logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de pend nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 41

1240 LP 012/ 78 Quisera -x ' el da vaca despender | tanto per que non leixass ' a pacer; | ca, se el cuidasse sa vaca perder, | ante xa der ' a [quen quer], assi non; | e Don Fagundo quer ora morrer, | por que matou sa vaca o cajon. [+]
1240 LP 009/ 90 Per porta lh ' entra Martin de Farazon, | escud ' a colo en que sev ' un capon | que foy ja poleyr ' en outra sazon; | caval ' agudo que semelha foron, | en cima d ' el un velho selegon | sen estrebeyras e con roto bardon; | nen porta loriga, nen porta lorigon, | nen geolheiras, quaes de ferro son, | mays trax perponto roto, sen algodon, | e cuberturas d ' un velho zarelhon, | lança de pinh ' e de bragal o pendon, | chapel de ferro que xi lh ' y mui mal pon | e sobarcad ' un velho espadarron, | cuytel a cachas, cinta sen farcilhon, | duas esporas destras, ca seestras non son, | maça de fuste que lhi pende do arçon; | a don Velpelho moveu esta razon: | "¡Ay meu senhor! assy Deus vos perdon, | hu é Johan Aranha, o vosso companhon?| [+]
1240 LP 009/ 91 E voss ' alferez que vos ten o pendon? | se é aqui saya d ' esta mayson, | ca ja os outros todos en Basto son! [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pendon en quiço | e non ten de seu padre o viço, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pendon sen oito | e a sa gente non dava pan coito, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pendon sen sete | e cinta ancha e mui gran topete, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 154 O que tragia o pendon sen tenda, | per quant ' agora sei de sa fazenda, | non ven al maio. | O que se foi con medo dos martinhos | e a sa terra foi bever los vinhos, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que, con medo, fugiu da fronteira, | pero tragia pendon sen caldeira, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que tragia pendon de cadarço, | macar non veo eno mês de março, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 041/ 160 E romeu que Deus assi quer servir | por levar tal furt ' a Jelusalen, | e sol non cata como Gris non ten | nunca [mais] cousa de que se cobrir, | ca todo quanto ele despendeu | e deu, dali foi, -tod ' aquesto sei eu | e quant ' el foi levar e [er] vistir. [+]
1240 LP 002/ 174 Sobrancelhas mesturadas, | grandes e mui cabeludas, | sobre -los olhos merjudas; | e as tetas pendoradas | e mui grandes, per boa fé; | á un palm ' e meio no pé | e no cós três polegadas.| [+]
1240 LP 049/ 200 Andam o seu comendo | e mal o despendendo | e baratas fazendo | que el nunca cuidou.| [+]
1240 LP 001/ 676 Como perdi | e despendi, | vivend ' aqui, | meus dias, posso -m ' én queixar.| [+]
1240 LP 008/ 736 Don [E]stevam, oi por vós dizer | d ' unha molher que queredes gran ben, | que é guardada, que per nulha ren | non a podedes, amigo, veer; | e al oy, de que ey gram pesar, | que quant ' ouvestes, todo, no logar | hu ela é, fostes hy despender.| [+]
1240 LP 008/ 737 É gram sandice d ' ome, por oyr | ben da molher guardada, que non vyr, | d ' ir despender quant ' á por seu amor.| [+]
1240 LP 017/ 773 E se de min quiserdes aprender | qual pescado teen en esta sazon, | non[o] á i, sol lhis ven i salmon; | mais pescad ' outro, pera despender, | mui rafeç ' é, por vos eu non mentir: | ca vi eu a Peixota remanir | i sô un leit ' , assi Deus mi pardon. [+]
1240 LP 008/ 852 Pois non vistes i cortinha, | nen paaço nen cozinha, | rependestes -vos asinha; | mais ora que prol vos ten?: | a pagar é a farinha, | poi -las non catastes ben. [+]
1240 LP 011/ 853 Sei eu un ricome, se Deus mi pardon, | que traj ' alférez e trage pendon; | e, con tod ' est ' , assi mi venha ben, | non pod ' el -Rei saber, per nulha ren, | quando se vai, nen sabe quando ven.| [+]
1264 CSM 6/ 122 Sobr ' esto diss ' o menỹo: | "Madre, fe que devedes, || des oge mais vos consello | que o pedir leixedes, || pois vos dá Santa Maria | por mi quanto vos queredes, || e leixad ' ela despenda, | pois que tan ben despende. [+]
1264 CSM 13/ 139 E u pendurad ' estava | na forca por ss ' afogar, || a Virgen Santa Maria | non vos quis enton tardar, || ante chegou muit ' agĩa | e foi -ll ' as mãos parar || so os pees e alçó -o | assi que non ss ' afogou.|| [+]
1264 CSM 25/ 170 E desto vos quero contar || un gran miragre mui fremoso, || que fezo a Virgen sen par, || Madre do gran Rei grorioso, || por un ome que seu aver || todo ja despendud ' avia || por fazer ben e mais valer, || ca non ja en outra folia.|| [+]
