Senhor fremosa, par Deus, gran razon | seria ja agora se en prazer | vus caesse de quererdes prender | doo de min; ca ben dê -la sazon | que vus eu vi e que vusco falei, | Deu -lo sabe, ca nunca desejei | ben d ' este mundo se o vosso non, | Nen desejarei no meu coraçon | enquant ' eu ja eno mundo viver ' , | ca, de pran, vus ei mayor ben -querer | de quantas cousas eno mundo son.| [+]
1220 LP 026/ 951 E de mais, ũa cousa vus direi: | non me quitará ren, eu ben -no sei, | de vus querer assi, se morte non.| [+]
1220 LP 026/ 951 Ca, de pran, se m ' end ' ouvess(e) a quitar | nulha cousa sen morte, mia senhor, | quitar -m ' end ' -ia o mui gran sabor | que vus vejo aver de m ' alongar | de vos mui mais ca outr ' ome por én; | mais, mia senhor, direi -vus ũa ren: | non vus am ' eu por vus ar desamar, | Ben -no creede, mais por vus buscar | muito serviç ' enquant ' eu vivo for ' , | e porque vus fez parecer melhor | Deus d ' outra dona, e melhor falar.| [+]
1220 LP 026/ 951 E el que vus tal fez, se m ' algun ben | non der ' de vos, senhor, non me dê sen | nen poder de vus por én desamar.| [+]
1220 LP 026/ 951 Ca sei eu ben, u outra ren non jaz, | ca me será, mia senhor, mais mester | de veer vos, se end ' a vos prouguer ' , | ca me será o mayor ben que faz | en -neste mund ' [a] om(e) outra molher. [+]
1220 LP 027/ 952 Se vus prouguesse, mia senhor, | rogar -vus -ia ũa ren | que, pois me non fazedes ben, | que me non fezessedes mal.| [+]
1220 LP 027/ 952 Ca ben creede que por al | non ousaria eu provar, | mia senhor, de vosco falar, | como vus fezestes en mi.| [+]
1220 LP 027/ 952 Ca sei eu ben, u al non jaz, | ca Deus vus fez tanto valer | que nunca devedes fazer | en nulha cousa se ben non.| [+]
1220 LP 027/ 952 Mais eu tan grave coita ei | por vos, senhor, que sol non sei | que me dig ' [ou faça] que -quer.| [+]
1220 LP 027/ 952 Ou que conselho prenderei | u vus eu veer non poder ' ? [+]
1220 LP 028/ 952 Tanto me senç ' ora ja cuitado | que eu ben cuido que poder | non aja ren de me valer; | ca esta cuita, mao -pecado, | tal me ten ja que non ei sen | de me temer de neun mal, | nen ar desejar neun ben!| [+]
1220 LP 028/ 952 Ca nunca eu vi, des que fui nado, | amor, nen prendi del prazer, | nen -no cuido nunca prender | del nen d ' al, ca non é ja guisado.| [+]
1220 LP 028/ 953 C ' amor, de pran, m ' en guisa ten | que me non pode nuzer mal | d ' este mundo, nen prestar ben.| [+]
1220 LP 028/ 953 Ca [a]ssi faz mi desamparado | amor eno mundo viver | de quanto ben Deus quis fazer; | e per bõa fé, ja pelo grado | da senhor, por que m ' est ' aven, | seu amor non faria mal | a nulh ' ome nado, nen ben. [+]
1220 LP 029/ 953 Vos que mi -assi cuitades, mia senhor, | que eu me quite de vus ben querer, | de pran ¿cuidades que algun poder | ei eu, senhor, de me vus én quitar? | ca vos por al non o ides fazer.| [+]
1220 LP 029/ 953 Mais se mi -o Deus dess(e) ora, mia senhor, | ainda me poderia valer, | ca log[o] m ' eu quitaria d ' aver | gran cuita e de vus fazer pesar; | mais o vosso fremoso parecer, | que eu por mi non ouver ' a veer, | me quitou ja de mi -o Deus nunca dar.| [+]
1220 LP 029/ 953 E quitou -me por sempre, mia senhor, | per bõa fé, de nunca eu saber | sen veer -vus, senhor, que x ' é prazer; | e, senhor, non vo -lo quer ' eu negar: | se vus de mi non quiserdes doer, | veer -m ' edes cedo por vos morrer, | ca ja m ' end ' eu vejo de guis ' andar.| [+]
1220 LP 029/ 953 E se vus digo pesar, mia senhor, | non me devedes én culpa põer, | ca entanto com ' eu pude soffrer | mia cuita, non vus fui d ' ela falar, | nen me soub ' ende soo trameter, | mais non sei ora conselho prender | a esta cuita ' n que me vej(o) andar. [+]
1220 LP 157,34b/ 986 Nunca tan coytad ' ome por molher | fui com ' eu por hunha que me non quer | fazer ben; pero, se mh -o non fezer, | é cousa guisada | de non viver nada.| [+]
1220 LP 157,34b/ 986 Se mi Deus non der | ben da ben -talhada, | nen vid ' alongada | non mh -á mi mester.| [+]
1220 LP 157,34b/ 986 E melhor mi seria a min de morrer | ca senpr ' assi como vivo, viver | coitado pola que non quis dizer | a min noutro dia | o per que gua[r]ria, | per que gram prazer | ela me faria, | par santa Maria: | non mh -o quis fazer.| [+]
1220 LP 157,34b/ 986 E poila eu vi, sempr ' a vi punhar | en me de seu preyto e de ssy quitar, | mays agora ja, por me mays coytar, | por ende me disse | que a nunca visse | en logar estar | que lh ' eu non fugisse | e que a non visse | por [en] me matar. [+]
1220 LP 157,43b/ 988 Pois non ei de Dona Elvira | seu amor e ei sa ira, | esto farei, sen mentira, | pois me vou de Santa -Vaia: | morarei cabo da Maia, | en Doiro, antr ' o Porto e Gaia.| [+]
1221 LP 001/ 108 Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho.| [+]
1221 LP 001/ 108 Non casará con ele nen polos seus dinheiros; | e esto saben donas e saben cavaleiros, | ca dos escarmentados se fazen mais ardeiros.| [+]
1221 LP 001/ 108 Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho.| [+]
1221 LP 001/ 108 Non casará con ele, pola cobrir d ' alfolas, | nen polos seus dinheiros velhos, que ten nas olas; | o que perdeu nos alhos quer cobrar nas cebolas.| [+]
1221 LP 001/ 108 Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho. | Non casará con ele por ouro nen por prata, | nen por panos de seda, quant ' é por escarlata, | ca dona de capelo de todo mal se cata.| [+]
1221 LP 001/ 109 Poren Tareija Lópiz non quer Pero Marinho: | pero x ' el é mancebo, quer -x ' ela mais meninho. [+]
1221 LP 001/ 174 Os d ' Aragon, que soen donear, | e Catalães con eles a perfia, | leixados son por donas a lidar, | van -s ' acordando que era folia; | e de bu[r]las, cuid ' eu, rir -s ' end ' -ia | quen lhe dissess ' aqueste meu cantar | a dona gaia do bon semelhar, - | oo amor quiçá non no preçaria.| [+]
1221 LP 001/ 174 Cantar quer ' eu -non averá i al - | dos d ' Aragon e dos de Cadalonha, | per como guardan sas armas de mal | cada un deles, empero sen sonha; | ante xe queren sofrir a vergonha | daqueste segre, polo que mais val; | non pararian os do [E]spital | de melhor mente a lide nen besonha.| [+]
1221 LP 001/ 174 Non se faz todo per fardar peliça?| [+]
1221 LP 009/ 993 Salve -te Deus, ca nos disti | en nossa figura | o seu Fillo que trouxisti, | de gran fremosura, | e con el nos remĩisti | da mui gran loucura | que fez Eva, e vencisti | o que nos vencia.| [+]
1221 LP 009/ 993 Salve -te Deus, ca tollisti | de nos gran tristura | u por teu Fillo frangisti | a carcer escura | u yamos, e metisti - | nos en gran folgura; | con quanto ben nos vĩisti, | queno contaria?| [+]
1221 LP 018/ 994 Falar quer ' eu da senhor ben cousida | qual nuncas foi outra nen a de seer, | que os seus servidores muy ben convida | en tal logar hu nunca ham de morrer | (d ' esto son certo); que non for falida | e cada hun avrá o don que merecer | e pois ouveren d ' aqui a morrer | salrrán da mort ' e entreran na vida. [+]
1221 LP 040/ 994 Senhora, por amor de Dios | aved algun duelo de mi, | que los mios ojos como rrios | correm del dia que vus vy; | ermanos e primos e tyos | todos yo por vos perdy; | se vos non penssades de mi | fy... [+]
1240 LP 001/ 73 Abadessa, oí dizer | que érades mui sabedor | de todo ben; e, por amor | de Deus, querede -vos doer | de min, que ogano casei, | que ben vos juro que non sei | mais que un asno de foder.| [+]
1240 LP 001/ 73 Ca me fazen en sabedor | de vós que avedes bon sen | de foder e de todo ben; | ensinade -me mais, senhor, | como foda, ca o non sei, | nen padre nen madre non ei | que m ' ensin ' , e fiqu ' i pastor.| [+]
1240 LP 001/ 74 E se eu ensinado vou | de vós, senhor, deste mester | de foder e foder souber | per vós, que me Deus aparou, | cada que per foder, direi | Pater Noster e enmentarei | a alma de quen m ' ensinou.| [+]
1240 LP 001/ 74 E per i podedes gaar, | mia senhor, o reino de Deus: | per ensinar os pobres seus | mais ca por outro jajũar, | e per ensinar a molher | coitada, que a vós veer, | senhor, que non souber ambrar. [+]
1240 LP 002/ 74 E quantas outras donas sey | a ssa beldad ' est ' a mayor, | d ' aquela que desejar ey | [e]nos dias que vyvo for: | (e) que queri(a) eu melhor | de seer seu vassalo | e ela mha senhor? [+]
1240 LP 003/ 75 Par Deus, senhor, direi -vos ũa ren | mal estou eu, se o vós non sabedes. | - [+]
1240 LP 003/ 75 Mui trist ' andades, á mui gran sazon, | e non sei eu por quê, nen por que non, | dizede -mi ora, se Deus vos perdon, | que est aquest ' ou porque o fazedes. | - [+]
1240 LP 003/ 75 Par Deus, ai coita do meu coraçon, | mal estou eu, se o vós non sabedes. | - [+]
1240 LP 003/ 75 Vós trist ' andades [e] eu sen sabor | ando, porque non sõo sabedor | se vo -lo faz fazer coita d ' amor | ou que [est] est ' ou por que o fazedes. | - [+]
1240 LP 003/ 75 Par Deus, ai mui fremosa mia senhor, | mal estou eu, se o vós non sabedes. | - [+]
1240 LP 003/ 75 Mui trist[e] andades e non sei eu | o por que é, poi -lo non [vejo eu]; | dizede -mi -o, e non vos seja greu, | que est aquest ' ou por que o fazedes. | - [+]
1240 LP 003/ 75 Par Deus, senhor, ó mia coita e meu | mal estou eu, se o vós non sabedes. [+]
1240 LP 004/ 75 A min dan preç ' , e non é desguisado, | dos mal talhados, e non erran i;| [+]
1240 LP 004/ 75 Joan Fernández, o mour ' , outrossi | nos mal talhados o vejo contado; | e, pero mal talhados somos nós, | s ' omen visse Pero da Ponte en cós, | semelhar -lh ' -ia moi peor talhado. [+]
1240 LP 005/ 75 [quero eu que veiam o enfadamento | das trobas fetas, e, per Deus Nostro, | quen quanto ussa non pod enprestar.] [+]
1240 LP 006/ 76 E non vos ous ' eu dela mais dizer | de como ......................... | non á i tal que logo non ........ | ............... que en seu parecer | non ............................. [+]
1240 LP 007/ 76 Por Deus, que vos fez, | non trobedes a nulha velh ' aqui, | ca cuidaran que trobades a min. [+]
1240 LP 008/ 76 Ben me cuidei eu, Maria Garcia, | en outro dia, quando vos fodi, | que me non partiss ' eu de vós assi | como me parti já, mão vazia, | vel por serviço muito que vos fiz; | que me non destes, como x ' omen diz, | sequer un soldo que ceass ' un dia.| [+]
1240 LP 008/ 76 Mais desta seerei eu escarmentado | de nunca foder já outra tal molher, | se m ' ant ' algo na mão non poser, | ca non ei por que foda endoado; | e vós, se assi queredes foder, | sabedes como: ide -o fazer | con quen teverdes vistid ' e calçado.| [+]
1240 LP 008/ 76 Ca me non vistides nen me calçades | nen ar sej ' eu eno vosso casal, | nen avedes sobre min poder tal | por que vos foda, se me non pagades; | ante mui ben e mais vos en direi: | nulho medo, grado a Deus e a el -Rei, | non ei de força que me vós façades.| [+]
1240 LP 008/ 77 E, mia dona, quen pregunta non erra; | e vós, por Deus, mandade preguntar | polos naturaes deste logar | se foderan nunca en paz nen en guerra, | ergo se foi por alg ' ou por amor.| [+]
1240 LP 009/ 77 Covilheira velha, se vos fezesse | grand ' escarnho, dereito [i] faria, | ca me buscades vós mal cada dia; | e direi -vos en que vol ' entendi: | ca nunca velha fududancua vi | que me non buscasse mal, se podesse.| [+]
1240 LP 009/ 77 E non est ' ũa velha nen son duas, | mais son vel cent ' as que m ' andan buscando | mal quanto poden e m ' andan miscrando; | e por esto rogu ' eu de coraçon | a Deus que nunca meta semeldon | antre min e velhas fududancuas.| [+]
1240 LP 009/ 77 E pero, lança de morte me feira, | covilheira velha, se vós fazedes | nen un torto se me gran mal queredes; | ca Deus me tolha o corp ' e quant ' ei, | se eu velha fududancua sei | oje no mundo a que gran mal non queira.| [+]
1240 LP 012/ 78 Quand ' el a vac ' ante si mort ' achou, | logu ' i [e]stando mil vezes jurou | que non morreu por quant ' end ' el talhou, | ergas se foi no coitelo poçon; | e Don Fagundo todo se messou, | por que matou sa vaca o cajon.| [+]
1240 LP 012/ 78 Quisera -x ' el da vaca despender | tanto per que non leixass ' a pacer; | ca, se el cuidasse sa vaca perder, | ante xa der ' a [quen quer], assi non; | e Don Fagundo quer ora morrer, | por que matou sa vaca o cajon. [+]
1240 LP 013/ 78 Mari ' Mateu, ir -me quer ' eu daquen, | porque non poss ' un cono baratar; | alguen que mi o daria nõno ten, | e algũ[a] que o ten non mi o quer dar.| [+]
1240 LP 013/ 78 Mari ' Mateu, Mari ' Mateu, | tan desejosa ch ' és de cono com ' eu!| [+]
1240 LP 013/ 78 E foi Deus já de conos avondar | aqui outros, que o non an mester, | e ar feze -os muito desejar | a min e ti, pero que ch ' és molher.| [+]
1240 LP 013/ 78 Mari ' Mateu, Mari ' Mateu, | tan desejosa ch ' és de cono com ' eu! [+]
1240 LP 015/ 78 Meestre Nicolás, a meu cuidar, | é mui bon físico; por non saber | el assi as gentes ben guarecer, | mais vejo -lhi capelo d ' Ultramar | e trage livros ben de Mompisler; | e latin come qual clérigo quer | entende, mais nõno sabe tornar; | E sabe seus livros sigo trager, | como meestr ' , e sabe -os catar | e sabe os cadernos ben cantar; | quiçai non sabe per eles leer, | mais ben vos dirá quisquanto custou, | todo per conta, ca ele xos comprou.| [+]
1240 LP 015/ 79 E en bon ponto el tan muito leeu, | ca per [i] o preçan condes e reis; | e sabe contar quatro e cinqu ' e seis | per [e]strolomia ' n que aprendeu; | e mais vos quer ' end ' ora dizer eu: | mais van a el que a meestr ' Andreu, | des antano que o outro morreu.| [+]
1240 LP 015/ 79 E outras artes sab ' el mui melhor | que estas todas de que vos falei: | diz das aves [en] como vos direi: | que xas fezo todas Nostro Senhor; | e dos [e]stormentos diz tal razon: | que mui ben pod ' en eles fazer son | todo ome que en seja sabedor. [+]
1240 LP 016/ 79 Gran folia pensades, | se per velhece a guarecer cuidades; | pero non vos digu ' eu que non vivades | quanto vos Deus quiser leixar viver; | mais en velhice non vos atrevades, | ca i mais vej ' eu das velhas morrer. [+]
1240 LP 017/ 79 Paai Rengel e outros dous romeus | de gran ventura, non vistes maior, | guarecerán ora; loado a Deus, | que non morreron, por Nostro Senhor, | en ũa lide que foi en Josafás: | a lide foi com ' oj ' e, come crás, | prenderan eles terra no Alcor.| [+]
1240 LP 017/ 79 E ben nos quis Deus de morte guardar, | Paai Rengel e outros dous, enton, | dũa lide que foi en Ultramar, | que non chegaran aquela sazon; | e vedes ora por quanto ficou: | que o dia que s ' a lide juntou, | prenderam eles port ' a Mormoion.| [+]
1240 LP 017/ 80 De como non entraron a Blandiz, | per que poderan na lide seer, | já os quis Deos de morte guarecer, | per com ' agora Paai Rengel diz; | e guareceron de morte poren: | que, quand[o] a lide foi en Belen, | aportaron eles en Tamariz. [+]
1240 LP 018/ 80 -Pero da Pont ' , en un vosso cantar, | que vós ogano fezestes d ' amor, | foste -vos i escudeiro chamar.| [+]
1240 LP 018/ 80 E dized ' ora tant ' , ai, trobador: | pois vos escudeiro chamastes i, | por que vos queixades ora de min, | por meus panos, que vos non quero dar? | - [+]
1240 LP 018/ 80 Afons ' Eanes, se vos en pesar, | tornade -vos a vosso fiador; | e de m ' eu i escudeiro chamar, | e por que non, pois escudeiro for?| [+]
1240 LP 018/ 80 E se peç ' algo, vedes quant ' á i: | non podemos todos guarir assi | come vós, que guarides per lidar. | - [+]
1240 LP 018/ 80 Pero da Ponte, quen a mi veer | desta razon ou doutra cometer, | querrei -vo -lh ' eu responder, se souber, | como trobador deve responder: | en nossa terra, se Deus me perdon, | a todo escudeiro que pede don | as mais das gentes lhe chaman segrel. | - [+]
1240 LP 018/ 80 Afons ' Eanes, est ' é meu mester, | e per esto dev ' eu guarecer | e per servir donas quanto poder; | mais [i] ũa ren vos quero dizer: | en pedir algo non digu ' eu de non | a quen entendo que faço razon, | e alá lide quen lidar souber. | - [+]
1240 LP 018/ 80 Pero da Ponte, se Deus vos perdon, | non faledes mais en armas, ca non | vos está ben, esto sabe quen quer. | - [+]
1240 LP 019/ 81 Pero da Ponte, ou eu non vejo ben, | ou [de] pran essa cabeça non é | a que vós antano, per boa fé, | levastes, quando fomos a Geen; | e cuido -m ' eu adormecestes .... [+]
1240 LP 020/ 81 Quando se foi meu amigo, | jurou que cedo verria, | mais, pois non ven falar migo, | por en, por Santa Maria, | nunca mi por el roguedes, | ai donas, fé que devedes.| [+]
1240 LP 020/ 81 Quando se foi, fez -mi preito | que se verria mui cedo, | e mentiu -mi, tort ' á feito, | e, pois de mi non á medo, | nunca mi por el roguedes, | ai donas, fé que devedes.| [+]
1240 LP 020/ 81 O que vistes que dizia | que andava namorado, | pois que non veo o dia | que lh ' eu avia mandado, | nunca mi por el roguedes, | ai donas, fé que devedes. [+]
1240 LP 021/ 81 Se gradoedes, amigo, | de mi, que gram ben queredes, | falad ' agora comigo, | por Deus, e non mi -o neguedes: | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades?| [+]
1240 LP 021/ 81 Pois eu non sei com ' entenda | porque andades coitado; | se Deus me de mal defenda, | queria saber de grado; | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades? | Todos andan trebelhando | estes con que vós soedes | trebelhar e vós chorando; | por Deus, e que dem ' avedes? | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades? [+]
1240 LP 022/ 82 Sueir ' Eanes, un vosso cantar | nos veo ora un jograr dizer, | e todos foron polo desfazer, | e puinhei eu de vo -lo emparar; | e travaron en que era igual; | e dix ' eu que cuidávades en al, | ca vos vi sempre daquesto guardar.| [+]
1240 LP 022/ 82 E outro trobador ar quis travar | en ũa cobra; mais, por voss ' amor, | emparei -vo -l ' eu, non vistes melhor: | "que a cobra rimava en un lugar"; | e diss ' el: - [+]
1240 LP 022/ 82 De pran, non diss ' el assi, | mais tenho que xa errou o jograr.| [+]
1240 LP 022/ 82 E, amigos, outra ren vos direi: | polo jograr a cantiga dizer | igual, non dev ' o trobador a perder; | eu por Sueir ' Eanes vo -lo ei: | ca dê -lo dia en que el trobou, | nunca cantar igual fez nen rimou, | ca todos os seus cantares eu sei. [+]
1240 LP 023/ 82 Traj ' agora Marinha Sabugal | ũa velha que adusse de sa terra, | a que quer ben, e ela lhi quer mal; | e faz -lh ' algo, pero que [muito] lh ' erra; | mais ora quer ir moiros guerreiar | e quer consigo a velha levar, | mais a velha non é doita da guerra. [+]
1240 LP 024/ 82 Veeron -m ' agora dizer | dũa molher que quero ben, | que era prenhe, e já creer | non lho quig ' eu per nulha ren; | pero dix ' eu: - [+]
1240 LP 024/ 82 Se est ' assi, | ôi -mais non creades per mi, | se a non emprenhou alguen.| [+]
1240 LP 024/ 83 Pero juro -vos que non sei | ben este foro de Leon, | ca pouc ' á que aqui cheguei; | mais direi -vos ũa razon: | en mia terra, per boa fé, | a toda molher que prenh ' é | logo lhi dizen: - [+]
1240 LP 002/ 83 Muy gram sabor avedes, mha senhor, | que nunca perça coita nen pesar | eu que vos ssey mais d ' outra rrem amar, | pois non queredes que fale no bem | que vos Deus ffez; ca non posso perder | muy gran coyta, poys non ous ' a dizer | o muyto ben que vos Deus fez, senhor.| [+]
1240 LP 002/ 83 Ca, poys non queredes vós, mha senhor, | que ffale no ben que vos Deus quis dar, | sempr ' averey muyt ' estranho d ' andar | dos que am de ffalar en algũ(u) bem; | ca, se non, non averia poder, | quand ' eu d ' algũ(u) ben oisse dizer, | de non ffalar no vosso ben, senhor.| [+]
1240 LP 002/ 84 Ca tam muyt ' é o vosso bem, senhor, | que eu non cuydo nen posso cuydar | que sse podesse nulh ' omen guardar | que vos viss ' e soubesse vosso bem | que, sse oysse em algũa sazon | alguen falar en algun ben, que non | ............................ [+]
1240 LP 007/ 84 Senhor fremosa, des quando vus vy | senpr ' eu punhei de me guardar que non | soubessem qual coyta no coraçon | por vós sempr ' ou[v] ' , e poys Deus quer assy; | que sabham todus o mui grand ' amor | e a gram coyta que levo, senhor, | por vós, des quando vus primeyro vi.| [+]
1240 LP 007/ 84 E, poys assy é, venho vus rogar | que vus non pes, senhor, en vus servir | e me queirades por Deus consentir | que diga eu atanto, en meu cantar, | que a dona que m ' en sseu poder ten | que sodes vós, mha senhor e meu ben, | e mais d ' esto non vus ouso rogar. [+]
1240 LP 001/ 85 De como mi ora con el -Rei aveo | quero -vo -l ' eu, meus amigos, contar: | el do seu aver non me quer dar | nen er quer que eu viva no alheo; | e eu non ei erdade de meu padre, | e ũa pouca, que foi de mia madre, | filhou -mi -a e fez -mi ũa pobra no meo.| [+]
1240 LP 001/ 85 E noutra parte tolheu mias naturas, | en que eu soía a guarecer; | e agora ei coitad ' a viver | e non son poucas, par Deus, mias rancuras, | come quen non come, ca o non ten; | se lho non dá, por sa mesura, alguen, | ai Dem ' , a ti dou eu estas mesuras!| [+]
1240 LP 001/ 85 Non s ' enfadou e tolheu -mi o testado, | de que me servian por San Joan; | e non dan del[e] valia dun pan | nen mercê nen soldada, mal pecado; | e pois que [assi] esto ten por ben, | faça o seu cor [non dand ' a mi ren], | e chorará quen mal dia foi [nado].| [+]
1240 LP 001/ 86 Nen outrossi dos filhos barvados | non vos acho i por [gran] pecador, | se non dos tempos grandes traspassados, | que acordades, e sodes pastor.| [+]
1240 LP 001/ 86 De profaçar a gente sandia | non avedes por que vos embargar | nen por que filhardes en vós pesar, | ca o non dizen se non con perfia.| [+]
1240 LP 001/ 86 Ant ' a sazon | que encarnou Deus en Santa Maria? [+]
1240 LP 002/ 87 Disseron -mi ũas novas, de que m ' é mui gran ben, | ca chegou meu amigo, e, se el ali ven, | a Santa Maria das Leiras, | irei, velida, se i ven meu amigo.| [+]
1240 LP 002/ 87 Disseron -mi ũas novas, de que ei gran sabor, | ca chegou meu amigo, e, se el ali fôr, | a Santa Maria das Leiras, | irei, velida, se i ven meu amigo.| [+]
1240 LP 002/ 87 Disseron -mi ũas novas, de que ei gram prazer, | ca chegou meu amigo, mais eu, polo veer, | a Santa Maria das Leiras, | irei, velida, se i ven meu amigo.| [+]
1240 LP 002/ 87 Nunca con taes novas tan leda foi molher | com ' eu sõo con estas, e, se [el] i veer, | a Santa Maria das Leiras, | irei, velida, se i ven meu amigo. [+]
1240 LP 003/ 88 En Arouca ũa casa faria; | atant ' ei gran sabor de a fazer, | que já mais custa non recearia | nen ar daria ren por meu aver, | ca ei pedreiros e pedra e cal; | e desta casa non mi míngua al | se non madeira nova, que queria.| [+]
1240 LP 003/ 88 E quen mi a desse, sempr ' o serviria, | ca mi faria i mui gran prazer | de mi fazer madeira nova aver, | en que lavrass ' ũa peça do dia, | e pois ir logo a casa madeirar | e telhá -la; e, pois que a telhar, | dormir en ela de noit ' e de dia.| [+]
1240 LP 003/ 88 E, meus amigos, par Santa Maria, | se madeira nova podess ' aver, | logu ' esta casa iria fazer | e cobri -la; e descobri -la -ia | e revolvê -la, se fosse mester; | e se mi a mi a abadessa der | madeira nova, esto lhi faria. [+]
1240 LP 004/ 88 Fui eu, fremosa, fazer oraçon, | non por mia alma, mais que viss ' eu i | o meu amigo, e, poi -lo non vi, | vedes, amigas, se Deus mi perdon, | gram dereit ' é de lazerar por en, | pois el non vẽo, nen aver meu ben.| [+]
1240 LP 004/ 88 Ca fui eu chorar [destes] olhos meus, | mias amigas, e candeas queimar, | non por mia alma, mais polo achar, | e, pois non vẽo, nen o dusse Deus, | gran dereit ' é de lazerar por en, | pois el non vẽo, nen aver meu ben.| [+]
1240 LP 004/ 88 Fui eu rogar muit ' a Nostro Senhor, | non por mia alma candeas queimar, | mais por veer o que eu muit ' amei | sempr ' , e non vẽo o meu traedor; | gran dereit ' é de lazerar por en, | pois el non vẽo, nen aver meu ben. [+]
1240 LP 005/ 89 Nunca serei leda, se o [eu] non vir, | e por esto, fremosa, quer ' ora ir | a Santa Maria das Leiras, | pois meu amigo i ven. [+]
1240 LP 006/ 89 Madre, des que se foi d ' aqui | meu amigo, non vi prazer; | nen mi -o queredes [vós] creer | e moir ' e, se non é assi, | non vejades de mi prazer | que desejades a veer.| [+]
1240 LP 006/ 89 Des que s ' el foi, per bõa fé, | chorei, madre, dos olhos meus | con gram coita, sab ' oje Deus, | e moir ' e, se assi non é, | non vejades de mi prazer | que desejades a veer.| [+]
1240 LP 006/ 89 De mia mort ' ei mui gram pavor, | mia madre, se cedo non ven, | e al non dovidedes en, | ca, se assi non é, senhor, | non vejades de mi prazer | que desejades a veer. [+]
1240 LP 007/ 89 Oí d ' Alvelo que era casado, | mais nono creo, se Deus mi perdon; | e quero -vos logo mostrar razon, | que entendades que digo recado: | ca lh ' oí eu muitas vezes jurar | que tan pastor non podia casar; | e poren creo que non é casado.| [+]
1240 LP 007/ 89 Sabia -m ' eu ca x ' era esposado | mais á dun ano, non digu ' eu de non, | ca mi mostrou el ben seu coraçon, | per quanto el a mi avia jurado | que, mentr ' atan pastor fosse com ' é, | que non casaria, per boa fé; | mais esposou -s ' e anda esposado.| [+]
1240 LP 007/ 90 Do que dizedes non soo pagado, | ca me non podedes tanto coitar | que eu, tan pastor, quisesse casar; | mais casarei quand ' o vir guisado.| [+]
1240 LP 007/ 90 De me coitardes fazedes mal sen, | ca non podedes já, per nulha ren, | que per mi seja o preito juntado. [+]
1240 LP 008/ 90 O meu senhor [Deus] me guisou | de sempr ' eu ja coita soffrer, | enquanto no mundo viver ' , | u m ' el atal dona mostrou | que me fez filhar por senhor; | e non lh ' ouso dizer: "senhor"!| [+]
1240 LP 008/ 90 E se Deus ouv ' o gran prazer | de me fazer coita levar, | que ben s ' end ' el soube guisar | u me fez tal dona veer, | que me fez filhar por senhor; | e non lh ' ouso dizer: "senhor"! | se m ' eu a Deus mal mereci, | non vus quis el muito tardar, | que se non quises[s]e vingar | de mi, u eu tal dona vi | que me fez filhar por senhor; | e non lh ' ouso dizer:"senhor"! [+]
1240 LP 009/ 90 Per porta lh ' entra Martin de Farazon, | escud ' a colo en que sev ' un capon | que foy ja poleyr ' en outra sazon; | caval ' agudo que semelha foron, | en cima d ' el un velho selegon | sen estrebeyras e con roto bardon; | nen porta loriga, nen porta lorigon, | nen geolheiras, quaes de ferro son, | mays trax perponto roto, sen algodon, | e cuberturas d ' un velho zarelhon, | lança de pinh ' e de bragal o pendon, | chapel de ferro que xi lh ' y mui mal pon | e sobarcad ' un velho espadarron, | cuytel a cachas, cinta sen farcilhon, | duas esporas destras, ca seestras non son, | maça de fuste que lhi pende do arçon; | a don Velpelho moveu esta razon: | "¡Ay meu senhor! assy Deus vos perdon, | hu é Johan Aranha, o vosso companhon?| [+]
1240 LP 009/ 91 Estas oras chega Joham de Froyam, | cavalho velho, caçurr ' e alazam, | sinaes porta eno arçon d ' avan: | "campo verde u inquart ' o can"(?), | eno escud ' ataes lh ' acharam; | ceram ' e cint ' e calças de Roan, | sa catadura semelh ' á d ' un jayan; | ante don Velpelho se vai aparelhan | e diz: [+]
1240 LP 009/ 91 "Senhor, non valrredes hun pan | se os que son en Basto se xi vos assy van, | mays hid ' a eles ca sen vos non iran, | achalos edes [e] escarmentaran: | "Vingad ' a casa en que vos me[n]ja[r] dan! [+]
1240 LP 009/ 91 Venha Pachacho e don Roi Cabreyra | para dar a min a deanteyra, | ca ja vos tarda essa gente da Beyra, | o moordom ' e o sobrinho de Cheyra | e Meen Sapo e Don Vintin de Meyra | e Lopo Gato, esse filho da freyra, | que non á antre nós melhor lança per peideyra".| [+]
1240 LP 010/ 92 Ca sei, de pran, pois m ' eu partir ' , | que mi -averrá, per bõa fé: | averei σe Deus me perdon! | gran coita no meu coraçon.| [+]
1240 LP 010/ 92 E pois partir ' os olhos meus | de vos, que eu quero gran ben, | e vos non viren, sei eu ben | que m ' averrá, senhor, par Deus: | averei σe Deus me perdon! | gran coita no meu coraçon.| [+]
1240 LP 010/ 92 E se Deus m ' algun ben non der ' | de vos, que eu por meu mal vi, | tan grave dia vos eu vi!| [+]
1240 LP 010/ 92 Se de vos grado non ouver ' , | averei σe Deus me perdon! | gran coita no meu coraçon. [+]
1240 LP 001/ 92 Amigos, nunca mereceu | omen, com ' eu mereci, mal, | en meu cuydar, ca non en al, | mais ando -me por en ssandeu, | por quanto mi faz cuydador | d ' aver eu ben de mha senhor. | Mais leixade mh andar assy; | pero vós ajades poder, | meus amigos, de me valer | sol non vos doades de mi, | por quanto mi faz cuydador | d ' aver en ben de mha senhor.| [+]
1240 LP 001/ 93 Ca ssey que per nen hũu logar, | amigos, que non averey | d ' ela bem, por quanto cuydey, | mais leixade -m ' assy andar, | por quanto mi faz cuydador | d ' aver en ben de mha senhor.| [+]
1240 LP 002/ 93 Ar cuido no meu coraçon | que ja per cuidar morrerei; | e cuido muit ' en mia senhor.| [+]
1240 LP 003/ 93 Coitado vivo, á mui gran sazon, | que nunca ome tan coitado vi | viver no mundo, des quando naci.| [+]
1240 LP 003/ 93 E pero x ' as mias coitas muitas son, | non querria d ' este mund(o) outro ben | se non poder negar quen quero ben!| [+]
1240 LP 003/ 93 Vivo coitado no meu coraçon, | e vivo no mundo mui sen prazer, | e as mias coitas non ouso dizer.| [+]
1240 LP 003/ 93 E meus amigos, σe Deus mi perdon! | non querria d ' este mund(o) outro ben | se non poder negar quen quero ben!| [+]
1240 LP 003/ 93 E meus amigos σe mi valha Deus! | non querria d ' este mund(o) outro ben | se non poder negar quen quero ben!| [+]
1240 LP 005/ 94 Fals ' amigo, per boa fé, | m ' eu sei que queredes gran ben | outra molher e por mi ren | non dades, mais, pois assi é, | oimais fazede des aqui | capa d ' outra ca non de mi.| [+]
1240 LP 005/ 94 Ca noutro dia vos achei | falar no voss ' e non en al | con outra e foi -m ' ende mal, | mais, pois que a verdade sei, | oimais fazede des aqui | capa d ' outra ca non de mi.| [+]
1240 LP 005/ 94 E, quando vos eu vi falar | con outra, logu ' i ben vi eu | que seu erades, ca non meu, | mais quero -vos eu desenganar, | oimais fazede des aqui | capa d ' outra ca non de mi. [+]
1240 LP 006/ 94 Já lhi nunca pediran | o castel ' a Don Foan; | ca non tiinha el de pan | senon quanto queria, | e foi -o vender de pran | con mínguas que avia. | Por que lh ' ides [a]poer | culpa [por] non [no] teer?, | ca non tiinha que comer | senon quanto queria, | e foi -o enton vender | con mínguas que avia.| [+]
1240 LP 006/ 95 En fronteira de Leon - | -diz - con quen no terria?| [+]
1240 LP 006/ 95 Dizen que lh ' a el mais val | esto que diz, ca non al: | - [+]
1240 LP 006/ 95 En cabo de Portugal - | -diz - con quen no terria?| [+]
1240 LP 007/ 95 E sodes desmesurada, | que vos non queredes doer | do meu amigo, que morrer | vejo e and ' eu coitada; | quanta coita el sigo ten | sei que toda lhi por mi ven.| [+]
1240 LP 008/ 95 Non vos foi el de mal sen: | serviu -se del[e] mui ben, | desseinô -o; | e pois vẽo a Santaren, | e enseinô -o.| [+]
1240 LP 008/ 96 Non vos foi del mui mezquinho: | per como diz Cogominho, | desseinô -o; | e pois morreu Don Martinho, | enseinô -o.| [+]
1240 LP 009/ 96 Oymais non á ren que mi gradecer | a mi a mui fremosa mia senhor | de a servir ja, mentr ' eu vivo for ' , | ca, de pran, assi me ten en poder | que non poss ' end ' o coraçon partir; | e pero mi pes, ei a (ja) de servir. [+]
1240 LP 010/ 96 Oymais quer ' eu punhar de me partir | d ' aqueste mund ' , e farei gran razon, | poi ' -lo leixou a mia senhor, e non | pud ' i viver e fui alhur guarir.| [+]
1240 LP 010/ 96 E non ouvera pois que ' -no servir | com ' eu servi, nen tan longa sazon; | e ficará desemparad ' enton, | pois m ' end ' eu for ' , que mia senhor fez ir.| [+]
1240 LP 010/ 96 E pois que ja non á prez nen valor | eno mundo, d ' u se foi mia senhor, | ¡Deus me cofonda, se eu i guarir ' !| [+]
1240 LP 010/ 96 E pois que eu i mia senhor non vir ' , | e vir ' as outras que no mundo son, | non me podia dar o coraçon | de ficar i. [+]
1240 LP 010/ 96 E por vus non mentir, | quero -m ' end ' ir; e, pois que m ' end ' eu for ' | d ' aqueste mundo, que est a peor | cousa que sei, querrei -me d ' el riir! [+]
1240 LP 011/ 97 Per bõa fé, non saben nulha ren | das mias coitas os que me van põer | culpa de m ' eu mui cativo fazer | en meus cantares, tanto sei eu ben.| [+]
1240 LP 012/ 97 E que grave dia naci | por eu nunca poder veer, | poi ' -la non vi, nenhun prazer! [+]
1240 LP 013/ 97 Senhor, fremosa mais de quantas son | donas no mundo, pol ' amor de Deus, | doede -vus vos de min e dos meus | olhos que choran, á mui gran sazon, | por muito mal, senhor, que a mi ven | por vos, senhor, a que quero gran ben! [+]
1240 LP 014/ 97 Per bõa fé, de mia mort ' ei sabor, | e ben vus juro que á gran sazon | que rog ' a Deus por mort ' , e por al non, | por aquesto que vus digo, senhor:| [+]
1240 LP 014/ 97 Ca de viver mais non m ' era mester; | e praz -mi muit ' en morrer des aqui | por vos. [+]
1240 LP 001/ 98 Pero quero -o começar | e forçar hi meu conhocer | e ssey de mi como á seer | e ca vos ey poys a rogar | e quan pouco mi durará | mha sanh(a) e quan ben mi será, | se vos posso desenssanhar, | Escontra mi, que vos pesar | nunca fiz, nen cuyd ' a fazer, | mays sey -vos tan gran ben querer, | que vos faz contra mi queixar, | e, poys mi Deus poder non dá | que vos desame, assi m ' ei já | vosc ' a perder, por vos amar. [+]
1240 LP 002/ 98 Ay mia senhor, senpr ' eu a Deus rog[u]ey | que vos visse e nunca al pedi, | e, poys vos vi, logu ' y tanto cuydey | que non era cuydado pera mi, | mais non poss ' eu meu coraçom forçar | que non cuyde com ' el quiser cuidar.| [+]
1240 LP 002/ 99 E, mha senhor, por Deus rrogar -vos -ey, | come ssenhor que am ' e que sservi, | que vos non pês d ' en vós cuidar, ca m ' ey | atanto ben que mais non atend ' y, | mays non poss ' eu meu coraçon fforçar | que non cuyde com ' el quiser cuydar.| [+]
1240 LP 002/ 99 E, sse eu fosse enperador ou rey, | era muyto de mh avĩir assy | de vós, senhor, com ' eu depoys cuydey, | e vejo ben que lazerarey hy, | mays non poss ' eu meu coraçon fforçar | que non cuide com ' el quiser cuidar, | Pero que m ' eu y ey a lazerar, | sabor m ' ey enno que m ' el ffaz cuydar. [+]
1240 LP 003/ 99 A provar averey eu se poderey | guarir sen a hir veer, pero ben ssey | que o non ey de fazer, | e d ' esto xi mi ven morte, sen poder | que eu aja d ' end ' al fazer.| [+]
1240 LP 003/ 99 Pero nunca lh ' eu cousa [non] mereci | per que me mate, ventura me faz hi | sen seu grado ben querer, | e d ' esto xi mi ven morte, sen poder | que eu aja d ' end ' al fazer.| [+]
1240 LP 003/ 99 Nunca tal ventura vístes qual eu ey | contra ela, que servi sempr ' e amey, | polo non ousar dizer, | e d ' esto xi mi ven morte, sen poder | que eu aja d ' end ' al fazer.| [+]
1240 LP 003/ 99 Por sandice mi pod ' omen esto contar, | mays por coyta non quen vir seu semelhar, | e d ' esto xi mi ven morte, sen poder | que eu aja d ' end ' al fazer. [+]
1240 LP 005/ 100 Poys mha senhor de mi non quer pensar, | nen gradecer -mi quanto a servi, | non me quer ' eu por en desemparar, | ca mh acharey eu quen mi faç(a) assy, | ca sey eu ben que nunca mh á falir | a quen eu servha, sse poder servir, | mays non que eu tam muyto poss(a) amar | Com ' ela, pero non [me] poss ' estar | que non servha ja outra des aqui, | que veja ela ca poss ' eu achar | quen servha e que [eu] lhi non menti, | sse eu non moyro, farey -lh(o) eu oyr | ca serv(o) eu outren, non por mh o gracir, | e que am ' ela muyt ' a sseu pesar.| [+]
1240 LP 005/ 100 E, como ss ' en dona quer assanhar, | non vos dirá que tolher pod ' a mi | nen hun ben que ela possa osmar | que d ' ela ouvesse, des que naci, | e, quando m ' eu d ' el(a) ouver a partir, | todo [mi] filhe quanto x ' ela vir | que d ' ela ey, se o quiser filhar.| [+]
1240 LP 005/ 100 E ffilhará logu ' i, a meu cuydar, | affam e coyta que mayor non vi, | pero ela, que nunca soub ' amar, | non saberia consselh ' aver hi | e, quand(o) ũa d ' ela[s] quiser cousir | ou lho alguen ousar dizer, guarir | poderia per sol non ss ' en queixar. [+]
1240 LP 002/ 109 Ay, Deus, que coyta de sofrer | por aver gram ben a querer | a quen non ousarei dizer | da mui gram cuyta ' n que me ten!| [+]
1240 LP 002/ 110 Non lh ' ouso dizer nulha ren | da mui gram coyta ' m que me ten.| [+]
1240 LP 002/ 110 Amo qual dona vus direy: | a quen dizer non ousarey | da mui [gram] c[uyta ' n] q[ue] m[e] t[en].| [+]
1240 LP 002/ 110 Se lhi d ' al quiser enmentar, | sol non lh ' én crecerá pesar: | pero non lh ' ousarey falar | da mui g[ram] c[uyta ' n] q[ue] m[e] t[en].| [+]
1240 LP 003/ 110 A maior coita que eu no mund ' ey | [a] meu amigo non lh ' ouso falar, | e amigo que nunca desejar | soub ' outra ren se non mi, eu o ssey; | e sse o eu por mi leixar morrer, | será gran tort ' e non ei de fazer.| [+]
1240 LP 003/ 110 Que lh ' eu quisesse ben de coraçon | qual a min quer o meu, des que me vyu, | e nulh ' amor nunca de min sentiu | e foy coytado por mi des enton; | e sse o eu por mi leixar morrer, | [será gran tort ' e non ei de fazer].| [+]
1240 LP 003/ 110 Que lhi quisesse ben qual a min quer | o meu, que tan muit ' á que desejou | meu ben fazer, e nunca lhi prestou | e será morto, se lh ' eu non valer; | e sse o eu por mi leixar morrer, | [será gran tort ' e non ei de fazer] | O mayor torto que pode sseer: | leyxar dona seu amigo morrer. [+]
1240 LP 005/ 111 Desej ' eu muyt ' a veer mha senhor; | e pero sei que, poys d ' ant ' ela for, | non lh ' ei a dizer ren | de com ' oj ' eu averia sabor | e lh ' estaria ben!| [+]
1240 LP 005/ 111 Po -la veer moyr ' e po -la servir; | e pero sei que, poys m ' ant ' ela vir, | non lh ' ei a dizer ren | de com ' oj ' eu poderia guarir | e lh ' estaria ben!| [+]
1240 LP 005/ 111 Se lh ' al disser, non me dirá de non; | mays da gran coita do meu coraçon | non lh ' ei a dizer ren | que lh ' eu diria en bõa razon | e lh ' estaria ben!| [+]
1240 LP 005/ 111 Pero ei gran sabor de lle falar, | quando a vejo, por lle non pesar, | non ll ' ei a dizer ren | de com ' eu poderia led ' andar | e ll ' estaria ben! [+]
1240 LP 007/ 112 Madre velida, meu amigo vi: | non lhi faley e con el me perdi; | e moyro agora, querendo -lhi ben.| [+]
1240 LP 007/ 112 Non lhi faley, ca o tiv ' en desden: | moyro eu, madre, querendo -lhi ben!| [+]
1240 LP 007/ 112 Se lh ' eu fiz torto, lazerar -mh -o -ei | con gran dereito, ca lhi non faley; | e moyr ' agura, querendo -lhi ben.| [+]
1240 LP 007/ 112 Non lhi faley, ca o tiv ' en desden:| [+]
1240 LP 007/ 112 Non lhi faley, ca o tiv ' en desden:| [+]
1240 LP 008/ 112 Molher com ' eu non vive coy[tada: | tragen -me mal e sõo guardada | por vós, amigo].| [+]
1240 LP 008/ 112 A mha coita non lhi sei guarida: | trage -me mal mha madre velida | por vós, ami[go].| [+]
1240 LP 009/ 112 Poys que sse nom sente a mha senhor | da coyta em que me tem seu amor, | mha morte muy mester me seria.| [+]
1240 LP 009/ 112 Se senpr ' ey d ' aver atal andança, | catyvo, que non morry o dia | que a vy en cas Dona Costança? | Poys ............ e o ssén perdi, | nostro Ssenhor, e como non morri | como mor[r]e quen non á proveyto | de mer[ec]er ren? [+]
1240 LP 009/ 113 Mays eu, que por ssandeu [e] tolheyto | and ' , e como non moiro, catyvo? [+]
1240 LP 010/ 113 E sse fezer tenpo, e mha madre non for, | querrey andar mui leda, e parecer melhor, | e por veer meu amigo logu ' i.| [+]
1240 LP 012/ 114 Por hun dia que mha senhor non vi, | d ' atant ' ouver ' a morrer con pesar.| [+]
1240 LP 012/ 114 Tod ' ome que souber meu coraçon | nulla culpa non mi dev ' apõer | por eu morar hu podesse veer | a mha senhor, por que moyro: ca non | m ' ey a partir d ' aqui nulla sazon, | aguardando que lhi possa falar.| [+]
1240 LP 012/ 114 Nostro Senhor!, e quen me cousirá | d ' aqui morar? [+]
1240 LP 012/ 114 Ca ja hir -me cuydei | e foy coytado como vus direy: | que nunca ja tan coytado será | home no mundo; e mays vus direy ja: | d ' outra tal coyta me quer ' eu guardar.| [+]
1240 LP 012/ 114 Mays direy -vus o porque o leixei: | por Amor, que mh -o non quis consentir.| [+]
1240 LP 012/ 114 E poys Amor non me leixa partir | da mha senhor, nen d ' aqueste loguar, | quen m[e] q[uiser], v[enha] -m ' [aqui] b[uscar]. [+]
1240 LP 013/ 114 Tanto sey eu de mi parte quanto do meu coraçon, | ca me ten mha madre presa e, mentr ' eu en sa prison | for, non veerey meu amigo.| [+]
1240 LP 013/ 114 E por aquest ' alongada querria, per bõa fé, | seer d ' u está mha madre: ca, mentr ' eu hu ela é | for, non veerey meu amigo.| [+]
1240 LP 013/ 114 Porquanto m ' outra vegada, sen seu grado, conel vi, | guarda -me d ' el à perfia; e oymays, enquant ' assy | for, non veerey meu amigo.| [+]
1240 LP 013/ 114 De min, nen de mha fazenda, non poss ' eu parte saber, | ca sey ben de mha madre que, mentr ' eu en seu poder | for, non veerey meu amigo. [+]
1240 LP 002/ 115 A rem que mh -a mi mays valer | devya contra mha senhor | essa mi faz a mi peyor | serviç ' , é muy gram ben querer | e muy grand ' omildade; | non me vos pod ' al apoer, | que seja con verdade, | nen ar é d ' al despagada.| [+]
1240 LP 002/ 115 Nunca lh ' outro pesar busquey | senon que lhi quero gram ben | e por est(o) en coita me ten, | tal que consselho non me sey; | se lh ' eu mal merecesse, | o que lhi non merecerey, | hu eu pouco valesse, | non mi daria nada.| [+]
1240 LP 002/ 115 Quando m ' agora ren non dá, | que lhi non ssey merecer mal, | o meu serviço non mi val | cuyd ' eu nunca mi ben fará, | mays dig ' a sseu marido | que a non guarde de min já, | ca será hi falido, | se mh -a tever guardada.| [+]
1240 LP 002/ 115 Torto fará, se mh -a guardar, | ca non vou eu hu ela é, | e juro -vos per bõa fé, | des que m ' ela fez tornar, | nunca foy aquel dia | que a eu vysse, ca pesar | grande lhy creceria, | nen vi a ssa malada | Que con ela sol ben estar | e meu mal lhi diria, | ca esta é ssa privada, | e, sse me quisess ' ajudar, | Elvyra ben faria | e de Deus foss ' ajudada. [+]
1240 LP 003/ 116 Nunca tam gram coyta sofri, | com ' ora, quando me quitey | de mha senhor e m ' espedi | d ' ela, nunca led ' ar andey, | mays atanto conort ' end ' ey: | sey ben ca lhi pesou de mi.| [+]
1240 LP 003/ 116 Quando m ' eu vin e m ' espedi | d ' ela, porque alá non fiquey, | coita -m ' ora por end ' assy | que sol consselho non me sey, | se non quanto vos eu direy: | morrer ou tornar hu a vi.| [+]
1240 LP 003/ 116 Ben parece que nunca assy | outra dona vi, nen verey, | nen cobrarey o que perdi; | se a non vyr, non viverey, | mais agora eu me matey, | porque du ela he sey.| [+]
1240 LP 003/ 116 Outra vez, quando me d ' aqui | fui e os seus olhos catei, | sol nen hun mal non me senti | e fui logo led ' e cantey | e, se a vir, logo guarrey, | ca já per aquesto guary. [+]
1240 LP 004/ 116 Tan grave dia vos eu vi, | senhor; tan grave foy por mi | e por vós, que tan gram pesar | avedes de que vos am ' eu! | e, poys a vós aquest ' é greu, | greu vos seri ' , a meu cuydar, | d ' amardes -mi muyto, senhor, | [e] eu vós; non mays nunc(a) assy | será já, mentr ' eu vyvo for. | E non foy hom(e) atẽes aqui, | cousa que eu ben entendi, | que me quisesse desamar(?), | nen voss ' amor nunca foy meu, | e, poi ' lo Deus a min non deu, | nen vós, non me pod ' outren dar, | nen ouve nunca, senhor, ben, | nen ssey que x ' est ' , assy m ' aven, | mays sey que o desejey mal.| [+]
1240 LP 004/ 117 E perço meus dias assy, | porque vos eu sempre servi | e servho muyt ' e non mi val; | mentr ' eu poder, [vos] servirey, | mays nunca vos ren pedirey. [+]
1240 LP 001/ 119 Achou -ss ' ũu bispo que eu sei, ũu dia, | con -no Eleit ' e sol non lle falou, | e o Eleito se maravillou | e foi a el, e assi lle dizia: | "¿Que bispo sedes, se Deus vos perdon, | que passastes ora per min e non | me falastes, e fostes vossa via? [+]
1240 LP 001/ 119 "Non vos coñocia, | se Deus me valla, ca des que naci | nunca convosco falei nen vus vi | e assi coñocer non vus podia.| [+]
1240 LP 001/ 120 E por én, se me algur convosco achar | e vus non coñocer nen vus falar, | non mi.o teñades vós por vilania".| [+]
1240 LP 001/ 120 E o que o assi non quer fazer | non é bispo nen val ũa mealla.| [+]
1240 LP 001/ 120 E vós tal bispo sedes, cuido -m ' eu, | que non sabedes quen me sõo eu | nen [me dades o] valor d ' ũa palla".| [+]
1240 LP 002/ 120 Pois min amor non quer leixar | e da -m ' esforç ' e asperança, | mal veñ ' a quen se d ' el desasperar.| [+]
1240 LP 002/ 120 [ -ar] | trob ' eu, e non per antollança, | mais pero que sei lealment ' amar.| [+]
1240 LP 002/ 120 Pois min amor [non quer leixar | e da -m ' esforç ' e asperança, | mal veñ ' a quen se d ' el desasperar].| [+]
1240 LP 002/ 120 Cousecen min os que amor non han | e non cousecen si, ¡vedes que mal!, | ca trob ' e canto por señor, de pran, | que sobre quantas oj ' eu sei mais val | de beldad ' e de ben falar, | e é cousida sen dultança.| [+]
1240 LP 002/ 121 Pois min amor [non quer leixar | e da -m ' esforç ' e asperança | mal veñ ' a quen se d ' el desasperar]. [+]
1240 LP 005/ 122 Por Deus, ai amigas, mentr ' al non fazemos | so aqueste ramo frolido bailemos, | e quen ben parecer como nós parecemos, | se amigo amar, | so aqueste ramo, sol que nós bailemos, | verrá bailar. [+]
1240 LP 006/ 122 "Ide alá, don Vela; | desfiade e mostrade por min esta razon: | se quiseren, por cambio do reino de Leon | fillen por én Navarra ou o reino d ' Arangon.| [+]
1240 LP 006/ 122 Ainda lles fazede outra preitessia: | dar -lles -ei por cambio quanto ei en Lombardia | e aquesto lles faço por partir perfia, | e faço gran direito, ca meus sobriñus son: | se quiseren, por [cambio do reino de Leon | fillen por én Navarra ou o reino d ' Arangon].| [+]
1240 LP 006/ 122 E veed ' ora, amigos, se prend ' eu engano | e fazed de guisa que seja sen meu dano; | se quisseren tregoa, dade -ll ' a por ũu ano: | outorgo -a por min, e por eles don Gaston: | se quisseren, por [cambio do reino de Leon | fillen por én Navarra ou o reino d ' Arangon]." [+]
1240 LP 007/ 122 Foi sañuda e nunc ' a tanto vi: | e foi -sse e sol non quis catar por mi, | e nunca mais pois con ela falei.| [+]
1240 LP 007/ 122 Mentr ' eu con ela falava en al | eu nunca moller tan ben vi falar; | e pois ll ' eu dixe a coita e o pesar | que por ela sofro, e o mui gran mal, | foi sañuda e catou -me en desden; | e des ali non ll ' ousei dizer ren | nen ar quis nunca pois por mi catar.| [+]
1240 LP 007/ 122 E muitas vezes oí eu dizer: | "quisque se coita á, costas lle dá"; | e eu receei esto grand ' er ' á; | mais porque me vejo en coitas viver | dixe -ll ' o ben que lle quer ' e enton | [e]strañou -mi.o de guisa que sol non | me quis falar: ¿e de mi que será? [+]
1240 LP 008/ 123 Nostro señor, ¿e porque foi veer | ũa dona que eu quero gran ben | e querrei sempre ja, mentr ' eu viver, | e que me faz por si perder o sen?| [+]
1240 LP 008/ 123 Pero ela faça quanto quiser | contra min, ca pero me ben non quer | non leixarei de a servir por én. [+]
1240 LP 009/ 124 "|E a pastor parecia mui ben, | e chorava e estava cantando; | e eu mui passo fui -mi.achegando | pola oír, e sol non falei ren; | e dizia este cantar mui ben: | "¡Ai estorniño do avelanedo, | cantades vós, e moir ' eu e pen ' | e d ' amores ei mal! [+]
1240 LP 009/ 124 "|E eu oí -a sospirar enton | e queixava -sse estando con amores | e fazia guirlanda de flores; | des i chorava mui de coraçon | e dizia este cantar enton: | "¡Que coita ei tan grande de sofrer, | amar amigu ' e non ousar veer!| [+]
1240 LP 009/ 124 "|Pois que a guirlanda fez a pastor | foi -se cantando, indo -ss ' én manseliño; | e tornei -m ' eu logo a meu camĩo, | ca de a nojar non ouve sabor; | e dizia este cantar ben a pastor: | "Pela ribeira do río | cantando ía la virgo | d ' amor; | ¿quen amores á | como dormirá, | [a]i, bela frol?" [+]
1240 LP 010/ 124 O meu señor, o bispo, na Redondela ũu dia, | de noit ' e con gran medo, de desonra fogia.| [+]
1240 LP 010/ 124 E des que eu nacera nunca entrara en lide, | pero que ja fora cabo Valedolide | estojar doas muitas fezeron en Molide; | e ali me lançaron a min a falcatrua: | ¡a maes scudeirus gage o Churruchão, | a taes sergen[t]os, ca non gente befua!| [+]
1240 LP 010/ 124 Ali me desbullaron do tabardo e dos panus | e non ouveran vergoña dos meus cabelus canus | nen me deron por ende grãs nen adianus. | Leixaron -me qual fui nado no meio de la rua | e ũu rapaz tiñoso que a de part ' estava | chamava miña mua . [+]
1240 LP 011/ 125 Par Deus, coraçon, mal me matades | e prol vossa nen miña non fazedes | e pouco, se assi for, viveredes; | e a señor por que mi.assi matades | al cuida ca non no vosso cuidar.| [+]
1240 LP 011/ 125 Vós con ela, par Deus, non ficaredes, | e se eu moiro migo morreredes, | ca vós noit ' e dia migo ficades.| [+]
1240 LP 011/ 125 Mais vosso cuidado pode chegar | u est a dona que ren non quer dar | por min, ca sempre comigo ficades. [+]
1240 LP 012/ 125 Porque no mundo mengou a verdade | puñei un dia de a ir buscar, | e u por ela fui [a] preguntar | dis[s]eron todos: [+]
1240 LP 012/ 125 "Allur la buscade, | ca de tal guisa se foi a perder | que non podemus én novas aver, | nen ja non anda na irmaidade".| [+]
1240 LP 012/ 125 Nos moesteiros dos frades regrados | a demandei, e dis[s]eron -m ' assi: | "Non busquedes vós a verdad ' aqui | ca muitos anos avemos passados | que non morou nosco, per bõa fé, | ................................. | e d ' al avemos maiores coidados".| [+]
1240 LP 012/ 125 E en Cistel, u verdade soía | sempre morar, dis[s]eron -me que non | morava i avia gran sazon, | nen frade d ' i ja a non coñocia; | nen o abade outrosi no estar | sol non queria que foss ' i pousar | e anda ja fora d[est]a badia.| [+]
1240 LP 012/ 125 "Par Deus, | muito levade -lo camiñ ' errado, | ca se verdade quiserdes achar | outro camiño conven a buscar, | ca non saben aqui d ' ela mandado". [+]
1240 LP 013/ 126 Pois min amor non quer leixar | e da -me esforço e asperança, | mal veña a quen se d ' el desasperar.| [+]
1240 LP 013/ 126 Ca per amor cuid ' eu mais a valer | e os que d ' el desasperados son | non poden nunca nẽũu ben aver, | nen fazer ben. [+]
1240 LP 013/ 126 E per esta ra[z]on | con amor quero -me alegrar, | e quen tristur ' ou mal -andança | quer, non lle dê Deus al, pois s ' én pagar.| [+]
1240 LP 013/ 126 Pois min amor non quer leixar | [e da -me esforço e asperança, | mal veña a quen se d ' el desasperar].| [+]
1240 LP 013/ 126 Amor faz a min amar tal señor | mais fremosa de quantas og ' eu sei, | e faz -m ' alegre e faz -me trobador | cuidand ' en ben senpr ' ; e mais vos direi: | u se pararon de trobar | trob ' eu, e non per antollança, | mais pero sei mui lealmente amar.| [+]
1240 LP 013/ 126 Pois min amor non quer leixar | [e da -me esforço e asperança, | mal veña a quen se d ' el desasperar].| [+]
1240 LP 013/ 126 Cousecen min os que amor non han | [e] non cousecen si, ¡vedes que mal!, | ca trobei tanto por señor, de pran, | que de beldade quantas eu sei val, | de mesur ' e de ben falar | e de tudo ben, sen dultança.| [+]
1240 LP 013/ 126 Pois min amor [non quer leixar | e da -me esforço e asperança, | mal veña a quen se d ' el desasperar]. [+]
1240 LP 014/ 127 Ei eu gran viç[o] e grand ' alegria | quando mias aves cantan no estío. [+]
1240 LP 015/ 127 Vi eu, señor, vosso bon parecer | por mal de min e d ' estes ollos meus, | e non quis pois mia ventura, nen Deus, | nen vós, que podess ' eu coita perder; | e pois me vós non queredes valer | brey crey que ser ma vida, | gentil dona, poys no.us vey, | tan vos vey d ' amor cabida.| [+]
1240 LP 015/ 127 Assi me ten en poder voss ' amor | que sempre cuid ' en como poderei | vosso ben aver, que non averei, | mal pecado, enquant ' eu vivo for: | mais end ' ei eu conort ' e sabor.| [+]
1240 LP 015/ 127 E d ' amores tu m ' ampara | lo gran sabor de servir | que ai, se non lo m ' el matara. [+]
1240 LP 001/ 128 E de toda -las coitas a vossa maior ei, | e non dórmio a noit ' e o dia peor ei! | e sempr ' eu, namorado, | ei a viver coitado.| [+]
1240 LP 001/ 128 E de toda -las coitas a vossa ei maior | e non dórmio a noit ' e o dia ei peor! | e sempr ' eu, namorado, | ei a viver coitado. [+]
1240 LP 002/ 128 Mayor guarda vos derom ca soyam senhor, | e vyv ' eu mays penado por vós e ey mayor | coyta que non cuyd ' a guarir; | senhor, se vos guardaren e vos eu non vir, | non cuyd ' un dia mays a guarir.| [+]
1240 LP 002/ 128 Se vós soubessedes a coita que ei mayor, | mui gram doo averiades de min, senhor, | ca non poss ' eu sen vós guarir; | senhor, se vos guardaren e vos eu non vir, | non cuyd ' un dia mays a guarir. [+]
1240 LP 003/ 129 Por vee -lo namorado que muit ' á que eu non vi, | irmãa, treídes comigo, ca me dizen que ven i, | a Santa Maria de Reça.| [+]
1240 LP 004/ 129 Quer ' ir a Santa Maria de Reça | e, irmãas, treides migo, | e verrá o namorado | de bon grado falar migo: | quer ' ir a Santa Maria de Reça, | u non fui á mui gram peça.| [+]
1240 LP 004/ 129 Se alá foss ' , irmãa[s], ben sei | que meu amigu ' i verria, | por me veer e falar migo, | ca o non vi noutro dia: | quer ' ir a Santa Maria de Reça, | u non fui á mui gram peça. [+]
1240 LP 001/ 130 A lealdade da Bezerra pela Beira muito anda: | ben é que a nostra vendamos, pois que no -lo Papa manda.| [+]
1240 LP 001/ 130 Non ten Sueiro Bezerra que tort ' é en vender Monsanto, | ca diz que nunca Deus diss ' a San Pedro mais de tanto: | - [+]
1240 LP 001/ 130 Quen tu legares en terra erit ligatum in celo ; | poren diz ca non é torto de vender om ' o castelo.| [+]
1240 LP 001/ 130 E poren diz que non fez torto o que vendeu Marialva, | ca lhe diss ' o arcebispo un vesso per que se salva: | - [+]
1240 LP 001/ 130 Estote fortes in bello et pugnate cum serpente ; | poren diz que non é torto quen faz traiçon [e] mente.| [+]
1240 LP 001/ 130 Non potest filia mea sine patre suo facere quidquam : | salvos son os traedores, pois ben isopados ficam!| [+]
1240 LP 001/ 131 Mitte gladium in vagina , con el non nos empeescas.| [+]
1240 LP 001/ 131 Mal disse Don Airas Soga ũa velha noutro dia; | disse -lhi Pero Soárez un vesso per clerizia: | - [+]
1240 LP 001/ 131 Non vetula bonbatricon scandit confusio ficum ; | non foi Soeiro Bezerra alcaide de Celorico.| [+]
1240 LP 002/ 131 Correola, sodes adeantado | en cas del -Rei do mal que s ' i fezer; | e caeredes en este mester, | se me creverdes, que est ' aguisado: | se algun ome virdes mal fazer, | non lho leixedes, a vosso poder, | ante o vós fazed ' a vosso grado.| [+]
1240 LP 002/ 131 E se souberdes u contangen dado, | que quer alguen perder o que trouxer, | sabed ' u e de quen vo -lo disser; | e logu ' ide vosso passo calado | e non leixedes i nada perder | se non a vós; e, a vosso poder, | ante vós i ficade desbragado.| [+]
1240 LP 002/ 131 E pois tod ' esto vos ei conselhado, | conselho -vos que tragades molher | destas daqui, se peior non veer, | a que achardes i mais de mercado; | e se tal molher poderdes trager, | será mui ben, e punhad ' en poder, | ca per i é vosso preit ' acabado. [+]
1240 LP 003/ 132 Don Bernaldo, por que non entendedes | camanh ' escarnho vos fazen aqui?, | ca nunca mais escarnid ' ome vi | ca vós andades aqui, u vivedes; | ca escarnh ' é pera mui bon segrel | a que x ' assi van foder a molher, | com ' a vós foden esta que tragedes.| [+]
1240 LP 003/ 132 E, Don Bernaldo, se o non sabedes, | quero -vos eu dizer quant ' end ' oí: | molher tragedes, com ' eu aprendi, | que vos foden, e de que ficaredes | con mal escarnho, se vos emprenhar | dalgun rapaz e vos depois leixar | filho doutro, que por vosso criedes.| [+]
1240 LP 003/ 132 Mais semelha -xe -nos que vós queredes | que xi vos fodan a molher assi, | ca, se non, fugiríades dali | d ' u vo -la foden, Don Bernal; e vedes: | non é maravilha de xi vos foder | a molher, mais foden -vos do aver, | ca xi vos foden mal de quant ' avedes. | [+]
1240 LP 005/ 132 Don Estêvão diz que desamor | á con el -Rei, e sei eu ca ment ' i: | ca nunca viu prazer, pois foi aqui | o Conde, nen veerá mentr ' el i for; | e, per quant ' eu de sa fazenda sei, | por que non ven ao reino el -Rei, | non vee cousa ond ' aja sabor.| [+]
1240 LP 005/ 132 Con arte diz que non quer al Rei ben, | ca sei eu d ' el ca já non veerá | nunca prazer, se o Conde reinar á; | ca ben quit ' é de veer nulha ren | Don Estêvão ond ' aja gran prazer; | dest ' é já el ben quite de veer, | mentr ' o Cond ' assi ouver Santaren.| [+]
1240 LP 005/ 132 Por que vos diz el que quer al Rei mal, | ca ren non vee, assi Deus mi pardon, | que el mais am ' eno seu coraçon | nen veerá nunca; e direi -vos al: | pois que s ' agora o reino partiu, | prazer pois nunca Don Estêvão viu | nen veerá jamais en Portugal. [+]
1240 LP 006/ 133 Don Estêvão, eu eiri comi | en cas del -Rei, nunca vistes melhor, | e contarei -vo -lo jantar aqui, | ca x ' á ome de falar i sabor: | non viron nunca já outro tal pan | os vossos olhos, nen ar veeran | outro tal vinho qual eu i bevi.| [+]
1240 LP 006/ 133 Nen vistes nunca, se Deus mi perdon, | melhor jantar, e contar -vo -lo ei: | á dez anos que non vistes capon | qual eu i ouve, nen vistes, ben sei, | melhor cabrito, nen vistes atal | lombo de vinh ' e d ' alhos e de sal, | qual mi a mi deu i un de criaçon.| [+]
1240 LP 006/ 133 Nen vistes nunca nulh ' ome comer | com ' eu comi, nen vistes tal jantar, | nen vistes mais viços ' ome seer | do que eu sêvi, en nen un logar, | ca a min non minguava nulha ren; | e mais viços ' ome de comer ben | non vistes nen avedes de veer. [+]
1240 LP 007/ 133 Don Estêvão, tan de mal talan | sodes, que non podedes de peior: | que já por ome que vos faça amor | sol non catades -tal preço vos dan; | e, sêrvia -vos ome quanto poder, | se vos desvia quan pouco xiquer, | ides log ' ome trager come can.| [+]
1240 LP 007/ 133 E tan mal dia vosco, tant ' afan | e tanta coita convosc ' á levar, | pois non avedes por om ' a catar, | mal serviço faz om ' en vós, de pran; | ca, se avede -la besta mester, | se vo -la ome toste non trouxer, | queredes ome trager come can. | E, Don Estêvão, pois sodes tan | sanhudo que non catades por quen | vos faz serviço, pois vos sanha ven, | os que vos serven non vos servir an; | ca, se vos sanha, como sol, preser, | non cataredes ome nen molher | que non queirades trager come can. [+]
1240 LP 008/ 134 Ca fostes sempre desaventurado; | mais, pois vos ora Deus tanto ben deu, | Don Fernando, conselhar -vos quer ' eu: | non vos ar lev ' atrás vosso pecado, | pois vos el -Rei meteu en tal poder; | sinher, querede -mi desto creer: | adeant ' ide, come adeantado.| [+]
1240 LP 008/ 134 E pois sodes ora tan ben andante, | ben era d ' ome do vosso logar | dess ' olho mao de vos ar quebrar, | e non andar com ' andávades ante, | ca somos oj ' e non seremos crás; | e pois punhastes sempre d ' ir atrás, | ar punhad ' agora d ' ir adeante. [+]
1240 LP 009/ 134 Ben entend ' ele com ' agravece | e, por dar -lh ' algo, nono gradece, | ca el[e] ten que mai -lo merece | ca o mereç ' a senhor vassalo.| [+]
1240 LP 010/ 135 Fernan Díaz é aqui, como vistes, | e anda en preito de se casar; | mais non pod ' ò casamento chegar | -d ' ome o sei eu, que sabe com ' é; | e, por aver casament ' , a la fé, | d ' ome nunca vós tan gran coita vistes.| [+]
1240 LP 010/ 135 E por end ' anda vestid ' e loução | e diz que morre por outra molher; | mais este casamento que el quer, | d ' ome o sei eu que lho non daran; | e por este casamento [d]el, de pran, | d ' ome atal coita nunca viu cristão.| [+]
1240 LP 010/ 135 Ca d ' Estorga atá San Fagundo | don ' á que á de Don Fernando torto, | ca por outro casamento anda morto, | d ' ome o sei eu, que o sabe já; | e se este casament ' el non á, | d ' om ' atal coita nunca foi no mundo. [+]
1240 LP 011/ 135 Já un s ' achou con corpes na carreira, | ca o vej ' andar con capa augadeira; | e, se non dou mao demo por vassalo, | já un s ' achou con corpes, Martin Galo, | ca o vejo vestid ' e de cavalo. [+]
1240 LP 012/ 135 Joan Nicolás soube guarecer | de mort ' un om ' assi per sa razon, | que foi julgad ' a foro de Leon | que non devia de mort ' a ' storcer; | e socorreu -s ' assi con esta lei: | "que non deve justiça fazer Rei | en ome que na mão [non] colher".| [+]
1240 LP 012/ 135 Dizede vós: se a terra leixar, | que me non achen i a justiçar, | se poderan en mi justiça fazer"? [+]
1240 LP 013/ 136 E se vós de trobar sabor avedes, | aqui trobade -faredes i sen - | e non trobedes cabo Santarén, | con esses juizes que vós queredes, | ca ben trobamos d ' escarnh ' e d ' amor; | mais se avedes de trobar sabor, | Martin Alvel ' é aqui con que trobedes.| [+]
1240 LP 013/ 136 E por travar no que non conhocedes | non daríamos nós nada poren, | ca vos direi [or] ' o que vos aven | en estes juizes que vós dizedes: | cantar julgamos de bon trobador, | mais cantar d ' ama nen de tecedor | nunca julgamos: vó -lo saberedes. [+]
1240 LP 014/ 136 Pois que Don Gómez cura querria | con boas aves ante prender mal | ca ben con outras, non lhi dé Deus al | ergu ' estes corvos, per que s ' el fia; | e, con qual corv ' el soubess ' escolher, | o leixasse mal andante seer | Deus, ca depois en ben tornaria.| [+]
1240 LP 014/ 137 E con bon corvo, foss ' el pois caer | eno [infern ' e] ficass ' en poder | do diaboo, ca pois s ' ar porria. [+]
1240 LP 002/ 137 Comprar quer ' eu, Fernam Furado, muu | que vi andar muy gordo no mercado: | mais trage ja o alvaraz ficado, | Fernam Furado, no olho do cuu; | e anda ben pero que fere d ' unha, | e dize[n] -me que traje hũa espunlha, | Fernam Furado, no olho do cuu.| [+]
1240 LP 002/ 137 E, dom Fernam Furado, d ' aquel muu | creede bem que era eu pagado, | se non que ten o alvaraz ficado, | Fernam Furado, no olho do cuu; | é caçurr[o] e vejo que rrabeja | e tem espunlha de carne sobeja, | Fernam Furado, no olho do cuu. [+]
1240 LP 003/ 137 Par Deus, senhor, gram dereyto per é | de mi quererdes mal de coraçon | ca vus fui eu dizer, per boa fe, | que vus queria ben, senhor, e non | soub ' eu catar qual pesar vus diria | nen quanto mal me poys per én verria. | Non me guardey de vus dizer pesar | quando vus diss ' , assi Deus mi perdon, | que vus queria gram ben: mays osmar | podedes vós, se quiserdes, que non | soub ' eu catar qual pesar vus diria | [nen quanto mal me poys per én verria].| [+]
1240 LP 003/ 138 Ca me fazestes vós perder o sen | perque me non soub ' eu guardar enton | de vus dizer que vus queria ben; | mays valha -mi contra vós perque non | soub ' eu catar qual pesar vus diria | [nen quanto mal me poys per én verria]. [+]
1240 LP 004/ 138 Seede muy ben sabedor: | des que vos eu primeiro vi, | sempre muy gran coita sofri, | c ' assi quis nostro Senhor: | que nunca vos ousey dizer | o que vos [queria dizer]. [+]
1240 LP 001/ 139 Vi -a cavalgar con un seu scudeiro, | e non ia milhor un cavaleiro.| [+]
1240 LP 002/ 140 Como vivo en gram desejo | por meu amigo que tarda e non vejo!| [+]
1240 LP 003/ 140 E da outra parte ven dos d ' Escobar | e de Campos, mais non dos de Cizneiros, | mais de Lavradores e de Carvoeiros; | e doutra vea foi dos d ' Estepar; | e d ' Azeved ' ar é mui natural, | u jaz seu padr ' e sa madr ' outro tal, | e jará el e todos seus erdeiros.| [+]
1240 LP 003/ 140 E, sen esto, er foi el gaanhar | ben mais ca os seus avoos primeiros; | e comprou Fouce, en terra de Cabreiros, | e Vilar de Paes ar foi comprar | pera seu corp ' , e diz ca non lh ' en cal | de viver pobre, ca, quen x ' assi fal, | falecer -lh ' -an todos seus companheiros. [+]
1240 LP 004/ 140 Senher, | con estes livros que vós veedes dous | e conos outros que el ten dos sous, | fod ' el per eles quanto foder quer. | E ainda vos end ' eu mais direi: | macar no leito muitas [el ouver], | por quanto eu [de] sa fazenda sei, | conos livros que ten, non á molher | a que non faça que semelhen grous | os corvos, e as anguias babous, | per força de foder, se x ' el quiser.| [+]
1240 LP 004/ 141 Ca non á mais, na arte do foder, | do que [ẽ]nos livros que el ten jaz; | e el á tal sabor de os leer, | que nunca noite nen dia al faz; | e sabe d ' arte do foder tan ben, | que cõnos seus livros d ' artes, que el ten, | fod ' el as mouras cada que lhi praz.| [+]
1240 LP 004/ 141 E mais vos contarei de seu saber, | que cõnos livros que el ten [i] faz: | manda -os ante si todos trager, | e pois que fode per eles assaz, | se molher acha que o demo ten, | assi a fode per arte e per sen, | que saca dela o demo malvaz.| [+]
1240 LP 004/ 141 E, con tod ' esto, ainda faz al | conos livros que ten, per bõa fé: | se acha molher que aja [o] mal | deste fogo que de Sam Marçal é, | assi [a] vai per foder encantar | que, fodendo, lhi faz ben semelhar | que é geada ou nev ' e non al. [+]
1240 LP 005/ 141 Ben ssabia eu, mha senhor, | que, poys m ' eu de vós partisse, | que nunca veeria sabor | de rem, poys vos eu non visse, | porque vós ssodes a melhor | dona de que nunc(a) oysse | homem falar, | Ca o vosso bõ(o) ssemelhar | par nunca lh ' omen pod ' achar.| [+]
1240 LP 005/ 141 E, poys que o Deus assy quis, | que eu ssõ(o) tam alongado | de vós, muy bem seede ffis | que nunca eu ssen cuydado | eu viverey, ca já Paris | d ' amor non foy tam coitado | [e] nen Tristam; | nunca soffreron tal affam, | nen am quantos som, nen se(e)ram.| [+]
1240 LP 005/ 142 Que ffarey eu, poys que non vir | o muy bon parecer vosso? | ca o mal que vos foy ferir | aquel ' é meu e non vosso, | e por ende per rem partir | de vos muyt ' amar non posso | nen [o] farey | ante ben sey ca morrerey, | se non ey vós que sempr ' amey. [+]
1240 LP 006/ 142 [A] Cítola vi andar -se queixando | de que lhi non davan sas quitações; | mais, des que [eu] oí ben sas razões | e [ẽ]na conta foi mentes parando, | logo tiv ' i que non dissera ben | e era já quite de todo ben: | poren faz mal d ' andar -s ' assi queixando.| [+]
1240 LP 006/ 142 E queixa -se -m ' ele muitas vegadas | dos escrivães e dos despenseiros | [ca sempre lhe tolheron seus dinheiros]; | mais, pois veen a contas aficadas, | logo lhi mostran ben do que quit ' é; | e pero digo -lh ' eu que [o] mal é | de quen no el quitou muitas vegadas.| [+]
1240 LP 006/ 142 E por levá -la quitaçon dobrada | se [me] queixou; e catei u jazia | ẽno padron, e achei que avia | de todo ben sa quitaçon levada; | poren faz mal, que non pode peor; | mais tant ' á el de quitaçon sabor, | que a nega, pero xa leva dobrada. [+]
1240 LP 008/ 143 De grado queria ora saber | destes que tragen saias encordadas, | en que s ' apertan mui poucas vegadas: | se o fazen polos ventres mostrar, | por que se devan deles a pagar | sas senhores, que non tẽe pagadas.| [+]
1240 LP 008/ 143 Encobrir non vo -lhas vejo fazer, | cõnas pontas dos mantos trastornadas, | en que semelhan os bois das ferradas, | quando as moscas los vẽe coitar; | nen se cuidan per i d ' enganar | que sejan deles poren namoradas.| [+]
1240 LP 010/ 143 E outro meio filhou | e peiteá -lo mandou, | ao colo o atou, | en tal que o non aolhasse | quen no visse e o catasse.| [+]
1240 LP 010/ 144 Daquesto foi, que non d ' al: | de que comestes mui mal.| [+]
1240 LP 011/ 144 Quen usa tal preit ' e | á atal chaga, ja mais nunca serra, | se con quanta lãa á en esta terra | a escaentassen, nen cõno azeite: | por que a chaga non vai contra juso, | mais vai en redor, come perafuso, | e poren muit ' á que é fistolada. [+]
1240 LP 012/ 145 E poren bon conselho ar | non dou [a] vós con estar peior, | ca vos conselh ' eu o milhor: | que vaades ora morar | mui longe de mi e [mui] con meu grado.| [+]
1240 LP 013/ 145 Don Foan, de quand ' ogano i chegou | primeirament ' e viu volta e guerra, | tan gran sabor ouve d ' ir a sa terra | que logu ' enton por adaíl filhou | seu coraçon; e el fez -lh ' i leixar, | polo mais toste da guerr ' alongar, | prez e esforço, -e passou a serra.| [+]
1240 LP 013/ 145 Par Deus, adaíl, muit ' ei gran razon | de sempr ' en vós mia fazenda leixar; | ca non me mova d[aqu]este logar, | se já mais nunca cuidei passar Lora.| [+]
1240 LP 013/ 145 E ao Demo vou acomendar | prez deste mundo e armas e lidar, | ca non é jog ' o de que omen chora! [+]
1240 LP 014/ 146 Don Gonçalo, pois queredes ir daqui pera Sevilha, | por veerdes voss ' amiga, e[u] nõno tenh ' a maravilha: | contar -vos -ei as jornadas légoa [e] légoa, milh[a] e milha.| [+]
1240 LP 014/ 146 E ir podedes a Libira e torceredes já quanto, | e depois ir a Alcalá se[n] pavor e se[n] espanto | que vós ajades d ' i perder a garnacha nen no manto.| [+]
1240 LP 014/ 146 Eu poren[de] vo -lo rogo e vo -lo dou en conselho | que vós, entra[n]te a Sevilha, vos catedes no espelho | e non dedes nemigalha por mercee de Joan Coelho.| [+]
1240 LP 014/ 146 Sen esto, fostes cousido sempre muit ' e mesurado, | de todas cousas comprido e apost ' e ben talhado, | e [e]nos feitos ardido e muito aventurado.| [+]
1240 LP 014/ 146 E pois que vossa fazenda teedes ben alumeada | e queredes ben amiga fremosa e ben talhada, | non façades dela capa, ca non é cousa guisada.| [+]
1240 LP 014/ 146 E non me tenhades por mal, se en vossas armas tango: | que foi das duas [e]spadas que andavan en ũu mango?, | ca vos oí eu dizer: - [+]
1240 LP 014/ 146 Con estas pato ei e frango. | E ar oí -vos eu dizer que a quen quer que chegassen | con esta vossa espada, que nunca se trabalhassen | jamais de o guareceren, se o ben non agulhassen.| [+]
1240 LP 015/ 147 Don Meendo, Don Meendo, | por quant ' ora eu entendo, | quen leva o baio, non leixa a sela.| [+]
1240 LP 015/ 147 Amigo de Souto Maior, | daquesto soon sabedor: | quen leva o baio, non leixa a sela.| [+]
1240 LP 015/ 147 Don Meendo de Candarei, | per quant ' eu de vós apres ' ei, | quen leva o baio, non leixa a sela. [+]
1240 LP 016/ 147 Don Meendo, vós veestes | falar migo noutro dia; | e na fala que fezestes | perdi eu do que tragia.| [+]
1240 LP 016/ 147 Ar querredes falar migo | e non querrei eu, amigo. [+]
1240 LP 017/ 147 Pois a vosso padre pesa, | non lhi dedes o castelo, -esto vos digo de chão, | e dar -vos -ei en ajuda muito coteife vilão.| [+]
1240 LP 017bis/ 148 E com[e] omen que quer mal doitear | seus naturaes, sol nõno provedes, | ca non son mais de dous, e averedes - | -los a perder polos muit[o] afrontar; | e sobr ' esto vos digo eu ora al: | daquestes dous, o que [vos] en meos val | vos fará gran mêngua, se o perdedes.| [+]
1240 LP 017bis/ 148 E se queredes meu conselho filhar, | creede -m ' ora, ben vos acharedes: | nunca muito de vó -los alonguedes, | ca non podedes outros taes achar | que vos non conhoscan quen sodes nen qual; | e se vos d[aqu]estes dous end ' ũu fal, | que por minguado que vos en terredes! [+]
1240 LP 019/ 148 Naci en grave dia, | e nunca casarei, | ai, mia irmana, se me non [vou a] cas del -Rei. [+]
1240 LP 020/ 148 Fui eu poer a mão noutro di - | -a a ũa soldadeira no conon, | e disse -m ' ela: - [+]
1240 LP 020/ 148 Tolhede -a, ladron, | ca non é est ' a [sazon de vós mi | viltardes, u prende] Nostro Senhor | paixon, mais é -xe de min, pecador, | por muito mal que me lh ' eu mereci. | U a voz começastes, entendi | ben que non era de Deus aquel son, | ca os pontos del no meu coraçon | se ficaran, de guisa que logu ' i | cuidei morrer, e dix ' assi: - [+]
1240 LP 020/ 149 Quisera -m ' eu fogir logo dali, | e non vos fora mui[to] sen razon, | con medo de morrer e con al non, | mais non púdi -tan gran coita sofri; | e dixe logu ' enton: - [+]
1240 LP 021/ 149 Se ben queredes fazer, | de tal midid ' a devedes a colher, | [assi] e non meor, per nulha maneira.| [+]
1240 LP 021/ 149 Esta é a midida d ' Espanha, | ca non de Lombardia nen d ' Alamanha; | e, por que é grossa, non vos seja mal, | ca delgada pera gata ren non val; | e desto mui mais sei eu ca Abondanha. [+]
1240 LP 023/ 150 [Maria Pérez vi muit ' assanhada,] | por que lhi rogava que perdoasse | Pero d ' Ambroa, que o non matasse, | nen fosse contra el desmesurada.| [+]
1240 LP 023/ 150 Por Deus, non me roguedes, | ca direi -vos de min o que i entendo: | se ũa vez assanhar me fazedes, | saberedes quaes peras eu vendo, | Ca [me] rogades cousa desguisada, | e non sei eu quen vo -lo outorgasse: | de perdoar quẽ -no mal deostasse, | com ' el fez a min, estando en sa pousada.| [+]
1240 LP 023/ 150 E pois vejo que me non conhocedes, | de mi atanto vos irei dizendo: | se ũa vez assanhar me fazedes, | saberedes quaes peras eu vendo.| [+]
1240 LP 023/ 150 E, se m ' eu quisesse seer viltada, | ben acharia quen xe me viltasse; | mais, se m ' eu taes non escarmentasse, | cedo meu preito non seeria nada; | e en sa prol nunca me vós faledes, | ca, se eu soubesse, morrer ' ardendo; | se ũa vez assanhar me fazedes, | saberedes quaes peras eu vendo.| [+]
1240 LP 023/ 150 E por esto é grande a mia nomeada, | ca non foi tal que, se migo falhasse, | que en eu mui ben [o] non castigasse, | ca sempre fui temuda e dultada; | e rogo -vos que me non afiquedes | daquesto, mais ide -m ' assi sofrendo; | se ũa vez assanhar me fazedes, | saberedes quaes peras eu vendo. [+]
1240 LP 024/ 150 Med ' ei ao pertigueiro que ten Deça: | semelha Pedro Gil na calvareça, | e non vi mia senhor [á] mui gran peça, | Mília Sancha Fernándiz, que muit ' amo. | Antolha -xe -me riso, pertigueiro: chamo | Mília Sancha Fernándiz, que muit ' amo.| [+]
1240 LP 024/ 151 Med ' ei do pertigueir ' e ando soo, | que semelha Pedro Gil no feijoo, | e non vi mia senhor, ond ' ei gran doo, | Mília Sancha Fernándiz, que muit ' amo.| [+]
1240 LP 024/ 151 Med ' ei do pertigueiro tal que mejo, | que semelha Pero Gil no vedejo, | e non vi mia senhor, ond ' ei desejo, | Mília Sancha Fernándiz, que muit ' amo.| [+]
1240 LP 025/ 151 Mester avia Don Gil | un falconcinho bornil, | que non voass ' e | nemigalha non filhasse. | ũũ galguilinho vil, | que ũa lébor, de mil, | non[a] filhasse, | mais rabejasse e ladrasse.| [+]
1240 LP 026/ 151 Non me posso pagar tanto | do canto | das aves nen de seu son, | nen d ' amor nen de mixon | nen d ' armas -ca ei espanto, | por quanto | mui perigo[o]sas son, | -come dun bon galeon, | que mi alongue muit ' aginha | deste demo da campinha, | u os alacrães son; | ca dentro no coraçon | senti deles a espinha!| [+]
1240 LP 026/ 152 E juro par Deus lo santo | que manto | non tragerei nen granhon, | nen terrei d ' amor razon | nen d ' armas, por que quebranto | e chanto | ven delas toda sazon; | mais tragerei un dormon, | e irei pela marinha | vendend ' azeit ' e farinha; | e fugirei do poçon | do alacran, ca eu non | lhi sei outra meezinha.| [+]
1240 LP 026/ 152 Nen de lançar a tavolado | pagado | non sõo, se Deus m ' ampar, | aqui, nen de bafordar; | e andar de noute armado, | sen grado | o faço, e a roldar; | ca mais me pago do mar | que de seer cavaleiro; | ca eu foi já marinheiro | e quero -m ' ôi -mais guardar | do alacran, e tornar | ao que me foi primeiro.| [+]
1240 LP 026/ 152 E direi -vos un recado: | pecado | nunca me pod ' enganar | que me faça já falar | en armas, ca non m ' é dado | (doado | m ' é de as eu razõar, | pois -las non ei a provar); | ante quer ' andar sinlheiro | e ir come mercadeiro | algũa terra buscar, | u me non possan culpar | alacran negro nen veiro. [+]
1240 LP 027/ 152 Non quer ' eu donzela fea | que ant ' a mia porta pea.| [+]
1240 LP 027/ 152 Non quer ' eu donzela fea | e negra come carvon, | que ant ' a mia porta pea | nen faça come sison.| [+]
1240 LP 027/ 153 Non quer ' eu donzela fea | que ant ' a mia porta pea.| [+]
1240 LP 027/ 153 Non quer ' eu donzela fea | e velosa come can, | que ant ' a mia porta pea | nen faça come alermã.| [+]
1240 LP 027/ 153 Non quer ' eu donzela fea | que ant ' a mia porta pea.| [+]
1240 LP 027/ 153 Non quer ' eu donzela fea | que á brancos os cabelos, | que ant ' a mia porta pea | nen faça come camelos.| [+]
1240 LP 027/ 153 Non quer ' eu donzela fea | que ant ' a mia porta pea.| [+]
1240 LP 027/ 153 Non quer ' eu donzela fea, | velha de ma[a] coor, | que ant ' a mia porta pea | nen [me] faça i peior | Non quer ' eu donzela fea | que ant ' a mia porta pea. [+]
1240 LP 028/ 153 Vi coteifes orpelados | estar mui mal espantados, | e genetes trosquiados | corrian -nos arredor; | tiinhan -nos mal aficados, | [ca] perdian -na color.| [+]
1240 LP 028/ 153 Vi coteifes de gran brio | eno meio do estio | estar tremendo sen frio | ant ' os mouros d ' Azamor; | e ia -se deles rio | que Auguadalquivir maior. | Vi eu de coteifes azes | con infanções [s]iguazes | mui peores ca rapazes; | e ouveron tal pavor, | que os seus panos d ' arrazes | tornaron doutra color.| [+]
1240 LP 028/ 154 Vi coteifes con arminhos, | conhocedores de vinhos, | que rapazes dos martinhos, | que non tragian senhor, | sairon aos mesquinhos, | fezeron todo peor.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que da guerra levou cavaleiros | e a sa terra foi guardar dinheiros, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que da guerra se foi con maldade | [e] a sa terra foi comprar erdade, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que da guerra se foi con nemiga, | pero non veo quand ' é preitesia, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pano de linho, | pero non veo polo San Martinho, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pendon en quiço | e non ten de seu padre o viço, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pendon sen oito | e a sa gente non dava pan coito, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pendon sen sete | e cinta ancha e mui gran topete, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pendon sen tenda, | per quant ' agora sei de sa fazenda, | non ven al maio. | O que se foi con medo dos martinhos | e a sa terra foi bever los vinhos, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que, con medo, fugiu da fronteira, | pero tragia pendon sen caldeira, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que [ar] roubou os mouros malditos | e a sa terra foi roubar cabritos, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que da guerra se foi con espanto | e a sa terra ar foi armar manto, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que da guerra se foi con gran medo | contra sa terra, espargendo vedo, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que tragia pendon de cadarço, | macar non veo eno mês de março, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que da guerra foi per retraúdo, | macar en Burgos fez pintar escudo, | non ven al maio. [+]
1240 LP 030/ 155 O que foi passar a serra | e non quis servir a terra, | é ora, entrant ' a guerra, | que faroneja?| [+]
1240 LP 030/ 155 O que levou os dinheiros | e non troux ' os cavaleiros, | é por non ir nos primeiros | que faroneja?| [+]
1240 LP 030/ 155 Pois que ven cõnos prestumeiros, | maldito seja!| [+]
1240 LP 030/ 155 O que filhou gran soldada | e nunca fez cavalgada, | é por non ir a Graada | que faroneja?| [+]
1240 LP 030/ 155 O que meteu na taleiga | pouc ' aver e muita meiga, | é por non entrar na Veiga | que faroneja?| [+]
1240 LP 031/ 156 Par Deus, senhor, | enquant ' eu ffor | de vós tam alongado, | nunc(a) en mayor | coyta d ' amor, | nem atam coytado | foy eno mundo | por sa senhor | homen que fosse nado, | penado, penado.| [+]
1240 LP 031/ 156 Ca, log ' aly | hu vos eu vy, | fuy d ' amor afficado | tam muyt ' en mi | que non dormi, | nen ouve gasalhado | e, sse m ' este mal | durar assy, | eu nunca fosse nado, | penado, penado. [+]
1240 LP 032/ 157 Pero querrei -mi avĩir | con el[e], se consentir; | mais, se o el non comprir, | os seus penhos ficar -mi -an, | e querrei -me ben servir | da cadela, polo can.| [+]
1240 LP 033/ 157 Pero da Pont ' á feito gran pecado | de seus cantares, que el foi furtar | a Coton, que, quanto el lazerado | ouve gran tempo, el xos quer lograr, | e doutros muitos que non sei contar, | por que oj ' anda vistido e onrado.| [+]
1240 LP 033/ 157 E poren foi Coton mal dia nado, | pois Pero da Ponte erda seu trobar; | e mui mais lhi valera que trobado | nunca ouvess ' el, assi Deus m ' ampar, | pois que se de quant ' el foi lazerar | serve Don Pedro e non lhi dá en grado.| [+]
1240 LP 033/ 157 E con dereito seer enforcado | deve Don Pedro, por que foi filhar | a Coton, pois -lo ouve soterrado, | seus cantares, e non quis en[de] dar | ũũ soldo pera sa alma quitar | sequer do que lhi avia emprestado.| [+]
1240 LP 033/ 157 E pois non á quen no poren retar | queira, seerá ôi -mais por min retado. [+]
1240 LP 034/ 158 Vós non trobades come proençal, | mais come Bernaldo de Bonaval; | por ende non é trobar natural, | pois que o del e do Dem ' aprendestes.| [+]
1240 LP 035/ 158 Pero que ei ora mêngua de companha, | nen Pero Garcia nen Pero d Espanha | nen Pero Galego non irá comego.| [+]
1240 LP 035/ 158 E ben vo -lo juro par Santa Maria: | que Pero d Espanha nen Pero Garcia | nen Pero Galego non iran cõmego.| [+]
1240 LP 036/ 158 Poys me tal coyta faz soffrer | qual senpr ' eu por ella soffry, | des aquel dia que a vy, | e non sse quer de min doer, | atanto lhy direy por en, | moyr ' eu e moyro por alguen | e nunca vos direy mais en. | E já eu nunca veerey | prazer com estes olhos meus, | de[s] quando a non vir, par Deus, | e con coita que averey, | chorando lhy direy assy: | moyr ' eu por que non vej ' aqui | a dona que por meu mal [vi]. [+]
1240 LP 037/ 159 Quero -vos ora mui ben conselhar, | meestre Joan, segundo meu sen: | que, macar preit ' ajades con alguen, | non queirades con el en voz entrar, | mais dad ' a outren que tenha por vós; | ca vossa onra é [a] todos nós | e quantos nós avemos per amar.| [+]
1240 LP 037/ 159 E pero se a quiserdes tẽer, | nõna tenhades per ren ant ' el -rei; | e direi -vos ora por que o ei: | por que nunca vo -lo vej[o] fazer | que vo -lo non veja teer assi | que, pero vos el -rei queira des i | ben juĩgar, non á end ' o poder.| [+]
1240 LP 037/ 159 E ainda vos conselharei al, | por que vos amo [mui] de coraçon: | que nunca voz en dia d ' Acenson | tenhades, nen en dia de Natal, | nen doutras festas de Nostro Senhor | nen de seus santos, ca ei gran pavor | de vos vĩir mui toste deles mal.| [+]
1240 LP 037/ 159 Nen ar na egreja non vos conselh ' eu | de teer voz, ca vos non á mester; | ca, se peleja sobr ' ela ouver, | o arcebispo, voss ' amigu ' e meu, | a quen o feito do sagrado jaz, | e a quen pesa do mal, se s ' i faz, | querrá que seja quanto avedes seu.| [+]
1240 LP 039/ 159 Pois que el[e] os panos da mia reposte toma, | que levass ' el os cabos e dess ' a mi a soma; | mais doutra guisa me foi el vendê -la galdrapa.| [+]
1240 LP 039/ 160 Quisera eu assi ora deste nosso Papa | que me talhasse melhor aquesta capa.| [+]
1240 LP 039/ 160 Quisera eu assi ora deste nosso Papa | que me talhasse melhor aquesta capa.| [+]
1240 LP 039/ 160 Se conos cardeaes, con que faz seus conselhos, | posesse que guardasse nós de maos trebelhos, | fezera gran mercee, ca non furtar con elhos | e [os] panos dos cristãos meter sô sa capa.| [+]
1240 LP 039/ 160 Quisera eu assi ora deste nosso Papa | que me talhasse melhor aquesta capa. [+]
1240 LP 041/ 160 Senhor, justiça viimos pedir | que nos façades, e faredes ben: | a Gris furtaron tanto, que poren | non lhi leixaron que possa cobrir; | pero atant ' aprendi dun judeu: | que este furto fez ũu romeu, | que foi [ante] já outros escarnir.| [+]
1240 LP 041/ 160 E tenho que vos non veo mentir, | pelos sinaes que nos el diss ' en | ca eno rostro trage, e non ten | por dereito de s ' end ' el encobrir; | e se aquesto sofredes, ben lheu | querran a outr ' assi furtá -lo seu, | de que pode mui gran dano vĩir.| [+]
1240 LP 041/ 160 E romeu que Deus assi quer servir | por levar tal furt ' a Jelusalen, | e sol non cata como Gris non ten | nunca [mais] cousa de que se cobrir, | ca todo quanto ele despendeu | e deu, dali foi, -tod ' aquesto sei eu | e quant ' el foi levar e [er] vistir. [+]
1240 LP 043/ 161 Tanto sei de vós, ricomen: pois fordes na alcaria | e virde -la azeitona, ledo seeredes esse dia: | pisaredes as olivas conos pees ena pia.| [+]
1240 LP 043/ 161 Ben sei que seeredes ledo, pois fordes no Exarafe | e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe: | torceredes as olivas, como quer que outren bafe.| [+]
1240 LP 046/ 161 Vi un coteife de mui gran granhon, | con seu porponto, mais non d ' algodon, | e con sas calças velhas de branqueta.| [+]
1240 LP 046/ 161 Vi un coteife mao, val[a]di, | con seu porponto -nunca peior vi, | ca non quer Deus que s ' el en outro meta.| [+]
1240 LP 001/ 162 Pero non quer ' eu galardon; | mais, pois vo -lo já outorguei, | chamen -vos "Almiral Sison". | - [+]
1240 LP 001/ 162 Lo don vos dei molt merceiar | e l ' ondrat nom que m ' avetz mes, | e d ' aitan vos vul[h] segurar | qu ' an[c] será i om tan cortes: | que mia dona, qu ' es la melhor | del mond ' e la plus avinent, | farai passar a la dolçor | del temps, cum filias alteras cent. | -Don Arnaldo, fostes errar, | por passardes con batarês | vossa senhor a Ultramar, | que non cuid ' eu que aja três | no mundo de tan gran valor; | e juro -vos, par San Vicent[e], | que non é bon doneador | quen esto fezer a ciente. [+]
1240 LP 001/ 172 Mui gram poder á sobre mi Amor, | poys que me faz amar de coraçon | a ren do mundo que me faz mayor | coyta sofrer; e por tod ' esto non | ouso pensar sol de me queixar én, | tan gram pavor ey que mui gram ben | me lhi fezesse, por meu mal, querer.| [+]
1240 LP 001/ 172 E non mh -á prol este pavor aver, | poys cada dia mh -a faz mui melhor | querer por mal de min e por fazer - | me prender morte en cab ' : e pois sabor | á de mha morte, roga -lh ' ei que non | mh -a tarde muyto, que é gram sazon | a que a quis e desejey por én.| [+]
1240 LP 001/ 172 Poys ja entendo que guisada ten | Amor mha morte, non pode seer | que me non mat ' e sey eu hũa ren: | que mi val mays logu ' i morte prender | que viver cuytad ' en mui gram pavor, | ca non averey, poys eu morto for, | tal coita com ' ey no meu coraçon.| [+]
1240 LP 001/ 173 E quem soubesse como mi vay, non | terria que eu sõn de bon sen | en me leixar viver, ca sen razon | me dá tal coit ' Amor, que mi conven | a viver trist ' e sen todo prazer, | e mi conven atal afam sofrer | que mayor non fez Nostro Senhor. [+]
1240 LP 002/ 173 Ora non moyro, nen vyvo, nen sey | como mi vay, nen ren de mi, se non | atanto que ey no meu coraçon | coyta d ' amor qual vus ora direy: | tan grand ' é que mi faz perder o sen | e mha senhor sol non sab ' ende ren.| [+]
1240 LP 002/ 173 Non sey que faço, nen ei de fazer, | nen en que ando, nen sey ren de mi, | se non atanto que sofr ' e sofri | coita d ' amor qual vus quero dizer: | tan grand ' é que mi faz perder o sen | e mha senhor sol non sab ' ende ren.| [+]
1240 LP 002/ 173 Non sey que é de min, nen que será | meus amigus, non sei de mi ren al | se non atanto que eu sofra atal | coyta d ' amor qual vus eu direy ja: | tan grand ' é que mi faz perder o sen | e mha senhor sol non sab ' ende ren. [+]
1240 LP 002/ 174 Ũa donzela coitado | d ' amor por si me faz andar; | e en sas feituras falar | quero eu, come namorado: | rostr ' agudo come foron, | barva no queix ' e no granhon, | o ventre grand ' e inchado.| [+]
1240 LP 002/ 174 Sobrancelhas mesturadas, | grandes e mui cabeludas, | sobre -los olhos merjudas; | e as tetas pendoradas | e mui grandes, per boa fé; | á un palm ' e meio no pé | e no cós três polegadas.| [+]
1240 LP 002/ 175 Atal a fez Nostro Senhor: | mui sen doair ' e sen sabor, | des i mui pobr ' e forçada. [+]
1240 LP 001/ 175 Amigo fals ' e muit ' encoberto! | ora vej ' eu o gram maldeserto | com que mi vós á gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu ja bem por certo | a que vós [a] tal pedra lançastes. | Ai fals ' amigu ' ! eu nom me temia | do gram mal e da sabedoria | com que mi vós a gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu que o bem sabia, | a que vós [a] tal pedra [lançastes].| [+]
1240 LP 002/ 176 Ai flores, ai flores do verde pino, | se sabedes novas do meu amigo!| [+]
1240 LP 002/ 176 Ai flores, ai flores do verde ramo, | se sabedes novas do meu amado!| [+]
1240 LP 002/ 176 Se sabedes novas do meu amigo, | aquel que mentiu do que pos commigo?| [+]
1240 LP 002/ 176 Se sabedes novas do meu amado, | aquel que mentiu do que mh a jurado, | Ai Deus, e u é?| [+]
1240 LP 002/ 176 E eu bem vos digo que é viv ' e sano.| [+]
1240 LP 002/ 176 E eu bem vos digo que é viv ' e sano, | e será vosc ' ant ' o prazo passado.| [+]
1240 LP 003/ 177 E porque o al nom é rem, | se nom o bem que vos Deus deu, | querede -vos doer do meu | mal e dos meus olhos, meu bem, | que vos virom por mal de si, | quando vos virom, e por mi. [+]
1240 LP 005/ 177 A mha senhor que eu por mal de mi | vi, e por mal d ' aquestes olhos meus | e por que muitas vezes maldezi | mi eo mund ' e muitas vezes Deus, | des que a nom vi, nom er vi pesar | d ' al, ca nunca me d ' al pudi nembrar.| [+]
1240 LP 005/ 177 A que mi faz querer mal mi medes | e quanto amigo soia aver, | e des[as]perar de Deus, que mi pes, | pero mi tod ' este mal faz sofrer, | des que a nom vi, nom ar vi pesar | d ' al, ca nunca me d ' al pudi nembrar.| [+]
1240 LP 005/ 178 A por que mi quer este coraçom | sair de seu logar, e por que ja | moir ' e perdi o sem e a razom, | pero m ' este mal fez e mais fará, | des que a nom vi, nom ar vi pesar | d ' al, ca nunca me d ' al pudi nembrar. [+]
1240 LP 007/ 178 -Amiga, faço -me maravilhada | como póde meu amigo viver | u os meus olhos nom [o] pódem veer, | ou como pód ' alá fazer tardada; | ca nunca tam gram maravilha vi, | poder meu amigo viver sem mi, | e par Deus, é cousa mui desguisada. | - [+]
1240 LP 007/ 178 Nunca no mundo foi molher amada | come vós de voss ' amigu ' ; e assi, | se el tarda, sol nom é culpad ' i, | se nom, eu quer ' em ficar por culpada. | - [+]
1240 LP 007/ 178 Ai amiga, eu ando tam coitada | que sol nom poss ' em mi tomar prazer | cuidand ' em como se póde fazer | que nom é ja comigo de tornada; | e par Deus, porque o nom vej ' aqui | que é morto gram sospeita tom ' i; | e se mort ' é, mal dia eu fui nada. | -Amiga fremosa e mesurada, | nom vos digu ' eu que nom póde seer | voss ' amigo, pois om ' é, de morrer; | mais par Deus, nom sejades sospeitada | d ' outro mal d ' el, ca des quand ' eu naci, | nunca d ' outr ' ome tam leal oi | falar, e quem end ' al diz, nom diz nada. [+]
1240 LP 008/ 179 Amiga, muit ' a gram sazom | que se foi d ' aqui com el rei | meu amigo; mais ja cuidei | mil vezes no meu coraçom | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar.| [+]
1240 LP 008/ 179 Porque tarda tam muito lá, | e nunca me tornou veer, | amiga, s ' i veja prazer, | mais de mil vezes cuidei ja | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar.| [+]
1240 LP 008/ 179 Amiga, o coraçom seu | era de tornar ced ' aqui | u visse os meos olhos em mi; | e porem mil vezes cuid ' eu | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar. [+]
1240 LP 009/ 179 Amiga, quem vos [ama] | [e por] vós é coitado, | e se por vosso chama | des que foi namorado, | nom viu prazer, sei o eu; | porem ja morrerá | e por aquesto m ' é greu.| [+]
1240 LP 010/ 180 E busca -lhi com vosco quanto mal | ela mais póde, aquesto sei eu; | e tod ' aquest ' ela faz polo seu | e por este preit[o], e nom por al, | porque nunca com el poude poer | que o podesse por amig ' aver.| [+]
1240 LP 010/ 180 Ela trabalha -se, a gram sazom, | de lhi fazer o vosso desamor | aver, e a ende mui gram sabor; | e tod ' est ' , amiga, nom é se nom | porque nunca com el poude poer | que o podesse por amig ' aver.| [+]
1240 LP 011/ 180 Amigo fals ' e desleal! | que prol a de vos trabalhar | d ' em a mha mercee cobrar? | ca tanto o trouxestes mal | que nom ei de vos bem fazer | pero m ' eu quizesse poder.| [+]
1240 LP 011/ 180 Vós trouxestes o preit ' assi | come quem nom é sabedor | de bem nem de prez nem d ' amor; | e porem creede por mi | que nom ei de vos bem fazer | pero m ' eu quizesse poder.| [+]
1240 LP 011/ 180 [Vós] caestes em tal cajom | que sol conselho nom vos sei; | ca ja vos eu desemparei | em guisa, se Deus mi perdom, | que nom ei de vos bem fazer | pero m ' eu quizesse poder. [+]
1240 LP 012/ 180 Amigo, pois vós nom vi, | nunca folguei nem dormi; | mais ora ja des aqui | que vos vejo, folgarei | e veerei prazer de mi, | pois vejo [quanto bem ei].| [+]
1240 LP 012/ 181 Pois vós nom pudi veer, | jamais nom ouvi lezer; | e u vos Deus quis trajer | que vos vejo, folgarei | e veerei de mim prazer, | pois ve[jo quanto bem ei].| [+]
1240 LP 012/ 181 Des que vós nom vi, de rem | nom vi prazer, e o sem | perdi, mais pois que mh avem | que vos vejo, folgarei | e veerei todo meu bem, | pois vejo quan[to bem ei].| [+]
1240 LP 013/ 181 Si, mha senhor, ca nom poss ' al | fazer, ca seria meu mal | e vosso; por end ' a partir | mi convem d ' aqueste logar; | mais que gram coita d ' endurar | me será, pois me sem vós vir! | - [+]
1240 LP 013/ 181 Nom o queirades esso, senhor; | mais pois u vós fôrdes, nom fôr, | o que morrerá, eu serei; | mais quer ' eu ant ' o meu passar | ca assi do voss ' aventurar, | ca eu sem vós de morrer ei. | - [+]
1240 LP 013/ 181 Nom, mha senhor, mais por guardar | vós, mato mi que mh o busquei. | [+]
1240 LP 014/ 182 Pois da mais fremosa de quantas som | [ja mais] nom pud ' aver se coita nom, | e por vós viv ' eu em tal perdiçom | que nunca dormem estes olhos meus, | mha senhor aja bem por tal razom, | e vós, amor, ajades mal de Deus. [+]
1240 LP 015/ 182 Tal molher mi fez amor | amar, que bem des entom | nom mi deu se coita nom, | e do mal sempr ' o peior.| [+]
1240 LP 015/ 182 Porend ' a nostro senhor | rogu ' eu mui de coraçom | que el m ' ajud ' em atam forte | coita que par m ' é de morte, | e ao gram mal sobejo | com que m ' oj ' eu morrer vejo.| [+]
1240 LP 015/ 182 E pois que o quer fazer, | nom poss ' eu fazer i al; | mais Deus que sab ' o gram torto | que mi tem, mi dê conorto | a este mal sem mesura | que tanto comigo dura.| [+]
1240 LP 015/ 183 Amor fez a mim gram bem | querer tal molher ond ' ei | sempre mal e averei; | ca em tal coita me tem | que nom ei força nem sem; | porem rogu ' e rogarei | a Deus que sabe que vivo | em tal mal e tam esquivo, | que mi queira dar guarida | de mort ' , ou dê melhor vida. [+]
1240 LP 016/ 183 Assi me trax coitado | e aficad ' amor, | e tam atormentado, | que se nostro senhor | a ma senhor nom met ' em cor | que se de mi doa d ' amor, | [nunca] averei prazer e sabor.| [+]
1240 LP 016/ 183 Ca viv ' em tal cuidado | come quem sofredor | é de mal aficado | que nom póde maior, | se mi nom val a que em forte | ponto vi; ca ja da morte | ei [mui gram] prazer e nenhum pavor.| [+]
1240 LP 016/ 183 E faço mui guisado, | pois sõo servidor | da que mi nom dá grado, | querendo -lh ' eu melhor | ca mim nem al; porem, [entom] | conort ' eu nom ei ja se nom | da mort ' , ende sõo desejador. [+]
1240 LP 017/ 183 A tal estado mh adusse, senhor, | o vosso bem e vosso parecer | que nom vejo de mi nem d ' al prazer, | nem veerei ja, em quant ' eu vivo fôr, | u nom vir vós que eu por meu mal vi. | E queria mha mort ' e nom mi vem, | senhor, por que tamanh ' é o meu mal | que nom vejo prazer de mim nem d ' al, | nem veerei ja, esto creede bem, | u nom vir vós que eu por meu mal vi.| [+]
1240 LP 017/ 184 E pois meu feito, senhor, assi é, | querria ja mha morte, pois que nom | vejo de mi nem d ' al nulha sazom | prazer, nem veerei ja per bona fe, | u nom vir vós que eu por meu mal vi, | Pois nom avedes mercee de mi. [+]
1240 LP 018/ 184 Bem entendi, meu amigo, | que mui gram pesar ouvestes | quando falar nom podestes | vós noutro dia comigo; | mais certo seed ' , amigo, | que nom fui o vosso pesar | que s ' ao meu podess ' iguar.| [+]
1240 LP 018/ 184 Mui bem soub ' eu por verdade | que erades tam cuitado | que nom avia recado; | mais, amigo, acá tornade, | sabede bem por verdade, | que nom fui o vosso pesar | que s ' ao meu podess ' iguar.| [+]
1240 LP 018/ 184 Bem soub ' , amigo, por certo | que o pesar d ' aquel dia | vosso, que par nom avia; | mais pero foi encoberto, | e porem seede certo | que nom foi o vosso pesar | que s ' ao meu podess ' iguar.| [+]
1240 LP 018/ 184 Ca o meu nom se pód ' osmar | nem eu nom o pudi negar. [+]
1240 LP 020/ 185 El vem por chegar coitado, | ca sofre gram mal d ' amor; | e anda muit ' alongado | d ' aver prazer nem sabor, | se nom ali u eu fôr, | u é todo seu cuidado.| [+]
1240 LP 021/ 185 Chegou -m ' or ' aqui recado, | amiga, do voss ' amigo; | e aquel que falou migo | diz -mi que é tam cuitado | que per quanta poss ' avedes | ja o guarir nom podedes.| [+]
1240 LP 021/ 186 Diz que oje tercer dia | bem lhi partirades morte, | mais ouv ' el coita tam forte | e tam coitad ' er jazia | que per quanta poss ' avedes | ja o guarir nom podedes.| [+]
1240 LP 021/ 186 Com mal que lhi vós fezestes | jurou -mh, amiga fremosa, | que pero vós poderosa | fostes d ' el quanto quizestes, | que por quanta poss ' avedes | ja o guarir nom podedes.| [+]
1240 LP 022/ 186 Coitada viv ' , amigo, por que vós nom vejo, | e vós vivedes coitad ' e com gram desejo | de me veer e me falar; e porem sejo | sempr ' em coita tam forte | que nom m ' é se nom morte, | come quem viv ' , amigo, em tam gram desejo.| [+]
1240 LP 022/ 186 Por vós veer, amigo, vivo tam coitada, | e vós por mi veer, que oi mais nom é nada | a vida que fazemos; e maravilhada | sõo de como vivo | sofrendo tam esquivo | mal, ca mais mi valrria de nom seer nada.| [+]
1240 LP 022/ 186 Por vós veer, amigo, nom sei quem sofresse | tal coita qual eu sofr ' e vós, que nom morresse; | e com aquestas coitas eu, que nom nacesse, | nom sei de mim que seja, | e da mort ' ei enveja | a tod ' ome ou molher que ja morresse. [+]
1240 LP 023/ 186 Como me Deus aguisou que vivesse | em gram coita, senhor, desque vos vi! | ca logo m ' el guisou que vos oi | falar, desi quis que er conhocesse | o vosso bem a que el nom fez par; | e tod ' aquesto m ' el foi aguisar | ental que eu nunca coita perdesse.| [+]
1240 LP 023/ 187 E tod ' est ' el quis que eu padecesse | por muito mal que me lh ' eu mereci, | e de tal guisa se vingou de mi; | e com tod ' esto nom quis que morresse, | porque era meu bem de nom durar | em tam gram coita nem tam gram pesar; | mais quis que tod ' este mal eu sofresse.| [+]
1240 LP 023/ 187 Assi nom er quis que m ' eu percebesse | de tam gram meu mal, nem o entendi, | ante quis el que por viver assi, | e que gram coita nom mi falecesse, | que vos viss ' eu, u m ' el fez desejar | des entom morte que mi nom quer dar, | mais que vivendo peior attendesse. [+]
1240 LP 024/ 187 Com ' ousará parecer ante mi | o meu amig ' , ai amiga, por Deus, | e com ' ousará catar estes meus | olhos, se o Deus trouxer per aqui? | pois tam muit ' a que nom veo veer | mi e meus olhos e meu parecer.| [+]
1240 LP 024/ 187 Amiga, ou como s ' atreverá | de m ' ousar sol dos seus olhos catar, | se os meus olhos vir um pouc ' alçar, | ou no coraçom como o porrá? | pois tam muit ' a que nom veo veer | mi e meus olhos e meu parecer.| [+]
1240 LP 024/ 187 Ca sei que nom terrá el por razom | como quer que m ' aja mui grand ' amor, | de m ' ousar veer nem chamar senhor, | nem sol nom o porrá no coraçom, | pois tam muit ' a que nom veo veer | mi e meus olhos e meu parecer. [+]
1240 LP 025/ 187 Da mha senhor que eu servi | sempr ' e que mais ca mi amei, | veed ' , amigos, que tort ' ei | que nunca tam gram torto vi; | ca pero a sempre servi | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que posso; sei per gram bem | lhi querer mais c ' a mim nem al, | e se aquest ' é querer mal, | est ' é o que a mim avem; | ca pero lhi quero tal bem | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que posso; se per servir | e pela mais ca mim amar, | se est ' é mal, a meu cuidar | este mal nom poss ' eu partir; | ca pero que a fui servir | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que poss ' ; e pero nozir | nom mi devia desamor, | c ' al que no bem nom a melhor. [+]
1240 LP 026/ 188 E deste cambio foi el enganado | d ' ir dar rocin feit ' e corredor | por ũa muacha revelador | que non sei oj ' ome que a tirasse | fora da vila, pero o provasse, | se x ' el non for non sera tan ousado.| [+]
1240 LP 026/ 188 Mais non foi esto senon seu pecado | que el mereceu a Nostro Senhor | ir seu rocin, de que el gran sabor | avia, dar por mua mal manhada | que non queria, pero mi a doada | dessen, nen andar dela embargado.| [+]
1240 LP 026/ 188 Melhor fora dar o rocin dõado | ca por tal muacha remusgador | que lh ' ome non guardará se non for | el que xa vai ja quanto conhocendo; | mais se el fica, per quant ' eu entendo, | seu cajon dela, est ' aventurado.| [+]
1240 LP 026/ 188 Mui mais queria, besta non avendo, | ant ' ir de pé, ca d ' el ' encavalgado! [+]
1240 LP 027/ 188 De mi fazerdes vós, senhor, | bem ou mal, tod ' est ' em vós é, | e sofrer m ' é, per bõa fe, | o mal; ca o bem, sabedor | sõo, que o nom ei d ' aver; | mais que gram coit ' a de sofrer | quem é coitado pecador!| [+]
1240 LP 027/ 189 Ca no mal, senhor, viv ' oj ' eu | que de vós ei; mais nulha rem | nom atendo de vosso bem, | e cuido sempre no mal meu | que pass ' e que ei de passar | com aver sempr ' [a] desejar | o mui gram bem que vos Deus deu.| [+]
1240 LP 027/ 189 E pois que eu, senhor, sofri | e sofro por vós tanto mal, | e que de vós nom attend ' al, | em que grave dia naci | que eu de vós por galardom | nom ei d ' aver se coita nom, | que sempr ' ouvi des que vos vi. [+]
1240 LP 028/ 189 De mi valerdes seria, senhor, | mesura por quant ' a que vós servi; | mais pois vos praz de nom seer assi, | e do mal ei de vós sempr ' o peior, | veed ' ora se seria melhor, | como vos praz de me leixar morrer | de vós prazer de mi querer valer.| [+]
1240 LP 028/ 189 De mi valerdes, senhor, nulha rem | nom errades, pois vos sei tant ' amar | como vos am ' ; e pois vos é pesar, | e sofr ' eu mal de que moir ' ; e porem | veed ' agora se seria bem, | como vos praz de me leixar morrer | de vós prazer de mi querer valer.| [+]
1240 LP 028/ 189 De mi valerdes, Deus nom mi perdom, | se vós perdedes do vosso bom prez, | pois vós tant ' am ' ; e por Deus que vos fez | valer mais de quantas no mundo som, | ve[e]d ' agora se [nom] é razom, | como vos praz de me leixar morrer, | de vós prazer de mi querer valer. | E pois, senhor, em vós é o poder, | par Deus, quered ' o melhor escolher. [+]
1240 LP 029/ 190 De morrerdes por mi gram dereit ' é, | amigo, ca tanto paresqu ' eu bem, | que d ' esto mal grad ' ajades vos em, | e Deus bom grado; ca per bõa fé, | nom é sem guisa de por mi morrer | quem mui bem vir este meu parecer.| [+]
1240 LP 029/ 190 De morrerdes por mi nom vos dev ' eu | bom grado poer, ca esto fará quem quer | que bem cousir parecer de molher.| [+]
1240 LP 029/ 190 E pois mi Deus este parecer deu, | nom é sem guisa de por mi morrer | quem mui bem vir este meu parecer.| [+]
1240 LP 029/ 190 E meu amigo, mais vos eu direi: | pois me Deus quis este parecer dar, | nom é sem guisa de por mi morrer | quem mui bem vir este meu parecer | Que mi Deus deu; e podedes creer | que nom ei rem que vos i gradecer. [+]
1240 LP 030/ 190 De muitas coitas, senhor, que levei | des que vos soubi mui gram bem querer, | par Deus, non poss ' oj ' eu mi escolher | end ' a maior; mais per quant ' eu passei | de mal em mal, e peior de peior, | nom sei qual é maior coita, senhor.| [+]
1240 LP 030/ 190 Tantas coitas levei e padeci | des que vos vi, que nom poss ' oj ' osmar | end ' a maior, tantas forom sem par; | mais de tod ' esto que passou por mi | de mal em mal, e peior de peior, | nom sei qual é maior coita, senhor.| [+]
1240 LP 030/ 190 Tantas coitas passei dela sazom | que vos eu vi, [senhor], per bona fe, | que nom poss ' osmar a maior qual é; | mais da[s] que passei, se Deus mi perdom, | de mal em mal, e peior de peior, | nom sei qual é maior coita, senhor. [+]
1240 LP 031/ 191 De que morredes, filha, a do corpo louçano?| [+]
1240 LP 032/ 191 Tres bestas nom vi de maior cajom, | nem perdudas nunca tam sem razom; | ca teendo -as sãas e vivas | e bem sangradas com sazom, | moirerom -lhi todas com olivas.| [+]
1240 LP 033/ 192 "Seguramente | come -o praga por praga" | que el muitas vezes disse | per essa per que o come | quantas én nunca diss ' omen; | e o que disse beno paga, | ca come can que á fome | come -o praga por praga | que el muitas vezes disse; | e jaz ora o astroso | mui doente mui nojoso | e con medo per si caga, | ca come lobo ravioso | come -o praga por praga. [+]
1240 LP 034/ 192 Si, senhor, e mais vos digo: | nom cuido que oj ' ome quer | tam gram bem no mund ' a molher. | - [+]
1240 LP 034/ 192 Nom creo que tamanho bem | mi vós podessedes querer, | camanh ' a mi ides dizer. | - [+]
1240 LP 034/ 192 Si, senhor, e mais direi em: | nom cuido que oj ' ome quer | tam gram bem no mund ' a molher. | - [+]
1240 LP 034/ 192 Amigu ' , eu nom vos creerei, | fé que dev ' a nostro senhor | que m ' avedes tam grand ' amor. | - [+]
1240 LP 034/ 192 Si, senhor, e mais vos direi: | nom cuido que oj ' ome quer | tam gram bem no mund ' a molher. [+]
1240 LP 035/ 192 Dos que ora som na oste, | amiga, querria saber | se se verrám tard ' ou toste; | por quanto vos quero dizer: | porque é lá meu amigo. | Querria saber mandado | dos que alá som, ca o nom sei, | amiga, par Deus, de grado; | por quanto vos ora direi: | porque é lá meu amigo.| [+]
1240 LP 035/ 193 Se Deus bom mandado mi dê, | querria saber, amiga, | d ' eles novas; vedes porque: | porque é lá meu amigo.| [+]
1240 LP 035/ 193 Ca por al nom vo -lo digo. [+]
1240 LP 036/ 193 Em gram coita, senhor, | que peior que mort ' é, | vivo per bõa fe, | e polo voss ' amor | esta coita sofr ' eu | por vós, senhor, que eu | Vi polo meu gram mal; | e melhor mi será | de moirer por vós ja, | e pois me Deus nom val, | esta coita sofr ' eu | por vós, senhor, que eu | Polo meu gram mal vi; | e mais mi val morrer | ca tal coita sofrer, | pois por meu mal assi | esta coita sofr ' eu | por vós, senhor, que eu | Vi por gram mal de mi, | pois tam coitad ' and ' eu. [+]
1240 LP 037/ 193 U vos em tal ponto eu oi falar, | senhor, que nom pudi depois bem aver. | - [+]
1240 LP 037/ 193 Farei, amigo, fazend ' eu o melhor. | -Desque vos vi e vos oi falar, [nom] | vi prazer, senhor, nem dormi nem folguei. | - [+]
1240 LP 037/ 194 Amigo, dizede, se Deus vos perdom, | o que eu i faça, ca eu nom o sei. | - [+]
1240 LP 038/ 194 Falou -m ' oj ' o meu amigo | mui bem e muit ' omildoso | no meu parecer fremoso, | amiga, que eu [ei] migo; | mais pero tanto vos digo: | que lhi nom tornei recado | ond ' el ficasse pagado.| [+]
1240 LP 038/ 194 Disse -m ' el, amiga, quanto | m ' eu melhor ca el sabia, | que de quam bem parecia | que tod ' era seu quebranto; | mais pero sabede tanto: | que lhi nom tornei recado | ond ' el ficasse pagado.| [+]
1240 LP 038/ 194 Senhor, creede | que a vossa fremosura | mi faz gram mal sem mesura, | porem de mi vos doede; | pero, amiga, sabede: | que lhi nom tornei recado | ond ' el ficasse pagado.| [+]
1240 LP 039/ 194 Gram temp ' a, meu amigo, que nom quis Deus | que vós veer podesse dos olhos meus, | e nom pom com tod ' esto em mi os seus | olhos mha madr ' , amigu ' ; e pois est assi, | guisade de nos irmos, por Deus, d ' aqui | e faça mha madr ' o que poder desi.| [+]
1240 LP 039/ 194 Nom vos vi, a gram tempo, nem se guisou, | ca o partiu mha madr[e], a quem pesou | d ' aqueste preit ' e pesa; e mi guardou | que vós nom viss ' , amigu ' ; e pois est assi, | guisade de nos irmos, por Deus, d ' aqui, | e faça mha madr ' o que poder desi. | Que vós nom vi a muito, e nulha rem | nom vi des aquel tempo de nenhum bem; | ca o partiu mha madr[e], e fez porem | que vós nom viss ' , amigu ' ; e pois est assi, | guisade de nos irmos, por Deus, d ' aqui | e faça mha madr ' o que poder desi.| [+]
1240 LP 039/ 195 E se [o] nom guisardes mui ced ' assi, | matades vós, amigu ' , e matades mi. [+]
1240 LP 040/ 195 Grave vos é de que vos ei amor, | e par Deus aquesto vej ' eu mui bem, | mais empero direi -vos ũa rem, | per boa fe, fremosa mha senhor: | se vos grav ' é de vos eu bem querer, | grav ' est a mi, mais non poss ' al fazer.| [+]
1240 LP 040/ 195 Grave vos é, bem vej ' eu qu ' é assi, | de que vos amo mais ca mim nem al | e que est ' é mha mort ' e meu gram mal; | mais par Deus, senhor, que por meu mal vi, | se vos grav ' é de vos eu bem querer, | grav ' est a mi, mais nom poss ' al fazer.| [+]
1240 LP 040/ 195 Grave vos est, assi Deus mi perdom, | que nom poderia mais, per bõa fe, | de que vos am ' , e sei que assi é; | mais par Deus, coita do meu coraçom, | se vos grav ' é de vos eu bem querer, | grav ' est a mi, mays non poss ' al fazer.| [+]
1240 LP 041/ 195 Se el a mua quisesse levar | a Joan Bol ' e o rocin leixar, | non lhi pesara tant ' , a meu cuidar, | nen ar semelhara cousa tan crua; | mais o rapaz por lhi fazer pesar | levou -lh ' o rocin e leixou -lh ' a mua.| [+]
1240 LP 041/ 195 Aquel rapaz que lh ' o rocin levou, | se lhi levass ' a mua que lhi ficou | a Joan Bolo, como se queixou | non se queixar ' andando pela rua; | mais o rapaz por mal que lhi cuidou | levou -lh ' o rocin e leixou -lh ' a mua. [+]
1240 LP 042/ 196 Joan Bolo jouv ' en ũa pousada | ben des ogano que da era passou | con medo do meirinho que lh ' achou | ũa mua que tragia negada | pero diz el que se lhi for mester | que provará ante qual juiz quer | que a trouxe sempre des que foi nada.| [+]
1240 LP 042/ 196 Esta mua pod ' el provar por sua | que a non pod ' ome d ' ele levar | pelo dereito, se a non forçar, | ca moran ben cento naquela rua | per que el poderá provar mui ben | que aquela mua que ora ten | que a teve sempre mentre foi mua.| [+]
1240 LP 043/ 196 Levantou -s ' a velida, | levantou -s ' alva, | e vai lavar camisas | e -no alto.| [+]
1240 LP 043/ 196 Levantou -s ' a louçana, | levantou -s ' alva, | e vai lavar delgadas | e -no alto.| [+]
1240 LP 043/ 196 [E] vai lavar camisas, | levantou -s ' alva; | o vento lh ' as desvia | e -no alto.| [+]
1240 LP 043/ 196 E vai lavar delgadas, | levantou -s ' alva; | o vento lh ' as levava | e -no alto.| [+]
1240 LP 043/ 197 O vento lh ' as desvia, | levantou -s ' alva; | meteu -s ' alva em ira | e -no alto.| [+]
1240 LP 043/ 197 O vento lh ' as levava, | levantou -s ' alva; | meteu -s ' alva em sanha, | e -no alto.| [+]
1240 LP 045/ 197 Mesura seria, senhor, | de vós amercear de mi, | que vós em grave dia vi, | e em mui grave voss ' amor, | tam grave, que nom ei poder | d ' aquesta coita mais sofrer | de que, muit ' a, fui sofredor.| [+]
1240 LP 045/ 198 Pero sabe nostro senhor | que nunca vo -l ' eu mereci, | mais sabe bem que vós servi, | des que vos vi, sempr ' o melhor | que nunca [eu] pudi fazer; | porem querede vos doer | de mim, coitado pecador.| [+]
1240 LP 045/ 198 Mais Deus que de tod ' é senhor, | me queira poer conselh ' i, | ca se meu feito vai assi, | e m ' el nom fôr ajudador | contra vós que el fez valer | mais de quantas fezo nacer, | moir ' eu, mais nom merecedor.| [+]
1240 LP 045/ 198 Pero se eu ei de morrer | sem vo -lo nunca merecer, | nom vos vej ' i prez nem loor. [+]
1240 LP 046/ 198 Meu amigo, nom poss ' eu guarecer | sem vós, nem vós sem mi; e que será | de vós? [+]
1240 LP 046/ 198 Mais al Deus que end ' o poder a | lhi rogu ' eu que el querrá escolher | por vós, amigo, e desi por mi | que nom moirades vós, nem eu assi | Como morremos; ca nom a mester | de tal vida avermos de passar; | ca mais nos valrria de nos matar; | mais Deus escolha se a el prouguer, | por vós, amigo, e desi por mi | que nom moirades vós, nem eu assi | Como morremos; ca e -na maior | coita do mund ' ou e -na mais mortal | vivemos, amigo, e no maior mal; | mais Deus escolha come bom senhor | por vós, amigo, e desi por mi | que nom moirades vós, nem eu assi | Como morremos, ca, per bõa fe, | mui gram temp ' a que este mal passou | per nós e passa, e muito durou; | mais Deus escolha come quem ele é, | por vós, amigo, e desi por mi, | que nom moirades vós, nem eu assi | Como morremos; e Deus ponha i | conselh ' , amigo, a vós e a mi. [+]
1240 LP 047/ 199 Meu amigo vem oj ' aqui | e diz que quer migo falar, | e sab ' el que mi faz pesar, | madre, pois que lh ' eu defendi | que nom fosse per nulha rem | per u eu foss ' ; e ora vem | Aqui; e foi pecado seu | de sol poner no coraçom, | madre, passar mha defensom; | ca sab ' el que lhi mandei eu | que nom fosse per nulha rem | per u eu foss ' ; e ora vem | Aqui u eu com el falei | per ante vós, madr ' e senhor.| [+]
1240 LP 047/ 199 E oi mais perde meu amor, | pois lh ' eu defendi e mandei | que nom fosse per nulha rem | per u eu foss ' ; e ora vem | Aqui, madr ' , e pois fez mal sem, | dereit ' é que perca meu bem. [+]
1240 LP 048/ 199 Meu amig ' , u eu sejo | nunca perço desejo | se nom quando vos vejo; | e porem vivo coitada | com este mal sobejo | que sofr ' eu, bem talhada.| [+]
1240 LP 048/ 199 Nom é se nom espanto, | u vós nom vejo, quanto | ei desej ' e quebranto; | e porem vivo coitada | com aqueste mal tanto | que sofr ' eu, bem talhada. [+]
1240 LP 049/ 199 Mui melhor ca m ' eu governo, | quen revolv ' o caderno | governa, e d ' inverno | o vestem bem de brou.| [+]
1240 LP 049/ 200 E jaz e -no inferno | o que o guaanhou.| [+]
1240 LP 049/ 200 E jaz no fog ' ardendo | [o] que o guaanhou.| [+]
1240 LP 050/ 200 Nom chegou, madr ' , o meu amigo, | e oj ' est o prazo saido.| [+]
1240 LP 050/ 200 Nom chegou, madr ' , o meu amado, | e oj ' est o prazo passado.| [+]
1240 LP 051/ 200 Nom me podedes vós, senhor, | partir d ' este meu coraçom | graves coitas; mas sei que nom | mi poderiades tolher, | per bona fe, nenhum prazer; | ca nunca o eu pud ' aver | des que vos eu nom vi, senhor. | Podedes mi partir gram mal, | e graves coitas que eu ei | por vós, mha senhor; mas bem sei | que me nom podedes por rem | tolher prazer nem nenhum bem, | pois end ' eu nada nom ouv ' em, | desque vos vi, se nom mal.| [+]
1240 LP 051/ 201 Graves coitas e grand ' afam | mi podedes, se vós prouguer, | partir mui bem, senhor, mais er | sei que nom podedes tolher, | e que em mi nom a prazer | des que vós nom pudi veer, | mais grave coit ' e grand ' afam. [+]
1240 LP 052/ 201 Nom poss ' eu, meu amigo, | com vossa soidade | viver, bem vo -lo digo; | e por esto morade, | amigo, u mi possades | falar, e me vejades.| [+]
1240 LP 052/ 201 Nom poss ' u vós nom vejo | viver, bem o creede, | tam muito vós desejo; | e por esto vivede, | amigo, u mi possades | falar, e me vejades.| [+]
1240 LP 053/ 201 Non sei como me salv ' a mia senhor | se me Deus ant ' os seus olhos levar | ca, par Deus, non ei como m ' assalvar | que me non julgue por seu traedor, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 053/ 201 E sei eu mui ben no meu coraçon | o que mia senhor fremosa fará | depois que ant ' ela for: julgar -m ' á | por seu traedor con mui gran razon, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 053/ 202 E pois tamanho foi o erro meu | que lhe fiz torto tan descomunal, | se mi a sa gran mesura non val, | julgar -m ' á por én por traedor seu, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 054/ 202 Nom sei oj ' , amigo, quem padecesse | coita qual padesco, que nom morresse, | se nom eu, coitada, que nom nacesse, | porque vós nom vejo com ' eu queria; | e quizesse Deus que m ' escaecesse | vós que vi, amigo, em grave dia.| [+]
1240 LP 054/ 202 Nom sei, amigo, molher que passasse | coita qual eu passo, que ja durasse | que nom morress ' ou desasperasse, | porque vós nom vejo com ' eu queria; | e quizesse Deus que me nom nembrasse | vós que vi, amigo, em grave dia.| [+]
1240 LP 054/ 202 Nom sei, amigo, quem o mal sentisse | que eu senço, que o sol encobrisse, | se nom eu, coitada, que Deus maldisse, | porque vós nom vejo com ' eu queria; | e quizesse Deus que nunca eu visse | vós que vi, amigo, em grave dia. [+]
1240 LP 055/ 202 Nostro senhor, ajades bom grado | por quanto m ' oje mha senhor falou; | e tod ' esto foi porque se cuidou | que andava d ' outra namorado; | ca sei eu bem que mi nom falára | se de qual bem lh ' eu quero cuidára.| [+]
1240 LP 055/ 202 Porque mi falou oj ' este dia, | ajades bom grado, nostro senhor; | e tod ' esto foi porque mha senhor | cuidou que eu por outra moiria; | ca sei eu bem que mi nom falára, | se de qual bem lh ' eu quero cuidára.| [+]
1240 LP 055/ 203 Por quanto m ' oje falou, aja Deus | bom grado, mais d ' esto nom fôra rem, | se nom porque mha senhor cuidou bem | que d ' outra eram os desejos meus; | ca sei eu bem que mi nom falára, | se de qual bem lh ' eu quero cuidára.| [+]
1240 LP 056/ 203 Nostro senhor, se averei guisado | de mha senhor mui fremosa veer, | que mi nunca fez[o] nenhum prazer | e de que nunca cuid ' aver bom grado, | pero filhar -lh ' ia por galardom | de a veer, se soubesse que nom | lh ' era tam grave, Deus foss ' em loado.| [+]
1240 LP 056/ 203 Ca mui gram temp ' a que ando coitado | se eu podesse pola ir veer, | ca depois nom me pód ' escaecer | qual eu [a] vi, u ouvi Deus irado; | ca verdadeira mente des entom | nom trago mig ' aqueste coraçom, | nem er sei de mim parte nem mandado.| [+]
1240 LP 056/ 203 Ca me tem seu amor tam aficado | des que se nom guisou de a veer, | que nom ei em mim força nem poder, | nem dormho rem nem ei em mim recado; | e porque viv ' em tam gram perdiçom, | que mi dê morte, peç ' a Deus perdom, | e perderei meu mal e meu cuidado. [+]
1240 LP 057/ 203 Mais tanto que me d ' ant ' ela quitei | do que ante cuidára me nembrei, | que nulha cousa ende nom minguei; | mais quand ' er quix tornar pola veer | a lh ' o dizer, e me bem esforçei, | de lh ' o contar sol nom ouvi poder. [+]
1240 LP 058/ 204 E senhor, coita e al nom | me forçou de vos ir falar. [+]
1240 LP 059/ 204 O gram viç ' e o gram sabor | e o gram comforto que ei, | é porque bem entender sei | que o gram bem da mha senhor | nom querrá Deus que err ' em mi, | que a sempr ' amei e servi | e lhi quero ca mim melhor.| [+]
1240 LP 059/ 204 Esto me faz alegr ' andar | e mi dá comfort ' e prazer, | cuidand ' em como poss ' aver | bem d ' aquela que nom a par, | e Deus que lhi fez tanto bem, | nom querrá que o seu bom sem | err ' em mim, quant ' é meu cuidar.| [+]
1240 LP 059/ 204 E porend ' ei no coraçom | mui gram prazer; [+]
1240 LP 059/ 204 [ca] tal a fez | Deus que lhi deu sem com bom prez | sobre quantas no mundo som, | que nom querrá que o bom sem | err ' em mim, mais dar -mh -a, cuid ' em, | d ' ela bem e bom galardom. | [+]
1240 LP 060/ 205 Mais Deus! que grave cousa d ' endurar | que a mim será ir -me d ' u ela fôr; | ca sei mui bem que nunca poss ' achar | nenhũa cousa ond ' aja sabor, | se nom da morte; mais ar ei pavor | de mh a nom querer Deus tam cedo dar.| [+]
1240 LP 060/ 205 Mais se fez Deus a tam gram coita par | come a de que serei sofredor, | quando m ' agora ouver d ' alongar | d ' aquesta terra u est a melhor | de quantas som, e de cujo loor | nom se póde per dizer acabar. [+]
1240 LP 061/ 205 O meu amig ' , amiga, nom quer ' eu | que aja gram pesar nem gram plazer, | e quer ' eu este preit ' assi trager | ca m ' atrevo tanto no feito seu | ca o nom quero guarir nem o matar, | nem o quero de mi desasp[er]ar.| [+]
1240 LP 061/ 205 Ca se lh ' eu amor mostrasse, bem sei | que lhi seria end ' atam gram bem, | que lh ' av[er]iam d ' entender porem | qual bem mi quer; e porem esto farei, | ca o nom quero guarir nem o matar, | nem o quero de mi desasperar.| [+]
1240 LP 061/ 205 E se lhi mostrass ' algum desamor, | nom se podia guardar de morte, | tant ' averia em coita forte; | mais por eu nom errar end ' o melhor, | ca o nom quero guarir nem o matar, | nem o quero de mi desasperar.| [+]
1240 LP 062/ 206 O meu amigo a de mal assaz, | tant ' , amiga, que muito mal per é, | que no mal nom a mais, per bõa fe; | e tod ' aquesto vedes que lh ' o faz: | porque nom cuida de mi bem aver, | viv ' em coita, coitado por morrer.| [+]
1240 LP 062/ 206 Tanto mal sofre, se Deus mi perdom, | que ja eu, amiga, d ' el doo ei, | e per quanto de sa fazenda sei, | tod ' este mal é por esta razom: | porque nom cuida de mi bem aver, | viv ' em coita, coitado por morrer.| [+]
1240 LP 062/ 206 Morrerá d ' esta u nom pód ' aver al; | que toma em si tamanho pesar | que se nom póde de morte guardar; | e amiga, vem -lhi tod ' este mal | porque nom cuida de mi bem aver, | viv ' em coita, coitado por morrer.| [+]
1240 LP 063/ 206 O que vos nunca cuidei a dizer, | com gram coita, senhor, vo -lo direi, | porque me vejo ja por vós morrer; | ca sabedes que nunca vos falei | de como me matava voss ' amor: | ca sabedes bem que d ' outra senhor | que eu nom avia pavor nem ei.| [+]
1240 LP 063/ 206 E tod[o] aquesto mi fez fazer | o mui gram medo que eu de vós ei, | e desi por vos dar a entender | que por outra morria de que ei, | bem sabedes, mui pequeno pavor; | e des oi mais, fremosa mha senhor, | se me matardes, bem vo -lo busquei.| [+]
1240 LP 064/ 207 Ora, senhor, nom poss ' eu ja | por nenhunha guisa sofrer | que me nom ajam d ' entender | o que eu muito receei; | ca m ' entenderám que vos sei, | Senhor, melhor ca mi querer.| [+]
1240 LP 064/ 207 Vós veed ' em como será; | ca par Deus, nom ei ja poder | que em mim nom possa veer | quem quer que me vir des aqui | que vós sei eu, por mal de mi, | Senhor, melhor ca mim querer. [+]
1240 LP 065/ 207 Ora vejo bem, mha senhor, | que mi nom tem nenhunha prol | d ' e -no coraçom cuidar sol | de vós, se nom que o peior | que mi vós poderdes fazer | faredes a vosso poder.| [+]
1240 LP 065/ 207 Ca nom atend ' eu de vós al, | nem er passa per coraçom, | se nostro senhor mi perdom, | se nom que aquel maior mal | que mi vós poderdes fazer, | faredes a vosso poder.| [+]
1240 LP 065/ 207 E sol nom met ' eu em cuidar | de nunca de vós aver bem, | ca sõo certo d ' ũa rem: | que o mais mal e mais pesar | que mi vós poderdes fazer, | faredes a vosso poder.| [+]
1240 LP 066/ 207 Ou é Melion Garcia queixoso, | ou nom faz come ome de paraje | escontra duas meninhas que traje, | contra que nom cata bem nem fremoso, | ca lh ' as vej ' eu trajer bem des antano | ambas vestidas de mui mao pano; | nunca mais feo vi nem mais lixoso.| [+]
1240 LP 066/ 208 Andam ant ' el chorando mil vegadas | por muito mal que am con el levado, | [e] el come ome desmesurado | contra elas que andam mui coitadas, | nom cata rem do que catar devia; | e poi -las [el] tem sigo noit ' e dia, | seu mal é traje -las mal lazeradas.| [+]
1240 LP 066/ 208 E pois el sa fazenda tam mal cata | contra elas que faz viver tal vida, | que nem d ' el nem d ' outrem nom a guarida, | eu nom lh ' o tenho por bõa barata | de as trajer, como traj ' , em concelho | chorosas e minguadas de conselho; | ca demo lev ' a prol que xi lh ' em ata. [+]
1240 LP 067/ 208 Nom ei rem que vós asconda, | nem vos será encoberto; | mais sabede bem por certo | que ũa que Deus confonda, | vo -lo tem louqu ' e tolheito, | e moir ' end ' eu com despeito.| [+]
1240 LP 067/ 208 Nom sei molher que se pague | de lh ' outras o seu amigo | filhar, e porem vos digo | que ũa que Deus estrague | vo -lo tem louqu ' e tolheito, | e moir ' end ' eu com despeito.| [+]
1240 LP 069/ 209 O voss ' amigo tam de coraçom | pom el em vós seus olhos e tam bem, | par Deus, amiga, que nom sei eu quem | o verá que nom entenda que nom | pód ' el poder aver d ' aver prazer | de nulha rem, se nom de vós veer.| [+]
1240 LP 069/ 209 E quem bem vir com ' el seus olhos pom | em vós, amiga, quand ' ante vós vem, | se xi nom fôr mui minguado de sem, | entender póde mui bem d ' el que nom | pód ' el poder aver d ' aver prazer | de nulha rem, se nom de vós veer.| [+]
1240 LP 069/ 209 E quand ' el vem u vós sodes, razom | quer el catar que se encobra, e tem | que s ' encobre; pero nom lhi val rem, | ca nos seus olhos entendem que nom | pód ' el poder aver d ' aver prazer | de nulha rem, se nom de vós veer. [+]
1240 LP 071/ 210 Pero eu dizer quizesse, | creo que nom saberia | dizer, nem er poderia, | per poder que eu ouvesse, | a coita que o coitado | sofre que é namorado; | nem er sei quem m ' o crevesse.| [+]
1240 LP 071/ 210 Se nom aquel a quem desse | amor coita todavia, | qual a mim dá noit ' e dia.| [+]
1240 LP 071/ 210 Este, cuido, que tevesse | que digu ' eu muit ' aguisado; | ca outr ' omem nom é nado | que esto creer podesse.| [+]
1240 LP 071/ 210 E porem quem bem soubesse | esta coita, bem diria | e sol nom duvidaria, | que coita que Deus fezesse | nem outro mal aficado | nom fez tal, nem é pensado | d ' omem que lhi par pozesse. [+]
1240 LP 073/ 210 Pero que eu mui long ' estou | da mha senhor e do seu bem, | nunca me dê Deus o seu bem, | pero [que] m ' eu [tam] long ' estou, | se nom é o coraçom meu | mais preto d ' ela que o seu.| [+]
1240 LP 073/ 210 E pero long ' estou d ' ali | d ' u agora é mha senhor, | nom aja bem da mha senhor, | pero m ' eu long ' estou d ' ali, | se nom é o coraçom meu | mais preto d ' ela que o seu. | E pero longe do logar | estou, que nom poss ' al fazer, | Deus nom mi dê o seu bemfazer, | pero long ' estou do logar, | se nom é o coraçom meu | mais preto d ' ela que o seu.| [+]
1240 LP 074/ 211 Pesar mi fez meu amigo, | amiga, mais sei eu que nom | cuidou el no seu coraçom | de mi pesar; ca vos digo | que ant ' el querria morrer | c ' a mi sol um pesar fazer.| [+]
1240 LP 074/ 211 Nom cuidou que mi pesasse | do que fez, ca sei eu mui bem | que do que foi, nom fôra rem; | porem sei, se em cuidasse, | que ant ' el querria morrer | c ' a mi sol um pesar fazer.| [+]
1240 LP 074/ 211 Ca de morrer ou de viver | sab ' el ca x ' é no meu poder. [+]
1240 LP 076/ 212 Pois mha ventura tal é ja | que sodes tam poderosa | de mim, mha senhor fremosa, | por mesura que em vós a, | e por bem que vos estará, | pois de vós nom ei nenhum bem, | de vós amar nom vos pes em, | senhor.| [+]
1240 LP 076/ 212 E pois por bem nom teedes | que eu aja de vós grado | por quant ' afam ei levado | por vós; ca assi queredes, | mha senhor, fe que devedes, | pois de vós nom ei nenhum bem, | de vós amar nom vos pes em, | senhor.| [+]
1240 LP 076/ 212 E lume d ' estes olhos meus, | pois m ' assi desemparades | e que me grado nom dades | como dam outras aos seus, | mha senhor, polo amor de Deus, | pois de vós nom ei nenhum bem, | de vós amar nom vos pes em, | senhor.| [+]
1240 LP 076/ 212 E eu nom perderei o sem, | e vós nom perdedes i rem, | senhor. [+]
1240 LP 077/ 212 Pois diz que todavia | nos imos nossa via, | pois qu ' a el praz, | praz -m ' , e vej ' i bom dia;| [+]
1240 LP 079/ 213 Pois que vos Deus fez, mha senhor, | fazer do bem sempr ' o melhor, | e vós em fez tam sabedor, | unha verdade vos direi, | se mi valha nostro senhor: | erades bõa pera rei.| [+]
1240 LP 080/ 213 Por Deus, amiga, pes -vos do gram mal | que dizend ' and ' aquel meu desleal, | ca diz de mi e de vós outro tal, | andand ' a muitos, que lhi fiz eu bem, | e que vós soubestes tod ' este mal, | de que eu nem vós nom soubemos rem.| [+]
1240 LP 080/ 214 De vos em pesar é mui gram razom, | ca dizend ' anda mui gram traiçom | de mim e de vós, se Deus mi perdom, | u se louva de mim que lhi fiz bem, | e que vós soubestes end ' a razom; | de que eu nem vós nom soubemos rem.| [+]
1240 LP 080/ 214 De vos em pesar dereito per é, | ca diz de mim gram mal, per bõa fe, | e de vós, amiga, cada u s ' é | falando; ca diz que lhi fiz eu bem | e ca vós soubestes todo com ' é; | de que eu nem vós nom soubemos rem. [+]
1240 LP 082/ 215 E por aquesto nom ei eu poder | de fazer a mim nem a el prazer. [+]
1240 LP 083/ 215 Por Deus, senhor, pois per vós nom ficou | de mi fazer bem, e ficou per mi, | teede por bem, pois assi passou, | em galardom de quanto vós servi, | de mi teer puridade, senhor, | e eu a vós, ca est ' é o melhor.| [+]
1240 LP 083/ 215 Nom ficou per vós de mi fazer bem, | e de Deus ajades bom galardom, | mais a mha mingua foi grande; porem | por mercee teede por razom | de me teer puridade, senhor, | e eu a vós, ca est ' é o melhor.| [+]
1240 LP 083/ 215 Ca nom tiro eu nem vós prez nem loor | d ' aqueste preito, se sabudo fôr. [+]
1240 LP 084/ 215 Praz -mh a mi, senhor, de moirer, | e praz -m ' ende por vosso mal, | ca sei que sentiredes qual | mingua vos pois ei -de fazer; | ca nom perde pouco senhor | quando perde tal servidor | qual perdedes em me perder.| [+]
1240 LP 084/ 216 E pero que ei de sofrer | a morte mui descomunal, | com mha mort ' oi mais nom m ' em cal; | por quanto vos quero dizer: | ca meu serviç ' e meu amor | será -vos d ' escusar peior | que a mim d ' escusar viver.| [+]
1240 LP 084/ 216 E certo podedes saber | que pero s ' o meu tempo sal | per morte, nom a ja i al, | que me nom quer ' end ' eu doer, | porque a vós farei maior | mingua que fez nostro senhor | de vassal ' a senhor prender. [+]
1240 LP 085/ 216 Des que vos vi, sempr ' o maior | bem que vos podia querer, | vos quiji a todo meu poder; | e pero quis nostro senhor | que nunca tevestes por bem | de nunca mi fazerdes bem.| [+]
1240 LP 086/ 217 Proençaes soen mui bem trobar | e dizem eles que é com amor; | mais os que trobam no tempo da flor | e nom em outro, sei eu bem que nom | am tam gram coita no seu coraçom | qual m ' eu por mha senhor vejo levar.| [+]
1240 LP 086/ 217 Pero que trobam e sabem loar | sas senhores o mais e o melhor | que eles pódem, sõo sabedor | que os que trobam quand ' a frol sazom | a, e nom ante, se Deus mi perdom, | nom am tal coita qual eu ei sem par.| [+]
1240 LP 086/ 217 Ca os que trobam e que s ' alegrar | vam e -no tempo que tem a color | a frol comsigu ' e tanto que se fôr | aquel tempo, logu ' em trobar razom | nom am, nem vivem em qual perdiçom | oj ' eu vivo, que pois m ' a de matar. [+]
1240 LP 087/ 217 Punh ' eu, senhor, quanto poss ' em quitar | d ' em vós cuidar este meu coraçom | que cuida sempr ' em qual vos vi; mais nom | poss ' eu per rem nem mi nem el forçar | que nom cuide sempr ' em qual vos eu vi; | e por esto nom sei oj ' eu de mi | que faça, nem me sei conselh ' i dar.| [+]
1240 LP 087/ 217 Nom pudi nunca partir de chorar | estes meus olhos bem dela sazom | que vos virom, senhor; ca des entom | quis Deus assi que vo -lhi foi mostrar, | que nom podess ' o coraçom desi | partir d ' em vós cuidar, e viv ' assi | sofrendo coita tal que nom a par.| [+]
1240 LP 087/ 217 E mha senhor, u sempr ' ei de cuidar | no maior bem dos que no mundo som, | qual est o vosso, ei gram razom, | pois nom poss ' end ' o coraçom tirar, | de viver em camanho mal vivi | des que vos eu por meu mal conhoçi, | e d ' aver sempr ' a mort ' a desejar. [+]
1240 LP 088/ 218 Quand ' eu bem meto femença | em qual vos vej ' e vos vi, | des que vos eu conhoci, | Deus que nom mente, mi mença, | senhor, se oj ' eu sei bem | que semelh ' o voss ' em rem.| [+]
1240 LP 088/ 218 E quem o assi nom tem, | nom vos vio, ou nom a sem. [+]
1240 LP 089/ 218 Quant ' a, senhor, que m ' eu de vós parti, | atam muit ' a que nunca vi prazer | nem pesar, e quero -vos eu dizer | como prazer nem pesar nom er [vi]: | perdi o sem, e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar.| [+]
1240 LP 089/ 218 E des que m ' eu, senhor, per bõa fe, | de vós parti, creed ' agora bem | que nom vi prazer nem pesar de rem, | e aquesto direi -vos [eu] por que: | perdi o sem e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar.| [+]
1240 LP 089/ 218 Ca, mha senhor, bem des aquela vez | que m ' eu de vós parti, no coraçom | nunca ar ouv ' eu pesar des entom | nem prazer, e direi -vos que mh o fez: | perdi o sem, e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar. [+]
1240 LP 090/ 218 Quant ' eu, fremosa mha senhor, | de vós receei a veer, | muit ' er sei que nom ei poder | de m ' agora guardar que nom | [vos] veja: mais tal confort ' ei | que aquel dia morrerei | e perderei coitas d ' amor. | E como quer que eu maior | pesar nom podesse veer | de que entom verei, prazer | ei ende, se Deus mi perdom; | porque por morte perderei | aquel dia coita que ei | qual nunca fez nostro senhor.| [+]
1240 LP 090/ 219 E pero ei tam gram pavor | d ' aquel dia grave veer | qual vos sol nom posso dizer, | confort ' ei no meu coraçom, | porque por morte sairei | aquel dia do mal que ei | peior do que Deus fez peior. [+]
1240 LP 091/ 219 Que coita ouvestes, madr ' e senhor, | de me guardar que nom possa veer | meu amigu ' e meu bem e meu prazer!| [+]
1240 LP 091/ 219 Mais se eu posso, par nostro senhor, | que o veja e lhi possa falar, | guisar -lh ' [o] -ei, e pes a quem pesar.| [+]
1240 LP 091/ 219 Vós fezestes todo vosso poder, | madr ' e senhor, de me guardar que nom | visse meu amigu ' e meu coraçom; | mais se eu posso a todo meu poder | que o veja e lhi possa falar, | guisar -lh ' [o] -ei, e pes a quem pesar.| [+]
1240 LP 091/ 219 Mha morte quizestes, madre, nom al, | quand ' aguisastes que per nulha rem | eu nom viss ' o meu amigu ' e meu bem; | mais se eu posso u nom pód ' aver al, | que o veja e lhi possa falar, | guisar -lh ' [o] -ei, e pes a quem pesar.| [+]
1240 LP 092/ 219 Ca des aquel tempo, senhor, | que vos vi e oi falar, | nom perdi coitas e pesar, | nem mal nom podia maior, | e aquesto passou assi: | e tod ' este mal sofri | por vós e polo voss ' amor.| [+]
1240 LP 093/ 220 Que grave coita, senhor, é | a quem [a] sempr ' a desejar | o vosso bem, que nom a par, | com ' eu faç ' ; e per bõa fe, | se eu a Deus mal mereci, | bem se vinga per vós em mi.| [+]
1240 LP 094/ 220 Que mui gram prazer que eu ei, senhor, | quand ' em vós cuid ' , e nom cuid ' e -no mal | que mi fazedes! mais direi -vos qual | tenh ' eu por gram maravilha, senhor, | de mi viir de vós mal, u Deus nom | pos mal, de quantas e -no mundo som.| [+]
1240 LP 094/ 220 E senhor fremosa, quando cuid ' eu | em vós e nom e -no mal que mi vem | por vós, tod ' aquel temp ' eu ei de bem; | mais por gram maravilha per tenh ' eu | de mi viir de vós mal, u Deus nom | pos mal, de quantas e -no mundo som.| [+]
1240 LP 094/ 221 Ca, senhor, mui gram prazer mi per é | quand ' em vós cuid ' e nom ei de cuidar | em quanto mal mi fazedes levar; | mais gram maravilha tenh ' eu que é | de mi viir de vós mal, u Deus nom | pos mal, de quantas e -no mundo som.| [+]
1240 LP 094/ 221 Ca par Deus, semelha mui sem razom | d ' aver eu mal d ' u o Deus nom pos, nom. [+]
1240 LP 095/ 221 Que muit ' a ja que nom vejo | mandado do meu amigo; | pero, amiga, pos migo | bem aqui u mh ora sejo | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 095/ 221 Muito mi tarda, sem falha, | que nom vejo seu mandado; | pero ouve m ' el jurado | bem aqui, se Deus mi valha, | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 095/ 221 Mais pois nom vem, nem envia | mandad ' , é mort ' ou mentia. [+]
1240 LP 096/ 221 Quem vos mui bem visse, senhor, | com quaes olhos vos eu vi, | mui pequena sazom a i, | guisar -lh ' ia nostro senhor | que vivess ' em mui gram pesar, | guisando -lh ' o nostro senhor | como mh a mi [o] foi guisar.| [+]
1240 LP 096/ 221 E quem vos bem com estes meus | olhos visse, creede bem, | que se nom perdess ' ant ' o sem, | que bem lhi guisaria Deus | que vivess ' em mui gram pesar, | se lh ' o assi guisasse Deus | como mh a mi [o] foi guisar.| [+]
1240 LP 097/ 222 Que prazer avedes, senhor, | de mi fazerdes mal por bem, | que vos quij ' e quer ' ? e porem | peç ' eu tant ' a nostro senhor, | que vos mud ' esse coraçom | que mh avedes tam sem razom.| [+]
1240 LP 097/ 222 E se vo -lo mudar, entom | poss ' eu viver, [e] se nom, nom. [+]
1240 LP 098/ 222 Que razom cuidades vós, mha senhor, | dar a Deus, quand ' ant ' el fordes, por mi | que matades, que vos nom mereci | outro mal se nom que vos ei amor, | aquel maior que vo -l ' eu poss ' aver; | ou que salva lhi cuidades fazer | da mha morte, pois per vós morto fôr?| [+]
1240 LP 098/ 222 Ca na mha morte nom a [i] razom | bõa que ant ' el possades mostrar; | desi nom o er podedes enganar, | ca el sabe bem quam de coraçom | vos eu am ' e [que] nunca vos errei; | e porem, quem tal feito faz, bem sei | que em Deus nunca pód ' achar perdom.| [+]
1240 LP 098/ 223 Ca de pram Deus nom vos perdoará | a mha morte, ca el sabe mui bem | ca sempre foi meu saber e meu sem | em vós servir; er sabe mui bem [ja] | que nunca vos mereci por que tal | morte por vós ouvesse; porem mal | vos será quand ' ant ' el formos alá. [+]
1240 LP 099/ 223 Quer ' eu em maneira de proençal | fazer agora um cantar d ' amor, | e querrei muit ' i loar mha senhor | a que prez nem fremosura nom fal, | nem bondade; e mais vos direi em: | tanto a fez Deus comprida de bem | que mais que todas las do mundo val.| [+]
1240 LP 099/ 223 Ca mha senhor quizo Deus fazer tal, | quando a fez, que a fez sabedor | de todo bem e de mui gram valor, | e com tod ' est[o] é mui comunal | ali u deve; er deu -lhi bom sem, | e desi nom lhi fez pouco de bem | quando nom quis que lh ' outra foss ' igual.| [+]
1240 LP 099/ 223 Ca em mha senhor nunca Deus pos mal, | mais pos i prez e beldad ' e loor | e falar mui bem, e riir melhor | que outra molher; desi é leal | muit ' , e por esto nom sei oj ' eu quem | possa compridamente no seu bem | falar, ca nom a, tra -lo seu bem, al. [+]
1240 LP 100/ 223 Que soidade de mha senhor ei | quando me nembra d ' ela qual a vi, | e que me nembra que bem a oi | falar; e por quanto bem d ' ela sei, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder, | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca pero mi nunca faz bem, | se a nom vir, nom me posso guardar | d ' ensandecer ou morrer com pesar; | e porque ela tod ' em poder tem, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca tal a fez nostro senhor, | de quantas outras no mundo som | nom lhi fez par, a la minha fe, nom; | e poi -la fez das melhores melhor, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder, | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca tal a quizo Deus fazer, | que se a nom vir, nom posso viver. [+]
1240 LP 101/ 224 Que trist ' oj ' é meu amigo, | amiga, no seu coraçom! | ca nom póde falar migo | nem veer -me. [+]
1240 LP 101/ 224 Faz gram razom | meu amigo de trist ' andar, | pois m ' el nom vir, e lh ' eu nembrar.| [+]
1240 LP 101/ 224 Trist ' anda, se Deus mi valha, | ca me nom vio, e dereit ' é; | e por esto faz sem falha | mui gram razom, per bõa fe, | meu amigo de trist ' andar, | pois m ' el nom vir, e lh ' eu nembrar.| [+]
1240 LP 101/ 224 D ' andar triste faz guisado, | ca o nom vi, nem vio el mi, | nem ar oiu meu mandado, | e porem faz gram dereit ' i | meu amigo de trist ' andar, | pois m ' el nom vir, e lh ' eu nembrar.| [+]
1240 LP 101/ 224 Mais Deus, como póde durar | que ja nom morreu com pesar! [+]
1240 LP 102/ 224 Quisera vosco falar de grado, | ay meu amigu ' e meu namorado! | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey mui gram medo do hirado.| [+]
1240 LP 102/ 224 En cuydadus de mil guysas travo, | per vos dizer o con que m ' agravo; | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey muy gram medo do mal bravo.| [+]
1240 LP 102/ 224 Gran pesar ey, amigo, sofrudo, | per vus dizer meu mal ascondudo; | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey mui gram medo do sanhudo.| [+]
1240 LP 102/ 224 Sanhud ' aja Deus quem me lhi foy dar! | Senhor do meu coraçon, cativo | sodes en eu viver con que vivo; | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey mui gram medo do esquivo.| [+]
1240 LP 103/ 225 Quix bem, amigos, e quer ' e querrei | ũa molher que me quis e quer mal | e querrá; mais nom vos direi eu qual | [est] a molher; mais tanto vos direi: | quix bem e quer ' e querrei tal molher | que me quis mal sempr ' e querrá e quer.| [+]
1240 LP 103/ 225 Quix e querrei e quero bem querer | a quem me quis e quer, per bõa fe, | mal, e querrá; mais nom direi quem é; | mais pero tanto vos quero dizer: | quix bem e quer ' e querrei tal molher | que me quis mal sempr ' e querrá e quer. [+]
1240 LP 104/ 225 Roga -m ' oje, filha, o voss ' amigo | muit ' aficado que vos rogasse | que de vos amar nom vos pesasse; | e porem vos rogu ' e vos castigo | que vos nom pes de vos el bem querer | mais nom vos mand ' i, filha, mais fazer.| [+]
1240 LP 104/ 225 El me estava em vós falando, | e m ' esto que vos digo rogava; | doe -me d ' el, tam muito chorava, | e porem, filha, [vos] rogu ' e mando | que vos nom pes de vos el bem querer, | mais nom vos mand ' i, filha, mais fazer.| [+]
1240 LP 104/ 225 Ca de vos el amar de coraçom, | nom vej ' eu rem que vós i perçades, | sem i mais aver, mais guaanhades, | e por esto, pola mha bẽençom, | que vos nom pes de vos el bem querer, | mais nom vos mand ' i, filha, mais fazer. [+]
1240 LP 105/ 226 E mal seria, se nom foss ' assi. [+]
1240 LP 106/ 226 Sempr ' eu, mha senhor, desejei, | mais que al, e desejarei | vosso bem que mui servid ' ei, | mais nom com asperança | d ' aver de vós bem; ca bem sei | que nunca de vós averei | se nom mal e viltança.| [+]
1240 LP 106/ 226 Desej ' eu mui mais d ' outra rem | o que mi pequena prol tem, | ca desej ' aver vosso bem, | mais nom com asperança | que aja do mal que mi vem | por vós nem galardom porem | se nom mal e viltança.| [+]
1240 LP 106/ 226 Desej ' eu com mui gram razom | vosso bem, se Deus mi perdom, | mui mais de quantas cousas som, | mais nom com asperança | que sol coid ' e -no coraçom | aver de vós por galardom | se nom mal e viltança. [+]
1240 LP 107/ 226 Senhor, aquel que sempre sofre mal, | mentre mal a nom sabe que é bem, | e o que sofre bem sempr ' , outro tal | do mal nom póde saber nulha rem; | por em querede, pois que eu, senhor, | por vós fui sempre de mal sofredor, | que algum tempo sabha que é bem.| [+]
1240 LP 107/ 227 Ca o bem, senhor, nom poss ' eu saber, | se nom per vós, por que eu o mal sei; | desi o mal nom o posso perder | se per vós nom; e poi -lo bem nom sei, | quered ' ora, senhor, vel por Deus ja, | que em vós pos quanto bem no mund ' a, | que o bem sabha, pois que [o] nom sei.| [+]
1240 LP 107/ 227 Ca se nom souber algũa sazom, | o bem por vós, por que eu mal sofri, | nom tenh ' eu ja i se morte nom, | e vós perdedes mesura em mi; | porem querede, por Deus que vos deu | tam muito bem, que por vós sabha eu | o bem, senhor, por quanto mal sofri. [+]
1240 LP 108/ 227 Ca de me matar amor nom m ' é greu, | atanto mal sofro ja em poder seu; | e tod ' aquest ' é, senhor, des quand ' eu | vos vi, desi | nunca coita perdi. [+]
1240 LP 109/ 227 Senhor, desquando vos vi | e que fui vosco falar, | sabed ' agora per mi | que tanto fui desejar | vosso bem; e pois é si, | que pouco posso durar, | e moiro -m ' assi de chão, | porque mi fazedes mal | e de vós nom ar ei al, | mha morte tenho na mão.| [+]
1240 LP 109/ 228 Ca tam muito desejei | aver bem de vós, senhor, | que verdade vos direi, | se Deus mi dê voss ' amor: | por quant ' oj ' eu creer sei, | com cuidad ' e com pavor | meu coraçom nom é são; | porque mi fazedes mal, | e de vós nom ar ei al, | mha morte tenho na mão.| [+]
1240 LP 109/ 228 E venho vo -lo dizer, | senhor do meu coraçom, | que possades entender | como prendi ocajom, | quando vos [eu] fui veer; | e por aquesta razom | moir ' assi servind ' em vão; | porque a mim fazedes mal | e de vós nom ar ei al, | mha morte tenho na mão. [+]
1240 LP 110/ 228 Senhor, dizem vos por meu mal | que nom trobo com voss ' amor, | mais ca m ' ei de trobar sabor; | e nom mi valha Deus nem al | se eu trobo por m ' em pagar, | mais faz -me voss ' amor trobar.| [+]
1240 LP 110/ 228 E essa que vos vai dizer | que trobo porque me pagu ' em, | e nom por vós que quero bem, | mente; ca nom veja prazer, | se eu trobo por m ' em pagar, | mais faz -me voss ' amor trobar.| [+]
1240 LP 110/ 228 E pero quem vos diz que nom | trobo por vós que sempr ' amei, | mais por gram sabor que m ' end ' ei, | mente; ca Deus nom mi perdom, | se eu trobo por m ' em pagar, | mais faz -me voss ' amor trobar. [+]
1240 LP 111/ 228 Senhor, em tam grave dia | vos vi que nom poderia | mais; e por Santa Maria, | que vos fex tam mesurada, | doede -vos algum dia | de mi, senhor bem talhada.| [+]
1240 LP 111/ 229 Pois sempre a em vós mesura | e todo bem e cordura, | que Deus fez em vós feitura | qual nom fez em molher nada, | doede -vos por mesura | de mim, senhor bem talhada.| [+]
1240 LP 112/ 229 Senhor, eu vivo coitada | vida des quando vós nom vi; | mais pois vós queredes assi, | por Deus, senhor bem talhada, | querede -vos de mim doer | ou ar leixade m ' ir morrer.| [+]
1240 LP 113/ 229 Senhor fremosa e de mui loução | coraçom, e querede vos doer | de mi, pecador, que vos sei querer | melhor ca mi; pero sõo certão | que mi queredes peior d ' outra rem, | pero, senhor, quero -vos eu tal bem | Qual maior poss ' , e o mais encoberto | que eu poss ' ; e sei de Brancafrol | que lhi nom ouve Flores tal amor | qual vos eu ei; e pero sõo certo | que mi queredes peior d ' outra rem, | pero, senhor, quero -vos eu tal bem | Qual maior poss ' ; e o mui namorado | Tristam sei bem que nom amou Iseu | quant ' eu vos amo, esto certo sei eu; | e con tod ' esto sei, mao pecado, | que mi queredes peior d ' outra rem; | pero, senhor, quero -vos eu tal bem | Qual maior poss ' , e tod ' aquest ' avem | a mim, coitad ' e que perdi o sem. [+]
1240 LP 114/ 230 Senhor fremosa, nom poss ' eu osmar | que est aquel em que vos mereci | tam muito mal quam muito vós a mi | fazedes; e venho vos perguntar | o por que é, ca nom poss ' entender, | se Deus me leixe de vós bem achar, | em que vo -l ' eu podesse merecer.| [+]
1240 LP 114/ 230 Se é, senhor, porque vos sei amar | mui mais que os meus olhos, nem ca mi | e assi foi sempre des que vos vi; | pero sabedes que ei gram pesar | de vós amar, mais nom poss ' al fazer; | e porem vós, a quem Deus nom fez par, | nom me devedes i culpa põer.| [+]
1240 LP 114/ 230 Ca sabedes que se m ' end ' eu quitar | podéra des quant ' a que vos servi, | mui de grado o fezéra logu ' i; | mais nunca pudi o coraçom forçar | que vos gram bem nom ouvess ' a querer, | e porem nom dev ' eu a lazerar, | senhor, nem devo porend ' a morrer. [+]
1240 LP 115/ 230 Senhor fremosa, pois no coraçom | nunca pozestes de mi fazer bem, | nem mi dar grado do mal que mi vem | por vós, siquer teede por razom, | senhor fremosa, de vos nom pesar | de vós veer, se mh o Deus [a]guisar.| [+]
1240 LP 115/ 231 Pois vos nunca no coraçom entrou | de mi fazerdes, senhor, se nom mal, | nem ar atendo jamais de vós al, | teede por bem, pois assi passou, | senhor fremosa, de vos nom pesar | de vós veer, se mh o Deus [a]guisar.| [+]
1240 LP 115/ 231 Pois que vos nunca doestes de mi, | er sabedes quanta coita passei | por vós, e quanto mal lev ' e levei, | teede por bem, pois que est assi, | senhor fremosa, de vos nom pesar | de vós veer, se mh o Deus [a]guisar.| [+]
1240 LP 116/ 231 Ca se vos fosse ou prez ou loor | de me matardes seria razom, | e nom diria eu porende nom; | mais d ' atanto seede sabedor | que nenhum prez nem loor nom vos é; | ant ' errades muito, per bõa fe, | de me matardes, fremosa senhor.| [+]
1240 LP 116/ 231 E sabem quantos sabem vós e mi | que nunca cousa come vós amei; | desi sabem que nunca vos errei, | [e] er sabem que sempre vos servi | o melhor que pud ' e soubi cuidar; | e porem fazedes de me matar | mal, pois vo -l ' eu, senhor, nom mereci. [+]
1240 LP 117/ 231 Senhor fremosa, vejo -vos queixar | por que vos am ' , e no meu coraçom | ei mui gram pesar, se Deus mi perdom, | porque vej ' end ' a vós aver pesar, | e queria -m ' em de grado quitar, | mais nom posso forçar o coraçom, | Que mi forçou meu saber e meu sem; | desi meteu -me no vosso poder, | e do pesar que vos eu vej ' aver, | par Deus, senhor, a mim pesa muit ' em; | e partir -m ' ia de vós querer bem, | mais tolhe -m ' end ' o coraçom poder, | Que me forçou de tal guisa, senhor, | que sem nem força nom ei ja de mi; | e do pesar que vós tomades i, | tom ' eu pesar que nom posso maior, | e queria nom vos aver amor, | mais o coraçom póde mais ca mi. [+]
1240 LP 118/ 232 Senhor, nom vos pes se me guisar Deus | algunha vez de vos poder veer, | ca bem creede que outro prazer | nunca [d ' al] verám estes olhos meus, | se nom se mi vós fezessedes bem, | o que nunca será per nulha rem.| [+]
1240 LP 118/ 232 E nom vos pes de vos veer, ca tam | cuitad ' ando que querria morrer, | se aos meus olhos podedes creer | que outro prazer nunca d ' al verám, | se nom se mi vós fezessedes bem, | o que nunca será per nulha rem.| [+]
1240 LP 118/ 232 E se vós vir, pois que ja morr ' assi, | nom devedes ende pesar aver; | mais [dos] meos olhos vos poss ' eu dizer | que nom verám prazer d ' al nem de mi, | se nom se mi vós fezessedes bem, | o que nunca será per nulha rem;| [+]
1240 LP 119/ 232 Senhor, oj ' ouvess ' eu vagar | e Deus me dess ' end ' o poder, | que vos eu podesse contar | o gram mal que mi faz sofrer | esse vosso bom parecer, | Senhor, a que el nom fez par.| [+]
1240 LP 119/ 232 Ca se vos podess ' i falar, | cuidaria muit ' a perder | da gram coita e do pesar | com que m ' oj ' eu vejo morrer; | ca me nom pód ' escaecer | esta coita que nom a par.| [+]
1240 LP 119/ 233 Ca me vós fez Deus tant ' amar, | er fez vos tam muito valer, | que nom poss ' oj ' em mi osmar, | senhor, como possa viver, | pois me nom queredes tolher | esta coita que nom a par. [+]
1240 LP 120/ 233 Senhor, pois me nom queredes | fazer bem, nem o teedes | por guisado, | Deus seja porem loado;| [+]
1240 LP 120/ 233 E pois que vos nom doedes | de mim, e sol nom avedes | em cuidado, | em grave dia fui nado;| [+]
1240 LP 120/ 233 Mais par Deus, senhor, seeredes | de mim pecador, ca vedes | mui doado | moir ' , e de vós nom ei grado.| [+]
1240 LP 120/ 233 E pois mentes nom metedes | no meu mal, nem corregedes | o estad[o] | a que m ' avedes chegado, | De me matardes faredes | meu bem, pois m ' assi tragedes | estranhado | do bem que ei desejado.| [+]
1240 LP 120/ 233 E senhor, sol nom pensedes | que, pero mi morte dedes, | aguardo | ond ' eu seja mais pagado. [+]
1240 LP 121/ 233 Vem mi gram mal de vós, ai mha senhor, | em que nunca pos mal nostro senhor. | E senhor, gradesc ' a Deus este bem | que mi fez em mi vós fazer veer, | e mha fazenda vos quero dizer | que vejades que mi de vós avem:| [+]
1240 LP 121/ 234 Vem mi gram mal de vós, ai mha senhor, | em que nunca pos mal nostro senhor.| [+]
1240 LP 121/ 234 E nom sei quando vos ar veerei | e porem vos quero dizer aqui | mha fazenda que vos sempr ' encobri, | que vejades o que eu de vós ei:| [+]
1240 LP 121/ 234 Vem mi gram mal de vós, ai mha senhor, | em que nunca pos mal nostro senhor.| [+]
1240 LP 121/ 234 Ca nom pos em vós mal nostro senhor, | se nom quant ' a mim fazedes, senhor. [+]
1240 LP 122/ 234 Da vossa gram fremosura, | ond ' eu, senhor, atendia | gram bem e grand ' alegria | mi vem gram mal sem mesura; | e pois ei coita sobeja, | praza -vos ja que vos veja | no ano ũa vez d ' um dia. [+]
1240 LP 123/ 234 Senhor, que de grad ' oj ' eu querria, | se a Deus e a vós aprouguesse, | que u vós estades, estevesse | com vós, que por esto me terria | por tam bem andante | que por rei nem ifante | des ali adeante | nom me cambharia. | E sabendo que vos prazeria | que u vós morassedes, morasse, | e que vós eu viss ' e vós falasse, | terria -me, senhor, todavia | por tam bem andante | que por rei nem ifante | des ali adeante | nom me cambharia.| [+]
1240 LP 123/ 235 Ca, senhor, em gram bem viveria, | se u vós vivessedes, vivesse, | e sol que de vós est ' entendesse, | terria -me, e razom faria | por tam bem andante | que per rei nem ifante | des ali adeante | nom me cambharia. [+]
1240 LP 124/ 235 Senhor, que mal vos nembrades | de quanto mal por vós levei | e levo, bem o creades | que par Deus ja poder nom ei | de tam grave coita sofrer; | mais Deus vos leixe part ' aver | da mui gram coita que mi dades.| [+]
1240 LP 124/ 235 E senhor, certa sejades | que des entom nom temerei | coita que mi dar possades, | e tod ' o meu sem cobrarei | que mi vós fazedes perder; | e vós cobrades conhocer | tanto que m ' algum bem façades. [+]
1240 LP 125/ 235 Se oj ' em vós a nenhum mal, senhor, | mal mi venha d ' aquel que pód ' e val, | se nom que matades mi, pecador, | que vos servi sempr ' e vos fui leal | e serei ja sempr ' em quant ' eu viver; | e, senhor, nom vos venh ' esto dizer | polo meu, mais porqu ' a vós está mal. | Ca par Deus, mal vos per está, senhor, | desi é cousa mui descomunal | de matardes mim, que merecedor | nunca vos foi de mort ' ; e pois que al | de mal nunca Deus em vós quis poer, | por Deus, senhor, nom queirades fazer | em mim agora que vos estê mal. [+]
1240 LP 126/ 236 Tam muito mal mi fazedes, senhor, | e tanta coita e afam levar | e tanto me vejo coitad ' andar, | que nunca mi valha nostro senhor | se ant ' eu ja nom queria morrer | e se mi nom fosse maior prazer.| [+]
1240 LP 126/ 236 Em tam gram coita viv ' , a gram sazom, | por vós, senhor, e levo tanto mal | que vos nom posso nem sei dizer qual; | e por aquesto Deus nom mi perdom | se ant ' eu ja nom queria morrer | e se mi nom fosse maior prazer.| [+]
1240 LP 126/ 236 Tam muit ' é o mal que mi por vós vem, | e tanta coita lev ' e tant ' afam, | que morrerei com tanto mal de pram, | mais pero, senhor, Deus nom mi dê bem, | se ant ' eu ja nom queria morrer | e se mi nom fosse maior prazer.| [+]
1240 LP 127/ 236 Tant ' é Melion pecador, | e tant ' é fazedor de mal, | e tant ' é ome infernal | que eu sõo bem sabedor, | quanto o mais posso seer, | que nunca poderá veer | a face de nostro senhor.| [+]
1240 LP 128/ 237 Unha pastor bem talhada | cuidava em seu amigo, | [e] estava, bem vos digo, | per quant ' eu vi, mui coitada; | e diss ' : oi mais nom é nada | de fiar per namorado | nunca molher namorada, | pois que mh o meu a errado.| [+]
1240 LP 128/ 237 Unha gram peça do dia | jouv ' ali, que nom falava, | e a vezes acordava | e a vezes esmorecia; | e diss ' : [+]
1240 LP 128/ 237 "Senhora comprida | de bem, e nom vos queixedes, | ca o que vos a servida, | erged ' olho e vee -lo -edes". [+]
1240 LP 129/ 237 Unha pastor se queixava | muit ' estando noutro dia, | e sigo medes falava, | e chorava e dizia, | com amor que a forçava: | par Deus, vi -t ' em grave dia, | ai amor! | Ela s ' estava queixando | come molher com gram coita, | e que a pesar des quando | nacéra, nom fôra doita; | porem dezia chorando: | tu nom es se nom mha coita, | ai amor!| [+]
1240 LP 129/ 238 Coitas lhe davam amores | que nom lh ' eram se nom morte; | e deitou -s ' antr ' ũas flores | e disse com coita forte: | mal ti venha per u fôres, | ca nom es se nom mha morte, | ai amor! [+]
1240 LP 130/ 238 U n ' outro dia Dom Joam | disse uma cousa que eu sei, | andand ' aqui em cas d ' el -Rei, | bõa razom mi deu de pram, | per que lhi trobasse; nom quis, | e fiz mal porque o nom fiz.| [+]
1240 LP 130/ 238 Falou migo o que quis falar | e com outros mui sem razom; | e do que nos i diss ' entom, | bõa razom mi par foi dar | per que lhi trobasse; nom quis, | e fiz mal porque o nom fiz.| [+]
1240 LP 130/ 238 Ali u comigo falou | do casamento seu e d ' al, | em que mi falou muit ' e mal, | que de razões [mi] monstrou | per que lhi trobasse! nom quis, | e fiz mal porque o nom fiz.| [+]
1240 LP 130/ 238 E sempre m ' eu mal acharei | porque lh ' eu entom nom trobei; | ca se lh ' entom trobára ali | vingára -me do que lh ' oi. [+]
1240 LP 131/ 238 U n ' outro dia seve Dom Joam, | a mi começou gram noj ' a crecer | de muitas cousas que lh ' oi dizer. | Diss ' el: [+]
1240 LP 131/ 239 "|El seve muit ' e diss ' e porfiou, | e a mim creceu gram noja porem; | e nom soub ' el se x ' era mal, se bem, | e quand ' el disse: [+]
1240 LP 132/ 239 Um tal ome sei [eu], aquest ' oide, | que por vós morre, vo -lo [em] partide; | veedes quem é, nom xe vos obride: | eu, mha dona. [+]
1240 LP 133/ 239 Vai -s ' o meu amig ' alhur sem mi morar, | e par Deus, amiga, ei end ' eu pesar, | porque s ' ora vai, e -no meu coraçom | tamanho que esto nom é de falar; | ca lh ' o defendi, e faço gram razom.| [+]
1240 LP 133/ 239 Defendi -lh ' eu que se nom fosse d ' aqui, | ca todo meu bem perderia por i, | e ora vai -s ' e faz -mi gram traiçom; | e des oi mais [nom sei] que seja de mi, | nem vej ' i, amiga, se morte nom. [+]
1240 LP 134/ 239 Valer -vos -ia, amigo, se oj ' | eu ousasse, mais vedes quem | mh o tolhe d ' aquest ' , e nom al, | mha madr ' é que vos a mortal | desamor; e com este mal | de morrer nom mi pesari[a].| [+]
1240 LP 134/ 240 Valer -vos -ia, Deus, meu bem, | se eu ousasse, mais vedes quem | me tolhe de vos nom valer; | mha madr ' é que end ' [a] o poder | e vos sabe gram mal querer; | e porem mha morte querria. [+]
1240 LP 135/ 240 Tornou sanhuda entom, | quando m ' est ' oiu dizer, | e diss ' : [+]
1240 LP 135/ 240 "Nom vos tem prol | esso que dizedes, nem | mi praz de o oir sol; | ant ' ei noj ' e pesar em, | ca meu coraçom nom é, | nem será, per bõa fe, | se nom do que quero bem." | "Nem o meu", dixi -lh ' eu ja, | "senhor, nom se partirá | de vós, por cujo s ' el tem." | "O meu", diss ' ela, "será | u foi sempr ' e u está, | e de vós nom curo rem." [+]
1240 LP 136/ 241 Vi -vos, madre, com meu amig ' aqui | oje falar, e ouv ' em gram prazer, | porque o vi de cabo vós erger | led ' , e tenho que mi faz Deus bem i; | ca pois que s ' el ledo partiu d ' aquem, | nom póde seer se nom por meu bem.| [+]
1240 LP 136/ 241 Ergeu -se ledo e riio ja, o que | mui gram temp ' a que el nom fez, | mais pois ja esto passou esta vez, | fiqu ' end ' eu leda, se Deus bem mi dê; | ca pois que s ' el ledo partiu d ' aquem, | nom póde seer se nom por meu bem.| [+]
1240 LP 136/ 241 El pos os olhos nos meus entom, | quando vistes que xi vos espediu, | e tornou contra vós led ' e riio, | e porend ' ei prazer no coraçom, | ca pois que s ' el ledo partiu d ' aquem, | nom póde seer se nom por meu bem.| [+]
1240 LP 136/ 241 E pero m ' eu da fala nom sei rem, | de quant ' eu vi, madr ' , ei gram prazer em. [+]
1240 LP 137/ 241 Vós mi defendestes, senhor, | que nunca vos dissesse rem | de quanto mal mi por vós vem; | mais fazede -me sabedor, | por Deus, senhor, a quem direi | quam muito mal [eu ja] levei | por vós, se nom a vós, senhor.| [+]
1240 LP 137/ 241 Ou a quem direi o meu mal | se o eu a vós nom disser, | pois calar -me nom m ' é mester | e dizer -vo -lo nom m ' er val? | e pois tanto mal sofr ' assi, | se comvosco nom falar i, | per quem saberedes meu mal?| [+]
1240 LP 137/ 241 Ou a quem direi o pesar | que mi vós fazedes sofrer, | se o a vós nom fôr dizer, | que podedes conselho dar? | e porem, se Deus vos perdom, | coita d ' este meu coraçom, | a quem direi o meu pesar? [+]
1240 LP 138/ 242 Vós que vos em vossos cantares meu | amigo chamades, creede bem | que nom dou eu por tal enfinta rem; | e por aquesto, senhor, vós mand ' eu, | que bem quanto quizerdes des aqui | fazer, façades enfinta de mi.| [+]
1240 LP 138/ 242 Ca demo lev ' essa rem que eu der por | [tal] enfinta fazer ou mentir al | de mi, ca me non monta bem nem mal; | e por aquesto vos mand ' eu, senhor, | que bem quanto quizerdes des aqui | fazer, façades enfinta de mi.| [+]
1240 LP 138/ 242 Ca mi nom tolh ' a mi rem, nem mi dá, | de s ' enfinger de mi mui sem razom | ao que eu nunca fiz se mal nom; | e porem, senhor, vos mand ' ora ja, | que bem quanto quizerdes des aqui | fazer, façades enfinta de mi.| [+]
1240 LP 001/ 244 Meu senhor arcebispo, and ' eu escomungado, | por que fiz lealdade: enganou -mi o pecado.| [+]
1240 LP 001/ 264 Fernan Díaz, fazen -vos entender | que casaríades desta dona ben; | e nós teemos que vos é mal sen, | per quant ' est ' o que vos quero dizer: | por que a dona é de terra tal, | Don Fernando, que, per ben nen per mal, | non poderedes i un om ' aver.| [+]
1240 LP 001/ 265 Ante, faredes i vosso prazer | en quererdes con tal dona casar, | Fernan Díaz? -ca é de [tal] logar | que non podedes, per nen un poder, | aver nulh ' ome, ca as gentes son | de tal natura, se Deus mi pardon, | que non querran i su vós guarecer.| [+]
1240 LP 001/ 265 E sei, Don Fernando, per quant ' aprendi, | non poderedes esta dona aver, | ca seus vassalos, com ' ouço dizer, | non queren om ' estranho sobre si: | ca dizen que sabedes lousinhar | ome deant ' e sabedes buscar | gran mal de trás a muitos, com ' oí. [+]
1240 LP 003/ 265 Se poderia de vos aver ben, | en que fezess ' eu i pesar a quen | Vos sabedes no vosso coraçon | que vos fez el muitas vezes pesar.| [+]
1240 LP 004/ 266 "Vedes, senhor, quero -vus eu tal ben | qual mayor posso no meu coraçon.| [+]
1240 LP 004/ 266 ¿E non diredes vos por én de non?" | "Non, amigo, mais direi -m(e) outra ren: | non me queredes vos a mi melhor | do que vus eu quer ' , amig[u] ' e senhor." | "U vus non vejo, [non vejo prazer,] | se Deus me valha, de ren, nen de mi.| [+]
1240 LP 004/ 266 ¿E non diredes que non est assi?" | "Non, amigo, mas quero mi -al dizer: | non me queredes vos a mi melhor | do que vus eu quer ' , amigu ' e senhor." | "Amo -vus tanto que eu [mui] ben sei | que non podia mais, per bõa fé.| [+]
1240 LP 004/ 266 ¿E non diredes que assi non é?" | "Non, amigo, mais al me vus direi: | non me queredes vos a mi melhor | do que vus eu quer ' , amigu ' e senhor." [+]
1240 LP 001/ 266 [Don] Estev ' Eanes, por Deus mandade | a Roí Paáez, logo este dia, | que, se quiser ir a Santa Maria, | que se non vaa pela Trĩidade, | ca mi dizen que lhe ten Fernan Dade | ciada feita pela Gafaria.| [+]
1240 LP 001/ 266 Se a romaria fazer quiser, | como a sempre fazer [el] soía, | outro caminho cate todavia; | ca o da Trĩidade non lh ' é mester, | ca dizen que Fernan Dade lhe quer | meter ciada pela Gafaria.| [+]
1240 LP 001/ 271 Senhor, se o outro mundo passar, | assy com ' aqueste pass ' e passey, | e con tal coita, com ' aqui levey | e lev ' , eno ifern(o) ey de morar | por vós, senhor, ca non por outra ren, | ca por vós perço Deus e sis ' e sen, | quando vos vejo dos olhos catar, | Atan muyt ' aposto que non ha par, | e já me trabalhey de os cousir | e comecei log[u] ' enton a ri[i]r | e er filhey -me log[u] ' y a chorar, | com(o) homen desenparado d ' Amor | e de vós; ay fremosa mha senhor, | non sey com(o) esto podess ' endurar!| [+]
1240 LP 001/ 271 E já que vos no iferno faley, | senhor fremosa, e na coyta d ' aquy | que por vós ey, vedes quant(o) entend ' y, | e quanto [é] d ' aquesto muy ben sey | que alá non poderi(a) aver tal | coyta qual sofri, tan descomunal, | e sofr ' , e nunca por vós acorr ' ey.| [+]
1240 LP 001/ 271 Ca vedes, mha senhor, porque no[n] l(o) ey, | porque fez Deus vosso corpo atal | en que nunca pod(e) home veer mal, | nen saberá, mays eu gran pavor ey | que vo -lo demandará por mim Deus, | pois eu morrer, [ai] lume destes meus | olhos, que sempre mais que min amey. [+]
1240 LP 001/ 272 Amigo, se ben ajades, | rogo -vos que mi digades: | por que non vivedes migo, | meu conselh ' e meu amigo; | por que non vivedes migo?| [+]
1240 LP 001/ 272 Se mi vós tal ben queredes, | amigo, qual mi dizedes, | por que non vivedes migo, | meu conselh ' e meu amigo; | por que non vivedes migo?| [+]
1240 LP 001/ 272 Pois eu nada non desejo | se non vós, u vos non vejo, | por que non vivedes migo, | meu conselh ' e meu amigo; | por que non vivedes migo?| [+]
1240 LP 001/ 272 Pois non desejei al nada | se non vós d ' esta vegada, | por que non vivedes migo, | meu conselh ' e meu amigo; | por que non vivedes migo? [+]
1240 LP 002/ 272 Anda [mui] triste [o] meu amigo, | mia madr ' , e á de mi gram despeito, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e faz gram dereito | d ' andar [mui] triste o meu amigo, | por que non pôde falar [co]migo.| [+]
1240 LP 002/ 272 Anda [mui] trist[e] o meu amigo, | mia madr ' , e tenho que seja morto, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e non faz gran torto | d ' andar [mui] trist[e] o meu amigo, | por que non pôde falar comigo. | Anda [mui] trist[e] o meu amigo, | mia madr ' , e anda por en coitado, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e faz mui guisado | d ' andar [mui] trist[e] o meu amigo, | por que non pôde falar comigo. [+]
1240 LP 001/ 273 Amigas, quando se quitou | meu amig ' un dia d ' aqui, | pero mi -o eu coitado vi | e m ' el ante muito rogou | que lhi perdoasse, non quix | e fiz mal, por que o non fiz.| [+]
1240 LP 001/ 273 E pavor ei de s ' alongar | d ' aqui, assi Deus me perdon, | e fará -o con gram razon, | ca me veo ante rogar | que lhi perdoasse, non quix, | e fiz mal, porque o non fiz.| [+]
1240 LP 001/ 273 Chamava -m ' el lume dos seus | olhos e seu ben e seu mal, | poi -lo non fazia por al, | e que o fezesse, por Deus, | que lhi perdoasse, non quix, | e fiz mal, porque o non fiz.| [+]
1240 LP 001/ 273 E, se o por en perdud ' ei, | nunca maior dereito vi, | ca vẽo chorar ante mi | e disse -mi o que vos direi, | que lhi perdoasse, non quix, | e fiz mal, porque o non fiz.| [+]
1240 LP 001/ 274 E sempre m ' en mal acharei, | por que lh ' enton non perdoei, | ca, se lh ' eu perdoass ' ali, | nunca s ' el partira d ' aqui; | que lhi perdoasse, non quix, | e fiz mal, por que o non fiz. [+]
1240 LP 002/ 274 Dizen -mi, amiga, se non fezer bem | a meu amigo, que el prenderá | morte por mi e, pero que el á | por min gran coita e me quer gran ben, | mais lhe valrria, pera non morrer, | non lhe fazer ben ca de lho fazer.| [+]
1240 LP 002/ 274 Mais, amiga, ũa cousa [eu] sei | de meu amigo, que el averá, | morte mui cedo, se meu ben non á, | e, per quant ' eu de mia fazenda sei, | mais lhe valrria, pera non morrer, | non lhe fazer ben ca de lho fazer. [+]
1240 LP 003/ 274 Por Deus, amiga, que preguntedes | por meu amigo que aqui non ven, | e sempre vos eu por en querrei ben, | por Deus, amiga, se o fazedes, | ca non ous ' oj ' eu por el preguntar | con medo de mi dizerem pesar.| [+]
1240 LP 003/ 274 Log ' oj ' , amiga, polo meu amor | preguntad ' os que aqui chegaron | com ' ou de qual guisa o leixaron | e dizede -mi -o por Nostro Senhor, | ca non ous ' oj ' eu por el preguntar | con medo de mi dizerem pesar.| [+]
1240 LP 003/ 274 Preguntade vó -lo voss ' amigo, | ca sei eu mui ben ca vo -lo dirá, | se era mort ' ou viv ' o[u] que fará, | e falade -o, [amiga], comigo | ca non ous ' oj ' eu por el preguntar | con medo de mi dizerem pesar. [+]
1240 LP 004/ 275 Se eu a meu amigo dissesse | quant ' eu já por el quisera fazer | ũa vez, quando m ' el veo veer, | des que end ' el verdade soubesse, | non averia queixume de mi, | com ' oj ' el á, nen s ' iria d ' aqui.| [+]
1240 LP 004/ 275 E, se soubesse quan sen meu grado | non fiz por el quant ' eu quiser ' enton | fazer, amiga, se Deus mi perdon, | per com ' eu cuid ' e cuid ' aguisado, | non averia queixume de mi, | com ' oj ' el á, nen s ' iria d ' aqui. [+]
1240 LP 001/ 276 Poys m ' ela non quer veer nen falar, | que me queres, Amor?| [+]
1240 LP 001/ 276 Este queyxume te venh ' or dizer: | que me non queiras meu sono tolher | pola fremosa do bom parecer | que de matar home sempr ' á sabor.| [+]
1240 LP 001/ 276 Amor, castiga -te d ' esto, por ém | que me non tolhas meu sono por quen | me quis matar e me teve en desdem | e de mha morte será pecador.| [+]
1240 LP 001/ 276 Amor, castiga -te d ' esto, por tal | que me non tolhas meu sono por qual | me non faz ben [e sol me faz gran mal] | e mh -o [fará], d ' esto [son] julgador.| [+]
1240 LP 002/ 276 Escaralhado non pode sseer | o que tantas filhas fez en Marinha | e que ten ora outra pastorinha | prenhe que ora quer encaecer | e outras muytas molheres que fode; | e atal frade bem cuyd ' eu que pode | encaralhado per esto seer. [+]
1240 LP 003/ 277 Poys ssodes amiga minha, | non quer ' a custa catar, | quer ' e[u] vus ja esto dar, | ca non tenho al tan aginha: | quatro caralhos de mesa, | que me deu hua burgesa, | dous e dous ena baynha.| [+]
1240 LP 003bis/ 277 Dis[s]e hum infante ante sa companha | que me daria besta na fronteyra: | e non será ja murzela, nen veyra, | nen branca, nem vermelha, nem castanha; | pois amarela nen parda non for, | a pran sserá a besta ladrador | que lh ' adurán do reino de Bretanha.| [+]
1240 LP 003bis/ 277 Atal besta como m ' el á mandada | non foy home que lhe vis[s]e as semelhas: | nen ten rostro, nen olhos, nen orelhas, | nen he gorda, nen magra, nen delgada, | nen he ferrada, nen é por ferrar, | nem foy homen que a vis[s]e enfrear, | nen come erva, nen palha, nen cevada.| [+]
1240 LP 003bis/ 277 Atal besta mh -á mandada este infante! | ben vo -lo juro, amigo[s], sen falha, | non sey eno mundo aver que a valha: | nen vay a çaga, nen vay adeante, | e tem, vus juro par Nostro Senhor, | ......... poys nós morrermos, non for | nen ......... e foron .......| [+]
1240 LP 003bis/ 278 Tal rrapaz que lh ' á mester d ' esta besta | eu cuydo ben que lh ' o tenho achado: | que, prol nen coyta, non peça recado, | que a seu dono non [gaste nen a esta], | e non ande triste, nen ande [l]edo, | nen vaa deante, nen a derredo, | e nunca cômha, nen beva, nen vesta. [+]
1240 LP 004/ 278 Polo seu male queixou -se m ' ende | ca el morre e de vós nunca atende | se non coytas que sofre por ende, | des que vos "el vyra".| [+]
1240 LP 005/ 278 O vos[s] ' amigo trist ' e sen razon | vi eu, amiga; muy pouco parey | e preguntey -o porque, e non sey | d ' el se non tanto que me disse entom: | des que "el vyra" hua sa senhor | hir d ' u el era, fora sofredor | de grandes coytas no seu coraçon.| [+]
1240 LP 005/ 278 Tan trist ' estava que ben entender | pode, quenquer que o vir, que trist ' é, | e preguntey -o, mays, per boa fe, | non pud ' eu d ' el mays de tanto aprender: | des que "el vira" hũa que quer ben | hyr d ' u el era, por dereito ten, | ta que a vyr, de non tomar prazer.| [+]
1240 LP 005/ 278 Da ssa tristeça ouv ' eu tal pesar | que foy a el e preguntey assy | en que coidava, mays non aprendi | d ' el se non tanto que lh ' y oy falar: | des que "el vira" quen lhi coitas deu | hir d ' u el era, no coraçon seu, | ta que a vir, ledo non pod ' andar.| [+]
1240 LP 007/ 279 Senhor, por que eu tant ' afam levey, | gran saçon ha, por Deus, que vus non vy | e pero mui lonje de vós vyvy, | nunca aqueste verv ' antig ' achey: | "Quan lonje d ' olhos, tan lonje de coraçon".| [+]
1240 LP 007/ 279 A mynha coyta, por Deus, non á par | que por vós levo sempr ' e levarey, | e pero muy lonje de vós morey, | nunca pude este verv ' antig ' achar: | "Quan lonje d ' olhos, tan lonje de coraçon".| [+]
1240 LP 007/ 279 E tan gran coyta d ' amor ey migo | que o non sabe Deus, mal pecado! | pero que vyvo muyt ' alongado | de vós, non acho este verv ' antigo: | "Quan lonje d ' olhos, tan lonje de coraçon". [+]
1240 LP 008/ 280 Enas rribas do lago, hu eu vi andar, | seu arco na mano a las aves tirar, | a las aves, meu [amigo].| [+]
1240 LP 008/ 280 Seu arco na mano as aves ferir, | e las que cantavan leixa -las guarir, | a las aves, meu [amigo].| [+]
1240 LP 008/ 280 Seu arco na mano a las aves tyrar, | e las que cantavam non -nas quer matar, | a las aves, m[eu amigo]. [+]
1240 LP 001/ 280 D ' ir a Santa Maria do Lagu ' ei gram sabor | e pero non irei alá, se ant ' i non fôr, | irmãa, o meu amigo. | D ' ir a Santa Maria do Lagu ' é -mi gran ben, | e pero non irei alá, se ant ' i non ven, | irmãa, o meu amigo.| [+]
1240 LP 001/ 281 Gram sabor averia [e]no meu coraçon | d ' ir a Santa Maria, se i achass ' enton, | irmãa, o meu amigo.| [+]
1240 LP 001/ 281 Já jurei noutro dia, quando m ' ende parti, | que non foss ' a l ' ermida, se ante non foss ' i, | irmãa, o meu amigo. [+]
1240 LP 001/ 281 ¡Ay mia senhor, lume dos olhos meus! | ¿u vus non vir ' , dizede -mi, por Deus, | que farei eu que vus sempre amei?| [+]
1240 LP 001/ 281 Pois m ' assi vi, u vus vejo, morrer, | ¿u vus non vir ' , dizede -m ' ũa ren, | que farei eu que vus sempre amei?| [+]
1240 LP 001/ 281 Eu, que nunca outren sòubi servir | se non, senhor, vos, e ¿u vus non vir ' , | que farei eu que vus sempre amei? [+]
1240 LP 002/ 281 Amiga, muit ' á que non sei, | nen mi ar veestes vós dizer | novas, que querria saber, | dos que ora son con el -rei: | se se veen ou se x ' estam | ou a que tempo se verram.| [+]
1240 LP 002/ 282 Enquanto falades migo, | dizede, se vos venha ben, | se vos disse novas alguen | dos que el -rei levou sigo: | se se veen ou se x ' estam | ou a que tempo se verram.| [+]
1240 LP 002/ 282 Daria mui de coraçon | que quer que aver podesse | a quen mi novas dissesse | del -rei e dos que con el son: | se se veen ou se x ' estam | ou a que tempo se verran.| [+]
1240 LP 003/ 282 Amigu ' , e non vos nembrades | de mi e torto fazedes, | mais nunca per mi creades, | se mui cedo non veedes | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado.| [+]
1240 LP 003/ 282 Non dades agora nada | por mi e, pois vos partirdes | d ' aqui, mais mui bem vingada | serei de vós, quando virdes | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado.| [+]
1240 LP 003/ 282 Non queredes viver migo | e moiro con soidade, | mais ve[e]redes, amigo, | pois que vos digu ' eu verdade, | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado. [+]
1240 LP 004/ 282 Ir quer ' oj ' eu, madre, se vos pro[u]guer | u é meu amigu ' e, se o poder veer, | veerei mui gram prazer. | Gran sazon á, madre, que o non vi, | mais, pois mi Deus guisa de o ir veer, | veerei mui gran prazer. [+]
1240 LP 005/ 283 Meu amigo, se vejades | de quant ' amades prazer, | quand ' alhur muito morades, | que non podedes saber, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado?| [+]
1240 LP 005/ 283 Dizede -mi -o, meu amigo, | e, por Deus, non mi -o neguedes, | quando non sodes comigo | e muit ' á que non sabedes, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado?| [+]
1240 LP 005/ 283 Ca, se faz que vós andades, | quando vos de mi partides | gran tempo que non tornades, | enton quando non oídes, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado? [+]
1240 LP 006/ 283 Muitos an coita d ' amor; | mai ' -la do mundo mayor, | eu mi -a òuvi sempre doita; | ca x ' á i coita de coita, | mai ' -la minha non é coita!| [+]
1240 LP 006/ 283 Muitos vej ' eu namorados | e que son d ' amor coitados, | mai ' -la minha coit ' é forte; | ca x ' á i morte de morte, | mai ' -la minha non é morte!| [+]
1240 LP 006/ 283 Muitos mi vej ' eu que an | gran coita e grand ' afan; | mai ' -lo meu mal, qu(e) ei, é tal | ca x ' an eles mal de mal, | mai ' -lo meu mal non é mal! [+]
1240 LP 007/ 283 Non am ' eu mia senhor, par Deus, | por nunca seu ben asperar.| [+]
1240 LP 007/ 283 Mais, [pois] con ela [co]meçar | fui, é ja (a)ssi, amigos meus, | que non ei eu end ' al fazer, | enquant ' ela poder ' viver.| [+]
1240 LP 007/ 284 No ' -na amei, des que a vi, | por nunca d ' el(a) aver seu ben; | mais vedes, de guisa mi aven, | meus amigos, que est assi, | que non ei eu end ' al fazer, | enquant ' ela poder ' viver.| [+]
1240 LP 007/ 284 No ' -na amo, per bõa fé, | por nunca seu ben aver ja; | ca sei ben que mi -o non fará; | mais mia fazenda ja (a)ssi é | que non ei eu end ' al fazer, | enquant ' ela poder ' viver.| [+]
1240 LP 007/ 284 Porque s ' ela non quer doer | de min, mal -dia foi nacer!| [+]
1240 LP 007/ 284 Que non ei eu end ' al fazer, | enquant ' ela poder ' viver.| [+]
1240 LP 008/ 284 Non me queredes vos, senhor, creer | a coita que me fazedes levar; | e poi ' -la eu ja sempr ' ei a sofrer, | non mi ten prol de vo ' -lo mais jurar:| [+]
1240 LP 008/ 284 Mais Deus, que tolh ' as coitas e as dá, | el dê gran coit ' a quen coita non á!| [+]
1240 LP 008/ 284 E non mi creedes qual coita sofri | sempre por vos, nen quant ' afan levei.| [+]
1240 LP 008/ 284 Mais Deus, que tolh ' as coitas e as dá, | el dê gran coit ' a quen coita non á!| [+]
1240 LP 008/ 284 E l[h] ' a non tolha, enquanto viver ' | seu ben, [ca sei] que viverá mui mal; | c ' assi fig ' eu, des que vus fui veer.| [+]
1240 LP 008/ 284 E pero vo ' -lo juro, non mi val.| [+]
1240 LP 008/ 284 Mais Deus, que tolh ' as coitas e as dá, | el dê gran coit ' a quen coita non á! [+]
1240 LP 009/ 285 Pois tan muit ' á que mia senhor non vi, | e me mais vejo no mundo viver, | e m ' eu tan gran coita pùdi sofrer, | per bõa fé, pois d ' ela non morri, | ja mais por coita nunca ren darei, | ca, por gran coit ' aver, non morrerei.| [+]
1240 LP 009/ 285 E quando m ' eu da mia senhor parti, | non cuidava esse dia chegar | viv ' aa noit(e), e vejo m ' ar andar | viv[o]; e pois tal coita padeci, | ja mais por coita nunca ren darei, | ca, por gran coit ' aver, non morrerei.| [+]
1240 LP 009/ 285 E pois esta, que vus digo, sofri, | ben devo, de pran, a sofrer qualquer | outra coita qual mi Deus dar quiser ' ; | ca pois per esta, morte non prendi, | ja mais por coita nunca ren darei, | ca, por gran coit ' aver, non morrerei. [+]
1240 LP 010/ 285 Quen me vir ' e quen m ' oĩr ' | que algũa molher amar ' , | non se vaa d ' ela quitar!| [+]
1240 LP 010/ 285 Ca pois que se d ' ela partir ' , | sei eu mui ben que lhi verrá | coita que par non averá, | des que se lòngi d ' ela vir ' !| [+]
1240 LP 010/ 285 Pero quen s ' én quiser ' saĩr, | será ja quite d ' ũa ren: | u a non vir ' , de veer ben, | e quite de nunca dormir!| [+]
1240 LP 010/ 285 E esto sei eu ben per mi, | ca vo ' -lo non digo por al, | mais porque sei eu ja o mal | que ven end ' a quen s ' én va i; | ca muitas vezes perdi ben, | ¡cativo! porque parti -m ' én | [d ' u nunca devia partir]. [+]
1240 LP 011/ 286 [e] dìxi -lhis assi | (ca o non pùdi mais negar):| [+]
1240 LP 001/ 286 Coita, de pran, ja eu non perderei! | e non m ' atrevo sen vos a guarir!| [+]
1240 LP 001/ 286 Pois eu de vos os meus olhos partir ' , | e vus non vir ' u vus soía veer, | nunca me Deus leixe i mais viver!| [+]
1240 LP 001/ 286 Ca vus vi eu por meu mal, mia senhor, | por vos aver ja sempr ' a desejar; | e perdud ' ei gasalhad ' e sabor | de quanto á no mundo, sen amar.| [+]
1240 LP 001/ 286 Fez -me vus Deus, por meu mal, ben -querer! | Por meu mal foi, pois que vus ja sempr ' eu | averei ja [e]no meu coraçon | a desejar; e nunca mais do meu | cor perderei mui gran coita, que non | veerei ren que mi possa prazer, | ergo... se vir ' a min por vos morrer. [+]
1240 LP 002/ 287 Diz meu amigo que lhi faça ben | e digo -lh ' eu sempre que lho farei | e que m ' atenda e guisa -lho -ei, | e, amiga, direi -vos que mi avem: | tantas vezes o mandei atender | que lho non posso mais vezes dizer. [+]
1240 LP 002/ 287 Juravades -mi vós, amigo, | que mi queriades mui gran ben, | mais eu non o creo per ren, | porque morastes, vos digo, | mui longi de min e mui sen meu grado.| [+]
1240 LP 002/ 288 Esto podedes ben creer, | que já, enquant ' eu viva fôr, | non ajades de min amor, | pois morada fostes fazer | mui longi de min e mui sen meu grado. [+]
1240 LP 003/ 288 Porque se foi d ' aqui meu amigo | sen meu mandado e non mi -o fez saber, | quand ' el veer por falar comigo, | assanhar -m ' ei e farei -lh ' entender | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi.| [+]
1240 LP 003/ 288 Quand ' el veer e me sanhuda vir, | sei que será mui coitado por em | e jurar -mi -á e querra -me mentir, | e eu logu ' i falar -lh ' ei en desdem | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi.| [+]
1240 LP 003/ 288 E já meu amigo nunca salrrá | de meu mandado, nen de meu poder | e, se se el fôr, ante me jurará | quant ' eu quiser e tod ' a meu prazer | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi. [+]
1240 LP 004/ 288 Que trist ' anda meu amigo, | por que me queren levar | d ' aqui, e, se el falar | non poder ante comigo, | nunca já ledo será | e, se m ' el non vir, morrerá.| [+]
1240 LP 004/ 288 Que trist ' oje que eu sejo! | e, par Deus, que pod ' e val, | morrerá, u non jaz al; | se m ' eu for e o non vejo, | nunca já ledo será | e, se m ' el non vir, morrerá.| [+]
1240 LP 004/ 289 E, pero sõo guardada, | se soubess ' i á morrer, | i -lo -i ' ante veer | ca ben sei d ' esta vegada | nunca já ledo será | e, se m ' el non vir, morrerá.| [+]
1240 LP 004/ 289 E, se m ' el visse, guarido | seria logo por en, | mais quite será de ben, | pois el fôr de min partido, | nunca já ledo será | e, se m ' el non vir, morrerá. [+]
1240 LP 001a/ 300 A dona que eu vi por meu | mal e que me gran coyta deu | e dá, poy -la vi, e por seu | non me tem nen me quer valer, | nen -na vejo nen vejo eu | no mund ' ond ' eu aja prazer.| [+]
1240 LP 001a/ 300 A que me faz viver en tal | afam e sofrer tanto mal | que morrerey se me non val, | poys non quer mha coyta creer, | nen -na vejo nen veg ' eu al | no mund ' ond ' eu aja prazer.| [+]
1240 LP 001a/ 300 A que eu quero muy gran bem | e que mh -asy forçado tem | que non posso per nenhun sen | parar -me de lhe bem querer, | nen -na vejo nen vejo rrem | no mund ' ond ' eu aja prazer. [+]
1240 LP 001/ 300 Quero -lh ' eu ja soffrer tod ' outro mal | que me faça; pero direi -vus al, | de pran: aquesto lhe non soffrerei | d ' eu estar muito que a non veja!| [+]
1240 LP 001/ 300 Soffrer quero de nunca lhe dizer | qual ben lhe quero no meu coraçon, | pero m ' é grave σe Deus me perdon!| [+]
1240 LP 001/ 300 Mais, de pran, esto non posso soffrer | d ' eu estar muito que a non veja!| [+]
1240 LP 001/ 300 E soffrer -lh ' -ei quanta coita me dá, | e quant ' affan outro mi -aver fezer ' ; | e ela faça i como quiser ' ; | mas, de pran, esto non soffrerei ja | d ' eu estar muito que a non veja!| [+]
1240 LP 001/ 300 Ca non posso que morto non seja. [+]
1240 LP 001bis/ 300 De mort ' é o mal que me ven | muit ' e tan grave de soffrer | que ja mais, enquant ' eu viver ' , | se de mia senhor non ei ben, | nunca me pode tolher al | mal nen gran coita, se non mal | De mort ' ; e pois que eu sei ben | que de mia senhor muit ' amar | non ei poder de me quitar, | por én, se d ' ela non ei ben, | nunca me pode tolher al | mal nen gran coita, se non mal | De morte, ca, enquant ' eu for ' | vivo, desejarei o seu | ben; e por aquesto sei eu, | se ben non ei de mia senhor, | nunca me pode tolher al | mal nen gran coita, se non mal | De morte, ca tod ' outro mal | d ' amor sei eu ca me non fal. [+]
1240 LP 001ter/ 301 Des que vus eu vi, mia senhor, me ven | o mui grand ' affan e o muito mal | que ei por vos; pero direi -vus al: | ante que vus eu visse, d ' outra ren | sei que non vira tamanho prazer | como vej ' or ' , a vus veer!| [+]
1240 LP 001ter/ 301 Des que vus vi, sei que é [a] mayor | coita do mund ' esta que por vos ei; | pero aven mi -o que vus ar direi: | ante que vus eu visse, mia senhor, | sei que non vira tamanho prazer | como vej ' or ' , a vus veer.| [+]
1240 LP 001ter/ 301 Des que vus eu vi, mia senhor, me deu | gran coita De[u]s, cada que vus non vi, | e gran pesar; mas pero que mi -assi | de vos aven, ante que vus viss ' eu, | sei que non vira tamanho prazer | como vej ' or ' , a vus veer.| [+]
1240 LP 001ter/ 301 E desejand ' eu aqueste prazer, | des que vus non vir ' , me fará morrer! [+]
1240 LP 002/ 302 E os que cuidan mais end ' a saber, | praz -me muito porque non saben ren | de que moiro, nen como, nen por quen.| [+]
1240 LP 002/ 302 De m ' entenderen avia pavor | o que m ' eu sei eno meu coraçon.| [+]
1240 LP 002/ 302 Mas ja que moir ' , (¡assi Deus me perdon ' !) | os que viveren, pois eu morto for ' , | praz -me muito porque non saben ren | de que moiro, nen como, nen por quen.| [+]
1240 LP 002/ 302 Mais como quer que mi -o aja con Deus, | praz -me muito porque non saben ren | de que moiro, nen como, nen por quen.| [+]
1240 LP 002/ 302 E ben tenho que me fez Deus i ben | porque mi -a coita non forçou meu sen. [+]
1240 LP 002b/ 302 Gran coita soffr ' e vo[u] -a negando; | ca non quis Deus que coita soffresse | que eu ousasse, mentre vivesse, | nunca dizer; e por aquist ' ando | maravilhado de como vivo | en tan gran coita com ' og ' eu vivo!| [+]
1240 LP 002b/ 302 E esta coita, de que eu jaço | cuidando sempre, des que me deito, | pois me levo, sol non é en preito, | que cuid ' en al; e por én me faço | maravilhado de como vivo | en tan gran coita com ' og ' eu vivo!| [+]
1240 LP 002b/ 302 Ben sei que ome sol non m ' entende | qual coita soffr ' , e como coitado | eu viv ' oge, nen est ome nado | que o soubesse, que non foss(e) ende | maravilhado de como vivo | en tan gran coita com ' og ' eu vivo!| [+]
1240 LP 002b/ 302 E no ' -no ouso dizer, cativo!| [+]
1240 LP 003/ 303 Moir ' eu por vos, mia senhor, e ben sei | que vus praz; mais non vus dev ' a prazer; | ca perç ' eu i, e vej ' a vos perder | mais que eu perç ' ; e contar vo ' -lo ei:| [+]
1240 LP 003/ 303 Con mui gran coita non tenh ' en ren ja, | senhor, mia mort ' ; e vejo -me morrer | por vos que vi (que non ouver ' a veer | eu, nen vos min!); e vedes quant ' i á:| [+]
1240 LP 003/ 303 Muito vivi, senhor, per bõa fé, | sofrendo mal que non posso sofrer; | e mais vivi ca cuida[v ' a] viver.| [+]
1240 LP 003/ 303 E vosso fui, senhor, des que vus vi; | e fora mais, se non morress ' assi! [+]
1240 LP 004/ 303 Muitos me preguntan, per bõa fé, | preguntas que non devian fazer, | que lhes diga por quen trob ' , ou qual é.| [+]
1240 LP 004/ 303 E por én ei a todos a dizer | ca non saberan quen é mia senhor, | per mi, entanto com ' eu vivo for ' .| [+]
1240 LP 004/ 303 En lh ' o dizer non seria mia prol; | et eles, pois, mi -o terrian per mal, | se lh ' o dissesse; e des i per fol | me terrian; e digo -lhes eu al: | ca non saberan quen é mia senhor, | per mi, entanto com ' eu vivo for ' .| [+]
1240 LP 004/ 303 E en al deverian a falar, | que seria mais sa prol; e direi | ca non saberan quen é mia senhor, | per mi, entanto com ' eu vivo for ' . [+]
1240 LP 005/ 304 Non catan Deus, nen ar catan mesura, | nen catan min a quen pesa muit ' én!| [+]
1240 LP 005/ 304 Nen ar catan como perden seu sen | os que m ' assi cuidan a enganar; | e non vo ' -lo poden adevinhar.| [+]
1240 LP 005/ 304 Mais o sandeu, quer diga mal, quer ben, | e o cordo dirá sempre cordura, | des i eu passarei per mia ventura; | mais mia senhor non saberan per ren.| [+]
1240 LP 005/ 304 Eu ben falar ei da sa fremosura, | e de sabor; mais non ajan én cura, | ca ja per min non saberan mais én. [+]
1240 LP 005b/ 304 Neguei mia coita des ũa sazon; | mas con gran coita que ouv(e) e que ei, | òuvi -a falar i como vus direi: | enos cantares que fiz des enton | en guisa soube mia coita dizer | que nunca mi -a poderon entender!| [+]
1240 LP 005b/ 304 E sabe Deus, quen mui gran coita ten, | com ' eu tenho, non á poder d ' estar | que non aja i ja -quant ' a falar: | enos cantares que eu fiz por én | en guisa soube mia coita dizer | que nunca mi -a poderon entender!| [+]
1240 LP 005b/ 304 Algun sabor prend ' ome quando diz | ja -quê da coita que soffr ' e do mal, | com ' eu soffro; mais ei a temer al: | enos cantares que des enton fiz | en guisa soube mia coita dizer | que nunca mi -a poderon entender! [+]
1240 LP 006/ 304 Nostro Senhor, quen m ' oj ' a min guisasse | o que eu nunca guisad ' averei, | a meu cuidar, per quanto poder ei, | ca non sei og ' eu quen s ' aventurasse | ao que m ' eu non ous ' aventurar, | pero me veg ' en mayor coit ' andar | ca outra coita que oj ' om ' achasse!| [+]
1240 LP 006/ 305 E des i pois, que m ' eu assi salvasse, | σe Deus me salve! que nunca o meu | mal mais diria de mia coita eu | a mia senhor, pero que me matasse | o seu amor -que xe me matará, | e[u] o sei, ced ' , u al non averá - | ca nunca foi quen tal coita levasse | Com ' eu levo; nen foi quen s ' end ' osmasse. [+]
1240 LP 007/ 305 Pero que eu meu amigo roguei | que se non fosse, sol non se leixou | por mi de s ' ir, e, quand ' aqui chegou, | por quant ' el viu que me lh ' eu assanhei, | chorou tan muit ' e tan de coraçon | que chorei eu con doo d ' el enton.| [+]
1240 LP 007/ 305 Eu lhi roguei que mais non chorasse, | ca lhi parcia que nunca por en | lhi mal quisesse, nen por outra ren, | e, ante que lh ' eu esto rogasse, | chorou tan muit ' e tan de coraçon | que chorei eu con doo d ' el enton.| [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL