| 1240 | LP 003/ 641 | Ben quisto sodes dos alfaiates, | dos peliteiros e dos reedores; | do vosso bando son os trompeiros | e os jograres dos atambores, | por que lhis cabe nas trombas vosso son; | pera atambores ar dizen que non | achan no mund ' outros sõos melhores. | Os trobadores e as molheres | de vossos cantares son nojados, | a[s] ũa[s] por que eu pouco daria, | pois mi dos outros fossen loados; | ca eles non saben que xi en fazer: | queren bon son e bõo de dizer | e os cantares fremosos e rimados.| | [+] |
| 1264 | CSM 199/ 638 | Poren direi un miragre | que fez por un peliteiro || que morava na fronteira | en un castelo guerreiro || que Burgos éste chamado, | e demais está fronteiro || de Xerez de Badallouce, | u soen andar ladrões.|| | [+] |
| 1264 | CSM 199/ 638 | E en aqueste castelo | o peliteiro morava, || que da Madre de Deus santa | nunca as festas guardava, || e pola festa de Março, | u el sas peles lavrava, || e do mal que ll ' end ' avẽo, | por Deus, oyde, varões:|| | [+] |
| 1300 | LP 021/ 256 | O caparon do marvi, | que vos a testa ben cobre, | con pena veira tan nobre - | alfaiat ' ou peliteiro, | dized ' ora, cavaleiro: | qual vo -l ' apostou assi?| | [+] |