1264 CSM 25/ 170 Quand ' aquel bon ome o seu || aver ouv ' assi despendudo, || non pod ' achar, com ' aprix eu, || d ' estraỹo nen de connoçudo || quen sol ll ' enprestido fazer || quisess ' ; e pois esto viia, || a un judeu foi sen lezer || provar se ll ' alg ' enprestaria.|| [+]
1264 CSM 25/ 172 Ca eu a vos lo pagarei, || e vos fazed ' a el [a] paga, || por que non diga pois : "Non ei || o meu", e en preito me traga, || nen mi o meu faça despender || con el andand ' en preitesia; || ca se de coita a morrer || ouvesse, desta morreria. [+]
1264 CSM 158/ 540 E pendorou y os ferros | logu ' e as outras prijões | que ao colo trouxera; || e contou y ant ' os monges | e ante toda -las gentes | todo como ll ' avẽera || e como Santa Maria | en tira -lo aguçosa || fora, per que mui loada | foi porend ' a Preciosa.|| [+]
1264 CSM 159/ 542 Des i fillaron a posta | e fórona pendorar || per hũa corda de seda | ant ' o seu santo altar, || loando Santa Maria, | que faz miragres fremosos.|| [+]
1264 CSM 193/ 620 En hũa nave da oste, | un gran gente maa ya, || un mercador y andava | que mui grand ' aver tragia; || e porque soo entrara | ontr ' aquela compania, || penssaron que o matassen | pera despender na guerra || Sobelos fondos do mar | e nas alturas da terra ...|| [+]
1264 CSM 203/ 647 E servir Deus e os santos | avia mui gran sabor, || e seu tempo despendia | en servir Nostro Sennor; || e se ll ' os pobres pedian | esmolna polo amor || da Virgen Santa Maria, | logo lles dava que quer || Quen polo amor de Santa | Maria do seu fezer ...|| [+]
1264 CSM 242/ 745 Enas unllas atan ben || o teve, macar gross ' era, | que sol non caeu per ren; || e assi chamand ' estava | a Sennor que nos manten, || dependorado das unllas | e colgado por caer.|| [+]
1264 CSM 258/ 30 Mas aquel ano tan caro | foi, que todo despendeu || quanto pan conprad ' avia | e quanto do seu colleu; || e poi -lo despendeu todo, | un dia ll ' acaeceu || que lle vẽeron y pobres | con gran fame demandar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ... || Esmolna como soyan.| [+]
1264 CSM 269/ 57 Aquesta moller avia un fillo que mui gran ben || queria mais d ' outra cousa, | pero non oya ren || nen falava nemigalla; | e a mesqynna poren || quant ' avia despendera | pera faze -lo guarir.|| [+]
1264 CSM 271/ 62 E se vos a Virgen santa | deste logar non tirar, || eu quero que me façades | pelos pees pendorar || do masto per hũa corda, | e quer ' enforcad ' estar || desta guisa, se tan toste | mui bon vento non vẽer. [+]
1264 CSM 273/ 66 Estand ' assi aquel ome | por estes fios coitado || que os aver non podia, | catou e viu a seu lado || pender de cima do onbro | dous fios, e espantado || foi en muit ' a maravilla, | dizendo: [+]
1264 CSM 308/ 149 E log ' a moller foi sãa, | e fezo missa cantar || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar || a onrra da Virgen santa, | e as pedras fez furar || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar || e ant ' o altar da Virgen | as fez logo pendurar.|| [+]
1264 CSM 345/ 243 El Rey quand ' oyu aquesto, | fez logo toda sa oste || mover, e ar mandou logo | sacar seu pendon mui toste || de Sevilla, e sa tenda | e cozynna e reposte, || querendo yr aquela noite | a Guadeyra mãer.|| [+]
1264 CSM 348/ 250 Aquel rei tesouros grandes | despendera que avia || pera conquerer a terra | que chaman Andaluzia; || mais atan muito fiava | na Virgen Santa Maria, || que nunca jamais cuidava | aver mingua de tesouros.|| [+]
1264 CSM 355/ 270 E asi sev ' aquel dia o mançebo pendorado.|| [+]
1264 CSM 376/ 314 El en Sevilla morando, | avẽo que seu irmão || Don Manuel con el era, | que o amava de chão; || e o ben que ll ' el fezera | non lle sayra en vão, || ca en servi -lo sa vida | [el] avia despenduda.|| [+]
1264 CSM 382/ 328 "||Verdad ' éste a paravoa | que disse Rey Salamon ... || Mentr ' el Rey esto catava, | foy -sse -ll ' alo[n]gand ' assi || ao ric -om ' este preyto, | que ouv ' a morar ali || muit ' e o seu despendendo; | e segundo que oý, || era Sevilla muy cara | de tod ' a essa sazon, || Verdad ' éste a paravoa | que disse Rey Salamon ...|| [+]
1300 LP 011bis/ 762 Vós que soedes en Corte morar, | d ' estes privadus queria saber | se lhes há a privança muyt ' a durar, | ca os non vejo dar nen despender, | ante os vejo tomar e pedir; | e o que lhes non quer dar ou servir | non pode rem con el -rrey adubar.| [+]
1355 CGC 1/ 101 Con mui pura lealtança | e fermosa entençon, | loaré gentil senblança | adorando el seu pendon. [+]
1355 CGC 40/ 294 Mando a minna carne cativa, cuitada, | dar a a terra onde se despenda, | por que i faça alguna emenda | del tenpo que fui a Deus mui errada; | e a El demandando mui de coraçon | que nunca seja por esta razon | en o inferno minn ' alma lançada. | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL